หัวข้อ: ]Lov3 SeeeDz + :: เพาะรัก (จบ) แจ้งข่าว ให้ติดตามในแฟนเพจ

[BeeRY]

คนหนึ่งเพิ่งเลิกกับแฟน อีกคนแฟนก็นอกใจ
สองคนเลยเห็นอกเห็นใจ คบกันเองเลย ฮิ้ววว
แต่ว่าอัพวันพุธ...วันนี้เพิ่งวันอาทิตย์เองนะ

[ExecutioneR]

พวกเธอจงคลิก http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=31389.new#new โดยพลัน

[samsoon@doll]

 

[jiki]

ตามทันแล้ว เย้ๆ
ทันปุ๊บก็ได้ฤกษ์เลิกกับแฟนสาวๆปั๊บเลย

ว่าแต่ตอนหกเนี่ย ให้สาวๆมาเขียน คงเขียนกันไม่ได้หรอก(มั้ง) เพราะไม่รู้จริง คริคริคริ

[suginosama]

นะเลิกกะกิ๊กเลย
แล้วมาให้ซีปลอบแทน^^

[ExecutioneR]

SeeeDz ที่ 7

“กูตกใจว่ะ กูอึ้ง กูไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องแบบนี้มันจะเกิดขึ้นกับกู และยิ่งไม่คิดเลยด้วยว่าคนอย่างกิ๊กจะทำแบบนี้ได้ แต่จะว่าไปก็คงไม่แปลกหรอก เพราะเราอยู่ห่างกันตั้งขนาดนั้นนี่ ใช่มั้ยล่ะวะ ถ้ามันเจอผู้ชายคนอื่นที่ดีกว่า มันก็ย่อมต้องอยากจะลองคุยดูเผื่อเป็นตัวเลือกเป็นธรรมดา”

“เดี๋ยวๆ เดี๋ยวก่อน ไอ้นะ มึงใจเย็นๆ” ผมรีบห้ามเขา “ก่อนอื่นมึงบอกกูก่อนซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น มึงรู้ได้ไงว่ากิ๊กนอกใจมึง มึงชัวร์แล้วเหรอวะ”

เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ จากนั้นก็เล่าให้ผมฟังตั้งแต่ที่เขาสองคนเข้าไปในห้อง แล้วเขาเกิดอารมณ์อยากจะจู๋จี๋กับแฟน แต่กิ๊กกลับปฏิเสธ อ้างว่าเหนื่อย อยากพักผ่อน นะก็เลยน้อยใจ แต่แล้วกิ๊กก็หันกลับมาขอโทษแล้วเอาใจเขา พวกเขาก็เลยมีอะไรกันไปรอบหนึ่ง และในตอนที่กิ๊กเข้าไปอาบน้ำ นะก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์สั่นเบาๆ จากในกระเป๋าของกิ๊ก เขานึกสงสัย ก็เลยลองหยิบมันออกมาดู แล้วก็พบว่ากิ๊กปิดเสียงโทรศัพท์เอาไว้ ซึ่งปกติกิ๊กไม่เคยทำแบบนั้นเลย เมื่อเขาเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามาว่าเป็นชื่อผู้ชายที่เขาไม่รู้จัก ความอยากรู้อยากเห็นและความไม่สบายใจของเขา ทำให้เขาลองเปิดเช็คประวัติการโทรและข้อความที่รับเข้าส่งออกดู และสิ่งที่เขาเห็นก็ช่วยอธิบายทุกอย่างได้อย่างชัดเจน

“คงเป็นเพราะปกติพวกกูให้อิสระและไว้ใจกันมากน่ะ กูไม่เคยเช็คดูโทรศัพท์ กระเป๋าเงิน หรือของส่วนตัวอะไรของมันเลย มันเลยเผลอชะล่าใจไปมั้ง” เขาถอนหายใจเบาๆ

ผมสังเกตว่าร่างกายของเขาสั่นเทาน้อยๆ จึงเขยิบตัวเข้าไปวางมือลงบนบ่าของเขา “แล้วนี่กิ๊กรู้รึยังวะ ว่ามึงมาอยู่ห้องกูเนี่ย”

“ไม่รู้ กูเดินออกมาเลย ไม่ได้บอกมัน”

“อ้าว แล้วมันจะไม่งงเหรอวะว่าจู่ๆ มึงหายไปไหนน่ะ”

“ไม่รู้แม่ง แต่ป่านนี้มันคงรู้แล้วล่ะว่ากูเห็นโทรศัพท์มันน่ะ เพราะกูวางแม่งทิ้งไว้บนเตียงเลย”

ผมอึ้งๆ รู้สึกทำตัวไม่ค่อยถูกและไม่แน่ใจว่าควรจะพูดอะไรดี

“ไอ้นะ... มึงคงเสียใจมากใช่มั้ยวะ”

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ใช่... ก็คงใช่อะว่ะ หรือที่จริงกูคงรู้สึกผิดหวังมากกว่าล่ะมั้ง ผิดหวังที่แม่งทำแบบนี้กับกู ผิดหวังที่แม่งเป็นคนแบบนี้”

“อย่าเว้ย ไอ้นะ มึงอย่าไปคิดแบบนั้น” ผมบีบหัวไหล่ของเขาเบาๆ “ถ้ามึงคิดแบบนั้น จิตใจมึงแม่งจะเต็มไปด้วยความโกรธนะเว้ย เค้าจะทำยังไงก็เรื่องของเค้า มึงอย่าไปสนใจเลย อย่าไปหาเหตุผล อย่าไปคิดว่า ‘ทำไมมันถึงทำแบบนี้กับกู’ แต่มึงลองมองว่ามึงเข้าใจเค้าดิ เข้าใจที่เค้าอยู่ไกล เค้ามีตัวเลือก แต่เค้าก็ยังรักมึง ถึงได้ไม่บอกเลิกมึงไปก่อน เค้าอาจจะแค่กำลังสับสน ลังเล และหาจังหวะที่จะบอกมึงอยู่ก็ได้ไง และพอมึงคิดแบบนั้นแล้ว มึงก็น่าจะเข้าใจว่ากิ๊กเองก็คงอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่ด้วยเหมือนกัน ใช่มั้ยล่ะ”

เขาก้มหน้าเงียบอยู่ตลอดเวลาที่ผมพูด แต่เมื่อผมพูดจบได้สักพัก เขาก็เงยหน้าขึ้นมายิ้มให้ผม

“ขอบใจว่ะ ไอ้ซี มึงนี่ก็พูดจาดีๆ เป็นกับเค้าเหมือนกันนะเนี่ย”

“อ้าว ไอ้เหี้ยนี่กัดกูซะงั้น” ผมตบหัวเขาเบาๆ

“แต่กูยังไม่อยากเจอหน้ากิ๊กเลยว่ะ”

“มึงหนีไม่ได้ตลอดหรอก และกูคิดว่าถึงยังไงมึงก็ต้องคุยกับเค้านะ มึงอยากจะเลิกกับเค้าเลยมั้ยล่ะ”

“ปัญหามันไม่ใช่ว่ากูอยากเลิกรึเปล่าหรอก แต่กูคิดว่ามันนั่นแหละที่เกิดความคิดแบบนั้นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้แล้ว และกูก็ไม่คิดว่าการทู่ซี้อยู่ต่อไปจะได้อะไรขึ้นมาว่ะ”

“งั้นถ้ามีโอกาส มึงก็ต้องคุยซะเลย ไม่ต้องห่วงน่ะ ถึงไงกูก็จะอยู่กับมึงตลอดเหมือนกัน เว้นแต่เมื่อไหร่ที่มึงอยากจะคุยกันตามลำพัง มึงก็แค่หาโอกาสซะหน่อย หรือจะส่งสัญญาณบอกกูก่อนก็ได้”

เขานั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง “...โอเค กูคงต้องจัดการให้จบๆ ไปเลยทีเดียวว่ะ ยืดเยื้อก็คงจะไม่ดี”

“ดีมาก! เด็ดเดี่ยวแบบนี้นี่แหละ คือไอ้นะที่กูรู้จักล่ะ” ผมตบบ่าเขาแรงๆ 3-4 ที “ยืดเยื้อแม่งก็มีแต่เพิ่มระยะเวลาความเจ็บปวดว่ะ เชื่อกูเหอะ กูเคยเจอมาแล้ว”

“คืนนี้กูมานอนกับมึงได้มั้ยวะ”

“ได้เลย! กูเข้าใจเว้ย มาเหอะ ดีซะอีก กูจะได้เป็นเพื่อนคุยให้มึง มึงจะได้ไม่คิดมากไง และที่สำคัญ เราสองคนแม่งก็หัวอกเดียวกันว่ะ” ผมยิ้มกว้างเพื่อให้กำลังใจเขา และได้ผล เพราะว่าเขาเองก็ยิ้มตอบผมกลับมาเช่นกัน

“เออ นี่สุดท้ายเราก็เลิกกับแฟนเวลาใกล้ๆ กันแบบนี้เลยเหรอวะเนี่ย เมื่อวานกูปลอบมึง วันนี้มึงปลอบกู แถมสาเหตุยังเป็นเพราะเราต่างก็อยู่ไกลแฟนเหมือนกันอีกต่างหาก”

“ฮ่าๆๆ เออ จริงด้วย จะมองว่าเราต่างก็เลิกกับแฟนด้วยสาเหตุคล้ายๆ กันแบบนั้นก็ได้เนอะ สงสัยฟ้าแม่งลิขิตให้เราเป็นคู่กันว่ะ” ผมพูดออกไปโดยไม่ทันคิด และเมื่อผมเห็นสีหน้าของนะ ผมก็รู้สึกตัวว่าผมพูดผิดไปเสียแล้ว “เฮ้ยย!! กูไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น! แต่กูหมายถึงว่าเป็นเพื่อนกัน เป็นคู่หูกัน อะไรแบบนั้นน่ะ!”

นะยังคงเลิกคิ้วและมองผมด้วยสายตาขบขันอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่ง จนกระทั่งโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น

“กิ๊กโทรมาว่ะ...” เขาถือโทรศัพท์ไว้ในมือ

“รับสิวะ”

“กูไม่แน่ใจเลย...”

“รับไปเลย มึงออกไปคุยที่ระเบียงก็ได้ หรือเดี๋ยวกูไปเดินเล่นก่อนก็ได้ มึงจะได้คุยแบบสบายๆ ใจ”

“เดี๋ยว ไม่ต้องลุก” เขารีบคว้าแขนของผมเอาไว้ “อยู่ที่นี่แหละ”

“จะดีเหรอวะ”

เขายกนิ้วชี้ขึ้นแตะที่ริมฝีปาก เป็นสัญญาณบอกให้ผมเงียบ แล้วจากนั้นก็รับสาย แต่ทว่าเขาไม่ได้แค่เพียงกดรับสายธรรมดาๆ แต่กลับกดเปิดสปี๊คเกอร์เพื่อให้ผมได้ยินเสียงของกิ๊กอีกด้วย

“ฮัลโหล นะ นะอยู่ไหนเนี่ย”

ผมตัวแข็งเกร็งขึ้นทันที ผมไม่คิดเลยว่าเขาจะอยากให้ผมมีส่วนในเรื่องนี้ด้วยขนาดนี้

“มีอะไรเหรอ” เขาถามกลับไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“เปล่า... กิ๊กแค่โทรหาเฉยๆ เพราะพอกิ๊กออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นนะอยู่ในห้องแล้วน่ะ ก็เลยเป็นห่วง”

“เป็นห่วง... เป็นห่วงนะเนี่ยนะ”

“นะ...”

“กิ๊กมีอะไรที่อยากจะบอกนะรึเปล่า”

กิ๊กเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะเริ่มพูดต่อด้วยน้ำเสียงอึดอัดใจ “เมื่อกี้นะหยิบมือถือกิ๊กออกมาจากกระเป๋าเหรอ”

“ใช่” นะหลับตาลงแล้วถอนหายใจเบาๆ “แล้วมีอะไรอยากจะบอกนะมั้ย”

“นะอยู่ไหน เรากลับมาคุยกันดีๆ ก่อนเถอะนะ”

“ไม่ นะยังไม่อยากกลับ นะจะอยู่ไหนมันก็เรื่องของนะ ปกติกิ๊กเองก็ใช่ว่าจะใส่ใจนักหนาเลยว่านะจะไปไหนกับใคร นั่นเป็นเพราะว่ากิ๊กไว้ใจนะใช่มั้ยล่ะ ไว้ใจว่านะจะไม่ไปมีคนอื่น และนะเองก็ไว้ใจกิ๊ก... ไม่สิ ‘ตอนนั้น’ นะเองก็เคยเชื่อใจกิ๊กเหมือนกัน”

“กิ๊ก... กิ๊กขอโทษ”

“ไม่ต้องขอโทษหรอก นะรู้ว่ากิ๊กเองก็คงไม่สบายใจเหมือนกัน” เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะเริ่มพูดต่อ “กิ๊ก... นะขอโทษที่
เป็นแฟนที่ไม่ดี ไม่เพียงพอสำหรับกิ๊ก แล้วก็ขอโทษด้วยที่เข้าไปยุ่มย่ามกับโทรศัพท์กิ๊ก กิ๊กยกโทษให้นะได้มั้ยครับ”

ขนาดผมที่เป็นคนฟังยังรู้สึกเจ็บจี๊ดไปถึงข้างในอก ผมเจ็บเพราะผมรู้ว่านะไม่ได้กำลังประชดหรือจงใจพูดเพื่อให้กิ๊กรู้สึกผิด แต่เป็นเพราะความจริงใจและความบริสุทธิ์ในคำพูดที่นะสื่อออกไปต่างหาก ถ้าหากว่ากิ๊กได้ยินนะพูดแบบนี้แล้วยังไม่รู้สึกอะไร ผมว่ากิ๊กก็คงจะเป็นผู้หญิงที่ใจยักษ์ใจมารเกินไปแล้วล่ะ

ผมหันไปมองหน้าของนะแล้วก็เห็นว่าเขาเริ่มมีน้ำตาคลออยู่ที่ขอบตาเล็กน้อย ผมจำต้องหันไปมองทางอื่นทันที

“นะ... กิ๊กขอโทษ... กิ๊กไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้...” เสียงของกิ๊กเริ่มสั่นเครือ

ผมเห็นด้วยหางตาว่าร่างกายของเพื่อนตัวใหญ่ของผมคนนี้กำลังสั่นเทา ผมที่ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี ตัดสินใจวางมือลงบนหลังของเขาแล้วลูบเบาๆ เพื่อให้เขารู้ว่าผมยังอยู่ตรงนี้

นะหันมามองหน้าผมด้วยดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา จากนั้นเขาก็พูดต่อด้วยเสียงที่สั่นเครือไม่แพ้กัน “นะ... นะไม่อยากให้กิ๊กร้องไห้เลย... กิ๊กอย่าร้องไห้นะครับ นะขอร้อง”

แต่ทว่าช้าไปเสียแล้ว กิ๊กเริ่มร้องไห้และสะอื้นมากขึ้นเรื่อยๆ จนผมไม่สามารถจับได้อีกว่าเขาพูดอะไรออกมาบ้าง ผมคิดว่าผมไม่ควรจะอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว ดูท่าว่าเขาสองคนคงจะต้องคุยกันอีกยาว ดังนั้นผมจึงหยิบเสื้อที่วางอยู่บนเตียงขึ้นมาสวม แล้วหันไปส่งสัญญาณบอกนะว่าผมจะออกไปเดินเล่นข้างนอกสักพัก เขาหันมาพยักหน้าให้ผมเบาๆ จากนั้นผมจึงเดินออกจากห้องไป

ผมเดินเล่นอยู่รอบๆ โรงแรมได้ราว 15 นาที นะก็โทรมาหาผม ผมจึงเดินกลับไปยังโรงแรมพร้อมด้วยขนมที่ซื้อมาจากร้านค้าแถวนั้นห่อใหญ่ และเมื่อเขาเดินมาเปิดประตูห้องรับผม ผมก็เห็นว่าตาเขาดูแดงๆ ช้ำๆ เล็กน้อย

“วางสายไปแล้วเหรอวะ”

“อืม สักพักแล้ว” เขาตอบ

“มึงร้องไห้เหรอ”

เขายิ้มน้อยๆ “อดไม่ได้จริงๆ ว่ะ แต่กูไม่ได้ร้องตอนคุยกับมันหรอกนะ พอวางสายแล้วน้ำตามันก็ไหลออกมานิดนึงอะ แต่แค่นิดเดียวจริงๆ น่าอายใช่มั้ยวะ”

“ไม่เอาน่าาา ร้องก็ร้องดิวะ ไม่เห็นเป็นไรเลย น่าอายตรงไหนวะ” ผมตบบ่าเขา “มึงไม่รู้หรอกว่าตอนกูเลิกกับแฟนคนแรก กูร้องไห้ขนาดไหน... ที่จริงตอนกูเลิกกับใครกูก็ร้องไห้แทบทุกคนอะ จะมากรึจะน้อยเท่านั้นเอง” ผมหัวเราะ “แล้วกิ๊กเป็นไงมั่ง”

“ก็ไม่เป็นไง กูบอกมันไปแล้วว่าเราคงต้องเลิกกันอะ แต่กูก็ไม่อยากทำให้คนอื่นๆ เสียบรรยากาศ ถ้าใครถามอะไร ก็คงตอบแค่ว่าเราทะเลาะกันอยู่ และกูบอกมันไปแล้วด้วยว่าเดี๋ยวคืนนี้กูจะมานอนกับมึง”

“อ้าว แล้วกิ๊กเค้ารู้มั้ยวะว่ากูรู้เรื่องนี้แล้วน่ะ”

เขาส่ายหน้า “ไม่รู้ว่ะ กูบอกมันไปว่ากูจะแค่บอกมึงว่าเราทะเลาะกันนิดหน่อยแค่นั้น”

“เหรอวะ แบบนั้นก็โอเค... ว่าแต่มึงไม่เป็นไรแล้วแน่นะ”

เขานิ่งไปพักหนึ่ง “กูก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ก็ต้องไม่เป็นไรว่ะ เพราะแบบนี้มันดีที่สุดสำหรับกูแล้วไม่ใช่เหรอวะ”

ผมพยักหน้าเบาๆ “กูผ่านมาได้ มึงก็ต้องผ่านไปได้เหมือนกันเว้ย กูรู้ว่าอกหักครั้งแรกมันเจ็บปวด แต่มึงไม่ได้เจ็บคนเดียวนะ ไอ้นะ” ผมชี้มาที่หน้าอกของตัวเอง “มึงเจ็บ กูเจ็บว่ะ เคปะ ใจๆ เลย!”

เขายิ้มกว้างแล้วส่ายหน้าเบาๆ จากนั้นก็ดึงตัวของผมเข้าไปกอดคอ

“มึงนี่มันหน้าตาท่าทางกวนตีนได้ตลอดเวลาจริงๆ ไอ้ซี!”

ถึงตอนที่เขาอยู่กับผม เขาจะดูอารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อยแล้ว แต่สิ่งที่แย่จริงๆ ก็คือหลังจากนั้นต่างหาก เพราะพอพวกเราไปนั่งเล่นริมชายหาดด้วยกันในตอนบ่ายแก่ๆ บรรยากาศที่อึมครึมระหว่างนะกับกิ๊กก็ทำให้เพื่อนๆ ที่เหลือทุกคนต่างพากันทำตัวไม่ถูกไปตามๆ กัน

ผมกับคนอื่นๆ ลงไปเล่นน้ำด้วยกันพอให้หายอยาก ยกเว้นก็แต่กิ๊กคนเดียวที่อ้างว่าเป็นประจำเดือนและจะนั่งเฝ้าของให้พวกเรา ในระหว่างที่เราอยู่ในทะเล นะก็เล่าให้ฟังว่าเขากำลังทะเลาะกับกิ๊กอยู่ตามที่บอกกับผมเอาไว้ ผมก็ต้องทำเป็นเออออไม่รู้เรื่องมาก่อนไปกับเขาด้วย

หลังจากมื้อเย็นผ่านไป พวกเราก็ลงมานั่งจิบเบียร์ เล่นกีตาร์ และร้องเพลงกันอยู่ริมชายหาด ผมจึงได้มีโอกาสฟังเสียงของนะเวลาร้องเพลงจริงๆ หนนี้เป็นหนแรก แต่ทว่าเมื่อเวลาผ่านไปสักพัก นักร้องคนเก่งของเรากลับเริ่มเน้นกินเบียร์มากกว่าร้องเพลงเสียอย่างนั้น แถมไอ้ต้องก็ยังยุให้กินเอาๆ ไม่หยุด นอกจากนั้นพอเบียร์หมด มันยังอุตส่าห์ไปหยิบเหล้าที่รถมาให้พวกเราอีกกลมหนึ่งด้วย

เมื่อเวลาผ่านไปถึงประมาณสามทุ่ม กิ๊กที่นั่งหน้าตึงมาตลอดทั้งเย็นและล้มเลิกความคิดที่จะห้ามนะไม่ให้ดื่มหนักมากไปนานแล้ว ก็ขอตัวกลับขึ้นห้องก่อน พวกเรานั่งกันต่อไปอีกราวๆ สองชั่วโมง ก็เริ่มเก็บของและกลับขึ้นห้องกัน ตอนแรกเราคุยกันไว้ว่าจะไปนั่งเล่นไพ่กันต่อที่ห้องของพวกไอ้ต้อง แต่สุดท้ายเราก็ต้องล้มเลิกแผนนั้นไป ซึ่งเหตุผลก็ไม่ใช่อะไร แต่เป็นเพราะกิ๊กที่คงไม่ไปกับพวกเราด้วยแหงอยู่แล้ว และยังไหนจะนะที่หมดสภาพไปแล้วนี่อีก ดังนั้นพวกเราจึงตัดสินใจแยกย้ายกันขึ้นไปพักผ่อนในห้องของตัวเอง และถ้าใครอยากกินเหล้ากันต่อก็ให้ไปต่อกันเอง ไอ้ต้องจึงดูเหมือนจะสบโอกาสที่จะได้ลากไอ้จ๊อบไปตะลุยผับกับมันจนได้ในที่สุด

ที่จริงนะก็ไม่ได้เมาถึงขนาดพูดไม่รู้เรื่องหรือเดินไม่ไหวจนเราต้องช่วยกันหามปีก แต่ด้วยความที่เขาตัวค่อนข้างใหญ่ ไอ้จ๊อบจึงต้องเดินมาส่งผมกับเขาที่ห้องด้วยเพื่อเป็นการกันเหนียวเอาไว้ก่อน

“มึงดูแลมันไหวป่าววะ ไอ้ซี” ไอ้จ๊อบถามผมหลังจากที่เรามาถึงห้องของผมแล้ว

“ไหวสิวะ มันเองก็ไม่ได้เมาอะไรมากมายหรอก ใช่มั้ย ไอ้ตูด” ผมหันไปพูดกับไอ้ตัวใหญ่ที่ยืนพิงผนังห้องอยู่ข้างๆ

“ค้าบบบ… ไม่เมาคับ! แค่มึนๆ นิดหน่อยแค่นั้นเองงงง”

“กูยังไม่เคยเห็นแม่งเมาขนาดนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย” ไอ้จ๊อบหัวเราะเบาๆ

“เออ กูก็เหมือนกัน”

“เอาเหอะ ถ้าไงกูกลับห้องก่อนนะ จะไปอาบน้ำแต่งตัวว่ะ ไอ้เชี่ยต้องแม่งก็เสี้ยนจะเที่ยวผับจริงๆ เว้ย กูว่าถ้าคืนนี้แม่งไม่ได้หิ้วสาวกลับมา แม่งไม่หายคันแน่ๆ” ไอ้จ๊อบส่ายหัวเบาๆ ก่อนจะเดินจากไป

ผมปิดประตูลงแล้วก็หันมาหาไอ้นะที่กำลังยืนหลับตาเอาหัวพิงผนังห้องอยู่

“ไงล่ะมึง แล้วบอกว่าปกติไม่แดกเยอะ ไม่เมา เพราะเคยได้บทเรียนเรื่องพ่อไง”

“หืออ อะไรนะ” เขาลืมตาขึ้นแล้วหันมามองผม “มึงว่างายนะ ไอ้ซี”

“กูพูดว่าไหนมึงเคยบอกกูไง ว่าจะไม่แดกเหล้าเยอะ เพราะพ่อมึงเคยทำพลาดมาแล้ว มึงไม่อยากเป็นแบบนั้นอีก จำไม่ได้แล้วรึไง”

“จำได้เด่ะวะ” เขาพยักหน้าแรงๆ “แต่ตอนนี้กูมีมึงนี่หว่า กูไม่กลัวหรอก กูรู้ว่ามึงดูแลกูด้ายย”

คำพูดของเขาทำผมอึ้งไปเล็กน้อยทันที

“ไอ้นะ...”

“ไอ้ซี กูขอบใจมึงมากนะเว้ยยย กูขอบใจมึงจริงๆ กูเคยบอกมึงอ๊ะยังว่ากูรักมึงน่ะ” เขาเขยิบตัวเข้ามากอดผม “กูรักมึงจริงๆ นะเว้ย ขอบใจที่ช่วยดูแลกูและเข้าใจกูนะ...”

ผมยืนตัวแข็ง ไม่เคยชินกับการถูกผู้ชายกอดแบบนี้ แถมยิ่งถูกบอกรักแบบนี้ก็ยิ่งไม่เคยเข้าไปใหญ่ ที่ผ่านมา เพื่อนๆ ของผมมันก็แค่ตบๆ บ่า แล้วบอก ‘กูรักมึงนะเว้ย’ แค่นั้น แต่ไม่เคยมีใครที่ถึงกับสวมกอดผมแนบแน่นและยาวนานขนาดนี้

แต่ก็อย่างว่า คนมันกำลังเมาน่ะนะ คนเมาแต่ละคนก็คงมีอาการแตกต่างกันไปนั่นแหละ

“ไปอาบน้ำเหอะ ไอ้นะ จะได้สร่างหน่อย แล้วจะได้นอนสักทีด้วย” ผมตบหลังเขาเบาๆ 2-3 ที แล้วจึงดันตัวเขาออก “ตัวมึงแม่งหนักยังกะควาย ไอ้เหี้ย อาบน้ำเองไหวมั้ยวะ”

เขาพยักหน้าหงึกๆ จากนั้นก็เดินเข้าห้องน้ำไป

“อ้าวว ไอ้ตูด แล้วผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้ามึงล่ะวะ”

“เออ จริงด้วย กูลืม” เขาหัวเราะแหะๆ “แต่เดี๋ยวกูใช้ผ้าเช็ดตัวของโรงแรมก็ได้ ไม่เป็นรายมั้ง”

“เออๆ งั้นมึงเข้าไปเหอะ ไม่ต้องปิดประตูล่ะ เดี๋ยวกูเอาเสื้อผ้าเข้าไปให้ อยู่ในกระเป๋าใช่มั้ย”

“ค้าบบบ” เขาขานรับ

ผมเดินไปเปิดกระเป๋าเสื้อผ้าที่เขาเอามาวางไว้ที่ห้องผมตั้งแต่เมื่อตอนเย็น จากนั้นก็หยิบเสื้อผ้าสำหรับให้เขาใส่นอนออกมา ผมเดินกลับไปที่ห้องน้ำ แล้วก็ต้องชะงักไปเล็กน้อยกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า

นะกำลังยืนอยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยสภาพที่เปลือยเปล่า สายน้ำอุ่นที่ไหลออกมาจากฝักบัวตกกระทบลงบนร่างกายของเขา และกระเด็นลงบนพื้นห้องน้ำบ้างเล็กน้อย เขายืนหลับตา ก้มหน้า และใช้มือข้างหนึ่งยันผนังห้องน้ำเอาไว้เพื่อช่วยพยุงตัว ร่างกายของเขายังคงดูสมส่วนและมีกล้ามเนื้อแบบที่ผู้ชายหลายๆ คนได้แต่ฝันว่าอยากจะเป็น แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องผงะไปเมื่อตอนแรกนั้นคือไอ้น้องชายของเขาที่ห้อยหัวลงอยู่ในสภาพกึ่งๆ จะแข็งตัวต่างหาก

“อะไรของมึงวะ นี่ขนาดเมาอย่างนี้ มึงยังจะมีอารมณ์ได้อีกรึไง” ผมพูดขึ้น

เขาหันมายิ้มให้ผม “นิดหน่อยว่ะ”

ผมวางเสื้อผ้าไว้บนอ่างล้างหน้า “รู้สึกสร่างขึ้นมั่งรึยังล่ะ ไอ้ล่ำ”

“อืออออ... นิดนึง”

“อาบคนเดียวได้ใช่มั้ย กูจะได้ไม่ต้องช่วย”

“ได้ๆ แต่มึงเฝ้ากูไว้หน่อยก็ดี กูกลัวล้มเหมือนกันว่ะ”

“เออๆ ได้ ไม่มีปัญหา จะว่าไปคนตัวขนาดมึง ถ้าล้มลงไปนี่ทำอ่างอาบน้ำโรงแรมเค้าร้าวได้เลยนะเนี่ย”

เขายิ้มให้ผมน้อยๆ “เกินไปม้างงง มึง เกินไป”

ผมเดินไปปิดฝาชักโครกลงแล้วก็นั่งเฝ้าเขาอาบน้ำสระผมจนกระทั่งเสร็จ นี่ถ้าสาวๆ หรือเกย์ที่มหาวิทยาลัยของเราคนไหนรู้ว่าผมได้เห็นอะไรล่ะก็ ผมว่าคนพวกนั้นคงกรี๊ดจนคอแตกแล้วคงอิจฉาผมจนแทบตายไปเลยแน่ๆ

“ยิ้มอะไรของมึงวะ” นะหันมาถามผมพร้อมกับปิดน้ำลง

“เปล่า... ก็แค่รู้สึกตัวเองโชคดีมีบุญขนาดไหน ที่ได้มานั่งดูมึงแก้ผ้าอาบน้ำฟรีๆ แบบนี้น่ะสิ” ผมลุกออกจากชักโครกแล้วเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวที่พาดอยู่บนราวยื่นให้กับเขา “แต่คงจะดีกว่านี้เยอะว่ะ ถ้ามึงไม่ใช่ผู้ชาย แต่เป็นสาวสวยๆ อึ๋มๆ ขาวๆ สักคน”

เขาหัวเราะเบาๆ “ขอโทษทีที่ไม่สวย ไม่ขาว ไม่อึ๋มว่ะ”

“รู้สึกโอเคขึ้นมั้ยวะ”

“มึงหมายถึงเรื่องเมาหรือเรื่องกิ๊ก”

“ทุกเรื่อง”

เขาเริ่มเช็ดตัว “ก็คงดีขึ้นมั้ง...”

“มึงไม่หายเร็วขนาดนั้นหรอก ยิ่งเจ็บแรกด้วยแล้ว มึงไม่ต้องมาหลอกกูเลย”

เขาก้มหน้า “แต่กูไม่อยากจะเจ็บปวดหรืออาลัยอาวรณ์อยู่นานนี่หว่า... กูอยากจะเมาให้แม่งลืมๆ ไม่ต้องคิดอะไรอีกเลย”

“แต่พอมึงสร่างเมา มึงก็หนีความจริงไม่พ้นอยู่ดีใช่มั้ยล่ะ” ผมถอนหายใจ “การที่มึงอาลัยอาวรณ์มากเท่าไหร่ มันก็แปลว่ามึงรักเค้ามากเท่านั้นไม่ใช่เหรอวะ งั้นมันก็ดีแล้วไม่ใช่รึไง”

“แล้วมึงทำใจเรื่องน้อยได้แล้วเหรอวะ ไอ้ซี”

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่ก็อย่างที่กูบอกอะว่ากูเองก็ไม่ได้จริงจังกับเค้าขนาดนั้นแต่แรกอยู่แล้ว และที่สำคัญ กูเจอมาจนชินแล้วว่ะ” ผมเดินไปตีก้นเขาเบาๆ และก็ต้องรู้สึกแปลกใจเมื่อพบว่าแท้จริงแล้วก้นของเขานิ่มมากขนาดไหน “รีบๆ แต่งตัวได้แล้ว เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก”

“มึงเมามั้ยวะ ไอ้ซี”

“ไม่ว่ะ แค่กึ่มๆ นิดหน่อย”

“สนใจกินต่อด้วยกันมั้ยวะ”

“ไม่ต้องเลย! ไอ้ตูด! เดี๋ยวกูดีดไข่หลุดเลย ไอ้หำน้อยเอ๊ยยยย!”

เขารีบใช้ผ้าเช็ดตัวปิดส่วนนั้นของเขาเอาไว้ทันที “ไม่น้อยสักหน่อย อย่างน้อยก็ใหญ่กว่าใครบางคนแถวนี้ละกัน...”

“ได้ทีล่ะเอาใหญ่เลยนะ! คิดจะข่มกูเรื่องนี้อีกนานมั้ย ฮะ!” ผมชี้หน้าเขา

“ไม่แล้วครับ ไม่พูดแล้วก็ได้ กลัวแล้ว” เขาทำตาปริบๆ

“ดี ทีนี้ก็แต่งตัวได้แล้ว กูจะได้อาบน้ำแล้วนอนสักที เริ่มง่วงแล้วเหมือนกัน” ผมกำลังจะเดินออกจากห้องน้ำไป แต่ก็ถูกเขาเรียกเอาไว้เสียก่อน

“เดี๋ยว ไอ้ซี”

ผมหันกลับมาหาเขา “อะไรอีกวะ”

เขายิ้มอีกครั้ง “ขอบใจนะเว้ย คือ... ขอบใจจริงๆ สำหรับทุกๆ อย่างเลยว่ะ”

เราสองคนมองหน้ากันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ผมจะยักไหล่เบาๆ “ช่วยไม่ได้นี่หว่า ขาดกูไปสักคนมึงจะเป็นยังไงล่ะ”

“กูว่าคงเจ็บปวดกว่าที่กิ๊กทิ้งกูไปอีกอะ” เขาหัวเราะเบาๆ

“ไอ้เว่อร์! แต่งตัวได้แล้ว เร็วๆ กูอยากนอนแล้วนะเว้ย” ผมพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป

[evilheart]

เป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ ต่อไปจะพัฒนาเป็นแฟน 

[hexagon1]

  น่ารักมากก

[BeeRY]

ซีเป็นคนมองโลกในแง่ดีมากๆเลยอ่ะ ปลื้มจัง
แทนที่จะโทษคนอื่น กลับมองหาเหตุผลของอีกฝ่าย อยากทำอย่างนี้ได้บ้างจัง มีแต่แบบยังไงก็ขอโกรธไว้ก่อนอ่ะ
นะโชคดีนะนี่ที่ยังมีซีอยู่ข้างๆ ยังไงก็อยู่ด้วยกันตลอดไปนะจ๊ะ
กดบวกๆ คืนนี้เพื่อนซี้สองคนเค้าจะปลอบใจกันแบบพิเศษหรือเปล่า ก๊ากก

[yayee2]

คืนนี้จะมีอะไรในกอไผ่รึเปล่าซี-นะ

[winnie_the_far]

เศร้าเต็มๆๆ

[roseen]

 :กอด1:เพื่อนดี

[winter_lovesong]

น่าสงสารนะ... มาช่วยกอดนะ ให้หายเศร้า

[ExecutioneR]

SeeeDz ที่ 8

หลังกลับจากชะอำ นะกับกิ๊กก็เลิกกันอย่างสมบูรณ์ ถึงจะไม่ได้พูดออกมา แต่ผมก็รู้ว่าเขาคงเสียใจมากและคงทำใจไม่ได้ง่ายๆ เพราะเขามักจะมานั่งๆ นอนๆ อยู่ที่หอของผมแทบทุกเย็นหลังเลิกเรียน และบางคืนก็ยังมานอนค้างกับผมด้วย ผมสงสารเขานะ ผมรู้ว่าเขาเหงา และกิ๊กก็ยังเป็นรักครั้งแรกของเขาอีกด้วย การจะทำใจจากการอกหักครั้งแรกมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย ผมเข้าใจดี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขายังมองอนาคตของตัวเองกับกิ๊กไว้ค่อนข้างไกลทีเดียว

นอกจากไปเรียน กินข้าวเช้า กินข้าวเย็น และไปเที่ยวด้วยกันแล้ว เราสองคนยังมีกิจกรรมที่ทำด้วยกันเป็นประจำอีกหนึ่งอย่าง นั่นคือการออกกำลังที่ฟิตเนสนั่นเอง ซึ่งหลังจากที่นะได้ทดลองใช้บริการที่ฟิตเนสเดียวกับผมมาสักพักใหญ่ เขาก็ตัดสินใจยอมลงทุนควักเงินเป็นสมาชิกกับผมด้วยอีกคน เขาบอกผมว่าหลังจากที่เขาเลิกกับกิ๊กแล้ว เขาก็คงมีเงินเก็บจากการไม่ต้องเสียค่าโทรศัพท์โทรหากันบ่อยๆ ค่ากินค่าอยู่ที่เขาช่วยออกให้กิ๊กบ้างบางโอกาส และที่สำคัญคือเขายังได้เงินเก็บส่วนของเขาที่ฝากร่วมกับกิ๊กทุกเดือนมาตั้งเริ่มคบกันไม่นานคืนทั้งหมดอีกด้วย ถึงจะไม่ได้มากมายนัก แต่เขาก็ยินดีที่จะใช้มันเพื่อการออกกำลังกายเป็นประจำกับผม

เย็นวันหนึ่งในช่วงกลางเดือนสิงหาคม ผมกับเขากำลังออกกำลังกายอยู่ที่ฟิตเนสด้วยกันตามปกติ ในขณะที่ผมกำลังวิ่งอยู่บนลู่วิ่งนั้น ผมหันไปเห็นว่านะกำลังยืนคุยอยู่กับผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่ง ซึ่งผมจำได้ว่าผมเคยเห็นผู้หญิงคนนั้นที่นี่มาหลายครั้งแล้วเหมือนกัน ทั้งสองคนยืนคุยและหัวเราะกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะเดินจากไป

ผมลงจากลู่วิ่งและเดินไปหานะที่กำลังจะเริ่มยกดัมเบลต่อ

“ใครวะ เค้ามาจีบมึงเหรอ”

“เฮ้ย! เปล่า เค้าแค่มาคุยด้วยเฉยๆ บอกว่าเคยเห็นกูมา 2-3 ครั้งแล้ว และก็อยากรู้ว่ากูออกกำลังมานานรึยัง เค้าก็เลยขอคำแนะนำว่าต้องทำอะไรยังไงบ้าง อะไรแบบนั้นน่ะ”

“นั่นแหละที่เค้าเรียกว่ามาจีบน่ะ ไอ้ควาย”

“อ้าวเหรอ จริงดิ แต่ครั้งก่อนๆ ผู้ชายคนอื่นก็เคยเข้ามาชวนกูคุยแบบนั้นบ้างเหมือนกันนะ”

“หนักเลยยยย ไอ้เหี้ย พวกมันจ้องจะแดกมึงอยู่อะดิ กูก็เคยโดนเหอะ แต่มึงแม่งยิ่งจะซื่อๆ อยู่ ยังไงก็ระวังตัวระวังตูดไว้ให้ดีๆ ล่ะมึง แล้วจะหาว่ากูไม่เตือน”

“จริงอะ ไอ้ซี นี่มึงทำกูหลอนเลยนะเนี่ย”

ผมหัวเราะเบาๆ “มึงนี่มันไม่ได้รู้เรื่องอะไรเล้ยยย”

“ไอ้เหี้ย ก็กูมันเด็กบ้านนอกนี่หว่า ใครจะไปเหมือนเด็กเมืองกรุงอย่างมึงล่ะ”

“โคราชเนี่ยนะ บ้านนอก เดี๋ยวกูตบคว่ำเลย”

“เอ่ออ... ขอโทษนะครับ น้อง” จู่ๆ เสียงของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นทางด้านหลังของผม

ผมกับนะหันไปมองยังที่มาของเสียงทันที ผู้ชายหน้าตาดีในเสื้อยืดสีขาวคนหนึ่งกำลังยืนมองเราสองคนสลับกันอยู่

“น้องสองคนมาที่นี่บ่อยมั้ยครับ”

ผมกลอกตาเซ็งๆ “ไม่ครับ”

“อ๋ออ ครับ แล้วน้องเป็นเพื่อนกันเหรอครับ เรียนด้วยกันหรือยังไง”

“เปล่า” ผมตอบ “เราเป็นแฟนกันน่ะพี่”

ผมเหลือบไปเห็นนะที่นั่งอยู่ข้างๆ มองผมด้วยสีหน้าตกใจ

“ทำไมเหรอครับ พี่มีปัญหาอะไรรึเปล่า” ผมพูดต่อ

“อ้าว... อ้าว เหรอครับ ม... ไม่มีอะไรครับ ขอโทษทีนะครับน้อง” เขาละล่ำละลักตอบ ก่อนจะเดินจากไป

“ทำไมมึงพูดแบบนั้นวะ ไอ้ซี!” นะดึงชายเสื้อผม “กูอายเค้านะเว้ย!”

ผมมองหน้าเขาแล้วยิ้มน้อยๆ เขากำลังหน้าแดงจนถึงใบหูทีเดียว “อายทำไมวะ ไอ้เหี้ยนั่นดิที่ต้องอาย กูเคยเห็นผู้ชายคนเมื่อกี้มาหลายครั้งแล้ว และมันก็มองเราสองคนอยู่บ่อยๆ ด้วย แต่กูว่ามันน่าจะมองมึงมากกว่าว่ะ เพราะก่อนหน้าที่มึงจะมาเล่นกับกู กูก็ไม่เห็นมันจะเคยมาคุยอะไรกับกูเลย แม่งคงชอบมึงอะ มึงจะเอามันมั้ยล่ะ”

เขารีบส่ายหน้าทันที “ไม่ๆๆ ไม่เอาอะ”

ผมหัวเราะในลำคอเบาๆ “ทำไมวะ มันหน้าตาไม่ดีเหรอ กูว่ามันก็หน้าตาโอเคนะเว้ย”

“ครวยเหอะ!” เขาชกลงบนท้องของผม

“เพราะแบบนี้แหละ กูถึงได้พามึงมาเล่นแบบไม่เจาะจงว่าต้องมาทุกวันนี้วันนั้นอะไรแบบนั้นไง เพื่อที่เราจะได้เลี่ยงๆ คนพวกนี้ไปได้บ้าง แต่ก่อนกูก็ทำแบบนี้เหมือนกัน เพราะตั้งแต่กูอยู่มัธยมอะ กูเคยเล่นฟิตเนสประจำทุกวันจันทร์ วันพุธ อะไรแบบนี้ แล้วเจอคนแม่งแอบตาม คอยมอง อะไรแบบนี้ตลอดอะ กูรำคาญ”

“ก็มึงมันหล่อนี่ครับ ไอ้คุณภัณฑบดี”

“ก็แน่นอนสิคร้าบบบบ ไอ้คุณชนะชัย กูเคยเถียงมึงเรื่องนี้สักคำมั้ยล่ะ” ผมขยี้หัวเขาเบาๆ “ออกกำลังกันต่อเหอะว่ะ จะได้กลับหอ หาข้าวแดก แล้วอาบน้ำนอน นี่ก็ค่ำแล้ว”

ปกติเราสองคนจะใช้เวลาออกกำลังกายกันประมาณสามชั่วโมง ซึ่งหลังจากนั้นผมกับเขาจะรู้สึกหิวโซทุกครั้ง แต่ถ้าเรากินข้าวกันในห้างสรรพสินค้า เราจะกินกันเยอะมาก ซึ่งก็จะทำให้เราเปลืองเงินมากด้วย ดังนั้นเราจึงมักกลับไปกินอะไรง่ายๆ แถวหอแทน ก่อนที่จะกลับเข้าห้องไปอาบน้ำแล้วก็เข้านอน ซึ่งวันนี้ก็เช่นเดียวกัน เมื่อออกกำลังเสร็จ เราก็กลับมากินก๋วยเตี๋ยวร้านประจำคนละชาม แวะเช่าหนังมาหนึ่งเรื่อง ซื้อขนมและน้ำดื่มที่เซเว่นฯ นิดหน่อย แล้วจึงกลับเข้าหอของผมด้วยกัน

เมื่อกลับถึงห้อง ผมกับเขาก็นั่งดูหนังด้วยกัน หนังที่เราเลือกมาคือหนังใหม่ที่เพิ่งออกแผ่นมาไม่นาน แต่ตอนที่มันเข้าฉายนั้นผมกับเขาต่างก็ไม่ได้ดูด้วยกันทั้งคู่ และน่าตลกดีที่เหตุผลที่เราอดดูหนังเรื่องนี้ก็เพราะแฟนของเราไม่อยากดูเหมือนกันเลย

หลังจากที่เรานั่งดูหนังกันไปได้ราวๆ ครึ่งเรื่อง และดื่มเบียร์ไปคนละสองกระป๋อง ผมก็เหลือบไปเห็นนะที่กำลังนั่งเหยียดขาอยู่ข้างผมบนเตียงใช้มือจัดตรงเป้ากางเกงที่นูนขึ้นกว่าตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด ผมมองเขาด้วยหางตา เขาจึงไม่น่าจะรู้ว่าผมเห็นการกระทำของเขาทุกอย่าง และเขาก็คงไม่ได้ตั้งใจที่จะให้ผมเห็นด้วย เพราะอีกสักพัก เขาก็คว้าหมอนที่ใช้หนุนคออยู่มาปิดไว้ตรงกลางลำตัว

“เป็นไรวะ เงี่ยนรึไง” ผมพูดขึ้น “แค่เห็นพระเอกกับนางเอกนัวกันแค่นี้มึงก็แข็งซะแล้วเหรอวะ”

.
.
.

เอามายั่ว กรั่กๆๆๆ เจกันอีกทีอาทิตย์หน้าเคิฟฟ

[fuku]

คิดจะปลูกต้นรักสักกอ
เกรงว่าหน่อรักนั้นจะกลาย
ความรักเรายังไม่วาย
ระกำช้ำชอกอุรา

รักแต่ก่อนมาย้อนยอกเรา
ใจเราเศร้าเมื่อคิดขึ้นมา
ความรักเราเอ่ยเคยได้สัญญา
เจ้ากลับมาวนเวียนเปลี่ยนแปร


อ่านเรื่องนี้ทีไรอยากฟังเพลงนี้ทุกที

[roseen]

  :laugh:รู้ว่าเพื่อนอยาก ไม่คิดจะช่วยเพื่อนสักหน่อยเหรอ





 

[winter_lovesong]

ความรักนั้น เริ่มถูกฟักประคบประหงมรอวันเติบโต..

รดน้ำ ใส่ปุ๊ย ผ่านจะโผล่พ้นดิน...

มาให้กำลังใจรอสองใจตรงกัน

[NewYearzz]

  เมื่อไหร่จะได้กัน 

[winnie_the_far]

ฮ่าฮ่า ค้างแบบไม่ให้เหลือเยื่อใย...

ว่าแต่จะเป็นไงต่อน๊า อิอิ

[river]

ความรักครั้งที่ 2 ของนะ ก่อตัวแล้ว

[comics_boy]

ว้าวๆๆๆ สองตอนเลยยย ขออ่านก่อนนาาาา

[malula]

ใกล้เข้ามาอีกนิดแล้ว....
ถ้าจะมาค้างด้วยกันแทบทุกคืน
น่าจะย้ายมาอยู่ด้วยกันเลยดีกว่า ประหยัดค่าหอ
แล้วก็ไม่ต้องหาแฟนใหม่แล้ว ช่วยกันเองไปก่อน อิอิ

[comics_boy]

ไม่น่าอ่านตอน8เลย
55555

[m_pop91]

แอบค้างเบาๆ
นะกับซีนี่น่ารักเนอะอยากให้เป็นแฟนกันสักที

[evilheart]

เจอกันอาทิตย์หน้าซะงั้น

[didi]

เพิ่งเข้ามาอ่่านค่ะ อยากบอกว่าชอบมาก
ลุ้นคู่นี้มากเลย รอตอนต่อไปค่ะ

[samsoon@doll]

[tamahomae]

อยากบอกว่าตอนที่7เราเข้าใจนะมากๆ ตอนนี้เรากำลังเป็นอยู่เลย แต่ยังไม่รู้จะตัดสินใจยังไง เฮ้ออออออ คนเขียนทำให้เราร้องไห้อ่ะ T^T เจ็บปวดแทนนะ อยากมีเพื่อนแบบซีบ้างจัง จะเพศเดียวกันหรือต่างเพศก็ตามเถอะ
.................................
ตะ ตะ ตอนต่อไป ซี้ดอีกแล้วใช่ม๊า ^^

[stupidchild]

ค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกก

[uknowvry]

โอ๊ยยย....ตัดจบตรงนี้.....ตายๆๆ