หัวข้อ: เด็กขายนม !

[imissyou]

เสียเวลาไปตั้ง 3 ปีกว่า ไร้สาระจริง ๆ คู่นี้ 

[BankkunG23]

อ่านจบแล้วววววว สนุกมากๆเลยคับ ^.^

[smmikie]

เป็ดน้อย เทอชอบเฮียเขาหรอ?จ๊ะ

[maru]

ม่อนน่ารักมาก ๆ เลย แดนก็น่ารัก มีการหวงแบบไม่ีรู้ตัวด้วย สองคนทำไมไม่คุยกันนะ แดนก็คิดมาก ม่อนก็ช่างประชด

[loverken]

น่ารักอะ

[Cheese[C]ake]

น้องม่อนอ๊อยแดนอ๊า

“เฮีย … ปากเฮียสวยจัง”

เหม๋ทำไปด้ายยย

[loverken]

 
ม่อนน่ารักกกกกก

[Jeramie]

ให้ตายเถอะครับ ผมเข้ามาอ่านแต่ตอนที่แดนไปกับ ยัยกี้ผมละอยากโดดยันถึงจะเป็นนิยายแต่ผมอินมากเลยครับ แบบว่าสงสารเป็ดน้อยเหลือเกินแอบน้ำตาคลอ สั่นโมโมเว้ยเห้ย

[【focus_kung】]

อ่านจบรวดเดียวค่ะ นั่งอ่านตั้งแต่สี่ทุ่มจนตอนนี้ 555555

สนุกมากค่ะ แม้จะขัดใจนิดๆ หน่อยๆ ที่มันซึนทั้งคู่!!!!

ส่วนตัวแล้วชอบแดนมากกว่าม่อนนะ แม้ว่าช่วงที่คนเค้าด่าว่า แต่เราก็ยังชอบอ่ะ แบบ... ชอบสไตล์นี้ หุหุหุ

แต่ช่วงหลังนี้อยากจะแขกกบาลทั้งคู่จริงๆ ดูซิ เสียเวลาไปสามปีจริงๆ -..-

แต่จบดีก็โอเคละ 55555

ปล น่าจะมีตอนพิเศษนะคะ 555

[palm-metto]

ว๊าววววว
ชอบๆ หนุกดีๆ
อ่านวันเดียวทีเดียว จบเลยยย
แบบว่า ไม่ได้ทำงานทำการอะไรเลยยย
วู้วววว

[moodyfairy]

 
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดเว่อร์ ,, แต่จริงๆ ก้อแอบลุ้นว่าจะมีกุ๊กกิ๊กก่อนจบบ้างมั้ย ดันไม่มี !!! 

ยังไงก็ต้องสารภาพเลยว่าที่อ่านจบมาได้เนี่ยเพราะความหมั่นไส้ซะส่วนใหญ่
จะเก๊กอะไรกันนักหนาเนี้ยยยย คือรักกันทั้งคู่นะ แต่ไม่ยอมคุยกันแล้วใครจะไปเคลียร์แทนได้ฟระ (อินเว่อๆ)
พอกลับมาเจอกันอีกทีก็ดูเหมือนว่าคุยด้วยร่างกายจะเข้าใจกันง่ายกว่า ซะงั้น !!
แล้วปล่อยเวลาให้ผ่านมาตั้งนานเพื่ออ .....

เครียดๆๆๆๆ พอๆๆๆๆ เอาเป็นว่าสนุกเว่อร์ ขอบคุณมากมายนะคะ

[pogpax]

สนุกมาก

ขอบคุณครับ

 

[bambooiihallo]

ตอนพิเศษ  :') + แจ้งข่าวด้านล่าง !




: ตอนพิเศษ :

“ม่อนนนนนน”


“คร๊าบๆๆๆๆ พี่เจนครับนี่ครับเอกสารของฝ่ายบัญชี”


“ม่อน เอกสารจัดซื้อล่ะ”


“ครับๆ จะไปเอาให้เดี๋ยวนี้ !!”


โอ้ยยย งานเจเนรัลเบ๊มันไม่หมดไปสักที จนช่วงเที่ยงผมก็มานั่งหลบมุมเช่นเดิม ขอพักเหนื่อยก่อนแล้วกัน ! วันนี้ห่อข้าวมากินเองเพราะหมดเรี่ยวแรงจะลากสังขารลงไปหาอะไรกินนอกตึก ข้าวผัดไหม้หน่อยๆที่พี่แดนทำให้แต่เช้า ไม่รู้นึกคึกอะไรอยากทำให้ขึ้นมา แฟนใครว้าน่ารักชะมัด ! แฟนผมนี่ไง อิจฉาอ่ะเด้  อื้อหือแต่กินไปคำแรกรสชาติแห่งรักก็แทบจะนำพาของเก่าออกมาด้วย ไอ้เฮียบ้า ! ใส่น้ำปลามาหมดประเทศรึไง !!!


“อ้าวม่อน เป็นอะไรทำหน้าตลกเชียว”


“แหะๆ พี่ภามชอบมาเจอผมเวลาหมดหล่อตลอด”


“ฮ่าๆ ตอนเย็นนี้ทำตัวให้ว่าง วันเกิดพี่เจนเค้า ต้องไปเลี้ยงกัน ม่อนต้องไปด้วย คงต้องให้พี่ชายเหงาสักมื้อแล้วล่ะ”


โอ้โห เล่นไม่ให้ปฏิเสธเลย วันเกิดพี่เจนด้วย แง่ง … วันนี้เฮียชวนดูหนังด้วยอ้ะ … อดแหงๆ โทรไปบอกเฮียก่อนดีกว่า เดี๋ยวงอนตุ๊บป่อง


“ว่าไงเป็ด”


“เฮีย … ต้องไปงานเลี้ยงวันเกิดพี่ที่ทำงานอ้ะ”


“อืม …”


“เฮีย … ไม่โกรธนะ ?”


ใจตุ้มๆต่อมๆ ก็ตั้งแต่เฮียกลับมาจะครบอาทิตย์แล้ว ยังไม่ได้ไปไหนด้วยกันเลย ผมติดงานตลอด เดี๋ยวเฮียก็จะมีประชุมด้วยเดี๋ยวก็ต้องกลับอังกฤษอีก …


“เลี้ยงที่ ?”


“แปปปป  พี่ภามๆ เลี้ยงที่ไหนหรอครับ”


“ร้านซีไทม์ แถวๆสายหนึ่งน่ะ”


“เฮีย ร้าน ..”


“ได้ยินแล้ว เดี๋ยวไปรับ ไม่ต้องคิดมาก พี่ไม่ได้โกรธ”


“ แง่งๆๆ … ง่อง”


“ฮ่าๆ ปัญญาอ่อนนะเรา เป็นไงบ้างข้าวผัดฝีมือพี่”


“หมาไม่แดกอ่ะเฮีย แม่งขนน้ำปลามาถล่มไตผมเรอะ เดี๋ยวม่อนตายไวแล้วจะคิดถวงนะเออออ”


“ลองตายดูดิ จะไปขุดหลุมศพเอากะโหลกขึ้นมาตบ”


เฮือก … แค้นกันยันซากศพเลยวุ้ย !


“ไอ้เฮียบ้า ม่อนไปหาไรกินละ แค่นี้แหละ เจอกันตอนเย็นค้าบบบ”


“ครับแฟน”


โอ้ยยย เขิน เฮียยังน่ารักเหมือนเดิม เฮ้อ … ขนาดห่างกันไปตั้งนานผมก็ยังใจเต้นตึกๆๆๆๆๆ


“บอกพี่ชายแล้วล่ะสิ”


“เอ่อ …. ก็”


คือผมบอกแฟนผมครับพี่ ช่วยเว้นช่องให้ผมพูดก่อนเด้


“งั้นเมื่อกี๊บอกจะไปกินข้าวใช่มั้ย ป่ะไปกับพี่แล้วกัน”


“ตะ … แต่ว่า”


“รังเกียจพี่หรอครับ”


“เปล่าครับพี่ภาม ปะ … ไปก็ได้”


   นับวันก็ยิ่งรู้สึกไม่ค่อยสนิทใจกับพี่ภาม มันรู้สึกเหมือนเขาจะเขมือบผมมากกว่าจะเห็นผมเป็นน้อง ชอบจ้องนานๆจนผมต้องหลบตา มันไม่ใช่เพราะเขิน แต่ .. มันอึดอัด มันไม่เหมือนเวลาเฮียมอง บางทีผมอาจจะมองแต่เฮียจนมองคนอื่นเป็นลบไปซะแล้ว พี่ภามเขาก็ดีล่ะมั้งถ้าตัดเรื่องนี้ออกไป เอาน่าเราไม่ตอบรับซะอย่าง !



   
   “ม่อนนั่งจ้องแต่แก้วเปปซี่ ไม่เคยกินเหล้าหรอครับ”


   ผมเกือบสะดุ้ง พี่ภามเขยิบมาแนบผมตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่น


   “เอ่อ …. เปล่าครับ แต่คอไม่ค่อยแข็งครับกลัวทำอะไรตลกๆไป เอ่อ … ร้อนเนอะพี่ภาม”


   เอ้า เขยิบหนีพี่แกออกมาหน่อยแล้วกัน เวรยังจะเขยิบมาอีก แถมมาทำหน้าตายไม่รู้เรื่อง พยายามมองไปทั่ววงก็มีแต่พวกรุ่นพี่คุยกันไม่รู้จะแทรกไปคุยกับใคร ไอ้ม่อนซวยเห็นๆ คงต้องใช้แผนเบสิค


   “เอ่อ ผมไปห้องน้ำก่อนนะครับ”


   “ครับ”


   ขนาดลุกมาแล้วยังรู้สึกได้ถึงพลังทางสายตาที่พี่ภามจ้องมาจนเสียวคอไม่กล้าหันกลับไป โอ้ยยยจะปฏิเสธยังไงดีวะเนี่ย เดี๋ยวถ้าเฮียมาอีกแล้วถ้าเฮียสังเกตเห็นไอ้ที่พี่ภามพยายามแนบชิดนี่ไม่ร้านระเบิดตู้มเลยหรือไงเนี่ย คิดแล้วเครียด !





   อืม … จะทุ่มครึ่งแล้วไปรับเลยแล้วกัน ตลกตัวเองเหมือนกันที่มาเดินรออยู่ห้างใกล้ๆตั้งแต่หกโมง เดินผ่านร้านขนมนมเนยก็คิดถึงไอ้เป็ด ถ้ามาด้วยกันก็คงดี …. แล้วผมก็ต้องสะดุดกับร้านตุ๊กตาที่มีตุ๊กตาเป็ดสีเหลืองตัวเบ่อเริ่มยิ้มจนตาปิดขนตางอนวางเด่นอยู่ในตู้กระจก


   “น้องครับเป็ดในตู้เท่าไหร่ครับ”


   “สองพันเจ็ดร้อยค่ะพี่”


   “เอาตัวนี้ล่ะ ผูกโบว์ที่คอให้พี่ด้วยนะ”


   “ค่ะ ซื้อให้แฟนหรอคะพี่”


   “ใช่ครับ ซื้อให้แฟน”


   รู้สึกดีมากถึงมากที่สุดที่ตอนนี้ ภูมิใจที่ได้บอกทุกคนว่ามีแฟนแล้ว สักพักเป็ดตัวยักษ์พร้อมโบว์สีแดงก็มาอยู่ในอ้อมแขนผม ถือว่าเป็นของขวัญที่กลับมาคบกัน เอาให้อึ้งไปเลย หึหึ เออโทรหาไอ้เป็ดก่อนดีกว่า จะได้บอกคนในงานไว้ก่อนว่าจะกลับก่อน


   “สวัสดีครับ”


   ไม่ใช่ไอ้เป็ด


   “ใคร”


   “แล้วนั่นใครครับ”


   นั่นมันมีย้อน ไอ้นี่หรือจะเพื่อนร่วมงาน ? แล้วเจ้าตัวมันไปไหนปล่อยให้คนอื่นมารับโทรศัพท์ได้ยังไง !


“ม่อนไปไหน”


“จำเป็นต้องบอกหรือเปล่าล่ะครับ”


“แล้วคิดว่ามารับโทรศัพท์คนอื่นแล้วยังยียวนแบบนี้จำเป็นหรือเปล่าล่ะครับ”


“พอดีไม่ใช่คนอื่นน่ะสิครับ”


ไอ้นี่วอนตีนซะแล้วไม่ล่ะ เดี๋ยวมึงเจอรองเท้าจากอังกฤษฟาดหน้าแหกหรอกไอ้นี่ ! รู้สึกผมเริ่มจะโกรธๆจนเผลอขบกามจนเป็นสัน แล้วเท้าก็เหยียบลงไปบนคันเร่ง อยากรู้นักว่าไอ้นี่มันเป็นใคร !


“เดี๋ยวก็รู้ว่าจะเป็นคนอื่นหรือไม่เป็น !”


ผมกดตัดสายทิ้งแล้วปามือถือลงไปบนตัวไอ้เป็ดข้างๆ ดูดิ๊ยังจะยิ้มอีก ! นึกถึงว่าที่เจ้านายแกขึ้นมา อยากจะรู้นักว่าจะทำหน้ายังไง แล้วไอ้คนไม่กลัวตายนี่จะตอบคำถามยังไง !




“อ่าวพี่ภามนั่นมือถือผมนี่”


มือถือของผมวางนิ่งอยู่โต๊ะหน้าพี่ภาม มันหล่นไปตอนไหนเนี่ย ! แล้วเฮียจะโทรมาหรือเปล่า แล้วถ้าพี่ภามรับล่ะ ตายๆๆๆซวยมาก ซวยสุดๆไม่อยากจะคิดเลย


“ม่อนทำตกก่อนไปเข้าห้องน้ำน่ะ”


“อะ …. เอ่อ งั้นผมขอคืนนะครับ”


ผมเอื้อมมือจะไปหยิบแต่พี่แกดันจับข้อมือผมไว้ สายตาที่จ้องมาเจ้าเล่ห์จนไม่เหมือนพี่ภามที่ผมรู้จัก เหมือนคนละคนจากพี่ที่ดีๆคนหนึ่งเหมือนเป็นคนที่คาดหวังอะไรสักอย่าง


“เอ่อ ….”


“รอโทรศัพท์ใครอยู่หรือไง”


“อ่าครับ เอ่อ ปล่อยผมก่อนได้มั้ยครับ”


“เฮ้ยสองคนนั้นน่ะเล่นอะไรกัน มาเป่าเค้กพี่เจนก่อน เร็วๆ ม่อนมาๆ”


พี่ถามอาศัยจังหวะคนเรียกหยิบมือถือของผมเดินออกไปที่โต๊ะกลางที่ทุกคนกำลังรอร้องเพลง แล้วจะได้คืนมั้ยเนี่ย ! โอ้ยอะไรกันวะ เอามือถือข้าคืนมา !!!!!!


“พี่ภาม เดี๋ยว …”


“ชู่ววว ร้องเพลงให้พี่เจนก่อน”


“แต่ …”


“Happy Birthday to you ….”


ฮึ่ย ! ร้านปิดไฟลงเหลือแต่แสงไฟจากเทียน คงต้องรอหลังจากนี้ ! แม่งไม่น่าลืมไว้เลยไอ้ม่อนเอ้ย


ร้องไปสองรอบจนกระทั่งเพลงจบ แล้วเป่าเค้กเพียงแค่ชั่ววินาทีที่ทุกอย่างมืดสนิทผมก็รู้สึกว่ามีใครรั้งเอวผมเข้าไปจูบเบาๆ … ไอ้พี่ภามแน่ๆ ! ผมตาเบิกกว้างจนไฟเปิด แล้วมันก็จริงผมอยู่ในอ้อมแขนของพี่ภามที่กำลังยิ้มเจ้าเล่ห์


“พี่ชอบม่อนนะ”


เสียงกระซิบข้างหูทำผมมึนจนทำอะไรไม่ถูก ไม่คิดว่าจะรวบรัดตัดฉับตัดตอนขนาดนี้ เหมือนสมองกำลังเออเร่อ นะ .. นี่มันอะไร นี่ผมจูบกับพี่ภาม !


“โหยภาม วิดวิ้วววว”


“แหมๆ ใช้สถานการณ์รวบรัดเลยนะไอ้คนเจ้าเล่ห์น้องเขาตกใจหมดแล้ว”


นะ .. นี่ทุกคนรู้เรื่อง ! ตาผมยิ่งเบิ่งกว้างขึ้นไปอีก มองไปรอบๆก็เห็นแต่ละคนขำๆกับเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วก็ได้ยินแต่เสียงพี่เชีร์ยให้คบกับพี่ภาม ทะ ทำไม มันเป็นแบบนี้ไปได้


“ภามมันจริงใจนะน้องม่อน คิกๆ”


“คะ … คือผม”


“จะมายุให้แฟนผมไปคบใครกันหรือครับ ?”


เฮีย ! ผมแทบจะร้องไห้เมื่อเห็นเฮียหน้าเคร่งเดินเข้ามา พยายามแกะมือพี่ภามออกไปจากตัว เดี๋ยวเฮียเข้าใจผิด ปล่อยสิ ปล่อย ปล่อยผมนะ


“ฮือ ……. เฮียยยยย ช่วยม่อนด้วย ฮือออ ….”


“น้องม่อน !”


“ม่อน”


ทุกคนตกใจที่อยู่ดีๆผมก็ร้องไห้ออกมา ผมก็ตกใจตัวเอง พี่ภามก็ตกใจปล่อยผมออกจากอ้อมแขน ผมวิ่งเข้าไปหาเฮียกอดเอวหนาๆแน่นๆ ผมกลัว .. กลัวเฮียจะเข้าใจผิด กลัวเราต้องห่างกันอีก


“โอ๋ๆ … อย่าร้องไม่เอาๆ กลับบ้านกันดีกว่านะ”


“ฮือ … เฮีย…ม่อนไม่ได้ชอบพี่เขานะ เฮีย.. ฮึก .. อย่าเข้าใจผิดนะ”




ผมมองไอ้เป็ดที่เงยหน้ามาอธิบายทั้งน้ำตา ยอมรับว่าตกใจมากที่อยู่ดีๆมันก็ร้องไห้ออกมาทั้งๆที่ผมกำลังจะโวยวายอยู่แล้วเชียว คงเป็นไอ้คนนี้สินะที่บังอาจมายียวนใส่


“ครับไม่ได้เข้าใจผิด แล้วมือถืออยู่ไหนพี่โทรมาใครรับก็ไม่รู้ แล้วก็พึ่งรู้ว่าสมัยนี้เขานิยมยุให้จีบคนมีเจ้าของกันออกนอกหน้าขนาดนี้ ช่างไม่รู้สถานะตัวเองซะเลย เอามือถือแฟนผมคืนมา อย่าให้ต้องพูดหลายรอบ”


เสียงผมห้วนเต็มที่ จ้องไปที่ไอ้หน้าจืดนี้เขม็ง เหอะ ! กล้ามากไปแล้ว มายุ่งกับไอ้เป็ดของเขาได้ยังไง ดูสิมันตกใจจนจะเตลิดอยู่แล้วเนี่ย


“ม่อนบอกว่ายังไม่มีแฟน”


นั่นดูมันยังจะปากกล้าอีกไอ้นี่ แล้วกูเป็นใครครับ ? เสาหลักเมืองมาตั้งอยู่กลางร้านหรือไง อยากจ้องมานักใช่มั้ยคิดหรือว่าคนอย่างแดนจะยอม จ้องมาก็จ้องกลับ หึ !


“แล้วตอนนี้มีแล้วไม่ได้หรือไง ? เอามือถือม่อนคืนมา อย่าเบียดเบียนเวลาส่วนตัวกับความพยายามอันไร้สาระของคุณจะได้มั้ยครับ โตๆกันแล้วคงไม่ต้องพูดเยอะ”


“เฮีย …”


ผมดันไอ้เป็ดไปยืนข้างหลังสาวเท้าเดินเข้าไปใกล้ๆไอ้หน้าจืดนั่น มันดูจะสูงกว่าผมอยู่หน่อยแต่ความหนาของตัวยังถือว่าแพ้ ไม่เสียแรงฟิตเนสทุกอาทิตย์จริงๆ


“ภามคืนเขาไปเถอะ สงสารน้องม่อน พี่ขอ”
ผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาจับแขนไอ้จืดนี้ เหอะชื่อเพราะเชียวนะมึง !


“เฮ้อ ก็ได้”


ผมกระชากมือถือออกจากมือมัน เดินจูงมือไอ้เป็ดออกจากร้านนี่ทันที อารมณ์เสียชะมัด ให้ไอ้เป็ดลาออกซะดีมั้ยเนี่ย บริษัทอะไรวะเส็งเคร็งจริงๆ ไม่ดิบริษัทเขาดีแต่ดันมีไอ้คนจ้องอยากจะได้ไอ้เป็ดซะงั้น !


“เฮีย … โกรธม่อนหรอ”


“เปล่าๆ รู้ว่าเราไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิด นอกจากจูบมันเคยทำมากกว่านี้มั้ย ?”
ไอ้เป็ดตาเบิ่งกว้างส่ายหน้าแรงๆ กำชายเสื้อผมแน่น ตามันก็ยังแดงๆเหมือนจะร้องไห้ออกมาอีกรอบ … น่ารักชะมัด


“ดีแล้ว …”


“เฮีย … อื้อ …”


ผมก้มลงไปประทับจูบตัวเองลงบนปากนิ่มๆผสมกลิ่นเปปซี่ของไอ้เป็ด จะลบให้หมด ใครบังอาจมาแตะต้อง คนที่ทำได้มีแค่ผมเท่านั้น คนเดียว ไอ้เป็ดของผมคนเดียว !


“อื้อ … แฮ่กๆ”


ไอ้เป็ดมันหอบเบาๆหลังจากผมจัดการสูบพลังชีวิตมันไปกว่าห้านาที ขนาดหอบมันยังน่ารักจนอดไม่ไหวต้องก้มไปหอมอีกสักสองสามฟอด


“ง่ะ … น่าอายอ้ะเฮีย คนมองใหญ่แล้ว ไปเร็วกลับบ้านกัน … ”


“ไปบ้านพี่นะ … อยากกอดแฟน”


นั่นดูมัน พูดแค่นี้หน้าแดงจนทำปากบู่ๆไปตามเรื่อง มันอาจจะดูโตขึ้นจากหลายปีก่อนแต่โดยรวมความง้องแง้งก็ยังมีสมกับเป็นไอ้เป็ด ไอ้ม่อนมากๆคนเดิม


“แง่ง ไอ้เฮียหื่น … ชอบมาหลอกว่าว่าวๆ ม่อนไปดูคลิปไอ้โอมมามันเกินว่าวแล้วง้ะ เฮียโกหก”


“แล้วรักมั้ยล่ะ ?”


“ก็ … รักง่ะ แง้งงงงงง”


“งั้นไปที่รถ พี่มีอะไรจะให้ดู”


ผมทำหน้าซีเรียสให้มันแอบเครียดเล่นๆ ไอ้เป็ดก็ขมวดคิ้วเม้มปากแน่น ทำเสียงอื้อๆๆ อะไรของมันสักอย่าง แต่ก็เดินตามมาแต่โดยดีแถมมีการแอบเนียนมาจับชายเสื้อผมไว้อีก หึหึ


“เอ้า เอาไป”


“อะไรอ่ะ อ้ะ ! อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก โคตรน่าร๊ากกกกกกกกกกก เฮียของใครอ่ะ ของใครหรอ ทำไมตัวเบ่อเริ่มเลยอ้ะ”


“ซื้อมาให้แฟนพี่”


“แฟนเฮีย … ของผมนี่หว่า !”
ดูมันเบิ่งตาตี่ๆจนกว้าง ยิ้มโชว์รีเทนเนอร์สวยกระโดดกอดเจ้าเป็ดยักษ์ผูกโบว์แน่น นั่นดูมันฟัดซอกคอเป็ดอีก หึหึ คุ้มค่ากับการลงทุน !


“พอๆ ไปขึ้นรถจะได้กลับบ้าน”


“ง่ะ ข้างหน้าที่เต็มอ่ะ แต่ม่อนอยากกอดเป็ดอ่ะ ทำไงดี …”


“เอาเป็ดไปไว้เบาะหลังไม่ต้องมาอ้อน ไม่ใช่คนขับรถนะโว้ย มานั่งข้างๆกันนี่”


“ง่ะ เดี๋ยวเจอกันนะน้องแดนนี่”


“แดนนี่ ?”


“ช่ายย ชื่อเป็ดผมไง แดนนี่ เอามาจากชื่อเฮียไง เจ๋งปะ ?”


ไอ้นี่มันดันเอาชื่อผมไปตั้งชื่อเป็ด ! แถมเป็นเป็ดแอ๊บแบ๊ว ! แดนนี่ ? ชักคิ้วกระตุกๆ อยากถีบแฟนตัวเอง หึหึ ไม่เป็นไรเดี๋ยวคืนนี้ไอ้แดนนี่นอนนอกห้องเดี๋ยวแดนธรรมดานี่ล่ะจะจัดเต็ม !


- ---------------------------------------------------

อิอิ ทิ้งหายไปนานมาก ขอบคุณที่ติดตามกันะคะ  จะมาแจ้งข่าวทุกคนค่ะ !!!




สำหรับตอนพิเศษของม่อนกับแดน และ พี่มิลค์กับแจ๊สนะคะ รอรวมเล่มได้เลย ยาวไม่น้อยกว่ายี่สิบหน้าเอสี่ !

หนังสือเปิดจองตอนไหน ?   : ปลายปีนี้นะคะ 555  ไว้จะมาแจ้งอีกทีน๊า จุ้บๆ หยอดกระปุกรอนะคะ ><

[sanfran]

น่ารักมาก ฃสมกับที่เป็นเป็ดของเฮียแดน

[shoi_toei]

จะรอน้าาา

[yeyong]

น่ารักอ่ะ
แอบเคืองพี่ภาม มัดมือชกเห็นๆ

[imissyou]

แอร๊ยส์ส์ แดนนี่ 

[mister]

หวานกันซะ  อิจฉา 

[seaz]

น้องม่อนนี่นะ น่ารักได้ตลอดเลย พี่แดนดูแลดีๆ นะครับ

[yayee2]

เพราะน้องม่อนน่ารักแบบง้องๆแง้งๆแบบนี้ละซี พี่แดนถึงได้รักได้หลงซะ

[why yyy]

ม่อนยังน่ารักเหมือนเดิม

[NOoTuNE]

กรี๊ดดดดด คิดถึงเป็ด

[mellowshroom]

น่าร๊ากกกกกกกก น้องเป็ดทำงานแล้วก็ยังน่ารัก

คถ. คถ. คถ. จะหยอดกระปุกรอเน้ออออออ

          

[benzbent]

คิดถึงน้องเป็ด จะมาต่ออีกไหมคะ อยากต่ออีกนิดง่าาา

[gupalz]

ม่อนก็ยังเหมือนเดิม ฮิฮิ

[Running]

เป็ดน้อย ยังคงความน่ารัก และ รั่ว เหมือนเดิม น่ารัก 5555
เฮียต้องดูแลเป็ดน้อยเยอะๆ ซะแล้ว เป็ดตัวนี้เสน่ห์แรงจริงๆ
คิดถึงคู่นี้จริงๆ ยังหวานกันเหมือนเดิม 
 

[rmlab]

น่ารักมากมายอ่ะ น้องม่อน

[beery25]

น่ารักเหมือนเดิมเลย

[MZter]

มาโผล่เรื่องนี้แล้วอย่าลืมท่านเทพนะครับ 555

[YELLOWSTAR]

มันม่อนมากๆเลยอ่ะ    (คำนี้เหมือนเป็นนิยามว่ามัน สุดยอด!!)
น่ารักอ่ะ เฮียมีหึงหวงออกหน้าออกตาด้วย เริศ
ม่อนทำให้เฮียหลงหัวปักหัวปำเลยนะ