หัวข้อ: เด็กขายนม !

[Karn12]

ทำไมแดนเป็นคนแบบนี้

[vvivy]

ทำใจไม่ได้อะ.....เฮี้ยแดนเลวเกิน  


รีบมาต่อนะคะ ค้างสุดๆๆๆ

[bambooiihallo]

หลังจากอ่านเม้นไปก็มาลงอีกตอนแล้วกันค่ะ 55

ก็นะคะ ขอบคุณกำลังใจที่พีเอ็มมาหลายคนเลยว่ายังติดตามต่อ ก็ขอบคุณมากค่ะ

- -------------------------------------------

ไหนๆก็ดราม่าแล้วก็มาต่อกันให้ดราม่าจบๆไปเลย ฮ่าๆ ทีเดียวหม้อใหญ่ๆบิ๊กไซส์ เพราะนิยายแบมใกล้จะจบแล้วค่ะ อ่านอีกหน่อยนะจ๊ะหลายๆคนตามมาตั้งแต่ตอนแรก
ดูตอนมันเริ่มแล้วจนจะจบแล้วก็มาลุ้นตอนจบกันหน่อยจะเป็นไรไป !!




ตอนที่ 26 - ความจริงมักเจ็บปวดเสมอ


ปวดหัว มึนหัว ไวน์ทำผมเบลอไปหมด จนต้องพลิกตัว แต่ก็พลิกไม่ได้เพราะมีร่างใครคนหนึ่งนอนทับแขนผมอยู่ .. กี้


   “โอ้ยมึนหัว”


   “อื้อ … มึนหัวหรอแดน”


   “อือ เบลอไปหมดเลย วันนี้กี้เรียนกี่โมงเดี๋ยวผมไปส่ง”


   “สิบโมงค่ะ ตอนนี้กี่โมงแล้วเนี่ย   … แปดโมงเองนอนต่ออีกหน่อยได้มั้ย”


   แปดโมง ? ปกติเวลานี้ต้องเดินไปส่งไอ้เป็ดนี่หว่า ชิบหายพลาดแล้วไง พลาดแบบผิดทุกข้อกล่าวหา ถ้ามันรู้ผมคงทำอะไรไม่ได้เสือกไปสมยอมกับชาวบ้านเอง


   “กี้ลุกเถอะ ผมต้องกลับหอ”


   “หืมม ปกติถ้ามีแบบเมื่อคืนแดนชอบรั้งกี้ไว้นี่นา”


   “ผมจะไปหาม่อน”


   “อ้าว ตายแล้ว ! กี้นึกว่าแดนเลิกกับน้องแล้ว ปกติแดนไม่เห็นครบใครนาน แล้ววันเกิดแดนแบบนี้น้องไม่รอแย่หรอคะ”


   “อืม … ผมยังจำไม่ได้เลย เพื่อนๆก็ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ไม่ได้บอกไว้ด้วยคงไม่มีอะไรหรอก แต่ลุกก่อนเถอะ ผมรีบ”


   “คิก มีแฟนแล้วหนีมาแบบนี้ระวังน้องจับได้กี้ไม่เกี่ยวน๊า แดนสมยอมเองนะ กี้ไม่รับผิดชอบด้วย ฮ่าๆ”


   “ไม่ขำนะกี้ ไปเร็วลุกๆ”


   “ค่าคุณพ่อ จุ้บ !”


   กี้จูบปากผมหนึ่งทีแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ผมก็ถือโอกาสสำรวจตัวเอง ร่องรอยตามคอไม่มี แต่ตั้งแต่แผ่นอกลงไปนี่แดงเป็นจ้ำ ใส่เสื้อไว้คงไม่เห็นแล้วมั้ง ปกติก็ไม่ได้ถอดให้มันเห็นนี่หว่า หืม มือถือสั่น ใครแมสเสจมาวะเนี่ย



   ‘เฮีย ม่อนปวดท้องมาก อยู่ห้องประชุมมารับหน่อย ไม่ไหวแล้วเหมือนโรคกระเพาะกำเริบเลยอ่ะเฮีย ไอ้โอมมันหายไปไหนไม่รู้อ่ะ แงงง’


   อ่านข้อความแรกจบผมก็ยกมือกุมขมับ ซวยแล้วกูทิ้งเมียมากับ .. เอ่อ กิ๊กก็ได้ ทำไงดีวะ เชี่ยเอ้ยบอกกับมันอยู่แท้ๆว่าไม่มีใครๆ แล้ววันนี้มันเรียกว่าไม่มีได้มั้ย อ่านอีกข้อความดีกว่า เดี๋ยวพลาด  เฮ้ยไม่ใช่เมสเสจแต่เป็นไฟล์ วิดิโอ


   ภาพในวิดิโอฉายห้องๆหนึ่งที่เป็นดวงไฟดวงเล็กๆวางบนพื้นห้อง ส่งแสงสีเหลืองนวลเป็นรูปหัวใจ แล้วก็มีร่างคุ้นตาเดินมาอยู่ตรงกลาง



   “เฮีย !!! วันนี้ม่อนแกล้งแมสเสจไปหาเฮียว่าป่วยแหละ จริงๆม่อนโกหกอ้ะ เนี่ยๆ เห็นไฟเปล่าไปซื้อมาตั้งนาน ลากขาไปจตุจักรเลยนะ โคตรแพงงง ยอมเพื่อเฮียเลยนะเว่ย ! แต่พี่แจ้โทรหาบอกว่าเฮียไปกับแม่ วันเกิดก็ต้องอยู่กับครอบครัวดิเนอะ ม่อนก็ลืมไปเลย รอเฮียตั้งนานจนจะเก็บของแล้วเนี่ย พวกพี่ๆก็มานะ พี่กัส พี่เจมส์ พี่แจ๊ส เสี่ยจอม ไอ้โอมด้วย แต่ม่อนอยากเด่นเลยไม่ให้ใครเข้ากล้องหรอก ม่อนจะร้องเพลงให้เฮียฟังนะเว่ยยยยย”


   เสียงไอ้เป็ดร้องเพลงสุขสันต์วันเกิดธรรมดาๆ แต่มันกำลังจะร้องไห้ทั้งน้ำตา


   “แฮปปี้เบิร์ทเดย์ .. ฮืออ แฮปปี้เบิร์ทเดย์  แฮปปี้เบิร์ด .. เดย์ ทู้ยู ฮือออออ  เฮีย ม่อนเสียใจมากเลย ม่อนไม่น่าร้องไห้ในวันเกิดเฮียเลย แต่ม่อนอยากอยู่กับเฮียโคตรๆเลยว่ะ ฮือ … เฮียแก่อีกปีแล้วนะ ฮึก .. ปีก่อนม่อนแอบมาดูเฮียแต่เฮียก็ไม่อยู่ งั้นปีนี้เฮียมีของขวัญสองอย่างนะเผื่อปีที่แล้วด้วย เฮีย …ฮึก ... อาจจะเห็นแก่ตัวแต่ .. กลับมาไวๆนะ รออยู่”


   หลังจากคลิปจบไปเหมือนมีสมอเรือทิ่มลงกลางใจผม คนที่ผมน่าจะให้ความสำคัญที่สุดรออยู่ .. แต่ผมกลับมาทำอะไรที่นี่ มาหลงระเริงกับอะไรที่ไม่ควรทำ ทิ้งไอ้เป็ดนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว


   “ว้ายตายแล้ว แดนร้องไห้ทำไม”


   ร้องไห้ ? ไม่น่าใช่ ผมไม่ได้ร้องไห้มานานมากจนจินตนาการตัวเองไม่ออก รู้แต่ว่าตามันชื้นแปลกๆ แค่แปลกไปกว่าทุกวัน


   “แดนไม่เป็นไรนะคะ โอ๋ๆ”


   กี้โอบแขนรอบตัวผมเหมือนที่เคยปลอบมาตลอด คนที่ผมย้ำในใจเสมอว่าสำคัญ ไม่ได้แล้ว จะทำแบบนี้ไม่ได้แล้ว มันไม่เหมือนเดิมแล้ว


   “กี้พอเถอะ ผมว่าเราเลิกทำแบบนี้กันเถอะ”


   กี้ทำหน้าแปลกใจแต่สักพักก็แปรเปลี่ยนเป็นเข้าใจ เราเคลียอะไรกันนิดหน่อยก่อนที่จะขับรถไปมหาลัย สิ้นสุดสักทีความสัมพันธ์อันเลื่อนลอย






   ผมจอดรถเรียบร้อยตรวจเช็คสภาพตัวเอง เสื้อผ้ายับๆ กับใบหน้าอิดโรยเพราะไม่ได้นอนเต็มที่ เดินไปดูไอ้เป็ดก่อนแล้วกัน


   ผมเดินไปหน้าตึกเหมือนเดิมแต่การก้าวเท้าไปครั้งนี้มันยากกว่าที่คิด เหมือนมีน้ำหนักมากดลงบนไหล่สองข้างจนกระทั่งเดินมาถึงหน้าตึกเรียน เวลานี้แทบจะไม่มีคนเพราะปีหนึ่งคงขึ้นเรียนกันหมดแล้ว แต่ไอ้เป็ดกับไอ้โอมดันนั่งอยู่ ไอ้โอมนั่งอ่านการ์ตูนส่วนไอ้เป็ดหมอบลงกับโต๊ะ ผมเดินไปทรุดตัวนั่งข้างๆมัน ขยี้หัวมันเบาๆ



   “อ้ะ เฮียยยยกลับมาแล้วหรอ คิดถึงงงงงงเห็นวิดิโอม่อนเปล่า สวยป้ะ ?”


   “อืม สวย”



   ไอ้โอมมันก็ลุกออกไปแบบรู้หน้าที่ แต่อารมณ์นี้กูอยากให้มึงอยู่จริงๆ แม่งเอ้ยยิ่งมองหน้ามันยิ้มๆแล้วยิ่งรู้สึกผิด



   “อย่าร้องไห้อีกรู้เปล่าไอ้เป็ด ไม่เท่ห์เลยว่ะ”


   “ง้ะ ก็คิดถึงเฮีย เสียดายตังค่าหลอดไฟด้วยอ่ะ อยากให้เฮียมาเห็นจัง”


   “อืม .. วันนี้ทำไม …  โอ๊ย …”


   “เฮียเป็นไรอ่ะ ปวดหัวหรอ หรืออะไร เฮีย ..”


   “เมาค้างนิดหน่อย”


   “เมาค้าง !! แล้วเฮียฝืนขับรถมาเนี่ยนะ !! นั่งอยู่นี่ ! เอาผ้าเช็ดหน้าไปชุบน้ำแปปป เฮียน๊าทำตัวเป็นเด็ก”


   ไอ้เป็ดมันวิ่งเข้าตึกไปห้องน้ำแน่ๆ โอ้ยแม่งรู้สึกผิดว่ะ จะขอโทษมันก็คงไม่พอ มันคงโกรธ ไม่พอใจ นี่ละนะคนมีความผิดติดตัว


   “เฮ้ยแดน กลับมาแล้วหรอวะ”


   “ไงกัส แจ้ กูปวดหัวชิบหายเลยว่ะ”


   “เมาค้างอ่ะดิมึง”


   “เออ ไอ้สัสแล้วไม่บอกกูนะแจ้ว่าแม่งไอ้ม่อนทำวันเกิดให้”


   “ไอ้เชี่ย กูพูดได้ก็ดีสิวะ มึงอ่ะไปอยู่กับกี้ทำห่าไรวะ”


   “เฮ้อ ไอ้ม่อนไม่รู้ใช่ปะ ?”


   “เออ กูบอกมันว่ามึงอยู่กับแม่ … แม่ทูนหัวล่ะไม่ว่า”


   “เชี่ยกัสอย่าแดกดันแค่นี้กูก็ไม่รู้จะเอาห่าไรไปขอโทษมันแล้วว่ะ เมาอีกด้วย กี้นี่ก็รู้ใจกูตลอด เฮ้อ”


   “ไอ้เหี้ยแล้วมึงไม่จบกับเค้าสักทีวะ มึงมีแฟนแล้วนะแดน”


   “กัส กูเคลียแล้วมันต้องไม่มีอีก กูบอกกี้แล้วว่ากูไม่อยากให้เป็นแบบนี้อีก กูมีไอ้เป็ดแล้ว”


   “เออ เนี่ยเชี่ยแจ๊สแม่งไม่พอใจอยู่เนี่ย มึงระวังโดนมันด่า มันยิ่งไม่ชอบกี้”


   “เออ ขอบใจมากพวกมึง”


   “มึงนี่นะ สภาพดูท่าไม่ได้อาบน้ำมาสิท่า มาหาเมียก่อนเลยใช่ปะวะ ?”


   “เออดิ ปวดหัวชิบหายแล้วเนี่ย กัสมึงมีน้ำผึ้งให้กูมั้ย”


   “เอ่อ กูมาเรียนครับ ไม่ได้มาทำอาหารจะมีให้มึงมั้ย”


   “ไอ้แดนครับไปบ้านกี้ไม่ให้กี้ชงมาให้ล่ะวะ ปกติเห็นเทคแคร์กันตลอด น แดนอยากได้อะไร กี้จัดให้ จัดหนัก จัดเต็ม”


   “ก็กูรีบมาหาไอ้เป็ดนี่ไง มึงอย่าบอกมันแล้วกัน”


   “พวกกูไม่พูดหรอก แต่มึงอย่าทำอีก กูสงสารน้อง”


   ไอ้กัสตบไหล่ผมหนักๆเป็นการย้ำเตือน ที่ผมคงจะไม่ยอมให้เกิดขึ้นอีกเหมือนกัน


   “ไอ้เฮีย !!! ไอ้บ้า เฮียแม่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง”


   ชิบหาย พวกผมหันไปด้านหลัง ไอ้เป็ดมันปาผ้าเช็ดหน้ามันทิ้ง ตาแดงก่ำเม้มปากแน่น ซวยแล้วกู


   “ม่อน ..”


   “ไม่ต้องมาเรียก ! ไหนว่าไม่คิดอะไร เฮียแม่งตอแหลว่ะ !”


   “ฟังกูก่อน”


   ผมพยายามดันตัวเองในสภาพหัวมึนจะทิ่มพื้นลุกเดินไปหามัน ตอนนี้แค่อยากให้มันให้อภัย แต่คงแก้ตัวอะไรไม่ได้จริงๆ


   “ไม่ฟัง ! เฮียครับมึงเห็นกูโง่ใช่ปะ ? ถ้ามึงชอบเขาขนาดนั้นทำไมไม่ไปคบกันล่ะโว้ย มาขอกูเป็นแฟนทำเหิ้ยไรวะ !!!”


   “กูไม่ได้ชอบเขาแล้ว …”


   “อ้อหรอ ? จะบอกอะไรไว้นะครับเฮีย กูชอบมึงมาตั้งนาน เห็นเดินกับผู้หญิงกี่คน ควงกี่คนกูไม่เคยโวยวายเพรากูไม่มีสิทธิ์ เฮียมันเจ็บนะเว่ย … แล้วยิ่งเป็นแฟนกัน แฟนนะครับ เฮียให้ค่าน้ำหนักของมันเท่าม่อนหรือเปล่า ถึงทำแบบนี้หา !!! มันแค่สถานะที่มึงตั้งมาเล่นๆหรือไงวะ !!”


   “กูขอโทษ แต่กูไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิด”


   “หรอ ? ไม่ได้ตั้งใจ แม่งอย่าทำเป็นละครน้ำเน่าหลังข่าวได้มั้ยวะ ที่ตัวร้ายมาเสือกอยากมีบทในความรักชาวบ้านอ่ะ !! พี่กี้เขาก็เป็นคนดีไม่ใช่ไง๊ !! ถ้าเฮียคิดจะไม่ทำ มันก็ไม่เกิดหรอกโว้ย เฮียมึงนั่นล่ะไปสมยอมเขาเอง !!! ถ้ายังชอบเขาอยู่ก็กลับไปเลยไป ปล่อยกูไว้ตรงนี้แหละครับ อยู่
มาตั้งนานไม่มีมึงกูยังอยู่ได้ กับไอ้เรื่องแค่นี้ไม่ตายหรอกโว้ย ได้ยินปะ ไม่ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!”


   “ม่อน …”


   “แล้วก็อีกเรื่อง ก็คิดว่าจะบอกเฮียแต่ก็กลัวเฮียโกรธแต่ไหนๆก็มาถึงนี่ละ เฮียจำได้มั้ย ม่อนเคยบอกว่าสักวันหนึ่งจะบอกว่าทำไมชอบเฮีย ม่อนพึ่งรู้ว่าม่อนเข้าใจผิด คนที่ม่อนชอบตั้งแต่แรกไม่ใช่เฮีย แต่เป็นน้องชายเฮียที่ชื่อเดล ใช่มั้ยล่ะเฮียมีน้องชื่อนี้ใช่มั้ย ! แต่ผมคิดว่าเป็นเฮียมาตั้งนานจนเฝ้ามองมาหลายปี หึ อุตส่าห์เครียดตั้งนานเพราะยังไงก็ชอบเฮียไปแล้ว แต่เฮียรู้มั้ยตอนนี้ม่อนโคตรอยากย้อนกลับไปวันนั้นไม่น่ามองผิดคนมาชอบเฮียเลย !!!”


   “หรอ … เป็นเดลสินะ”


   มันไม่ใช่ผมเลย … ไม่ใช่ตั้งแต่แรก … เป็นแค่เงาที่ทับซ้อนน้องชายตัวเองอีกแล้ว ..


- --------------------------------------------

ดราม่าหลักๆจบแล้วนะคะ 555 ขอโทษสำหรับคนที่ผิดหวัง แต่แบมขอไม่แก้พล็อตใดๆนะคะ รักทุกคนจุ้บๆ

- -----------------------------
ศัพท์ประจำตอน

mistake : ความผิดพลาด

[Karn12]

สงสารน้องม่อน

[Kusano ~~ Kawaii]

ไอ้เฮีย อย่ามางอนน้องไร้สาระนะ
งานนี้แกผิดเต็มๆเลย

[fumino]

อ่านแล้วน้ำตาไหลเลย 

[Giniz]

ถึงน้องจะเข้าใจผิดแต่ก็รักแกจริงๆนะเว้ยเฮียแดน!! 

[akike]

มาม่าน้ำตาซึม  อย่างงี้ก็เข้าหน้ากันไม่ติดเลยน่ะสิ

คนสุกท้ายที่เสียใจ....คือใครกันนะ

สงสารน้องเป็ดเน้อ  เสียตัว เสียใจ  ....

***เราว่าเหตุการณ์มันแม่ง ๆ นะ  แน่ใจนะว่านายเดลปลุกลุยไฟง่ะ  ดูพี่แกเรื่อยอยู่เองไงก็ไม่รู้***

[akike]

จัดมาอีกสักชามมา

ให้น้ำท่วมประเทศไทยกันไปเลยดีกว่า

[Salome]

ยิ่งอ่านตอนนี้แล้ว ยิ่งสงสารม่อนว่ะ ขอยืมคำคุณ Rakorn. มาหน่อยนะ การนอกใจคือดราม่าที่เจ็บปวดที่สุด เข้าใจไหม ไอ้เฮ้เฮีย 

ให้น้องมันไปนอนกับคนอื่นบ้าง จะรู้สึกไง ควายเอ๊ย ขออภัยน้องแบม ป้าอิน  ขอ เฮ้แดนอีกรอบ หาปั๋วใหม่เลยม่อน

[nokkie]

อืมมมม ดราม่าจัดหนักจัดเต็ม โดนกันทั้งสองฝ่ายเต็มๆ 

[maytarapat]

นี่มันอะไร๊ก๊า นน น น น น น นน
ทำไมมันเป็นแบบนี้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
งงไปหมดแล้ วว ว ว วว ว ว

ใครกันแน่ที่ผิดฟะ เฮียแดนหรือน้องเป็ด
โอ๊ย! ! ! ! ! ปวดหัวๆ ๆ ๆ ๆๆ
รอตอนต่อไปดีก่า

[m_pop91]

ไม่ขออกความคิดเห็นในตอนนี้

[taem2love]

"เริ่ด"คำเดียวพอ!!!!! จบไหม?แยกย้ายกันไปมีชีวิตใหม่ซะ ม่อนก็เข็มแข้งซะ ส่วนไอ้เ_ยก็ไปทำเลวๆให้พอใจเพราะต่อให้คนทั้งโลกจะให้อภัยแต่เจ้คนนึงจะไม่มีวันให้อภัยมันเลย!!!!!

[NY_JK]

 :sad4:เศร้า แต่ดีที่ไม่ค้างคาให้กินมาม่าชามใหญ่ทีเดียวเลย

[hongzaa]

มึงอย่ามาโกรธน้องนะอิแดน

ยังไงมึงก็ผิดเต็มประตู
อย่ามาเนียนดราม่า ไม่มีใครสงสารมึงหรอกกกก


ม่อนมากๆ เลิกไปเลย!!

[khalwfarng]

มาม่าชามโต เอร๊ยยยย  มันปักอก 
อร่อยเหาะยามดึก โกรธเฮียมั้ย ก็เคืองๆอยู่นะ แต่คนเรามันก็มีพลั้งเผลอกันได้เป็นธรรมดา
ยิ่งระหว่างกี้กับเฮียคนมันเคยๆกันอยู่แล้วด้วย ...แต่อิเฮียก็น่าจะยับยั้งมากกว่านี้ 
เป็ดก็ไม่น่าไปเติมเชื้อเลยลูก น่ะดราม่าหนักเข้าไปอีก
เรียกเป็ดนานๆเข้าชักลืมชื่อจริงๆของเป็ดซะแล้วสิ 
ตอนหน้าเดลออกโรงแน่นอน(ถ้าไม่ใช่นี่ เพล้ง!)
จะมีมาม่าฟรีมาให้ทานอีกมั้ยน้อ ช่วงนี้จนๆ เบื่อแกลบอยากกินมาม่า

 

// (ไปกินมาม่าที่อื่นไป๊! อย่ามาเกรียนแถวนี้<---จากใจนักอ่านท่านอื่น)

[conut]

สงสารม่อน

[.mager]

 ::เศร้า

[I am books]

อ่านตอนนี้แล้วเกลียดอีแดนกว่าเก่า แต่ก็มา

สะดุดตรงคำว่า… เป็นแค่เงาที่ทับซ้อนน้องชายตัวเองอีกแล้ว ..

แสดงว่าอีเฮียแดนมันตรงมีปมหลังเป็นแน่ ติดตามๆค่ะ

เป็นดำลงัใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ

[vi2212]

ต้มมาม่าต้มยำกุ้งเสร็จก็กำลังจะกินมาม่า เลยมาเปิดอ่านมาม่าไปพร้อมๆกับกินมาม่า....อิ่มดีจัง

[penda]

เอ่อะ.....เจอแบบตอนนี้
คนอ่านพูดอะไรไม่ออก
ไปไหนไม่เป็นเลยค่าาา
เอาเข้าไปไอ้เฮียแดนนนนนน
แล้วไหนจะเดลอีก ที่จะเข้ามาป่วนนนน
แล้วไอ้เฮียก็ดันไม่ชัดเจนในความรุ้สึกตัวเองเท่าไรอีก
เฮียแมร่งงงงงงงง งืออออ
คนอ่านสงสารน้องม่อนม่อน ค่าาาาาาาาา
เดี๋ยวเค้าจะง้องแง้งแทนเจ้าเป็ดแล้วน้าาาาา
งืออออ TT^TT

 

[anukul]

สงสารม่อล

[→Yakuza★]

ก็ยังเกียจเอี้ยแดนอยู่ดี อีกี้ก็ไม่รู้ดิ ดแมร่งตอแหลไงไม่รู้ จะไปรักๆกันสองคนก็ดีนะ เลวพอกัน
 
เรามองว่าเป็ดไม่ผิดนะ เพราะมันไม่รู้แต่แรก แล้วมันก็รักเฮียจริงๆ ถ้าไม่รักเฮียคงไม่มานั่งเครียดว่าจะบอกเฮียยังไงหรอก

[Oilsaoo]

สงสารม่อน
อิเฮียบ้า มาทำใหน้องเสียใจ

[londoneye]

เง้อ...ไม่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ตั้งนาน

แบบว่าเห็นคอมเม้นท์แล้วทำใจอยู่นาน

เพราะว่าไม่อยากซดมาม่า

แต่ก็นะคิดถึงน้องเป็ด

ก็เลย...เอาวะ...อ่านก็อ่าน

เป็นไงล่ะ... ::น้ำตาแตกกับมาม่าชามโต

กลั้นใจอ่านจนจบตอน

 :serius2:ทำไมมันเป็นอย่างนี้เนี่ย....มาม่าต้มหมดยังเนี่ย

แต่ก็ยังคงรอตอนต่อไป

[-~iK@iZ_KunG~-]

สงสารม่อน
เกลียดไอ้เฮี้ยแดนที่สุด หึหึ
หยาบคายไปนิดนึง

[YELLOWSTAR]

 
เฮียทำม่อนเสียใจได้ไงอ่ะ  นิสัยไม่ดี!!!   

[Poseidon]

เชอะ แดน มาดราม่าตอนสุดท้าย เราก้อไม่ให้อภัย ต้องง้อเป็ดกลับมานะเว้ย สู้ๆแดน น่าสงสารแดนโดนแรงกดดันจากคนในเล้า 555+

[penda]

งืมๆ เม้นอีกรอบ ฮ้าๆๆๆ  เมื่อกี้อ่านตอน 25 แล้วเม้นเลย
ไม่ทันรู้ว่าตอน 26 มาลงต่อแล้ว 
อยากบอกว่าดรามาแบบนี้ก็ยังดี  ดีกว่าดราม่าแบบซึนๆมึนๆไม่รุ้เรื่องไรเลย
ดราม่าแบบนี้ยังรุ้ถึงเรื่องที่เข้าใจผิด จะได้หาทางแก้ปัญหาได้อะไรได้
ไม่ใช่ไม่รุ้อะไรแล้วก็ไม่รุ้จะแก้ยังไง
แบบนั้นเครียดตาย แบบโกรธกัน เข้าใจผิดกัน เรื่องอะไรก็ไม่รุ้
ถ้าไม่รุ้แล้วตรูจะแก้ จะอธิบายให้เข้าใจกันได้ไงไรงี้
เอ้า...สู้ๆกันต่อไป
อย่างนี้ใครจะมาเป็นกาวใจหล่ะเนี่ย
ก็ทั้งน้องม่อนม่อน ทั้งเฮียแดนมันก็น้อยใจ น็อยๆกันไปทั้งคู่แบบนั้น
แล้วใครจะเริ่มง้อใครก่อนหล่ะทีนี้ เฮ้ออออ
คนอ่านเหนื่อยใจเจ้าคร้าาาา