หัวข้อ: เด็กขายนม !

[Karn12]

วันนี้จะมาต่อไหม

[greensnake]

สงสารน้องม่อนอ่า~ ทำไมเฮียทำอย่างนี้
แถมยังมาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
มันก็สมควรแล้วล่ะที่น้องมันจะบอกเลิกอ่ะ
แล้วก็ไม่ต้องมาทำเป็นดราม่าเลยนะ
น้องเค้ารักเฮียที่เป็นเฮียแดนไม่ได้แทนใคร
มีแต่ตัวเองนั่นแหละ โอ๊ยยย โมโห
ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ :กอด1:รอตอนหน้าดีกว่า

[tiffylovelove]

โฮ เรื่องมันน่าเศร้า

[kinjikung]

ดราม่าได้แสบทรวงทะลวงใจคนอ่านจริง ๆ
อ๊ะ อ่ะ ไอ้เฮียแดนมิต้องมาทำดราม่า
เงาซ้อนห่าอะไรม่อนมันก็บอกอยู่ไม่ใช่เหรอว่าชอบเฮียแดนนแล้ว
หรือจริง ๆ แล้ว เดลจะเป็นพระเอกหว่า ใครเป็นพระเอกก็เชียร์หมดยกเว้นไอ้เฮียแดน

[Monkey D]

อ่านเรื่องพี่เก้น แล้วก็ชอบอ่ะคร้าบบบ

นายเอกน่ารักมากๆๆ น้องพริกน่ารัก

อยากให้คนเขียนแต่งเรื่องพี่เก้นกะน้องพริกแบบยาวๆๆจงคร้าบบบ

[AllRiseApril]

เอ่อออ  ตรูสงสารน้องเป็ดมากกว่าว่ะ  = ='
คือ ถึงตอนแรกจะไม่ใช่แดน  แต่ตอนนี้มันใช่ไง
แต่อีเฮียแดนนนนนนนนนนนนนนน  มึงมีน้องเป็ดอยู่แล้วไง
แต่ยังไประริกระรี้กับชะนีอื่นนนนนนนนนนนน
เพราะงั้น อีเฮียผิดเต็มประตู  อย่าได้คิดเชียวว่าตัวเองน่าสงสารน่ะ 

[naumi]

เหี้ยเอ้ย อ่านแล้วจะเป็นบ้า

ขออย่างเดียวอย่าใจอ่อนง่ายๆนะม่อน ไม่งั้นคงกระอัก ที่แค้นแทนซะขนาดนี้

 

[aehJTS]

ไอ้บ้าแดน ทำไมทำแบบนี้ ทำไมทำกับน้องแบบนี้ ไอ้บ้า

  คะ

[ladymoon_yy]

ไอเฮียบ้า   

[TanyaPuech]

    เกลียดผู้ชายแบบนี้บอกตรงๆ

ไม่ไหว  ไม่ชอบ  ถ้าเฮียจะงอนม่อนอีกก็พอเถอะ

ตอนจบขอให้เป็ดโสดดีกว่า  อย่าไปรักผู้ชายเหี้ยๆมี่ดีแต่ขอโทษเถอะ  โกลเด้นฟลาวเวอร์มากกกกกกกกกกก

[kim_khun_kwan]

   เฮียแดนแม่ง ผิดแล้วนะเว้ยยยย

ตบมันเลยม่อนนนนน  มันไส้ๆๆ

[CarToonMiZa]

มาม่า2ชามติด
ยังไม่อืดเลย
ขออีกสักชาม

บวกเป็ด

[premkoe]

สงสารม่อนจัง รอตอนต่อไปอยู่นะครับ

[cher7343]

ม่อน เอาคืนเลยลูก

อย่าไปยอมมันนะ

[filmybutter]

เกลียดคำพูดไอ้เฮียตอนท้าย ดูทำเสียเข้า
ความผิดม่อนยังเทียบไม่ได้กับความผิดแกนัก

[p.spring]

จุกละซี้เฮียแดนโดนเป็ดบอกความจริงเข้าให้
แต่ยังไงมันก็รักแกจริืงนะเว่ย 
ไม่เคยนอกใจไม่เหมือนแก  ว๊ากกก  อย่ามางอนไม่เข้าเรื่อง 

[SoN]

^^

[-Otto-]

  

[karn49]

สงสารม่อน !
มีแฟนแบบนี้ ไปมีแฟนเป็นหมาดีกว่านะ = =

[anukul]

สงสารม่อน

[yang]

โอ้ววว
กำลังอร่อยเลยยย 

[andy_kwan]

หุหุ  มาม่ารสเป็ดพะโล้กำลังหอม
น่าจะตัดเจ้าแดนน้อยมาแกล้มมาม่าจริงๆ

[piride]

เฮียทำแบบนั้นมันก็ไม่ถูกนะ ในตอนที่พูดตอนท้ายก็เหมือนจะโทษคนอื่นอีกอ่ะ
ว่าเป็นตัวแทนน้องของตัวเอง แล้วม่อนหล่ะไม่คิดว่าม่อนจะเจ็บบ้างเลยเหรอ

เห็นด้วยกับม่อนไม่มีเฮียก็ไม่ตายหรอกนะ

 

[Number1_90]

ซดมาม่ากันจนท้องอืด

เฮียเเดนก็พอเฮียเเดน

มีเป็ดเเล้วยังไปยุ่งกับคนอื่น

จัดมาม่ามาอีกสักหม้อสิ

กำลังได้ฟีลเลย 

[sbeam14]

เค้าอิ่มมาม่าแล้วอ่ะ พอเถ่อะตัวเอง

[Acacha]

อ่านทันแล้ววววว
แต่จบตอนแบบโหดร้าย 

[Zarunghaja]

อ่านทันแล้วเหมือนกันนนน

สงสารม่อนจัง 

เฮ้อออออออออออออออออออออออออออออ ไอ้เฮียเอ้ย

รอตอนต่อไปนะคะ 

[LEksUp]

ผช. ก้อเปงแบบนี้ล่ะน้า

เห้อออออออออ

 

[bambooiihallo]

ตอนที่ 27 




‘เหม่อมมองบนฟ้าไกล … ก็มองด้วยความสงสัย ว่าใครกันนะใคร ทำให้เธอเดินหลงทางมาเจอกับฉัน ปิ้บ !’


   “อะไรวะไอ้ม่อน คนจะฟังเพลง”


   พี่มิลค์ชะงักจากการชงนมเย็นให้ลูกค้าหันมาโวยวาย แง่งทำงานไปดิจะฟังทำไมอ่ะเพลง


   “พี่เพลงมันด๋อยอ่ะ”


   “ด๋อยห่าไร ของเขาดี ถอยพี่จะฟัง”


   ‘คนมีอีกเป็นล้านคน .. ช่างไร้เหตุผลจริงๆที่เราเจอกัน’


   ใช่ ไร้เหตุผลมากๆ คนตั้งเยอะตั้งแยะทำไมต้องมาเจอไอ้เฮียด๋อยๆด้วยวะ ทำไมต้องเป็นเฮีย


   ‘จากเป็นคนไม่เชื่ออะไร สุดท้ายก็ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆ …’


   ถามอยู่ทุกวันเนี่ย ถามแม่งทุกนาที โอ้ยยยยกูมาอินอะไรกับเพลงพรหมลิขิตวะเนี่ย


   ‘ตกลงคือพรหมลิขิตใช่มั้ยที่เขียนให้เป็นอย่างนั้น ตกลงให้เรารักกันใช่มั้ย’


   ไม่ใช่ ! เพลงมันหลอกลวงงงงงงงงงง อ๊ากกกกกกกกกกก


   “เป็นไรอีกไอ้น้องคนนี้นี่ ทึ้งหัวตัวเองไปได้ โรคจิตหรอวะ ? แฟนทิ้งรึไง อาทิตย์ก่อนยังหวานกันอยู่หยกๆ”


   “เลิกแล้ว”


   “หะ ? เลิกแล้ว เฮ้ย อะไร ไหนยังบอกว่าสวีทหวานแหววปานแห้วเชื่อม”


   พี่ใครเนี่ยเปรียบได้ไร้อรรถรสในการฟังมาก ผมมองหน้าพี่ตัวเองอ้าปากค้างอึ้งๆ โชวร์รีเทนเนอร์สีแดงแจ๊งแว๊ง


   “งื้อ เลิกแล้ว”


   “อะไร ไอ้แดนมันเบื่อแกหรอวะ บอกแล้วอย่าทำตัวปัญญาอ่อนมากไม่เชื่อ โตแล้วนะเว่ย”


   “เปล่า .. เฮียมันมีคนอื่น”


   “หืม ? มีคนอื่น ยังไงวะ เข้าใจผิดหรือเปล่า”


   “ไม่ผิด ได้ยินกับกับหูอ่ะ”


   ผมหยิบหมอนอิงขึ้นมาซบหน้าตัวเองลงไป จนรู้สึกว่าเบาะข้างๆมันยวบลง แล้วก็มีใครมาล็อคคอผมไว้เบาๆ


   “แล้วก็เลยเลิก ?”


   “ก็ไม่ได้พูดตรงๆอ่ะ แต่โวยวายไปเลย แล้วก็วิ่งหนีมานี่แหละ”


   “แล้วไอ้แดนทำหน้าไงวะ”


   “ก็เสียใจ เศร้าๆ”


   “แล้วเราเศร้ามั้ย ?”


   “มาก !”


   “เฮ้อ ไอ้แดนมันตั้งใจทำหรือเปล่าล่ะ ไอ้นอกใจที่ว่าเนี่ย”


   “มัน … ไม่รู้อ่ะ แต่เฮียก็รีบมาหาแต่เช้าแล้วอ่ะ เสื้อผ้ายับมาเลย”


   พี่มิลค์ขยี้หัวผมแรงๆ ถอนหายใจหนักๆ แล้วจับหน้าผมเงยขึ้นดีดหน้าผากหนึ่งทีแรงๆ


   “โอ๊ย !! พี่มิลค์อ้ะ”


   “ทำไมไม่คุยกันก่อนว่าอะไรเป็นยังไง”


   “ก็เฮียเค้ายอมรับกับปากอ้ะ ม่อนได้ยินตั้งแต่ต้นจนจบเลยนะ”


   “พี่จะเล่าอะไรให้ฟังเรื่องหนึ่ง  … ยังจำได้มั้ยว่าตั้งแต่เด็กๆตอนเราอยู่เชียงรายกัน เราต้องอยู่กับคุณยาย นานๆทีพ่อแม่จะมาหาตอนปิด
เทอม ยายบอกม่อนว่ายังไง”


   “พ่อกับแม่ไปทำงานหาเงินมาให้เรา”


   “อืม … แต่วันที่ยายเสียม่อนยังจำได้มั้ย”


   “จำได้ ตอนพี่มิลค์จะมาเรียนกรุงเทพ ม่อนอยู่ ม.2 พี่มิลค์อยู่ปีสอง ม่อนร้องไห้ตาบวมเป็นไข่ห่านเลย”


   “อืม .. แล้วพี่ก็มารับม่อน เรามาอยู่ด้วยกันที่นี่ บ้านเก่าๆของพ่อที่เรามาทำร้านนมกัน ทั้งที่เมื่อก่อนเป็นบ้านธรรมดาๆ”


   “อื้อ ยังจำได้เลย ตอนนั้นมีตุ๊กแกด้วย”


   “ฮ่าๆๆ พี่รู้ว่าถึงใครจะไม่ได้พูดอะไร แต่ม่อนก็รู้ว่าพ่อแม่เราเลิกกัน”


   “งื้อ…”


   “ที่พ่อกับแม่มาหาเราได้แค่ตอนปิดเทอม เพราะเขาสองคนก็ทำใจไม่ได้ที่จะเห็นหน้ากัน มาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่ความจริง
พ่อกับแม่ก็ยังรักกัน”


   “……”


   “ความผิดพลาดของพ่อกับแม่เป็นตัวอย่างหนึ่งของคำว่าชีวิตคู่ พ่อผิดที่ไปมีคนอื่นจนแม่เสียใจ แม้ว่าพ่อจะไม่ทำอีก จะขอโทษ แต่แม่ก็
ให้อภัยพ่อไม่ได้ มันเหมือนกับม่อนกับไอ้แดนตอนนี้มั้ย”


   “อื้อ …”


   “แต่การที่เราทิฐิมากไปมันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น โกรธน่ะได้ เป็นพี่ก็โกรธ แต่ทุกคนทำผิดพลาดกันได้ แม้มันจะเป็นเรื่องใหญ่มากขนาดไหน แต่ชีวิตคู่ หรือ อาจจะแฟนกัน มันก็ต้องมีเรื่องที่เข้ามา อยู่ที่ว่าเราจะให้อภัยกันได้แค่ไหน ถ้าทั้งสองฝ่ายยังรักกันมีความรู้สึกดีๆให้แก่กัน … โกรธได้แต่อย่าทิฐิเพราะเรื่องมันเกิดไปแล้ว ความจริงไม่มีทางเปลี่ยนแปลงได้แต่เราไม่ทำให้มันเกิดขึ้นอีกได้ ม่อนอยากเป็นเหมือนพ่อกับแม่มั้ย ต่างคนต่างทิฐิจนถึงวันนี้มันก็นานเกินกว่าจะหันหน้าเข้าหากันอีกครั้งแล้ว”


   “พี่มิลค์ … แต่ม่อนรับไม่ได้ มันแย่”


   “ม่อนก็เลยโวยวายใส่ไอ้แดน”


   “อื้อ …”


   “สิ่งที่ม่อนต้องการคืออะไร ณ ตอนนี้ ? … ให้แดนมาขอโทษ ให้แดนรู้สึกผิดไปตลอด หรือให้แดนมาง้อ หรือไม่อยากเห็นหน้าแล้ว เกลียดแล้ว”


   “ไม่ .. ม่อนแค่เสียใจ ไม่อยากให้เฮียทำแบบนั้น แต่เฮียลืมพี่คนนั้นไม่ได้”


   “อืม ..”


   “เฮียทำม่อนผิดหวัง เฮียเขาให้ความสำคัญกับพี่เขามาก มากจนม่อนไม่รู้ว่าเฮียรักม่อนมั้ย คำว่ารักที่เฮียให้มันโคตรเบา …”


   “คำพูดมันไม่สำคัญเท่าการกระทำ วันนี้เขาอาจจะทำผิดไป แต่ที่ผ่านมาไอ้แดนมันไปอยู่กับคนนั้นหรือเปล่า”


   “ไม่”


   “ความผิดพลาดครั้งเดียว มันทำลายความรู้สึกที่สร้างมาได้ง่ายขนาดนั้นเลยหรอ พี่ว่าไม่มั้ง …”


   “แต่ม่อนเสียใจมากเลยอ่ะ”


   ผมซุกหน้าลงกับหมอนอีกครั้ง เหมือนน้ำตาจะไหลออกมาอีกทั้งที่เมื่อคืนก็ร้องจนตาบวมไปหมดแล้ว


   “เขาว่ากันว่า คนที่เรารัก .. กับคนที่รักเรา … ยังไงความรู้สึกรักคนอื่นมันก็ยังดีกว่า แม้จะต้องเสียใจ  ชอบมาได้ตั้งหลายปี รักมาได้ตั้ง
หลายร้อยวัน คบกันได้ไม่กี่เดือน ม่อนอย่าลืมนะ … ความรู้สึกของไอ้แดนกับคนนั้นเขาอาจจะสร้างมานานเหมือนที่ม่อนเคยทำมาก่อนก็ได้
จะให้ลบเลือนมันไปทันทีมันคงทำไม่ได้หรอจริงมั้ย ?”


   “อื้อ ….”


   “แต่ตอนนี้แดนหันมามองม่อนแล้ว มาเห็นแล้ว มันแค่ก้าวแรกเท่านั้นเอง คบกันแค่แปปเดียวเองยังไม่ถึงสามเดือนด้วยซ้ำ จะไม่ให้โอกาส
มันหน่อยหรอ”


   “พี่มิลค์เข้าข้างเฮีย …”


   “พี่ไม่ได้เข้าข้าง … แต่อย่าลืมว่าแดนมันพึ่งเริ่มเดินเท่านั้นเอง มันพึ่งเริ่มเดินมาหาม่อน ม่อนอาจจะรู้สึกไม่พอใจเพราะความทุ่มเทมันไม่เท่ากัน ใช่ .. มันจะเท่ากันได้ยังไง ในเมื่อระยะเวลาแค่ไม่กี่เดือนคนบางคนอาจจะไม่ได้สัมผัสกับคำว่ารักเลยด้วยซ้ำ”


   “แต่คบกันแล้วนะพี่มิลค์ ..”


   “ม่อนเป็นคนเดียวที่รู้ว่าเมื่อก่อนไอ้แดนมันเป็นคนยังไง ตอนนี้มันอาจจะผิดพลาดไป แต่ตอนนี้มันเริ่มจะวางใจไว้บนมือของม่อนแล้ว ไม่งั้นมันคงไม่รีบกลับมาหรอก ถ้ามันไม่รักมันจะทำเสเพลไปเรื่อยๆก็ได้ คนที่เขาไม่จริงใจมันมีวันหมดโปรโมชั่นนะม่อน มารับทุกเช้า มาส่งทุกเย็น วันหยุดก็พาไปเที่ยว นอกจากเวลาเรียนกับอย่างอื่นพี่ว่ามันก็ให้ม่อนหมดนะจริงมั้ย ?”


   “อื้อ …”


   “แดนมันก็เหมือนคนติดยาเสพติด เคยพลาดมาแล้ว ผิดมาแล้ว แต่แดนมันก็ต้องการโอกาส โอกาสที่มีแค่ม่อนที่ให้มันได้ ตอนนี้ม่อนอาจจะยังทำใจไม่ได้ก็พักไว้ก่อน แต่ถ้าเป็นพี่จะไม่ปล่อยไว้นานหรอกก่อนมันจะเข้าหน้ากันไม่ติด”


   ม่อนก็อยากหายโกรธ อยากดีกับเฮีย ไม่อยากเลิก อยากให้โอกาส แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ ม่อนขอพักก่อนนะ ขอพักไปก่อน คงอย่างที่พี่มิลค์บอกระยะทางของคำว่ารักมันเริ่มไม่เท่ากัน … แล้วน้ำหนักจะเท่ากันได้ยังไง เรารักมากกว่าก็เลยเจ็บกว่าแค่นั้นเอง ..
   
- ---------------------------------------

เรื่องราวของพ่อแม่ม่อนที่เอามาแต่งเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในการครองคู่นะคะแม่เคยเล่าให้ฟังจ้า :') แบมว่าหลายๆคนก็อาจจะเคยได้ยินมาบ้าง อย่างเรื่อง sex at the city ก็มีตอนนึงเหมือนกัน (จำไม่ได้ว่าภาคไหน แต่ตอนจบเค้าให้อภัยกันนะ 55)

- ----------------------------------

คำศัพท์ประจำตอน

aggrieved : โศกเศร้า

[forbidden]

^
^
^
จิ้ม  (เยัในที่สุดก็ได้จิ้มแบม  )
สงสารเป็ด 
แต่ก็เคยมีคำสอนว่าจงให้โอกาสผู้อื่นเป็นครั้งที่ "2" แต่อย่าให้ถึง "3" 
เฮียก็อย่าพลาดอีกล่ะ 
รอต่อจ้ะ 
ปล.หวังว่าเดลคงไม่มาแทรกตอนช่วงนี้หรอกนะ(เดลจะมีคู่ป่ะอยากรู้มากๆ  )
ปลอีกนิด.แล้วคู่แจ๊สมิลค์ล่ะเค้าอยากรู้