หัวข้อ: เด็กขายนม !

[gookgik]

น้องเป็ดชัดเจนมาก  บอกไปเลย เฮียแดนแฟนผม  แฟนข้าใครห้ามแตะ 

เฮียแดนใบ้คำแต่ละคำ อืม! ดำ  ไกล ต่อไปจะเป็นคำอะไรนะ

[bow55]

ทั้งสงสารทั้งเขิน
ถ้าเป็นม่อนก็จะร้องไห้เหมือนกัน
สำหรับคนที่เป็นฝ่ายเริ่มรัก...ทุกอย่างมันเหมือนไม่มีอะไรแน่นอน
ยิ่งมาทำงี้.เสียใจนะ

[kinjikung]

เป็ดหึง ยังฮาได้อีก ดีนะเฮียแดนง้อเก่ง
น่ารักกกก

[aehJTS]

ทำตัวน่ารักได้ตลอด ๆ
อย่างงี้เฮียไปไหนไม่ลอกหลอก

  คะ

[from_mars]

โห...หวานได้อี๊กกกก
อะไรจะขนาดนั้น ม่อนเด็กน้อยเหมือนเด็กผู้หญิงซนๆ ขนาดหนักเลยนะเนี่ย...
รักกันปาน..จะกินกันขนาดนี้ ใครจะแทรกได้จ๊ะ คึคึ
ขอบคุณ และรออ่านต่อจ้า

[taran]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ฟินมาก ๆ เลยคร้า

น้องม่อน (ตอนนี้น่ารักเลยเรียกแบบน่ารักหน่อย) น่ารักได้อีกอะ แต่อยากรู้ที่ว่าม่อนแอบชอบเฮียมาตั้งนานแล้วอะ
แอบมองเฮียมานานแค่ไหนแล้วนะ แล้วทำไมชอบเฮียแดนอะ อะไรทำให้ชอบเฮียแดนได้เนี้ย

เอออ เห็นคำผิดอยู่คำนึงค่ะ ก็ชื่อเฮียแดน แต่พิมพ์เป็น แดก อะค่ะ อันนี้กระแทกใจ (ตอนที่กี้มาแกล้งนั้นแหละ)

[forbidden]

I'm yours ฟินสุดๆอ่ะ 
รอต่อนะ 

[wanmai]

เก๊กหน้าหล่อๆ :m19:แล้วบอก....

"I'm yours......" อ๊ายยยยย

เอาอีกๆๆ

[bambooiihallo]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ฟินมาก ๆ เลยคร้า

น้องม่อน (ตอนนี้น่ารักเลยเรียกแบบน่ารักหน่อย) น่ารักได้อีกอะ แต่อยากรู้ที่ว่าม่อนแอบชอบเฮียมาตั้งนานแล้วอะ
แอบมองเฮียมานานแค่ไหนแล้วนะ แล้วทำไมชอบเฮียแดนอะ อะไรทำให้ชอบเฮียแดนได้เนี้ย

เอออ เห็นคำผิดอยู่คำนึงค่ะ ก็ชื่อเฮียแดน แต่พิมพ์เป็น แดก อะค่ะ อันนี้กระแทกใจ (ตอนที่กี้มาแกล้งนั้นแหละ)

5555.  ขอบคุณค่า >_<. 

[TanyaPuech]

   เป็ดน้อยน่ารักเสมอ

[ALittleN]

โอ๊ยย น้ำตาลจะขึ้นจอ หวานกันไปไหน 

[♫~Eristneth~♪]

แอบน้ำตาคลอ 
ตูอินไปมั๊ย 

[supizpiz]

โอ๊ยละลายยย

[Number1_90]

กรี๊ดดดดดดดดด

เฮียเเดน เธอเท่มากกกกกกกกก

อยากให้เป็ดมันหึงบ่อยๆอ่ะ

ดูมันสิ้นฤทธิ์ดี 555

รอตอนต่อไปค่ะ 

[EoBen]

สั้นๆ

ฟิิน จ๊ะ

[pare_140]

ฟิน โคตรรรรร

[K3n0]

น้องเป็ดขี้งอนไปละ... ระวัง จะโดนแย่งเฮียแดนไปนะ  คริคริ

[mellowshroom]

 

 

[SoN]

^^

[oomossoo]

โอ๊ยๆๆๆๆ

เป็ดๆๆๆ เสียดายซูชิอ่ะ=__+

5555555
ม่อนน่ารักเนาะ

[ลู่เคอOlive♥]

สงสารเป็ด เฮียชอบแกล้งอะ
แล่วคำใบ้แต่ละคำของเฮีย จะทายถูกไหมเนี่ย
โถๆ เป็ดน้อย

[onlypleng]

ไม่รุ้ด้วยเหตุอันใด
อ่านแล้วน้ำตาจะไหลเฉยเลย

[Rhythm]

แอร๊ยยยยย
ชอบอ่ะ อ่านเเล้วมี..อารมณ์ร่วม?ดี

[skynotebook]

เฮียแกล้งเป็ดด๋อยอีกแล้ว ดูซิ
น้ำตาร่วงเลย รู้อยู่ว่าน้องเป็ดเอ่ออะ
แล้วที่บอกว่ารักมานานเนี่ยนานเท่าไรแล้ว

[anukul]

มารอครับ

[aoihimeko]

มารอเป็ดน้อยกินนมจ้า

ต่อไปต้อง แน่ๆเลย

เหอๆ

[bambooiihallo]

แจ้งก่อนอ่านนะคะ เรื่องฟิลลิ่ง หรือว่า พี่พอยท์ ใกล้ปิดโอนเข้าไปทุกทีนะจ๊ะ ใครสนใจรีบโอนเน้อ โอนใกล้ๆปิดอาจตกหล่นได้นะคะ ^^



ตอนที่ 21



หน้าจอทีวีกำลังฉายหนังเรื่องไททานิคในฉากที่แจ็กกับโรสกำลังทำกิจกรรมคู่รักในรถม้าบนเรือ ผมซึ่งกำลังทำหน้าเอือมสุดขีด ทำไมทุกครั้งที่กลับบ้านแม่ชอบเปิดเรื่องไททานิค -_- แล้วแม่ก็จะซับน้ำตาตอนแจ็คตายแล้วบอกว่าคิดถึงตัวเองสมัยยังเอ๊าะที่เจอพ่อบนเรือสำราญ


“แม่ ทำไมชอบชวนผมดูหนังรักโรแมนติกเนี่ย”


“นี่แดน แม่จะคิดถึงวันเก่าๆไม่ได้เรอะ แม่กับพ่อเจอกันบนเรือนะ”


“แล้วทำไมแม่ไม่ดูกับพ่อ มาดูกับผมทำไมเนี่ย ดูจนจะอ้วกแล้วเนี่ยแม่”


“ก็ถ้าไม่เจอกันบนเรือก็ไม่มีแกมานั่งเถียงฉันแบบนี้หรอก หนังกำลังซึ้งอย่าขัดได้มั้ย !”


สรุปแม่กับพ่อผมไวไฟเจอกันแล้วสปาร์คกันบนเรือเลยออกมาเป็นผมสินะ จะขอบคุณความไวไฟสมัยแม่ยังเอ๊าะดีมั้ยเนี่ย


“แล้วแม่จะอยู่กี่วันล่ะครับ”


“สิบกว่าวัน เจ๋งใช่มั้ยล่ะ ! เราไปเที่ยวกันมั้ยลูก”


“แม่ ผมมีเรียน”


“แม่ต้องสำคัญกว่าการเรียนสิแดน”


“มันจะเป็นอย่างนั้นได้ยังไงเล่าแม่ ! ผมต้องไปรับน้องอีกนะ ประชุมอีกผมเป็นประธานรุ่นนะแม่”


“ไปลาออกสิยะ ฉันอยากให้แกเป็นที่ไหนล่ะ นี่จะขัดใจแม่ใช่มะ ?”


“อะไรของแม่เนี่ย กลับอังกฤษไปเลยครับ กลับไป คุณพัฒน์ยอมให้แม่มาเมืองไทยได้ยังไงเนี่ย !!”


“ฉันแอบมา”


“หา !!! กลับไปเลย ผมจองไฟลท์บินให้”


“นี่ ! แกไล่แม่หรอ !!! นี่บ้านฉันนะ”


“งั้นผมกลับหอ !!”


“ไม่ได้ แม่จะไปเที่ยว แล้วแดนต้องขับรถให้แม่ ห้ามขัด ไม่งั้นค่าเทอมไม่จ่าย !!!”


“อะไรเนี่ย ผมจะโทรหาคุณพัฒน์ !!”


“โทรไปเลย พ่อแกตามใจฉันจะตาย รึไม่จริง โฮะๆๆ”


คุณพัฒน์ก็คือพ่อผมนั่นล่ะครับ แต่สมัยก่อนแย่งแม่กันผมเลยไม่ยอมรับเขาเป็นพ่อ มาแย่งแม่ผมไปได้ไง ของผมคนเดียวสิ ! จนตอนโตนั่นล่ะถึงรู้ว่าไร้สาระ ยิ่งมีแม่นิสัยเด็กๆแบบนี้ส่งคืนคุณพัฒน์ไปนั่นล่ะ
ลองโทรก่อนเว้ย อย่างน้อยต้องโวย เมียตัวเองปล่อยกลับมาง่ายๆได้ไง ลูกชายทุกข์ใจเฮ้ย !


“ว่าไงลูก”


“เฮ้ คุณพัฒน์เอาคุณศจีของคุณกลับอังกฤษไปเลยไป !!”


“อ่าวแดน ไม่ได้เจอพ่อตั้งนานทำไมโทรมาเรื่องนี้ล่ะ แบบนี้พ่อน้อยใจนะ”


“พ่อจะมาน้อยใจอะไร ผมทุกข์ใจจะตาย เอาแม่กลับไปเลยไป !!”


“ยอมเรียกพ่อแล้วหรอ ว้าวว เดี๋ยวพ่อจะรีบเคลียงานแล้วเราไปฉลองกันครอบครัวดีมั้ยลูก เดลก็ปิดเทอมพอดีจะได้พร้อมหน้าสี่คน”


“นี่ๆ !! อยู่นู่นเลยไม่ต้องกลับมา กับไอ้แค่คำว่าพ่อจะเว่อไปไหนครับ !!! เอาแม่กลับไปเดี๋ยวนี้”


“นี่แดน แกไล่แม่หลายรอบแล้วนะ ! เอาโทรศัพท์มานี่ฉันจะคุยกับดาลิงค์ฉัน เอามา”


แล้วแม่ผมก็แย่งโทรศัพท์ไป ก่อนจะทำหน้าเป็นวัยรุ่นเขินอายคุยโทรศัพท์กับพ่อ


“ที่รักจ๋า ศจีอยู่เมืองไทยสบายดีค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะดาลิงค์”


ทำไมสามีภรรยาคู่นี่ถึงได้ปัญญาอ่อนขั้นเทพขนาดนี้เนี่ย พ่อแม่ผมทำไมไม่เหมือนบ้านอื่นเลยวะ !


“อุ้ย เดลจะมาหรอคะ ดีสิจะได้มาดูพี่มันไล่แม่ ฮึก ที่รักขาศจีน้อยใจลูกชายเราค่ะ กระซิก”


“พอเลยแม่จะทำตัวเป็นนางร้ายในละครทำไมเนี่ย แล้วจะลากไอ้เดลมาอีกคนทำไม โอ้ยยยย ไม่อยู่แล้วโว่ยจะกลับหอ”


“นี่ ! ห้ามไปไหนนะแดน แค่นี้ก่อนนะที่รักศจีขอจัดการแดนก่อน รีบๆเคลียงานกลับมาเมืองไทยนะคะ จุ้บๆ”


ดูแม่ผม !! แม่ตัวอย่างเลยเหอะ ผมนี่กลอกตาไปหลายร้อยรอบ เหนื่อย พ่อกับแม่ผู้ทำตัวเป็นวัยรุ่นจีบกันตลอดเวลา ยังไม่นับน้องชายที่เด็กกว่าผมหนึ่งปี เราไม่ได้เจอกันมาปีกว่าเพราะมันตามแม่กับพ่อไปเรียนที่อังกฤษ ตอนนี้มันคงปีสองแล้ว


“แดนไปเที่ยวกันลูกแม่อยากช้อป ไปเร้ววว”


“ทำไมแม่ไม่ไปช้อปที่ปารีสล่ะ ไหนบอกเมืองไทยไม่ค่อยถูกใจ”


“ก็จะช้อปที่นี่อ่ะทำไม แม่อยากไปเดินจตุจักรที่ปารีสมันมีมั้ยล่ะยะ จตุจักรน่ะ ไทยแลนด์โอนลี่ย่ะ ไปเร็ว รถแม่ก็ซื้อให้ก็ขับให้แม่นั่งมั่งไม่
ได้หรือไง อย่าบ่น !”



สุดท้ายผมก็ต้องสตาร์ทรสปอร์ตคู่ใจที่เฉลี่ยต่อปีขับไม่บ่อยเพราะจอดทิ้งไว้แต่ที่มหาลัย พาแม่ไปเดินจตุจักร !!! แล้วไม่อยากจะบอกว่าแม่ผมมีสกิลส่วนตัวสูงวันๆไม่ทำอะไรเอาแต่บำรุงประโคมผิวเข้าไป แถมตอนมีผมแม่อายุแค่ยี่สิบ ตอนนี้เลยแค่สี่สิบเอ็ดแต่หน้าแม่ดันเด็กเหมือนสามสิบต้นๆ !


‘เมียนักการทูตก็ต้องสวยเสมอสิยะ พ่อแกจะได้ไม่ไปแอบมีเมียน้อย’



นี่ล่ะ แม่มดของแท้ ! แม่ผม  เบอร์ 1 คุณศจี แม่ที่แปลกที่สุดในโลกที่ผมเคยเจอเลยให้ตาย แล้วเวลาเดินกับแม่ทีไรมันเหมือนกับผมคบสาวออฟฟิศทุกที แล้วแม่ผมล่ะชอบที่สุดเวลาคนอื่นเข้าใจผิดว่าเป็นแฟนลูกชายตัวเอง


“แม่มาเดินทำไมโซนต้นไม้เนี่ย รู้จักรึไง”


“ไม่รู้หรอก ฉันพอใจ นี่อย่าเรียกแม่ได้มั้ยเรียกพี่สิยะ พี่จีน่ะ ไม่รู้เรื่องเลยแดน”


“ไม่ยอมรับความจริง”


“นี่ปากเสีย ! แบบนี้คงไม่มีสาวไหนชอบ”


“มีแฟนละกันแม่”


“ต๊ายอะไรนะ เดี๋ยวๆหาร้านนั่งด่วน ฉันต้องอัพเดท ลูกชายมีแฟน โอ้ยนี่ต้องเตรียมตัดชุดไปแห่ขันหมากรึเปล่าเนี่ย”


“แม่อย่าเว่อ ! แฟนผมผู้ชายแม่ไม่ต้องตัดชุดหรอก”


“หา !! ผู้ชาย โอ้ยนี่ยุคนี้มันฮิตหรอเนี่ย ไอ้เดลมันก็พึ่งบอกเลิกผู้ชาย แดนก็มีแฟนเป็นผู้ชายตายละ ว่าแต่หน้าตาเป็นไงพาแม่ไปรู้จักหน่อยสิ”


“ก็งั้นๆอ่ะ จะไปรู้จักทำไม”


“อยากเห็นหน้าแฟนแกมันผิดหรอไงหา !! ไหนเอารูปมาให้แม่ดู รู้นะว่ามี เร็วๆ อย่าช้า”


“เอ้านี่ รูปหน้าจอมือถือผมนั่นล่ะ”


ผมยื่นไอโฟนสี่ที่แม่อีกนั่นล่ะซื้อให้ กลัวลูกชายตกเทรนด์ ทั้งๆที่ผมใช้แค่โทรเข้าโทรออกถ่ายรูปนิดๆหน่อยๆ


“อุ้ยนี่แกเคลมเด็กมัธยมหรอแดน หน้าวัยเดียวกับเดลเลยนะ แต่หน้าว๊านหวาน ตายละพ่อแม่เขาจะเอาปืนมายิงฉันมั้ยเนี่ย”


“แม่อยู่แต่อังกฤษเขาคงลงทุนไปหรอกนะ”


“พาแม่ไปเจอหน่อยเร้ว ตื่นเต้นๆ ป่ะซื้อต้นไม้ไปรับขวัญลูกสะใภ้ดีกว่า โฮะๆๆ เขาว่าต้องซื้อต้นไม้มงคล ว่าแต่ต้นไหนมันคือต้นอะไรเนี่ย
ทำไมมันเขียวเหมือนกันไปหมดเลย แดนเลือกให้แม่หน่อย”


แม่ -_- เห็นลูกชายแม่เป็นเกษตรกรเรอะ ต้นไม้สักต้นผมยังไม่คิดจะปลูกเลยให้ตายเหอะ ต้นไหนก็เอาไปเหอะมันก็เขียวเหมือนกันนั่นล่ะ !



   สุดท้ายแม่ผมเลือกไม่ถูกก็ใช้หลักการใหญ่ไว้ก่อน แม่เล่นเอาต้นกล้วยขนาดเล็กๆผูกโบว์ลายจุดที่แม่บอกว่าน่ารักยัดใส่สปอร์ตผม แน่นอนว่ามันไม่พอ ! ต้นกล้วยเลยยื่นออกไปนอกรถผ่านกระจก คนผ่านไปผ่านมาก็คงจะขำที่รถราคาแพงมีต้นกล้วยผูกโบว์ลายจุดเป็นของประดับ !



   “นี่แดนแม่สวยยัง”




   “งั้นๆอ่ะ”



   “ปากเสีย นี่ถ้าฉันอายุเท่าตอนเจอพ่อแกใหม่ๆนะป่านนี้เป็นนางงามจักรวาลไปแล้ว ดูซิซ้ายก็สวย ขวาก็งาม หน้ายิ่งเลิศ !”


   “หลอกตัวเองตลอด”


   “ก็แม่แกแล้วกัน ! เมื่อไหร่จะถึงมหาลัยแกเนี่ย แม่ลุ้นแล้วนะ อยากเห็นๆ แฟนแกชื่ออะไรนะ ?”


   “ชื่อม่อน”


   “ชื่อแปลกดี เข้ากับหน้าตาตี๋ๆอินเตอร์ อยากเจอเร็วๆจัง”






   “เฮียแม่งหายไปไหนวะเสี่ยจอม”


   “ไม่รู้ว่ะ เนี่ยแพลนงานก็รอลายเซ็นเฮีย พวกพี่กัสก็ไม่รู้ตามหาเหมือนกัน”


   แง่งงง ใครเอาเฮียของม่อนไป !!! ไปที่หอก็ไม่อยู่ มหาลัยก็ไม่มา โทรไปก็ไม่รับ หายไปไหนๆ !!! หรือว่าไปกับพี่กี้ ?! ก็ไม่น่าใช่พี่กี้ยังมากินนมที่ร้านอยู่เลย พูดแล้วเคืองพี่กี้ชอบมาแหย่ แง่งๆ


   “เฮ้ยนั่นมันรถไอ้แดนนี่หว่า แล้วทำไมมีกล้วยมาด้วยวะ”


   เสียงพี่กัส ! แสดงว่าชัวร์ ผมรีบวิ่งไปดูหน้าตึก ก็เห็นสปอร์ตสีดำมีกล้วยยื่นออกมาต้นนึงผูกโบว์สีแดงลายจุด


   “ไอ้แดนนนน ไปไหนมาวะ !!!”


   “เฮียยยผมรอลายเซ็นอยู่ !!!”



   “เฮียแดนไอ้ม่อนรอยู่ !!”



   “สัสโอมมึงจะไปตะโกนแข่งกับเขาทำไมวะ !!”



   “เอ้า ก็มึงรอนี่หว่า ฮ่าๆ”



   พี่แดนเดินลงมาจากรถแล้วทำหน้าเซ็งๆมองมาที่กลุ่มพวกเรา แต่พี่เขากลับเดินอ้อมรถไปเปิดประตูข้างคนขับ มีผู้หญิงคนหนึ่งลงมาจากรถยืนคู่เฮียแดน ใบหน้าเรียวปิดบังไว้ด้วยแว่นกันแดดยี่ห้อดัง ผมยาวสวยสีน้ำตาล ชุดเดรสสีชมพูที่เรียบแต่หรู ปากสีอ่อนยิ้มน้อยๆ เฮียแดนพาผู้หญิงมาอีกแล้ว …



   “คนไหนล่ะแฟนแดน”


   “นู่นไงแม่ ไอ้หน้าขาวๆกำลังทำหน้าเบลอๆ”



   “แม่ ? อะไรนะ แม่? เฮ้ยแดนมึง  กูหูฝาดปะวะ”



   พี่แดนเรียกผู้หญิงที่สวยๆคนนั้นว่าแม่ ? ตอนนี้ความน้อยใจของผมเปลี่ยนเป็นตกใจ


   “นี่แดน แม่บอกให้เรียกพี่ไง ไม่ไหวเล้ยย สวัสดีจ้ะทุกคนแม่เป็นแม่ของแดนเอง เอ้าเรียกแฟนมาเอาของขวัญแม่อุตส่าห์ผูกโบว์ให้”


   เฮียแดนกวักมือเรียกผม ซึ่งผมก็เดินไปแบบงงๆยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ได้แต่มองหน้าเฮียที่ทำหน้าเนือยๆเล็กน้อย


   “แม่ครับนี่ม่อน แฟนผม ม่อนนี่แม่พี่”


   “ง่า .. สวัสดีครับคุณน้า”


   “เรียกแม่สิลูก แฟนแดนก็เหมือนลูกแม่ เพื่อนๆแดนด้วยนะ ถ้าไม่อยากเรียกแม่เรียกพี่ได้อย่างเดียวนะจ๊ะเด็กๆ”



   พวกเพื่อนผม รวมไอ้จอมกับไอ้โอมแล้วไอ้ม่อนก็ทำหน้าเลิ่กลั่กอาจจะเพราะไม่เคยมีใครเจอแม่ผมมาก่อน แต่สักพักมันก็เข้าสไตล์ชาวเรา มันก็ยิ้มแซมแม่ผมกันปกติ แม่ผมนี่ก็ชอบแหย่อยู่แล้ว เอาเป็นว่าเข้ากันได้


   ผมล่ะแอบขำไอ้เป็ด ทำหน้าตกใจเข้าไปใหญ่ตอนแม่ผมบอกว่าต้นกล้วยผูกโบว์เนี่ยซื้อมาให้ มันก็อึ้งๆแล้วก็ไหว้ขอบคุณงงๆ แต่ดูท่าแม่ผมจะชอบไอ้เป็ดเหมือนกัน เพราะแม่ชอบคนไหว้สวย แม่บอกชอบพ่อเพราะพ่อไหว้สวย เป็นสเปคที่แปลกอีกแล้ว แม่ผมโอนลี่ !



   “ไปเร็วแดน ไว้ค่อยกลับมาเรียก ทิ้งไปสิบวันไม่เป็นไรหรอกน่า พาแม่ไปทัวร์ทั่วไทยก่อน”



   “เฮ้อ โอเค เดี๋ยวผมเคลียงานแปปได้มั้ยแม่ มีพวกเอกสารรับน้องมันต้องรอลายเซ็นผม”



   “ก็ได้ๆ งั้นน้องม่อนนั่งคุยเป็นเพื่อนแม่รอพี่เขาหน่อยนะจ๊ะ”



   “ง่า … ได้ครับ”



   เป็นอันรู้กันว่าสอบสวนแฟนผม ช่างเหอะผมรู้ว่าแม่ไม่ทำให้ไอ้ม่อนลำบากใจด้วยเรื่องคบผมหรอก ตามไอ้จอมไปเคลียงานก่อนดีกว่า




   “คบกับพี่เขานานยังจ๊ะ ?”



   “ก็ใกล้จะเดือนแล้วอ่าครับ ..”



   ถึงแม่พี่แดนจะดูเหมือนใจดีแต่ผมก็แอบกังวลไม่ได้ แม่พี่แดนเลยนะ ไม่ได้ตั้งตัวเลยเว่ยเฮ้ยย


   “อืม .. เหนื่อยหน่อยนะคบกับแดน พี่เขาค่อนข้างโลกส่วนตัวสูงนะจ๊ะ”



   “แหะๆ ก็จริงครับ”



   “แล้วใครชอบใครก่อนล่ะจ๊ะ ?”



   “คือ .. ผมเองครับ”



   “ว้าวจริงหรอ ไหนเล่าให้แม่ฟังได้มั้ย แม่ชอบเรื่องแบบนี้มันโรแมนติก ฮิฮิ”



   “อ่า … ครับ ก็มันสามปีที่แล้วอ่ะครับ ตอนผม ม.4 คือผมไปทำงานกลุ่มกับเพื่อนที่สวนสาธารณะหมู่บ้านครับ ก็ .. หมู่บ้านเดียวกับพี่แดน
นั่นล่ะครับ”



   “อ๋อ แม่นึกออกจ้ะ เล่าต่อๆ”



   “แล้วตอนนั้นที่มีบ้านคนหนึ่งไฟไหม้อ่ะครับ แล้วทุกคนก็ทำอะไรไม่ถูก ผมเห็นคนหนึ่งเอาน้ำราดตัวแล้วก็ฝ่าเข้าไปช่วยน้องนินออกมา คือ
บ้านนั้นเป็นบ้านเพื่อนผมน่ะครับ แล้วก็เป็นน้องเพื่อนผมด้วย แล้วเขาก็รีบพาน้องนินไปโรงพยาบาล พวกผมก็รีบตามไป แล้วก็เจอพี่แดนยืนอยู่ขาขวาทำแผลเรียบร้อยแล้วเหมือนจะหักด้วยก็เลยใส่เฝือกไว้ พี่แดนก็บอกว่าน้องนินกำลังทำแผลอยู่ ผมก็เลยชอบพี่เขาน่ะครับ แหะๆ  แต่พอมองพี่เขาบ่อยๆมันก็เลยชอบเข้าไปอีก คือตอนจะเอนท์ผมมาติวที่คณะด้วย แล้วพี่แดนเขาเป็นคนติวให้ ถึงผมจะเป็นหนึ่งในร้อยคนที่พี่เขาจำไม่ได้น่ะครับ”



   “เอ๊ะ … เหตุการณ์ไฟไหม้หรอจ๊ะ ที่ตอนนั้นแดนขาหักใช่มั้ย ?”



   “ครับที่ใส่เฝือก”



   “อืม … งั้นแม่ว่าคงเข้าใจผิดแล้วล่ะ”



   “ครับ ?”




   “แดนขาหักจากการเล่นบอล แล้วแดนไม่ใช่คนที่ไปช่วยออกมาเพราะวันนั้นแดนมีแข่ง แต่มันเป็นวันเดียวกันพอดีที่แดนขาหักแล้วไปโรงพยาบาลเดียวกันพอดี คนที่เข้าไปช่วยน้องเขาออกมาคือคนที่อยู่บ้านนั่นก็คือเดลต่างหาก  แดนกับเดลห่างกันแค่ปีเดียว เลยตัวเท่าๆกัน แล้วหน้าคล้ายกัน ดังนั้นแม่ว่า … ม่อนจำคนผิดแล้วล่ะลูก”


   พี่แดน … เดล ? คนที่เราชอบตั้งหลายปีไม่ใช่เฮีย …

- -----------------------------------------

ศัพท์ประจำตอน

misunderstand : มิส อัน เดอร์ สะ แตน  : เข้าใจผิด

- --------------

มาแบบยาวๆๆๆ 5555555555555555

[wanmai]

 

จิ้มมมม ก่อนอ่าน

++++ดิท++++

อั๊ยยะ!! กลายเป็นพี่เดลไปซะงั้น แล้วม่อนน้อยจะทำไงเนี่ย

[rujaya]

เวรแระ คนที่ม่อนชอบไม่ใช่เฮียแดน กลายเป็นเดลแทน 

[yeyong]

เอาล่ะสิ  งานจะกร่อยไหมเนี่ย