บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 93 “กรหยก”
ยังมีเสียงเพลงที่ทำให้ใจสดใส ดวงดาวมากมายที่ให้เราดูเต็มฟ้า ฉันมีความสุข มีลมพัดเย็นมาเป็นเพื่อนคลายเหงา มีวันของเราเพียงเราที่ผูกพัน ฉันมีความสุข มีฉันและเธอ ก็คงเพียงพอต่อใจ เธอมาอยู่ใกล้ฉัน แค่ใจเราอยู่ใกล้กัน เมื่อไหร่ที่คิดที่ฝันถึงสิ่งใด ฝันนั้นมีเธออยู่ ได้บอกให้รู้ว่าฉันนั้นสุขใจ เพราะเธอนั้นมีความหมาย มีค่าให้ใจฉันรักเธอ ยังมีถ้อยคำให้จำและยังซึ้งใจ ลืมความทุกข์ดวงใจอุ่นในความรัก ฉันมีความสุข ไม่เคยต้องการ สิ่งใดมากไปกว่านี้ แค่เธอมาอยู่ใกล้ฉัน แค่ใจมาอยู่ใกล้กัน เมื่อไหร่ที่คิดที่ฝันถึงสิ่งใด ฝันนั้นมีเธออยู่ ได้บอกให้รู้ว่าฉันนั้นสุขใจ เพราะเธอนั้นมีความหมาย มีค่าให้ใจฉันรักเธอ
ช่วงสัปดาห์นี้เป็นช่วงที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิต ลังจากได้ไปเที่ยวกับครอบครัวพี่พลัสที่เชียงรายกับเชียงใหม่แล้ว เรายังมีสมาชิกใหม่มาเพิ่มขึ้นถึงสามคน ทั้งพี่สิงห์ และน้องพีช น้องพอร์ช พอกลับมากรุงเทพได้คืนเดียวก็ต้องบินไปเที่ยวมัลดีฟกันอีก ผมช่างโชคดีเหลือเกินที่ได้เข้ามาเป็นสมาชิกของครอบครัวพี่พลัส
พวกเรานั่งสายการบินตรงจากกรุงเทพมาถึงมัลดีฟในเวลากลาคืน ทุกคนค่อนข้างเพลียจากการเดินทาง โดยเฉพาะพี่สิงห์ที่อาการหนักกว่าเพื่อน ท่าทางจะไม่เคยขึ้นเครื่องบินมาก่อนในชีวิต อาเจียนได้ทุกครั้งที่ขึ้นเครื่องต้องเดือดร้อนถึงพี่พีทที่คอยดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่ตลอดเวลา โชคดีที่พวกเราได้นั่งชั้นบิสิเนสจึงค่อนข้างสบายตัว พอมาถึงสนามบินพี่พีทก็แทบจะอุ้มพี่สิงห์ขึ้นเรือมายังเกาะ พวกเรารีบเข้านอนกันทันที เนื่องจากเพลียจากการเดินทางมาจากเชียงใหม่เมื่อคืน วันนี้ยังต้องเดินทางมามัลดีฟกันอีก
ผมตื่นขึ้นมาแต่เช้าก็ไม่เห็นพี่พลัสแล้ว จึงรีบอาบน้ำเปลียนเสื้อผ้าเดินออกมาจากบ้านพักที่แยกเป็นหลังตั้งอยู่กลางทะเล เชื่อมต่อทางเดินด้วยสะพานไม้ ผมมองออกไปด้านนอกก็เห็นพี่พลัส พี่ทอง พี่โตโต้ และพี่บาสกำลังว่ายน้ำอยู่ท่ามกลางทะเลใสสีฟ้าสวย แสงแดดจ้าในช่วงสายของวันไม่ได้ทำให้ทุกคนวิตกกังวลเรื่องที่ผิวอาจจะดำคล้ำลงแต่อย่างใด เพราะแสงอาทิตย์ที่สาดส่องกระทบน้ำทะเลสีครามก่อให้เกิดแสงแวววาวระยิบระยับจับตายิ่งนัก
ผมยืนพิงราวระเบียงจากสะพานไม้มองดูคนรักกำลังแหวกว่ายทะเลท่ามกลางหมู่ปลาตัวเล็กสีสันสวยงาม มองลงไปเบื้องล่างก็เห็นปะการังน้ำตื้นหลากสีสดใส ผมมองดูเพลินจนไม่ทราบว่าพี่พลัสขึ้นมาจากทะเลตั้งแต่เมื่อไร พี่พลัสใส่กางเกงขาสั้นพอดีตัวโชว์หุ่นหนาล่ำ กล้ามเป็นมัดได้รูปยืนยิ้มอยู่ข้างๆ แม้จะเห็นมาหลายครั้งแต่ก็ยังดูตื่นตาน่ามองอยู่เสมอ
“ใส่หมวกด้วยสิครับที่รัก แดดมันร้อน ผิวหยกบางออกอย่างนี้เดี๋ยวได้หน้าไหม้พอดี” พี่พลัสเข้าไปในห้องหยิบหมวกสานใบใหญ่มาสวมให้บนศีรษะผม ผมสวมใส่แค่เสื้อยืดสีเขียวอ่อนกับกางเกงยีนส์สามส่วนเท่านั้น แดดแรงมากจนพี่พลัสต้องลุกมาใช้ร่างกายสูงใหญ่ของตนเองยืนบังแดดให้
“หิวไหมครับ พี่ลองปลุกหยกแล้วเห็นเราหลับสนิทก็เลยออกมาเล่นน้ำกับคนอื่น ทุกคนยังไม่ทานข้าวเช้ากันเลย ไปทานข้าวเลยดีไหม” พีพลัสถามพลางเดินไปหยิบเสื้อยืนที่พาดอยู่ตรงราวสะพานมาสะบัดใส่ด้วยท่าทางทะมัดมะแมง เราจูงมือกันเดินไปยังห้องอาหาร ที่นี่จัดแบบบุปเฟ่ห์จึงเลือกตักอาหารมานั่งทานกันสองคน คนอื่นๆ ก็ทยอยตามกันมาที่ห้องอาหาร เราสองคนจึงย้ายโต๊ะไปนั่งรวมกันที่โต๊ะใหญ่
“พี่สิงห์เป็นยังไงบ้างครับ สบายดีขึ้นหรือยัง” ผมถามด้วยความเป็นห่วงพี่สะใภ้ พี่สิงห์พยักหน้ารับพลางส่งยิ้มหวานมาให้ ดูท่าทางจะอารมณ์ดีขึ้นมากกว่าตอนเดินทางมาที่เกาะเมื่อวานนี้มาก พวกเราคุยกันอย่างสนุกสนาน ทริปนี้มีเพื่อนมาเยอะแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน
“ผมยังไม่ได้เล่นน้ำเลย มีใครอยากเล่นน้ำกับผมไหมครับ ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเห็นทะเลครั้งแรกในชีวิตนี่ล่ะครับ” พี่สิงห์พูดทั้งที่ยังมีอาหารเช้าอยู่เต็มปาก
“พอเลย กินอาหารเช้าเสร็จแล้วไปนอนพักต่อจะดีกว่า คนอื่นตื่นมาเล่นน้ำกันแต่เช้ากันหมดแล้ว สายแบบนี้แดดแรงเกินไป นายเพิ่งหายไข้มาด้วย ค่อนออกมาเล่นตอนเย็นๆ ก็ได้” พี่พีทดุพี่สิงห์จนคนพูดคอตก ท่าทางผิดหวังมากที่ยังไม่ได้ลงน้ำทะเลในตอนนี้
“ถ้านอนมาพอแล้วก็พาสิงห์ไปเดินเล่นรอบๆ เกาะก็ได้นี่พีท ฝั่งโน้นมีที่นั่งยื่นออกไปในทะเล วิวสวยน้ำใส มีต้นมะพร้าวช่วยบังแดดเยอะด้วย” อาหนึ่งเสนอให้ ท่าทางพี่พีทกับพี่สิงห์ดูจะเห็นดีด้วย แต่พวกเราคงจะคิดเหมือนกันว่ายังไม่อยากไปขัดคอคู่แต่งงานใหม่ จึงมองหน้าอย่างรู้กันว่าไม่ควรตามไปรบกวน
“พลัส...มึงมีโอกาสทำฝันให้เป็นจริงแล้วนะ ที่นี่โคตรส่วนตัวเลย คนน้อย แล้วก็เงียบมาก กลางคืนก็ไม่มีใครออกมาเดินเพ่นพ่านเลยกูรับรอง เมื่อคืนกูแอบเห็นมึงไปสำรวจสถานที่มาแล้วด้วยนี่” พี่ทองพูดกับพี่พลัสเท่านั้น คนรักของผมก็สำลักไข่ดาวพรวดออกมา ทำให้ผมต้องรีบส่งน้ำให้ดื่ม และช่วยเช็ดปากจนสะอาด
“มีอะไรกันเหรอครับ” อดถามไม่ได้ด้วยความสงสัย ท่าทางทุกคนดูเหมือนจะรู้ทันกันหมด มีแต่ผมที่กำลังงงอยู่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดูทุกคนจะอั้นขำกันไม่ให้ออกเสียงจนหน้าดำหน้าแดง พี่สิงห์ก็ไม่เข้าใจเหมือนกับผมจึงได้แต่มองหน้าคนอื่นไปมา
“ไม่มีอะไรหรอกครับหยก พี่แค่...อยากไปเดินดูทะเลตอนกลางคืนกับหยก พี่จะชวนไปนอนดูดาวเท่านั้นล่ะครับ ไม่มีอะไร” พี่พลัสอธิบายตะกุกตะกักจนผมเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล สักพักพี่สิงห์ก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ท่าทางเหมือนอยากจะถ่ายหนัก
“สิงห์ไปถูกไหม...รีบกลับมานะ คาบสมุทรที่ไหนจะมีดาวให้ดูตอนกลางคืนกัน เข้าใจภูมิศาสตร์ผิดไปแล้วน้องรัก หาข้ออ้างอย่างอื่นเถอะ” พี่พีททำท่าจะลุกตามพี่สิงห์ไป แต่พอเจ้าตัวบอกไม่เป็นไรจึงนั่งลงเหมือนเดิม แล้วหันมาพูดกับพี่พลัสที่หน้าแดงขึ้นมาทันที แต่ผมยังไม่เข้าใจอยู่ดีกว่าจะอายทำไมกัน
“เออ...ไม่ดงไม่ดูแล้วดาว พี่จะชวนหยกไปเล่นน้ำทะเลตอนกลางคืนที่นี่เท่านั้นล่ะ พอใจหรือยังไอ้เพื่อนเวร ไอ้พี่ชายทรยศ” พี่พลัสพูดออกมาเสียงดังเหมือนไม่พอใจมาก ทำให้ผมเข้าใจทันที จำได้ว่าพี่พลัสเคยโดนพี่ทองแซวเรื่องอยากมีอะไรกับแฟนในทะเลสักครั้งในชีวิต พอเข้าใจได้ผมก็ร้อนวูบวาบขึ้นมาตามใบหน้าทันที จนต้องขอตัวออกไปล้างหน้าในห้องน้ำเพราะอายทุกคนที่รู้ทันกันหมด
“ไอ้...มึงจะพูดออกมาทำไมวะไอ้ทอง เห็นไหมหยกอายกูแล้ว ถ้าคืนนี้กูอดกูจะยุให้อาหนึ่งมีชู้ที่นี่เลยคอยดู” ได้ยินเสียงพี่พลัสโวยวายตามหลังมาก็ยิ่งอาย ล้างหน้าอยู่ได้ไม่นานก็เดินออกมาเห็นพี่สิงห์ยืนถ่ายรูปอยู่กับสาวญี่ปุ่นสองคน และดูท่าทางจะสื่อสารกันไม่ค่อยรู้เรื่อง ผมจึงเข้าไปช่วย
“พี่สิงห์ครับ คนญี่ปุ่นสองคนนี้อยากถ่ายรูปกับพี่สิงห์ต่างหากล่ะครับ ไม่ใช่อยากให้พี่สิงห์ถ่ายรูปให้” ผมอธิบายกันให้เข้าใจ เพราะพี่สิงห์ดันเข้าใจว่าสองคนนี้อยากให้ช่วยถ่ายรูปให้ ท่าทางสาวๆ จะปลื้มพี่สิงห์กันไม่น้อย ยืนบิดตัวเขินกันไปมาจนผมต้องรีบอาสาถ่ายรูปให้พี่สิงห์จะได้ไปทำธุระในส้วมเสียที
“อะ...อ๋อ...เอ่อ แล้วจะถ่ายรูปพี่ไปทำไมล่ะ บอกให้หน่อยสิว่าพี่อาย” ผมไม่อยากอธิบายมาก จึงจับตัวให้พี่สิงห์ยืนข้างๆ สาวๆ แล้วรีบกดชัตเตอร์ส่งให้ ท่าทางสาวญี่ปุ่นจะดีใจมากที่ได้รูปคู่กับพี่สิงห์ รีบขอบคุณเป็นการใหญ่ โค้งคำนับแทบจะเป็นสิบรอบแล้วโบกมือลาจากไปอย่างมีความสุข
“ท่าทางพี่สิงห์จะฮอตมากนะครับ สาวๆ ชอบพี่กันขนาดนี้ เอ่อ...พี่ไม่ปวดท้องแล้วเหรอ” ผมแกล้งแซวได้เท่านั้นพี่สิงห์ก็เกาหัวแก้เขิน แล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป พอผมเดินกลับไปที่โต๊ะอาหาร ทุกคนก็ทานกันอิ่มแล้วจึงนั่งคุยกันอย่างเคร่งเครียด ผมฟังได้ความว่าอาหนึ่งโดนตัดออกจากกองมรดก เพราะคุณแม่อาหนึ่งท่านทราบว่ามาติดพันกับผู้ชาย แต่ดูอาหนึ่งจะไม่ได้สนใจเท่าไร
“ถึงยังไงสมบัติอาก็ต้องยกให้ไอ้เจมันอยู่ดีล่ะครับ ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ตอนนี้ก็แค่ตกงานให้เมียหาเลี้ยงไปก่อน” อาหนึ่งพูดอย่างอารมณ์ดี ทำเอาพี่ทองเขินจนหน้าแดง คนอื่นพลอยหัวเราะร่วนกันไปด้วย
“เราไปพักกันก่อนไหมครับ แดดยังแรงจัดอยู่เลยค่อยออกมาทานอาหารเที่ยง แล้วหากิจกรรมย่อยอาหารกันตอนบ่าย ที่นี่มีของเล่นทางน้ำให้เล่นสนุกตั้งหลายอย่างนะครับ พรุ่งนี้เช้าค่อยไปดำน้ำดูปะการังกัน” พี่บาสบอกพวกเราทุกคน ไม่มีใครขัดจึงลุกจากโต๊ะอาหารเดินกลับห้องกัน
“ผมว่ามาเที่ยวที่นี่แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะครับ ไม่ต้องมีใครสนใจใคร เอาไว้เราไปเที่ยวต่างประเทศกันสองคนบ้างดีไหมครับพี่พลัส” ผมถามคนรักระหว่างที่เราเดินจูงมือกันกลับที่พัก พี่พลัสไม่ตอบได้แต่ยิ้มพร้อมกับดึงมือผมขึ้นไปประทับจูบเบาๆ ลงบนหลังมือของผมพลางจูงมือเปลี่ยนทางเดินไปที่ริมหาดใกล้ที่พัก
ชายหาดที่เงียบสงบ หาดทรายขาวสีนวลสะอาดตาเป็นแนวยาว กลางแสงอาทิตย์ส่องสว่างจ้าแต่มีลมพัดเย็นสบาย ต้นมะพร้าวโอนเอนตามแรงลม ส่งเสียงตามแรงลมทะเลที่พัดขึ้นบก เสียงคลื่นซัดชายหาด เป็นระยะๆ ช่างเป็นบทเพลงแห่งธรรมชาติที่แสนจะโรแมนติกที่สุด พี่พลัสเอนตัวลงที่เก้าอี้ชายหาดสีขาวบุด้วยผ้านวมสีแดงสด แล้วดึงผมให้ลงไปนอนก่ายทับบนอกหนาของตัวเอง รู้สึกอบอุ่นจนมีความสุขมากมาย
เวลาผ่านไปเท่าไรไม่รู้ รู้แต่เพียงว่าช่วงเวลาแห่งความสุขมนตอนนี้กำลังมีค่าเหลือเกิน เราสองคนกอดกระชับซึมซับความรู้สึกนี้เอาไว้จนเต็มหัวใจ เราหลับกันไปในอ้อมกอดจนถึงเวลาใกล้เที่ยง มาที่นี่ดีไปอย่าง มีแต่กินกับนอน แทบไม่ต้องทำอะไรกันเลยนอกจากนั้น
“มาเที่ยวทะเลที่นี่แล้วมีความสุขไหมครับ” ผมเอ่ยปากชวนคนรักคุย ระหว่างที่เรานอนกอดก่ายกันและกันใต้ร่มเงาต้นมะพร้าว ฝ่ามือของผมลูบไล้ไปทั่วลำแขนหนาแข็งแรงที่โอบกระชับกอดตัวผมอยู่ทั้งสองข้าง
“จะไปอยู่ที่ไหนพี่ก็มีความสุขทั้งนั้นล่ะครับ ถ้ามีน้องหยกอยู่ด้วย” พี่พลัสตอบเสียงเรียบ แต่คำตอบเรียบๆ หวานๆ แบบนี้ทำให้ใจคนฟังเคลิ้มล่องลอยเหมือนติดปีกบินไปไกลแสนไกล ช่างเป็นคนรักที่แสนอบอุ่นอะไรขนาดนี้ ผมอยากบอกขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำให้ผมได้มีวันนี้
“หยกรักพี่พลัสครับ” ผมบอกออกไปเบาๆ หลับตาพริ้มอย่างมีความสุขอยู่ในอ้อมกอดของคนรัก รับรู้ได้ถึงอาการตอบสนองจากเสียงของหัวใจพี่พลัส ตรงที่ใบหูของผมแนบฟังอยู่กลางอกของคนรัก ผมนอนสูดกลิ่นกายความเป็นชายที่หอมสดชื่นของพี่พลัสเข้าไปเต็มปอด
“พี่ก็รักหยก รักตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันจนวันนี้ พี่เคยฝันถึงช่วงวันเวลาที่เรายังเป็นเด็ก พี่คิดว่าพี่หลงรักเด็กน้อยคนนี้ตั้งแต่ตอนนั้น ไม่นึกว่าเราจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และกลับมารักกันเหมือนเดิมได้อีก หยกทำให้พี่มีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ๆ กันเลยรู้ไหมครับ พี่รักหยกมาตลอด และจะรักแค่หยกคนเดียวตลอดไป” พี่พลัสพูดพลางก้มหน้าจรดริมฝีปากลงบนศีรษะของผม
“หยกจะรักพี่พลัสคนเดียว และรักตลอดไปเช่นกันนะครับ” ผมบอกออกไปจากใจจริง พี่พลัสดันร่างผมให้ลุกขึ้นพร้อมกับดึงสร้อยทองที่ห้อยจี้รูปครึ่งหัวใจออกมา ผมเพิ่งสังเกตว่าพี่พลัสเองสวมสร้อยทองสองเส้น และตรงจี้มันมีอีกครึ่งของหัวใจประกบติดกันตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ พอพี่พลัสเอาออกมาจากคอได้ก็สวมลงบนคอของผมแทน
“นี่เป็นครึ่งหนึ่งของหัวใจที่คุณพ่อกับคุณแม่มอบเอาไว้ให้พี่ตั้งแต่เกิด พี่ขอมอบมันให้น้องหยกของพี่แทนนะครับ อีกครึ่งหนึ่งเป็นชื่อของหยกที่พี่จะสวมเอาไว้เอง พี่ให้แทนแหวนหยกที่น้องหยกสวมเอาไว้ เพราะเดิมทีพี่คิดไปเองว่ามันเป็นจี้หยกของคุณตาพี่ก็เลยเอาไปทำเป็นหัวแหวน แต่จริงๆ แล้วมันคือของๆ หยกตั้งแต่แรก ถือว่าพี่คืนจี้หยกหยกเม็ดนี้ให้ และขอฝากหัวใจของตัวเองเอาไว้กับหยกด้วยนะครับ” พี่พลัสพูดจบก็ดึงใบหน้าผมไปประทับริมฝีปากจูบผมอย่างเร่าร้อนโดยไม่รอคำตอบ
“หยกจะดูแลรักษามันไว้อย่างดีเลยครับ และจะดูแลรักษาหัวใจของคนให้จี้ทองคำอันนี้ให้ดีเหมือนกัน ถ้าอย่างนั้นพี่พลัสครับ หยกขอสวมแหวนจี้หยกวงนี้ให้พี่นะครับ ถือว่าหยกฝากหัวใจหยกที่พ่อแม่มอบเอาไว้ให้ ไว้ที่พี่แทนจะได้ไหมครับ” ผมพูดจบพี่พลัสก็ยื่นมือมาให้ผม จึงถอดแหวนที่สวมอยู่นิ้วนางข้างซ้ายของตัวเอง ออกมาสวมที่นิ้วก้อยข้างซ้ายของพี่พลัสแทน
“มีคนเคยบอกว่าถ้าอยากให้โชคดีเรื่องความรัก ต้องสวมแหวนที่นิ้วก้อยข้างซ้าย แต่เพราะเราสองคนโชคดีเรื่องความรักที่มาเจอกัน หยกขอไม่เปลี่ยนขนาดแหวนแต่สวมที่นิ้วก้อยข้างซ้ายของพี่พลัสแทนนะครับ” ผมเล่าให้คนรักฟังถึงความรู้เรื่องโชคลางเกี่ยวกับการสวมแหวนที่เคยได้ยินมา
“ต่อให้ใครจะมาบอกพี่ว่าต้องทำอะไรยังไงเพื่อให้โชคดีเรื่องความรักก็ตาม พี่คิดว่าพี่โชคดีเรื่องความรักมากที่สุดในโลกตั้งแต่เจอกับหยกแล้วล่ะครับ ไม่จำเป็นต้องมีตัวช่วยอย่างอื่นเลยด้วยซ้ำ” พี่พลัสพูดขำๆ ออกมา แถมยังจับมือผมที่เพิ่งสวมแหวนมากุมเอาไว้จนแน่นอีก
“หยกก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่สุดในโลก ที่มีคนรักแบบพี่พลัส ถ้าใครถามหยกว่ามีความสุขที่สุดตอนไหน หยกจะบอกว่าตอนที่รู้สึกว่าตัวเองได้รักพี่ นั่นคือช่วงเวลาที่หยกมีความสุขมากที่สุดในชีวิตเลยครับ” ผมบอกคนรักด้วยแววตาเป็นประกาย เราสองคนยิ้มให้กันอย่างหวานซึ้ง
พี่พลัสลุกขึ้นมายืนตรงด้านข้างเก้าอี้นอนชายหาด ดึงร่างรวบตัวผมเข้าไปปะทะอกกว้าง วงแขนหนาที่กอดกระชับร่างผมช่างแข็งแรงเหลือเกิน ร่างพี่พลัสสูงจนผมต้องเขย่งปลายเท้ายื่นใบหน้าประกบริมฝีปากจูบอย่างดูดดื่ม พี่พลัสใช้ลิ้นควานเข้าไปในโพรงปากนุ่มของผม ลิ้นของเราสองคนพันเกี่ยวกันไปมาอย่างหยอกล้อ ริมฝีปากกระชับจูบดูดซับความหวานจากการจูบ และผลัดกันดูดปลายลิ้นของฝ่ายตรงข้ามเข้ามาในปากของตัวเองบ้าง
ก่อนที่ทุกอย่างจะส่งผลให้อารมณ์ปรารถนาของสองเราปะทุคุกรุ่นมากไปกว่านี้ เราสองกอดผละออกจากกันช้าๆ มองตาประสานกันอย่างลึกซึ้งกินใจ ซึมซับคำพูดหวานๆ ที่มอบให้แก่กันเมื่อครู่จดจำเอาไว้ในใจ จากนนั้นก็ชักชวนจูงมือกันเดินไปหาคนอื่นๆ ยังห้องอาหาร
หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14) (อ่าน 1000336 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก