หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)

[NOO~KUNG]

โอ้....พี่พลัสเราตั้งตัวไม่ทันเลย...
ความสุขหมุนอยู่รอบๆ ตัว มากไปจนจะสำลักตาย
ไม่ได้ค่ะคุณแม่...ต้องแบบเรียบๆ ให้พี่พลัสกับน้องหยก
ทำอาหารเลี้ยงแขกเอง  แล้วโน่นค่ะ...ไปจัดที่โรงแรมเจ๊ทองโน่น
เพราะที่นั่นคือ ที่เริ่มต้นของเรื่องทั้งหมด.....
ขืนไม่ได้ทำอาหารเอง พี่พลัสอกแตกตาย...555
+ 1 ให้คุณแม่ค่ะ  ไว้อลังการงานสร้างตอนเปิดตัวลูกชายกับสังคมโน่นค่ะ

ปล.ไม่ใช่แค่คนในครอบครัว เพื่อนๆ ต้องคุณคนอ่านด้วยไปงานแต่งอ่ะ

[totoken]

บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 82 “ภัทรดิษ”
แดดตอนเช้า ในวันที่ฝนจาง คนที่อ้างว้าง จะเดินเดินเปลี่ยนทิศไป ใครที่ไม่รู้คงทนแต่ทุกข์ร้อน ฉันจะไม่ขอให้ใครเปิดหัวใจ

        งานทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เราเชิญแขกทานของว่าง เมื่อถึงเวลาทำเอกสารก็มีเจ้าหน้าที่นำเอกสารมาให้เซ็นต์ต่อหน้าสักขีพยาน หลังจากเจ้าหน้าที่ทำเอกสารรับพพลัสกลับมาเป็นลูกแล้ว มีการรับน้องหยกบุตรบุญธรรม เจ้าหน้าที่ก็มอบเอกสารให้คุณพ่อคุณแม่ คุณป้าน้องหยกจึงฝากฝังหลานชายกับคุณพ่อคุณแม่ของผมท่ามกลางเพื่อนๆ ของพลัสและหยก คุณแม่จึงมอบเอกสารเงินทำบุญให้กับมูลนิธิ และสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าที่ละหนึ่งล้านบาท จำนวนสิบแห่ง และเอกสารการขอพาเด็กกำพร้าไปทัศนศึกษานอกสถานที่มอบให้กับน้องหยกเป็นสินสอด ทุกคนต่างชื่นชมที่ได้เห็นสินสอดแปลกๆ แบบนี้ ทำเอาผมรู้สึกอิ่มเอิบใจไปด้วย

        พวกเราเจ้าบ้านจึงเชิญแขกทุกคนไปรับประทานอาหารเย็นที่ห้องอาหาร พลัสมันจัดการโชว์ฝีมือทำอาหารเต็มที่ มีแต่อาหารแปลกๆ หน้าตาสวยงาม มีแต่คนชมฝีมือทำอาหารของน้องชายผมกันไม่หยุดปาก แม้แต่ตัวผมเองก็ยังอดชมไอ้พลัสมันไปไม่ได้ เพราะอาหารที่มันทำอร่อยทุกอย่างจริงๆ

        ต่อจากการทานอาหารเย็นแล้ว คุณพ่อเชิญแขกทุกคนไปบริเวณสระว่ายน้ำที่ตกแต่งไปด้วยไฟประดับสวยงาม มีการเลี้ยงไวน์ แชมเปญอย่างดีที่สนับสนุนโดยโรงแรมของอาหนึ่ง และคุณแชริม ถือเป็นของขวัญวันแต่งงานให้กับน้องชายผม ทุกคนคุยกันอย่างสนุกสนาน พูดคุยกันอย่างมีความสุข

        จนกระทั่งคุณแม่ให้พลัสกับน้องหยกนำของชำร่วยมาแจกแขกในงาน พอแขกเปิดกล่องออกมาก็เจอพวงกุญแจทองคำขาวรูปหัวใจสลักเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษ PLUS&YOK ประดับด้วยเพชร และไข่มุกแท้ สัญลักษณ์ของบริษัทคุณพ่อ ทำเอาแขกในงานถึงกับฮือฮากับของชำร่วยล้ำค่า ราคาแพงแบบนี้ แล้วคุณแม่ก็ยกแก้วแชมเปญขึ้นมา ใช้ช้อนเคาะเบาๆ เป็นเสียงกริ๊งๆ ดังกังวาน เรียกความสนใจจากแขเหรื่อในงานทุกคน

        “สวัสดีอีกครั้งครับทุกท่าน ผมเลอสรวง และคุณวิมลพรรณ ขอแสดงความขอบคุณที่ทุกท่านสละเวลามาร่วมเป็นสักขีพยานในการรับลูกชายของผม ตาพลัสกลับมาบ้านของเรา และร่วมแสดงความยินดีที่ครอบครัวของเรายังมีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นเป็นน้องหยกลูกชายคนเล็กของเราอีกคน ผมขอสัญญากับทุกท่านว่าต่อไปนี้ผมจะทำหน้าที่ดูแลครอบครัว และสมาชิกทุกคนให้มีความสุข ผมจะรักลูกชายทั้งสามคนของผมให้มากเท่ากัน ลูกของผมทั้งสามต้องมีความสุขมากที่สุดเท่าที่ผมจะสามารถทำได้ ผมขอให้ทุกท่านช่วยเป็นพยานให้ด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ” พอคุณพ่อพูดจบแขกทุกคนก็ปรบมือเสียงดัง

        ในตอนแรกผมอยากจะสารภาพผิดกับทุกคนที่ทำให้พลัสต้องหายออกจากบ้านไป แต่ทั้งเจ้าตัว และคุณพ่อคุณแม่ขอเอาไว้ว่าไม่อยากให้พูดถึงเรื่องนี้อีก ไม่มีใครโทษผมอีกแล้ว มีแต่เสียงแสดงความยินดีกับพลัส และน้องหยก ทุกคนดูมีความสุขมากในงานนี้ ผมก็เช่นกัน ในใจผมตอนนี้รู้สึกโล่งเหมือนกับหลุดพ้นออกจากความทุกข์ที่ฝังเอาไว้ในใจมานาน ผมนำน้องกลับคืนมาให้ครอบครัวของเราเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปผมจะชดเชยในสิ่งที่เคยทำผิดกับน้องเอาไว้ให้มากที่สุด

        อาหนึ่งเพิ่งจะโผล่เข้ามาในงานหลังจากที่คุณพ่อพูดจบ พออาหนึ่งเจอพลัสกับน้องหยกก็รีบเข้าไปรายงานเรื่องคนที่ทำร้ายคุณตาคุณยายของหยกกับพลัส คนร้ายพวกนั้นถูกตำรวจบุกจับโดยที่ไม่รู้ตัว บางส่วนใช้อาวุธปืนต่อสู้จึงถูกวิสามัญตายคาที่ บางส่วนก็ถูกจับพร้อมยาเสพติดของกลางจึงได้รับโทษประหารชีวิต ส่วนพวกที่เล่นการพนันก็โดยจับไปหมดเหมือนกัน แต่ตำวจบอกว่าพวกที่บุกเข้ามาทวงหนี้แล้วทำร้ายตากับยายพลัสจนเสียชีวิต โดนตำรวจยิงตายหมดทุกคน เพราะพวกนี้ไม่ยอมมอบตัว

        หลายๆ คนก็เห็นว่าสมควรแล้วที่ได้รับกรรมแบบนั้น น้องหยกกับพลัสก็ได้แต่อโหสิกรรมให้คนพวกนั้นไป วันนี้ผมเห็นทุกคนมีความสุขมาก เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นเริ่มลงตัวแล้ว แขกส่วนใหญ่เป็นเพื่อนของพลัสกับน้องหยก ผมจึงอยากปลีกตัวขอไปพักผ่อนที่ห้องตัวเองก่อน เพราะเหนื่อยจากการเดินทาง และช่วยเตรียมงานให้ทั้งวัน พอผมเดินขึ้นบันไดแล้วหันกลับมาจะไปที่ห้องนอนตัวเองก็ต้องตกใจ

         “ป้าแก้วครับ มายืนทำอะไรตรงนี้ พีทตกใจฉี่จะราด” ผมแกล้งพูดให้ตลก เพราะป้าแก้วดูมีท่าทีขึงขึงยังไงชอบกล ท่าทางจะมีเรื่องไม่ดีเท่าไรมาคุยกับผม ซึ่งสังเกตุได้เลยในวันนี้ตั้งแต่เจอหน้าป้าแก้วเมื่อตอนเช้านี้แล้ว

         “ป้ามีเรื่องจะถามคุณพีทเรื่องคุณหนิงนิดหน่อยค่ะ” ป้าพูดชื่อหนิงขึ้นมาทำเอาฉี่จะราดขึ้นมาจริงๆ ป้าแก้วรู้เรื่องหนิงได้ยังไง หรือว่าหนิงมาหาผมที่บ้านเพื่อมาขอคืนดีอีกครั้ง ผมรู้ตัวเองว่าผมไม่เคยรักหนิง แต่ที่ยอมคบเพราะผมมีเพื่อนน้อย และไม่เคยไปจีบใคร

         “เอ่อ...หนิงทำไมเหรอครับ ผมกับหนิงเราจบกันไปแล้วนี่ครับ” ผมยังไม่เข้าใจ ผมกับหนิงได้บอกเลิกกันไปเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าหนิงจะรักผมมาก แต่หนิงก็ไม่ชอบที่ผมทำตัวผิดแปลกจากคนอื่น แค่ไม่ชอบจัดงานวันเกิดให้ตัวเอง และยังสืบหาน้องชายตัวเองอยู่ตลอดเวลาแบบนี้ แต่วันนี้ผมเจอน้องชายตัวเองแล้ว และผมก็อยากจัดงานวันเกิดพร้อมพลัสด้วยในปีนี้ หากหนิงอยากจะกลับมาคบกับผม ผมก็ยินดี

         “ป้าจะเรียนให้ทราบว่าคุณหนิงเธอเสียชีวิตแล้วค่ะ” ป้าแก้วพูดเรียบๆ แต่ทำเอาผมทรุดลงไปนั่งกับพื้นทีเดียว ขามันอ่อนแรงจนป้าแก้วตกใจ ต้องรีบเข้ามาประคองผม

         “เกิดอะไรขึ้นกับหนิงเมื่อไรครับ แล้วป้าทราบเรื่องได้ยังไง” ถึงจะเลิกกันไปแล้ว แต่ผมก็ยังรู้สึกดีอยู่เสมอกับคนรักของผมคนนี้ แม้ว่าบางอย่างเราจะเข้ากันไม่ได้ แต่หนิงก็เป็นแฟนที่รัก และยอมผมมากที่สุด

         “คุณหนิงเธอท้องค่ะ เธอหลบไปอยู่หอพักชานเมืองมีพยาบาลช่วยทำคลอดแต่อุปกรณ์คงไม่เพียงพอ ตอนคลอดเธอเสียเลือดมากเกินไป รถพยาบาลมาไม่ทันเธอก็เลยเสียชีวิต พี่ชายเธอมาหาคุณพีทตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว ป้ายังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณพ่อคุณแม่นะคะ” ป้าแก้วพูดออกมาเท่านั้น ผมแทบเป็นลม น้ำตาผมไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ หนิงท้อง หนิงท้องกับผมหรือเปล่ายังไม่แน่ใจ แต่ทำไมเรื่องถึงเป็นแบบนี้ หนิงเป็นผู้หญิงตัวเล็ก ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้ว ทำไมไม่มีใครบอกผมว่าหนิงท้อง ผมจะรีบกลับไปดูหนิงทันที

         “คุณพีท คุณพีทจะไปไหนคะ เดี๋ยวสิคะ” ป้าแก้วรีบมาฉุดผมไว้ ทันทีที่ผมคิดได้ก็ลุกพรวดขึ้นมา หวังจะไปหาคุณแม่หนิงที่บ้าน อยากทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดเหลือเกิน ผมอยากเห็นหน้าลูกของหนิง อยากไปคุยกับใครก็ได้ที่จะบอกผมได้ว่าลูกของหนิงใช้ลูกของผมหรือเปล่า

         “ใจเย็นๆ สิคะ ป้าบอกทางนั้นไปแล้วว่าจะให้คุณพลัสไปคุยก่อน คุณพลัสก็รีบปากป้าไว้แล้ว ป้ากลัวเหลือเกินว่าทางนั้นจะทำร้ายคุณพีท ดูพี่ชายคุณหนิงดุเหลือเกิน ให้คุณพลัสไปคุยก่อนนะคะ ยังไงคุณพลัสเป็นน้องชายทางนั้นคงไม่กล้าทำอะไรวู่วาม เกิดคุณพีทไปเองหากทางนั้นยังโกรธอยู่จะมีเรื่องเอานะคะ ป้ากลัวจะถึงขั้นเลือดตกยางออกก็เลยยังไม่อยากให้คุณพีทไปคนเดียว” ป้าแก้วพยายามเหนี่ยวรั้งผมเอาไว้

         “ป้าครับ ถึงยังไงมันก็เป็นเรื่องที่ผมต้องรับผิดชอบ ผมคิดว่าเมื่อเก้าเดือนที่แล้วตอนที่ผมบอกเลิกกับหนิง เราเมาด้วยกันทั้งคู่ หนิงขอให้ผมอยู่ด้วยแล้วเรามีอะไรกันเป้นครั้งสุดท้าย แม้ผมไม่ตั้งใจ แต่ยังไงผมก็ต้องรับผิดชอบอยู่ดี หนิงไม่เคยบอกผมสักคำว่าตัวเองท้อง เพื่อนๆ คนอื่นก็ไม่ได้ข่าวจากหนิงอีกเลย ผมอยากไปคุยกับที่บ้านหนิงครับป้า” ผมร้อนใจที่สุดในตอนนี้ ไม่เข้าใจว่าทำไมหนิงถึงไม่บอกใครว่าตัวเองท้อง และเก็บตัวจากสังคมจนไม่มีใครทราบข่าวอีกเลย


        “ไว้รอพรุ่งนี้ก่อนก็ได้ค่ะ เชื่อป้านะคะ ถ้าคุณพีทยืนยันจะไปก็ขอให้มีคุณพลัสไปด้วยก็ยังดี หรือจะให้ป้าไปด้วยก็ได้นะคะ มีผู้ใหญ่ไปด้วยคงจะเกรงใจกันบ้าง ป้าก็อยากไปดูหน้าหลานเหมือนกัน ชายคุณหนิงบอกว่าเป็นฝาแฝดชายหญิงด้วยนะคะ” ป้าแก้วพยายามหว่านล้อมผม

        “ลูกแฝดเหรอครับ เอ่อ...แล้วงานศพหนิงจัดที่ไหนครับ ผมจะไปงานศพของหนิง” ผมพยายามถามรายละเอียดจากป้าแก้วให้ได้มากที่สุด ไม่อยากให้เรื่องเป็นแบบนี้เลย ผมจะไปขอเป็นเจ้าภาพจัดงานศพให้หนิงก็ยังดี

        “เท่าที่รู้ศพคุณหนิงเผาไปแล้วค่ะ พี่ชายเป็นคนจัดการทั้งหมด พี่ชายคุณหนิงทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้ด้วยค่ะ ป้าจะไปเอามาให้วันพรุ่งนี้นะคะ คุณพีทกลับห้องไปก่อนเถอะค่ะคืนนี้ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันอีกที คืนนี้ไปไม่ถึงเชียงรายหรอกค่ะ” ป้าแก้วพูดจบก็พาผมไปส่งหน้าห้องนอน แล้วดันผมให้เข้าไปข้างใน

        ผมเดินเข้ามาล้มตัวลงนอนบนเตียง ร้องไห้คนเดียว หนิงมีลูกให้ผมถึงสองคน ผมจะไปรับกลับมาเลี้ยงดู ผมจะไปรับผิดชอบสิ่งที่เหลือทั้งหมดด้วยตัวเอง แม้ว่าผมจะไม่ได้รักหนิง แต่ผมรู้ว่าหนิงรักผมมาก รักจนไม่อยากบอกผมว่ามีลูกด้วยกัน เพราะก่อนเราเลิกกันผมบอกหนิงว่าจะไปเรียนต่ออเมริกา และคิดว่าผมจะไม่กลับมาเมืองไทยแล้วด้วยซ้ำ จนได้ข่าวจากโตโต้ว่าเจอพลัสที่หัวหิน

        ผมคิดทบทวนเรื่องราวในชีวิตซ้ำไปซ้ำมา คิดว่าเป็นกรรมของผมที่เคยทำเอาไว้กับพลัส จึงทำให้ชีวิตผมไม่เคยมีความสุขเลย มีแต่ความเหงา มีแต่ความผิดหวัง มีแต่ความน้อยใจ เรื่องทุกข์ใจอยู่ตลอดเวลา รวมถึงเวลานี้ แม้ว่าพลัสจะกลับมาอยู่บ้านของเราแล้ว ผมก็ยังมีเรื่องทุกข์ใจเข้ามารบกวนจนได้ เมื่อไรผมถึงจะมีความสุขแบบคนอื่นจริงๆ เสียที

        ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยอาการปวดหัวจากการคิดมากเมื่อคืน ผมนอนหลับไปโดยไม่ได้อาบน้ำ หรือเปลี่ยนเสื้อผ้า ดูเวลาตอนนี้เกือบแปดโมงแล้ว จึงรีบอาบน้ำจัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเป้ แล้วลงไปหาป้าแก้วเพื่อทวงเบอร์โทรศัพท์ของพี่ชายหนิง ป้าแก้วยังอยู่ในครัวเตรียมอาหารเช้าอยู่กับไอ้พลัส

        “พีทนายไม่สบายหรือเปล่า เมื่อเช้าเด็กบอกว่าเคาะประตูเรียกนานตั้งนาน” พลัสเห็นหน้าผมก้รีบถามด้วยความเป็นห่วง

        “เปล่า...ฉันแค่คิดมากเรื่องหนิงก็เลยปวดหัว ลุกไม่ขึ้นท่านั้นเอง” ผมพูดออกไปทำให้ป้าแก้วถอนหายใจเสียงดัง แล้วเดินมาส่งกระดาษโน้ตจดเบอร์โทรศัพท์ให้ผมโดยไม่พูดอะไร เหมือนรู้ว่าผมจะต้องทวงอย่างแน่นอน

        “พีท...ให้ฉันไปเป็นเพื่อนายดีกว่า นายอย่าไปคนเดียวเลย มันอันตราย อีกอย่างถ้าพ่อกับแม่รู้ท่านจะเป้นห่วงนายมากนะ ฉันว่าเราปรึกษาเรื่องนี้กับท่าน แล้วพวกเราค่อยมาคิดหาทางช่วยกันแก้ไม่ดีกว่าเหรอ” พลัสยังคงแสดงความเป็นห่วงผมอยู่

        “ไม่เป็นไรพลัส เรื่องทั้งหมดฉันเป็นคนก่อ ยังไงฉันก็ต้องรับผิดชอบ รับรองว่าทางนั้นไม่เอาฉันถึงตายหรอก ไม่อย่างนั้นคงไม่ใจเย็นรอให้เราติดต่อกลับแบบนี้แน่นอน นายอย่าเพิ่งบอกพ่อกับแม่แล้วกัน ฉันจะไปเอาลูกกลับมาคนเดียว ยังไงฉันก็ต้องไปรับลูกกลับมาให้ได้” ผมบอกความตั้งใจให้น้องชายฟัง

        “คุณพีทคะ หากเรื่องมันใหญ่ขนาดนี้ คุณพีทคิดว่าจะปิดคุณพ่อคุณแม่ได้เหรอคะ บอกท่านด้วยตัวเองดีกว่านะคะ ป้าอุตส่าห์รอให้คุณพีทกลับมาแล้วค่อยไปบอกท่านด้วยตัวเอง หรือว่าให้คุณพลัสไปเจรจาดูท่าทีเสียก่อน แต่นี่กลับบ้าเลือดไปแก้ปัญหาคนเดียว เกิดมีอะไรขึ้นมานึกถึงคุณพ่อคุณแม่บ้างสิคะ” ป้าแก้วยังคงโน้มน้าวผมโดยเอาพ่อแม่มาอ้าง

        “ถ้าผมเป็นอะไรไปก็ฝากป้าแก้วกับพลัสดูแลท่านด้วยแล้วกัน” ผมไม่รู้จะพูดยังไงให้สองคนนี้เข้าใจ จึงต้องพูดไปแบบนั้น

        “พีท, คุณพีท” ป้าแก้วกับพลัสเรียกผมเสียงดังพร้อมกัน แถมยังมองผมด้วยแววตาตัดพ้อในความคิดแบบนั้นของผมอีก

        “เอาเป็นว่าผมจะดูแลรักษาตัวเองให้ดีแล้วกันนะครับ ฝากนายแก้ตัวกับพ่อแม่แทนฉันด้วยนะพลัส” ผมพูดจบก็ดึงกระเป๋าเป้ขึ้นสะพายบ่า สวมแว่นกันแดดแล้วเดินออกทางหลังบ้านขึ้นรถแท็กซี่ไปสนามบินสุวรรณภูมิ เดินทางไปเชียงรายในเช้าวันนั้นเลย ระหว่างที่รอขึ้นเครื่องผมโทรศัพท์ไปตามเบอร์ที่ได้มาจากป้าแก้ว

        “สวัสดีครับ ผมนรศรครับ” ปลายสายเป็นเสียงผู้ชายค่อนข้างดุ

        “สวัสดีครับคุณนรศร ผมภัทรดิษ เป็นแฟนของหนิงครับ” ผมบอกออกไป ปลายสายดูเงียบไปชั่วคราว

        “ดีใจนะที่คุณยังกล้าโทรกลับมา ผมอยากเจอตัวคุณ มีเรื่องจะตกลงกับคุณนิดหน่อย” เสียงคุณนรศรดูเคร่งขรึมขึ้นมาทันที

        “ผมกำลังจะไปหาคุณที่เชียงรายครับ ผมขอไปเคารพศพหนิงด้วย ไม่ทราบว่าจะได้ไหม” ผมถามด้วยน้ำเสียงสุภาพเต็มที่

        “หึหึ...ได้สิ ถึงคุณไม่ขอผมก็จะบังคับคุณมาขอขมาต่อน้องสาวผมอยู่ดี นี่ถือว่าคุณซื้อใจผมได้ส่วนหนึ่ง คุณจะมาถึงเชียงรายกี่โมง ให้ผมไปรับที่ไหนยังไงบอกมา” พี่ชายหนิงดูท่าทางจะดุจริงๆ อย่างที่ป้าแก้วว่า แต่ในเมื่อมาถึงขนาดนี้แล้ว ผมก็ไม่กลัวอะไรอีกแล้ว

        “ผมจะไปถึงสนามบินเชียงรายตอนประมาณเที่ยงครับ ยังไงรบกวนคุณด้วยแล้วกัน” ผมยังให้ความเคารพทางคุณนรศรในฐานะพี่ชายของหนิงอยู่ และเข้าใจดีว่าคงโกรธที่ผมเป็นต้นเหตุทำให้ต้องเสียน้องสาวไปอย่างนั้น พอผมพูดจบปลายสายก็ไม่ตอบรับแต่กดตัดสายทันที

        ผมขึ้นเครื่องไปถึงสนามบินเชียงรายในตอนเที่ยง ออกมารอที่ทางออกก็รีบโทรศัพท์หาคุณนรศรทันที แต่ปลายสายไม่รับสายผมเลย ใช้เวลารอประมาณหนึ่งชั่วโมง จนรู้สึกว่ายืนจนเมื่อยผมก็เลยกลับเข้าไปนั่งในร้านกาแฟ ขอชาร์จโทรศัพท์แล้วพยายามโทรติดต่อก็ไม่รับสาย

        ผมจึงโทรไปบอกพลัสว่ามาถึงเชียงรายแล้ว รอทางนี้ให้มารับเท่านั้นไม่ต้องเป็นห่วง ส่วนไอ้พลัสกลับบอกว่าคุณแม่รู้ว่าผมหายตัวไปแต่เช้าก็โวยวายใหญ่ จนผมต้องบอกว่าไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอน้องชาย เพราะกลัวน้องหยกจะสับสนถ้าเห็นผมหล่อกว่าไอ้พลัสมาเปลี่ยนใจชอบผมจะทำยังไง ผมเล่นมุขแบบนี้จึงทำให้คุณแม่ขำขึ้นมา ผมจึงบอกท่านว่าอยากจะมาเยี่ยมเพื่อนเก่าที่เชียงราย ไม่นานก็จะรีบกลับ ท่านจึงไม่ว่าอะไร ผมรอจนเวลาผ่านไปถึงสี่โมงเย็นทางคุณนรศรก็ยังไม่มีใครรับสายผม

        จนผมเริ่มตัดสินใจจาที่พักไว้ก่อนคืนนี้ จึงได้เข้าอินเตอร์เนตหาเบอร์ติดต่อทางโรงแรมที่ใกล้สนามบิน แล้วให้ทางโรงแรมนำรถมารับผมที่สนามบิน รู้สึกหงุดหงิดเหมือนกันที่โดนหลอกให้รอแบบนี้ ผมโทรไปที่บ้านหนิงที่ตัวเมืองเชียงรายก็ไม่มีใครรับสาย จึงตัดสินใจให้คนขับรถโรงแรมพาไปดูที่บ้านหนิงก็เห็นปิดประตูสนิทเหมือนไม่มีใครอยู่ในบ้านเลย ถามคนข้างบ้านก็ไม่มีใครรู้ว่าคุณแม่ของหนิงไปอยู่ที่ไหน

        ผมจึงให้รถโรงแรมพาผมกลับไปโรงแรม เมื่อทำธุรกรรมจ่ายค่าห้องเสร็จผมก็สั่งอาหารมาทานบนห้อง แล้วอาบน้ำเตรียมตัวนอน เพราะเมื่อคืนนอนหลับๆ ตื่นๆ และรู้สึกปวดหัวจากการคิดหนักก็เลยเพลียมาก ผมนอนหลับไปนานแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่ว่าต้องสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ดัง

        “สวัสดีครับ” ผมงัวเงียขึ้นมารับสาย ดูนาฬิกาข้อมือก็เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้วด้วย

        “ขอโทษที วันนี้ผมติดธุระด่วนกะทันหันก็เลยไม่ได้บอกคุณ ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนผมจะไปรับ หรือว่าคุณรอไม่ไหวบินกลับกรุงเทพไปแล้ว” น้ำเสียงคุณนรศรค่อนข้างกวนประสาท ผมไม่อยากคิดเลยว่ากำลังถูกแกล้ง ยิ่งตอนง่วงๆ อยู่แบบนี้ด้วย ต้องพยายามสะกดอารมณ์ให้มากที่สุด

        “ผมอยู่ที่โรงแรมลาลูน่า โฮเต็ลใกล้สนามบิน คุณรู้จักไหม” ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

        “โอโห...พักโรงแรมหรูเสียด้วย ท่าทางจะเป็นลูกคุณหนูสินะ” เสียงคุณนรศรแขวะกัดผมจนรู้สึกอึดอัด อยากจะพูดอะไรก็พูดไป

        “ตกลงคุณรู้จักใช่ไหมครับ คุณจะมารับผมกี่โมงผมจะได้ออกไปรอที่หน้าโรงแรม” ผมรีบตัดบทเพราะไม่อยากหงุดหงิดกับการสนทนาให้นานกว่านี้

        “ผมจะไปทันทีในครึ่งชั่วโมง คุณออกมารอได้เลย” พูดจบคุณนรศรก็ตัดสายไปเลย ผมได้แต่ถอนหายใจ เก็บเสื้อผ้าของใช้ให้เรียบร้อยแล้วออกไปเช็คเอ้าท์ เสร็จแล้วก็ออกไปยืนรอพี่ชายของหนิงที่หน้าโรงแรม

[NOO~KUNG]

ตอนใหม่มาทันใจ....อ่านก่อน
งานนี้พี่พีทน่าจะเซอร์ไพร์สกว่าใครเพื่อนน่ะ....
+ 1 ให้คุณพ่อกะคุณแม่ที่เชื่อลูกชายคนใหม่

[moobarpalang]

ตื่นๆมีเรื่องแล้ว

[Ryoooo]

เอาละ พีทจะก้าวมาโลกเดียวกับน้องและเพื่อนหรือเปล่ารอติดตามมมม

พีทจะได้รู้แล้วละ ว่าชายหรือหญิงไม่สำคัญหรอก ถ้าเรารักกก

[NOO~KUNG]

กรี้ดดดดดดดดดดดดด....
+ 1 ให้คุณคนเขียนค่ะ 
อยู่ใกล้ๆ กระโดดกอดไปแล้ว...
งานนี้พี่พีทจะเจอคู่หรือเปล่า...555

[gupalz]

พี่พีทจะมีคู่เป็นของตัวเองและ

[dog]

รู้สึกเหมือนพีทจะเจอเนิ้อคู่เลยแฮะ
แอบจิ้นพีทเป็นรับแหละ ไม่รู้คนเขียนจะใจตรงกะเรารึเปล่า
555

[nolirin]

พี่พลัสแฮปปี้ไปแล้ว แต่ท่าทางพี่พีทจะรับศึกหนัก
แอบจิ้นไปไกลว่าพี่พีทคงเจออุปสรรคพร้อมเนื้อคู่..แล้วจะเป็นรับด้วยรึป่าวน๊า

[charapin]

  กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

คุณพ่อคุณแม่พี่พลัสขา  สนใจอยากได้ลูกบุญธรรมเพิ่มอีกสักคนมั๊ยคะ

แม่เจ้า  พี่แกรวยจริง อะไรจริง   

 

คุณนักเขียนคะ  อยากบอกว่า คิดถึงมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

สบายดีนะคะ  ท่าทางคงงานยุ่งน่าดู รอบนี้หายไปนานจริงๆ อยากจะบอกว่าเข้ามารอทุกวัน เพียงแต่ไม่ได้มาเม้นรอ  เกรงใจ

จัดเต็มสมกะที่รอคอยจริงๆ

ยังไงก็อย่าลืมรักษาสุขภาพนะคะ 

[charapin]

แอบสงสารพีท

[monoboruok]

ชอบ มว๊าก มว๊าก

[หมูกระต่าย]

รู้สึกแปลกๆกับพี่ชายของพี่หนิงแฮะ

[aloney]

สงสัยพีทจะมีคู่แล้วหล่ะ  นรศรแน่ๆๆ

[uknowvry]

โอ๊ะ...โอ.....ลุ้นค่อดๆอีกแล้วครับ

[4559]

ศึกใหญ่นะนิพีท

[aishiteru.]

พี่พีททททท จะเจอเนื้อคู่ของตัวเองแล้วหรือป่าววว ช่วยกันเลี้ยงลูกเน้อออ
ถึงลูกชายบ้านนี้จะมีคู่เป็นชายกันหมด ก็ไม่เป็นไร เพราะมีทายาทแล้ว หึหึ

พี่พลัสกับน้องหยกตั้งแต่กลับมานี่ได้คุยด้วยกันนานๆหรือยังเนี่ย
มีแต่คนคอยแกล้งคอยขัดจังหวะ ^^

คุณพี่ชายของหนิงจะนิสัยยังไงน๊าา จะตกลงยังไงกับพีทบ้างน้อ
รออ่านตอนต่อไปค่าา
 

[HISY]

งานเข้าเต็มๆ

[ChiOln]

เนื้อคู่พีทรึป่าว 555

[gookgik]

ดูท่าพีทจะเจอเนื้อคู่ที่เชียงรายแล้วล่ะ  พีทไม่ต้องหาแม่ใหม่ให้ลูกแฝดเลยพี่ชายหนิงนี่แหละเหมาะที่สุด

แล้วพีทก็จะรู้ว่าไม่ว่าหญิงหรือชาย ถ้าเรารักจริง มีความสุขเมื่อได้รัก ก็ไม่ต้องไปกลัวอะไร

รอตอนต่อไปว่าพีทจะรับศึกหนัก หรือจะรุกศึกหนัก  แต่ดูแล้วน่าจะรับศึกหนักนะ

[EunSung87]

พี่ชายแฟนเก่า
เป็นเนื้อคู่พี่ท
ใช่ไหมค่ะ
ยังดีที่มีทายาทแล้ววววว

[moredee]

:n1:ลุ้นนนนนนนนนนนนนนนนนน

[POPEA]

คุณแม่อลังการมากฮ๊า~
เรื่องของพี่พลัสกับน้องหยกก็ลงเอยกันแล้ว
เหลือแต่พีพีท จะ้เป็นรุกหรือรับเนี่ย ลุ้นๆ อิอิ

[pandorads]

พี่พีทจะได้เจอเนื้อคู่แล้ว
เหลือแต่มาลุ้นว่าพี่พีทจะเป็นเมะหรือเคะแค่นั้น (แต่เราเชียร์ให้เคะนะคะ ^^ )

[$VAN$]

อ่านสามตอนรวด สนุกสมใจมาก อิอิ
พลัสกับหยกมีความสุขเรียบร้อยแล้ว
ทีนี้คู่พีทบ้าง น่าลุ้นจริงๆ จะเป็นจำเลยรักเลยป่ะเนี่ย คิคิ

[totoken]

สวัสดีครับแฟนๆ ทุกคน ผมจะลงให้อ่านไม่ต่ำกว่าสองตอนต่อวันนะครับ
รับรองว่าเรื่องนี้จบก่อนสงกรานต์แน่นอน
ส่วนคู่พระเอกนายเอกไว้รอไปสวีทช่วงตอนพิเศษนะครั
รับรองว่าจะมันส์ (อะไรมันส์ไม่รู้ ไม่บอก ไว้รออ่านเอง อิอิ) สนุก สุข สมหวังทุกคู่แน่นอน
โดยเฉพาะโตโต้กับพี่บาสที่ยังไม่ตกร่องปล่องชิ้นกันเสียที
แถมยังมีคู่ใหม่ของเราอีก รับรองว่าคู่นี้จะต้องเป็นคู่ที่ประทับใจใครหลายๆ คนแน่นอน
ใกล้จะจบแล้วนะครับ ตอนนี้เหลือแค่เรื่องราวของคู่สุดท้ายของเราเท่านั้นเอง

[Still_14OC]

มีลางว่า พี่พีท จะได้ ลูกแฝดพร้อม สามี กรี๊ดดดดดดด

[bulldog17]

ท่าจะไม่รอด

[tuek]

คู่นี้มีแววว่าจะคู่กัน
แต่ที่แน่ๆไม่รู้ว่าพีทจะเป็นรุกหรือรับ
จากการสนทนากับพี่ชายของหนิง
สงสัยพีทคงจะเป็นรับหรือเปล่าคงต้องรอลุ้นต่อไป
มาอัพต่อเลยนะอยากอ่านคู่นี้แล้ว

[NOoTuNE]

พี่พีทได้เจอรักแท้แล้ว


คู่นี้คงมันน่าดู