หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)

[charapin]

 o13ชอบนิยายเรื่องนี้มากค่า สมัครเข้าเล้าเพราะเรื่องนี้เลย :3123:เป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยค่า

ป.ลิง แต่เรื่องอิเจ๊ทอง   :z3:ค้างงงงงงงงงงงงอย่างรุนแรง  รออ่านตอนต่อไปอยู่นะจ๊ะ

[totoken]

สองวันนี้ขอลาหยุดนะครับ ติดภารกิจตรุษจีนอ่าคับ แล้วจะรับกลับมาอัพเดทเรื่องราวให้อ่านกันนะครับผม อย่าเพิ่งหนีไปไหนกันนะครับ

[nimfadora]

กร๊าซซซซซซซซซ
เพิ่งเข้ามาอ่านรวดเดียว หนุกอ่ะ
หยกน่ารักนะ  แต่หลังๆมาเนี่ยเริ่มเบนไปเจ๊ทองแล้วซะอย่างนั้น
รู้สึกว่าคู่ของเจ๊มันทันกันดี 
หมอนั่นเป็นอะไรกับเจหรือเปล่า  แอบสงสัย
รอตอนต่อไปอย่างสงบเจ้าค่ะ  สู้ๆนะคนแต่ง
เป็นกำลังใจให้น้า^^

[vk_iupk]

5555555555+  พี่ทอง  ทะเลาะกับไอ้แก่แบบนั้น
ลูกดกแน่ๆ  กร๊ากกกกกกกกกกกกกก

[PotaeMunmun]

ตื่ีนเต้นๆๆๆๆๆๆ    รีบมาต่ออีกเร็วๆ นะครับ ขอบคุณครับ 

[sam3sam]

เจ๊ทองโดนไอ้(ผัว)แก่ติดใจซะแล้ว

[Mc_ma]

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้เช้าวันนี้ค่ะ แล้วก็ตามอ่านทันตอนล่าสุดในวันนี้อีกเช่นกัน (อ่านแบบลืมเหนื่อย....)
เพราะความสนุกของพล็อตเรื่อง ปมของเรื่องที่น่าติดตาม และการดำเนินเรื่อง  ทำให้อ่านตามเรื่องนี้ทันในวันเดียว
อ่านแบบ nonstop กินข้าวแต่ละมื้อยังต้องยกมาทานหน้าโน๊ตบุค (ทำไปได้.....ช๊านนนน 5555)

ชอบตัวละครทุกตัวในเรื่องเลยค่ะ นักเขียนแต่งได้ น่ารัก มีความโดดเด่นทุกตัว
ชอบพระเอกกับนายเอก พี่กฤษ~น้องหยก มากกก....เปิดเรื่องมา ก็เข้าพระเข้านางกันเลยทีเดียว 
และยังคงเข้าพระเข้านางกันอยู่เรื่อยๆ (พี่กฤษหื่นและก็อึดไปนะ น้องหยกก็น่ารักน่ากอดมากกก)  

เจ้ทอง กะ น้องพลอย ก็ น่ารักไม่แพ้กัน โดยเฉพาะ เจ้ทองนี่ทั้งน่ารักทั้งฮา....และหลักแหลมเป็นที่สุด
เอาใจน้องไปเลย เจ้ทองของน้อง 
จัดการทั้งนายแมน กะ หนุ่มใหญ่สไตล์เกาหลีที่มาหื่นใส่้จนเสีย virgin เจ้คะ อย่าได้แคร์ค่ะ
เอาคืนได้สะใจน้องจริงๆ เจ้คือ "ที่สุด"   
ตอนนี้เรื่องกำลังสนุก กำลังลุ้นในทุกๆปมในเรื่องเลยค่ะ มาต่อไวๆนะคะ เรื่องนี้ประทับใจและสนุกมากกกก ค่ะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเสมอๆ นะคะ จะมาเม้นท์ให้บ่อยๆ ทุกๆตอนจากนี้เลยค่ะ 

[totoken]

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้เช้าวันนี้ค่ะ แล้วก็ตามอ่านทันตอนล่าสุดในวันนี้อีกเช่นกัน (อ่านแบบลืมเหนื่อย....)
เพราะความสนุกของพล็อตเรื่อง ปมของเรื่องที่น่าติดตาม และการดำเนินเรื่อง  ทำให้อ่านตามเรื่องนี้ทันในวันเดียว
อ่านแบบ nonstop กินข้าวแต่ละมื้อยังต้องยกมาทานหน้าโน๊ตบุค (ทำไปได้.....ช๊านนนน 5555)

ชอบตัวละครทุกตัวในเรื่องเลยค่ะ นักเขียนแต่งได้ น่ารัก มีความโดดเด่นทุกตัว
ชอบพระเอกกับนายเอก พี่กฤษ~น้องหยก มากกก....เปิดเรื่องมา ก็เข้าพระเข้านางกันเลยทีเดียว 
และยังคงเข้าพระเข้านางกันอยู่เรื่อยๆ (พี่กฤษหื่นและก็อึดไปนะ น้องหยกก็น่ารักน่ากอดมากกก)  

เจ้ทอง กะ น้องพลอย ก็ น่ารักไม่แพ้กัน โดยเฉพาะ เจ้ทองนี่ทั้งน่ารักทั้งฮา....และหลักแหลมเป็นที่สุด
เอาใจน้องไปเลย เจ้ทองของน้อง 
จัดการทั้งนายแมน กะ หนุ่มใหญ่สไตล์เกาหลีที่มาหื่นใส่้จนเสีย virgin เจ้คะ อย่าได้แคร์ค่ะ
เอาคืนได้สะใจน้องจริงๆ เจ้คือ "ที่สุด"   
ตอนนี้เรื่องกำลังสนุก กำลังลุ้นในทุกๆปมในเรื่องเลยค่ะ มาต่อไวๆนะคะ เรื่องนี้ประทับใจและสนุกมากกกก ค่ะ
เป็นกำลังใจให้คนแต่งเสมอๆ นะคะ จะมาเม้นท์ให้บ่อยๆ ทุกๆตอนจากนี้เลยค่ะ 

ขอตอบสั้นๆ เลยว่า อ่านเม้นต์แล้วปลื้ม ชื่นใจที่สุด ^^ ขอบคุณมากครับ

[Still_14OC]

เจ๊ทองท่าจะชอบร้องเพลงในครัวเนาะ ได้ผัวแกเลย สงสารเจ๊ทองๆๆๆๆๆๆ

[totoken]

พรุ่งนี้จะมาลงตอนต่อไปให้นะคร๊าบบบ

[aum_15597]

รับทราบ พร้อมรายงานตัวผู้ติดตามหน้าใหม่ค่า

[totoken]

รับทราบ พร้อมรายงานตัวผู้ติดตามหน้าใหม่ค่า

ขอบคุณคร๊าบ แล้วแวะเข้ามาเม้นต์บ่อยๆ นะคร๊าบ

[premkoe]

เป็นกำลังใจให้นะครับ

รออยากรู้เจ๊ทองจะได้กับใคร

[aisen]

ตาสามีแก่ของเจ๊ทองนิ เขอดูหน้าได้ไหมเห็นแต่เจ๊ทองเรียกลุงๆ
สงสัยจริงๆ

[Joe]

สนุกดีครับ มีครบทุกรสชาด มาต่อเร็วๆ นะครับ

[Mc_ma]

พรุ่งนี้จะมาลงตอนต่อไปให้นะคร๊าบบบ

  วิ่งเข้ามาปูฟูกนุ่มๆ รอค่ะ 

[skysonata]

แวะมาให้กําลังใจคุณคนเขียน รอลุ้นว่าตอนหน้าจะมีฉากเสียเลือดเสียเนื้อของเจ๊ทองมั้ย 
แอร๊ยยยยยยยยย ไม่ค่อยจะหื่นเลย 

[uknowvry]

เข้ามารอเจ๊ทองด้วยคน คู่นี้หยิวกิ๊วดีอ่ะ...ต่อมหลงคนแก่กำเริบ ....กร๊าก

[sam3sam]

มีคนเข้ามารอเจ๊ทองเยอะแยะเลย
งั้นขอเกาะกลุ่มรอเจ๊ทองด้วยคนนะ
เรตติ้งเจ๊ทองพุ่งแรงแซงหน้าพี่กฤษน้องหยกไปแล้วจ้า

[totoken]

ตัวปลากรอบอย่างพี่ทองเรตติ้งแซงหน้าตัวเอกซะแร้ววว 

[Under AuTo World]

เพิ่งเข้ามาอ่านอ่า

[totoken]

บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 45 “ทองหล่อ”
อย่าเข้าใจฉันผิด โปรดอย่าเข้าใจฉันผิด ฉันคิดอะไรๆ ไม่ต่างกับใจเธอเหมือนกัน ถ้าขออะไร อารมณ์ ฉันถึงเปลี่ยนแปลงได้ทุกวัน ที่จริงฉันรักเธอมากเธอรู้ไหม

          เอาล่ะสิ ทีนี้ผมจะทำยังไงดี เกิดไอ้แก่บ้านั่นโผล่พรวดพราดมาหาผมที่นี่ผมจะบอกคนอื่นๆ ว่ายังไงดีล่ะ แล้วอีกอย่าง ถ้าน้องพลอยรู้เข้าว่าผมมีอะไรกับหนุ่มรุ่นคุณอาแบบนี้ ผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ถึงแม้ว่าไอ้แก่นั่นมันจะหน้าตาดีดูมีชาติตระกูลก็เถอะ ถึงยังไงมันก็แก่คราวน้องๆ พ่อเลยนะ

          “เอ่อ...ผมไม่บอกหรอกว่าอยู่ที่ไหน เลิกยุ่งกับผมเสียทีเถอะ ถือว่าขอร้องแล้วกันนะ” ผมไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดกับมัน แต่คิดดูอีกที มันก็ยังมีน้ำใจที่ดันคิดว่านายแมนที่โดนคุณมาร์ทไล่ให้กลับบ้านไปที่หน้าโรงแรมเมื่อตอนเช้านั้นคือผม แล้วยังคิดจะยืนมือมาช่วยเหลืออีก มันแสดงความรับผิดชอบ และเห็นใจผมแบบนี้ทำให้จิตใจผมสั่นคลอนได้เหมือนกัน

          “ขอโทษค่ะ ช่วยถ่ายรูปที่ป้ายเพลินวานตรงนี้ให้หน่อยได้ไหมคะ อุ้ย...คุยโทรศัพท์อยู่เหรอคะ งั้นไม่รบกวนดีกว่าค่ะ ขอโทษนะคะ” หญิงสาวนางหนึ่งเข้ามาขอให้ผมถ่ายรูปให้ ท่าทางจะมากันเป็นกลุ่ม และคงดูไม่ออกว่าผมนั้นมีจิตใจเป็นเพศเดียวกับเธอ ทำท่าทางเขินอายเสียจนน่าหมั่นไส้ ช่างไม่ดูกาลเทศะเสียเลย

          “อ้าว...ไอ้แก่นี่ ตัดสายก็ไม่บอกวุ้ย สงสัยจะงอน” ผมหันหน้าหนีจากเด็กสาวกลุ่มนั้นกำลังจะคุยโทรศัพท์กับไอ้แก่ต่อ มันก็ดันตัดสายทิ้งไปเสียแล้ว สงสัยจะไม่พอใจที่ผมตัดรอนน้ำใจมัน ก็ท่าทางดูเป็นคนเอาแต่ใจเหมือนกันนะ แต่ช่างมันเสียดีกว่า ปล่อยให้เป็นแบบนี้ล่ะดีแล้ว ถึงยังไงผมก็ไม่อยากจะสานต่อความสัมพันธ์แบบนั้นกับมันอยู่ดี ยังไงมันก็คงยังเข้าใจว่าผมเป็นเด็กขายตัวอยู่วันยันค่ำ

          “พี่ทอง...มาหลบอยู่นี่เองครับ มาถ่ายรูปด้วยกันดีกว่า” น้องเจวิ่งเข้ามาลากผมไปถ่ายรูปกับน้องพลอยตามมุมต่างๆ เราสลับกันถ่ายรูปสามคน พี่แชริมกับพี่แดนนี่ก็เพลิดเพลินชมโน่นนี่อยู่สองคน เราทั้งหมดเดินชมตลาดนัดเพลินวานไปจนเกือบทั่ว อยู่ดีๆ โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นมาอีก พอหยิบมาดูก็พบว่าคนโทรเข้ามาก็คือไอ้แก่นั่นนี่เอง คงจะยังไม่ตัดใจง่ายๆ

          “นี่คุณ...ผมบอกแล้วไงว่าปล่อยผมไปเถอะ ขอบคุณในความหวังดีนะ” ผมเดินเลี่ยงออกมารับโทรศัพท์ตรงผู้คนบางตาหน่อยเพราะไม่อยากให้น้องๆ ของผมได้ยินบทสนทนาเหล่านี้ ผมสงสัยในตัวเองว่าทำไมถึงอยากพูดจาดีๆ กับไอ้แก่นั่นก็ไม่รู้ แค่มันทำดีด้วยความเป็นห่วงอยากรับผิดชอบผมขึ้นมาเท่านั้นเองเหรอ ผมยังไม่แน่ใจในตัวเองเอาเลยในตอนนี้

          “กู...เอ่อ...ฉัน ยังไงฉันก็เป็นต้นเหตุให้นายต้องทะเลาะกับแฟนนาย จนโดนไล่ออกจากโรงแรม ให้ฉันพานายกลับบ้านก็แล้วกันนะ ถือเสียว่าฉันเป็นลูกค้านายอีกคนก็ได้นี่นา” ไอ้แก่นี่คงไม่ปกติเสียแล้ว นี่มันหันมาชอบผู้ชายอย่างผมตั้งแต่เมื่อไรกัน เมื่อวานยังจะป้อชะนีอยู่หน้าห้องพักให้ผมเห็นอยู่เลย ผมควรดีไจไหมที่มีชายแท้รุ่นน้องพ่อมาตามตื้ออยู่แบบนี้

          “ผมดูแลตัวเองได้ แล้วผมอยากบอกคุณว่า...เอ่อ...จริงๆ แล้วคุณกำลังเข้าใจผิดรู้ไหม ผมไม่ได้ขายตัว ฝรั่งคนที่คุณเห็นนั้น...เฮ้ยยย” ผมกำลังเดินไปมาคุยโทรศัพท์ตรงมุมที่ไม่มีคนเดินพลุกพล่านอยู่ดีๆ ก็ต้องใจหายวาบเพราะคนที่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ด้วยในตอนนี้ กำลังเดินลิ่วตรงมาหาผม ด้วยส่วนสูงประกอบหน้าตาที่โดดเด่น และการแต่งตัวด้วยชุดสูทเต็มยศแบบนั้น ทำให้มีคนมองกันใหญ่จนผมต้องหันไปมองตาม

          “ไอ้...นี่คุณตามผมมาได้ยังไง รู้ได้ไงว่าผมอยู่ที่นี่” ผมกำลังงงกับคนตรงหน้าที่เดินโชว์ลักยิ้มข้างแก้ม ปรี่เข้ามาหาผมอย่างรวดเร็ว จนไอ้แก่นี่ต้องเอามือมาดึงโทรศัพท์ที่ยังแนบหูผมอยู่ออกไป ด้วยความสับสนกับเหตุการณ์เฉพาะหน้าตรงนี้ จึงทำให้ต้องยืนทำตาโต อ้าปากค้างอยู่แบบนี้

          “ตามมานี่ก่อนเดี๋ยวค่อยว่ากัน” ไอ้แก่นี่มันคว้าข้อมือผม ทั้งดึงทั้งลากมือผมไปจนถึงที่จอดรถ แล้วเปิดประตูรถเบนซ์รุ่นสปอร์ตคูเป้สองประตูดันผมเข้าไปข้างใน ตัวมันเองก็เดินอ้อมไปทางฝั่งคนขับ ด้วยความงงพร้อมเป็นกังวลว่าใครจะมาเห็นเข้าจึงยอมให้มันพาผมออกไปจากที่นี่โดยง่ายแบบนี้

          “เมือ่กี้ฉันได้ยินเสียงผู้หญิงขอให้นายถ่ายรูปป้ายเพลินวาน ก็เลยลองมาตามนายดูที่นี่ ฉันโดดประชุมออกมาเชียวนะ ฉันชื่อวรุตย์ แต่นายเรียกฉันว่าพี่หนึ่งก็ได้ นายล่ะชื่ออะไร” คนข้างๆ ผมชวนคุยทันทีหลังจากถอยรถออกมาจากที่จอดได้ไม่นาน ผมหันไปดูหน้ามันจากด้านข้างก็หล่อดี อายุไม่น่าจะถึงสี่สิบปีด้วยซ้ำ แต่ที่เรียกมันว่าไอ้แก่เพราะมันอายุมากกว่าผมเยอะ และดันคิดว่าผมเป็นเด็กขายตัวจึงคิดเพิ่มอายุให้ไปด้วยความโกรธเท่านั้นเอง

          “ผมชื่อทองหล่อ เรียกผมว่าทองแล้วกัน คุณ...เอ่อ...พี่หนึ่งอายุเท่าไรอ่ะ” ผมบอกชื่อตัวเอง พร้อมถามออกไปเพื่อชวนคุยบ้าง ไม่อยากให้บรรยากาศตึงเครียดจนเกินไปไหนๆ ผมก็หลวมตัวขึ้นรถมาเสียแล้วนี่ ตอนนี้ก็แค่คิดหาทางบอกคนอื่นเอาแล้วกันว่าหายไปไหนกับใครยังไง ผมเดาว่าสักพักน้องพลอยต้องโทรมาตามแน่นอน

          “พี่อายุสี่สิบสองแล้ว ถามทำไม” พี่หนึ่งบอกอายุพร้อมถามผมกลับด้วยความสงสัย ดูๆ ไปคนข้างๆ ผมตอนนี้ไม่น่าจะถึงสี่สิบเลยด้วยซ้ำ ถ้าเดาจากหน้าตาคงคิดว่าอายุประมาณสามสิบกว่าๆ เห็นจะได้ พี่หนึ่งหน้าเด็กกว่าอายุจริงพอสมควรเหมือนกัน เผลอเรียกไอ้แก่เสียตั้งนาน

          “ผมก็แค่อยากรู้ แล้วพี่จะพาผมไปไหนเนี่ย พี่...ผมถามจริงๆ เถอะ พี่มายุ่งกับผมอีกทำไมเหรอ หรือว่าพี่เป็นเกย์” ผมอดสงสัยในพฤติกรรมคนข้างๆ ตอนนี้ไม่ได้เลย มันรู้สึกปั่นป่วนไปเหมือนกันที่มีคนมาตามตื้อมารับผิดชอบผมแบบนี้ แถมยังเป็นคนที่ไม่คิดว่าจะผูกมิตรด้วยได้อีกต่างหาก

          “หึหึ ฉันไม่ใช่เกย์หรอก แต่ตอนนี้อาจจะเป็นแล้วก็ได้ ไม่สิ...แบบฉันนี่น่าจะเรียกว่าเสือไบมากกว่าใช่ไหม แล้วนายไม่ต้องกลัวไปหรอกน่า ฉันไม่พานายไปทำอะไรหรอก ยังไงนายก็ยังมีรูปเปลือยฉันอยู่ เกิดฉันทำอะไรให้นายไม่พอใจแล้วนายเอารูปฉันไปลงอินเตอร์เนท ฉันคงหมดอนาคตเลยล่ะ ชื่อเสียงหน้าที่การงานมีหวังพังไม่เหลือ” พี่หนึ่งพูดกับด้วยด้วยสีหน้าและอารมณ์ที่ร่าเริง น้ำเสียงดูไม่หวั่นกลัวเหมือนคำพูดสักเท่าไร

          “ถ้าพี่คิดมากเรื่องนั้น ผมลบภาพพี่ออกก็ได้ ผมแค่โกรธที่พี่...เอ่อ...มาทำร้ายผมแบบนั้นเท่านั้นเอง ผมไม่ได้ขายตัวให้ใครแบบที่พี่เข้าใจสักหน่อย” ผมไม่รู้จะอธิบายยังไง ในเมื่อผมเอาความเข้าใจผิดของพี่หนึ่งมาเล่นงานนายแมนไปเมื่อเช้า แถมยังเอาเงินที่เค้าจ่ายเป็นค่าตัวมาให้ผมไปให้นายแมนเรียบร้อยไปแล้วด้วย

          “นั่นล่ะ ที่ฉันสงสัย นายเอาเงินฉันไปให้คนอื่นรับไปแทน แล้วยังนายฝรั่งคนนั้นก็เป็นเพื่อนกับคู่หมั้นหลานสาวฉันอีก พอฉันรู้เรื่องก็เลยต้องรีบมาตามตัวนายถึงนี่ไง แต่ตอนนี้ฉันพอรู้แล้วว่ากำลังเข้าใจอะไรบางอย่างในตัวนายผิดไป” พี่หนึ่งอธิบายพร้อมหันมามองหน้าผมสลับกับถนนข้างหน้าเป็นระยะ ท่าทีเหมือนสำนึกผิดด้วยแววตาดูเป็นกังวล

          “เอ่อ...พี่เป็นญาติกับพี่แชริมเหรอ แล้วทำไมถึงยังทำเหมือนไม่รู้เรื่องล่ะ ผมงง ตกลงพี่รู้เรื่องนี้แค่ไหนกัน” ผมเห็นท่าทีสำนึกผิดของพี่หนึ่งก็ทำให้จิตใจสงบลง ไม่นึกโกรธเคืองอีกเลย แม้ว่าจะยังไม่ได้ยินคำขอโทษจากปากคนข้างๆ แต่ทำไมผมถึงยอมให้อภัยแก่คนๆ นี้ไปอย่างง่ายดาย ผมเริ่มไม่เข้าใจตัวเองเสียแล้ว

          “พี่ไม่รู้เรืองอะไรมากหรอก แค่เด็กมาเล่าให้ฟังว่าเอาเงินไปให้นายตามที่พี่สั่ง แต่เกิดเรื่องที่ชั้นล่างแล้วฝรั่งคนนั้นเป็นเพื่อนแดนนี่มากับแชริมพร้อมเพื่อนๆ พักอยู่ชั้นสวีททั้งหมด พอพี่ดูจากกล้องก็เห็นว่าคนที่อยู่กับฝรั่งนั้นไม่ใช่นาย พี่เลยชี้ไปที่รูปนายเค้าบอกว่าเป็นกลุ่มเพื่อนแชริมมางานเลี้ยงสละโสดของหลานพี่ที่โรงแรม พี่ก็เลยต้องมาหานายเพื่อถามให้รู้เรื่องราวทั้งหมด แต่ที่แน่ๆ พี่คิดว่าตอนนั้นพี่คงเข้าใจอะไรในตัวนายผิดไป” พี่หนึ่งอธิบายเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง

          “คือ...ผมเป็นเพื่อนกับพี่แชริมล่ะครับ แล้วก็...ยังไงดีล่ะ ความจริงคือผมก็ชอบกับมาร์ท เอ่อ...ฝรั่งคนนั้นอยู่แต่ยังไม่ได้มีอะไรกัน แค่กำลังเริ่มต้นคบหาแล้วดันมาเกิดเรื่องที่ผมโดนแฟนเก่ามาร์ทใส่ร้าย ทำให้ผมกับมาร์ทผิดใจกันนิดหน่อย ผมก็เลย...” ยังเล่าไม่ทันจะจบเรื่องพี่หนึ่งก็พูดแทรกขึ้นมา

          “นายก็เลยเอาคืนด้วยการใส่ร้ายแฟนไอ้ฝรั่งนั่นกลับไปงั้นสิ” พี่หนึ่งสรุปเรื่องอย่างรวดเร็ว แถมถูกต้องเสียจนผมต้องหันหน้าหนีไปดูวิวด้านข้างด้วยความอาย โดนจับได้เต็มๆ แถมไม่รู้ว่าคนข้างๆ จะเอาเรื่องนี้ไปบอกพี่แชริมหรือคนอื่นๆ ไหม ตอนนี้รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ไปทั้งตัว

          “หึหึ เงียบเชียว...เอาเป็นว่าพี่ไม่บอกใครแล้วกัน ถือเป็นการขอโทษที่เข้าใจนายผิด พี่ขอโทษจริงๆ ที่ทำร้ายนายไปแบบนั้น แล้วก็...ขอโทษจากใจที่พูดจาดูถูกนายออกไป ใช้คำไม่สุภาพเรียกนาย พี่ทำลายศักดิ์ศรีนายขนาดนั้น นายยังยอมขึ้นรถมาคุยกับพี่อีก ขอบใจนะ” พี่หนึ่งหันมามองผมแวบหนึ่ง พร้อมเอื้อมมือมากุมมือผมไว้แล้วกล่าวคำขอโทษด้วยเสียงหนักแน่น ทุกอย่างที่พี่หนึ่งพูดทำเอาผมซึ้งใจ และรู้สึกปลดปล่อยความโกรธแค้นออกที่ค้างคาในจิตใจออกไปจนหมด

          “ผมไม่โกรธพี่แล้วล่ะ ผมขอโทษที่แอบถ่ายรูปพี่ตอนกำลังเปลือยด้วยแล้วกันนะครับ ผมจะลบให้เดี๋ยวนี้เลยแล้วกัน” ผมพูดจบก็หยิบมือถือออกมาลบภาพเปลือยของพี่หนึ่ง ที่ผมแอบถ่ายไว้เพื่อเก็บไว้แบล็กเมล์ยามจำเป็นทิ้งไปจนหมด แล้วโทรศัพท์ผมก็ดังแทรกเข้ามา

          “ว่าไงพลอย...คือพี่เจอเพื่อนน่ะ ก็ไม่ต้องรอหรอก...พี่ไปกับเพื่อเลย เจอกันที่โรงแรมแล้วกันนะ” น้องพลอยโทรมาวันแตกตามคาด สงสัยที่ผมหายตัวไปไม่บอกกล่าว แต่ผมก็ใช่ว่าไม่เคยทำแบบนี้ น้องสาวผมเลยไม่ติดใจอะไรมาก พอผมวางสายพี่หนึ่งก็หันหน้ามาคุยกับผมต่อทันที

          “ความจริงถ้านายอยากเก็บรูปพี่ไว้ดูยามคิดถึงพี่ก็จะให้นะ แต่พี่ว่าคราวหน้าเรามาถ่ายรูปแบบนี้พร้อมกันจะดีกว่าไหม” พี่หนึ่งหันมามองหน้าผมแล้วยิ้มให้ พร้อมคำพูดที่ทำเอาผมร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้า นี่หมายความว่าอะไร พี่หนึ่งกำลังชวนผมไปแก้ผ้าถ่ายรูปแบบนั้นหรือเปล่า ผมไม่ได้เข้าใจอะไรผิดไปใช่ไหม ผมกำลังโดนจีบอยู่เหรอนี่ หลายคำถามประดังเข้ามาในหัวเต็มไปหมด

          “บ้าเหรอพี่...ผมไม่เคยถ่ายรูปอะไรแบบนั้นหรอก น่าเกลียด” ผมพูดตอบเสียงดังด้วยความเขิน แล้วรีบหันหน้าหนีคนข้างๆ ที่ยิ้มกรุ้มกริ่มมองหน้าผมสลับกับถนนข้างหน้าเป็นพักๆ ตายแล้วเรา จะมีแฟนแก่เหรอนี่ ไม่เคยร้องเพลงในครัวสักหน่อย ทำไมได้แฟนแก่กว่าเกือบสิบปีนะ แต่หล่อแล้วก็หน้าเด็กแบบนี้ขอพิจารณาสักนิดแล้วกัน คิดแล้วก็ต้องแอบยิ้มให้ตัวเอง

          “เขินเหรอ ที่ถ่ายคนอื่นกลับไม่เขินแฮะ เอ้อ...น้องทอง...พี่ถามอะไรอย่าโกรธพี่นะ คือ...พี่อยากรู้ว่าพี่เป็นคนแรกที่ได้น้องทองหรือเปล่า อย่ามองพี่แบบนั้นสิ พี่อยากรู้จริงๆ เพราะพี่เห็นรอยเลือดยาวเป็นทางเลยที่พรมในห้องรับแขก หรือว่าพี่ทำรุนแรงไป พี่ขอโทษจริงๆ นะ ตอนนี้เป็นยังไงบ้างไปหาหมอไหม” พี่หนึ่งพูดจนผมต้องหันขวับมาอ้าปากค้าง ไม่นึกว่าจะโดนยิงคำถามแบบนี้เข้าให้

          “พี่จะบ้าเหรอ ใครจะกล้าไปหาหมอกับเรื่องแบบนี้ จะให้บอกหมอว่ายังไงล่ะ ผมโดนเปิดบริสุทธิ์มางั้นเหรอ ไม่เอาหรอก” ผมตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว ใครจะกล้าไปเปิดก้นให้หมอดูแผลแบบนั้น น่าอายจะตายไป ไหนจะมีพยาบาลอีก รู้ถึงไหนอายถึงนั่น แถมเรื่องแบบนี้ใช่เรื่องปกติที่จะมาเปิดเผยให้ใครรู้ได้ที่ไหนกัน

          “หา...นี่พี่เป็นคนแรกของน้องทองจริงเหรอ พี่เคยฟันผู้หญิงบริสุทธิ์มาเยอะก็จริง แต่ไม่เคยได้เลือดขนาดนี้เลยนะ ทำไงดีล่ะ...แบบนี้ต้องอักเสบแน่ๆ เลย ให้พี่ดูแผลหน่อยได้ไหม” พี่หนึ่งพูดออกมาโดยไม่ทันคิด ทำเอาผมใจหายวูบเหมือนกัน นี่ท่าทางจะเป็นคนเจ้าชู้น่าดู แล้วผมจะทำยังไงถ้าพี่หนึ่งมีคนอื่นอีก เฮ้ย...ตกใจกับความคิดตัวเอง นี่เราจะชอบผู้ชายรุ่นคุณอาแบบนี้เหรอ ไม่ได้สิ...ห้ามคิดแบบนี้ นี่มันกำลังหึงพี่หนึ่งชัดๆ

          “เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกครับ ตอนนี้ดีขึ้นมาแล้ว แค่ปวดหนึบๆ ผมทานยาแก้อักเสบกับยาแก้ปวดตลอด ไม่นานก็หายแล้วล่ะครับ เราอย่าพูดถึงเรื่องนี้เลยครับพี่ ให้มันแล้วๆ กันไปเถอะนะครับ” ผมฝืนคำพูดให้เป็นปกติที่สุดบอกคนข้างๆ ออกไป เพราะไม่อยากรับสภาพจิตใจตัวเองที่ดันไปชอบคนง่ายแบบนี้ ใครหน้าตาดี หรือดีด้วยกับผมหน่อยก็ไปชอบ ไปหลงรักเสียหมดใจอย่างง่ายดาย

          “ไม่ได้...พี่ทำร้ายนายขนาดนั้น เข้าใจในตัวนายผิดอีก ให้พี่ไถ่โทษให้นายดีกว่า ช่วงนี้พี่ขอดูแลนายไปก่อนแล้วกันนะ คือ...บอกตรงๆ ว่าพี่สะดุดตาในตัวนายตั้งแต่เห็นครั้งแรกแล้ว แบบว่า...นายเหมือนคนรักคนแรกของพี่เลยล่ะ” พี่หนึ่งพูดด้วยเสียงเข้มขึงขัง ดูจริงจังจนผมต้องหันมามองหน้าคนพูดด้วยความสนใจ นี่ผมดูเหมือนแหนคนแรกของพี่หนึ่งขนาดนั้นเลยเหรอ

          “ผมไม่เห็นจะเหมือนผู้หญิงตรงไหนเลยนะครับพี่ ผมจะไปเหมือนแฟนพี่ได้ยังไงกัน” ผมตอบไปด้วยอารมณ์ขัน เพราะทั้งรูปร่าง และหน้าตาของผมนั้น คมเข้มเสียจนไม่มีเค้าโครงสร้างความเหมือนผู้หญิงเอาเสียเลย ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่หนึ่งถึงพูดแบบนั้นออกมาได้

          “ใครบอกนายล่ะว่าแฟนคนแรกของพี่เป็นผู้หญิง พี่ถึงได้อยากยุ่งกับนายยังไงล่ะ พอเข้าใจว่านายขายตัวพี่ก็เลยรีบคว้านายมาจากฝรั่งนั่นเสียเลย” พี่หนึ่งพูดพร้อมหันมาฉีกยิ้มให้ผมจนเห็นลักยิ้มบุ๋มตรงแก้มชัดเจน นี่หมายความว่าพี่หนึ่งเคยคบกับผู้ชายมาก่อนสินะ ผมถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตกใจ แสดงว่าผมเจอเสือใบตัวจริงเข้าให้แล้ว ชีวิตผมนี่มันช่างวุ่นวายดีจริงๆ

[gupalz]

พี่ทองจะว่าไงนิ

[different]

โห....สะดุดใจเพราะเหมือนรักแรกแบบนี้
จะไม่มีปัญหาตามมาทีหลังหรอเนี่ยยยย
อาจจะไม่ใช่คน แต่แค่ความทรงจำครั้งเก่าก่อนก็น่ากลัวนะ

[sam3sam]

น้องเจรู้มั้ยเนี่ยว่าพ่อตัวเองเป็นไบ

[totoken]

บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 46 “ทองหล่อ”
รู้ว่าเสี่ยงแต่คงต้องขอลอง รู้ว่าเหนื่อยถ้าอยากได้ของที่อยู่สูง ยังไงจะขอลองดูซักที รู้ว่าเราแตกต่างกันเท่าไร รู้ว่าเธออยู่ไกล อยู่สูงขนาดไหน ใครๆก็รู้เป็นไปไม่ได้หรอก แต่คำว่ารักมันสั่งให้ฉันต้องปีนขึ้นไป

          เรามาถึงโรงแรมเดิม พี่หนึ่งจอดรถที่หน้าประตูโรงแรม พนักงานสองคนก็เดินมาเปิดประตูให้พี่หนึ่ง และผมคนละข้าง จากนั้นก็รับรถไปจอด พี่หนึ่งพาผมเข้ามาภายในโรงแรมเดินตรงไปที่ห้องอาหารชั้นสอง ระหว่างทางที่เดินผ่านพนักงานทุกคนจะโค้งคำนับให้พี่หนึ่ง และผมอย่างนอบน้อม

          “เรามาทานอาหารเย็นแล้วค่อยๆ คุยกันดีกว่า พี่สั่งให้ห้องอาหารจัดโต๊ะไว้ให้แล้ว” พี่หนึ่งหยุดที่ทางเข้าหองอาหาร ผายมือให้ผมเดินตามพนักงานหญิงนำทางเข้าไปยังโซนที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้ริมกระจก มองเห็นวิวทะเลยามเย็นด้านล่าง แสงอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าส่องสว่างเป็นสีส้มตัดกับสีฟ้าสวยงาม

          “ขอบคุณครับ” ผมกล่าวขอบคุณพี่หนึ่งด้วยความเขินที่ดึงเก้าอี้ให้ผมนั่งก่อน แล้วค่อยพาตัวเองไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกัน รู้สึกดีกับผู้ชายคนนี้ขึ้นมาเป็นกอง จนต้องเอนตัวเองว่าอย่าหลงรักคนตรงหน้าเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นสักวันอาจจะต้องเสียใจก็ได้

          “น้องทองทานอาหารทะเลได้ทุกอย่างหรือเปล่า แพ้กุ้งหรืออะไรไหม” พี่หนึ่งเลิกคิ้วถามด้วยความเป็นห่วง ผมรีบส่ายหน้าตอบ เพราะเห็นแผ่นกระดาษสีเหลืองนวลพับครึ่งกางอยูตรงหน้าเป็นเมนูอาหารเซทฟูลคอร์สอาหารทะเลทั้งหมด พร้อมไวน์ และแชมเปญปิดท้าย

          บนโต๊ะอาหารจัดแบบยุโรป มีอุปกรณ์จานชามซ้อนกันมากมาย ช้อนส้อมรวมถึงแก้วน้ำขนาดต่างๆ ถูกจัดวางสวยงามเป็นระเบียบ บนโต๊ะมีดอกไม้เข้าช่อเล็กๆ ตรงกลางมีเทียนหอมถูกจุดเอาไว้ บรรยากาศแบบนี้ที่ผมใฝ่ฝันเอาไว้ว่า จะได้มาทานอาหารค่ำโรแมนติกกับแฟนเพียงสองคนสักครั้งในชีวิต

          “ไหนพี่บอกว่ามีประชุมล่ะครับ แล้วไม่เข้าประชุมแล้วเหรอ” ผมอดห่วงไม่ได้ เพราะจำได้ว่าพี่หนึ่งบอกผมว่าหนีประชุมมาหาผมที่เพลินวาน แถมยังดูเหมือนจะรีบกลับมาโรงแรมอีก ทำให้เข้าใจว่าคงรีบกลับมาให้ทันประชุมเป็นแน่

          “ไม่แล้วล่ะ พี่ให้เลขาเข้าแทนแล้วออกมาหาทองดีกว่า นี่พี่สั่งให้ห้องอาหารจัดโต๊ะพิเศษก่อนออกไปตามทองด้วยนะ พี่อยากเลี้ยงไถ่โทษที่ทำไม่ดีกับทองเอาไว้ ไม่รู้ว่าทองจะชอบหรือเปล่า” พี่หนึ่งจ้องดวงตาผมแล้วพูดออกมา ทำให้คนฟังอย่างผมเขินจนต้องหลบสายตาเจ้าชู้ที่จ้องมองอยู่ในตอนนี้ ทำไมผมต้องเขินด้วยนะ

          “ก็ไม่เห็นจะต้องมากพิธีเลยนี่ครับ ผมหายโกรธพี่แล้ว เลี้ยงข้าวธรรมดาก็ได้ ดูเมนูแล้วท่าทางจะแพงมากนะครับมื้อนี้” ผมพูดบ่ายเบี่ยงแก้เขินไปอย่างนั้น ใจจริงแล้วปลาบปลื้มจนแทบจะกระโดดเข้าไปกอดคนนั่งตรงข้ามผมตอนนี้ด้วยซ้ำ เคยหวังว่าจะมีผู้ชายมาเลี้ยงอาหารผมด้วยบรรยากาศแบบนี้ นี่มันบรรยากาศในฝันชัดๆ ผิดตรงที่ชายในฝันตรงหน้าดันเคยข่มขืนผมมาก่อนเท่านั้นเอง

          ไม่ได้หรอก พี่ทำกับทองเสียขนาดนั้น แค่นี้ยังน้อยไปเสียด้วยซ้ำ น้องทองทานไวน์ได้ใช่ไหมครับ” พี่หนึ่งพูดพร้อมเอื้อมมือมากุมมือผมไว้จนผมตกใจ รีบดึงมือกลับด้วยความเขินอาย ตอนนี้หน้าแดงจนร้อนผ่าวไปหมดแล้ว ผมพยักหน้าตอบพร้อมก้มตาลงต่ำมองจานตรงหน้า หลบสายตาแพรวพราวของคนตรงข้าม

          พี่หนึ่งยิ้มให้ผมจนเห็นลักยิ้มที่แก้มบุ๋มตรงมุมปาก น่ารักที่สุด แล้วหันไปพยักหน้าให้บริกรรินไวน์ จากนั้นก็เริ่มเสิร์ฟอาหารจานแรก เป็นหอยเชลล์ตัวใหญ่ย่างราดด้วยซอสเสาวรสสีเหลืองน่ากิน เคียงมากับผักสลัดสดกรอบกองน้อยๆ ตกแต่งเสียสวยงาม เราทานจานแรกผ่านไปด้วยความรวดเร็วด้วยเป็นเวลาเย็นจนเริ่มรู้สึกหิวแล้ว

          ยังไม่ทันได้วางแก้วไวน์ที่ดื่มล้างปากจากจานแรก จานที่สองเป็นก็มาเสิร์ฟ เป็นซุปน้ำใสร้อนๆ สีเหลืองทองในถ้วยนั้นวางมะเขือเทศลูกกลมไม่มีเปลือกยัดไส้ด้วยปูและกุ้งสับอยู่ข้างใน เราทานซุปกันเงียบๆ โดยไม่ได้คุยอะไร เพียงมองหน้าและยิ้มให้กันเล็กน้อยจนซุปหมดถ้วย

          พนักงานยกถ้วยซุปออกแล้ว นำปลาแซลมอนสีส้มอมชมพูสวยสดม้วนสอดไส้ด้วยเห็ดต่างๆ ผัดรวมกับเครื่องเทศส่งกลิ่นหอมกรุ่น ตกแต่งจานมาอย่างสวยงาม ปริมาณไม่มากมายทานไปสามสี่คำหมดจานกำลังพอดี อาหารทุกจานเหมือนถูกจัดสรรมาให้เข้าเซทกันลงตัว ทำให้ผมมีความสุขกับมื้ออาหารมากที่สุด

          อาหารจานต่อไปเป็นราวีโอลีที่เหมือนแผ่นเกี๊ยวสีเหลือง สอดไว้ไปด้วยปลาหมึก และอาหารทะเลอื่นๆ บดผสมเครื่องเทศผักสมุนไพรนิดหน่อยรวมกัน ราดด้วยซอสครีมสีดำของน้ำหมึกจากปลาหมึกดูเข้มข้น จานนี้สีสันตัดกันสวยดี แต่ค่อนข้างหนักจึงทานกันช้ากว่าจานแรกๆ สลับกับจิบไวน์แก้เลี่ยนมันในเนื้อครีม

          “อาหารถูกปากไหมครับ พี่ชอบอาหารยุโรปมาก ไม่รู้ว่าน้องทองจะทานได้หรือเปล่า” พี่หนึ่งพักทานอาหารชวนผมคุย หลังจากทานราวีโอลีไปครึ่งจาน ในมือถือแก้วไวน์ยกดื่มจนเกือบหมดแก้ว ผมจึงเงยหน้ามองเมนู ทำให้รู้ว่ายังมีอีหลายจานที่ต้องฝ่าฟันในมื้อนี้ จึงพักบ้างไม่กล้าทานจนหมด เพราะกลัวจะอิ่มเสียก่อน

          “อร่อยมากครับ ผมก็ชอบอาหารยุโรปครับ ปกติอาหารประเภทนี้เป็นของโปรดอยู่แล้ว แต่ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทานเท่าไร” ผมตอบไปตามความจริง เพราะผมเป็นคนเรื่องมากในเรื่องอาหารการกินจนโดนไอ้กฤษมันด่าเอาบ่อยๆ ว่าเรื่องมาก จะว่าไปผมก็ติดอาหารหรูๆ โดยเฉพาะอาหารยุโรปนี่ไม่เคยปฏิเสธเลยสักครั้ง

          “ถ้าอย่างนั้นก็ทานเยอะๆ นะครับ พี่ดีใจนะที่เราชอบอาหารที่พี่เลือก” พี่หนึ่งยิ้มให้ผมจนตาหยี ผมนึกออกแล้วว่ารอยลักยิ้มแบบนี้เหมือนใคร พี่หนึ่งต้องเป็นอะไรกับน้องเจแน่ๆ เลย เพราะผมจำได้ว่าน้องเจก็มีรอยลักยิ้มเหมือนพี่หนึ่งแบบนี้เช่นกัน ระหว่างนั้นพี่หนึ่งพยักหน้าให้พนักงานนำจานราวีโอลีออกไป แล้วก็เสิร์ฟเชอเบทลูกพีชสีส้มอมชมพูสวยมาวางแทน

          “ถ้าพี่หนึ่งเป็นคุณอาของพี่แชริม ก็ต้องเป็นญาติกับน้องเจด้วยสินะครับ” ผมถามระหว่างทานเชอเบทสีส้มอมชมพูระหว่างมื้ออาหาร เชอเบทเนื้อเนียนหวานอมเปรี้ยวกำลังพอดี วางอยู่ในแก้วมาร์ตินี่ประดับด้วยใบมินท์สีเขียวสด และลูกราสเบอรี่สีแดงสวย พ่อครัวจัดมาให้ล้างปากเพื่อเตรียมทานอาหารจานต่อไป

          “ลูกชายพี่เองล่ะครับ พี่มีลูกตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ แต่พี่เลิกกับแม่ของเจ้าเจมันไปนานแล้ว เราไม่ได้รักกัน แค่ความผิดพลาดที่พี่เป็นคนก่อขึ้นมาเอง เจมันก็เลยเป็นเด็กเงียบๆ  เหมือนจะมีปัญหา แต่พอโตขึ้นมามันก็ปรับตัวได้ พี่ส่งมันไปเรียนเมืองนอกหลายปีนี่ก็เพิ่งจะกลับมา” พี่หนึ่งเล่าให้ฟังไปเรื่อยเหมือนไม่ได้ใส่ใจนักกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างตัวเองกับแม่ของน้องเจ

          จนเราทานเชอเบทหมดแก้ว พนักงานจึงนำจานหลักมาเสิร์ฟ เป็นกุ้งล็อบสเตอร์ตัวย่อมพอดีจานไม่ใหญ่มาก กุ้งถูกอบมาทั้งตัวอยู่ในเปลือกสีแดงสดที่ผ่ากลางตัวมาอย่างสวยงาม กลิ่นหอมของเนย และซอสครีมที่ราดมาบนตัวกุ้งยั่วน้ำลาย จนความรู้สึกตึงหน้าท้องจากอาหารหลากหลายจานเมื่อครู่หายไปทันที

          “แล้วตอนนี้แม่น้องเจไปไหนเสียแล้วล่ะครับ” ผมชวนคุยต่อระหว่างทานจานหลัก เพราะเห็นว่าเจ้าตัวไม่ได้คิดมากกับเรื่องราวในอดีตของตนเอง ไม่อย่างนั้นคงมีท่าทีที่แสดงออกให้ผมรู้แล้วว่าไม่อยากพูดถึง จึงทำให้ผมกล้าถามเรื่องส่วนตัวพี่หนึ่งมากขึ้น

          “ก็เลิกกันไม่นานตอนนั้นเจมันอายุแค่ขวบกว่าๆ ทั้งพี่และแม่ของเจก็ไปคบคนใหม่ เราถูกจับแต่งงานกันเพราะความไม่ตั้งใจ แต่พออยู่ด้วยกันแล้วก็รู้ว่ามันไม่ใช่ ผู้ใหญ่ของเราทั้งคู่ก็เลยไม่ขัดยอมให้เลิกรากันโดยง่าย แม่ของเจเค้าไม่ได้อยากมีลูกอยู่แล้วจึงยกให้ทางฝั่งพี่มาเลี้ยงดู ตอนนี้ทางนั้นก็มีครอบครัวใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว มีแต่พี่ที่ยังโสดอยู่จนทุกวันนี้” พี่หนึ่งเล่าให้ฟังอย่างสบายๆ ไม่ได้แสดงความอึดอัดในการพูดถึงชีวิตคู่ของตัวเองเลย

          “พี่อิ่มแล้วล่ะ น้องทองล่ะครับ ทานของหวานกันเลยไหม” พี่หนึ่งทานกุ้งได้ครึ่งตัวเหมือนกับผม จนเห็นว่าผมเอาแต่จิบไวน์ไม่ได้ทานเนื้อกุ้งต่อก็เลยเอ่ยถามขึ้นมา ผมเพียงวางแก้วไวน์แล้วพยักหน้าตอบให้ พี่หนึ่งก็สั่งให้พนักงานยกจานกุ้งออกไปแล้วนำของหวานมาเสิร์ฟแทน

          “จานนี้เป็นของโปรดพี่เลยนะครับ พี่ชอบช็อกโกแลตของที่นี่พ่อครัวของพี่ทำขนมจากช็อกโกแลตเก่งที่สุดเลย มีรางวัลการันตีด้วยนะ น้องทองลองทานแล้วจะติดใจ” พี่หนึ่งโฆษณาให้ผมฟังจากจานขนมที่หน้าตาน่าทานวางอยู่ตรงหน้า บนจานมีเค้กช็อกโกแลตโรยน้ำตาลไอซิ่งเหมือนหิมะตัดกับสีน้ำตาลดำของขนมดูน่ากิน ด้านข้างมีสตรอเบอรี่สีแดงสดลูกใหญ่ผ่าครึ่ง วางติดกับไอศกรีมรสวนิลาลูกใหญ่ตักมาเป็นรูปวงรี รวมกับบลูเบอรี่สีน้ำเงินเข้ม และแบล็กเบอรี่สีม่วงดำ

          “น่าทานมากเลยครับ ผมก็ชอบช็อกโกแลตครับ โอ้โห...มีลาวาช็อกโกแลตซอสอยู่ข้างในด้วย น่ากินจังเลยพี่หนึ่ง” ผมร้องบอกอย่างพอใจ เมื่อเอาส้อมจิ้มเข้าไปในเค้กช็อกโกแลตทำให้มีซอสช็อกโกแลตร้อนๆ ไหลเยิ้มออกมาจากด้านใน ท่าทางดีใจของผมทำให้คนที่นั่งอยู่ตรงข้ามอมยิ้มมาให้จนแก้มบุ๋มอย่างเอ็นดู

          “ถ้าติดใจก็มาทานกับพี่บ่อยๆ แล้วกันดีไหมครับ” พี่หนึ่งพูดพร้อมตักเค้กช็อกโกแลตเข้าปาก ผมไม่รู้จะตอบว่าอะไรจึงได้แต่ยิ้มให้ไปด้วยความเขิน ถ้าพี่ใจดีกับผมแบบนี้ ผมคงหลงรักพี่จนโงหัวไม่ขึ้นแน่นอน ไม่อยากจะคิดเลยว่าหากวันหนึ่งพี่หนึ่งไปจีบคนอื่น หรือเบื่อผมจนหันกลับไปรักผู้หญิงเหมือนเดิมผมจะทำยังไง

          “คิดอะไรอยู่ หน้านิ่งเชียว เมื่อกี้ยังดูอารมณ์ดีอยู่เลย” พี่หนึ่งเลิกคิ้วถามทันทีที่เห็นผมเอาแต่จ้องหน้า แถมยังเปลี่ยนสีหน้าเพราะอารมณ์มันเปลี่ยนตามความคิด จะให้บอกยังไงล่ะ ในเมื่อผมมันเป็นพวกคิดมาก และชอบคิดแทนคนอื่นไปไกลเกินความรู้สึกของคนนั้น หรือบางทีก็ไม่เข้าใจตัวเองพาลคิดนอกลู่นอกทางจนเกิดปัญหาหลายครั้งเหมือนกัน

          “เปล่าครับ ขนมอร่อยมากเลยครับพี่หนึ่ง อืม...ได้ของหวานแบบนี้ปิดท้ายอาหารค่ำมื้อนี้เหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลยครับ” ผมเปลี่ยนใจเลิกคิดมากมาชื่นชมกับความอร่อยจากจานของหวานตรงหน้า ทำให้พี่หนึ่งอมยิ้มตามที่เห็นผมมีความสุขกับขนม

          “แค่ได้กินขนมของพี่ก็มีความสุขเหมือนได้ขึ้นสวรรค์แล้วเหรอ อย่างนี้ถ้าได้กินอย่างอื่นของพี่ไม่ยิ่งเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดเลยเหรอเนี่ย” พี่หนึ่งพูดจาแทะโลมผมขึ้นมาจนผมต้องอ้าปากค้าง ช้อนร่วงจากมือหล่นลงไปกระทบจานเสียงดัง จนตัวเองตกใจรีบหยิบผ้าเช็ดปากมาซับรอยเลอะจากขนม แล้วดื่มน้ำตามทันที

          “อะไรกัน พี่พูดเล่นแค่นี้ถึงกับอิ่มขึ้นมาเชียว ทานต่อเถอะครับ พี่ขอโทษนะ” พี่หนึ่งพูดขอโทษแต่ยังไม่วายทำสายตาเจ้าชู้มาให้ผม ทำเอาไม่กล้ามองหน้าไปเลยทีเดียว ได้แต่หยิบช้อนมาทานขนมในจานแก้เขินจนหมด ไม่นานพนักงานก็หยิบแชมเปญมาเปิดจุกไม้ก็อกเสียงดัง “ป็อก...” ก้องไปทั่ว ฟองสีขาวฟู่ล้นออกมาจากปากขวด แล้วจึงรินให้ผมและพี่หนึ่ง

          “ดื่มให้กับมิตรภาพของเรานะครับ” พี่หนึ่งหยิบแก้วแชมเปญยกขึ้นมาค้างไว้ ผมจึงต้องหยิบแก้วขึ้นมาจรดปากแก้วชนกันจนเกิดเสียงดังกริ๊งเบาๆ แล้วยิ้มให้หันเพียงเล็กน้อยก่อนยกมาจิบ ความเย็นซ่าหอมหวานของแชมเปญฟุ้งเข้าปาก  ตามด้วยความรู้สึกร้อนวูบในโพรงปากไหลผ่านลำคอจนอุ่นวาบไปทั่วทั้งหลอดอาหารจนตกไปถึงกระเพาะ เป็นความรื่นรมย์จนหยุดดื่มไม่ได้

          เราพูดคุยกันอย่างสนุกสนานมากขึ้น ประกอบกับความเมาจากเครื่องดื่มชั้นดีที่ได้รับการปรนเปรอจากพนักงาน ทำให้ผมรู้สึกว่าจริงๆ แล้วพี่หนึ่งเป็นคนมีเสน่ห์เจ้าชู้มาก ไม่แปลกเลยที่จะมีหญิงสาวสวยหลายคนเข้ามาติดพัน นี่ยังไม่นับดีกรีนักเรียนนอก แถมยังมีทรัพย์สมบัติมากมายในฐานะลูกชายคนเดียวของเศรษฐีอันดับต้นๆ ของเมืองไทยอีก

          ท่าทางตอนนี้ผมกำลังจะเล่นกับของสูงที่ไม่มีวันได้เอื้อมถึงเสียแล้ว ผิดแต่ที่ของสูง ที่สูงทั้งฐานันดร และสูงอายุกว่าผมมาก ตรงหน้านี้ดันลดตัวลงมาสอยความบริสุทธิ์ไปจากผม แล้วดันมาติดใจที่ผมเหมือนชายคนรักคนแรกของพี่หนึ่ง ไม่รู้ว่าผมจะคิดว่ามันเป็นความโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ จากนี้ไปผมต้องต้องเจออะไรบ้างก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าคืนนี้ผมคงได้เล่นของสูงจนทะลุถึงใจกันเลยแน่นอน

[choijiin]

ตบเข่าฉาด*
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
 
เจ๊ทองของน้อง
ว่าแล้วว่าต้องมีสามีแก่

ว่าแต่พี่หนึ่งนี่ไวยิ่งกว่าจิ้งจกอีกนะ
แรกๆด่าเค้าซะเจ็บแสบเลยนะยะ
มาวันนี้ดันทำตัวดีซะงั้น
 
จะยังไงก็ช่าง
อย่ามาหลอกเจ๊ทองของชั้นนะยะ
เดี๋ยวจะหาว่าคนอ่านไม่เตือนนะไอ้แก่
 

[moobarpalang]

หวาน

[หมูกระต่าย]

พี่หนึ่งโคตรหวานเลยพี่ พี่ทองหล่อมีคู่แน่ๆ แต่ถ้าพี่หนึ่งหลอกพี่ทองละก็.....ตาย.....

[tonkhaw]

ท่าทางพี่หนึ่งเจ้าชู้สุดๆ
แถมหม้อซะทองเคลิ้มเลย(คนอ่านก็ด้วย)
แต่กลัวพี่หนึ่งจะเบื่อทองแล้วชิ่งเนี๊ยดิ