ตอนที่28 เริ่มต้นใหม่
“เซียนพี่ทำเรื่องย้ายให้เรียบร้อยแล้วนะ”
“ขอบคุณคับ”
“แล้วก็เรื่องไอ้ไปร์ มันก็ย้ายมาเรียนที่นี้เหมือนกัน”
“หรอคับ”
“ไม่เป็นไรนะ หรือว่าจะย้ายไปเรียนที่อื่น”
“ไม่เป็นไรคับ ผมจะเรียนที่เดียวกับพี่จีนี้หละ ส่วนเรื่องพี่ไปร์มันไม่เกี่ยวอะไรกับผมแล้วละคับ”
“ทุกวันผมจะเห็นดอกกุหลาบสีขาวพร้อมการ์ดขอโทษวางที่หน้าห้อง ถึงมันจะไม่ลงชื่อคนส่งผมก็รู้ว่ามันเป็นของใคร
แต่คนที่เคยเฉียดความตายมาแล้วอย่างผม ตอนนี้อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ อยากลืมอดีต มีความสุขกับปัจจุบัน
แล้วผมว่าตอนนี้ก็ OK สำหรับผมแล้ว
“เซียนมีกุหลาบมาวางหน้าห้องอีกแล้ว”
“ทิ้งไปเลยคับ”
ผมคิดว่าพี่จีก็คงรู้ว่ากุหลาบนี้เป็นของใคร แต่คงไม่อยากพูดมากกว่า นี้หละคับพี่จี แคร์ผมเสมอ
.
.
.
.
“เซียนพรุ่งนี้จะไปเรียนแล้วนะมานอนได้แล้ว เดียวก็สายหรอก”
“คับ ผมตื่นเต้นจังไม่รู้ว่าจะมีเพื่อนเปล่า”
“อย่าคิดมากนะ คนน่ารักอย่างเซียนใครๆก็อยากเป็นเพื่อนด้วย”
“พี่จีไม่ต้องมาแซวผมเลย อย่างผมเขาเรียกว่าหล่อต่างหาก”
“คับ หล่อก็หล่อ แล้วตอนนี้คนหล่อจะมานอนได้ยัง”
“คับนอนแล้วคับ”
.
..
.
“เซียนเร็วๆจะสายแล้ว”
“คับๆ เสร็จแล้ว”
“ตอนกลางวันพี่จะมากินข้าวด้วยนะ ส่วนตอนเย็นเดียวมารับ”
“คับแล้วผมจะรอ”
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมมาเรียนที่ใหม่ ชีวิตใหม่ เพื่อนใหม่ อ่อใช่ว่าผมจะลืมไอ้ซิมนะคับเรายังติดต่อกันอยู่
“นี้ๆนายชื่ออะไรนะ” มาใหม่ต้องสุภาพหน่อยคับเดียวไม่มีใครคบแล้วแย่
“กูหรอ” มาเต็มเลยกูว่าที่เพื่อนใหม่
“อืม นายนั้นหละ”
“กู เกม”
“เราเซียน”
“พูดซะเพราะเลยมึง ไม่ต้องพูดเพราะกับกูก็ได้”
“ใช่อย่างไอ้เชี้ยเกมไม่ต้องพูดเพราะกับมันหรอก เพราะสันดานมัน...”
“หุบปากเลยไอ้คริส อย่าไปสนใจมันเลยไอ้นี้มันบ้า”
“อ่าวไอ้เชี่ยเกมมึงว่ากูหรอ”
“เดียวนะ พวกมึงเป็นเพื่อนกันหรอ”
“อืม กูคริส เป็นแบบไม่ค่อยเต็มใจนะ ที่ทนคบกับมันมาได้นานขนาดนี้ก็เพราะเห็นว่ารู้จักกันมาตั้งเด็กแล้ว พ่อ-แม่ พวกกูก็เป็นเพื่อนสนิทกันด้วย แต่ถ้ารู้ว่าโตมาแล้วมันจะนิสัยเชี่ยแบบนี้กูคงไม่คบกับมันตั้งแต่แรกหรอก”
“ทำอย่างกับกูอยากจะคบกับมึงอย่างนั้นหละ”
“เอาหน่าพวกมึง ทะเลอะกันทุกวันไม่เบื่อบ้างหรือไงว่ะ กูชื่อหิน”
“กูเซียน”
“จารย์มาแล้ว”เกม
.
.
.
.
.
“เฮ้ยเซียนกินข้าวกัน”
“อืม”
“มึงพึ่งย้ายมาหรอว่ะไม่เคยเห็นหน้า”
“ใช่ กูพึ่งย้ายมา”
คำว่ารักถึงแม้ไม่เคยจะพูดจากปาก ได้ยินไม่ลำบาก ถ้าหากฟังทุกอย่างด้วยใจ
รู้สึกไหมเวลาที่ฉันมองเธอมีคำว่ารักของฉันซ่อนอยู่ทุกครั้ง แค่เธอฟัง ด้วยหัวใจ
“ฮันโหล คับพี่จี”
“เซียนอยู่ไหน กินข้าวยัง”
“กำลังจะกิน แล้วพี่จีละคับ”
“พี่ยังไม่ได้กินเลยพอดีมีงานนะ ขอโทษนะที่ไม่ได้ไปกินข้าวด้วย”
“ไม่เป็นไรคับ ผมไม่ได้กินคนเดียวตอนนี้อยู่กับเพื่อน”
“อย่างนั้นหรอ งั้นพี่ไม่กวนละกินข้าวเถอะ”
“พี่จีก็อย่าลืมกินข้าวนะคับ” ตูด.................................
“ใครอะแฟนหรอ ดูเป็นห่วงกันจัง”
“เปล่าพี่ชายนะ”
“ใช่หรอ ทำไมต้องหน้าแดงด้วย”
“จริงๆ รีบกินเถอะเดียวกลับไปเรียนไม่ทัน”
.
.
.
.
.
“เซียนมึงพักอยู่แถวไหนว่ะ”
“กูพักคอนโดxxxนะ”
“ทางผ่านกูกับไอ้คริส เดียวมึงกลับพร้อมกูก็ได้”
“ไม่เป็นไรเดียวกูกลับกับพี่จีนะ”
“งั้นกูไปก่อนนะ”
“อืม พรุ่งนี้เจอกัน”
แปลกจังทำไมผมไม่เห็นไอ้ไปร์เลยนะ ทั้งๆที่พี่จีบอกว่าเรียนที่เดียวกัน อ่าวแล้วกูจะไปคิดถึงมันทำไมเนี้ย ไม่เจอก็ดีแล้ว
ขอให้มันอย่ามายุ่งกับผมแบบนี้ตลอดไปด้วยเถอะ
“เซียนโทษนะที่มาช้า”
“ไม่หรอกคับผมก็พึ่งเรียนเสร็จเหมือนกัน ไปกันเถอะคับ”
.
.
.
.
“เซียน กุหลาบ”
ผมก้มลงหยิบกุหลาบที่วางหน้าห้อง เปิดประตูแล้วโยนมันทิ้งลงถังขยะเหมือนทุกครั้ง ถ้าผมคิดจะตัดใจผมจะต้องไม่ใจอ่อน ไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีกแล้ว ความรู้สึกที่เจ็บปวดในการรัก...................
“ไปเรียนวันแรกเป็นไงบ้าง”
“ก็ดีคับผมได้เพื่อนแล้วด้วย เดียววันหลังผมจะแนะนำให้พี่จีรู้จักนะคับ
“อืม”
แล้วชีวิตใหม่ในรั้ว ม. ของผมก็ดำเนินไปอย่างราบเรียบ ไม่มีอะไรต้องคิดมาก เพื่อนผมมันก็ดีนะ ถึงจะปากหมาไปบ้าง
แต่พวกมันหล่อสาดดดดดดดดดดดทุกคน แต่ยกเว้นไอ้คริสที่หน้าออกจะหวานไปมากกัดกับไอ้เกมบ่อยๆ
สุดท้ายไอ้หินก็จะต้องเข้าไปห้ามทัพ อยู่กับพวกมันแล้วสนุกดีไม่เครียด
ส่วนพี่จีก็ไปรับ-ส่งผมทุกวัน (ก็แน่ละอยู่ด้วยกันนิ) บางวันก็จะมากินข้าวด้วยจนไอ้พวกนี้มันแซวผมใหญ่
“เฮ้ย ไอ้เซียนแฟนมึงมานู้นแล้วว่ะ”
“เชี่ยกูบอกแล้วว่าพี่เขาไม่ใช่แฟนกู”
“อย่าเล่นตัวให้มันมากนักไอ้เซียนเดียวหมาก็คาบไปแดกหรอก” เกม
“ใช่ๆ มึง หล่อ รวย เก่ง นิสัยดีขนาดนี้หาไม่ได้ง่ายๆนะมึง ถ้าไม่รีบคว้าไว้ก็โง่แล้ว”
กูก็ไม่ได้อยากโง่หรอนะ
“พี่จีทางนี้คับ ผมสั่งพะแนงหมูไว้ให้แล้ว”
“ขอบคุณคับ”
ผมตัดสินใจแล้ว เย็นนี้ผมจะต้องพูดกับพี่จีให้รู้เรื่อง ไหนๆก็เริ่มต้นชีวิตใหม่แล้วก็ขอเริ่มต้นคนของหัวใจใหม่ด้วยแล้วกัน
ผมคิดว่าพี่จีจะรักผมจริงจะไม่ทำร้ายผมเหมือนกับความรักครั้งที่ผ่านมา
“เซียนดียวตอนเย็นพี่มารับที่เดิมนะ”
“คับ”
บ่ายนี้ผมเรียนไม่รู้เรื่องเลยมัวแต่คิดถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นตอนเย็น ไม่รู้ว่าพี่จีจะคิดยังไง
.
.
.
..
“ไอ้เซียนพี่จีมารับเปล่า”
“อืมพวกมึงกลับก่อนเลย”
โครม!!!!!!!!!!!!!!!!!! โอ้ย
“ขอโทษคับ/ขอโทษคับ”
“.......” “พี่ไปร์”
“ซะ.........เซียน เป็นอะไรหรือเปล่าพี่ขอโทษ พี่ไม่ทันมองนะ”
“ผมไม่เป็นไร ขอตัวก่อนนะคับ อ่อ อีกอย่าง คุณเลิกส่งดอกไม้มาให้ผมเถอะมันเปลืองเงินเปล่าๆเพราะมันไม่มีประโยชน์อะไร ขอตัวคับ”
http://www.youtube.com/watch?v=rVXPWR7UjpA เพลงไปร์
“พี่จีรอนานไหมคับ”
“พี่พึ่งมาถึงนะ กลับกันเลยนะ”
“คับ”
.
.
.
.
.
แกร๊ก
“พี่จีคับผมมีเรื่องจะพูดด้วย” หลังจากที่เรามานั่งที่โซฟาแล้วผมก็เริ่มพูด
“อะไรคับ”
“ผมไม่อยากให้พี่จีเป็นพี่ชายผมอีกแล้ว”
“ห๊ะ!!!!! ทำไมละคับหรือว่าพี่ทำอะไรผิด ถ้าพี่ทำอะไรผิดพี่ก็ขอโทษด้วย”
“พี่ไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกคับ”
“แล้วทำไมเซียนถึง หรือเป็นเพราะว่าพี่ยังรักเซียนอยู่เลยทำให้เซียนอึดอัด”
“เปล่าเลยคับ แค่ผมไม่อยากมีพี่ชายแล้วเท่านั้น”
“เซียน”
“ผมอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ อยากลืมอดีต ตอนนี้ก็อยากเริ่มต้นความรักกับใครซักคนที่รักผมจริง แล้วตอนนี้ผมก็หาเจอแล้ว
ผมอยากให้พี่จีเป็นคนนั้นได้ไหมคับ”
“เซียนพี่ขอร้องอย่ารักพี่เพราะความเห็นใจหรือว่าสงสารเพราะมันจะยิ่งทำให้พี่เจ็บเหมือนตกนรกทั้งเป็น”
“พี่จีมันไม่ใช่อย่างนั้นนะคับ”
“ผมอยากจะรักใครซักคนที่เขารักผม”
“แล้วเซียนรักพี่ไหมละ”
“ระ..............รักซิคับ ผมคิดว่าซักวันผมจะรักพี่มากกว่าความรักครั้งที่ผ่านมา มันอาจจะเห็นแก่ตัวแต่
ขอเวลาหน่อยนะคับ ขอโอกาสให้ผมได้รักพี่”
“เซียนไม่ได้เห็นแก่ตัวหรอก พี่เองต่างหากที่เห็นแก่ตัว
ได้ พี่จะรอเซียนแต่อย่านานละ”
“คับ งั้นตอนนี้ผมกับพี่จีเป็นแฟนกันแล้วนะคับ”
“คับ พีจีเป็นแฟนน้องเซียน”
ผมคิดว่าซักวันผมจะรักผู้ชายคนนี้มากกว่าผู้ชายคนนั้นได้ ผู้ชายที่แสนดี ผู้ชายที่คอยอยู่ข้างๆผมเสมอมา
“งั้นเราไปกินข้างข้างนอกกันไหม ฉลองที่เราเป็นแฟนกัน”
“ก็ดีคับ”
“เซียนอยากกินอะไรละ”
“ไปกินฟูจิไหมคับ”
“อืม ก็ได้ งั้นไปกันเริ่มหิวละ”
แกร๊ก!!!!!!!!!
“อ่อ......................พี่แค่เอาดอกไม้มาให้นะ”
“ผมบอกแล้วไม่ใช่หรอคับว่าอย่าทำอย่างนี้อีกมันไม่มีประโยชน์”
“เซียนพี่ขอโทษขอโอกาส ให้พี่ได้อธิบาย เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะเซียน”
กลับไปเป็นเหมือนเดิม หึ กลับไปเจ็บเหมือนเดิมนะหรอมันคงจะเป็นไปไม่ได้แล้วละ
มึงอย่าใจอ่อนนะเซียน ท่องไว้ว่ามันเคยทำอะไรกับมึงไว้บ้าง มึงบอกว่าจะลืมมันไม่ใช่หรอ
“มันคงเป็นไปไม่ได้แล้วละคับ เพราะตอนนี้ผมกำลังคบกับพี่จีอยู่”
“ห๊ะ เซียนโกหกพี่ใช่ไหม”
“ผมไม่ได้โกหกยอมรับความจริงเถอะคับ”
“ไอ้จี”
“ใช่ กูกับเซียนเราเป็นแฟนกัน กูขอโทษนะไปร์ แต่ไม่ต้องห่วงกูจะดูแลเซียนอย่างดีที่สุด”
“พี่จีไปกันเถอะคับผมหิวแล้ว”
“คับ”
“ขอตัวก่อนนะคับคุณไปร์”
ผมตัดสินใจแล้วว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมกับหัวใจดวงใหม่
ลืมกูซะเถอะไปร์เหมือนกับที่กูกำลังพยายามลืมมึง ถือซะว่าเราบังเอิญมาพบกันแล้วเกิดเป็นแค่ความรักชั้วคราวเท่านั้น
หายไปชาติเศษ เพราะงานเยอะมาก ความจริงจะอัพให้วันที่14 แต่พิมพ์ไปเกือบเสร็จกดปุ๋มผิด ไปกด Ctre ที่พิมพ์มาหายหมดเลย อุดส่าแอบอู้งานมานั่งพิมพ์ถ้าจะเริ่มพิมใหม่ก็ไม่ทันเพราะเดียวงานจะไม่เสร็จโครตเซ็ง
อ่านไปก่อนแล้วกันแล้วพรุ่งนี้จะมาแก้ให้ ขอโทษนะคับที่หายงานเยอะจริงๆอีกเดียวก็จะต้องสอบอีก
ช่วยเม้นนนนนนนนนนนให้ด้วยนะคับ ยังรักคนอ่านเหมือนเดิม
หัวข้อ: รักร้ายๆ ของนายซาตาน20/5/55 ตอนที่34 p.19(จบ) (อ่าน 191264 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก