หัวข้อ: All I want : It's the END (หน้า25) 8/6/55

[KOKURO]

ชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ แบบได้อารมณ์ดาร์กมากกก

เป็นอีกหนึ่งเรื่องในดวงใจ      ที่อ่านแล้วทำให้อารมณ์สะเทือนใจดี 555

ยิ่งตอนที่เป็นเรื่องในอตีด ของวายะกับรันจัง บอกได้คำเดียวว่าบีบหัวใจมาก (อินมาก ถึงกับดาม่าเลยทีเดียว )

สุดท้ายนี้ คืออยากอ่านเรื่อง come closer ค่ะ ยังไม่เคยอ่านเลย ไปตามลิ้งที่ให้ไว้แต่มันหายค่ะ

ช่วยดูให้หน่อยนะค่ะ อยากอ่านมากกก ขอบคุณมากค่ะสำหรับนิยายสนุกๆแบบนี้

Come closer ลองหาดูในเล้านะครับ แต่ผมไม่แน่ใจว่าลบไปหรือยัง ถ้าไม่มีแปลว่าลบไปหมดแล้วน่ะครับ ไม่มีในอินเตอร์เน็ทแล้วละครับ
ขอบคุณที่ตามผลงานนะครับ

[pee122]

SM เข้มข้นจริงๆ

[wargroup]

ชอบวายะกับโทโมะมากๆ มีความซับซ้อนด้านอารมณ์รักที่น่าเชื่อ สร้างเก่งจังเลย
อ่านแล้วเข้าใจสิ่งที่ต้องการสื่อสาร และรักตัวละครไปพร้อมๆกัน...เป็นความจิตที่เข้าใจได้
ชอบที่ล้วงก้นบึ้งและย้อนอดีตของตัวละครอย่างลึก ทำให้ไม่ค้างไม่อั้น คลี่คลายมาก
มีต้องปรับของในหัวขณะอ่านนิดๆด้วย เพราะทั้งเรื่อง "หัวใจกับร่างกาย" ของทุกคนถูกจับแยกจากกัน
คงตามสไตล์ SM ที่เซ็กส์ต้องถูกสนองให้ได้ถึงขีด (คนสายนี้ถ้าจะมีคู่ คงต้องมีความเข้าใจกันสูงสินะ)
รักส่วนรัก เซ็กส์ส่วนเซ็กส์...ทำให้ไม่ค่อยปลื้มคิริยูกับโอโนเสะนัก เพราะดันไปรู้สึกสงสารแฟนเค้าซะงั้น
ขอบคุณที่ตอนจบยังพอจะแฮปปี้ แค่ใช้กรรมมีกระสุนฝังหัว ไม่ต้องเป็นผักตลอดไป (แต่ถ้าปึ๋งปั๋งได้คงยิ่งดี)
//จะตามเรื่องอื่นของคุณต่อไปค่ะ ขอบคุณ

[nunda]

ขอบคุณค่ะ เขียนได้สนุก เข้มข้น น่าติดตามมาก
เป็น SM หนักๆเรื่องแรกที่อ่านจบ ^^
เสียน้ำตาไปหลายตอนเหมือนกัน T_T
สุดท้ายยยย  เรื่องนี้มันสนุกจริงๆนะฮ๊าบบบบบบบบบ

[namminzz]

เป็นนิยายsmที่ดราม่าสุดๆค่ะ555
ปกติไม่ชอบอ่านแนวนี้แต่ไม่รู้ทำไมเรื่องนี้ถึงนั่งอ่านจนจบ
สนุกมากค่ะ บางช่วงถึงกับแอบน้ำตาคลอ

[mukmaoY]

 
จิตใจกดดันอยู่ตลอดเวลา

[Kamidere]

ชอบเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ขอบคุณที่มีนิยายดีๆแบบนี้ให้ได้อ่านะคะ ใจจริงอยากให้คนเขียนแต่งออกมาอีกหลายๆเรื่องจังเลย ชอบสำนวนภาษาและกำเดินเรื่องมากค่ะ บรรยากาศเป็นแบบญี่ปุ่นจริงๆ ไม่รู้สึกขัดเลย 

เป็นเรื่องแรกที่จัด SM ได้อย่างถึงใจและไม่เยอะจนเกินไป ชอบมากจริงๆค่ะ เสียดายมากที่มาเจอเรื่องนี้ช้า อดสั่งจองเก็บไว้เลย 

แต่ถ้ารีปริ้นเมื่อไหร่ อย่าลืมส่งข่าวบอกกันบ้างนะคะ 

[Yundori]

อ่านจบแล้วประทับใจมากเลยค่ะ
ไม่ค่อยเห็นเรื่องที่มาแนวมังงะอย่างนี้นานมากแล้ว
ชอบที่คุณบรรยายทุกอย่าง มันเลยทำให้เราเข้าใจ
เรื่องเป็นเหตุเป็นผล ไม่ได้มีอะไรเกินจริงไปเลย
เสียน้ำตาไปเยอะเลยค่ะ ความรักมันต้องมีอุปสรรคเยอะแยะจริงๆ
ซึ้งกับความรักของรันจังด้วยค่ะ เพราะรักจึงไม่อยากเกลียด
และความรักของโทโมกิ ที่ก้าวข้ามความกลัวของตัวเองมาได้
กว่าจะมีกันและกันมันยากนะคะ และคุณก็ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากค่ะ
ขอชื่นชม และจะติดตามผลงานเรื่องต่อๆไปนะคะ ^^

[LadyGreaz]

อ่านวันเดียวจบเลย
ติดมาก อินมาก สงสารวายะมาก แลกทั้งกายทั้งใจเพื่อให้ได้โทโมกกลับมาก
พอจะกลับมาแล้ววายะก็เผื่อจะฟิ้นขึ้นมาอีก โอ๊ยยยยยยย

 

แต่สนุกมากๆค่ะ เป็นกำลังใจให้กับคนเขียนนะคะ
ที่เขียนผลงานได้น่าติดตามขนาดนี้
ขอบคุณมากค่ะที่ผลิตผลงานดีๆออกมาให้ได้อ่านกัน ขอบคุณค่ะ

[อุ๊ย ว๊ายวาย]

สนุกมากค่ะ เป็นนิยายที่สื่อความรู้สึกออกมาได้ดีมากๆเลย ภาษาก็สวย ถึงจะย้อนอดีตนานไปหน่อย แต่ก็สุดยอดมากค่ะ เรื่องไม่หลายตอนมาก พอให้เป็นกำลังใจในการอ่านด้วย แอบเสียดายที่เพิ่งรู้จักคนเขียนที่ดีและเก่งแบบนี้ เป็นนิยายที่รุนแรงที่เราชอบมากเลยค่ะ

[M.J.]

 

[ณ ที่เดิม™]

อ่านจบแล้วววว สะเทือนใจไปหลายฉากหลายตอนเลย
ในที่สุดก็อ่านจนจบ สงสารทุกตัวละครในเรื่องนี้ ความรู้สึกของทุกคนมันดูบิดเบี้ยวไปหมด
ตอนแรกก็แอบลุ้นคนเขียนจะฆ่าตัวละครทิ้ง รึเปล่า?

แต่สุดท้ายก็ไม่ แถมจบลงด้วยดีอีก 
เอาเป็นว่าขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปันให้อ่านนะครับ

[cinpetals]

สงสารทุกคนเลย
ทั้งรัน โทโมกิ
แต่สุดท้ายทุกคนก็มีความสุข 

[Snimsoi]

เพิ่งมาอ่านเรื่องนี้ตอนปลายปี 2015 อ่านตั้งแต่ 3 ทุ่มจนถึง 8 โมงเช้า ตื่นมาก็อ่านต่ออีกจนจบ สะเทือนใจมากบีบมาก ตอนก่อนจบก็ตงิดแล้วว่าต้องหักมุมวายะจะเป็นไรมั๊ย เป็นจริงๆ ฮือ ดีที่ฟื้นได้ จะแฮปปี้ก็แฮปปี้ไม่สุด ขอจินตนาการต่อมา 2 คนมีความสุขแล้ววายะกลับมาเดินได้ทำงานได้เหมือนปกติในอีกปีนึงแล้วกันนะ วายะโดนที่หัวไม่ใช่ที่ขานี่ต้องเดินได้อยู่แล้ว ความจริงวายะก็ 36 แล้วสินะ เลี้ยงต้อยจริงๆเลยหมอนี่ ตอนนี้ต้องให้ต้อยเลี้ยงแทน แต่ไม่เป็นไรวายะหายแล้ว เย้

[water]

วายะเอสเอ็มมาก น้องพึ่งอายุสิบห้าเอง ฮือ

[mickeyz.min]

รุนแรงมากเลย เหมือนรักมากก็พยายามทุกทางให้เค้าเป็นของเราเนอะ ดาร์กมากเรื่องนี้ สนุกๆๆ

[Chichi Yuki]

ปักๆ อยากอ่านผลงานของคนเขียนอีก 

[Tennyo_Y]

โคตรจะ SM แบบ อ่านไป น้ำตาไหลไปตอนเรื่องรันกับชุน สงสารโทโมะ ที่เหมือนตัวแทน แต่พีคสุด ดันสงสารวายะ เห้อ

[TiwAmp_90]

 

เป็นเรื่องที่ทั้งเศร้าและหน่วงพอตัวเลยทีเดียว มันไม่ถึงกับเสียน้ำตานะคะแต่มันเจ็บจึกๆข้างในตลอดเวลาประมาณนั้น ได้รับบทเรียนดีๆจากเรื่องนี้เยอะแยะเลยค่ะ ระหว่างที่อ่านไปก็คิดอยู่ในหัวตลอดเวลาว่า จุดเริ่มต้นความผิดพลาดของเรื่องนี้มันอยู่ที่ไหนกันนะ สงสารโทโมะมาก แต่จะโทษชุนทั้งหมดก็คงต้องไปโทษคนรอบข้างในวัยเด็กที่หล่อหลอมให้เด็กชายชุนอ้างว้างและคิดอยากครอบครองสิ่งที่เป็นเพียงของเขาคนเดียวจนเกิดเหตุการณ์น่าเศร้าทั้งหลายนี้ แล้วยังต้องย้อนไปโทษทั้งคุณแม่อันนะและคุณตาคุณยาย ความคิดต่าง วัฒนธรรมดั้งเดิมไปนู่นอีก สุดท้ายก็ยอมแพ้และบอกตัวเองแค่ว่า ต้องรู้จักควบคุมและมีสติตลอดเวลา และคิดบวกเข้าไว้ ชีวิตจะได้ไม่เหี่ยวเฉา ไม่กลายเป็นคนขี้แพ้ อย่างที่โทโมะและกำลังใจจากคนรอบข้างทำให้ชุนฟื้นขึ้นมาในที่สุด

ปล.ตัวละครที่ประทับใจที่สุดคงเป็นคุณโอโนเซะที่มีส่วนช่วยอย่างมากในการหาทางกระตุ้นและเยียวยาพระนายของเรา ^^'

[abc_b]

ตอนแรกอ่านแล้วแอบงงๆ มาเก็ตตอนย้อนอดีตนี่แล

เก็บเป็นนิยายอีกเรื่องในความทรงจำเรียบร้อยแล้วค่ะ

ชอบตรงความเรียลของเรื่อง แต่ละตัวละครมีตรรกะความคิด มีบุคลิกของตัวเอง คนเขียนเก่งมาอะที่แต่งลื่นๆโดยที่แต่ละตัวละครไม่มีหลุดเลย นิสัยอย่างไรอย่างนั้นจนจบ ไม่ใช่อยู่ๆก็เปลี่ยนเป็นคนละคนแบบไม่มีสาเหตุ

ถึงจะอ่านมาถึงตอนจบแล้วแต่ยังสงสารโทโมะช่วงแรกๆอยู่เลย 

เป็นเรื่องที่smถึงแก่นดีคะ สายแข็งฟิน แหะๆ

ขอบคุณคนเขียนมากๆค่ะ 

[mild-dy]

 

[Gatjang_naka]

เราไม่ค่อย อ่านแนวนี้เลย แต่ก็อ่านมาจนจบ เพราะอะไร ไม่รู้

[airicha]

 

[tawansun]

เคยอ่านcome closer ตั้งแต่2012 แล้วมะนติดอยู่ในใจมาหลายปีมากๆ แต่จำไม่ได้จำได้แค่พระเอกผมแดงจำดีเทลเรื่องได้แต่จำชื่อจำอะไรไม่ได้เลยแต่มันติดใจจนอยากอ่านอีกรอบอยากซื้อเก็บไว้ เลยไปนั่งรื้อเฟสหาโชคดีที่เคยโพสไว้เลยได้รู้ว่ามันคือcome closer แต่โชคร้ายคือหาซื้อไม่ได้ เราอยากเก็บเล่มมากทำยังไงดี

[blove]

ซึ้งงงงงงงงงงงงง โอ๊ยยยดีใจด้วยจริงๆที่วายะ ซุนกลับมา นึกว่าจะ.... ซะแล้ว เป็นอะไรที่สนุกกกกมากกกกกกกก อะไรเนี้ยเพิ่งมาเจอ บทจะหน่วงก็หน่วง ทั้ง SM แต่มีบทให้คิดเยอะดี ความสับสนในใจความต้องการยังไง ขัดแย้งกัน กว่าจะยอมรับ สนุกกจริง อ่านละวางไม่ลงเลย บท nc นี้แบบ  ดีใจที่ได้อ่าน ขอบคุณที่แต่งนะคะ แม้ผ่านมาหลายปี สนุกกก ชอบบบบบบอ่ะชอบ