ยกที่ 36หลังจากวันนั้น ไอ้เต้กับไอ้ปังก็ปรับความเข้าใจกันได้ด้วยดี
จนผมคิดว่าดีจนเกินไปด้วยซ้ำ
แถมยังทำตัวหวานกันจนน่าหมั่นไส้
เดินไปไหนมาไหนด้วยกันโดยไม่เกรงใจใคร( โดยเฉพาะผม )
พอพักเที่ยงก็ไปกินข้าวด้วยกัน
แล้วตอนนี้มันยังมาชวนผมกับไอ้โหดให้ไปเช่าบ้านอยู่ด้วยกันอีก
เพราะว่าไอ้ปังมันอยากเลี้ยงหมา
ถ้าอยู่หอจะเลี้ยงไม่ได้
แล้วถ้าอยู่บ้านกันสองคน
บ้านที่ไอ้พวกเด็กนี่จะเช่ามันก็หลังใหญ่เกินไป
มันเป็นบ้านสองชั้น
สามห้องนอน
สี่ห้องน้ำ
มีสนามหน้าบ้าน
ส่วนเรื่องค่าเช่าไม่ต้องพูดถึงครับ
แพงโคตร ๆ
แต่ก็อย่างว่า
ไอ้พวกนี้มันคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดอยู่แล้ว
เรื่องแค่นี้ถือว่าจิ๊บ ๆ
ผมก็เลยบอกให้มันไปคุยกับไอ้โหด
แต่ไอ้เด็กพวกนี้มันกลับบอกว่า
ไอ้โหดให้มาถามผม
เพราะเมื่อวานได้ไปคุยกันมาแล้ว
มันบอกว่าผมเอาไงก็เอาตามกัน
เพราะมันก็เบื่อห้องเล็ก ๆ แล้ว
ผมก็เลยตกลง
เพราะยังไงค่าเช่าผมก็ไม่ต้องจ่ายอยู่แล้ว ฮ่า ๆ ๆ
ส่วนวันที่จะย้ายก็คือปลายเดือนสิงหาคม
ก็คือเดือนหน้านั่นเอง
" ตั้ม วันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ ที่บ้านไอ้หวาย ชวนพี่แชมป์ไปด้วยก็ได้ "
ไอ้หนิงมันชวนผมหลังจากที่เดินออกมาจากห้องเรียนด้วยกัน
" ทำไมวะ จู่ ๆ ถึงมาชวนกูเป็นทางการแบบนี้ "
ผมหันกลับไปถามไอ้หนิง
" ก็ ไอ้ออยกับไอ้ไผ่มันจะมากินด้วยน่ะสิ แล้วมันก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยกับพวกเราด้วย "
พอไอ้หนิงพูดจบ
ผมเองก็แอบน้อยใจไอ้ออยมันเหมือนกันนะครับ
ที่มีเรื่องอะไรมันไม่เคยมาปรึกษาหรือมาบอกผมเลย
แต่ก็อย่างว่าแหละครับ
ก็ไอ้ไอ้ออยกับไอ้หนิงมันเป็นผู้หญิงเหมือนกัน
มันก็เลยอาจจะคุยอะไรกันได้สะดวกกว่า
" เออ เอาดิวะ นี่มันดรอปแล้วสินะเทอมนี้น่ะ "
ผมพยายามรักษาน้ำเสียงให้ปรกติ
เพราะเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องเหมือนกัน
ที่มันไม่ยอมบอกผมเลยว่ามันจะดรอปเรียนไปเทอมหนึ่ง
ซึ่งผมเองก็ไม่รู้สาเหตุเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร
" อืม ไว้เจอกันทุ่มหนึ่งที่บ้านไอ้หวายนะ "
แล้วไอ้หนิงมันก็เดินจากไป
ผมคิดว่าไอ้หนิงเองมันก็คงจะลำบากใจเหมือนกันแหละครับ
ที่ต้องคอยเลี่ยงที่จะพูดคุยกับผมเรื่องของไอ้ออยกับไอ้ไผ่
เพราะผมก็คิดว่าไอ้หนิงมันต้องรู้ความลับอะไรของสองคนนั้นแน่ ๆ
ผมเองก็ไม่อยากเซ้าซี้มากมาย
เพราะถ้าเมื่อไหร่เจ้าตัวเค้าพร้อมจะบอกเค้าก็คงจะบอกเอง
พอไอ้หนิงเดินไปผมก็โทรบอกไอ้โหดทันที
ซึ่งมันก็รับปากอย่างง่ายดาย
โดยที่ไม่ถามสักคำว่าไปทำไม
มันคงจะรู้แหละครับว่าช่วงนี้ผมมีปัญหาเรื่องเพื่อน ๆ อยู่
ผมยิ่งอยู่กับมันนานขึ้น
ก็ยิ่งรู้สึกรักแล้วก็ผูกพันกับมันมากขึ้นเรื่อย ๆ
เรื่องสาว ๆ หรือเรื่องผู้หญิงก็ไม่มีเข้ามาเกี่ยวข้องเลยครับ
ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเค้ารู้เรื่องของพวกผมทั้งคณะแล้วรึเปล่า
จึงทำให้ไม่มีใครเข้ามาจีบมัน
ผมเองก็รู้สึกกับมันมากกว่าคำว่าแฟนเลยด้วยซ้ำ
มันเป็นเหมือนเพื่อน
เหมือนพี่ชายของผมอีกคน
บางทีก็เป็นเหมือนลูกผมด้วยซ้ำ
ง้องแง้งเป็นเด็ก ๆ
แต่มันก็ทำให้ผมมีความสุข
จนบางครั้ง
ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า
ถ้าสักวันหนึ่ง
ถ้าความสัมพันธ์ของผมกับมันไม่เป็นอย่างทุกวันนี้
ผมจะอยู่ต่อไปได้ยังไง
................................................
................................................
" กี่เดือนแล้ววะ "
ผมจำได้ว่านั่นเป็นคำถามแรกที่ผมได้พูดออกไป
หลังจากที่นั่งกินอะไรกันสักพักที่บ้านของไป้หวาย
แล้วไอ้ออยมันบอกออกมาว่า
ตอนนี้มันกำลังท้องกับไอ้ไผ่
ทำเอาผมอึ้งไปหลายนาทีเหมือนกัน
เพราะไม่คิดว่าคนอย่างพวกมันสองคนจะไม่ระมัดระวังกันขนาดนี้
" ห้าเดือนแล้ว "
ไอ้ไผ่เป็นคนบอกออกมา
ด้วยสีหน้านิ่ง ๆ
ไม่สามารถเดาได้ว่ามันดีใจหรือเสียใจกันแน่
" หา หะ หะ ห้าเหือนหรอ แล้วพวกมึงจะทำยังไงต่อไปวะ ห้าเดือนแล้วนะ มึงจะ "
" เฮ้ย ตั้ม มึงอย่าตื่นเต้นไปดิวะ ตอนนี้พวกกูจัดการปัญหาลงตัวแล้ว กูถึงได้บอกมึงนี่ไง "
ไอ้ออยพูดพร้อมกับสีหน้ายิ้ม ๆ
"มึงว่าไงนะ "
ผมถามกลับอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
" กูจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ช่วงที่กูหายหน้าไปไง "
ไอ้ออยมันตอบ
" อย่าบอกนะว่ามึงไปทำ .. "
ผมพูดด้วยสีหน้าตกใจ
มองคนโน้นคนนี้เลิกลั่ก
" เฮ้ยเปล่า กูหมายถึง กูจะเอาเด็กไว้ แล้วเรื่องเนี้ย แม่ไผ่ก็รู้เรื่องแล้ว ท่านยังดีใจใหญ่เลย จริง ๆ แล้วท่านเองนั่นแหละที่เป็นคนสังเกตอาการกู แล้วเป็นคนากูไปเช็คที่โรงบาล
แต่กว่าจะเคลียร์กับพ่อแม่กูได้นะ แล้วกว่าไผ่จะเข้าหน้าพ่อแม่กูได้ก็ใช้เวลาตั้งนาน พอทุกอย่างมันลงตัวกูก็มาบอกมึงนี่ไง "
ไอ้ออยสาธยายซะยายเหยียด
" มึงก็เลยดรอปเทอมนี้ใช่ไหม แล้วมึงจะมาเรียนต่ออีกหรือเปล่า "
ผมถามมันอย่างงง ๆ
พร้อมกับรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนนอกยังไงก็ไม่รู้
ที่ไม่รู้เรื่องอะไรของเพื่อนตัวเองเลย
" อืม เดี๋ยวเทอมหน้าไม่งั้นก็ปีหน้า ยังไงกูก็เรียนต่ออยู่แล้ว ว่าแต่มึงไม่โกรธกูนะ ที่กูไม่ยอมบอกอะไรมึงเลย "
ไอ้ออยถามผมพร้อมด้วยสีหน้ากังวลใจ
" ไม่หรอก นี่มันเป็นเรื่องส่วนตัว ใครเค้าจะอยากพูดให้คนอื่นรู้ล่ะ มึงไม่ต้องคิดมากหรอก เดี๋ยวถ้าเครียดมาก ๆ จะส่งผลถึงเด้กในท้องนะมึง เออ กูยังไม่แสดงความยินดีกับมึงเลย มีความสุขมาก ๆ
นะมึง ของให้ลูกมึงแข็งแรง ๆ ล่ะ "
"เออ ขอบใจมาก เอาล่ะ เรามาฉลองกันดีกว่า มา "
แล้วพวกผมก็ฉลองกันอย่างสนุกสนาน
จนถึงเวลาเที่ยงคืน
จึงได้แยกย้ายกันกลับ
" มึงคิดอะไรอยู่หน้าเครียดเชียว "
ไอ้โหดมันพูดกับผม
ระหว่างมที่นั่งรถกลับมาด้วยกันกับมัน
ผมเองก็เพิ่งรู้สึกตัวว่าวันนี้ผมมากับมัน
เพราะตลอกเวลาที่ผมคุยกับเพื่อน
มันก็ไม่ค่อยจะคุยเท่าไหร่
คงเห็นว่าเป็นเรื่องในกลุ่มมั้ง
มันเลยไม่อยากยุ่ง
" เปล่าหรอก "
" มึงอย่ามาโกหกกู มึงคิดเรื่องเพื่อนมึงล่ะสิ "
" นั่นก็ส่วนหนึ่ง "
" นั่นไง กูว่าแล้วว่ามึงต้องคิดอะไรอยู่แน่ ๆ "
มันใช้แผนหลอกเอาคำตอบจากปากผมอีกแล้วครับ
ซึ่งผมจำไม่ได้ว่ามันใช้แผนนี้กับผมมากี่ครั้งแล้วตั้งแต่รู้จักกันมาเนี่ย
" ถ้าไม่ใช่เรื่องเพื่อนแล้วเรื่องอะไรวะ อย่าบอกนะว่ามึงท้องน่ะ ฮ่า ๆ ๆ "
ไอ้โหดมันพูดพร้อมกับหัวเราะ เหมือนจะต้องการทำลายบรรยายที่อึมครึมออกไป
แต่คำพูดของมันกลับเป็นการตอกย้ำเรื่องที่ผมกำลังคิดอยู่มากเข้าไปอีก
ผมเองก็ถึงกับนิ่งไปเหมือนกัน
" เฮ้ยทำไมเงียบวะ "
" พี่แชมป์ ตั้มขออะไรอย่างหนึ่งได้ไหม "
" ว่ามา "
"ถ้าสักวันหนึ่ง ที่พี่ไม่ต้องการตั้ม หรือว่าพี่ต้องการไปมีครอบครัวของพี่ พี่ช่วยบอกตั้มตรง ๆ ได้ไหม "
พอผมพูดจบมันก็เงียบ
สักพักมันก็เบนรถไปจอดข้างถนน
แล้วก็หันหน้ามาหาผม
" นี่มึงบ้าไปแล้วหรอ ทำไมกูถึงจะต้องไปมีคนอื่นด้วย แล้วครอบครัวน่ะ กูก็มีแม่ มีพี่ มีมึงเป็นครอบครัวกูอยู่แล้ว กูจะไปมีที่ไหนอีกวะ "
" ก็ ถ้าสักวันหนึ่ง ที่พี่อยากจะแต่งง่าน มีลูก ต้องการสร้างครอบครัวตัวเองที่สม.. "
" พอเลย มึงคิดเรื่องนี้เองหรอ ที่นั่งเงียบมาตลอดเนี่ย "
มันตวาดผมเสียงดังก่อนที่ผมจะทันได้พูดจนจบประโยคด้วยซ้ำ
แล้วมันก็เงียบ
" ตั้ม มึงฟังกูนะ ก่อนที่กูจะคบกับมึงเนี่ย กูได้คิดทุกอย่างไว้แล้ว ว่าต่อไปกูจะเป็นยังไง แต่กูก็ไม่เห็นจะแคร์เลย กูแค่อยากอยู่กับมึง กูไม่สนหรอกว่าคนอื่นเค้าจะมองกูกับมึงยังไง หรือต่อไปกูจะเป็นยังไง แต่มันก็ยังดีกว่าการที่กูจะอยู่โดยไม่มีมึงนะ แล้วที่กูบอกว่ามึงเป้นเมียกูน่ะ กูไม่ได้พูดเล่น ๆ หรอกนะ ทุกสิ่งที่กูพูด ที่กูทำน่ะ กูจริงจังแค่ไหนมึงก็รู้นี่ "
" ตะ แต่ ตั้มไม่สามารถมีลูกให้พี่ได้นะ พี่ไม่อยากมีหรอ แล้วแม่พี่อีก "
" ทำไมมึงต้องมานั่งคิดเรื่องบ้า ๆ นี่ด้วยวะ มึงไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไร พี่ชายกูก็มีลูกแล้ว หรือว่ามึงอยากเลี้ยงเด็ก เราก็ไปรับเด็กมาเลี้ยงสักคนสองคนสิ ส่วนเรื่องแม่กูนะ เค้ารู้เรื่องตั้งนานแล้ว กูเป็นคนบอกเค้าเองแหละ "
พอมันพูดจบผมถึงกับอึ้งไปเลยครับ
" แล้วแม่พี่เค้าไม่ว่าหรอ "
" ไม่รู้สิ เค้าก็ไม่ว่าอะไรนี่ อีกอย่าง กูกับแม่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แม่กูเค้าชอบความอิสระ ชอบเที่ยง ตอนนี้คงอยู่ที่ไหนสักที่ในโลกนี้แหละ นาน ๆ ทีจะกลับบ้าน เค้าเป็นคนที่ชอบการมีชีวิตอย่างมีความสุขแม่กูเค้าสนับสนุนให้คนใช้ชีวิตอย่างมีความสุข "
คำพูดที่มันพูดออกมาทำเอาผมยิ้มจนหน้าบานเลยทีเดียว
" พอใจมึงยัง แล้วต่อไป ห้ามคิดเรื่องบ้า ๆ นี่อีกนะ "
มันถามผม ผมก็พยักหน้าน้อย ๆ
" พี่แชมป์ ตั้มรักพี่นะ "
พร้อมกับหอมแก้มมันไปหนึ่งที
แต่มันไม่หยุดแค่นั้นสิครับ
มันจับหน้าผมแล้วประกบปากมาที่ปากผมทันที
" กูว่าเรารีบกลับไปที่หอดีกว่า กูไม่ไหวแล้ว "
พอพูดจบมันก็ออกรถ แล้วรีบบึ่งกลับไปที่หอทันที
เพื่อจัดการสิ่งที่คั่งค้างให้เสร็จสมอารมณ์หมาย
" พี่แชมป์ "
ผมเรียกชื่อมัน หลังจากที่ขึ้นไปเหยียบสวรรค์ชั้นเจ็ดกันมาเรียบร้อย
แล้วต่างก็นอนพักอย่างอ่อนแรง
" หืม "
" พี่รักตั้มตรงไหน "
ผมพูดพร้อมกับใช้มือวนรอบสะดือมันเล่น
เป็นเหตุให้ไอ้โหดน้อยมันมองมาด้วยความโกรธ
" แล้วมึงล่ะ รักกูตรงไหนวะ "
มันถามผมกลับมา พร้อมกับดึงตัวผมเข้ามากอดอย่างแนบแน่นขึ้นไปอีก
" ตั้มถามพี่ก่อนนะ พี่ก็ตอบมาสิ "
พอผมพูดจบ ไอ้โหดมันก็จัดการเอาหัวผมไปซบที่ไหล่มัน
" มึงไม่ต้องถามหรอกว่าทำไมกูรักมึงน่ะ กูเองยังไม่รู้เหมือนกัน ทั้ง ๆ ที่มึงก็ไม่ได้เป็นผู้หญิงสักหน่อย นิสัยก็ไม่ตรงสเป็คกูด้วยซ้ำ หน้าอกอึ๋ม ๆ ก็ไม่มี "
มันพูดได้แค่นั้น ผมก็ลุกพรวดขึ้นโดยทันที
" ทำไม ตั้มไม่ใช่ผู้หญิงแล้วทำไม ไม่รักก็ไม่ต้องมายุ่งดิวะ ไปเลยไป "
ด้วยคำพูดของผม
ทำให้ไอ้โหดมันรีบลุกขึ้นมารวบตัวผมเข้าไปกอดอีกครั้ง
" โอ๋ ๆ ๆ ๆ ๆ มึงไม่ใช่ผู้หญิง กูก็รักอยู่ทุกวันนี่ไง มึงนี่ใจร้อนจริง ๆ เลย กูยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ กูจะบอกว่า ทั้ง ๆ ที่มึงไม่ใช่แบบที่กูชอบ แต่ก็ก็ยังรักมึง ได้ยินไหม กูรักมึง "
แล้วมันก็เอาปากมาประกบปากผมอีกครั้ง
พร้อมด้วยจุมพิตอันเร่าร้อน
ก่อนที่ร่างกายของเราทั้งสองคนจะหลอมละลายไปพร้อมกัน
ด้วยไฟรัก ของเราทั้งสอง
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
ตอนนี้ก็ใกล้จบเต็มทีแล้วนะครับ
บางทีอาจจะเป็นตอนหน้าก็ได้ที่จบ
ตอนนี้ผมขอตัวไปอ่านหนังสือสอบก่อนแล้วกัน
บายครับ
รักทุกคนนะครับ
ขอบคุณที่อุตส่ารอคนไม่ตรงเวลาอย่างผม
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
