หัวข้อ: กรูไม่ใช่ผู้หญิง ... แล้วไงวะ

[premkoe]

รีบๆมาต่อด้วยนะคับ

อยากรู้ว่าI'โหดจะทำยังอ่าคับ

 

[cherri]

อร๊ากกกกกกก

สมาชิกใหม่เน้ออออ
สนุกมากมายเรื่องนี้ ชอบๆๆๆๆ
ชอบตั้มตอนล่าสุดมากเลย เข้มแข็งได้ใจ

[niph]

ไม่ได้ติดตามต่อเนื่อง
แต่ ... ไอ้โหดก็ยังเป็นไอ้โหด

อ้างอิงจาก 2-3 ยกก่อนหน้า

" มีเรื่องอะไรกันรึเปล่า เมื่อกี้เห็นแชมป์คุยโทรศัพท์เครียดเชียว "
ผู้หญิงคนนั้น ที่ชื่อ นุ่น เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
แต่สายตาที่มองมาที่ผมมันกลับต่างกันนัก
มันเหมือนเป็นการเยาะเย้นถากถางมากกว่า
ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่า

ตรงนี้ถ้าไม่แนะนำผู้หญิงที่ชื่อนุ่น จะลื่นกว่านี้นะ

อีกที ในยก 27

" ดี กูจะได้คุยกับกูให้รู้เรื่อง "
มันจับตัวผมลุกขึ้น โดยมันนั่งพิงหัวเตียง
แล้วจับผมนั่งพิงอกมันอีกที

เค้างง ตกลงคุยคนเดียวเหรอ


ปล. มะว่ากันนะ 

[Plakham]

 :m1:มาเล่าต่อเร็วนะคับ กำลังมันส์

[jb]

รอ ครับ ท่าน


 

[My name M]

 

เธอต้องการฉันแบบไหน

แบบเพื่อนหรือแบบคนรัก

เธฮต้องการฉันแบบไหน

ฉันเองก้ไม่เข้าใจ...

เห่ออออออออออออ .....พี่โหดดดดดด   รักจริงมั้ยครับพี่  รักจริงเชียร์สุดจ้าย

[BICHA]

   สะใจมากมาย รอบ นี้ ได้เอาคืน

   เอาให้เจ็บไปเยย หุหุ

[mist]

มารอดู ว่าหนนี้อีพี่แชมป์จะง้อยังไง 

[lucifel]

 

 :เฮ้อ:จะลงเอยยังไง

รอตอนต่อไปอยู่น้า

[axe]

ฮึฮึ มาว่าแชมป์ ต่อละ ทำไม่พวกรักจริงๆแบบไม่นอกใจมันไม่มีหรอวะ ฟังมากมากแล้วนะ
แบบแอบเผลอใจก็ไม่ว่า แต่แม่งเผลอตัวนี้นะ .. .. เบื่อจริงๆ สับสนอีก(พวกทำลายธรรมชาติ ให้กรมป่าไม้จับซะ)
แต่ตั้มก็ไม่น่าทำร้ายตัวเองนะ มันไม่ดีมากๆเลย คนอ่านที่เป็นเด็กๆอาจเลียนแบบได้ และไม่คุ้มทุกประการ
เจ็บแค่ไหน ชีวิตก็มีค่าเพื่อนๆยังมี(รวมเราด้วย) รักนายเสมอนะ...นี่พูดจริงนะนี่

ปล.แชมป์-แก้ตัวดีๆนะมึง........จาก บี้(BIE)

[•♀NoM!_KunG♀•]

จากที่ไม่ได้เข้าบอร์ดมาเวลานานมั๊กมาก......................


เข้ามาก้อเลือกที่จะอ่านเรื่องนี้เปงเรื่องแรก..............และก้อจบภายใน 3 ชั่วโมง


แถมยังต้องเสียน้ำตาอีกหลายครั้ง......................


มานเพราะอารายหลอที่ต้องมาทนกับผู้ชายที่ทามให้เราเจ็บไม่รุกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง.........


"รัก".............หลอคับ...............คนรักกานเค้าคงไม่ทามให้เจ็บขนาดนี้หรอกจิงมั้ยคับ.........


ถึงมานจะเปงเรื่องที่แต่ง...........แต่ในชีวิตจิงเนมว่ามานก้อคงจะมีนะ


ถึงยังไงก้อชอบนิยายเรื่องนี้นะคับ...................


ขอรอต่อไปด้วยคนนะคับ...................


ปิดเทอมแล้วก้อคงจะกลับมาสู่สภาวะติดนิยายเหมือนเดิม.................


จะรอติดตามต่อไปนะคับ..................


เปงกำลังใจให้นะคับ..........สุ้ๆ คับ


ปล............รีบๆมาต่อนะคับ


                  อยากจะรุว่าเรื่องราวมานจะเปงยังไง

              
                  เกลียดจิงๆกับไอพวกผู้ชายที่ตามราวีไม่เลิกเนี่ย


                  ขออย่าให้เจอเลยเถอะ..............ถ้าจะเจอขออยุ๋คนเดียวให้เหียวตายซะดีก่า


                  แล้วจะรอให้มาต่อนะคับ...................อย่าลืมละ

[d2b2007]

  เนื้อเรื่องสนุกมากครับ อ่านแล้วน่าติดตาม อิอิอิ แอบมารออ่านทุกวันเลย

         คนบางคนมักสร้างกำแพงกับความรักที่ไม่สมหวัง กลัวความเจ็บปวด กลัวความเสียใจ กลัวเวลาที่เราต้องอยู่เดียวดาย แต่ในขณะเดียวกัน 

เราก็ได้เรียนรู้ที่จะรัก เรียนรู้ที่จะสัมผัสกับความเสียใจนั้นไม่ใช่หรอ..................
       
       ความไม่แน่ใจ ความสับสน ย่อมทำร้ายหัวใจของคนได้เสมอ แต่ถ้าเราเปิดใจ เปิดตาของเรามองให้กว้าง มันก็เหมือนการเรียนรู้ที่จะเข้าหากัน
 
เข้าใจกัน และรับรู้ในสิ่งที่ต่างคนต่างคิดได้ไม่ยาก เราอาจมองต่างกันในแง่ของความคิด แต่ในแง่ของความรักมันก็ทำให้ใจเราตรงด้วยกันได้ เพียง     

แต่เราให้โอกาสซึ่งกันและกัน ให้อภัยกัน แล้วให้เวลาเป็นเครื่องตัดสิน หากสุดท้ายแล้วผลที่ได้มาคือความเจ็บปวด มันก็จะเป็นความทรงจำอันมีคุณค่า

ที่ได้รักใครสักคน แต่ถ้าหากเราโชคดี ได้ความรักที่สมหวังมาครอบครอง นั่นก็หมายความว่า เราได้รู้จักกับคำว่า รัก (แล้ว)อย่าเพิ่งกลัวในสิ่งที่ยังมาไม่

ถึง อย่ากลัวที่จะรักใคร อย่ากลัวที่จะหวัง เพราะทุกครั้งที่เรากลัวและสร้างกำแพงขึ้นมา เราอาจสูญเสียสิ่งที่เราตามหามาตลอดชีวิตก็ได้

                                                                                                                      ก้าวสุดท้ายที่ปลายฟ้า

 

[oaw_eang]

เข้ามากดบวกให้ โสรตั๊ม  อย่างเรียบร้อย อิอิ 

[christiyaturnm]

อร๊ากกกกกกก

สมาชิกใหม่เน้ออออ
สนุกมากมายเรื่องนี้ ชอบๆๆๆๆ
ชอบตั้มตอนล่าสุดมากเลย เข้มแข็งได้ใจ

อิอิ

:m1:มาเล่าต่อเร็วนะคับ กำลังมันส์

เด็กใหม่ ต้องรีบเปิดซิงซะ

คริๆๆ

+1 ทั้งคู่เลยนะคร้าบ

[tama_zaa]

โว้ว ๆ ๆ

วันนี้ก็สอบวันสุดม้ายแล้วค้าบบบ


เหลือสอบช่วงบ่าย

หุหุหุ

ปล.แวะมาบอกแค่นี้แหละค้าบบ

[•♀NoM!_KunG♀•]

งุงิงุงิ............ขอบมารอต่อนะคับนี่..............


ยังไงก้อย่าลืมมาต่อนะคับ อิอิ...............


สอบเส็ดก้อต่อเยยนะคับ อิอิ..................


ไปรอต่อดีก่า........................


เปงกำลังใจให้นะคับ.............................

[ja ne]

มาส่งกำลังใจน้องตั๊ม

[air]

ฮึ้ย ๆ ๆ ตั้มอย่าไปยอมนะ ไม่รุไอ้โหดมันจะโกหกเรื่องแฟนเก่าอีกป่าว

อย่างที่ตั้มบอกว่าถ้าตั้มไม่เหน แล้วถ้าไอ้โหดมันเลือกนุ่น ตั้มจะทำยังงัย

น้ำตาไหลพราก ๆ ๆค่ะ

[three]

รีบ มาต่อนะครับผม

[iNklaNd]

เจ็บแล้วก็ต้องจำ...แถมไม่ใช่เจ็บแรก ยิ่งต้องจำเข้าไปใหญ่
ความรักของไอ้แชมป์ เป็น รักที่เห็นแก่ตัว ไร้ซึ่งการเสียสละ
มันควรเคารพการตัดดสินใจของตั้ม
คือห่างออกไป (แล้วค่อยรุกใหม่ หรืออะไรก็แล้วแต่)

แต่ก็นะ...สันดานเลวๆ เอาแต่ใจ อยากได้อะไรเป็นต้องได้
มันจะเคยคิดไหม ว่ายิ่งบีบ เขายิ่งหนี??????
ตัวอย่างเมื่อตั้มเฉือดแขนตัวเอง ยังเป็นบทเรียนที่ดีไม่พอรึไง?

ชอบตั้มเวอร์ชั่นนี้อ่ะ (แต่อย่าใจอ่อนเพราะมนต์ดอกกุหลาบง่ายๆ อีกนะ)
แถมมีบอกจะเอาคืนให้เจ็บ อย่างที่ตั้มเจ็บ!!!!
โอววววววววววว....ดีจายยยย  รออ่านตอนเอาคืน

คำว่า ใจเขาใจเรา ไม่อยู่ในสารบบสามัญสำนึกของไอ้แชมป์แม้แต่นิดเดียว

ปล. ดีใจด้วยนะน้องตั้มที่สอบเสร็จแล้ว
คราวนี้คงมาอัพเรื่องได้บ่อยๆ แล้วสินะ???
สู้ๆ ในการเขียนต่อไป ไฟท์ติ้งงงงงงง 

[nopkar]

ขอให้สอบได้นะค้าบบ

[[€]ŝĊörŦ]

เกือบลงแดงจริงๆ อะแหระครับ

แต่ตอนนี้เศร้าซึมลึกมากๆ เลย

เป็นกำลังใจให้นะครับ

       

[naja]

จะเศร้าไปถึงหนายยย 

[stupidchild]

...พี่ตั้ม

ช่วงนี้ เค้าฮิตงอนคนอ่านหรอ

ไม่มีคนมาอัพนิยายเรย TTATT

 

มาได้แร้วนะคับ เปนกำลังใจให้

[tama_zaa]

ยกที่ 28

หลังจากนั้น พวกเพื่อน ๆ ผมก็มาอยู่เป็นเพื่อนตลอดเวลา
มาคอยดูแลไม่เคยห่าง
ไอ้โหดมันก็เคยโทรมา แต่ผมไม่ได้รับสาย มันก็เลยหายหน้าไป
นี่ก็ผ่านมาอาทิตย์หนึ่งแล้ว
ตอนนี้ขาของผมก็หายดี ทุกอย่างก็กลับมาปกติเหมือนเดิม
ยกเว้นจิตใจที่มันอาจจะรู้สึกขาดหายไปบ้าง
เพราะมันยังคงดื้อด้านไม่ยอมเข็ด
คอยแต่เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ที่ไอ้โหดมันจะทำตามที่มันโน๊ตไว้ให้ผม
ทั้ง ๆที่อีกใจหนึ่งก็บอกว่าให้ลืม ๆ มันไปซะ
เพราะก็แค่กระดาษเน่า ๆ แผ่นเดียว
ขนาดคำพูดที่มันเคยให้ไว้มันยังไม่เคยที่จะทำตามที่มันพูดเลยสักครั้ง


อีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว
ปิดเทอมนี้ผมช่างรู้สึกว่ายาวนานเหลือเกิน
เพราะเป็นปิดเทอมที่ผมไม่ได้กลับบ้าน
เนื่องจากขาที่เจ็บอยู่เลยไม่อยากให้แม่รู้
ก็เลยตัดสินใจไม่กลับซะดีกว่า
แล้วช่วงนี้พวกเพื่อน ๆ ผมมันก็ไปสวีทกันแล้วแหละ
มันก็ดูแลผมมามากแล้ว ผมเองก็สงสารมันเลยไล่ ๆ  มันไม่ให้มันมาดูแลผมอีก
ร่างกายผมก็ปกติดีทุกอย่าง
ก็เลยปล่อยให้มันไปเที่ยวกัน

และพอได้อยู่คนเดียวก็ต้องมานั่งคิดฟุ้งซ่านบ้า ๆ บอ ๆ อีก
อยากไปเที่ยวใจจะขาดก็ไปไม่ได้
เพราะไม่มีเพื่อน


สักพักเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น
หน้าจอก็โชว์เบอร์แปลก ๆ
ผมนั่งมองอยู่นานก็เลยตัดสินใจกดรับ
ในใจก็แอบคิดว่าจะเป็นของไอ้โหดมันด้วยความยินดีลึก ๆ

" ฮัลโหล "
เสียงจากปลายสายตอบมา เป็นเสียงที่ไม่คุ้นเลยสักนิด
ผมเลยนิ่งคิด และไม่ได้ตอบกลับไป

" เฮ้ย ตั้ม นี่ชั้นเองนะ กานต์ไง "
ปรากฎว่าเป็นเพื่อนผมเองครับ
เพื่อนเก่าที่เรียนอยู่คนละคณะกับผม
ที่ผมแอบโกหกแม่ว่าอยู่กับเพื่อนคนนี้แหละ

" อ้าว เฮ้ย กานต์เองหรอ ว่าไงสบายดีป่าว ไม่ได้เจอกันเลยนะ เปลี่ยนเบอร์ใหม่หรอ "
พอผมรู้ว่าเป็นใครผมก็ถามกลับจนอีกฝ่ายแทบจะตอบไม่ทันเลยทีเดียว

" เออ พอดีช่วงนี้ยุ่ง ๆ แกเองก็ไม่ติดต่อมาหาชั้นเลยนะ มัวแต่ยุ่งเรื่องผู้ชายอยู่ล่ะสิ ฮ่า ๆ "
ไอ้กานต์มันตอบกลับมาครับ

" แหม อย่าคิดว่าคนอื่นจะเหมือนตัวเองสิ แกแหละ มีผู้ชายเป็นฝูง ๆ ไม่แบ่งให้เพื่อนมั่งเลย "

" ฮ่า ๆ  ๆ พูดซะจนชั้นคิดว่าตัวเองเป็นจ่าโขลงไปแล้ว เออ วันนี้แกว่างป่าววะ "
จู่ ๆ มันก็ถามผมขึ้นในตอนท้าย

" ว่างดิ ทำไมวะ "

" พอดีพวกไอ้อาร์ม กับนังโอ๊ตมันนัดเที่ยวน่ะ เลยอยากชวนไปด้วยกัน  เพราะพวกมันเพิ่งสอบเสร็จ เย็นนี้ แล้วไม่ได้เจอกันนานแล้ว แกเองก็ไม่เคยไปเที่ยวนี่หว่า ไปด้วยกันนะ"
ไอ้กานต์มันพูดถึงเพื่อนผมอีกสองคน
ที่เรียนอยู่กรุงเทพเหมือนกันครับ
แต่อยู่คนละมหาวิทยาลัย
ซึ่งพวกมันก็เป็นเกย์กันทั้งคู่
นังโอ๊ตเนี่ยมันจะออกสาวมากหน่อยคับ

" เออ ที่ไหนล่ะ "

" ที่สีลม ไปป่าว  ลองไปสักครั้งดิ แล้วจะติดใจ "
มันถามผมกลับมาอีกครั้ง
ผมนิ่งคิดอึดใจหนึ่ง

" อืม เอาดิ ไปกันยังไงวะ กี่โมง "
ผมตอบรับไปง่าย ๆ


" ไปเจอกันที่.... ประมาณทุ่มครึ่ง แล้วต่อรถไป "

" เออ แล้วเจอกัน "
เสร็จแล้วผมก็ก้มลงมองดูนาฬิกา
ตอนนี้ก็เพิ่งจะเที่ยง ผมจึงได้ลุกขึ้นเตรียมเสื้อผ้ารีดไว้ให้เรียบร้อย
แล้วนอนเอาแรง
เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ผมจะได้ไปเที่ยวบาร์เกย์พร้อมกลุ่มเพื่อน ๆ ผม
จริง ๆ ผมก็ไม่เคยเข้าหรอกนะครับ
ส่วนมากจะไปนั่งร้านเหล้าธรรมดามากกว่า
 
ผมนอนไปได้สักพัก ยังไม่ทันได้หลับเลยด้วยซ้ำ
ก็มีโทรศัพท์เข้ามาอีก
แต่คราวนี้เป็นเบอร์ห้องเลยครับ
ผมเลยต้องลุกขึ้นไปรับ
เพราะอาจจะเป็นพนักงานหอโทรขึ้นมาก็ได้

" เดี๋ยวกูขึ้นไป "
เสียงไอ้โหดมันพูดก่อนที่ผมจะทันได้พูดอะไรซะอีก
แล้วมันก็วางหูไป
ทำเอาผมยืนค้างไปเลยทีเดียว

หลังจากนั้นไม่ถึงนาทีก็มีเสียงเคาะประตูห้อง
พอผมเดินไปเปิดประตูก็เจอหน้ามันยื่นเข้ามาก่อนเป็นอันดับแรก

" กูไปทำโปรเจคส่งอาจารย์ เลยไม่ได้มาหามึงเลย "
มันพูดขึ้นโดยที่ผมไม่ต้องถามว่ามันหายไปไหนมา

" กูจะโทรบอกมึง แต่มึงก็ดันปิดเครื่อง โทรมาก็ไม่รับบ้าง กูก็เลยเลิกโทร จะมาบอกเองก็ไม่ว่าง หลังจากนั้นกูก็ไม่ได้ไปไหนเลย จมอยู่กับงานอย่างเดียว "
มันพูดขึ้นอีก พร้อมกับเดินเข้ามากอด แล้วก็หอมแก้มผม
แล้วมันก็ล้มตัวลงนอน พร้อมกับลากตัวผมลงไปนอนกับมันด้วย โดยที่ผมอยู่ข้างบนมัน

" กูคิดถึงมึงจังเลย กูหายไปหลายวันมึงไม่คิดถึงกูมั่งหรอ โทรไปก็ไม่โทร "
มันพูดเหมือนตัดพ้อผม
ทำเอาผมทนไม่ไหวเหมือนกัน

" ก็ใครเคยบอกว่าไม่ให้โทรวะ "
ผมตอบกลับไปอย่างฉุน ๆ

" แหม นั่นมันเมื่อก่อน แต่ตอนนี้มึงจะทำอะไรกับกูก็ได้ เข้าใจไหม "
แล้วมันก็เอาปากงับจมูกผมอย่างมันเขี้ยว

" ไม่รู้ ไม่สน ไม่อยากวุ่นวาย ใครจะไปจะมาก็ตามใจ "

" แหม มึงนี่ก็ขี้งอนเหมือนกันนะเนี่ย แล้วหายดีแล้วใช่ไหม "
มันพูดพร้อมกับลูบ ๆตามเนื้อตามตัวผมไปด้วย แล้วก็เลยไปตรงกลางลำตัว จนเกือบไถลไปข้างในอยู่แล้ว

" ไอ้พี่แชมป์ "
ผมตวาดมันพร้อมกับดิ้นออกจากตัวมัน
ไม่งั้นคงได้เสียตัวให้มันอีกแน่

" อะไรเล่า ก็คนมันหิวนี่หว่า ไม่ได้กินมาตั้งนานแล้ว น่า นะ "
มันทำสายตาอ้อน ๆ อย่างเด็ก ๆ

" ไม่ต้องมาพูดดี อยากกินก็ไปกินคนอื่นไป ได้ข่าวว่าเด็กเยอะไม่ใช่หรอ "
ผมหันไปพูดกับมันหลังจากลุกออกมาตั้งหลักได้แล้ว

" เด็กที่ไหน แค่มีมึงคนเดียวกูก็รับมือไม่ไหวอยู่แล้วเนี่ย "
มันทำหน้างอน ๆใสผม
ผมเองก็ไม่รู้ว่ามันไปกินยาอะไรมาอีก
ทำไมมันถึงได้ทำตัวขี้อ้อนแบบนี้ก็ไม่รู้

" ไม่ไหวก็ไม่ต้องไหวสิ ตั้มก็จะไปหาใหม่ "

" ไหน  ใครที่ไหนจะมาเป็นชู้กับเมียกู มึงบอกมา "
ตอนนี้สายตามันเปลี่ยนจากอ้อน ๆเป็นไอ้ดหดคนเดิมแล้วครับ
ผมไม่น่าไปกระตุกหนวดเสือเลยจริง ๆ

" ใคร ใครเป็นเมียใคร  ไม่มีหรอก อย่ามามั่ว "

" มึงนั่นแหละมั่ว มึงเสียตัวให้กูแล้ว มึงต้องเป็นเมียกู "

" โว้วว งั้นอย่างเพื่อนตั้มมันคงมีผัวเป็นร้อยแล้วสิ ถ้างั้นอ่ะ "

" เพื่อนมึงก็ส่วนเพื่อนมึงสิ มึงก็ส่วนมึง แล้วมึงก็ต้องเป็นเมียกู "
มันเถียงกลับมาอย่างข้าง ๆ คู ๆ

" บอกว่าไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิวะ ตั้มโสดมาตั้งนานแล้ว เข้าใจไหม "

" ไม่ มึงเป็นเมียกูตั้งนานแล้ว มึงน่ะแหละเข้าใจไหม "

" ไม่เข้าใจโว้ยย ก็คนมันไม่ใช่ ไม่ใช่ จะให้ใช่ได้ไงวะ  แล้วตอนนี้ก็กำลังจะหาผัวใหม่แล้ว"

" มึงไม่มีสิทธิ ผัวมึงยืนอยู่นี่ มึงจะไปหาใครอีก วะ "

" ก็ผัวเก่ามันใช้ไม่ได้  มันมีชู้ จะเอามันไว้ทำไมวะ  หาใหม่ดีกว่า "

" เออ กูไม่ดี แล้วไงวะ ยังไงกูก็ผัวมึงแหละโว้ยย "
หลังจากนั้นผมกับมันก็ยืนตะโกนเถียงกันแบบเด็ก ๆ นาพอสมควร
ซึ่งเป็นการทะเลาะกันแบบไม่มีสาระอะไรเลยจริง ๆ
จนต่างฝ่ายต่างเหนื่อย จึงได้หยุดตะโกน

" มึงจะหาใหม่จริง ๆ ใช่ไหม "
ไอ้โหดมันถามผมเบา ๆ หลังจากที่มันหยุดพักหายใจแล้ว

" เออ "
ผมตอบกลับไปสั้นๆ พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ
เพราะยังายใจไม่ทั่วท้องเลย

" งั้นกูจะรอฆ่ามัน "

" อยากติดคุกรึไง "

" ห่วงกูหรอ "

" ป่าว "

" แล้วทำไม "

" ไม่รู้ "

" ทำไมมึงไม่รู้ "

" โอ๊ยย หยุดซักสักทีเถอะ เหนื่อย "

" มึงเหนื่อยกูก็เหนื่อย เหนื่อยใจด้วย "

" เหนื่อยทำไม "
ผมถามมันกลับ

" พอมึงบอกว่าจะมีใหม่ มึงรู้ไหมใจกูมันเจ็บจี๊ด ๆ ยังไงไม่รู้ กูไม่รู้ว่าทำไม "
มันตอบกับมาท่าทางซื่อ ๆ
ทำเอาผมต้องกลั้นยิ้มเลยทีเดียว
แต่ผมไม่ยิ้มหรอก เดี๋ยวมันจะได้ใจ

" ไปหาหมอสิ เดี๋ยวเป็นไรขึ้นมา กลัวผี "

" กูไม่ตายง่าย ๆ หรอก ถึงกูตายมึงก็ไม่ต้องกลัวกูหรอก กูไม่มีทางมาหลอกมึงแน่ ๆ  กูจะไม่ทำให้คนที่กูรักเสียใจอีกแล้ว "

" เฮ้ย บ้าแล้ว จู่ ๆ มาพูดเรื่องเป็นเรื่องตาย โบราณเค้าถือ "
ผมพูดตอบมันไปอย่างเขิน ๆ

" จริง ๆ นะ ถ้า .. "

" ไอ้พี่แชมป์ บอกให้หยุดพูดไงเล่า ยังจะพูดอีก "

" กูคิดอย่างงั้นจริง ๆ นะ ที่ผ่านมากูทำให้มึงเสียใจมามากพอแล้ว กูรู้ว่ากูมันเลวแค่ไหน "
มันหยุดพูด แล้วลุกจากเตียงมาหาผมที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำ

" ตั้ม มึงฟังกูนะ "
แล้วมันก็รวบผมเข้าไปกอด

" กูขอโทษจริง ๆ กับสิ่งที่กูทำให้มึงเจ็บ แต่มึงรู้ไหม ว่าที่กูทำมึงเจ็บ กูก็เจ็บไม่น้อยกว่ามึงหรอก ที่คนที่กูรักต้องมาเจ็บเพราะกู แต่ตอนนั้นกูยอมรับจริง ๆ ว่ากูโง่ กูสับสนมาก กูก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง มึงเข้าใจไหมว่ากูเป็นผู้ชาย กูคิดมาตลอดว่ากูเป็น แล้วจู่ ๆ มึงก็เดินเข้ามาในชีวิตกู มาทำให้กูสับสน ว่าจริง ๆ แล้วกูเป็นอะไรกันแน่ "
มันหยุดพูด พร้อมกับที่ผมรับรู้แรงสะอื้นจากมัน
ผมจึงเงยหน้าขึ้นมอง
ก็พบกับน้ำตาลูกผู้ชายของมันที่เริ่มรินไหล

" มึงรู้ไหม ว่าการที่กูโกหกมึง ทั้ง ๆ ที่กูเกลียดการโกหก แล้วกูต้องโกหกมึงน่ะ กูเองก็เจ็บไม่น้อยไปกว่ามึงหรอก ที่ต้องมาทำในสิ่งที่ตัวเองเกลียด แต่กูไม่รู้จริง ๆ ว่าจะบอกกับมึงว่ายังไง กูไม่กล้าบอกมึงว่ากูต้องการขอเวลาไปคิดอะไรคนเดียว ไปลองพิสูจน์ตัวเองคนเดียว กูกลัวว่ามึงจะไม่เข้าใจ กูกลัว กลัวว่ามึงจะไม่ยอมเข้าใจกู แล้วมึงจะทิ้งกู จนกูลืมนึกว่าถ้ามึงมารู้ความจริงเองมึงจะเจ็บปวดขนาดไหน กูคิดแต่เอาดีเข้าตัวเอง กูคิดถึงแต่ตัวเอง จนกูลืมคิดถึงมึง "
มันยิ่งพูดแรงสะอื่นมันยิ่งมากขึ้น
ผมที่ปกติเคยบ่อน้ำตาตื้น มาครั้งนี้กลับร้องไม่ออกไปเลย

" กูรู้ว่ามึงอาจไม่เชื่อใจกูอีกแล้ว แต่กูแค่ขอให้มึงให้โอกาสกูอีกครั้งได้ไหม ให้กูได้พิสูจน์ตัวเองสักครั้ง เพราะตอนนี้กูรู้แล้วว่าอะไรที่มันสำคัญกับชีวิตกูจริง ๆ "
มันพูดเสร็จก็มองสบตากับผมที่มองหน้ามันอยู่

" ก็แล้วแต่พี่สิ ไม่เกี่ยวกับตั้มสักหน่อย "
ผมพูดพร้อมกับสบัดตัวหนีอย่างมีจริต เหมือนนางเอกหนังไทย

" ตั้ม มึงยังไม่ยอมเข้าใจกูอีกหรอ "
มันถามผมมาจากข้างหลัง แต่เสียงของมันดูมั่นคงขึ้นมาแล้ว

" เข้าใจ แต่แล้วไงล่ะ เข้าใจก็เข้าใจแล้ว แต่ถ้าตั้มให้อภัยง่าย ๆ เดี๋ยวก็กลับมาเป็นอย่างเดิมอีก "
ผมพูดเสร็จก็หันกลับไปมองหน้ามันช้า ๆ

" แล้วมึงจะให้กูทำยังไง มึงถึงจะยอมกูสักที กูเหนื่อยแล้วนะ "

" เหนื่อยหรอ เรื่องแค่นี้พี่คิดว่าเหนื่อยแล้วหรอ แล้วการที่ตั้มคอยแต่คิดถึงเรื่องของพี่ จนไม่เป็นอันทำอะไร ต้องมาเจ็บซ้ำ ๆ ซาก ๆ เพราะคน ๆเดียว ตั้มไม่เหนื่อยกว่าหรอ "

" สรุปว่ามึงก็เหนื่อย กูก็เหนื่อย งั้นเราหายกัน "
มันสรุปง่าย ๆ

" ไม่ "
ผมตอบกลับไปสั้น ๆ

" แล้วมึงจะให้กูทำยังไงวะ "

" ไปจากชีวิตตั้มสิ แล้วทุกอย่างมันก็จะจบไปเองนั่นแหละ พี่เองก็ไม่ต้องเหนื่อย ตั้มก็ไม่ต้องเหนื่อย ในเมื่อต่างฝ่ายต่างทน มันก็คงจะไม่มีความสุขกันได้หรอก "
ผมพูดพร้อมกับจ้องหน้ามัน อย่างต้องการจะเอาคำตอบ
มันก็หลบหน้าผมแล้วเดินวนรอบห้อง
เหมือนพยายามจะคิดอะไรสักอย่าง
จริง ๆ แล้วผมเองก็ไม่ต้องการที่จะเลิกกับมันหรอกครับ เพราะผมก็เริ่มที่จะเข้าใจอะไรบ้างแล้ว
และเพราะผมรักมันผมจึงจะยอมให้อภัย แต่คงเป็นเพราะผมปากเร็วไปหน่อย
เลยพูดแบบนั้น
 อีกทั้งความโกรธความน้อยใจที่เคยได้รับผ่าน ๆมามันทำให้ผมยังไม่คิดจะยอมมันง่าย ๆ
พอพูดออกไปแล้วผมเองก็กลัวในคำตอบที่มันจะตอบกลับมาจริง ๆ
ว่ามันจะเอายังไง

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

จบตอนแล้วค้าบบบ

พรุ่งนี้จะกลับบ้านแล้ววว

[M.a.I]

^
^
^
จิ้มตุรุ๊สๆ (รึป่าว?)

 

ค้างคาาาาา 
หุ่ยย ตอนนี้คุณตั้มพูดจาเข้มข้นโดนใจเต็มๆ

รอตอนหน้านะคับพ้ม...

[aisen]

คุณน้องตั้มนี่ ใขแข็งใช่เล่นนะนี่

แต่อย่านานมากนะ เด๋วพี่โหดน้อยใจ

หละจะแย่เอานา

[pongsj]

แอบสงสารไอ้โหดเล็กๆแต่สะใจมากกว่า สมน้ำหน้าให้เจ็บซะบ้าง 555 

[HeretiC]

เสียวเค้าจะยอมเลิกจริงๆนะเนี่ย ตั้มก็ใจแข็งจังเลยนะคะ เป็นเรามาง้อขนาดนี้ใจอ่อนไปแล้ว ฟอร์มเฟิร์มไม่เหลือ ฮ่าๆๆ



มาต่อเร็วๆนะคะ กำลังลุ้นเลยค่า

[kalo_o_sm]

ll สงสาร 2 คนเลยง่ะ ll