ยกที่ 13" ตั้ม มึงเป็นอะไรวะ วันนี้กูเห็นมึงกระสับกระส่าย
เหมือนมองหาใคร หรือกำลังหนีใครสักคน
หน้าก็ซีด ๆ แล้วยังนั่งนิ่งไม่ยอมลุกไปไหนอีก "
ไอ้หนิงมันเริ่มถามผม หลังจากที่เราเดินมาถึงม้านั่งหน้าตึก ที่เรานั่งเป็นประจำ
" เออ กูก็ว่างั้นแหละ นั่งยังกะคนเจ็บก้น หรือว่ามึงเป็นริดซี่(ริดสีดวง)วะ ฮ่า ๆ ๆ "
ไอ้ออยมันดอดถามมา แบบตรงประเด็นเป๊ะ ๆ เล่นเอาผมเหงื่อซึมเลยครับ
ก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกอะไรเพื่อนหรอกนะ
แต่เรื่องที่เกิดขึ้นมันน่าอาย
แล้วก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นยังไงด้วยเนี่ยสิ
" สัดนิ กูแค่เจ็บก้นเฉย ๆ ไม่ได้เป็นริดซี่อย่างผัวมึงหรอก เหอ ๆ ๆ "
ผมตอกกลับไป แบบขำ ๆ ครับ เพราะไอ้ไผ่มันเคยเป็นริดสีดวงช่วงนึง
แต่ผมก็ไม่รู้นะว่ามันทำยังไงถึงหาย
เพราะจู่ ๆ มันก็เงียบ ๆ ไป เลยไม่มีใครสนใจ
" อ้าว ๆ ๆ กูอยู่ของกูดี ๆ ก็ดึงกูมาเกี่ยวจนได้นะมึงน่ะ ว่าแต่มึงจะเล่าได้รึยังวะ
ว่าเมื่อคืน ไม่ใช่สิ ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น มึงหายไปไหนมา "
" ใช่ แล้วมือถือมึงก็ไม่เปิด จนกระทั่งตอนนี้ มึงก็ยังไม่ยอมเปิดเครื่อง "
ไอ้หวายพูด พร้อมกับค่อย ๆ วางกดปุ่มวางที่โทรศัพท์
โห มันเล่นค้นหาหลักฐานมามัดตัวจำเลยแน่นขนาดนี้
แต่ยังไง ผมก็ไม่ยอมเล่าให้พวกมันฟังเด็ดขาด
ก็ใครจะไปกล้าล่ะ เรื่องน่าอายขนาดนั้น
..................................
....................................
สักพักเรื่องราวต่าง ๆ ก็ถูกถ่ายทอดจากปากผม
ไปยังไอ้เพื่อนหมา ๆทั้งสี่ตัวของผม
แบบฉากต่อฉาก ไม่มีเซ็นเซอร์ เหอ ๆ ๆ
เล่นเอาไอ้พวกนั้นอ้าปากค้างไปตาม ๆ กัน
" กูว่าไอ้พี่เนี่ยต้องเป็นเกย์ชัวร์ "
ไอ้ออยพูดขึ้นมาก่อน
หลังจากที่มันหายจากอาการตะลึงแล้ว
" เฮ้ย หน้าตาอย่างพี่แชมป์เนี่ยนะ จะเป็นเกย์ กูไม่เชื่อว่ะ "
ไอ้ไผ่แย้งเมียมัน
" ใช่ กูว่าเค้าต้องการแก้แค้นมึงแน่ ๆเลยว่ะ ตั้ม"
ไอ้หนิงพูดเสริม
" เค้าอาจจะเป็นพวกไบเซ็กชวล หรือที่เรียกว่าเสือไบก็ได้นะ
กูเคยอ่านในหนังสือมา พวกนี้มีไรกับผู้ชายก็ได้ ผู้หญิงก็ได้
ดูแค่ภายนอกไม่มีวันจะรู้ได้แน่ ๆ "
ไอ้หวายพูดขึ้นตอนท้าย
มันเล่นพูดอ้างหนังสือที่มันเคยอ่านๆมา
อย่างว่าแหละครับมันเป็นคนชอบอ่านหนังสือ
เรียกว่ามันเป็นผู้ชาย แต่รู้เรื่องเกย์ดีกว่าผมซะอีก
" พวกมึงก็คอยดูต่อไปแล้วกัน ว่ามันทำอย่างนี้เพราะอะไร
ที่สำคัญ กูว่าเพราะเหล้าก็น่าจะมีส่วนนะ"
ผมพูดขึ้นหลังจากที่ปล่อยให้พวกมันคิดไปต่าง ๆนานาแล้ว
" เหล้าหรอวะ ถ้าคนมันไม่คิดมาก่อน ถึงเมาแค่ไหนมันก็ไม่เอาหรอก
ขนาดมึง กูไอ้ไผ่ เคยเมานอนกอดก่ายกันสามคนมาแล้ว ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย "
ไอ้หวายแย้งผมทันที
" เออ ๆๆ เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าพี่แชมป์หรอก กูว่ากูไปถามพี่โด่งให้แกถามให้เลยดีมะ "
ไอ้ไผ่รีบเสนอความคิดเห็น
" สัดนิ มึงอยากให้เค้ารู้กันทั้งบางรึไง เที่ยวไปถามคนโน้นคนนี้
เดี๋ยวพวกมึงก็รู้กันเองแหละ ว่าแต่มึงเหอะ จะไปทำงานให้เค้าอีกรึเปล่าวันนี้ "
ไอ้หนิงหันมาถามผมในตอนท้าย หลังจากที่มันสวดไอ้ไผ่ไปแล้วรอบนึง
" ยังไงกูก็ต้องไปแหละ เพราะโทรศัพท์กูก็อยู่นั่น เพิ่งขอตังค์แม่ซื้อใหม่เอง
เสียดายว่ะ "
ตอนนี้ชักเริ่มรู้สึกเพลีย ๆ
เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจเลยทีเดียว
" เออ ในเมื่อมึงคิดจะเดินหน้าสู้ต่อ พวกกุก็จะช่วยมึงเอง "
ไอ้ออยพูด
" มึงจะไปช่วยทำงานที่ร้านนั่นหรอ กูไม่ยอมนะ เดี๋ยวกูไปเอง
กูไม่ไว้ใจผู้ชายแถวนั้น แฟนกูออกจะสวยขนาดนี้ "
ไอ้ไผ่รีบปฏิเสธความคิดของไอ้ออยทันควัน
" แหวะ มึงยังจะมีหน้ามาหวานกันอีกนะ เพื่อนเวร "
ไอ้หนิงทนไม่ไหวกับการสวีทหวานแหววของเพื่อนสองคน
เพราะตัวมันเองกับไอ้ต้นตอนนี้ก็เริ่มระหองระแหง
เนื่องจากไอ้ต้นตอนนี้มันชักจะเป็นพวกดีแตกไปซะแล้ว
มันเลยบอกเลิกกันเมื่อวาน
เลยจะชวนผมไปกินเหล้า
แต่ดันติดต่อผมไม่ได้
เพราะไอ้โหดนั่นทีเดียว ทำให้อดแดกเหล้ากับเพื่อนเลย
แล้วช่วงนี้ ไอ้ออยกับไอ้ไผ่ก็ดันหวานกันเป็นพิเศษ
พูดจากันก็ไม่มีมึงกูอีกแล้ว
ใครจะทนไหวล่ะครับ
บาดใจจริง ๆ
" แล้วที่มึงบอกว่าจะช่วย มึงจะช่วยยังไงวะ "
ไอ้หวายถามไอ้ออย หลังจากที่ปล่อยให้มันหวานกันจนพอแล้ว
" กูก็แค่คิดว่า ในเมื่อไอ้ตั้มมันจะสู้ต่อ เราก็ต้องเตรียมความพร้อมในการสู้รบ
โบราณท่านว่าไว้ รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้ง ชนะร้อยครั้ง "
ไอ้ออยพูดพร้อมกับทำไม้ทำมือ ยังกับว่ามันเป็นวีรสตรีที่เพิ่งได้ชัยชนะจากการรบก็ไม่ปาน
" แล้วมันยังไงวะ "
คราวนี้ไอ้ไผ่เป็นฝ่ายงงเองแล้วครับ
" ก็ยังงี้ไงล่ะไผ่ เราหนิง หวาย แล้วก็ไผ่ ก็ต้องไปสืบเสาะ หาข้อมูลเกี่ยวกับพี่แชมป์
ให้ได้มากที่สุด ในทุก ๆเรื่อง เพื่อที่จะหาจุดอ่อนโจมตีได้ตรงจุด เพราะตอนนี้
ทางเราก้เสียตัวเพลี้ยงพล้ำให้กับเค้าไปแล้ว เราก็ต้องตั้งรับให้เข้มแข็ง พร้อมกับรุกไปในตัวด้วย "
ไอ้ออยสาธยายยืดยาว
ไอ้สามตัวก็นั่งฟังอย่างตั้งใจ
พร้อมทำหน้าเห็นด้วยอย่างที่สุด
แต่ผมก็คิดว่าวิธีการมันแหม่ง ๆ ยังไงไม่รู้
นี่ตูไม่ได้ไปรบกับใครนะ
จะได้เอายุทวิธีการรบโบราณมาใช้เนี่ย
แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปหรอกครับ
เพราะพวกมันอุตส่าจะช่วย
ยังดีกว่าไม่ช่วยอะไรเลย
เพราะถึงยังไงผมก็คิดว่า ทุกอย่างมันก็ย่อมขึ้นอยู่กับไอ้โหดนั่นอยู่แล้
ว่ามันได้ผมแล้วจะรับผิดชอบไหม
เอ้ยย ไม่ใช่ ๆ ว่ามันจะเอายังไงต่อไป ต่างหาก
ไม่รู้ว่ามันจะเอายังไงจริง ๆ
ผมชกมันไปสองหมัด
หน้ามันแทบจะไม่กระดิก
พอผมโดนมันเอาคืนหมัดเดียว ( จิ้นเองน้า )
เล่นเอาผมนั่งเกือบไม่ได้ กระสับกระส่ายทั้งวัน
แล้วถ้าโดนอีกหมัดจะเป็นไงเนี่ย เหอ ๆ ๆ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
