อีก 1 ตอนก่อนขึ้นเครื่อง ไปบังคับบีบคอ ขู่เข็ญเอามาเพื่อสมาชิกชมรมหมีกินเป็ดเลยนะเนี่ย ฮุฮุฮุ ว่าแล้วก็ไปต่อเลยดีกว่า เอาไว้แก้ขัดช่วงเป้ดมะอยู่.........ยังไงก็เดินทางปลอดภัยน๊า
ปล.อาจจะแบบดูรวบรัดไปนิดนึงเนื่องจาก เป็นปั่นงานไม่ทัน
แต่ยังไงก็ต้องมาลงให้
เลยอาจจะแบบ สั้นๆ กุดๆ หน่อยนะจ้ะ
..........................................
องก์ที่ 59
และแล้วก็ถึงวันที่แม่จะมาเยี่ยมผมแล้ว เย้ๆๆๆ แม่ขึ้นรถ 22.00 มาถึงหมอชิตตี 5 หน่อยๆ ไอ้หมีมารับผมที่ห้องแล้วก็ไปรับแม่ที่ท่ารถกัน
“แม่หวัดดีครับ” เสียงไอ้หมีครับ สแหลนหน้าไปหาแม่ผมก่อนเลย แม่กรูนะเมิง กุลีกุจอยกของใหญ่เลย
“แม่หวัดดีครับ หอบอะไรมาเยอะแยะเลยอ่ะแม่”
“มะม่วงที่สวน แล้วก็มีส้มลิ้ม(มะม่วงแผ่น/มะม่วงกวนตากแห้ง)”
“หนักจะตายแม่ บอกแล้วไม่ต้องหอบมาหรอก” ผมห่วงแม่น่ะครับ ของก็เยอะ หนักก็หนัก แถมมาคนเดียวอีก
“ก็เราอยู่ทางนี้ คงไม่ค่อยได้กิน แม่ก็เลยเอามาให้” นำเสียงงอนไปแระ
“คร๊าบบบบ ผมกลัวแม่จะลำบากหอบมาเฉยๆ ขอบคุณคร๊าบบบ” ว่าแล้วก็โผกอดแกซักหน่อย ปล่อยให้ไอ้เอาหน้าทำงานไป ฮุฮุ
แล้วผมก็เดินจูงมือแม่ไปรถ ปล่อยให้ไอ้หมีมันแบกลังมะม่วงตามมา ฮึฮึฮึ อยากได้หน้านัก เอาไปเล้ย
......................................................................
มันมาส่งผมกับแม่ที่ห้อง แล้วก็ตอน 10.00 โมงจะมารับไปเที่ยวบ้านมัน จากนั้นผมกับแม่ก็เก็บของ คุยกันไปเรื่อย พาแม่ลงไปหาข้าวเช้าในตลาดแถวๆนั้น แกบ่นใหญ่เลยว่าของแพ๊งแพง สู้ที่บ้านไม่ได้ ก็นะอารมณ์เดียวกับผมตอนมาใหม่ๆเลย เหอๆๆๆๆ เด่ยวก็ชินไปเองครับแม่
แม่ซื้อพวกเนื้อ กับผักมาทำกับข้าวให้ผมที่ห้อง เพราะแม่บอกว่า กับข้าวถุงพวกนี้คงไม่น่าจะอร่อย เนื่องจากเห็นผมผอมลง ถ้าแม่รู้ว่าผมผอมเพราะอะไรกันแน่ แม่คงช็อคแน่ๆเลย เหอๆๆๆๆ
เช้านี้แม่แสดงฝีมือทำแกงป่าหมู (ของโปรดดดดดดดดดด) ให้กิน ผมกินข้าวไป 2 จานพูนๆอ่ะ กับข้าวที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าฝีมือแม่เราเจงๆ ซึ้งๆๆๆ รักแม่คร๊าบบบบบบบบบบบบบ
แม่ทำแบ่งใส่ถ้วยไปให้ไอ้หมีด้วย พอ 10.00 โมงไอ้หมีก็มารับ แวะซื้อของกินที่ร้าน ส้มตำ-ไก่ย่าง ไปเพิ่มเติมด้วย พอจะจ่ายตัง แม่บอกว่าแพงอีกแล้ว
“ทำไมแพงจังเลยอะเนี่ย แถวบ้านเราแค่ 15.-เอง”
“กรุงเทพ ราคานี้ทั้งนั้นเลยครับแม่ ผมเลยคิดไว้ว่าอาจจะไปหางานทำแถวต่างจังหวัด” นั่นเลย ไอ้หมีตัวแสบครับ
“แล้วหนุ่มละลูก จะกลับไปหางานทำแถวบ้านเรามั่งมั้ย ฮึ” ซวยกรูอีกแระ ไอ้หมีนะไอ้หมี หาเรื่องให้กรูเจง
“แถวบ้านเรามันไม่มีอะไรอะแม่ มีแต่ราชการทั้งนั้น”
“แล้วได้ไปสอบอะไรมั่งรึเปล่า เค้าเปิดสอบกันก็พากันไปสอบซะนะ”
“เนี่ยครับแม่ ผมก็เพิ่งพาหนุ่มไปสมัครตำรวจมาครับ” นั่นเลย กรูชวนมรึงนะเนี่ย มะใช่มรึงชวนกรู เอาหน้าอีกแระ
“ดีแล้วลูก ไปด้วยกัน เป็นเพื่อนกันไป อ่านหนังสือเยอะๆเข้า ช่วยๆกันติว รู้มั้ยลูก” เข้าทางมันซิครับ และก่อนที่ไอ้หมีมันจะพูดอะไรต่อไป ผมก็ส่งสายตาพิฆาตมารไปให้มัน 1 ดอก
“คร๊าบบบบบบแม่ ยังมีเวลาเหลือเยอะแยะ ผมอ่านเองก็ได้แม่ ไม่ต้องไปติวหรอก”
“เฮ้ย ไม่ได้ดิ ช่วยๆกันติวอ่ะ เข้าใจเร็วกว่า ใช่มั้ยครับแม่” ตอนนี้ผมอยากจะเอาถุงส้มตำในมือ ฟาดปากมันซักทีสองที ข้อหาพยายามทำตัวเป้นลูกรักของแม่ผม
“ใช่ลูก ช่วยกันอ่าน จะเข้าใจได้ดีกว่า” เห็นมะ เข้าทางมันหมด แม่ผมก็พลอยเห็นดีเห็นงามตามมันซะงั้น รอให้แม่กรูกลับก่อนนะมรึง ตอนนี้ก็ได้แต่คิดในใจครับ ทำไรมันไม่ได้ แล้วนู้นครับ เดินกระหนุงกระหนิงพาแม่ผมไปโน้น ปล่อยให้ผมรอตังทอน ดูมันดิ ขัดใจ ขัดใจ
ได้ยินแว่วๆว่ามันจะพาแม่ผมไปเที่ยวไหนนี่แหละ แต่ได้ยินไม่ถนัด เอาเหอะ ประจบใหญ่เลยนะมรึง
“เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปรับแม่ตอนเช้านะครับ” ได้ยินแค่เนี๊ยะ ผมเลยรีบเดินมาสมทบ
“ไปไหนหรอครับแม่”
“ทศเค้าว่า พรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวทะเล ก็ดีเหมือนกันจะได้ซื้อของทะเลกลับบ้านด้วยเลย”
“ดีเลยครับแม่ เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่อยากทานอะไรบอกเลยครับ เด๋ยวผมเป็นเจ้ามือเอง” ไอ้ทศครับ เอาใจแม่กรูใหญ่ เค้ามาหากรูนะ ไม่ใช่มรึง
“ดีแม่ กินให้เต็มที่เลย กุ้งมังกร หูฉลาม เอาเลยแม่ ไอ้ทศมันรวย” ผมหันไปแขวะมัน แม่ผมก็ได้แต่หัวเราะไปตามเรื่อง ไอ้หมีก็หน้าเหวอๆไปหน่อยนึง แต่มันคงรู้แหละว่าแม่ผมคงไม่กิน
“ได้นะครับแม่ ถ้าแม่อยากกินเดี๋ยวผมพาไป” แล้วมันก็หันมายักคิ้วใส่ผมทีนึง โอ๊ยยยยย หงุดหงิดโว๊ย
“รีบไปเหอะ ส้มตำจะเซ็งอยู่แล้ว” แล้วผมก็พาแม่จูงมือเดินนำหน้าไปที่รถก่อนเลย ช่างไอ้หมีมัน
................................................................................
มาถึงบ้านไอ้หมี ไอ้หมาหน้าหื่น วิ่งมาตัวแรกเลยครับท่าน แล้วก็เหมือนเดิมเป๊ะ มาถึง ดมฟุดฟิดๆ แล้วก็เอากะขาผมซะงั้น แม่เห็นแล้วขำใหญ่เลย จากนั้นหมาที่เหลือก็วิ่งตามมาเป็นพรวน พร้อมกับป๊าและแม่ไอ้หมี
หลังจากทักทาย แนะนำเรียบร้อย ผมกับไอ้หมีก็ช่วยกันจัดการของกิน โดยมีไอ้หมาหน้าหื่น นอนอยู่ใกล้ๆ คอยดูนะ ถ้าคราวนี้มันมาแอบกินไก่ของผมอีกละก็ ผมจะบีบๆๆๆๆๆๆๆๆๆไข่มันให้แตกเลย
ส่วนแม่ผม ป๊าไอ้หมีและแม่ไอ้หมี ก็นั่งคุยกันเฮฮาเชียว สงสัยจะคุยกันถูกคอ งี้หละคนทำอาชีพวงการเดียวกัน อายุเท่าที่ดูก็น่าจะไล่เลี่ยกัน เลยเข้ากันได้ดีเป็นพิเศษ ส่วนไอ้หมีเรอะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
“พรุ่งนี้จะพาแม่กรูไปไหนอ่ะ ขอนุญาติกรูยัง”
“ก็จะพาแม่ยายไปทะเลไง” แล้วมันก็ลอยหน้าลอยตา
“ปากดีนะมรึง รอแม่กรูกลับก่อนเหอะมรึงงงงงง” ผมนี่อยากจะเอาไม้คีบไก่ตีปากมันจริงๆ
“ปากไม่ได้ดีอย่างเดียวหนะ อย่างอื่นก็ดี เคยลองแล้วนิ จำไม่ได้หรอจ้ะ” แล้วมันก็ยักคิ้วให้ผมอีกทีนึง หงุดหงิดมากมายครับตอนนี้ เถียงไม่ทัน แถมทำไรมันไม่ได้ด้วย
หลังจากนั้นก็ไม่มีไรครับ ได้แต่เคืองๆอยู่ในใจ พอกินกันเสร็จ เราก็ไปไหว้พระแก้วมรกตกัน ไปกันทั้งบ้านเลย ป๊ากะแม่ไอ้หมีก็ไปด้วย ไหว้พระ ทำใจให้สงบ เฮ้อ........โล่ง ตอนเย็นไอ้หมีก็มาส่ง ผมก็พาแม่ไปเดินห้าง ดูนั่นดูนี่ พร้อมกับกินข้าวเย็นไปเลย
…………………………………………………………………
ตอนเช้าไอ้หมีมารับแต่เช้า เราแวะซื้อพวกข้าวเหนียวหมูปิ้งก็แถวๆตลาดก่อน จะได้เดินทางรวดเดียวเลย
มาถึงทะเลก็ราวๆเกือบ 11 โมงแล้ว พอได้ที่นั่งทำเลดีๆแล้ว ผมกับไอ้หมีก็มีหน้าที่เดินไปซื้ออาหารทะเล ปล่อยให้พวกพ่อๆ แม่ๆ เค้านั่งรับลมกันสบายๆ พวกผมก็เดินๆๆๆๆๆๆ เลือกๆๆๆๆ ซื้อๆๆๆๆกันสุดฤทธิ์ สนุกจนลืมไปเลยว่ากำลังเคืองๆมันอยู่ หลังจากไปเดินก็อยู่พักนึง ก็ได้ปูมา 1 ถาด(แกะเปลือกแระ) กุ้งเผาโลนึง ปลาหมึกย่าง 2 ตัว ข้าวผัดทะเล 1 โถ ต้มยำทะเลอีก 1 หม้อ มะพร้าวเผา 2 ลูก มะพร้าวสด 3 ลูก และยำไข่แมงดาทะเล ตอนแรกว่าจะเอาส้มตำด้วย แต่เมื่อวานเพิ่งกินไป ไม่เอาดีกว่า
ผมถือแค่ถาดปู กับถาดยำไข่แมงดา นอกนั้นให้ไอ้หมีหอบปาย ฮุฮุ แอบเอาคืนนิดนึง ส่วนตังที่จ่ายไปอะหรอ ตังไอ้หมีล้วนๆครับ ก็มันอยากบอกเองว่าจะเลี้ยงอ่ะ ไม่ผิดเน้อ
พอยกไปที่โต๊ะ นั่งกันซักแป๊ปผมกะไอ้หมีก็เล่นน้ำเลยครับ พวกผู้ใหญ่เค้ามาแค่นั่งกินลมกัน เด็กๆอย่างเรา เช่าห่วงยางครับ จริงๆครับ นึกภาพผู้ชายตัวควายๆอย่างไอ้หมี กำลังเดินลากห่วงยางอันโตๆลงน้ำ เห็นแล้วก็ขำดีครับ พอลงไปได้ ผมก็โดดขึ้นไปนั่งบนห่วงยางให้ไอ้หมีลาก สนุกมากมาย คลื่นมาทีนึง ก็กระโดดกระแทกคลื่นทีนึง โอ๊ว สนุกมากมาย ยิ่งคลื่นแรงๆสูงๆ สะใจครับ
“เฮ้ยๆๆ มาแล้วเว้ย” คลื่นครับ ไม่ใช่อะไรเลย ตื่นเต้นเป้นเด็กๆเลย
“มาอีกแล้วเว้ย อันนี้ลูกใหญ่เลย เร็วดิมรึง” เนื่องจากไอ้หมีต้องเป็นคนผลักให้ห่วงยางที่ผมนั่งกระแทกใส่คลื่นนั่นเอง เหอๆๆ แต่คราวนี้คลื่นมันสูงกว่าลูกอื่น เลยส่งผลให้ห่วงยางผมพลิกคว่ำไม่เป็นท่า กินน้ำทะเลไป หลายอึก แสบหูแสบตาไปหมด ไอ้หมีหรอครับ ไม่มีหรอกครับจะเดินมาช่วยอ่ะ ยืนขำกร๊ากกกกเลย ส่วนห่วงยางก็ลอยไปนู้น ผมต้องกระดึ๊บๆ ไปลากมา แอบเคือง เลยให้มันนั่งมั่ง กะเอาคืน
พอมันนั่งได้ที ผมก็ผลักให้มันดีๆก่อน อิอิ พอเจอลูกสูงๆหรอ ผมก็ผลักครับ ผลักห่วงยางให้คว่ำเลย 555 สะใจ ก็สนุกๆ ขำๆกันไปครับ ไม่มีไรมาก แล้วก็กลับขึ้นมากินอะไรที่โต๊ะกัน ไม่น่าเชื่อว่าการเล่นน้ำแค่ไม่เท่าไหร่ จะทำให้หิวได้มากมายขนาดนี้ เพราะผมกะไอ้หมีไม่คุยกับเลยครับ จับอะไรได้ ยัดเข้าปากเคี้ยวๆกลืน เหอๆๆๆๆ กว่าจะได้คุยกันก็นั่นแหละ อิ่ม
จริงๆแล้วคืออยากพาแม่มาเที่ยวครับ แต่ไปๆมาๆ สนุกกันเองซะงั้น กว่าจะได้กลับก็เกือบๆ 4 โมงเย็นครับ อยู่ต่อนานไม่ได้ เพราะต้องส่งแม่ขึ้นรถกลับ
กลับมาถึงก็เกือบๆ หกโมงแล้ว ข้าวเย็นไม่ต้องครับ เพราะอิ่มตื้อเลย จัดการเก็บกระเป๋าเตรียมไปส่งแม่ขึ้รถตอน 3 ทุ่ม ไอ้หมีมารับครับ ดูท่าทริปเที่ยวคราวนี้ ป๊ากะแม่ไอ้หมี จะเข้ากันได้ดีกะแม่ผมมากมาย ดีแล้วครับ รักกันไว้ พอ 2 ทุ่ม ไอ้หมีก็มารับครับ ไปถึงหมอชิตก็ราวๆ2 ทุ่ม 45 นั่งรอรถนิดหน่อย ร่ำลากันอีกนิด
“ทศ ยังไงแม่ก็ฝากหนุ่มด้วยนะลูก มาอยู่นี่คนเดียวญาติก็ไม่มี แต่มีทศอยู่แม่ก็สบายใจ”
“ไม่ต้องห่วงครับแม่ มีหนุ่มที่ไหน มีผมที่นั่นแหละครับ” หน้าบานเป้นจานดาวเทียมไปแล้วไอ้หมีหนะ
“ดูแลตัวเองดีๆนะลูก แม่เป็นห่วงนะ คนสมัยนี้อันตราย ไม่ใช่คนบ้านเรา ไว้ใจใครไม่ได้รู้มั้ยลูก” แม่พูดไปแล้วก็ลูบหัวผมไปอย่างเอ็นดู พาลจะทำให้ผมร้องไห้นี่ซิ แต่สะกดไว้ครับ กลัวเสียฟอร์ม คนเยอะ
“ไม่ต้องห่วงครับแม่ ผมจะระวังตัวนะ แล้วอีกอย่างไอ้ทศก็อยู่ ตัวยักกะยักษ์ คงไม่มีใครกล้าทำอะไรหนอกแม่” ผมพูดติดตลก พอให้แม่ยิ้มได้ ท่านจะได้ไม่กังวลมากนัก
“มะม่วงกับส้มลิ้มก็เอาไปฝากเพื่อนๆที่ทำงานด้วยนะลูก” นี่แหละครับ ชีวิตคนบ้านนอก มีอะไรก็เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แสดงน้ำใจไมตรีต่อกันโดยไม่ต้องมีผลประโยชน์มาเกี่ยวข้อง
“ครับแม่ เค้าจะได้รู้ว่าบ้านเรามะม่วงอร่อย เนอะ” เราคุยกันอีกซักพัก รถก็เข้าเทียบชานชาลา แม่ก็เตรียมตัวขึ้นรถ มีกอดกันนิดนึง ต่อมน้ำตาผมจะแตกอยู่รอมร่อ
“ดูแลตัวเองดีๆนะลูก แม่เป็นห่วงนะ” แม่พูดก่อนที่จะขึ้นไปนั่งบนรถ โดยมีผมกะไอ้หมียืนอยู่ด้านล่าง รอจนรถออกไป มีโบกไม้โบกมือ แบบไม่อายใครเลยครับ
“ขอบใจนะเว้ย ที่พาเที่ยว แล้วก็พามาส่งอ่ะ” ผมบอกมันที่หน้าหอ
“ไม่ต้องหรอก มันเป็นหน้าที่ของลูกเขยที่ดีอยู่แล้วหละ” ผมละอยากจะดีดหน้าผากมันเจงๆเรย
“เออ ขี้เกียจเถียงละ เหนื่อยโคตร ค่อยว่ากันพรุ่งนี้ละกัน ขับรถกลับดีๆนะ” ถึงมันจะกวนๆ แต่ผมก็ยังห่วงมันแหละ ขนาดผมแค่เล่นน้ำกะนั่งรถเฉยๆยังเหนื่อยขนาดนี้ นี่ไอ้หมี ทั้งขั้บรถ ทั้งรับ-ทั้งส่ง มันเองก็คงเหนื่อไม่น้อยไปกว่าผมหรอก
“เจอกันพรุ่งนี้นะ” ผมพูดจบก็ปิดประตู รอจนมันเคลื่อนรถออกไปก็ค่อยขึ้นห้อง หัวถึงหมอน หลับเป็นตายเลย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
