เหอๆๆๆๆๆ
ลุ้นๆๆๆๆ เมื่อวานกะจะลงให้อีกตอน แต่ผิดพลาดทางเทคนิคนิดหน่อย ชดเชยๆ
.....................................................
องก์ที่ 35
ผมซื้อของเสร็จ จนกลับมาถึงห้อง จัดของเข้าที่หมดแล้ว ลองโทรหามันอีกทีดีกว่า
ตื๊ดดดดด.....ดด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด (มันติดนะ แต่เหมือนโดนตัดสายทิ้ง)
ปรี๊ดเลยผม
มรึงไม่อยากรับ งั้นก็อย่ารับเลยมรึง ผมเลยปิดเครื่องไปเลย โมโหสุดๆ ขืนอยู่ห้องมีหวังความโมโหจุกอกตายกันพอดี ผมเลยออกไปเดินเล่น นั่งกินไอติม (สเวนเซ่นอีกแล้ว ก็อร่อยอ่ะ) ให้อารมณ์มันเย็นๆลงก่อน
แล้วโชคดี เค้ามีบูธเครื่องดื่ม ......ไม่อยากโฆษณาอ่ะ ไม่บอกชื่อละกัน....... มาให้ชิม กลิ่นกีวี รสชาดใช้ได้เลย ถ้าเหนื่อยๆมา ได้กินแบบเย็นๆซักขวด สดชื่นเลย ผมเลยอุดหนุนเค้าไป 1 แพค (ก็ชิมไปตั้ง 3 แก้ว 555555555 )
อารมณ์ดีขึ้นแระ(ไม่ได้อารมณ์ดีเพราะได้กินของฟรีเน้อ เหอๆๆๆๆ) กะว่าจะลองโทรหาไอ้หมีอีกที ควานหาโทรศัพท์ ซวยละกรู ลืมทิ้งไว้ที่ห้อง แถมปิดเครื่องอีก ช่างมันละกัน ต้องดัดนิสัยกันบ้าง ปล่อยเข้าหน่อยละได้ใจ
ผมเลยเดินดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย พยายามเดินถ่วงเวลาสุดๆ แต่ใจมันกังวล
- ไอ้หมีมันจะโทรมามั้ยน๊า
- มันจะรู้มั้ยว่าผมโกรธ
- มันจะมารอง้อผมที่ห้องรึเปล่า
- .............และอีกมากมาย..........ผมมันพวกจินตนาการสูงส่ง
ไม่ไหวๆ ถ้ามันมารอจริงๆ ป่านนี้ก็คงได้บทเรียนสมใจแล้วหละ
กลับห้องไปดูหน้าไอ้หมีดีกว่า
แต่พอกลับถึงห้องไม่ยักกะเห็นมันแฮะ (มันมีกุญแจห้องผม)
มันไปไหนเนี่ย ผมเลยเปิดโทรศัพท์ โทรหามัน
“........หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้............” ผู้หญิงคนนี้รับอีกละ
ผมเลยโทรเข้าบ้านมันซะ เลย
ตู๊ดดดดดด ตู๊ดดดดดดด ตู๊ดดดดดดด กริ๊ก
“สวัสดีค่ะ” เป็นแม่มันรับคับ
“สวัสดีครับแม่ ผมหนุ่มนะครับ”
“เป็นไงลูก ช่วงนี้ไม่เห็นมาเยี่ยมแม่บ้างเลยละ”
“แฮะๆ ช่วงนี้งานยุ่งนิดหน่อยน่ะครับแม่ กว่าจะได้กลับก็มืดแล้ว แม่กับป๊าสบายดีมั้ยครับ”
“ก็ตามประสาคนแก่แหละลูก แล้วโทรมามีอะไรรึเปล่าลูก”
“พอดีผมโทรหาทศไม่ติดน่ะครับ ทศอยู่มั้ยครับแม่”
“ทศหรอ ออกไปกับเพื่อนน่ะลูก เห็นบอกว่าจะไปกินเลี้ยงกับที่แผนกอะจ้ะ ไม่ได้ไปด้วยกันหรอลูก”
“หรอครับ ไม่เป็นไรครับแม่ งั้นแค่นี้ก่อนนะครับ แล้วผมจะไปเยี่ยมนะครับ”
ผมต้องรีบวางหูก่อนที่อารมณ์ผมจะปรี๊ด ไหนมันว่ามันจะโทรหา ไหนว่าเมื่อคืนไปงานวันเกิดเพื่อน ทำไมไม่รับโทรศัพท์กรู แล้วทำไมไม่โทรกลับหากรู มรึงกำลังทำอะไรไอ้เชี่ยทศ มรึงกำลังทำอะไรอยู่
ผมโทรหาเพื่อนๆที่แผนกมัน ว่าวันนี้ไปกินเลี้ยงกันที่ไหน มันก็ว่าไม่ได้มีงานเลี้ยงอะไรที่แผนก ผมสุดที่จะกลั้นอารมณ์ ไหนแม่มันว่าไปกินเลี้ยงที่แผนก นี่มรึงกล้าโกหกแม้แต่แม่มรึงเอง
ผมเลยตัดสินใจโทรหาไอ้พี่ป็อป ผมเชื่อว่าพี่แกน่าจะรู้อะไรดีกว่าผม
“พี่ป็อป ผมหนุ่มนะครับ”
“ว่าไงหนุ่ม”
“พี่ป็อปเจอทศบ้างมั้ยครับ”
“ทศหรอ ทำไม มีอะไรรึเปล่า”
“เปล่าหรอกครับ ไม่รู้ว่ามันไปกินที่ไหน เห็นมันชวนหลายทีแล้ว ผมว่าจะไปเซอร์ไพร์มันซะหน่อย”
“พี่ไม่แน่ใจนะ แต่ถ้าที่.................... ทศเค้าไปบ่อย ลองไปดูก็ได้นะ”
“ขอบคุณครับพี่”
“เดี๋ยวหนุ่ม มีอะไรรึเปล่า บอกพี่มาตามตรงดีกว่า”
ผมเลยเล่าให้พี่ป็อปแกฟังคร่าวๆ แค่ว่ามันเที่ยวบ่อย แล้วผมก็เกิดอาการกังวลอย่างที่พี่ป็อปบอก ผมเลยอยากไปแสดงตัวก็เท่านั้น
“เอางี้ เดี๋ยวพี่พาไปละกัน เราไม่เคยเที่ยวไม่ใช่หรอ กว่าจะหากันเจอ ทศมันคงกลับบ้านไปนอนแล้วหละ” บทจะดีก็ดีเนอะ ผมเลยนัดออกไปเจอแกก่อน แล้วก็ขับรถไปกับแก พร้อมกับแฟนแก(คนใหม่.....แต่ก็หน้าตาดีไม่พอคนก่อนเลย กิ๊กเยอะเจงๆพี่ป็อปนี่)
จริงๆแล้วผมไม่ใช่คนหูเบานะ ผมแค่อยากจะไปดูให้เห็นกับตาแค่นั้น เพราะผมเชื่อใจมัน ผมเองจะได้เลิกระแวงมันด้วย
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
