ตอนที่.....159
ป่วง ป่วง ป่วง
"เป็นอะไร นั่งไม่พูดไม่จาตั้งแต่ออกจากบ้านแล้ว" พี่พีทถามขณะที่รถติดไฟแดง
พี่พีทขับรถมาส่งผมที่มหาวิทยาลัยเหมือนเช่นทุกวัน แต่วันนี้ไม่มีเสียงเจื้อแจ้วเจรจาของผมเลย
"หัวมันตึงๆอ่ะ เหมือนจะปวดหัวแต่ก็ยังไม่ปวด"
"ยังไง ไปหาหมอไหม"
"ไม่อ่ะ มันยังไม่ได้เป็นอะไร แต่มันเหมือนกำลังจะเป็นอ่ะ เข้าใจป่ะ"
"ทานยาซะ"
"ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไรจะให้ทานยาอะไรล่ะ เอะอะก็ทานแต่ยา ตับไตวายกันพอดี"
"เอ้า ก็บอกจะปวดหัว วันจันทร์นี้จะสอบแล้วไม่ใช่หรอ"
"อือ"
"เดี๋ยวเย็นนี้ถ้าไม่ดีขึ้นเดี๋ยวไปหาหมอกัน"
"เย็นนี้จะมารับหรอ"
"อืม เดี๋ยวต้องไปลองเสื้อผ้าไง ของพี่ฟ้าอ่ะ จำไม่ได้หรอ"
"ไม่อยากจำ"
"เอาอีกแล้ว เป็นไรอีกอ่ะ"
"ก็บอกแล้วไงว่ารับงานหลังสอบ จำบ้างสิ อย่าถือว่าเป็นพี่ฟ้าแล้วจะมามีอภิสิทธิ์เหนือน้องภูนะ"
"โอเคๆ เดี๋ยวพี่โทรไปแคนเซิลให้"
ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองนะว่าทำไมต้องหงุดหงิดใส่พี่พีท พอพี่พีทเอ่ยชื่อพี่ฟ้าขึ้นมา
ผมมองออกไปนอกรถ เห็นรถติดกันไม่ยอมขยับก็ทำให้อารมณ์ที่บูดบึ้งเพิ่มมากขึ้น
"พี่พีท"
"ครับ"
"ขอโทษนะ"
"เรื่องอะไร"
"ที่น้องภูหงุดหงิดใส่พี่พีทอ่ะ"
"นี้หงุดหงิดแล้วหรอ ทำไมยังน่ารักอยู่เลยอ่ะ"
"บ้า"
"ฮ่าๆๆๆ เป็นอะไรก็บอกพี่ มีอะไรอย่าคิดคนเดียว อย่าน้อยให้พี่ได้รับรู้ความรู้สึกนั้นบ้าง พี่พร้อมจะทำทุกอย่างให้น้องภูมีความสุข เข้าใจไหม"
"อื้ม"
"ไอ้หมาเอ๊ย" แล้วพี่พีทก็ก้มมาหอมแก้มผม ไฟเขียวรถออก ขับต่อไปเรื่อยๆ จนถึงมหาวิทยาลัยพี่พีทก็จอดให้ลง
"เดี๋ยวพี่จะรีบมารับนะ เผื่อไม่สบาย"
"พี่พีท"
"ว่าไงครับ"
"น้องภูรักพี่พีทนะ"
"พี่ก็รักน้องภูครับ"
"ฟ๊อดดดดด"
"ตั้งใจเรียนนะ"
"อื้อ" แล้วผมก็ส่งยิ้มหวานๆให้ก่อนลงจากรถ แล้วคนที่มายืนรอผมเหมือนเช่นทุกวันก็สิ่งยิ้มเบาๆมาให้
"มาแต่เช้าเชียวนะ"
"ก็ไม่มีคนมารับมาส่งนิ"
"ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย"
"อ่ะ" ไอ้กรีซยื่นถุงอะไรสักอย่างให้ผม
"อะไรอ่ะ"
"ขนมไข่หงส์ ยายแกหาบมาขายเลยซื้อไว้สงสารแก"
"อื้ม เราชอบมากเลยรู้เปล่า"
"หรอ ลองชิมดิว่าอร่อยเหมือนไข่พี่พีทเปล่า"
"ทุเรศ"
"ฮ่าๆๆๆ"
"ว่าแต่ อยากลองชิมไข่พี่ซูมไหมอ่ะ"
"แหวะ"
"ฮ่าๆๆๆลองดู แล้วจะติดใจนะ"
"เหมือนไข่พี่พีทที่ภูติดใจอ่าหรอ"
"ใช่ ไข่พี่พีทนะ ทั้งหอมทั้งฟู อร่อย ทานกับข้าวสวยร้อนๆ"
"ไข่เจียว"
"ใช่"
"แต่เราไม่ได้หมายถึงไข่เจียวนะ"
"รู้แล้ว"
"คุยอะไกันอยู่สองหนุ่ม" พี่ซูมนี้ก็ตามติดจัง เดินมาแทรกตรงกลางระหว่างผมสองคน
แล้วก็กอดไหล่ผมสองคนไว้ เริ่มถึงเนื้อถึงตัวแล้วไง หน้าไม่ต้องมาใกล้ขนาดนั้นก็ได้
"คุยเรื่องไข่"
"ไข่อะไรอ่ะ"
"ไข่พี่ซูมไง"
"เห้ย" ไอ้กรีซหันมามองผมด้วยสีหน้าตกใจ
"ไข่พี่ ไข่อะไรครับ"
"ไข่นี่ไง ไอ้กรีซมันซื้อมา น้องภูก็เลยบอกว่า ถ้าพี่ซูมอยู่ด้วยน่าจะชอบไข่ของแกนะ"สาตาผมปรับเข้าสู่โหมดเจ้าเล่ห์
"อะไรอ่ะ"
"ขนมไข่หงส์ไง รู้จักเปล่า" ผมถาม
"รู้จักสิ ขอชิมหน่อยนะกรีซ"
"ครับ"
"เดี๋ยว" ผมชักถุงขนมหลบ
"ทำไมอ่ะ ชิมไม่ได้หรอ"
"พี่ซูมแน่ใจนะว่าจะชิมไข่ไอ้กรีซ"
"แน่ใจดิ"
"ชิมแล้วต้องรับผิดชอบนะ"
"หืมม"
"พี่ อย่าไปฟังมันมาก ลองชิมเถอะครับ อร่อยดี "
แล้วไอ้กรีซก็ดึงถุงขนมจากผมไปให้พี่ซูม เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนก็แบบนี้แหละคนเรา
พี่ซูมก็รับขนมจากไอ้กรีซไปทานอย่างเอร็ดอร่อย ว่าแต่พี่ซูมมาทำไมเนี่ย
"ว่าแต่พี่ซูมมาที่คณะทำไมเนี่ย"
"ก็มาหาน้องภูไง"
"มาหาภู มาทำไม มีอะไรกับภู"
"คิดถึง"
"อย่ามาเวอร์" ผมจับสายตาของไอ้กรีซได้ว่ามันดูเศร้าลงไปอย่างเห็นได้ชัด
"จริง"
"มาคิดถึงภูทำไม แฟนภูขี้หึงนะ เดี๋ยวโดนตื๊บหรอก"
"งั้นคิดถึงกรีซดีกว่า"
"คิดถึงมันนั้นแหละ มันยังไม่มีใครเอา คิดถึงแล้วปลอดภัย ฮ่าๆๆๆๆ"
"คือทางโรงพยาบาลเขาหาพรีเซนเตอร์ ถ่ายโปสเตอร์ ร่วมกันบริจาคอวัยวะ ทางโรงพยาบาลเขาให้พี่มาหานิสิตน่ารักๆ"
"แล้วไง"
"พี่ก็เลยมาหาน้องภูไง ช่วยการกุศลได้บุญ ถ้าปฏิเสธอาจจะดูไม่ดีนะ"
"ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย เอาไอ้กรีซไปด้วยนะ"
"เห้ยเอากูไปทำไมกูไม่ได้น่ารักเหมือนมึงนะ"
"ก็จะเอาเราสองคนนั้นแหละ เพราะเข้าใช้หลายคน โอเคตามนี้นะ ส่วนขนมนี้พี่ขอนะ ไปล่ะ เดี๋ยวจะโทรไปนัดวันและเวลาอีกที"
"เห้ยพี่ซูมเดี๋ยวดิ เอาขนมคืนมาเลย"
"ไม่ให้" แล้วพี่ซูมมันก็เดินจากผมสองคนไป ผมเห็นไอ้กรีซแอบยิ้ม
"ยิ้มอะไร"
"เปล่านิ"
"อย่ามาแสดง เลิกเขินพี่ซูมแล้วหรอ "
"ก็...."
"อ๊ะๆๆ ไม่ถามก็ได้ ไปเรียนดีกว่า สรุปแล้ว พี่ซูมก็ได้ชิมไข่แกแต่เพียงผู้เดียว ข่าวนี้ต้องขยาย"
"เห้ยไอ้ภู อย่านะเว้ย เห้ยยยยย"
แล้วผมสองคนก็วิ่งไล่กันจนมาถึงคณะ ที่พวกเพื่อนๆนั่งรออยู่แล้ว
"เห้ยๆๆมีข่าวจะบอก"
"อะไร" กิ๊บแสดงสีหน้าอยากรู้มากมาย
"ไอ้กรีซให้พี่ซูมชิมไข่ของมัน"
"เห้ย ทำไมไวจังว่ะ แกนี้ใช้ร่างกายเปลืองอีกแล้วนะอีกรีซ"
"พวกแกเชื่อไอ้ภูหรอ"
"เชื่อ!!!!!" ทุกคนพร้อมใจกัน
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ไหนลองเล่ามาสิ ไปชิมอะไรกันที่ไหนเมื่อไรยังไง"
"ก็แค่ซื้อไข่หงส์มาฝากพี่เขา"
"อ้าว ไหนบอกซื้อมาฝากเราไง แกนี้มันจริงๆเลยนะ ตกลงซื้อมาฝากพี่ซูม เพื่อนตาดำๆกี่ชีวิตเนี่ย"
"ก็ยายเขามีขายแค่นั้นนิ ถ้ามีเยอะกว่านี้ก็จะซื้อมาฝากแล้วล่ะ"
"อย่ามาเลยอีกรีซเห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน ซึ้ง แค่นี้นะขึ้นเรียน"
แล้วพวกเราก็พร้อมใจกันขึ้นเรียนโดยไม่สนใจไอ้กรีซอีกเลย แกล้งงอนมันไปอย่างนั้นแหละ
จนถึงช่วงพักกลางวันก็ไม่มีใครคุยกับมัน ก็แกล้งมันสนุกดีขำขำ ฮ่าๆๆๆๆ
"เห้ยอย่างอนดิว่ะ เดี๋ยววันจันทร์จะเหมายายแกมาให้"
"มันไม่เหมือนถุงที่แกหลอกว่าเอามาฝากเราหรอกกรีซ ทั้งๆที่จริงแกจะเอามาฝากพี่ซูม"
"ไม่ใช่อย่างนั้น คือ โห่ อย่างอนดิว่ะ"
"ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแหละ ต่อไปอีกหน่อยได้เป็นเมียพี่เขาสมใจก็คงลืมพวกฉัน เชอะ"
"กิ๊บ เราไม่ใช่คนอย่างนั้นหรอกนะ"
"พอเถอะกรีซ แพงว่ากรีซน่าจะรู้อยู่แก่ใจนะ"
"แพง เป็นไปกับเขาด้วยหรอ แค่ขนมถุงเดียว"
"แต่ก็เป็นขนมที่แพงไม่เคยกิน แต่พี่ซูมได้กิน ทั้งๆที่พี่ซูมไม่ใช่คนในกลุ่ม"
"ใช่ๆๆๆ" ไอ้ทิกรีบพยักหน้า
"โหยทิก เป็นไปกับเขาอีก ไอ้พล ช่วยกูหน่อยดิว่ะ"
"ก็ช่วยไม่ได้หรอก เพราะกูไม่ได้กินไข่มึงแบบพี่ซูม"
"ไอ้พล ไอ้นี่นิ แล้วจะให้เราทำไงว่ะ"
"ภู แกเอาไง" กิ๊บถาม
"ก็โทรไปหาพี่ซูมแล้วบอกว่า พี่ครับ ผมชอบพี่"
"บ้า ไม่เอาหรอก"
"งั้นก็เย็นนี้ไปหาพี่เขาที่คอนโดเอาไข่ไปให้พี่เขาชิมอีก"
"ไม่เอา"
"โน้นก็ไม่เอานี้ก็ไม่เอา แกออกไปจากกลุ่มเลยไป " ไอ้กิ๊บด่า
"ไปก็ได้ว่ะ" แล้วมันก็งอนของจริง เดินสะบัดก้นออกจากโต๊ะไปเลย ซวยแล้วไง
"ซวยแล้วกิ๊บ มันไปจริงๆแล้วอ่ะ"
"เดี๋ยวมันก็กลับมา เชื่อสิ คนอยางมันอยู่คนเดียวไม่ได้หรอก"
"แล้วถ้ามันไม่กลับมาอ่ะ"
"เราก็ไปง้อมันสิ รีบๆทานข้าวเข้าเถอะคุณหนูภูก่อนที่มันจะงอนแล้วเตลิดไปให้พี่เขาชิมไข่"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
ผมทานข้าวกันอิ่ม ก็ซื้อขนมติดไม้ติดมือมา เพราะไอ้กรีซมันทานข้าวไปนิดเดียวเอง
เดินมาใต้คณะก็เห็นมันนั่งกอดเข่าเหม่อมองไปที่สนามหญ้า พระเอกเอ็มวีชัดๆ
"แกอ่ะเข้าไปไอ้ภู"
"ทำไมงั้นอ่ะ"
"ก็แกอ่ะเป็นคนเอาเรื่องไข่พี่ซูมมาตีแผ่"
"เออ ก็ได้" ผมก็เดินเข้าไปนั่งข้างๆไอ้กรีซ
"กรีซซซซซซซ"
"อะไร"
"โกรธหรอ"
"มีสิทธิ์ด้วยหรอ"
"พวกเราขอโทษ"
"ไม่จำเป็นหรอก"
"จำเป็นสิก็กรีซโกรธเราอ่ะ"
"เราไม่ได้โกรธ"
"แล้วทำไมถึงเดินออกมาอ่ะ ยังทานข้าวไม่อิ่มเลยนะ"
"เราไม่ได้เห็นพี่ซูมดีกว่าพวกแกอย่างที่พวกแกคิดนะเว้ย"
"รู้ ก็แค่แกล้งเฉยๆ ดีกันนะ"
"อืม" โกรธง่ายต้องหายเร็วแบบนี้สิ ผมส่งสัญญาณให้ไอ้พวกนั้นรู้ว่าทุกอย่างโอเคแล้ว
มันเลยเดินกันเข้ามาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โดยเฉพาะนังกิ๊บ
"เห้ยกรีซซซซซ มานั่งทำอะไรตรงนี้ว่ะแก เนี่ย ซื้อหนมมาฝาก กินซะ"
"ขอบใจ"
"ไม่เป็นไร เพื่อนกันรักกันจะตาย เนอะๆๆๆๆ แต่ไม่มีไข่พี่ เอ๊ย ไข่หงส์นะ"
"อินี่ ตลอด"
"ฮ่าๆๆๆ"
ทุกอย่างกลับมาเป็นปรกติ ขึ้นเรียน เลิกเรียน กลับบ้าน
"เจ้าชายแกยืนรออยู่โน้นอ่ะ" กิ๊บบอกผมเมื่อเห็นพี่พีทยืนใส่แว่นดำ ดูดน้ำอยู่หน้าตึก
"ทำไมพี่พีทหล่อขึ้นอ่ะ ฉันว่าผมทรงนี้เหมาะกับพี่พีทนะ ดูแบดบอยดีอ่ะ" แพงเสริม
"ท่าทางจะแซ่บ" ไอ้พลพูด แล้วก็เลียริมฝีปาก
"ทะลึ่ง" ไอ้ทิกก็ตบหัวไปเบาๆ
"น่าจะตบให้แรงกว่านี้"
พี่พีทเห็นผมแล้วก็ถอดเเว่นแล้วก็ส่งยิ้มให้
"ยิ้มที เสื้อผ้าอิกิ๊บจะหลุดซะให้ได้เชียว"
"เวอร์"
"พี่พีทสวัสดีค่ะ" แพงเดินเข้าไปสวสัดีพี่พีทก่อนใคร
"สวัสดีครับ" แล้วทุกคนก็สวัสดีทักทายพี่พีท
"พี่พีทสบายดีนะคะ"
"สบายดีครับ พวกเราล่ะสบายดีนะ"
"สบายดีค่ะ แต่ยังไม่มีแฟน" สาวๆแย่งกันคุยกับพี่พีท
"เดี๋ยวพี่หาให้ไหม"
"ตกลงค่ะ เอาหล่อเท่าพี่พีทก็พอ หล่อมากกว่านี้หนูรับไม่ไหว"
"โอเคครับ"
"กลับบ้านเหอะ ปวดหัว" ผมบอกพี่พีท
"เออ ฉันเห็นแกนั่งคิ้วยุ่งทั้งคาบเลย"
"มันตึงๆที่หัวอ่ะ"
"ฝากดูแลเพื่อนหนูด้วยนะคะพี่พีท"
"ครับ จะดูแลอย่างดีเลยครับ"
"จับฉีดยาเลยนะครับ ถึงบ้านอ่ะ ฮ่าๆๆ"
"เหมือนที่แกสองคนพลัดกันฉีดอ่าหรอ" กิ๊บแซวไอ้พล
"เออ"
"กลับก่อนนะ เจอกันวันสอบ"
"โอเค ขับรถดีๆนะคะพี่พีท สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ" ผมกับพี่พีทเดินลงมาจากคณะ พี่พีทดึงกระเป๋าจากมือผมไปถือให้
มีหลายสายตาจับจ้องมองมาที่เรา เดือนมหาวิทยาลัยจะขยับตัวไปไหนคนก็มอง ฮ่าๆๆ
แต่มีหรือจะแคร์ ไม่ได้เดินจูบปากกันซะหน่อย เดินมาถึงที่รถกว่าจะถึงก็เล่นเอาเหงื่อซึม
เข้ามาในรถก็กดเบาะปรับเอนลงแล้วก็นอน พี่พีทสตาร์ทเครื่อง เปิดแอร์เย็นฉ่ำ
"ไปหาหมอไหม"
"ไม่ดีกว่า" แล้วพี่พีทก็เอามือมาอังๆที่หัว
"ปวดหัวหรอ"
"อืม แต่มันปวดร้าวไปทั้งหน้าเลยอ่ะ แปลกๆยังไงก็ไม่รู้"
"พี่ว่าไปหาหมอดีกว่า"
"เดี๋ยวก่อนดีกว่าพี่พีท กลับบ้านไปทานยาแล้วก็นอนคงดีขึ้น "
"แน่ใจนะ"
"แน่ๆ"
"โอเค"
พี่พีทขับรถออกมาจากมหาวิทยาลัย รถตอนเย็นก็แสนจะติด ผมก้เผลอหลับไป
แล้วก็มาตื่นเมื่อรถขับมาถึงบ้านแล้ว พี่พีทจอดรถ ก็ถือของให้ผมลงจากรถ
ผมเดินลงมาด้วยอาการปวดหัวตึงๆร้าวไปทั้งหน้า เสียวฟันแปลกๆ
"พี่พีท"
"ครับ"
"น้องภูว่าน้องภูปวดฟันอ่ะ"
"น้องภูไม่มีฟันผุนิ เราพึ่งไปหาทันตแพทย์กันมานะ"
"แต่น้องภูมีฟันคุด ที่ยังไม่ได้ผ่า ตอนตรวจร่างกายก่อนเข้ามหาวิทยาลัยอ่ะ"
"ปวดฟันคุดหรอ"
"เหมือนจะเป็นอย่างนั้นอ่ะ"
"งั้นเดี๋ยวไปหาอะไรทานแล้วเราไปหาหมอกัน จะได้ผ่าออก"
"กว่าจะไปถึงคลินิคปิดพอดีอ่ะ เอาไว้พรุ่งนี้แล้วกัน"
"เดี๋ยวปวดมากขึ้นจะผ่าไม่ได้นะ"
"น้องภูรู้ เดี๋ยวขอทานยาแก้ปวดกับแก้อักเสบดูก่อนนะ ตอนนี้มันแค่ปวดนิดๆอาจจะไม่ใช่ฟันคุดก็ได้"
"ดื้อจริง"
"เอ้า สองคนพี่น้อง ยืนคุยอะไรกันลูกทำไมไม่เข้าบ้าน"
"ก็เจ้าตัวแสบเนี่ยสิครับดื้อ ปวดฟันคุด พีทจะพาไปหาหมอก็ไม่ไป"
"ทำไมไม่ไปล่ะลูกหืม"
"น้องภูยังไม่แน่ใจอ่ะครับคุณย่าว่าจะปวดฟันคุดแน่หรือเปล่า"
"ก็ให้หมอเขาดูสิลูก"
"คลินิคที่น้องภูทำฟันปิดแล้วครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยไป"
"แล้วหนุไหวหรอลูก หืม"
"ไหวครับคุณย่า"
"งั้นเดี๋ยวทานข้าวทานยาซะนะ ไม่ไหวยังไงก็ไปหาหมอ"
"ครับคุณย่า"
"ย่าทำกับข้าวไว้แล้ว หนูไปทานก่อนเลยลูกจะได้ทานยา พีทดูน้องด้วยนะลูก"
"ครับแล้วคุณย่าจะไปไหนครับเนี่ย"
"เดี๋ยวจะไปบ้านป้าแต๋วซะหน่อย จะให้เขาไปช่วยทำขนมงานแต่งลูกสาวเพื่อนย่าน่ะ"
"ครับ"
แล้วพี่พีทกับผมก็เข้ามาในบ้าน ผมทานข้าวไปนิดหน่อยแล้วก็ทานยา เดินขึ้นห้องก็ล้มตัวนอนทันที
"ไม่อาบน้ำก่อนหรอ"
"ขอนอนแปปหนึ่งเดี๋ยวค่อยตื่นมาอาบ"
"เปลี่ยนเสื้อผ้าสบายๆก่อนสิ"
"นอนแบบนี้ก้ได้ "
แล้วพี่พีทก็มาจัดการถอดเสื้อผ้า ถุงเท้าเข็มขัดให้ผม แล้วก็ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นสบายๆให้
ผมว่าใครที่มีแฟนหลายๆคนน่าจะเป็นแบบผมนะ เวลาไม่สบายชอบอ้อนคนที่เรารักอ่ะ อิอิ
ใครที่ไม่มีคนให้อ้อนก็รีบหานะ หรือจะติดต่อมาทางน้องภูให้ช่วยจัดหาให้ก็ได้ ฮ่าๆๆๆๆ คิดไม่แพง คริคริ
พี่พีทเอาผ้าชุบน้ำ มาเช็ดหน้าเช็ดตาให้ผม ผมก็ยิ้มให้ทั้งๆที่ยังหลับตา
"ปวดข้างไหน" ผมเอามือมาชี้ที่แก้มข้างซ้าย พี่พีทเอาที่แปะแก้ปวดฟันมาแปะให้
ผมว่ามันช่วยอะไรได้หรอ ไม่รู้เหมือนกันนะ มันแค่เย็นๆแตแก็ยังปวดอยู่ ตุ๊บๆๆๆๆ
ฤิทธิ์ยาเริ่มออกอาการปวดเริ่มทุเลาลง ผมก็เลยเผลอหลับไปในที่สุด.......
หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013) (อ่าน 2838720 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก