หัวข้อ: ^^"รัก.......ข้ามรั้ว "ไอ้ตัวแสบ" (((ตอนจบ ภาค 1 )))หน้าที่..336 (23/10/2013)

[gookgik]

  ย่องเข้ามาหาน้องภู   แล้วก็ต้องเดินจากไปอย่างเงียบๆ 

[•♀NoM!_KunG♀•]

น่ารักจิงๆเชียว อิจฉาๆ

อยากมีบ้างงง

[CarToonMiZa]

เข้ามาส่องน้องภู

[som]

เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัด แล้วได้มาอ่านตอนนี้  สะบายใจ 

[monkaew]

น้องภูไปไหนจ๊ะคิดถึงๆ

[KaorPaor]

เพิ่งอ่านถึงตอนกลับจากทะเลเอง
ชอบมาก ทุกตัวละครน่ารักกันทุกคนเลย

[eaey]

miss u pupoom

[bellity]

คิดถึงน้องภูเลยแวะมาทักทายครับ ^^

[satann]

คิดถึงน้องภูจัง นอนหลับ ตื่นมาจะได้เจอน้องภูมั้ยน๊า

[gupalz]

วันนี้น้องภูจะมามั้ยน้อ

[-~iK@iZ_KunG~-]

น้องภูหายไปไหนอ่า คิดถึงๆๆ

[Supermimt]

คิดถึงน้องภู พี่พีท
คิดถึงพี่เฟียต เป็ดน้อย
คิดถึงตี๋ ขิง
คิดถึงพี่ฝุ่น แบงค์
คิดถึงอิค โยชิ
คิดถึงพี่โค้ก มิว

[moneza]

  มารอน้องภู

[nemesis]

งะหายไปไหนกันหมดนะ

[ขนมสัมปันนี]

ผู้เขียนครับ ครบกำหนดลาแล้วนะ :m5:มาต่อซะดีๆ 

[Eshardy]

น้องภู หายไปไหนเอ่ย หรือ โดน จูมง บุก จนหมดแรงงงง  รีบมานะ คิดถึงจัง

[M_M]

เข้ามารอ   วันนี้ครบกำหนดแล้ว   อิอิอิ   

[ujen]

คิดถึงน้องภูมากๆๆๆ

รีบมาต่อน่ะ 

[som]

หายไปใหน?

[anakin-lolyboy]

คิดถึงน้องภูมาแอบอ่านตั้งนานเพิ่งได้มาโพส  เรื่องนี้ไม่รู้น้องภูเป็นเด็กดีหรือคนแต่งน่ารักเนอะ

[soalien]

เย้ๆๆๆๆๆ อ่านทันแล้ว


ปอลอ น้องภูหาแฟนให้เค้าด้วยดิ อิอิ

[K.Pupoom]

คิดถึงน้องภูมาแอบอ่านตั้งนานเพิ่งได้มาโพส  เรื่องนี้ไม่รู้น้องภูเป็นเด็กดีหรือคนแต่งน่ารักเนอะ

ตอบได้อย่างเดียวเลยว่า คนแต่งน่ารัก ฮ่าๆๆๆๆ


มาแล้วครับผมมาแล้วครับ
ลงจากเครื่องมาถึงห้องก็เปิดคอมก่อนเลย
นั่งพิมพ์ไปด้วยอาการหูมากเล็กน้อย(หูอื้ออ่ะ)
ก้ได้มาเท่าเนี่ยแหละครับ ไปต่อกันเลยเนอะๆๆๆ


ตอนที่100
 


เสียงก๊อกๆแก๊กๆของแป้นพิมพ์สลับกับเสียงงคิล๊กกเม้าท์ ติ๊กๆๆๆๆๆๆ

มันเลยทำให้ผม "ตื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"

"พี่พีทททท"
"ครับ ตื่นมาทำไม ไม่นอนล่ะ หืมม"
แล้วผมก็ลุกจากที่นอน เดินออกจากห้องไป
"ไปไหน ไอ้ลิง เห้ย"
"ดื่มน้ำ"
"ละเมอหรือเปล่าน่ะ"
"ติงต๊องน่ะ คนละเมอจะพูดรู้เรื่องได้ไง"
ก็เลยเดินลงมาข้างล่างเปิดตู้เย้นหยิบน้ำออกมาดื่ม
"อ่าวพี่อ้น หิวน้ำหรอ"
"จ้ะ"
"อ่ะ" ผมยื่นน้ำให้พี่อ้นพี่อ้นก็รับไปดื่ม
"นี้นอนแล้วหรอ ดูหน้าตาเหมือนพึ่งตื่น"
"อื้อ"
"งั้นไปนอนต่อไป เดี๋ยวจะมาหลับข้างตู้เย็น"
"เวอร์ไป พี่บุ้งหลับไปแล้วหรอ"
"หลับไปตั้งนานแล้ว กรนเสียงดังลั่นห้องจนพี่ตื่นเนี่ย"
"โห แล้วไม่รำคาญหรอ"
"ไม่นะ ชินแล้ว ถ้าวันไหนไม่ได้ยินสิ นอนไม่หลับมากกว่า"
"ห๊า  แปลกคนจริง น้องภูไปนอนแล้วนะพี่อ้น"
"ครับ"
แล้วผมก็เดินคิดมาเรื่อยๆ เราแค่เสียงพี่พีททำงานแบบเบ๊าเบายังตื่นมาแล้วหงุดหงิด
นี้ไอ้พี่บุ้งมันกรนยังกะเรือขนทราย พี่อ้นกลับไม่รำคาญแล้วแถมเล่าอย่างมีความสุข
นี้แหละมั้งที่เขาบอกกันมาว่า ไม่ว่าคนที่เรารักเป็นเช่นไรเราก็รับได้
"พี่พีททททท"
"ครับผม" เดินเขาไปกอดคอจากทางด้านหลัง ยื่นหน้าเอาแก้มไปชนแก้มพี่พีท
"งานด่วนหรอ"
"อื้ม จะให้ลูกค้าดูพรุงนี้น่ะ"
"ใกล้เสร็จยังอ่ะ"
"ก็อีกสักพักอ่ะ น้องภูไปนอนก่อนเลยดูสิ หน้ายุ่งเชียว"
"ฟ๊อด" หอมแก้มพี่พีทไปฟ๊อดเล็กๆ
"อ้อนอะไรเนี่ย เป็นอะไรไหนบอกมาสิ" พี่พีทวางมือจากงานแล้วหันมาคว้าตัวผมไปนั่งตัก
"เปล่า"
"ไม่จริงอ่ะ มีอะไรก็บอกพี่สิครับ"
"ก็แค่ไม่อยากนอนคนเดียวอ่ะ มีอะไรให้น้องภูช่วยไหมอ่ะ"
"ไม่มีครับ ไปนอนกันก็ได้ป่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าพี่ค่อยทำต่อ"
"งานด่วนไม่ใช่หรอ ทำต่อเถอะ"
"จะทำไงอ่ะครับนั่งตักแบบเนี่ย"
"เดี๋ยวน้องภูไปเอาเก้าอี้มานั่งข้างๆก็ได้"
"ดื้อจริง ให้ไปนอนก็ไม่ไป"
"ก็ไม่อยากนอนคนเดียวนินา"
แล้วพี่พีทก็ทำคิ้วย่นใส่ผม ผมไปลากเก้าอี้มานั่งข้างๆหยิบไอแพดออกมาเล่นเฟซบุค
"เลี้ยงหมูหรอ" พพี่พีทถาม
"เปล่าเลิกเลี้ยงไปแล้ว"
"ไปนอนเล่นบนเตียงสิไป จะได้หลับไปเลย"
"ไม่เอาจะนั่งตรงนี้ นั่งใกล้ๆไม่ได้หรอไง" เริ่มเหวี่ยงแล้ว ไล่กันอยู่ได้
"เปล่า แต่พี่เห็นว่ามันดึกแล้วจะมานั่งทรมานทำไม"
"เออนะ"
"ดื้ออออ"
"ดื้อแล้วรักไหมล่ะ?"
"มาก"
"ก็เท่านั้นอ่ะ"
"น้องภูอากระดาษใส่เครื่องปริ้นท์ให้พี่หน่อย"
"อือ" แล้วผมก็เอากระดาษใส่เครื่องปริ้นเตอร์ให้พี่พีท แล้วก็เดินมานั่งที่เดิม
"รอเอามาด้วยสิครับ"
"แล้วไม่บอกทีเดียวล่ะ บอส"
"ขอโทษครับท่านประธานใหญ่"
"อ่ะ"
"ขอบคุณครับ" แล้วผมก็นั่งลงเล่นไอแพดเหมือนเดิม เกมส์โน้นเกมส์นี้ที่เคยสนุกตอนนี้ดูน่าเบื่อมาก
แล้วผมก็นอนหนุนแขนตัวเองไปกับโต๊ะทำงานของพี่พีท พี่พีทก็หันมามองแล้วก็ส่ายหัว
"ไปนอนๆๆ เสร็จแล้ว"
"เสร็จจริงอ่ะ"
"อื้อ"
"ไม่ต้องมาแกล้งทำเป็นเสร็จหรอก น้องภูรู้หรอกน๊า"
"รู้ดีจริง" แล้วพี่พีทก็เดินไปปิดไฟ แล้วก็มาจูงผมไปนอนที่เตียง
พี่พีทล้มตัวนอนเช่นกันแล้วก็ดึงผมเข้าไปกอด แล้วก็หอมแก้มก่อนนอน
"ไม่ทำอะไรหรอ" เออ ทำไมถึงถามแบบนี่ยว่ะเรา เหอๆๆๆๆ
"ถ้าทำก็ไม่ต้องนอนพอดีอ่ะ หรือว่าจะทำดี"
"นอนเถอะนะ "
"ฮ่าๆๆ สะกิดพี่ได้ตลอด24ชั่วโงนะ"
"บ้า"
แล้วเราสองคนก็หลับไปด้วยความง่วงที่สะสมมานานหลายวันโดยเฉพาะผม
แล้วผมก็ต้องมาตื่นอีกครั้ง เมื่อได้ยินเสียงเดิมๆก็คือเสียงก๊อกๆแกีกๆคลิ๊กๆๆๆ
ผมลุกขึ้นนั่งมองไปทางพี่พีทที่กำลังรีบทำงาน ด้วยอาการงังเงียของผม
"ทำไมไม่เปิดไฟอ่ะ"
"อ้าว  ตื่นมาทำไม หืม"
"หนาว"
"เดี๋ยวพี่เบาแอร์ให้ นอนต่อเถอะ พึ่งจะตีห้ากว่าๆเอง"
"พี่พีทตื่นนานแล้วหรอ"
"พึ่งตื่น" แล้วผมก็เดินเข้าห้องน้ำไป ฉี่ เสร็จธุระก็มานั่งข้างๆพี่พีทตามเดิม
"เหนื่อยไหม"
"อะไร"
"ทำงานอ่ะเหนื่อยไหม"
"ก็มีบ้าง ถามทำไม"
"เป็นห่วง" พี่พทอมยิ้มแล้วก็ทำงานต่อ ทำไปยิ้มไป
"ไปนอนเถอะ แล้ววันนี้จะไปทำงานกับพี่ไหม"
"ไป"
"ไหวหรอ นอนอยู่บ้านเถอะ พักผ่อนเหนื่อยมาหลายเดือนแล้ว"
"ก็ได้"
"ไปนอนไปมานั่งทำไม เดี๋ยวก็จับกดซะหรอก"
"ทะลึ่ง" แล้วผมก็เดินไปทิ้งตัวที่เตียงแล้วก็สิ้นสติไปอีกครั้ง
มารู้สึกตัวอีกทีก็ต้อนที่ได้ยินเสียงคนอาบน้ำในห้องน้ำ ซึ่งไม่ยอมปิดประตูอีกตามเคย
พี่พีทเป็นโรคจิตชนิดหนึ่งเวลาอาบน้ำชอบเปิดประตูไว้ พี่พีทบอกว่าเวลาคนเรียกถ้าปิดประตูแล้วจะไม่ได้ยิน
เออก็จริงอ่านะ แต่เวลาที่ผมอาบน้ำไม่ปิดประตูบ้างก็มาว่าผมเดี๋ยวใครมาเห็นไม่อายเขาหรือไง
ทีตัวเองยังไม่อายเลยแล้วทำไมผมต้องอายด้วยเนี่ย ฮ่าๆๆๆ
แล้วผมก้พาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำ ก็เห็นพี่พีทกำลังถูสบู่ ผมก็ยืนดู
"เห้ย  ตกใจหมดเข้ามาเงียบๆ"
"ตกใจอะไร ไม่ใช่ผี"
"แล้วมายืนมองอะไรเนี่ย" พี่พีทมันก็เอามือปิดไอ้จูมงไว้
"ไม่ได้มองจะเข้ามาแปรงฟัน เห็นหมดแล้วไม่ต้องมาปิดหรอก ไม่ปิดก็มองแทบไม่เห็นแล้ว"
จริงๆแล้วมันไม่ใช่เล็กๆเลยนะ ผมพูดทำลายความมั่นใจพี่พีทไปแบบนั้นแหละ
ถ้ามันเล็กลงได้ผมคงจะดีใจมากกว่านี้อ่ะ แห่ะๆๆ
ผมแปรงฟันล้างหน้าเสร็จก็เดินออกจากห้องน้ำ ไปเลือกเสื้อผ้าให้พี่พีทวันนี้พบลูกค้า
ต้องหล่อเป็นพิเศษ ทุกอย่างถูกหยิบมาวางไว้ที่เตียง แล้วผมก็เดินลงไปช่วยคุณย่า
"อรุณสวัสดิ์ครับทุกคน"
"อรุณสวัสดิ์ลูก ตื่นแต่เช้าเลยนะเรา"
"สงสัยน้ำจะท่วมอีกรอบ" ปากมันดีแต่เช้าเลยไอ้พี่บุ้งอ่ะ
"ท่วมปากแกน่ะสิไอ้ผักเน่า"
"เดี๋ยเถอะ พูดจาไม่น่ารักเลย พูดกับพี่เขาอย่างนั้นได้ไง เดี๋ยววันหลังย่าได้ยินอีกจะหยิกให้"
"ฮ่าๆๆ" พี่บุ้งมันก็หัวเราะผมที่โดนดุ
"เราเองก็เหมือนกัน ชอบแหย่น้อง ไม่รู้เป็นอะไรนัก เดี๋ยวโดนทั้งคู่"
"อ้นว่าบุ้งนะตัวดี โตแล้วไม่รู้จักโยแกล้งน้งเป็นเด็กอยู่เรื่อย"
"นั้นเชียว"
"น้องภู ดื่มน้ำส้มก่อนลูกในตู้เย็นน่ะย่าพึ่งคั้นใหม่ๆเลย"
"ครับ"
"แล้วนี้พี่เราเขาตื่นแล้วใช่ไหม"
"อาบน้ำอยู่ครับ"
"เราสองคนก็ไปอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวได้แล้วไป เดี๋ยวท่เหลือย่ากับน้องภูทำเอง"
"ครับ บุ้งไปก่อนเลยเดี๋ยวอ้นตามไป"
"อาบพร้อมกันก็ได้  โอ๊ยยยย" พูดยังไมทันจบพี่อ้นก็หยิกแขนพี่บุ้งซะ ฮ่าๆๆๆ
"หื่นตลอดอ่ะ แหวะ ไป๊ ชิ้วววว" ผมก็ไล่พี่บุ้งมันออกไปจากห้องครัวมันก็ชี้หน้าคาดโทษผมไว้
ไม่เยกลัวเหอะ ต่อให้สิบผักบุ้งก็เข้ามาเถอะ โหะๆๆๆๆ
"น้องภูหั่นต้นหอมกับขขึ้นฉ่ายให้ย่าลูก"
"ใส่ข้าวต้มหรอครับ"
"ใช่จ้ะ" ผมก็จัดการหั่นให้คุณย่า
"พี่อ้นไปอาบน้ำเถอะ ป่านนี้พี่บุ้งเสร็จแล้วแหละ เดี๋ยวไปสายนะ"
"โอเค ฝากด้วยนะ"
"ครับ" แล้วพี่อ้นก็เดินออกจากห้องครัวไปอีกคน
"พี่อ้นนี้เขาน่ารักนะลูกว่าม๊ะ"
"ใช่ๆๆๆ"
"ย่าก็ดีใจนะลูก ที่เห็นพวกหนูได้เจอคนดีๆ เนี่ยแหละความสุขของคนแก่"
"คุณย่าอยากอุ้มเหลนไหมครับ"
"ไม่อาหรอก พูดเหมือนทำให้ย่าได้ แค่เลี้ยงพวกเราย่าก็เหนื่อยจะแย่แล้ว วันนี้ว่าจะไปเสริมสวยซะหน่อย"
"น้องภูไปด้วยน๊าาาาาาา"
"ว่าจะชวนอยู่พอดี"
"เย้ๆๆ"
"ปิ้งขนมปังให้พี่เขาหน่อยลูก"
"ได้ครับผม"
"แล้วก็ทอดไข่ดาวด้วยโอเคไหม"
"โอเคครับ"
แล้วผมก็ช่วยคุณย่าทำอาหารเช้า แล้วก็เอาไปตั้งโต๊ะ ทุกคนก็ลงมากันพร้อมหน้า
"บอสกาแฟหรือนม นมดีกว่าเนอะ ดีต่อสุขภาพ ใส่โกโก้ด้วยนะอร่อยดี"
"แล้วจะถามพี่พีททำไม" มันเสือกได้ทุกเรื่องจริงๆไอ้ผักเน่าเนี่ย
"ยุ่งน่ะ"
"เดี๋ยๆๆๆๆ เอาอีกแล้วนะเพิ่งจะดุไปเมื่อเช้านี้เองนะ"
"ขอโทษครับ"
"โดนดุเรื่องอะไร" พี่พีทกระซิบถามผม
"ก้เรื่องทะเลาะกับไอ้ผักเน่าเนี่ยนะสิ"
"กระซิบกระซาบอะไรกันจ้ะ"
"เปล่าค๊าบบบบ"
"อ้นทานเยอะๆนะลูก หนูผอมไปแล้ว"
"ครับ"
"สงสัยโดนสูบพลังหมด ฮ่าๆๆๆๆ"
"น้องภูนิ" พี่อ้นมันก็ยังคงอายเหมือนเดิม แล้วก็ก้มหน้าก้มตาตักข้าวต้มเข้าปาก
"บอส เอาแยมส้มหรือองุ่น"
"สตรอเบอร์รี่"
"สตรอเบอร์รี่ก็ต้องเดินไปหยิบในตู้เย็นน่ะสิ" พูดจบก็เดินไปหยิบแยมสตรอเบอร์รี่ฝีมือคุณย่า
แล้วก็เอามาปาดบนขนมปังให้บอสเขา เขาทานอาหารแบบฝรั่งเสมอๆ
"ขอพี่บ้างสิ"
"ก็ให้พี่อ้นทำให้สิ"
"ก้อยากทานฝีมือน้องอ่ะ"
"เยอะส์ เอาอะไร"
"ส้ม" แล้วผมก็ต้องปาดๆๆแยมบนขนปังให้พี่บุ้ง แล้วก็ปาดอีกอันให้พี่อ้น
คุณย่าไม่ทานอยู่แล้วเลยไม่ต้องปาด อิอิ...................................................

แล้วทุกอย่างตรงหน้าก็หมด ผมเดินไปส่งพ่พทที่รถตามฉบับหนังไทย
พี่พีทก็หอมแก้มผมก่อนขึ้นไปนั่งบนรถสร้างรอยยิ้มให้ใครหลายๆคน

"ป่ะ ถึงเวลาเราออกไปเที่ยวกันแล้ว ไปอาบน้ำแต่งตัวนะลูก ย่าให้เวลาสองชั่วโมง เอาหล่อๆเลยนะ"
"ได้ครับ"

ผมดินขึ้นห้อง แก้ผ้า เดินเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว
"ของรักของหวงนะจ้ะ ขอไว้เลยน้ะจ้ะ ห้ามเลยนะผู้ชายคนนี้ ไม่ใช่ห้องน้ำสาธารณะอยุ่ตามปั้มนะจ้ะจะได้มาใช้ฟรีๆ บลาๆๆๆๆๆ"
อาบน้ำไปก็ร้องเพลงไป ขัดเนื้อขัดตัว สระผม อย่างเพลิดเพลิน อาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาแต่งตัว
"คุณยาบอกให้เอาหล่อๆ จัดเต็มเลยแล้วกันวันนี้ อะคริ"
หยิบเสื้อเชิ๊ตสีขาวมีหมาอยู่ที่หน้าอก กางเกงสีน้ำเงินเนี่ยแหละแจ่ม เข็มขัดสีเข้มกว่ากางเกงนิดหน่อย
แล้วก็รองเท้าสีเดียวกับเข็มขัด อิอิ พับขากางเกขึ้นมาให้เห็นตาตุ่มหน่อย เซตผมอย่างเท่ห์
"ก๊อกๆๆเสร็จยังลูก"
"เสร็จแล้วครับ" แล้วคุณย่าก็เปิดประตูเข้ามา เราสองคนย่าหลานแต่โทนสีน้ำเงินโดยไม่ได้นัดหมาย
คุณย่าก้ยิ้มแล้วผมก็ยิ้มโดยไม่ได้พูดอะไร ผมเดินไปหยิบกระเป๋ามาใส่พวกมือถือ เกมส์ ผ้าขนหนูผืนเล็กๆ
แล้วก็ของใช้ต่างๆ บลาๆๆๆๆๆๆๆ
"เดี๋ยวน้องภูให้ยามหน้าหมู่บ้านเรียกแท็กซี่ให้นะครับ"
"จ้ะลูก"
แล้วเราสองคนก็เดินลงไปข้างล่ง ปิดบ้านไปยืนรอแท็กซี่
"ย่าว่าน้องภูนาจะไปเรียนขับรถนะลูก"
"ครับ เดี๋ยวน้องภูจะขอพี่พีทไปเรียน แล้วเราจะได้ขับรถไปซิ่งกัน อิอิ"
"ฮ่าๆๆ เอานั้นรถมาแล้วลูก ไปๆ"
แล้วผมกับคุณย่าก็เดินไปขึ้นแท็กซี่ที่จอดรออยู่หน้าบ้านแท็กซี่ขับไปยังสถานที่ที่คุณย่าบอก
แล้วแท็กซี่ก็พาเรามายังร้านทำผมแห่งหนึ่ง
"คุณหญิงสวัสดีค๊าาาาาาา" ไม่รู้ว่าใคร แต่เป็นผู้ชายใจหญิงในร่างอวตารที่น่าเกรงขามมาก
"สวัสดีจ้ะ โทษทีนะเลยเวลาไปหน่อย"
"ไม่เป็นไรค่ะ จุ๊บแจงรอได้"
"จุ๊บแจง" ผมบ่นกับตัวเองเบๆแต่หมือนคุณย่าจะได้ยิน เลยกระแอมเล็กน้อย อิอิ
"เชิญค่ะๆๆๆ" พี่จุ๊บแจงพาเราเข้าไปในร้าน พนักงานคนอื่นก็ยกมือสวัสดีทักทาย
คุณย่านั่งลงที่เก้าอี้โดยมีผมยืนข้างๆ
"วันนี้จะทำอะไรดีค่ะคุณหญิง"
"ดัดผมจ้ะ แล้วก็จัดการกับผมขาวให้ด้วย"
"ได้เลยค่ะ เดี๋ยวซอยผมออกนิดหนึ่งนะค่ะ"
"จ้ะ"
"เชิญคุณหญิงที่เตียงสระเลยค่ะ"
"น้องภูนั่งรอย่าตรงนี้นะลูก"
"ได้ครับ"
"อย่าซนล่ะ"
"จะพยายามนะครับ"
"หลานคุณหญิงหรอค่ะ"
"จ้ะ"
"หล่อจังเลยค่ะ แถมน่ารักอีก  นั่งอ่านหนังสือไปก่อนนะคะน้อง เอมี่ หล่อนเอาน้ำมาให้น้องสุดหล่อคนนี้ด้วยนะ"
"ได้ค่ะ นวดด้วยไหมค่ะ"
"อย่าทะลึ่งกับลูกค้าค่ะ เดี๋ยวหักเงินนะคะ"
"หนูล้อเล่นค่ะเจ้" แล้วพี่เอมี่ก็เดินไปเอาน้ำมาให้ผม
"ขอบคุณครับ"
"ด้านซ้ายมีร้านขนมนะคะ ด้านขวามีร้านข้าวถัดไปเป็นเซเว่นค่ะ ถัดไปอีกเป็นร้านกาแฟ"
"ขอบคุณครับพี่คนสวย"
"น้องนิ ตาถึงนะคะ อุ้ย เขิลอ่ะ เดี๋ยวจับทำสามีเลยนิ เด็กบ้า"
แล้วพี่แกก็เดินไปทำงานต่อ พี่เขาเป็นสาวประเภทสองที่เรียกว่าสวยเลยแหละ ประกวดได้สบายๆ
คุณย่า เดินมาพร้อมรอยยิ้มแล้วก็ไปนั่งที่เก้าอี้ทำผม  ม้วนๆพันๆ แล้วก็ไปอยู่ใต้ยานอวกาศที่หมุนรอบหัวคุณย่า ติ้วๆๆๆ
ผมนั่งมองมันก็เพลินดีอ่านะ แต่ตอนนี้เริ่มเบื่อๆแล้วสิเนี่ย หยิบเกมส์ขึ้นมาเล่น
"น้องภู"
"ครับคุณย่า"
"หนูไม่ตัดผมหรอลูก ยาวแล้วนะ"
"พี่พีทบอกให้ไว้ผมยาว สงสัยจะให้น้องภูทักเปียไปเรียนมั้ง"
"ซอยหน่อยไหมค่ะเดี๋ยวพี่ซอยให้ เอาความยาวเท่าเดิม"
"เอาไหมลูก พี่เขาตัดผมเก่งน๊าาา ไม่แพ้แถวสยามที่ไปตัดกับพี่เราหรอก"
"โอเคครับ"
"มาเลยค่ะเดี๋ยวพี่จุ๊บแจงจะเอาให้หล่อเท่ห์ไปเลย"
"ฝากหน่อยนะจุ๊บแจง"
"ได้ค่ะคุณหญิง"
แล้วพี่แกก็พาผมไปสระผมแล้วก้พันหัวพามานั่งที่เก้าอี้ตัดผม เอาผ้ามาคลุมตัวผม
"เอาความยาวเท่าเดิมนะคะ เดี๋ยวพี่จุ๊บแจงซอยให้ไล่ๆนะค่ะ แล้วเดี๋ยวข้างหน้าด้านข้างตัดกราฟฟิคโค้งๆแถบนี้ก็ยาวๆนะ โอเคไหม"
"ครับ" คนมันหล่ออ่ะตัดทรงไหนก็หล่อ อิอิ แต่พี่พีทเคยบอกให้ไว้ผมยาวแบบเด็กเกาหลี
เวลาอยู่บนเตียงบนตัวพี่พีทมีเหงื่อซึมๆที่ปลายผม น่ารักดี ดูมันคิดสิ บ้ากามมาก
แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ประเด็นหรอก พี่พีทบอกว่าผมนิ่มดี ถ้าผมยาวคงนุ่มหอมแน่นอนเลย
พี่จุ๊บแจงก็ตัดผมของผมไปเรื่อยๆ แล้วก็ให้ลูกน้องพาไปล้างแล้วก็มาไดร์ๆ
ระหว่างนั้นก็เดินไปดูผมคุณย่าด้วย เช็คโน้นเช็คนี้ตามเทคนิคของเขานั้นแหละ
เราสองคนย่าหลานใช้เวลาอยู่ในร้านทำผมหลายชั่วโมง ก็เสร็จ
"น้องภูหล่อยังครับคุณย่า" ผมเดินไปให้คุณย่าดูเมื่อเซตผมเรียบร้อยโดยพี่เอมี่
"โอ้โห หล่อมากเลยลูก "
"คุณย่าก็สวยมากเลยครับ"
"มาชมกันเองซะเเล้ว หยิบกระเป๋าให้ย่าหน่อยลูก" แล้วผมก็หยิบกระเป๋าส่งให้คุณย่า
"เอมี่ เอาไดร์เป่าเศษผมใหน้องยัง"
"เรียบร้อยแล้วค่ะเจ้ คนหล่อไม่ต้องห่วงค่ะหนูดูแลทุกอณูรูขุมขน"
"เริ่ดมาก"
"เท่าไรจ้ะเเม่จุ๊บแจง" คุณย่าจ่ายเงินค่าทำผม พี่จุบเเจงก็เดินมาส่งเราที่หน้าร้าน ขึ้นแท็กซี่
รถก็นำพาพวกเรามายังห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
"หิวหรือยังลูก"
"ยังครับ คุณย่าละครับ"
"ยังเหมือนกันลูก"
"เราจะไปไหนกันต่อลูก"
"ทำเล็บ"
"โอเคครับ" คุณย่าเดินพาผมไปที่ร้านทำเล็บเจ้าประจำ ซึ่งอยู่ในห้างเดียวกับร้านป้าชู
"น้องภูหูจะไปเดินดูของก็ได้นะลูก"
"ครับ ถ้าคุณย่าเสร็จแล้วโทรไปหาน้องภูนะครับ"
"จ้ะ ดูแลตัวเองด้วยนะลูก"
"ครับผม ไมต้องเป็นห่วงครับ" แล้วผมก็เดินไปดูของเรื่อยเปื่อย

โทรศัพท์เข้า......

"ครับ"
"ทำอะไรอยู่ไอ้ลิง"
"เดินเที่ยว"
"ที่ไหน"
"ทำไมอ่ะ จะตามมาหรอไง"
"บอกมา"
"พารากอน"
"กับใคร"
"คุณย่า "
"คุณย่าเนี่ยนะ"
"อื้ม คุณย่ามาทำเล็บ"
"อ๋อ"
"มีไรหรอโทรมาเนี่ย"
"ไม่มีอะไรโทรมาไม่ไดหรอไง"
"ได้ เหนื่อยไหม"
"มากๆ"
"หาอะไรทานซะ"
"อยากทานเมีย"
"อูยยยย"
"อยากจะทานทั้งตัวเลย กลืนเข้าไปไม่ต้องเคี้ยว"
"ง่ะเดี๋ยวติดคอนะ"
"ยอม"
"จะเอาไรเปล่า เดี๋ยวซื้อไปฝาก"
"อยากได้น้ำหอม ตัวใหม่ยี่ห้อ....."
"พอ ไม่ให้ซื้อ"
"แค่บอกเฉยๆว่าอยากได้ จะซื้อก็ซื้อไม่ได้อยู่ดีมีอยู่สองร้อย"
"ใช้ของเก่าให้หมดก่อนเหอะ ใช้ของที่ลูกค้าให้มาเนี่ยแหละดีแล้ว"
"โห่"
"ห้ามบ่น ทานข้าวด้วยนะพี่พีท"
"ครับ คิดถึงอ่ะ"
"คิดถึงเหมือนกันเดี๋ยวเย็นเจอกันนะ"
"ครับ" แล้วพี่พีทก็วงสายไป ผมก็เดินดูโน้นนี้นั้นแหละ
"พี่ภู" เสียงแปร๋นขนาดนี้ไม่ต้องหันไปมองก็รู้ว่าใคร
"ซวยชะมัด"
"ซวยอะไรหรอ"
"ซวยที่มาเจอแกไงโยชิ"
"ใจร้ายว่ะ"
"แล้วนี้มากับใคร"
"คนเดียว"
"แล้วไอ้อิคล่ะ"
"อยู่บ้านเขาสิ"
"แล้วเขาปล่อยให้มาคนเดียวได้ไง"
"แล้วจะไปบอกเขาทำไมล่ะ พี่ภุก็ห้ามไปบอกพี่อิคนะว่าเจอโยชิที่นี้อ่ะ พี่ภูโยชิอยากทานไอติมอ่ะ เลี้ยงหน่อยสิ"
"เรื่องอะไร"
"พาไปก็ได้ไม่ต้องเลี้ยงก็ได้"
"ล้อเล่น ป่ะ "
"โยชิรู้อยู่แล้วว่าพี่ภูต้องใจดี ป่ะๆๆๆ" แล้วมันก็ดึงผมไปยังร้านไอศรีม
เราสองคนนั่งทานไอศครีมกันไปเรื่อยๆมองคนโน้นทีคนนี้ที แล้วก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา
"ขอโทษนะครับ ขอพินหน่อยได้ไหมครับ"
"ผมไม่มีพินครับ"
"มีเฟซไหมครับขอเฟซก็ได้"
"ไม่ได้เล่นครับ"
"งั้นขอเบอร์ได้ไหมครับอย่าบอกนะรับว่าไม่มีโทรศัพท์"
"มีครับ แต่ขอโทรไปถามแฟนก่อนนะครับว่าอนุญาตหรือเปล่า"
"มีแฟนแล้วหรอครับ"
"ครับ"
"เสียดายจัง งั้นขอเบอร์ไว้คุยเป็นเพื่อนกันก็ได้ครับ"
"พี่ฮะ พี่เขาปฏเสธขนาดนี้ทำไมพี่ไม่เข้าใจเลยหรอครับ พี่เขามีแฟนแล้วไม่ต้องเอาเพื่อนมาอ้างหรอก เนอะ พูดกันจรงๆดีกว่าโยชิขี้เกียจเดินอ้อมมันเหนื่อย"
"ครับๆๆ" แล้วไอ้หมอนั้นมันก็เดินไปเลยเป็นไงล่ะเจอปากไอ้โยชิเข้าไป
"รำคาญ ไอ้หูดำเอ๊ย"
"ทำไมต้องหูดำ"
"ก็หน้ามันหม้อไง หูมันเลยต้องดำ"
"ฮ่าๆๆๆๆ"
"ยังจะมาขำอีกพี่ภูนิ"
"ก็ไม่เห็นมีอะไรให้ซีเรียสนิหว่า"
"มันมากวนประสาทเนี่ยนะ"
"เข้ากวนประสาทที่ไหนเขาก็พูดดี เข้ามีมารยาทเราก็ควรมีมารยาทกลับไป "
"พี่พีทคงไม่คิดแบบนั้นหรอกมั้ง"
"เวลาจะทำอะไรนะโยชิ นับ1-10 หายใจเข้าลึกๆ คิดก่อนพูด"
"อือ"
"เป็นเด็กตัวแค่นี้ทำเป็นใจร้อนไปได้ เดี๋ยวมันจะติดเป็นนิสัยนะ"
"สาธุ"
"ทะลึ่ง ป่ะอิ่มยังพี่จะไปหาคุณย่าแล้วจะไปด้วยกันไหม"
"ไป"
แล้วผมก้พามันมาหาคุณย่ามันก็สวัสดีทักทายแล้วก็ขอตัวเพราะว่ามนนัดเพื่อนไว้
อยากสร้างความร้าวฉานให้ครอครัวมันเหลือเกิน ฮ่าๆๆๆ ไอ้โยชิเดินจากไปเห็นหลังไวๆ
ผมก็โทรศัพท์หาไอ้อิค
"ว่าไงว่ะ กำลังคิดถึงมึงพอดี"
"คิดถึงกูทำไม"
"ก็กูเจอพี่พีท ก็เลยคิดถึงมึง"
"เจอที่ไหน"
"แถวบริษัทแม่กูเนี่ย เห็นมากับผู้หญิง ส๊วยสวย"
"ลูกค้ามั้ง"
"ไม่น่าใช่นะดูสนิทเกิน น่าจะเพื่อนมากกว่าถ้าพี่พีทไม่เป็นเกย์กูก็อาจจะนึกว่าแฟน"
"หรอ"
"แล้วโทรมามีไรเปล่าว่ะ"
"ไม่มี คิดถึงเฉยๆ เออแค่นี้นะ ไปทำธุระก่อน"
"เออ"
จะไปสร้างความร้าวฉานให้ครอบครัวคนอื่นเขา แหม๋กรรมตามสนองเลยเป็นไงล่ะ หึๆ
ที่โทรมาเมื่อกี้จะโทรมาเช็คล่ะสินะว่าอยู่ไหน เดี๋ยวได้เห็นดีกันแน่ไอ้ผวตัวแสบ

โทรด่วน!!!!!!!!!!!!!!!!!

"ว่าไงครับที่รัก"
"อยู่ไหน"
"ออฟฟิศ"
"แล้วก่อนหน้าที่จะอยู่ออฟฟิศล่ะ"
"แถวๆรัชดาครับ"
"ตรงไหน"
"เอสพลานาด"
"ไปไกลเนอะ"
"ก็ลูกค้าอยู่แถวนี้อ่ะครับ มีไรหรอ"
"มีคนเห็นพี่พีทควงผู้หญิง สวีทมาก"
"อูยยยย"
"จะว่าไง"
"ไม่ว่าไงครับก็ควงจริงๆอ่ะ เนี่ยยังนั่งทานข้าวด้วยกันเลย"
"แค่นี้นะ"
"เดี๋ยวๆๆ เพื่อนกัน"
"เพื่อนเยอะนะพักเนี่ย"
"ฮ่าๆๆๆ เพื่อนจริงๆ คุณย่าก็รู้จัก"
"อือ"
"หึงหรอ"
"เปล่า แค่ไม่อยากให้คนอื่นมองว่ามีเขาเหมือนกระบือ"
"โอ ท่าทางจะมาเต็ม"
"แค่นี้นะ"
"เดี๋ยวสิครับไม่เชื่อใจพี่หรอ"
"เชื่อ แต่ไม่เชื่อนังนั้น"
"ไม่เอาไม่น่ารักเลย พี่เขาเป็นเพื่อนพีมีสามีแล้วลูกสอง"
"อืม"
"หายงอนนะ"
"อืม"
"เดี๋ยวเย็นนี้เจอกันนะ"
"อืม"

ตัดไปที่พี่พีท

"เมียหึงหรอแก"
"เอออ่าดิ มีคนเห็นว่าเราเดินด้วยกันแล้วอาไปบอก"
"ฮ่าๆๆ บอกเมียแกว่าฉันน่ะลูกสองแล้ว"
"เออ เมียเรายังเด็กอ่ะ ก้งอแงแบบเนี่ยแต่น่ารักเวอร์"
"ชักอยากเห็นซะแล้วสิ ตั้งแต่ฉันมานั่งแกเล่าแต่เรื่องเมียให้ฉันฟังเนี่ย"
"เดี๋ยวเอารูปให้ดู" แล้วผมก็เอารูปในมือถือให้หญิงดู หญิงเป็นเพื่อนสนิทที่เมกา
"น่ารักจริงๆว่ะ เหมือนทอมเลย ตกลงผู้ชายแน่หรอว่ะ"
"แน่สิ นอนด้วยกันทุกคืน"
"เออจ้า แต่หน้าน้องเขาเหมือนผู้หญิงจริงๆนะ แต่ดูแล้วท่าจะแสบใช่เล่น"
"สุดๆอ่ะหญิง ฮ่าๆๆ แต่ไม่มีพิษภัยอะไร คุณย่านะหลงสุดๆ"
"อยู่มออะไรว่ะเน่ย"
"พึ่งจบมอหก"
"จริงดิ นึกว่ามอสี่มอห้า"
"พึ่งสอบเสร็จ ไม่รู้จะติดมหาวิทยาลัยไหนเลย"
"คบกันนานยังว่ะ"
"ก็สองปีแล้ว"
"แสดงว่าแกนี้ ล่อลวงผู้เยาว์น่ะสิ"
"ก็ทำนองนั้น"
"ท่าทางแกจะหลงเมียซะด้วยใช่ไหม"
"มากๆว่ะ ขนาดสองปีแล้วนะ ไม่ว่าจะทำอะไรอ่ะคิดถึงเขาตลอด "
"ก็ดีแล้ว ดูผัวฉันสิ เมื่อก่อนโทรหาทุกห้านาที เดี๋ยวนี้สิ ห้าวันโทรที"
"ฮ่าๆๆเวอร์น่ะ เห็นรักกันดีออก"
"ก็ดีอ่ะ แต่ไม่ค่อยได้สวีท เลี้ยงแต่ลูก"
"ว่างๆพาลูกๆไปเที่ยวบ้านเรามั้งดิหญิง"
"เออ"

ตัดกลับมาที่น้องภู

"ฮัดชิ้วววว  ใครนินทาเราว่ะเนี่ย"
"ได้อะไรมาบ้างลูก"
"เสร็จแล้วหรอครับคุณย่า"
"เสร็จแล้วจ้ะ ไปไหนกันต่อดี"
"แล้วแต่คุณย่าเลยครับ" คุณย่าก็ไปซื้อรองเท้า เสื้อผ้ากระเป๋าตามฉบับของผุ้หญิง อิอิ
ซื้อของเสร็จเราก็มานั่งงทานอาหารที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง ก็ทานกันไปคุยกันไป
แล้วเราก็ได้เวลากลับบ้าน คุณย่าดูเหมือนจะเหนื่อยๆเพราะวันน้เราเดินมาทั้งวันเเล้ว
"ย่าขอไปอาบน้ำอาบท่าหน่อยนะลูก"
"ครับ น้องภูก้เหนียวตัวเหมือนกันครับ"
ผมกับคุณย่าก็ต่างคนต่างเข้าห้องของตัวเอง ผมอาบน้ำเสร็จก็มาล้มตัวลงนอน
กะว่าจะนอนเล่นหรอกแต่ดันเผลอหลับไปซะงั้นอ่ะ เมื่อคืนก็หลับๆตื่นๆด้วย
ตื่นมาอีกทีก็ได้ยินเสยงรถของพี่พีทเข้ามา แล้วก็ตามมาด้วยเสยงรถอีกคัน
เดินออกไปดูก็เป็นรถของพี่อ้นพี่บุ้ง ทุกคนเดินเข้ามาในบ้าน

 แกล้งหลับดีกว่า.........

[K.Pupoom]

เสียงพี่พีทเดินเข้ามาในห้องแล้ว แล้วก็วางของลงบนโต๊ะแล้วก็แอบมาหอมแก้มผมเบาๆ
เหมือนจะกลัวผมตื่น แต่ผมก็นอนหลับต่อไป พี่พีทเดินไปถอดเสื้อผ้าใส่ตะกร้า
แล้วก็เดินใส่กางเกงในตัวเดียวเดินไปเดินมาในห้อง หันมามองผมผมก็รีบหลับตา
แล้วพี่พีทก็เดินเข้าห้องน้ำไป แล้วก็ออกมาใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น สบายๆ
"น้องภูตืน เย็นแล้วเดี๋ยวปวดหัวนะนอนตอนเย็นๆน่ะ"
"อือ"
"อือก็ลุกสิครับ"
"หรือชอบนอนแอบดูพี่แก้ผ้า"
"รู้ได้ไงว่าน้องภูแอบดู"
"ก็เห็นอ่ะ แล้วอีกอย่างเวลาหลับน้องภูไม่หลับหน้าตรงแบบนี้หรอก"
"ช่างสังเกตจริงนะ พ่อคาสโนว่า"
"ใครคาสโนว่า"
"ตกลงจะหันไปมีเมียผู้หญิงใช่ม๊ะ"
"บ้า"
"ชิ"
"เหนื่อยเว้ยยยยยยยย" แล้วพี่พีทมันก็ล้มตัวนอนทับผมทันที
แล้วก็ทั้งกอดทั้งฟัด ทั้งไซร้อะไรไม่รู้มั่วไปหมด
"ปล่อยยยยยยย เจ็บ"
"ตัวห๊อมหอม"
"พึ่งอาบน้ำแล้วก็มานอนเนี่ย"
"ไหนดูสิแปรงฟันสะอาดเปล่า อ้าปาก" ผมก็ว่านอนสอนง่ายนะก็อ้าปาก
พี่พีทก็จัดการเอาลิ้นตัวเองสอดเข้าไปในปากผมทันทีผมก็งับอ่าสิพี่พีทก็ได้ทีประกบปาก
ผมถอนริมฝีปากออกพี่พีทก็ตามมาประกบ เดี๋ยวเป็นเรื่องแนถ้าไม่หนีอะ
ผมก็กลิ้งลงจากเตียงวิ่งหนีออกไปจากห้องก็เจอพี่อ้นกำลังเดินขึ้นมาพอดี
"น้องภูอย่าวิ่งเดี๋ยวคุณย่าดุเอาหรอก"
"โอเช" แล้วผมก็ค่อยย่องลงมาพี่พีทก็ออกมาจากห้องแล้วก็วิ่งตามผมลงมา
"ใครวิ่ง"
"พี่พีทครับคุณย่า"
"เดี๋ยวเถอะ ไอ้ตัวโต เดี๋ยวโดน"
"ขอโทษครับ"
"เอาให้หนักเลยครับคุณย่า สอนไม่ค่อยจะจำ บอกย่าบอกตั้งหลายครั้งแล้วว่าอย่าวิ่งอย่าวิ่ง เห้อ"
"ฝากไว้ก่อนเถอะ"
"ประจำหรือออมทรัพย์"
"น้องภู"
"ครับคุณย่า"
"ไปซื้อวุ้นเส้นให้ย่าหน่อยลูก"
"ได้ครับผม"
แล้ววผมก็เดินไปหยิบเงินแล้วก็ออกจากบ้านโดยมีไอ้ตัวโตเดินตามมาติดๆ
"จะไปไหนลุง"
"ก็ไปเป็นเพื่อนไง"
"ไม่ต้องน้องภูไปคนเดียวได้ ถ้าว่างมากก็รดน้ำต้นไม้นั้น"
"ไม่ว่างต้องไปคุมเมียได้ข่าวว่ามอเตอร์ไซต์วินแซวบ่อยๆ"
"ข่าวมั่วแล้ว มอไซต์แต่ละคนอายุเกินวัยจะเป็นเกย์แล้ว"
"พี่เห็นคนแก่ๆเป็นก็มีต้งเยอะ ไม่เห็นเกี่ยวกับอายุเลย"
"การเป็นเกย์อ่ะนะมันขึ้นอยู่กับเวลาแล้วก็ความเจริญของบ้านเมือง ที่ใดเจริญที่นั้นย่อมเต็มไปด้วยเพศที่สาม สังเกตดูสิ เมื่อก่อนประชากรเกย์มีไม่เยอะเหมือนปัจจุบันหรอก เดี๋ยวนี้แทยจะเหยียบกันตายผู้ชายสิบคนเป็นเกย์ไปซะเกือบครึ่งแล้ว นี้ถ้าเกย์กับเกย์ท้องได้ แล้วออกลูกมาเป็นเกย์อีก รับรองสตรีได้มีการสูญพันธ์"
"ฮ่าๆๆๆ คิดได้ไงเนี่ย"
"จริงป่ะล่ะ"
"ก็เหมือนจะจริงอ่ะนะ"
"ถือว่าจริง" เราก็เดินคุยกันมาจนถึงร้านสะดวกซื้อ เดินไปหยิบวุ้นเส้นใส่ตะกร้าลืมถามคุณย่าเลยว่าเอากี่ห่อ
ซื้อไปสามห่อแล้วกัน เวลามันอืดมันก็เยอะนะ
"พี่พีทรู้ไหมว่าคุณย่าจะทำะไรกับวุ้นเส้น"
"กุ้งอบวุ้นเส้นมั้ง ถามทำไมอ่ะ"
"ก็น้องภูจะได้กะถูกไงว่าควรซื้อกี่ห่ลืมถาม"
"ก็โทรไปถามสิ"
"โทรให้หน่อยสิไม่ได้เอามือถือมาอ่ะ"
"ไม่ได้เอามาเหมือนกัน"
"จริงๆเลยเชียว งั้นก็ สี่ห่อดีกว่า"
"ซื้อนี้ด้วย" แล้วพี่พีทก็หยิบขนมแล้วก็พวกเครื่องดื่มหน้าตาแปลกแถมไอซครีมอีกหลายอัน
"เกินสองร้อยแล้วมั้ง ตัวเองได้ตังค์วันละสองร้อยนะ"
"เมื่อวานก็ใช้ไม่หมด วันนี้ก็ใช้ไม่หมด"
"ตลกเหอะพาสาวไปทานข้าวมีคำว่าไม่หมดด้วยหรอ"
"สาวเลี้ยง เพราะเขาสงสาร เล่าให้เพื่อนฟังมันขำใหญ่เลย"
"ขำทำไม"
"เอ้า ทำไมไม่ขำอ่ะขนาดมันเป็นผู้หญิงมันยังไม่เคยให้เงินสามีมันไปใช้วันละสองร้อยเลย"
"อึกอัดหรอไง อึกอัดก็บอก จะได้เอาบัตรเครดิตทุกอย่างคืนไป"
"เปล่าซะหน่อย งั้นเอาของออกบ้างก็ได้"
"ไม่ต้องหรอก เรื่องอาหารอ่ะซื้อไปเถอะน้องภูไม่ว่า จะรูดกี่ปื๊ดก็รูดไปเถอะ แต่เรื่องของสิ้นเปลืองอ่ะช่วยดลงบ้าง"
"ครับผม"
เราเดินมาจ่ายเงินแล้วก็ออกจากร้าน พี่พีทหยิบไอศครีมออกมาแกะแล้วก็ส่งให้ผม
ผมก็รับมาทานแล้วพี่พีทก็แกะของตัวเองทานสองคนพี่น้องสามีภรรยาก็เดินกลับบ้านอย่างอารมณ์ดี
"พี่พีทค่ะ ไปไหนมาเอ่ย" ผู้หญิงนางหนึ่งในหมู่บ้านนั้นแหละ
"ซื้อของให้คุณย่านะครับ"
"ไปปั่นจักรยานด้วยกันไหมค่ะพี่"
"พี่พีทปั่นจักรยานไม่เป็นครับ"
"อ่าวหรอค่ะ ไปว่ายน้ำไหมค่ะ น้องถุงแป้งกำลังจะไปพอดี"
"ถุงแป้ง" ผมบ่นกับตัวเองเบาๆเมื่อได้ยินชื่อนังนี้ ใครเห็นก็รู้ว่าอ่อยพี่พีทชัดๆ
"ไม่ดีกว่าครับ พอดีพี่มีงานค้างไว้เยอะมาก เออาไว้โอกาสหน้านะครับ"
"ค่ะ ถุงแป้งจะรอนะคะ ไปก่อนนะคะพี่" แล้วนางก็ปั่นจักรยานไปจากพวกเราทิ้งรอยยิ้มที่น่าคลื่นเหียนเอาไว้
"รอไปเถอะอิถุงขยะ ถ้าคิดจะไปว่ายน้ำกับมันนะเตรียมตัวหัวแตกไว้ได้เลย"
"ฮ่าๆๆ ครับไม่ไปหรอกค๊าบบ อาบน้ำกับเมียสนุกกว่าเยอะ"
"ชิ" พักนี้ไม่รู้เป็นอะไรมีแต่ผู้หญิงมารุมล้อมมรอบตัวพี่พีทเต็มไปหมด
สงสัยช่วงนี้จะดวงนารีจะพุ่งแรง อย่าให้รู้เชียวนะว่าไปกอกแกกกับใคร พ่อเอาตายจริงๆด้วย
แล้วพักนี้เราเป็นอะไรว่ะ ทำไมขี้หึงได้ขนาดนี้แถมขี้น้อยใจอีกต่างหาก
"เป็นอะไรเงียบเชียว"
"ก็ดูดไอติมอยู่จะให้พูดได้ไงอ่ะ"
"ดูดไอติมพี่ป่ะ ฮ่าๆๆๆๆ"
"ไอ้บ้าไอ้ทะลึ่ง"
"หมายถึงอันนี้ คิดอะไรเนี่ย คิดลามกละสิถ้า ฮ่าๆๆๆ"
"หน้าตัวเองอ่ะยิ่งกว่าลามกอีก เปิดประตู" แล้วพี่พีทก็เปิดประตูเราสองคนกเดินเข้าไปในบ้าน กลิ่นหอมลอยมาจากในครัว
ยั่วน้ำย่อยในกระเพาะเป็นอย่างมาก เดินเข้าไปก็เจอคุณย่า บ่นทันที
"ให้ไปหน้าปากซอยนะยะไปไหนกันมาเนี่ย"
"ก็พี่พีทน่ะสิเจอน้องถุงขยะเลยหยุดทักทาย ชวนกันไปว่ายน้ำปั่นจักรยาน ชิ"
"เขาชื่อถุงแป้ง นี้ครับวุ้นเส้น"
"แล้วเกิดอะไรขึ้น" คุณย่าถามแต่สองผัวเมียนั้นรีบหันมาฟังคำตอบ ขี้เสือกนะเนี่ย
"เขาก็ชวนพี่พีทไปขี่.........จักรยานน่ะสิครับ แล้วก็ว่ายน้ำ"
"แล้วน้งภูทำไงอ่ะ" พี่อ้นถาม
"ก็เหวี่ยงไปเบาๆ แต่ก็คงทำอะไรได้ไม่มากเพราะพี่พีทคงอยากจะขี่.......กับน้องถุงเเป้งเต็มทน"
"พูดไปนั้น หาเรื่อง"
"หึงพี่เขาละสิ" เจอดอกนี้จากคุณย่าเข้าไปเล่นเอาจุกพูดอะไรไม่ถูกเลยเรา
"ว่าไง" พี่พีทยังมีหน้าลอยหน้าเข้ามาเอาคำตอบอีกนะ
"ไม่หึง"
"แน่ใจ?" ทุกคนประสานเสียงพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย มากเกินไปแล้วนะ เชอะส์
"ไม่แน่"
"โถ่เอ๊ย ไอ้เราก็นึกว่าจะแน่ หน้าบูดเป็นตูดหมาขนาดนี่ยมีหรอจไม่หึงใครๆเขาก็ดูออก" พี่บุ้งมันก็ร่ายยาว
แล้วพี่พีทก็แกะขนมออกมาทาน ทานไปยิ้มไปอะไรของมันนั้นแหละ
แต่สายตาแบบนี้เหมือนว่าคืนนี้จะโดนหนักแน่เลยเรารู้สึกสังหรณ์ใจยังไงไม่รู้บอกไม่ถูกอ่ะ
"พีททานไร่ะลูก เดี๋ยวก็ทานข้าวไม่ได้หรอก"
"นัดเดียวเองครับคุณย่า ทานข้าวได้เหมือนเดิมสบายมาก"
"แล้วเจ้าตัวเล็กนั้นนั่งเหม่ออะไรล่ะ หืมม คิดถึงน้องถุงแป้งหรอ ฮ่าๆๆๆ"
"คุณย่าอ่ะ"
"อ่าวๆๆงอนๆ" ไม่ได้งอนนะแค่จะเดินออกมารดน้ำต้นไม้ต่างหากล่ะ
เดินออกมารดน้ำต้นไม้ให้อาหารไอ้มดแดง ใส่ปุ๋ยถอนหญ้า เกษตรกรมากๆเลยฉัน
ก็ทำงานอย่างสนุกสนานดีจนพี่พีทเดินออกมาตามให้ไปทานข้าว ก็เดินไปปิดน้ำตามเข้าไป
"น้องภูไปทานข้าวครับ"
"อือ"
เดินเข้าไปก็มีอาหารเรียงรายเต็มไปหมด กุ้งอบวุ้นเส้นชามยักษ์ แล้วก็ต้มข่าไก่ใส่เห็ดฟางลอยเต็มไปหมด
หมูทอดปลาทอด ผัดผัก แล้วกยังมีไข่ตุ๋นอีกต่างหาก หุหุ
"แขนไปโดนอะไรมาน่ะลูก"
"ต้นไม้เกี่ยวอ่ะครับ"
"แดงเลย เดี๋ยวทานเข้าแล้วเอายาใส่ให้น้องด้วยนะลูกพีท"
"ครับ ไหนดูสิ"
"ไม่เป็นอะไรหรอกน๊าาา เช็คแล้ว แค่รอยข่วน"
"รอยข่วนก้ไม่ได้เดี๋ยวสินค้าเป็นตำหนิเอาไปขายชายแดนแล้วราคาตก"
"ทานข้าวๆ จ้องกันอยู่นั้นเดี๋ยวก็ลูกตาหลุดออกมาหรอก"
"ก็พี่พีทจะเอาน้องภูไปขายนะคุณย่า"
"ลองเอาไปขายสิย่าจะตีให้หัวแตกเลย"
"ฮ่าๆๆ" เท่านี้แหละที่เด็กปัญญาอ่อนคนนี้ต้องการคือการเห็นคนอื่นถูกดุเพราะตัวเอง
นี้แกโตแล้วนะน้องภูจะเข้าโณงเรียนแล้วนะ ยังจะมาติงต๊อง เห้อ เหนื่อยใจ
"นี้ตัดผมใหม่มาหรอ"  พึ่งจะห็นหรือไงลุง
"ตกใจเวอร์ไปไหม ตัดผมนะไม่ได้นำท่วมกรุงเทพ"
"พี่บอกให้ไว้ผมยาวไง"
"ก็แค่ซอยให้มันไล่ๆเท่านั้นเอง ทำไมอ่ะไม่น่ารักหรอ หล่อออกเนอะคุณย่าเนอะ"
"ใช่ ทำเป็นตกอกตกใจ"
"อ้นเคยตัดสั้นบ้างไหมลูก"
"เคยตอนเรียนปีหนึ่งอ่ะครับ เพราะปีสองก็เริ่มไว้ยาวแล้ว"
"ย่าว่าตัดสั้นก็น่าจะน่ารักนะ แต่ผมยาวมันก็เท่ห์ดีแหละ"
"เดี่ยวน้องภูจะไว้ยาวแบบพี่อ้นให้เอาไหม พี่พีท "
"ไม่รู้ไม่ชี้"
"ย่าเป็นคนให้น้องตัดเองแหละจะงอนก็มางอนย่านิ"
"คุณย่าไม่ได้ผิดคำสัญญาซะหน่อย"
"พี่พีทอย่าติงต๊อง อายุเท่าไรแล้ว อุบาทว์"
"ฮ่าๆๆๆๆ" ทุกคนพร้อมใจกันหัวเราะพี่พีท พี่พีทก็เเก้อายด้วยการตักวุ้นเส้นเข้าปาก ซวบบบบบ
มื้ออาหารที่สุดแสนอร่อยจบลงไปพวกเราก็มานั่งดูทีวีเพื่อให้อาหารย่อย จนคุณย่าขอตัวขึ้นข้างบน
ก็เหลือพวกเราสี่คน สุดหล่อแห่งอนึ่งราตรีคืนนี้มีทั้งเดือนและดาว
"พี่พีทลูกค้าวันนี้ว่าไงบ้าง" พี่บุ้งถาม
"โอเค เขาจ้างเรา เตรียมเหนื่อยได้เลยโปรเจคใหญ่มาก"
"ครับ สู้อยู่แล้ว"
"แต่เงินเดือนเท่าเดิมนะ" ผมพูดตัดกำลังใจสองคนนั้นมากที่หวังจะได้เงินพิเศษ
"ให้พิเศษ ถ้าจบโปรเจคนี้"
"จริงนะพี่ ผมกับเมียจะเอาไปถอยสี่เอส"
"พอเหอะไอ้ผักเน่า ที่มีอยู่มันก็ยังใหม่ เงินน่ะไม่บูดหรอกนะ โตแล้วหัดสร้างความมั่นคงให้ชีวิตบ้าง โบนัสปีนี้น้องภูจะเอาไปซื้อสลากออมสินไว้ให้"
"นี้มันพึ่งต้นปีเองนะ"
"ก็บอกไว้ก่อน อย่าฝากความโลภไว้กับโบนัสสิ้นปี รู้จักออม เข้าใจไหมรู้จักออม ตัวเองมีอะไรเป็นทรัพย์สินบ้าง"
"มี"
"อะไร!!!!!!!!!!!"
"พระ"
"ไหน สมเด็จหรอ หรือซุ้มกอ ขอแท้หรือเปล่า"
"แท้ แต่เป็นพระอัณทวงนะ"
"ทะลึ่ง นรกจะกินหัว" แล้วผมก็ลุกจากโซฟาจะเดินขึ้นข้างบน
"เมียพี่ไปกินรังแตนที่ไหนมาหรอพี่พีท"
"ฮ่าๆๆ ไม่รู้ พี่ขึ้นข้างบนก่อนนะ กู๊ดไนท์"
แล้วพี่พีทก็เดินตามผมเข้ามา

กล้องยังอยู่ที่ อ้น+บุ้ง

"มันเป็นอะไรของมันว่ะ ปรกติ พูดถึงสี่เอสนี้ตาวาวเชียว"
"ก็น้องมันคิดได้แล้วไง มีแต่บุ้งนั้นแหละที่ยังโง่อยู่ เงินเดือนเห็นเดือนชนเดือนทุกเดือนใช้อะไรนักหนา"
"จะจบแล้ว งานมันเยอะรายจ่ายมันก็เยอะ"
"เธออย่ามาพูดเลย เที่ยวอ่ะให้มันน้อยๆหน่อย"
"เราไปไหนก็ไปกับเะอนะอ้น เธอก็เห็น"
"แล้วไอ้ที่ไม่เห็นล่ะ"
"หาเรื่องอีกคนและ ติดเชื้อไอ้ภูมาหรอไง"
"ไม่ได้หาเรื่อง เอางี้เดี๋ยวเราไปเปิดบัญชีด้วยกัน แล้วทุกเดือนเงินเดือนออกเอามาใส่บัญชีไว้คนละห้าพันโอเคไหม"
"ห้าพัน"
"อืม เธอใช้อะไรนักหนาบุ้ง บ้านเธอก็ไม่ต้องเช่า"
"จ้าเมียที่รัก ป่ะขึ้นห้องกันเถอะ เดี๋ยววันนี้จะสอนท่าใหม่ให้"
"ไอ้บ้านิ"

ตัดกลับไปที่ พี่พีท+น้องภู

"เป็นอะไรล่ะจ้ะเมียจ๋า"
"พี่พีท เตือนๆพี่บุ้งบ้างนะเรื่องใช้เงินน่ะ แล้วก้เรื่องเงินนี้อีกเข้าจนะว่าหวงดี แต่พี่บุ้งอ่ะมันเป็นคนไม่คิดวันหลังถ้าจะให้เงินพิเศษช่วยให้ที่มันเป็นทรัพย์สินหน่อย"
"ยังไง"
"สลากออมสิน พันธบัตร  ทอง"
"จ้ะ"
แล้วพี่พีทก็เปิดคอม เล่นเฟซหรือทำงานก็ไม่รู้ผมกไม่ได้สนใจหรอกนั่งคิดอไรเพ้อเจ้อไปเรื่อยๆ
ผมอ่ะไม่อยากเห็นคนที่ผมรักเป็นเหมือนแม่ ที่อยู่ดีๆก็ต้องมาล้มละลายอันเกิดจากความประมาท
นอกจากมันจะทำให้เราสูญเสียทรพย์สินแล้วมันอาจจะทำให้เราต้องพลัดพรากจากคนที่เรารักด้วย
พี่พีทถอดเสื้อ แล้วก็พากไว้กับพนักพิงของเก้าอี้ ผมก็เดินไปหยิบแล้วเอาใส่ตะกร้า
เดินไปเห็นอีกตะกร้าที่มีกางเกงในสีขาวของเราสองคนอยู่เต็ม ก็เลยเดินเข้าห้องน้ำไป
เทกางเกงในใส่กะละมังแล้วก็น้ำยาซักชุดชั้นในตามลงไป เปิดน้ำให้ท่วมกางเกง
แล้วก็แช่เอาไว้สักครู่หนึ่ง....... แล้วก็เดินไปขยี้ๆๆ ซักๆๆทีละตัว ซักเสร็จก็เอาลงไปปั่นแห้งด้วนล่างแล้วก็ตาก
เดินขึ้นมาพี่พีทก็ยังนั่งอยูหน้าคอม ทำอะไรก็ไม่รู้สงสัยจะงานมั้ง เห้นคิ้วขมวด
"ซักกางเกงในหรอ"
"อือ"
"ซื้อเครื่องซักผ้าที่เอาไว้ซักกางเกงในไหมจะได้ไม่ต้องเหนื่อย"
"ไม่ได้เหนื่อย"
เอะอะก็จะซื้อๆๆไม่คิดจะทำเองบ้างเลยหรอไงเดี๋ยวกมีเมียเป็นง้อยหรอก
ผมอ่ะซักกางเกงในให้พี่พีทมาตั้งนานแล้ว แล้วก็เต็มใจท่จะทำทุกอย่าง
อย่างน้อยมันก็เป็นการตอบแทนที่พี่พททำทุกอย่างให้ผมเช่นกัน
"จะอาบน้ำแล้วนะ"
"ครับ" ครับแต่ไม่สนใจหันมามอง เออ อาบคนเดียวก็ได้ว่ะ
อาบน้ำเสร็จก็มานั่งเช็ดหัวที่ปลายเตียง กลิ่นหอมๆของครีมอาบน้ำคงจะไปเตะจมูกใครเข้า
เลยหันจากจอคอมพิวเตร์มามองแล้วก็ยิ้มให้ แถมเป็นยิ้มที่ทำให้รู้สึกเสียวสันหลังซะด้วย
"มองอะไร"
"หอมอ่ะ"
แล้วผมก็เดินไปใส่เสื้อผ้าชุดนอนแขนยาวถูกนำมาใส่
"นอนแล้วนะ"
"เห้ย เดี๋ยวดิ รีบนอนไปไหน พึ่งสี่ทุ่มเอง"
"ง่วง"
"รอแปปดิเดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อน"
"แล้วตอนน้องภูอาบทำไมไม่อาบ"
"คุยกะเพื่อนอยู่ะ"
"งั้นก็ไปอาบสิ แต่น้องภูจะนอนแล้ว แค่นี้นะ ปิดไฟด้วย"
"เห้ยไม่ให้นอน" แล้วพี่พีทมันก็ขึ้มาคร่อมบนตัวผมทันที
"ออกไปเลยไม่อาบน้ำ เหม็น"
"เหม็นอะไรหมอจะตายเนี่ย ดมดิ"
"ไม่ดมเหม็นออกไป ไอ้สกปรก"
"สกปรกใช่ไหม ได้ ฟ๊อดๆๆๆๆๆ"
"อกไปเลยเดี๋ยวน้องภูเป็นสิว  หนัก โอ๊ยยยยยยยยย ออกไป"
พี่พีทประกบฝีปากทันทีแล้วก็ส่งลิ้นเข้าไปควานหาบ้างสิ่งจากปากผม
ทุกอย่างถูกดำเนินมาตามขั้นตอน ผิวที่ยังหอมสบู่กรุ่นๆ ถูกสูดดมจนเตมปดของคนร่างใหญ่กว่า
กระดุมเสื้อถูกปลดออกกึ่งกระชาก สองตุ่มบนหน้าอกถูกดูดชิมอย่างมูมมาม
กางเกงนอนที่พร้อมจะหลุดตลอดเวลาถูกขาเกี่ยวไปกองอยู่ที่ข้อเท้า
แล้วพี่พีทก็ลากจูบยาวไปถึงกลางลำตัวก่อนจะครอบครองทงอีไว้ในปาก
สัมผัสจากริมฝีปากทำเอาผมเกร็งไปทั้งตัว ความเสียวซ่านจนต้องยกสะโพกขึ้น
ปลายเท้าหงิกงอสองมือจิกไปกลับที่นอนจนแน่น แต่คนที่ครอบครองทงอี
ยังคงทำหน้าที่ต่อไปอย่างไม่สนใจใยดี ผมเอามือดันหน้าพี่พีทไว้
แล้วก็ถอยตัวออกมาจากจุดเกิดเหตุ
"มีอะไรหรอ" พี่พีทถามด้วยสีหน้างงๆ
"เสียว"
"ฮ่าๆๆๆๆ" พี่พีทหัวเราะก่อนจะดึงกางเกงของตัวเองออกจากร่างกาย แล้วก็เดินมาถอดเสื้อออกจากแขนผม
ร่างเปลือยเปล่าสองร่างบนเตียงไม่บอกก็คงจะรู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น
สายตาของราชสีห์ที่หมายจะขย้ำลูกแกะตลอดเวลา ค่อยๆย่างเข่าเข้ามาบนเตียงนุ่ม
ที่ยุบตามแรงกดลงไป  แต่กลับนอนเอาหลังพิงไปกับหัวเตียวซะงั้น
"มานั่งตักพี่" พูดจับก็บงการจับตัวผมไปนั่งบนตัวของตัวเอง ที่มีไอ้จูงมงเด่นตระหง่าน
ผมนั่งรหว่างขาที่อ้าออกขอพี่พีท แล้วไอ้จูมงกับทงอีก็เจอกัน พี่พีทยื่นซองสีเงินให้ผม
ผมก็รับมาแล้วทำหน้างงๆ
"ให้น้องภูใส่หรอ"
"ฮ่าๆๆ ใส่ให้พี่สิครับ"
ผมก็ว่านอนสอนง่ายนะ ก็เลยแกะแล้วก็ใส่เสื้อเกราะให้ไอ้จูมงพี่พีทกัดริมฝีปากแน่นเวลาที่ผมค่อยๆใส่
"นั่งเลย" พี่พีทบอก ผก็ร้ว่าหมายถึงอะไร พี่พีทบีบเจลลงไปจนชุ่มไอ้จูงมงแล้วก็ทาที่ช่องทางของผมด้วย
ผมค่อยๆกดหัวไอ้จูมงเข้าไปในร่างกายของผมช้าๆ จนมันเข้าไปทั้งหมด
พี่พีทโนน้มคอผมเข้าไปจูบแล้วก็เลื่อนมือมาจับสะโพกผม เป็นการชี้นำว่หใเริ่มขัยบตัวได้แล้ว
สองแรงทำงานสอดประสานกันเป็นอย่างดี จนมีเสียงเล็ดรอดออกมาจากการจุบเป็นระยะๆ
ผมถอนจูบเเล้วกโสอดแขนไปใต้รักแร้กอดพี่พีทไว้หน้าเกยอยู่ที่ไหล่
"ไม่ไหวแล้ว" ผมกระซิบบอกด้วยเสียงแหบพร่าหลังจากเราช่วยกันส่งความสุขมาเป็นเวลานาน
"ปล่อยบนตัวพี่เลยครับ" พี่พีทเหมือนรู้ว่าผมจะถึงจุดนั้นแล้วก็เลยขยับสะโพกเร็วขึ้นจนผมพ่นน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องพี่พีท
พี่พีทเองก็เช่นกันเหมือนจะกัดริมฝีปากเมื่อถูกรัดตึงที่ไอ้จูมง
ศึกสงบลง ผมค่อยๆยกสะโพกออก แล้วก็ล้มตัวลงนอนแผ่ข้างๆ
พี่พีทหยิบทิชชูมาทำความสะอาดร่างกายแล้วก็ก้มลงมาจูบผมอย่างดูดดื่ม
"อีกรอบไหม"
"อื้ม"
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใครเป็นคนถาม ฮ่าๆๆๆๆๆ แล้วเราก็จัดอีกยก ก่อนจะไปอาบน้ำแล้วก็มานอนกอดกันด้วยร่างเปลือยจนหลับไป


สวัสดีครับทุกคน

หายไปซะหลายวันคิดถึงผมบ้างป่าว  อิอิ

คิดถึงทุกคนมากๆๆเลยน๊า

ขอบคุณที่เข้ามาคิดถึงกันยามที่ผมไม่อยู่  ซึ้งอ่ะ

วันนี้ไม่มีกลอนนะ หัวสมองไม่พร้อม

ขอตัวไปนอนสักครู่  อิอิ


รักมากกว่าเดิม

[eaey]

:มาแล้วววว. คิดถึงที่สรวดดดดดดด

[roseen]

 :กอด1:มาแล้วๆ

[M_M]

ไวกันจริง

[DarknLight]

น้องภู น่ารักมากครับ
แต่ตอนนี้ ไม่ไหวแล้ว
 

[ujen]

  น้องภูกลับมาแล้ว

[nemesis]

เย้ๆกลับมาแล้วดีใจอะ

[Eshardy]

 จุ ใส่ใจ เลย น้องภู น่ารักกกมากกกก  ขอบคุณนะครับ ที่ไม่หายไปนานกว่านี้