6
ผมกำลังเดินตามหลังสูงๆของไอ้เหนือไปยังขัดๆเขินๆ แต่แน่นอนผมไม่ยอมแสดงท่าทีให้มันเห็นหรอกว่าผมเขินจะตายห่า . . มันรอผมกลับขึ้นไปยังชั้นหกแป๊บเพื่อที่จะเอากระเป๋ากับชีท ส่วนมันรออยู่ชั้นหนึ่ง ผมรู้สึกแปลกๆแฮะ มันใช่ที่ไหนกันเล่าที่คนอย่างไอ้เหนือมันจะมารอผมทำนู่นทำนี่อ่ะ
นี่มันเหมือนฝันเลยเว้ยเห้ย !
โอเค แม้ว่าผมกับมันอาจจะได้กินข้าวครั้งนี้ด้วยกันเป็นแรกและก็ครั้งสุดท้าย ขอให้คนอย่างผมมีความสุขสักเล็กสักน้อยได้มั้ยล่ะ . . TT
ผมกำลังงงๆว่าจะไปรถผมหรือรถมัน แต่ไอ้เชี่ยเหนือก็เดินนำผมไปยังฮอนด้าซิตี้สีขาวของมันแล้ว ผมรู้ว่ามันใช้คันนี้ แถมยังจำป้ายทะเบียนรถได้ด้วยนะไม่อยากเซด
กูกำลังจะได้นั่งข้างๆมันไปกินข้าวโว้ย!!!! โอ้ย มีความสุขสุดๆ
“ขึ้นมาได้แล้ว อย่าช้า”
จ้ะ พ่อเจ้าประคุณ . . มึงจะต้มยำทำแกงอะไรกับกูก็ตามใจเถอะ
ผมค่อยๆขึ้นไปนั่งเงียบๆบนที่นั่งข้างคนขับ มือผมกอดกระเป๋ากับชีทแน่นด้วยท่าทีฝืนๆยังไงไม่รู้ให้ตายเหอะ เท่ตรงไหนวะเนี่ยไอ้เชี่ยคินตา นี่ไม่ใช่มึงเลยนะเว้ย!
“อยากกินไร”
มันถาม สตาร์ทรถแต่ยังไม่ออกรถ เหนือมันกำลังมองผมด้วยสายตาว่างเปล่า ส่วนผมน่ะเหรอ . . พยายามเก็บอาการอยู่
อันที่จริงก็เพิ่งทานของว่างเข้าไปตั้งเยอะตั้งแยะ ไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เลยเหอะ
“ตามใจมึง”
มึงเป็นคนเลี้ยงนี่ เหนือไม่พูดอะไรอีก มันออกตัวเลี้ยวไปทางฝั่งหลังมอ ช่วงนี้รถเงียบๆเมื่อห่างออกมาจากตัวห้องสมุดแล้ว ผมกลืนน้ำลาย เกร็งตัวไปหมด อยู่ในรถกับไอ้เชี่ยเหนือสองต่อสอง ตายละเหวยๆๆ ไม่นึกไม่ฝัน เคยได้แต่มองรถคันนี้อยู่ห่างๆเวลามันจอดอยู่ที่ไหน แต่ตอนนี้ได้มานั่งตรงที่ๆเคยฝัน โอ้ยๆๆๆๆ ๆ
เชี่ยคิน มึงเป็นเอามากนะ
เหนือเลี้ยวเข้าร้านอาหารอีสานไม่ค่อยหรูร้านหนึ่งแต่บรรยากาศดีเคยขับรถผ่านแต่ไม่เคยกินร้านนี้ ผมลงจากรถเงียบๆเดินตามหลังสูงๆของมันไป นึกภาพส้มตำที่มันจะสั่งผมก็รู้สึกอยากจะขย้อนเอาขนมปังที่เพิ่งกินเข้าไปออกมาจัง แต่ช่างมันเหอะ มันอยากกินก็ต้องตามมันนี่
เหนือทิ้งตัวนั่งลงฝั่งตรงข้าม ผมนั่งอีกฝั่ง ยังเขินไม่หาย พยายามไม่มองหน้าหล่อๆแต่เย็นชาจืดชืดของมัน พยายามไม่มองๆๆ พยายามๆ
“สั่งดิ อยากกินไร” มันแทบจะโยนเมนูมาให้ผมเลยครับ ไอ้สัด ทำงี้มาต่อยกับกูเลยดีกว่ามา
ผมเบะปากใส่ไอ้ห่าเหนือ ก่อนที่จะไล่สายตาดูเมนูของร้าน
“ต้มแซ่บกระดูกหมู ยำหมูยอ ตำไทยไม่เผ็ดจานนึง ตับหวานด้วยนะครับ อ้อ ขอลาบปลา ส้มปลาชะโดปิ้ง และก็ . . ขนมจีนชุดนึง ตำลาวไม่เผ็ดด้วยอีกจาน ตำถั่วด้วยนะครับ พี่ ขอไฮเนเก้นขวดด้วย แต๊งครับ”
เห็นอะไรมันก็น่ากินไปหมด ผมสั่งไปตามที่ท่านเห็นนั่นแหละครับ ไอ้เหนือมันเปิดเมนูไม่ทันไร พอผมพูดจบมันก็ปิดลง ท่าทางไม่สบอารมณ์หน่อยๆ ก็มึงบอกอยากกินไรให้กูสั่งกูก็สั่งไปหมดเท่าที่กูอยากกินอ่ะ
“มึงจะเลี้ยงคนทั้งร้านเลยรึไง สั่งมาเยอะขนาดนั้น”
“ทำไม ไม่มีเงินเลี้ยงกูเหรอ”
ผมพูดจากวนเกิบใส่ไอ้เหนือ มันไม่พูดอะไรอีก มองออกไปข้างนอกแทน รับลมเย็นๆที่ตีเข้ามา
ระหว่างรออาหารมา ผมแอบมองใบหน้าด้านข้างของไอ้เหนือไปเรื่อยๆอย่างเนียนๆมากที่สุดไม่ให้มันจับได้ คือมองแล้วก็มองไปทางอื่นแล้วก็มองอีก ไรประมาณนี้อ่ะ ท่าทางมันยิ่งฉลาดๆอยู่ แต่รู้ไว้ซะว่าผมอ่ะฉลาดกว่า ฮ่าๆๆๆ มึงไม่มีทางรู้ว่ากูคิดไงกับมึง ไม่มีทางแน่ๆ
“มองหน้ากูทำไม” หะ หา! อะ ไอ้สัดเหนือมันรู้ บักงัวดง มึงรู้ได้อย่างไร มั่วชิบหาย มึงมั่วรึเปล่าว้า !
“บ้า ใครมองมึง ไอ้สัด แม่งชอบมั่วนะมึง”
โอเค ๆ กูจะไม่แอบมองมึงอีกละ ไอ้หมาเหนือ หล่อนิดหล่อหน่อยแค่นี้มองก็ไม่ได้ กูมองสาวเชียร์เบียร์ก็ได้เว้ย อึ๋มดี . .
อาหารมาทีละอย่างๆและบนโต๊ะระหว่างผมกับมันก็ไม่มีใครคุยไรกัน จากคำบอกเล่าของไอ้ภีมถ้าพี่เหนือของมันไม่สนิทใจกับใครง้างปากยังไงก็ไม่มีวันจะชวนคุย ส่วนผมน่ะเหรอ . . แม้ผมจะเป็นเด็กมีปัญหาหน่อยๆแต่ผมก็มองโลกในแง่ดี(มั้ง)ใช้ได้ ชอบชวนคุยกับคนนั้นคนนี้ อัธยาศัยดีจะว่างั้นก็ถูก . . แต่สำหรับไอ้คนนี้ เหมือนจะเป็นข้อยกเว้น ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
แซบเว้ยเห้ยอาหาร ! . . ผมเจริญอาหารมากเป็นพิเศษวันนี้ อ้วนได้อีกแน่ๆหลังจากวันนี้ไป ขี้เกียจไปฟิตเนสชะมัด ! แต่เพราะสาวๆผมก็ต้องออกกำลังกายให้หุ่นมันเฟิร์ม ผมจะมีสาวเยอะไปทำไมกันนะ ?
อาจเพราะผมคิดว่ามันจะช่วยเติมเต็มความอบอุ่นที่หายไปของผมได้ หลังจากที่เคทคุยกับผมวันนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเลย ผมคุยกับยายทุกคืนยายบอกว่าเคทไปตามชายคนนั้นอีกแล้ว วันก่อนก็เพิ่งจะมีเรื่องมากับผู้หญิงของผู้ชายคนนั้น จนยายจะเป็นลมเพราะชื่อเสียงที่สะสมมานานของยายกำลังจะป่นปี้เพราะลูกสาว . . เฮ้อออออออออออ
“ครับหงส์” เสียงไอ้เหนือรับโทรศัพท์ ผมทำเป็นไม่สนใจแต่หูผมมันได้ยินเองอยู่ดีอ่ะ “อยู่ข้างนอก . . กับคินตา”
โอ้วแม่เจ้า ชื่อผม ชื่อผมออกมาจากปากมันแบบดีๆ โอ้ยๆๆๆๆๆๆ หลับฝันดีแล้วคืนนี้ ฟินนาเล่ !
“เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ ปล่อยเหนือไป อย่ามายุ่งเกี่ยวกันอีก ลาก่อนครับ”
อูยยยยยยย . . นี่มันหมายความว่ายังไงกันล่ะนี่ หงส์ถิงถูกทิ้งแล้วงั้นเหรอ อะไรหว่า อาทิตย์ก่อนยังดีกันอยู่เลย
“อยากเสือกเหรอวะ” พ่องงงงงงงงงงงงงงงงงงง ด่ากูขนาดนี้อย่าให้กูเกิดมาเลยเหอะ
ผมส่ายหน้ายิก ลงมือกินข้าวต่ออย่างแซบๆ
“กูถามไรมึงอย่างดิ” คำพูดเรียบๆของไอ้เหนือ ทำให้ผมเงยหน้ารอฟัง “มึงมีอะไรกับหงส์จริงๆใช่มั้ย”
“อะแฮ่มๆ เอ่อ . . เรื่องนี้” มันจะถามให้ตัวเองช้ำใจไปทำไมวะ ผมเองก็ไม่อยากจะตอบเท่าไหร่ ไม่อยากตอกย้ำเรื่องนี้กับไอ้เหนือ
“ตอบกูมา กูทำใจได้ตั้งนานแล้ว”
เหรออออออออออออออออออ พ่อเจ้าประคุณ เมื่อวานกูยังหิ้วปีกมึงไปนอนอยู่เลย
อาจเพราะสายตาที่ส่งมาของไอ้เหนือ ทำให้ผมรู้สึกอยากจะคุยเปิดอกแบบลูกผู้ชาย
“ถิงถิง เอ้ย หงส์มารอกูที่คณะ และก็บอกว่าอยากมีอะไรกับกู เขาบอกเขาร้อนเงินอยากได้เงินมากๆ กูก็ไม่รู้จะตอบว่ายังไง และกูก็ไม่รู้จริงๆนะโว้ยว่าเขามีแฟนแล้วอ่ะ กูก็นะ . . เหี้ยอยู่แล้วก็เลย . .”
“มึงคงจะพูดจริง” มันยกแก้วเบียร์ขึ้นดื่มจนเกือบหมด . . ทำใจได้แล้วจริงๆนะมึง อย่ามาฮ้งมาเฮิร์ทอะไรตอนนี้นะว้อย มีสอบ ๆๆๆๆ “กูไม่ยอมถูกหลอกง่ายๆหรอก”
เหรอครับ วันนั้นมึงต่อยกูเพื่อ ?? ไอ้สัด มึงเชื่อเมียมึงเองไม่ใช่รึไง
“เขาหลอกมา กูก็หลอกเขาตอบ กูเบื่อ ก็เลยเขี่ยทิ้งไปแล้ว”
ร้ายกาจ . .
แต่อย่าบอกนะ ว่ามึงต่อยกูฟรีๆ!!!!!!!!!!! มึงทำเป็นโกรธ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วงั้นเหรอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ก็มึงมันน่าหมั่นไส้ ทำตัวรวย อวดรถไปเรื่อย”
“มึงรู้จักกูด้วย?”
“เพื่อนกูมันปลื้มมึง”
มึงหมายถึงไอ้พวกสามแยกปากหมาชอบเห่าหอนแซวชาวบ้านนั่น?
แต่สาวๆทันตะ ก็กรี๊ดเหนือ วิศวะโยธาอยู่เยอะมากเหมือนกัน
“มึงอิ่มรึยัง กูจะได้กลับไปอ่านหนังสือ” เหนือควงกุญแจรถมันไปมา พ่องกดดันกูแบบสัดๆ กูยังไม่อิ่มเลย
ผมกินอีกคำสองคำจึงพยักหน้าบอกมันว่าอิ่มแล้ว . .
“คิน” ไผเอิ้นกู ? ผมหันหัวไปตามเสียงเรียก พี่เก่งพร้อมพวกพ้องชาวแพทยศาสตร์ปีสาม มาทำอะไรในร้านอาหารอีสานยามวิกาล ?
ซ้ำยังเห็นผมอยู่กับไอ้เหนือ หนุ่มหล่ออันดับต้นๆของมออีกต่างหาก!!!!
ผมกำลังจะตาย . .
“ไม่ได้ติวกับเพื่อนแล้วเหรอครับ”
ถ้อยคำที่ผมเคยโกหกตอแหลพี่เค้าต่างๆนาๆลอยเข้ามาในหูผม ผมโสดครับ ผมไม่ได้คุยกับใครเลยจริงๆนะ พี่ดีกับผมที่สุดเลย ผมอยากมีพี่ชายแบบพี่จั คิดถึงอ่ะไม่ได้คุยกันตั้งนาน พี่เก่งผมอยากดูหนังพาไปดูหน่อย ห่มผ้าด้วยนะครับคินเป็นห่วง พี่อย่าหักโหมอ่านหนังสือดิ รีบกลับมามอได้แล้วไม่อยากกินข้าวคนเดียว . . อีทีซี
ถ้าผมพูดคำเหล่านี้กับคุณ คุณจะคิดว่าผมมีใจมั้ย TT
ไอ้เชี่ยคิน . . มึงกำลังสร้างปัญหาให้กับตัวเอง
“แล้วนั่น ใครเหรอครับ”
พวกที่ผมคั่วอยู่ด้วยไม่มีใครรู้ว่าผมคุยกับคนอื่นอยู่ พวกนี้หลอกง่ายเชื่อฟังแต่คำพูดผม คนอื่นเตือนก็ไม่ฟัง ผมบอกกับทั้งผู้ชายและผู้หญิงว่าผมไม่มีใครทั้งนั้น มีแต่เค้าคนเดียว . . ราวกับกำลังคบหาดูใจกันแต่มันไม่ใช่ ผมหลอกคนอื่น ผมโกหกไปทั่ว
ผมมันเลว . .
“อ๋อ นี่คือ - - เอ่อ . .” คนที่ผมชอบมาตลอดสองปีครับ TT
“ผมเป็นเพื่อนมัน” ขะ ขอบใจมึงมากที่ช่วยกูเว้ย ไอ้เหนือ
“เพื่อน เหรอครับ” พี่หมอเก่งอย่าเพิ่งมาฉลาดอะไรตอนนี้ได้มั้ย
“. . .”
“แน่เหรอครับ” เซ้าซี้กูจังวะ!
“ครับ!” ไม่ได้การแล้ว . . ผมเริ่มมองเห็นข้อเสียของความสัมพันธ์อันหลากหลายกับทุกเพศของผม ผมมองไอ้เหนือ คนที่ผมชอบเพียงคนเดียว แม้ว่ามันจะไม่ได้ชอบผมตอบก็ตาม แต่อย่างน้อย ผมก็ไม่ควรจะทำแบบนี้นี่
ไอ้ความสัมพันธ์กับคนมากหน้าหลายตานั่นมันให้ความสุขกับผมจริงๆเหรอ
ผมเกลียดความรู้สึกแบบนี้จังว่ะ
“ทานให้อร่อยนะครับน้องคิน” พี่เก่งพูดเสียงเย็น ก่อนที่จะเดินจากไป ผมลุกขึ้นดึงแขนพี่เก่งเอาไว้ “ว่าไงครับ” เอาวะ ต่อหน้าธารกำนัลคณะแพทย์สามคนกับวิศวะคนนึงนี่แหละวะ
“ผมไม่ได้ชอบพี่ครับ” ผมตัดสินใจพูดออกไปอย่างรวดเร็ว “ผมขอโทษ”
ต่อยกูเลยก็ได้ กูยอม TT
สรรพสิ่งรอบตัวผมเงียบงัน แม้จะมีเพลงคนบ้านเดียวกันดังกระหึ่มในร้านก็ตาม แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบตัวผมครึกครื้นขึ้นมาเลย
พี่เก่งอึ้ง . . พี่เค้ากระพริบตาช้าๆ แต่ก็มองผมด้วยสายตาไม่เข้าใจ
“อะไรนะ”
“ที่ผ่านมาผมหลอกพี่ . . ผมขอโทษครับ” ผมให้ความหวังแบบขั้นเทพจริงๆ และพี่แกก็ไม่ได้โดนคนเดียวซะด้วย
สมควรหยุดได้แล้ว . .
มึงจะมาคิดได้อะไรตอนนี้ . . มึงบ้าป่ะคิน
“หมายความว่า . .” พี่เก่งคงจะงงกับเรื่องที่เกิดมาก “คินตาหลอกพี่มาตลอดเลยเหรอครับ หลอกให้พี่เชื่อว่าคินตาเองก็คิดเหมือนพี่ อย่างนั้นใช่ไหม”
พี่เก่งปะติดปะต่อเรื่องราวได้เร็วดี . . ผมเสียใจ ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
“เพราะไอ้เถื่อนนี่น่ะเหรอ” พี่เก่งพาดพิงไปถึงเหนือ ที่นั่งอยู่ที่เดิม หน้าตานิ่งเฉย “ตลอดมาคินไม่ได้มีท่าทีจะบอกอะไรกับพี่เลย พอมาอยู่กับเจ้าหมอนี่ คินก็พูดแบบนี้ พี่คิดอย่างอื่นไม่ได้แล้วนะ”
“คือว่า . .” สาเหตุมันก็ไม่ใช่เพราะไอ้เหนือทั้งหมดหรอกพี่ โว้ย ผมจะพูดยังไงดีอ่ะ
ผมแอบเห็นพี่เก่งน้ำตารื้น แม้ว่ามันจะทำท่าไม่ไหลออกมาก็ตาม
ผมขอโทษ
“ขอให้มีความสุขครับ”
พูดจบพี่แกก็หายออกไปจากร้าน ทิ้งให้ผมยืนทอดถอนใจอย่างไม่รู้จะพูดยังไงต่อ ผมทรุดตัวลงนั่งที่เดิม ขณะที่ไอ้เหนือกำลังจัดการเรื่องค่าอาหาร มันก็ไม่พูดอะไรเลยเช่นกัน
จนกระทั่ง ผมขึ้นไปนั่งบนเบาะข้างคนขับในรถมันนั่นแหละ
“กูพอจะเดาๆเรื่องได้” มันพูดอย่างนั้น “มึงนี่เลวชะมัดเลยนะ”
ขอบคุณที่ทำให้กูเจ็บได้ตลอด . . ไอ้เหนือ
สอบมิดเทอมผ่านไป พร้อมๆกับการที่ผมเริ่มเคลียร์คนที่เข้ามาในชีวิตผมไปทีละคนสองคน บางคนจบด้วยน้ำตา บางคนตบหน้าผม บางคนไม่คุยกับผมอีกเลย . . ผมสมควรโดน
ผ่านช่วงสอบมาหนึ่งอาทิตย์ชีวิตผมมีแต่เพื่อนสามคน ไอ้ภีม และก็ยาย ไม่มีใครคนอื่น ไม่มีผู้หญิงมานอนกกตอนกลางคืน ไม่ต้องหนีสายผู้ชายตอนโทรมาดึกๆหรือรับโทรศัพท์ใครอีก ไม่มี ไม่มีเลยสักคนเดียว
ผมเลือกแล้ว . .
เหนือมันมองผมเป็นคนไม่ดีไปโดยปริยาย จากที่เคยเกลียดอยู่แล้ว มันกลับเกลียดผมมากกว่าเดิมเสียจนไม่อยากแม้แต่จะมองหน้า ถ้าพี่เก่งไม่เข้ามาในร้านอาหารวันนั้นผมกับมันอาจคุยกันได้ดีขึ้น แต่ผมก็คงจะไม่มีวันคิดได้ว่าผมไม่ควรทำอะไรกับใจคนอื่นแบบนี้
ดีแล้วล่ะที่เป็นแบบนี้
อาจเป็นเพราะผมมีความรักกระมัง ความรักที่อยากจะทุ่มเทให้กับใครคนหนึ่งเพียงคนเดียวแบบที่ไม่ทำให้ใครที่ไม่รู้เรื่องด้วยต้องมาเจ็บปวดเพราะถูกผมหลอก ผมทำถูกแล้วใช่มั้ย
มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คุณคิด . . ผมต้องทนฟังเสียงผู้หญิงร้องไห้ในโทรศัพท์ คำบอกเล่าจากเพื่อนของชายที่ผมเคยให้ความหวังว่าตอนนี้เขาคนนั้นกำลังกินเหล้าและเมาอย่างหนัก ผมพูดกับพวกเขาตรงๆ พวกเขาจะได้เจ็บหนักแบบครั้งเดียวจอด . . การกระทำของผมในครั้งนี้แน่นอนผมอาจจะได้รับผลกรรมตามมาไม่วันใดก็วันหนึ่ง แต่ใครจะรู้ว่าตอนนี้ผมได้รับแล้ว จากคนที่ผมรักมานานแต่มันกลับเกลียดผมเข้าไส้เพราะว่าผมไปทำให้คนอื่นต้องเจ็บต้องช้ำ
แต่เชื่อไหม . . สำหรับผมแล้ว มันจะคิดยังไงกับผมก็ช่างเถอะ ยังไงซะผมก็ยังรักมันอยู่ดี แม้ว่าไม่กี่วันก่อนผมจะเห็นมันควงเด็กบัญชีอินเตอร์คนสวย ผมก็ไม่มีสิทธิ์จะไปว่าอะไร ขอมองมันอยู่ห่างๆแบบนี้ คอยฟังความเป็นไปจากปากไอ้ภีม แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว
ลึกๆแล้วผมกำลังรอคอย . .
สักวันหนึ่ง . . ที่มันจะหายเกลียดผมบ้าง
และให้โอกาสผม . . ได้ทุ่มเทกับรักครั้งนี้ดูสักครั้ง
มันจะมีวันนั้นมั้ย . .
โป๊ก!
“เหม่อหาพระแสงของ้าว” ไอ้เชี่ยฟิล์ม กูเจ็บ !
“ไอ้สัดคินตามันก็เหม่อหาผัวมันน่ะแหละ” ไอ้เชี่ยภัทร “ปีใหม่ทั้งทีสัดคินทำไมมึงลากพวกกูมาร้านนี้วะ ปกติมึงนั่งแต่ร้านหรูๆไม่ใช่รึไง” “เรื่องของกูน่า” ผมตัดบท “กินๆไปละกันอย่าบ่น กูเลี้ยงแล้วเสือกจะเรื่องมากอีกนะ”
“โอ้ยยยย ไม่เห็นต้องถามเลย โน่นไง วิศวะโยธาเดินมาโน่นแล้ว” ไอ้มิกรู้ทันแฮะ
“ชู่วววว เงียบๆไว้ เดี๋ยวสัดเหนือเห็น”
“ไม่ต้องห้ามให้ยาก มันเห็นแล้ว”
จริงอย่างที่มิกมันบอก เหนือมันหันมาหาผมแล้วมันก็หันไปทางอื่น พวกมันนั่งโต๊ะอยู่ตั้งไกล เตรียมพร้อมสั่งของมึนเมาได้ทุกเมื่อ
หลังจากเหตุการณ์ที่ร้านอาหารอีสาน เกือบเดือนแล้วครับที่ผมไม่ได้พูดอะไรกับเชี่ยเหนือเลยแม้แต่คำเดียว ไม่มีการทักทายปราศรัย ไม่มีอะไรเลย มีแต่ผมฝ่ายเดียวที่คอยถามเรื่องเกี่ยวกับตัวมันผ่านเชี่ยภีมนั่นแหละ จะไปหวังอะไรให้คนอย่างมันมาถามถึงผม . . ถ้ามีวันนั้น หิมะคงตกหนักในเมืองไทยไปแล้วล่ะ
“ตอนนี้มึงก็โสดแบบใสปิ๊งๆแล้ว มึงเอาไงต่อวะ” ไอ้ภัทรครับ
“อุตส่าห์เลิกกับกิ๊กทุกคนเพื่อเหนือนทีสุดหล่อ . . แม้มึงจะดูโง่ๆนะเว้ยไอ้คิน แต่กูขอชาบูๆให้กับความรักของมึงจริงๆ” เสียงไอ้มิกเริ่มอ้อแอ้ๆ
“เท่ใช่มั้ยล่ะ”ผมอดภูมิใจไม่ได้ แม้จะไม่ได้ทำห่าอะไรกับความรักครั้งนี้ก็เหอะ แต่ก็สุขใจที่ได้มีรักอ่ะนะ
“ไม่อ่ะ” มิกปฏิเสธ ฮ่วย . . มึงทำกูลอยแล้วเหยียบกูจม “ถ้ามันไม่มีวี่แววว่าจะสมหวัง มึงจะรักไปทำไมวะ สู้ไปหาคนที่เค้ารักมึงไม่ดีกว่าเหรอ”
กูก็เคยพยายามทำนะเว้ย . . ไม่ใช่กูไม่ทำอะไรเลย แต่กูทำไม่ได้ กูก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
“ความรักจะชนะทุกสิ่ง” ไอ้เชี่ยฟิล์มแม่งเริ่มเพ้อมากกว่าผมอีกนะ ดูหน้ามันสิ กึ่มๆแดงๆจะอ้วกแล้วมั้งนั่น “กูเชื่อว่าสักวันมันจะชนะใจไอ้เหนือได้ เพราะรักของมันมีมากกว่าความเกลียด และก็เพราะรักที่เหนือกว่าอะไรๆทั้งหมด มันจะต้องได้ใจไอ้เหนือมาครองแน่ๆ สักวันๆ คอยดู ฮึกกกก”
เน่าได้อีก . .
ไอ้สัดนี่มันต้องแดกอะไรผิดสำแดงเข้าไปแน่ๆ ถึงพูดจาได้ตลกแดกน้ำเน่าสิ้นดีขนาดนี้
แต่เชื่อมั้ย ผมแอบยิ้มแฮะ ราวกับคำพูดของไอ้เชี่ยฟิล์มมันกลายเป็นกำลังใจอะไรสักอย่างหนึ่ง
รักที่เหนือกว่าอะไรๆทั้งหมด . . จะชนะทุกอย่างงั้นเหรอวะ ?
ชนะใจไอ้เหนือได้อย่างนั้นเหรอ . .
ให้ตายยังไงผมก็คิดว่ามันไม่น่าเชื่อ ผมลอบมองไปยังต้นเหตุที่ผมมากินร้านนี้ตอนนี้มันกำลังจะขึ้นเวทีมันเล่นกีต้าร์ที่มันทำเป็นจ้อบเสริมอยู่ . . ไอ้ภีมมันบอกมาผมก็เลยมา พยายามทำให้มันเป็นเรื่องบังเอิญมากที่สุด . . ผมมันบ้าผมบอกคุณแล้ว
“ . . จะให้เธอจนกว่าเธอจะรับ บอกรักเธอจนกว่าเธอนั้นจะยอม เธอคือความสุขของฉัน ถ้าเธอไม่รับมันให้ฉันเริ่มต้นอีกกี่ครั้งก็พร้อม หากสุดท้ายเธอไม่เปลี่ยนใจ ไม่เป็นไรใจฉันก็ไม่ยอม เพื่อรอให้ฉันหยุดหัวใจ ก็คงต้องให้โลกหยุดหมุนไปก่อน . . ”
ถ้ามึงกับเพื่อนจะเล่นเพลงที่ตรงกับสถานการณ์ในชีวิตกูขนาดนี้นะ!
ลองดูอีกสักครั้งจะเป็นไรไป . .
คนเขียนเป็นมือสมัครเล่น ขอย้ำ มือสมัครเล่น 
พล็อตเรื่องอาจเพิ่งกำลังเข้าเมนหลัก 
ไม่ถูกใจคนอ่านผู้ใดก็ขออภัย ณ ที่นี้เน้อ 
เจอกันตอนหน้า คินตาจะทำอย่างไรกับชีวิตต่อไป แล้วเจอกันๆนะค้า 
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
