หัวข้อ: "No broken Heart ,Non broken Glass"

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 24

คอสเปิดประตูร้านหนังสือเข้ามา แล้วก็ต้องก้าวถอยออกไปดูที่ริมฟุตบาทหน้าร้านมองซ้ายขวา แล้วกลับเข้ามาใหม่ เพราะมีกลิ่นไหม้ กลิ่นสารเคมีอะไรบางอย่างที่มันอบอยู่ในร้านจนต้องกลับออกไปดูให้ดีซะก่อน
มองผ่านแถวชั้นหนังสือไปจนถึงห้องพักหลังร้านที่เปิดประตูห้องไว้ เห็นผู้กองหมอกกำลังจับบาลีเอนลงนอนที่เก้าอี้ในห้องด้านหลังอย่างไม่ค่อยถนัด เพราะเอาเท้าเขี่ยๆ ดึงๆ เก้าอี้อีกตัวเข้ามารองส่วนศีรษะ ไอ้หนุ่มนักศึกษารีบวางกระเป๋าแล้วเข้าไปช่วยลากเก้าอี้รองศีรษะ และขา
ดูจากสีหน้าแล้วไม่ค่อยเหมือนคนเป็นลมสักเท่าไหร่
แต่ว่าหมดสติไปแบบนี้มันเรียกว่าอะไร
ไม่รู้อ่ะ

ผู้กองหมอกที่กำลังทั้งเครียดทั้งกังวล พอเห็นหน้าหนุ่มคอสแล้วมันก็เหมือนเห็นตัวช่วยที่ถูกต้อง
“มีผ้าขนหนูสะอาดๆ มั้ยคอส”
คอสพยักหน้า เปิดตู้หยิบผ้าผืนใหม่เอี่ยมออกมาจากห่อแล้วหันมาส่งสายตาเป็นเครื่องหมายคำถาม หมอกก็เลยชี้บอก
“ไปชุบน้ำมาเช็ดหน้า เช็ดมือให้บาลีสิ”
คอสเอาผ้าชุบน้ำหมาดๆ มาส่งให้
“มาเช็ดตัวให้บาลี พี่ต้องออกไปดูข้างนอกก่อน”
 หมอกเดินออกมาโดยที่เปิดประตูห้องพักด้านหลังค้างไว้ กลับขึ้นมาสำรวจตู้หนังสือที่ชั้นลอย
“ไม่น่าเก็บอุปกรณ์คืนไปทั้งหมดเลย” หมอกบ่นพึม
“...จะเอาไว้ทำไมของเป็นเสนียดแบบนั้น...” ปู่ยืนอยู่ข้างๆ สีหน้าไม่สบอารมณ์อย่างรุนแรง
“ผมไม่ได้ยินคำนี้มานานแล้วนะเนี่ยปู่” หมอกคุยกับปู่ไปตรวจสภาพความเสียหายของตู้ไป 
ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน ขนาดน้ำกรดยังทำอะไรตู้นี้ไม่ได้ มีแต่ร่องรอยที่ 2 คนผัวเมียคู่นั้นทิ้งไว้กับพื้น และเศษคาร์บอนจากอะไรสักอย่างที่มันกลายสภาพไปแล้ว
“สุดยอดเลย”
“...จะหาอะไร....”
“หลักฐานไงปู่ อย่างน้อยก็ลายนิ้วมือ”
“....แล้วจะเอาไปทำอะไร....”
หมอกถึงได้หันมาหาปู่แล้วลุกขึ้นยืน
“ก็...ความเคยชินมั้ง เวลาคนที่ทำผิดมันต้องมีอะไรที่มันโยงไปถึงรูปคดี”
“...คดีอะไร ลักทรัพย์ซึ่งหน้าหรือ...”
หมอกเอียงคอคิด “อันนี้บาลีท้าเขาเองนี่หว่า”
“...เออ..”
หมอกมองเศษซากคาร์บอนสีดำที่พื้นแล้วถามปู่
“ปู่ จัดเต็มที่บาลีบอกปู่น่ะเป็นยังไง”
ปู่ถอนหายใจหนักๆ “...ปู่แค่เตรียมหนังสือเอามาถล่มมัน แต่ที่เหลือน่ะมันคือความโกรธของบาลี....”
หมอกพลอยหนักใจตามแล้วเหลียวมองไปรอบๆ “แล้วเป็นหนึ่งล่ะปู่”
“...ยังอยู่ข้างบนไง ต้องให้บาลีมันเรียกเอง....”

มือขาวๆ ที่กำลังเช็ดหน้าให้หยุดค้างอยู่กลางอากาศ เพราะคนที่เห็นว่าหมดสติหลับตา จู่ๆ ก็ลืมตาโพลงแล้วลุกขึ้นนั่งทันที ไม่เห็นว่าจะทำท่าเอียงซ้ายเอียงขวา ส่งเสียงอืออออะไรแบบในละครสักนิด
"คอส"
"ฮะ"
"มาทำไม บอกว่าไม่ให้มาวันนี้ไง"
พอลืมตาขึ้นมาก็เริ่มดุกันทันที
คอสตาขวางหน้างอ ลุกขึ้นยืน รับประกันได้เลยว่าถ้าคนดุไม่ใช่บาลีคงได้เอาผ้าหมาดๆ ผืนนี้เขวี้ยงใส่หน้าไปแล้ว
มีวันไหนบ้างวะเนี่ยที่ไอ้คอสไม่โดนดุ!
บาลีเหลียวมองไปรอบห้อง ไม่เห็นอีกคนที่มักจะอยู่ใกล้ๆ คงเพราะยังไม่ได้เรียกให้มาหาก็เลยยังอยู่ข้างบน
"เป็นหนึ่ง..."
คอสที่กำลังซักผ้าขนหนูผืนเล็กหันมามอง แล้วหันกลับไปซักผ้า ฟันขาวๆ กัดริมฝีป่ากไว้แน่น
"เออ คอส"
"มีไร" คนถูกเรียกขานรับขณะที่เอาผ้าตากที่ราวเล็กๆ
"มานานหรือยัง"
"เพิ่งมา เห็นผู้กองกำลังพยุงพี่ลงนอนเลยมาช่วยจัดเก้าอี้ให้" ตอบเสร็จก็หันไปคว้ากระเป๋าสะพาย
"แล้วจะไปไหน"
"กลับ"
"คอส" บาลีลุกขึ้นมาคว้าต้นแขนคอสไว้
ทั้งที่มีทั้งเสื้อนักศึกษาทั้งปลอกแขนที่ยาวจนถึงข้อมือ แต่คอสก็ยังรู้สึกถึงความร้อนจากฝ่ามือใหญ่ จนต้องสะบัดแรง
"อะไรอ่ะ พี่ตัวร้อน เป็นไข้เหรอ เมื่อกี้ตอนเช็ดหน้าไม่ร้อนนี่หว่า" คอสจะแตะหลังมือที่หน้าผาก แต่บาลีเบี่ยงหน้า คว้าข้อมือไว้
คอสพลิกข้อมือขึ้นมามอง
...ไม่ร้อนแล้วนี่ หรือว่ากูบ้าไปแล้ววะเนี่ย...
"ไม่ได้เป็นอะไร"
บาลีบอกขณะที่มองผ่านประตูห้องพักด้านหลังออกไป ทะลุไปจนถึงหน้าร้าน ไม่เห็นใครสักคน ก็เลยดึงข้อมือคอสเดินออกมา เห็นปู่ยืนอยู่ที่ชั้นลอย กับผู้กองที่ก้มๆ เงยๆ อยู่ท่าทางเหมือนกำลังคุยกันเพลิน ก็เลยถามกึ่งเตือน
"เฮ้ย ทำอะไร"
ผู้กองยืดตัวขึ้นหันมามองแต่ยังคุกเข่าอยู่ข้างตู้เหมือนเดิม
"กูกำลังสงสัยอะไรบางอย่าง"
"สงสัยอะไรของมึง"
เพื่อนรักเขาคุยกัน แต่ไอ้คนนี้สะบัดมือสุดแรง
“ปล่อย จะกลับ”
คนตัวสูงใหญ่ทำเหมือนไม่ได้ยิน ดึงข้อมือคอสให้เดินตาม แต่พอเท้าพี่เหยียบชั้นลอยปุ๊บ ไอ้ตัวหน้างอหงิกเป็นมะเหงกก็แทบจะเหนี่ยวราวระเบียงไว้
"ผมรอข้างล่างก็ได้"
บาลีหันมามอง ดวงตาสีเข้มเคร่งเครียด "ไม่อยากรู้หรือไงว่ากำลังทำอะไรอยู่"
คอสเบี่ยงตัวมองไปที่ผู้กองแล้วส่ายหน้า "ปล่อยผมกวาดพื้น ถูพื้น เรียงหนังสืออยู่ข้างล่างเหอะ"
บาลีทำเหมือนจะคลายข้อมือให้คอสกลับลงไปอย่างที่ต้องการ แต่กลับตวัดแขนรัดเอวบางอุ้มเหมือนยกตัวมาหาผู้กองอยู่ดี
"เฮ้ย ไรวะ ปล่อย ไอ้บ้านี่" คอสโวยวายดิ้นหนี
พอมาถึงที่หมายบาลีก็ปล่อยลงพื้น จับให้ยืนหันหน้าเข้าหาโต๊ะซ่อมหนังสือ และตู้ใบใหญ่
"เอ้า ดูซะ มันมีอะไรที่น่ากลัว"
คอสทำปากยื่นตาขวาง ไม่เหลือท่าทางกลัวเกินเหตุเมื่อกี้สักนิด
"เหอะ ตอนนี้พี่น่ากลัวสุดแล้ว"
"เออ ก็ไม่รู้ว่าจะกลัวอะไรนักหนา ไม่เข้าท่า" บาลีดุ
แต่คอสก็สวนทันที "ก็คนมันกลัว มันต้องมีท่า ไม่มีท่าด้วยหรือไง"
"เฮ้ย! มันจะไม่เถียงสักเรื่องได้มั้ยเนี่ย!"
"ไม่ได้! พี่ชอบบังคับ! ผมต้องเถียงสิ! ไม่งั้นมันอึดอัด!"
"งั้นพี่ก็สั่งอีก! ห้ามกลัว! เพราะนี่คือหน้าที่ของคอสที่จะต้องทำ!"
คอสอ้าปากจะเถียงอีกแล้วก็หุบสนิท ชี้ไปที่ตู้หนังสือติดผนังใหญ่
"ใช่"
จังหวะที่คอสหันกลับไปมองที่ตู้ติดผนังอีกครั้ง บาลียกมือแตะที่สร้อยข้อมือในกระเป๋าแล้วเรียก
....เป็นหนึ่ง....
เงาร่างโปร่งใสปรากฏอยู่ข้างๆ
"คอส"
"ฮะ"
"คืนวันเสาร์นี้ไปไหนหรือเปล่า"
วันเสาร์นี้มีงานวันเกิดประกาย และก้อยก็พยายามชวนคอสมาหลายครั้งแล้ว แต่คอสไม่ไป
"เปล่า"
"ดีงั้นมานอนเฝ้าร้านให้พี่หน่อย เพราะพี่มีธุระ"
"เฝ้าร้านเหรอ หมายถึงเอาหมอนมานอนตรงหน้าเคาน์เตอร์นั่นน่ะเหรอ" คอสทำหน้าตาตื่น ไม่อยากเชื่อเลยว่าใช้ให้มานอนเฝ้าร้านเนี่ยนะ
บาลีพ่นลมหายใจจากปากแรงๆ ขณะที่ผู้กองหันไปส่งยิ้มให้กับปู่ และเป็นหนึ่ง
"พี่จะออกไปตอนบ่าย คอสปิดร้านตามเวลาปกติ เสร็จแล้วขึ้นไปนอนที่ห้องพักข้างบน ทำให้มันเหมือนปกติ"
"อ้าวทำไมละ พี่ปิดก็ปิดดิ"
"วะ! ไอ้คนนี้! ก็มันวันเสาร์ เกิดมีลูกค้าหรือนักเรียนที่เลิกเรียนแวะเข้ามา"
"เหรอ...." คอสทำหน้าตาประหลาดๆ เหมือนตัวการ์ตูน "ก็ได้"
"หือ" บาลีกอดอก
"ครับผมเจ้านาย"
"เออ ลงไปเฝ้าหน้าร้าน"
คอสวิ่งปรู๊ดลงไปทันที ลืมแม้แต่การจะเถียงกลับไปว่า เมื่อไม่ถึง 5 นาทีที่แล้วยังดุที่ฝ่าฝืนคำสั่งมาร้านวันนี้อยู่เลย แต่ตอนนี้กลับฝากร้านซะแล้ว
ไม่รู้แหละ อันนี้รอไว้ตอนพี่ลงไปชั้นล่างแล้วค่อยถามก็ได้
ส่วนเรื่องที่เรียกชื่อใครบางคนในห้องพักด้านหลังน่ะ รับรองได้ว่า ไอ้คอสไม่มีวันลืม

"เป็นไงบ้าง"
"ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน"
ผู้กองบอกขณะที่ยืนพิงระเบียงคุยกับเจ้าของร้าน ขณะที่เป็นหนึ่งเดินไปยืนอยู่ด้านใน สีหน้าเหมือนไม่รู้เรื่องราวอะไร
"เอาไงต่อ" ผู้กองถาม
"ก็นั่นแหละ มึงไปกับแพท ส่วนกูจะไปกับไอ้ฟอง"
"คิดว่าอยู่ที่นั่นหรือ"
“ไอ้เจ็ตส่งภาพมาให้กูเมื่อเช้า ตรงสวนหลังบ้านเหมือนมีโรงไม้ โรงฝึกอะไรอยู่ อาจอยู่หรือไม่อยู่ แต่ก็ต้องไปดู" บาลีบอกเพื่อน แล้วหันมาหาร่างโปร่งใสที่อยู่เคียงข้าง "เป็นหนึ่ง"
ดวงตาคู่สวยหันมามอง
"ไปด้วยกันนะ"
ดวงตาคู่สวยไหววูบหวาดกลัว แต่ก็ยังคงพยักหน้ารับ
คุยกันอีกสักพักตอนที่เดินลงบันไดมาด้วยกัน ผู้กองก็ถาม “ตกลงเมื่อกี้มึงสะดุดล้มหรือมึงวูบวะเนี่ย”
บาลีทำหน้านิ่ง “น่าจะฟอร์มให้มึงเอาใจกูมากกว่า”
หมอกหยุดยืนอยู่บนบันไดขั้นที่ 5 ขณะที่บาลีเดินลงมาถึงพื้นล่างแล้วหันมายักคิ้วให้เพื่อน
“สัด จริงหรืออำ กูไม่เคยรู้กับมึงเลยจริงๆนะ”

พอผู้กองหมอกกลับไป บาลีก็ลงนั่งที่เก้าอี้ทำงาน หลังเคาน์เตอร์ ยืดขาเหยียดยาว เอนตัวพิงพนัก
เป็นหนึ่งเหลียวมองคนที่กำลังเช็ดชั้นหนังสือพ็อกเก็ตบุ๊คเก่าด้านใน
ปู่ยืนมองลุ้นเต็มที่อยากให้ร่างโปร่งใสส่งเสียงเรียกใครสักคน แต่จนแล้วจนรอด เป็นหนึ่งก็ได้แต่มองคนนั้นทีคนนี้ที
".....ปู่ละเพลีย....."
บาลีลืมตามองคนบ่น แล้วหัวเราะหึหึ
คอสได้ยินเสียงหัวเราะถึงได้ตะโกนถาม "พี่จะเอาอะไร"
บาลีเลิกคิ้วสูงถามเป็นหนึ่ง เป็นหนึ่งทำมือเหมือนกินข้าว เจ้าของร้านพยักหน้าแปลความหมายต่ออีกทอด
"กินข้าว"
คอสถึงได้เดินมาหา "บ่ายกว่าแล้ว พี่ยังไม่ได้กินเหรอ"
"ยัง"
"งั้นพี่กินอะไร"
"กิน....ไม่รู้ว่ะ สั่งมาแล้วกัน"
"กินอะไรไม่รู้ แล้วจะรู้ได้ไงว่าสั่งอะไร" คอสยังคงย้อน
ปู่ถึงกับหัวเราะเสียงดัง ส่วนเป็นหนึ่งยิ้มกว้าง บาลีรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วเบาจนต้องเงี่ยหูฟัง
หันมาอีกทีคอสก็เดินผ่านไปที่ประตูร้าน
"แล้วซื้อของคอสมาด้วยล่ะ"
"ผมกินมาแล้ว"
"เออ ซื้อมา พี่เบื่อกินข้าวคนเดียวว่ะ"
พอคอสพ้นประตูร้านออกไป ปู่ถึงได้หันมาเตือน
"....เมื่อกี้ปู่ว่าเกินไปนะ...."
"ไม่หรอกผมว่าน้อยไปด้วยซ้ำ" บาลีพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ เป็นหนึ่งมองมาด้วยสายตาเป็นห่วง "กลัวหรือเปล่า"
เป็นหนึ่งส่ายหน้า อันที่จริงแล้วเป็นหนึ่งไม่ได้รู้เลยสักนิดว่าบาลีทำอะไร เพราะบาลีเรียกลงมาก็ตอนที่เรียกคอสมาสั่งว่าห้ามกลัว และให้มาเฝ้าร้าน
"ผมน่าจะอ่านใจไอ้พัฒนะตั้งแต่แรก ไม่น่าปล่อยให้มันรอดมาจนถึงวันนี้"
ปู่หันไปถามเป็นหนึ่ง "....จำมันได้มั้ย...."
คิ้วสวยขมวดแน่น ขณะที่ส่ายหน้าช้าๆ
ทั้งปู่และบาลีถึงกับถอนหายใจ
"ก็อย่างที่ปู่ว่าน่ะแหละ บางเรื่องจำไม่ได้ก็ดี และมาจนถึงตอนนี้ พี่กลับหวังว่าเป็นหนึ่งจะยังคงจำไม่ได้ เริ่มต้นใหม่โดยไม่ผูกพันกับเรื่องเลวร้าย"
"...แล้วแกหล่ะ..."
บาลีเพียงแค่ยกยิ้มที่มุมปาก ลุกขึ้นไปจัดหนังสือที่ชั้นวาง
ปู่ถอนหายใจยาว แต่ยังคงพยายามเตือนหลานชาย
"....คนบางคนตีให้ตายมันก็ไม่รู้ตัวหรอกว่ามันเลวขนาดไหน...."
เป็นหนึ่งยืนอยู่ข้างบาลี มือใสเคลื่อนผ่านข้อมือหนา
บาลีหยุดมือที่กำลังเรียงหนังสือหันมามอง รับรู้ว่าคนที่อยู่เคียงข้างเสมอคนนี้กำลังเป็นห่วงมาก
".....แล้วนี่ถ้าเกิดแกระเบิดขึ้นมาโดยที่หมอกมันไม่ได้อยู่ใกล้ๆ ใครจะคุมแกอยู่วะ...."

กระดิ่งประตูร้านดังขึ้นคนมัดผมหางม้า ต่างหูข้างเดียวเดินเข้ามา โวยวายไปตลอดทางจนถึงห้องพักด้านหลัง  "กินข้าวๆ หิวข้าวจนเป็นลมก็ไม่บอก"
เป็นหนึ่งยิ้มกว้าง รีบตามคอสไปแล้วหันมากวักมือเรียก
ส่วนคนที่เข้าไปจนถึงห้องด้านหลังแล้ว ยังไม่วายพูดต่อ "ข้าวมันไก่นะพี่ ผลไม้เป็นฝรั่ง"
"คอส" บาลีลากเสียง ความโกรธความแค้นที่มันสุมอยู่ในอกมันหายไปทางไหนไม่รู้ตัว "ไม่มองเลย ว่าในร้านมีลูกค้าหรือเปล่า"
คอสชะโงกหน้ามองมาทางด้านหลังของบาลี
"แล้วมีมั้ยล่ะ มากินข้าวเหอะ มัวแต่ทำอะไรอยู่อ่ะ ถึงไม่กินข้าวจนเป็นลม" คอสเทข้าวมันไก่ใส่จาน วางน้ำเย็น แล้วลากเก้าอี้มานั่งมอง "ตัวอย่างกับตึก อย่ามาเป็นลมตอนไม่มีพี่หมอกนะ เพราะผมจะทิ้งพี่ไว้ตรงนั้นแหละ ล้มตรงไหนก็ปล่อยไว้ตรงนั้นเลย"
แต่พอบาลีเริ่มกินข้าวคอสก็หยุดพูด จนเมื่อข้าวใกล้หมด หนุ่มหน้าหวานถึงได้ถาม "พี่นอนไม่หลับเหรอ"
"เปล่า"
"เครียดอะไร"
"เยอะแยะ"
คอสพยักหน้า "คิดถึงมะตูมด้วยใช่มั้ย"
เป็นหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ ยกมือลูบผมคอส สัมผัสที่ไหลผ่านทำให้คอสหันไปมองด้านหลัง
"คิดถึงหลายเรื่อง"
คอสดึงใบหูของตัวเองเมื่อหันกลับมาทางเดิม "ผมไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความเครียดอะไรกับใครเขาหรอก เพราะผมปล่อยมันไปเรื่อยๆ แต่ก็พอจะรู้ว่าไม่ควรจะอยู่คนเดียว"
บาลีพยักหน้า
คอสอ้าปากจะพูด แล้วก็เปลี่ยนใจหุบปาก จนเหมือนกำลังงับอากาศเข้าปอด
"มีอะไร"
"จะให้ผมมาอยู่เป็นเพื่อนมั้ย"
บาลีอดไม่ได้ที่จะหันมาหาเป็นหนึ่งที่กำลังรีบพยักหน้าทันที ยิ่งเมื่อประสานกับเสียงหัวเราะจากปู่ที่ดังมาจากส่วนใดส่วนหนึ่งของร้าน บาลีก็ต้องพลอยขำตาม
"ขำอะไร ตกลงว่าไง"
"ไม่เป็นไร ไว้มาวันเสาร์เลยก็ได้"
คอสเดินออกจากห้องไปแล้ว แต่เป็นหนึ่งยังอยู่แขนเรียวกอดอกแน่น หน้าก็งอไม่พอใจอย่างชัดเจน
"อย่าโกรธเลย พี่ยังไม่รู้เลยว่าต่อไปจะต้องเจอกับอะไร"
เป็นหนึ่งทำมือเป็นรูปหัวใจ ขณะที่คิ้วเลิกขึ้นสูง
บาลีมองมือสวยของเป็นหนึ่งแล้วพยักหน้ายอมรับ "เพราะอย่างนี้ พี่ถึงยิ่งไม่อยากพาคอสเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องที่พี่กำลังจะทำ"

======จบตอนที่ 24======
วันนี้มาสายมาก ด้วยเหตุผลหลายประการดังนี้ 1 ผมคิดว่ายังไม่ได้ลงตอนที่ 23 หาไปหามาถึงได้เจอว่าลงไปแล้วนี่นา
2 ผมโดยยึดคอมพ์เครื่องที่เขียนเรื่อง มีเด็กเล่นเกมตั้งแต่เช้ามืด (ผมไม่ได้ฟ้องนะ แค่บอก) ต้องชิงจังหวะเขาลุกไปรับโทรศัพท์ เข้าทำคะแนน 5555
ขอบคุณที่ติดตาม ให้คำแนะนำ และชอบเรื่องที่เราเขียนครับ
ไจฟ์กับทีครับ

[samsoon@doll]

ได้จิ้ม ฮิฮิ





มะตูมน่ารักอ่ะ เชียร์คอสสุดริดเลยนะ

[ณยฎา]

เป็นหนึ่งเชียรคอสออกนอกหน้าอ่ะ ใกล้จะรู้ความจริงแล้ว กลัวจัง

[@PurPle SuN@]

น่าสงสารคอสเหมือนกันเนอะ เหมือนตาบาลีจะคิดถึงเป็นหนึ่งอยู่ตลอดเวลา เป็นใครก็น้อยใจ

ตอนต่อๆไปจะเริ่มเข้มข้นแล้วใช่มั้ย บาลีจะลุยแล้ว น่าตื่นเต้นจริงๆ

ปล.ดีนะที่ป๋าหาจังหวะเข้าทำคะแนนได้ ม่ายงั้นคงอดอ่านกันแน่ๆ 55

[MiSS-U]

รอวันงานวันเกิดประกายทุกอย่างคงคลี่คลายไปบ้าง

+1และเป็ด

[tookujang]

เรื่องนี้ก็เดินทางมาถึงจุดไคลแมกซ์แล้วดิ เป็นหนึ่งกำลังจะหลุดพ้นแล้วรึเปล่านะ(เพราะอีก10ปีน้องกลบทเพิ่จะขวบกว่า แล้วต้องรอเกิดใหม่กี่ปี???)
อย่าซีเรียสๆ(บอกตัวเองไง). อ่านต่อไปเดี๋ยวก็รู้เอง :3123:กดเป็ดจ้า

[kakuro]

ขอบคุณไจฟ์ที
สวัสดีปีใหม่จ้ะ

[- คราส -]

หลงคอสขึ้นทุกที
บาลีที่คอสเห็น ก็ชวนให้เข้าใจว่าชอบมะตูมมากจริงๆแหละ
รอวันเกิดประกาย
 

[pare_140]

คอสน่ารักขึ้นทุกวันนน

[Yukisae]

สวัสดีปีใหม่คุณไจฟ์กับน้องทีค่ะ
ตอนพิเศษนี่ไขข้อข้องใจไปได้มากเลยทีเดียว
บาลีตอนโกรธน่ากลัวมากจริงๆด้วย
น้องมะตูมได้กลับมาตอนท้ายจริงๆด้วย
และบาลีหึงมะตูมกับคอสจริงๆด้วยเหอะๆๆ
ต้องขอบคุณกบว.รอบนี้มีสวีทกันด้วย

คอสน่ารักอ่ะ มะตูมก็ดูจะชอบใจเหลือเกิน
เริ่มเข้าใจความรู้สึกเป้งนิดๆและ 2คนนี้มันน่ารักจริงๆเลยน้า ฮ่าๆๆๆๆ
วันเสาร์จะมีอะไรเกิดขึ้นมั่งเนี่ย ดูท่านายรักอ่านจะได้โหดอีกแล้ว
ขอบคุณไจฟ์กับน้องทีค่ะ +1+เป็ด+กอดดดดแน่นๆ

[dawnthesky]

เน็ตเริ่มเต่า ไม่แน่ใจว่าจะเม้นท์ได้ไหม

ความโกรธของบาลีน่ากลัวจริง ๆ

เงื่อนปมต่าง ๆ คงใกล้จะคลี่คลายลงแล้ว

[jiki]

ไม่ได้เข้ามาอ่านหลายวัน. เค้าคิดถึง  ไม่ได้อ่านตั้ง2ตอนแน่ะ

อ่านตอน23แล้วสะใจจัง. แบบว่า"ลงโทษเจ้าคนชั่วๆ"
แต่อ่านด้วยอารมณ์ผ่านไปแบบสบายๆนะ ไม่ได้อะไรมาก เราเริ่มคิดว่า. แล้วถ้าก้อยเลวร้ายจริง. บาลีจะทำยังไงบ้าง. เพราะกับคนที่ชั่วร้าย. เราล่ะอยากให้มันทรมานไม่สิ้นสุด. สงสารต้องใส่โหลดองไว้แบบไข่เค็ม. กร๊่าก

ตอนที่24. ยาวมาก. แต่ไม่ค่อยมีอะไรเม้นต์อะไร
เวลาบาลีมีคอสอยู่ด้วยเน่ีย. เหมือนเป็นmomentสบายๆเนอะ
แต่ตอนบังคับให้คอสขึ้นไปเนี่ย เหมือนโดนบังคับเป็นเจ้าสาวเลย. แล้วถ้าคอสเป็นเจ้าสาว ใครจะคลอดลูกมาดูร้านต่อล่ะ  ให้คันชลออกลูกให้เหรอ

ส่วนคู่แพทกับหมอก.  อันนี้แพททำตัวเองนะ. อย่าโทษใคร

ส่งนคุณไจฟ์. เก็บแต้มไรคะ. *แบ๊ว~* แอบงงแปบคิดลึก...เล่นๆนะ

แล้วก็. สวัสดีปีใหม่คุณไจฟ์น้องทีค่ะ. มีความสุขกันทุกวันนะคะ

ปล.ยังไม่ได้อ่านตอนปีใหม่  ว่างๆค่อยอ่าน. เก็บสแปร์ไว้เวลาเหงาค่ะ

[nn~~NN]

อาเฮียนี่อะไรๆก็หลุดเพ้อชื่อเป็นหนึ่งออกมาเนาะ
สมควรคอสจะฝังใจอ่ะ 

[CarToonMiZa]

คอสทำมัยเถียงเก่งจัง

[Loveyoujung]

มาซักที
ลุ้นอยู่ว่าแต่ละตอนจะเป็นยังงัย
เฮ้ออออออออ

[КίmY]

ว่ะฮ่ะฮ่าๆ 
คอสบ่นซะอย่างกะเปงมอสระเอียเลยวุ้ย อุ๊ย 
รอตอนต่อไปฮะ  ^^

[natalee22]

คอสน่ารักอ่ะ บ่นเก่ง เถียงเก่ง แต่จริงๆแล้วก็เป็นห่วงบาลีมากๆ

บาลีซะอีกเอาแต่ดุคอสตลอดเลย ห่วงอยู่ห่างๆ แล้วคนตรงๆโผงผางแบบคอสจะรู้มั๊ยเนี่ย แล้วยั๊งจะมาหลุดปากเรียกหาเป็นหนึ่งอีก

มิน่าล่ะผ่านไปตั้งหลายปี อะไรๆกันไปถึงไหนต่อไหน แต่คอสก็ยังคิดว่าบาลีรักเป็นหนึ่งไม่รักตัวเองอยู่ดี เฮ้ออออออออออ

[river]

ชอบคอสจริงๆ เด็กไรไม่รู้ น่ารัก

[malula]

คอสช่วยเบรคความร้อนของบาลีได้เยอะนะ

[Giniz]

พี่บาลีอย่าดุน้องคอสบ่อยนักสิ สงสารน้อง คนเค้าอุตส่าห์เป็นห่วงนะ!! 

[PAAPAENG~]

กลายเป็นคอสเข้าใจผิด  พี่บาลีพูดชื่อเป็นหนึ่งซะงั้นเนอะ
เอาหน่า  ยังไงบาลีก็รักคอส
ต่อไปนี้จะเข้มข้นขึ้นแล้วใช่ป่ะคะ?
บาลีกำลังมา  หึหึ

รอติดตามค่ะ   

[EoBen]

มะตูมน่ารักเนอะ

ถึงจะไม่ได้พูดสักคำก็เถอะ

ชอบอ่ะดูเป็นคนที่น่า้อ็นดูมากอ่ะ

อยากกอดอบากฟัดมะตูมมม 

[choijiin]

แอบคิดว่าให้เป็นหนึ่งไม่ตาย
แล้วมาอยู่ 3P กับคอสแล้วก็พี่บาลี
555555555555555
 
แบบว่าเรารักทั้งคู่
อยากเก็บเอาไว้ทั้งสองคน
เสียดายจังเน้อ
 

[gumrai3]

บาลีอ่าชอบบาลีอ่ะ อิอิ ใครว่าน่ากลัวไม่เลยบาลีไม่น่ากลัวเลย


คอสเอ๋ยอย่าไปยุ่งเกี่ยวเลยเรื่องเเบบนี้

[takara]

พี่บาลีน่ากลัวกว่าผีหราคอส หุหุ มะตูมยังน่ารักเหมือนเคย

[LoveBaBy]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย กว่าจะได้มาชดใช้หนี้ตอนพิเศษ
กรี๊ดดดดดดดดด.......... ตอนนี้ทันป่ะ อิอิ
ตอนพิเศษ เซอร์ไพร์สุดๆๆๆๆๆๆ เหมือนจะงง แต่พอถูไถได้ 555+

โฮะ โฮะ โลกมานกลมจิงๆๆ
น้องนายรักอ่าน มาเป็นเพื่อนซี้ของคอสกะเป็นหนึ่ง
แถมเป็นพ่อของเป็นหนึ่งอีกแน่ะ ฮ่าๆ

คริ คริ แอบขำมีแอบน้อยใจหลานกันด้วยวุ้ย คิคิ
แต่นายรักอ่านโกรธได้สุดยอด เค้าจะมะว่านายรักอ่านเจ้าชู้แล้วนะ เค้ากลัว... 555+

รอตอนธรรมดามาขยายความ 2 พี่น้อง บาลี กะ เป้ง รวมทั้งมีลูกตัดหน้านายรัก่านได้งัยแว๊ 555+

ขอบคุณน้องชายทั้งสองจ้า เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ อิอิ

[pochu52]

ตอนพิเศษทำให้เข้าใจอะไรๆ ขึ้นเยอะเลย หลงรักน้องกลล่ะ 555 น่ารักที่สุด
พี่บาลีรักน้องคอสเลยพูดไม่ดีด้วย หึ ใกล้วันเสาร์วันเกิดประกายจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

[little_nok]

รอดูวันเสาร์ จะมันส์สักแค่ไหน
ลุ้นตื่นเต้นตลอด คอสขี้กลัวก็น่ารักไปอีกแบบ บรื้อออ

[Gokusan]

สงสารน้องคอส...ตาบาลีนี่น้าาาา -^-

อยากรู้เหมือนกันว่าทิ้งร่องรอยไว้มั้ย
เผื่อเอาไปตามสืบได้...แค่รอยนิ้วก็ยังดี

รอดูว่าไปตามดูกันวันเสาร์ แล้วคนเฝ้าร้านจะยังอยู่ได้มั้ย
กลัวใจยัยน้องก้อยชะมัด...โรคจิตนี่ไม่เข้าใครออกใครจริงๆ - -"

[hobazaki]

อร๊างงงงงงงงง แอบน้อยใจแทนคอส ฟื้นขึ้นมาก็เรียกหาเป็นหนึ่งเลย ชิ

แจกเป็ดให้เด็กที่เล่นเกมส์แต่เช้า 555