หัวข้อ: DAMAGE ▲ พิษรัก THE END

[Pawana]

มาอ่านรอบสองในครบรอบ. 1. ปีค่ะ.  ยังให้ความรู้สึกเหมือนเดิม.  ขึ้นชื่อว่าพิษรัก.  สามารถทำให้บูจากคนที่ร้ายกาจมากๆๆๆ.  เกลียดชังสุดๆๆ.    มาหมดสภาพ.   ไร้ศักดิ์ศรี.  น่าสมเพช.   ตอนที่ถูกเนย์ทิ้ง.   ทั้งเนย์ทั้งบูต่างมีบาดแผลที่ฝังลึกจากการถูกกระทำ. และผู้ถูกกระทำ.    นี่แหละเพราะพิษรัก

[miwmiwzaa]

เป็นเรื่องที่ทำให้น้ำตาท่วมยันตอนจบและก็ทำให้ยิ้มในตอนพิเศษ ขอบคุณค่ะที่แต่งนิยายดีๆมาให้อ่านรอตอนพิเศษเพิ่มนะคะ

[airicha]

ตอนพิเศษนี่น่ารักมากอ่ะ
แต่ตอนต้นเรื่องยันตอนจบนี่หน่วงได้อีกอ่ะ
น้ำตานอง 

[sakurako38]

เป็นเรื่องที่น่ารักมากครับ ถ้าเทียบกับเรื่อง เธอที่ร้าย เรื่องนั้นจะหนักหน่วงเศร้า เจ็บปวด ตามตัวละครเรียกได้แทบจะทุกตอน สำหรับเรื่องนี้ตอนแรกนึกว่าจะหนักหน่วงเช่นเดียวกัน แต่แต่งออกมาได้ทั้งเศร้า เจ็บปวด น่ารัก ถือว่าเป็นผลงานที่เยี่ยมอีกเรื่องครับ ขอเป็นกำลังใจให้ผู้แต่งนะครับ ขอบคุณมากครับ

[● MaYa~Boy ●]

ตอนแรกนี่อย่างหน่วง แต่พอตอนพิเศษเห็นเค้ารักกันแล้วก็เบาใจ

[TOR.SOR.7]

ความรัก จะจบลงเช่นไร ไปคิดต่อเอาเอง

[zysygy]

 

[PrInCeZzAoFz]

เปิดเรื่องนี้
โอ้วโหวววว
เกลียดอะไรขนาดนี้แบบเล่นกันแรงมาก
พอปมเริ่มเฉลย สงสารเนย์มาก แต่เนย์ก็พาตัวเองเข้าไปในจุดที่ทำให้ตัวเองเจ็บทั้งตัวและใจเองเหมือนกัน
ตอนแรกก็คิดว่าทำไมเนย์ตอนแรกที่แก้นแค้นยังเข้มแข็ง แต่ทำไมอยู่ดีๆ ถึงอ่อนแอลง
แต่อ่านไปก็เข้าใจว่าจริงๆ แล้วแค่สร้างความเข้มแข็งขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง แล้วพอบูทำระยำใส่อีกครั้ง
จะอ่อนแอก็ไม่แปลก พังสภาพจิตใจก็พังไปแล้วครั้งนึก แล้วพอทำแบบนี้ครั้งที่สองก็ยิ่งทำให้จิตใจของเนย์พังย่อยยับไปอีก
ตอนแรกแอบคิดให้เรื่องนี้จบแบบ Bad Ending ไปเลย จะให้เนย์ตายหรือเป็นโรคทางจิตไปเลย แบบให้บูจมอยู่กับตราบาป
แต่ก็ถ้าเนย์ตายก็สงสารแม่เนย์
แต่เรื่องที่ขัดใจสุดคือตรงที่อะไรทำให้บูคิดว่าเนย์จะแย่งแฟนตัวเอง
คือบูรักจีน การที่คนที่รักตายจะเสียใจไม่แปลก
แต่ระยะเวลาในการรู้จักกับจีนกับความเป็นเพื่อนที่รู้จักกับเนย์มาทั้งชีวิตในตอนนั้น
ทำไมถึงเลือกจะทำร้ายเพื่อนตัวเองเพื่อนผู้หญิงแค่คนเดียว เพราะตอนนั้นยังเด็กเลยมีวุฒิภาวะไม่พอหรอ?
แล้วการที่เนย์ไปอิตาลี เข้าใจว่าจะให้เข้มแข็งขึ้นมันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะเนย์ใจเนย์มันพังจนไม่รู้จะยังไงแล้ว
แต่ทำไมถึงต้องพาตัวเองไปในจุดที่ต้องเจ็บตัวเจ็บใจ เป็นเพราะว่าความว้าเหว่ กับโรคทางจิตหรอ เพราะอยากลืม
เลยพาตัวเองไปยุ่งกับพวกสารเสพติด แล้วเพราะติดสารเสพติดทำให้หลอนในการไปแย่งแฟนคนอื่นเพราะคิดว่าคนนั้นคือบู
ถ้าคิดในแง่แบบนี้ก็พอเข้าใจได้นะ แต่ถ้าจากที่อ่านคือเหมือนมันไม่มีต้นสายปลายเหตุ
ตอนที่เนย์กลับมาแก้แค้นจริงๆ เราคิดว่าเนย์น่าจะเข้มแข็งขึ้นบ้างก็ยังดีเพราะมันจะได้สะใจหน่อย
แต่เนย์กลับมีบาดแผลทั้งทางกายและใจกลับมาหนักกว่าเดิม
ต้องบอกว่าเราคิดว่าที่เนย์มาแก้แค้นบูยังเจ็บได้ไม่ถึงครึ่งของเนย์เลย เราไม่เห็นใจบูเลย เราคิดว่ามันยังสาสมไม่พอ
บูก็แค่ไม่มีความสุขในชีวิต อยู่กับความเศร้า ทุกข์ แต่เนย์ต้องมีตราบาปที่เป็นฆาตรกรโดยไม่ตั้งใจ
ตราบาปที่ฝั่งใจในเรื่องระยำที่บูทำ มีปัญหาทางภาวะจิตใจ อยู่กับความเศร้า ความทุกข์ 
และแถมคนแก้แค้นยังก็ต้องเจ็บปวดเองด้วยอีกต่างหาก
แต่ซีนของขวัญวันเกิดเนย์เนี่ยทำเราน้ำตาซึมมาสองรอบละ แล้วมีความรู้สึกเริ่มสงสารบูก็ตอนนี้นี่แหละ
แล้วพอได้อ่านสเปตอนแรกก็สงสารบูเพิ่มไปอีก แต่สเปสองก็คิดว่าจบแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

[ANIKI.]

ไม่คิดว่ามันจะจบดีขนาดนี้ ลุ้นจนแบบ โอ่ย ...

[Gatjang_naka]

ตอนนี้หมอนเรา เต็มไปด้วยคราบน้ำตา สุดท้ายพอได้อยู่ด้วยกันมีความน่ารัก

[mpalism31]

เป็นนิยายเรื่องแรกเลยที่อ่านแล้ว ร้องไห้ ขอบคุณที่ไรท์เขียนนิยายดีๆนะคะ ถ้ามีความเป็นไปได้ก็อยากให้ไรท์รวมเล่มมมม ฮืออออๆๆๆๆๆๆ อยากได้หนังสือ อยากเห็นหน้าตาของพระ-นาย อยากอ่านตอนพิเศษมากกก อยากตามติดชีวิตทั้งคู่ต่อไปอีกค่ะ

[abc_b]

ตอนแรกเปิดฉากมาซะซาดิสเลย บูร้ายมากๆสงสารเนย์  แต่พออ่านๆไปแล้วก็หน่วงใจ เคยคิดว่าทำไมเนย์กลับมาแล้วไม่แรงไม่ร้ายเหมือนเดิมเลย ดูแก้แค้นไม่เจ็บไม่สาสมเท่าไหร่ 
นึกว่าจะจบแบบbad endซะแล้ว ตอนนั้นทำใจเลยแหละว่าเรื่องของหัวใจทั้งคู่คงต้องใช้เวลาเพื่อเยียวยาไปตลอดชีวิต 
มายิ้มได้ตอนอ่านตอนพิเศษนี่แหละ 8ปีก็ยังไม่นับว่าสายเกินไปล่ะนะ

ขอบคุณคุณคนเขียนนะคะ เป็นเรื่องที่ดีมากๆอีกเรื่องนึงที่ได้อ่านเลย 

[VaLyn_TM]

โอ้โห ดราม่ามากกกกกกกกกกกกกก
คือแบบ อ่านรวดเดียว ร้องไห้เป็นเผาเต่า ฮรือออออออออออ
ตามมาอ่านผลงานคุณจิตติจากเรื่องร้ายเดียงสา อันนั้นว่าหนักแล้วนะ เรื่องนี้เข้าขั้นโคม่าอ่ะ 
บูเนย์ที่เกือบฆ่ากันตาย ไม่น่ากลับมารักกันได้เลย อ่านไปในแต่ละตอนถึงกับกุมอกทำใจแล้วว่าไม่แฮปปี้แน่ๆ
บูทำเนย์ไว้ชั่วมาก เลวสุดอ่ะ ทำเอาเกลียดไปเลย ยังดีที่ยังห้ามเพื่อนไม่ให้รุมโทรมเนย์
ไม่งั้นเรากดปิดไม่อ่านต่อแน่ๆ คือแบบ รับไม่ได้จริงๆ ถ้าพระเอกให้คนอื่นรุมนายเอกนะ เราว่าเนย์ฆ่าตัวตายอยู่ไม่ได้ชัวร์
แล้วที่บูเจ็บอะไม่ได้ครึ่งที่เนย์เจ็บเลย 8 ปีที่รอเราว่าก็สมควรดีแล้ว อย่างน้อยคงพอให้แผลสดกลายเป็นแผลเป็นถาวรได้อยู่
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆและที่จบแฮปปี้ในตอนพิเศษนะคะ ถือว่าเป็นกำไรมากๆสำหรับคนอ่าน
ยิ้มตอนสุดท้ายก็ถือว่าฟ้าหลังฝนละกัน รักกันให้มากๆนะบูเนย์ หนักนิดเบาหน่อยอภัยให้กันอ่ะ
ไม่ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรในภายภาคหน้า ขอให้นึกถึงตอนที่ต้องแยกจากกันมันทรมานแค่ไหน
อยู่กันจนแก่เฒ่าเลยนะ หมอและเมียหมอ

ปล.ชอบหมอกลัวเมียมากอ่ะ แลดูอยู่ในโอวาท เสือร้ายกลายเป็นแมวเชื่อง น่ารักอ่ะ
อยากได้อีก ถ้ามีโอกาสเขียนขอหวานๆพิเศษเพิ่มได้ไหมคะ พลีสสสสสสสส

[NongJesZa]

รัก .. เรื่องนี้คือสีเทา แต่มันก็จบแบบสีชมพู บูน่ารักนะเป็นหมอและดูท่าแล้วน่าจะเป็นโรคเกลียมัวด้วย 5555555555 เนย์ก็น่ารัก แม่หมอของหมอหล่อ เขิน วรั้ยยยยย 5555555 รักนะครับ บูรพา♡อาคเนย์ 

[minyjae]

กลับมาอ่านอีก อ่านกี่ทีก็น้ำตาไหล ชอบที่สุด

[O-RA DUNGPRANG]

เป็นเรื่องที่เราไม่กล้าอ่านซ้ำ  ได้แต่เข้ามาดูเพราะความคิดถึง

[Lalinnovel]

เข้าสู่ช่วงตามเก็บนิยายคุณจิตติ เหลือเซตหลงยังไม่กล้าอ่านนนนน

[Leenboy]

ชอบอ่ะ รักตัวละครสองตัวนี้จัง สอนอะไรเราได้เยอะเลย

[iikol]

นึกว่าจะจบแซดเอ็น ยังอุตส่าห์ดริฟมาได้ 5555555


ปล. เสนอให้เปลี่ยนนามปากกาจากจิตตริน เป็นจิตตก โอ้ยยย ย้อนกลับมาอ่านเรื่องเก่าๆก็ยังจิตตกอีก (หยอกๆน้า)

[mpalism31]

รอกลับมาลงนะคะ เราชอบออริจินอลที่สุดเลยยยยย

[kaninkup]

อยากอ่าน original อีกจังเลยครับ