พออ่านจบตอนนี้รู้สึกอย่างเดียวค่ะ
"เครียด" 
ยิ่งฉากที่พี่หมอกพูดกับคุณพ่อยิ่งเครียดบวกอึดอัด เป็นบรรยากาศระหว่างพ่อลูกที่ชวนให้หนาวจริงๆ
อยากจะบอกคนเขียนว่าสิ่งที่เราดีใจและปลื้มใจเสมอเมื่อได้อ่านเรื่องนี้คือการที่พี่หมอกไม่เคยเปลี่ยนไปเลย
ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยตั้งแต่เริ่มต้นเรื่องจนกระทั่งเรื่องดำเนินมาลึกถึงตอนนี้
เย็นชาอย่างไรก็อย่างนั้น นิ่งเงียบอย่างไรก็ยังคงเป็นอย่างนั้น เป็นคาแร็กเตอร์ของตัวละครที่เราชอบมาก
แล้วไอ้พี่ปั้นคะ ..................
โกรธมากนะคะทำไมถึงทำกับน้องตี๋อย่างนี้ ฮะ!!!!!!!!!!

ตี๋ผิดอะไรฮะ ตี๋ทำผิดตรงไหนที่รักกับพี่หมอก เขาคู่กันนะเฟ้ย แกนิ! ฮึ่มมมมมมม
