ก่อนอื่น ขอโทษคนแต่งก่อนเลย อ่านติดลมมากไม่ได้เม้นท์ให้ทุกตอน แต่อ่านมาสองคืนติด ๆ แล้วที่ไม่ได้นอน
ปล. กลางวันก็แอบอ่านที่ทำงาน 5555++
(((ตอบตอน B.N.5 )))
ตอนที่แล้วกลั้นหายใจไปด้วย อ่านไปด้วย กลัวไก่หก เอ๊ย ฮา..
จริง ๆ แล้วลุ้นค่ะ ลุ้นว่าตี๋จะวิ่งไปทันมั้ย จะได้คุยกับหมอกมั้้ย
บางคนอ่านแล้วเห็นว่ามันไ่ม่มีอะไรคืบหน้า แต่ในความรู้สึกของเรา เราเชื่อว่ามันมี
เหมือนตอนที่ตี๋ตัดสินใจบอกเลิกกับหมอก ที่ต้องโกหกทั้งที่เจ็บแทบตาย
อ่านทีแรกยังเข้าใจว่าตี๋แค่อยากให้หมอกอยู่ในที่ที่เหมาะสม มีชีวิตที่ดี
แต่ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เป็นข้อตอบแทน คือชีวิตของบุพการี ที่ถ้าไม่คว้าไว้ตอนนี้
ไม่รู้ว่าจะมีกำลังเองหรือเปล่า คิดแล้วน่าสงสาร
ชีวิตของบ้านนี้น่ารักมาก ตี๋ เฮีย และม๊า มีชีวิตที่เหมาะสม มีความเป็น "คน" ที่น่ายกย่อง
มีชีวิตที่ำลำบากแต่มีน้ำใจกับคนรอบข้างเสมอ นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เราติดครอบครัวนี้ ติดเรื่องนี้ด้วยนะคะ
เกือบจะคลิ๊กไปอ่านตอนหน้าแล้ว แต่รีบคอมเม้นท์ให้ก่อนที่จะเปลี่ยนประเด็น
อยากรู้นักว่าพี่หมอก จะทำยังไงกับไอเดียที่เปลี่ยนไปแบบนี้
คราวที่แล้วที่เสนองาน ก็รู้แล้วว่าเ็ป็นไอเดียของตี๋ และที่สำคัญ แค่มองยังรู้ขนาดนี้
ว่า ความเป็นตี๋ จะทำผิดตรงไหน ให้ปรับ แก้ตรงไหน
แล้วอยู่ดี ๆ กลายเป็นไอเดียเดิม แต่อีกคนจะโผล่หน้าไป แม้จะทำได้ดีกว่าตี๋เพราะประสบการณ์
แต่เราเชื่อว่าหมอกจะไม่คิดแบบนั้น .... ถ้าหมอกไม่สนใจ มองข้ามไป
เราสัญญาเลย จะไปดักรอหน้าลิฟท์
.......
อุ่ย .. พี่การ์ด