เอาแบบตรงๆไม่อ้อมค้อมนะ...
โดยส่วนตัวคิดว่าการที่คนอ่านเลิกอ่านเนี่ยมันแล้วแต่ความชอบของแต่ละคน ต่างคนต่างความคิด ต่างความชอบ ต่างจิตต่างใจ คนอ่านนิยายบางคนก็ชอบแนวหวานแหวว บางคนก็ชอบแนวมาม่า บางคนก็ชอบทุกแนวบริโภคทุกแนว มันก็ต้องมีบ้างที่เวลาแต่งออกมาแล้วมันอาจจะไม่โดนใจคนอ่าน คนอ่านบางคนอ่านแล้วอินกับตัวนิยายก็มี พอตัวหลักของเรื่องเจอมาม่าก็จะจิตตกตามไปด้วย พอจิตตกตามก็พาลทำให้อยากเลิกอ่าน อีกอย่างคือเมื่อความต้องการของคนอ่านมันไปคนละทางกับที่คนเขียนนำเสนอ อย่างเช่นคนอ่านอยากได้แบบหวานๆเหมือนภาคแรกแต่ภาคสองคนแต่งกลับแต่งออกมาฉีกแนวจากภาคแรกเป็นมาม่าตั้งแต่เริ่มภาคสอง มันก็ต้องมีบ้างที่จะมีคนอ่านเลิกอ่าน แต่นั่นมันก็คือส่วนน้อย และเป็นแค่บางคน ส่วนใหญ่คืออ่านไปแล้วต่อให้มาม่าขนาดไหนก็ต้องอ่านให้จบ แต่อาจจะมีบ้างที่ขอเบรกการอ่านไว้ในช่วงที่มันมีมาม่า พอทำใจให้อ่านต่อได้ก็กลับมาอ่านต่อ นอกจากคนที่อ่านไปแล้วคิดว่าอารมณ์คนอ่านกับเนื้อเรื่องมันไม่คลิ๊กกัน ฝืนอ่านต่อไปก็จะมีแต่ทำให้คนอ่านรู้สึกแย่รู้สึกว่ามันไม่ใช่ ในส่วนนั้นคนแต่งก็ต้องคิดซะว่ามันไม่ใช่แนวของเค้า ให้เค้าเลิกอ่านไปดีกว่าให้เค้ามาทนและรู้สึกแย่ๆกับนิยายของเรา
อีกอย่าง...เราคิดว่าภาคนี้คนแต่งประสบความสำเร็จในการแต่งนิยายภาคสองของเรื่องนี้มากนะ ^^ ดูจากจำนวนคอมเม้นต์ที่ขึ้นเร็วมาก แล้วก็มีนักอ่านหน้าใหม่ๆเข้ามาอ่านเยอะ แฟนคลับเรื่องนี้ก็เยอะนะ หนึ่งในนั้นก็เรานี่แหละ เราว่าสิ่งที่ทำให้คนอ่านติดนิยายเรื่องนี้เป็นเพราะจุดสนใจของนิยายคือตัวหลักของเรื่องค่อนข้างมีคาแรกเตอร์ที่ชัดเจน เนื้อเรื่องไม่หละหลวมมีเหตุมีผลรองรับการกระทำของตัวเดินเรื่องเสมอ บรรยายฉาก อารมณ์ ความรู้สึกของตัวละครออกมาได้ตรงจุดและเข้าถึงอารมณ์ของคนอ่าน จุดนี้ก็ต้องบอกว่ามันเป็นเพราะความสามารถของคนแต่งเองล้วนๆ ที่แต่งนิยายออกมาแล้วทำให้คนติดตามได้มากขนาดนี้
ไม่ค่อยได้คอมเม้นต์แบบยาวๆเท่าไหร่ มาเจอของบอร์ดนี้ นิยายเรื่องนี้ ต้องขอคอมเม้นต์ยาวๆซักครั้งนึง 555+
อย่าคิดมากนะ เราคิดว่าทุกอย่างมันล้วนมีเหตุผลในตัวของมัน เรื่องเลิกอ่านไม่เลิกอ่านตั้งแต่นี้ไปคนแต่งก็อย่าได้ไปใส่ใจ อย่าเก็บมาคิดให้มันวุ่นวาย ปล่อยให้มันผ่านๆไปบ้าง จะทำให้คนแต่งรู้สึกดีขึ้นนะ ^^
ส่วนตอนล่าสุดนี่ อ่านแล้วความรู้สึกอึมครึมคลี่คลายไปได้นิดหน่อยแต่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์
ชอบตอนที่พี่หมอกบอกว่า 'กูได้ในสิ่งที่กูต้องการแล้ว' แอบคิดไปเองซะเลยว่าสิ่งที่พี่หมอกต้องการก็คือการที่ตี๋บอกว่ายังรอพี่หมอกเสมอมาและและยังรักพี่หมอกไม่เปลี่ยนแปลง
ถามว่าสงสารใครมากกว่ากัน บอกได้เลยว่าสงสารทั้งคู่ รักกันมากแต่ก็รักกันไม่ได้ อ่า...จะอธิบายยังไงดี? มันอธิบายไม่ถูกอ่ะ ><
รอตอนต่อไปด้วยใจจดจ่อ ไม่อยากบอกว่าเราแอบกลัวว่าพี่หมอกจะมีคู่หมั้น ถ้าเป็นแบบนั้นเราจะปลดตัวเองออกจากการเป็นFCพี่หมอก ไปเป็นFCของตี๋แทนเลยคอยดู~
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะ เราบอกได้แค่ว่านิยายเรื่องนี้อของคุณเจ๋งมาก!!!
*ชูนิ้วโป้งแสดงความสุดยอดให้แบบรัวๆ*
หัวข้อ: เงินน่ะ..มีไหมวะ?! [Last/P.377/7.10.59] (อ่าน 3578796 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก