...อ้อมกอดเด็กช่าง(Drama story)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ...อ้อมกอดเด็กช่าง(Drama story)  (อ่าน 1124153 ครั้ง)

ออฟไลน์ Ipatza

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 932
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-7
ไมไ่ด้เข้ามาอ่านตั้งนาน
ตั้งแต่หน้า 46 อ่านจนตามทัน
กะดอกไว้จะได้อ่านที่เดียวยาวๆ
คราวนี้ได้ยาวสมใจเงิปๆ
อ่านกันจนเช้าเลยทีเดียว
ตกลงเรื่อง ความลับระหว่างพี่ดิว-พงษ์
คือไรกันแน่ ทำไมพี่ดิวถึงเป็นได้ขนาดนี้
ความรักทำไห้คนตาบอดจริงๆเหะ
ไงก็มาต่อเร้วๆนะ
รอๆ

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
เมื่อไหร่จะมาอัพต่อสักทีอยากอ่านมากๆๆๆๆแล้วนะคะ

sagecofter

  • บุคคลทั่วไป
 :z10: :z10: :z10: :z10:


อยากบอกว่านิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวที่ผมรออ่าน

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6
ยังไงก้อเข้ามาลุ้นและรออ่านตอนต่อไป

ออฟไลน์ ratnalin

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 743
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
สงสัยต้องหาคนช่วยเลี้ยงลูกแล้ว ><

Nannie

  • บุคคลทั่วไป
มาต่อเถอะคะ ได้โปรดดดด 

three

  • บุคคลทั่วไป
ซับซ้อนซ่อนเงื่อน ปวดใจ

ออฟไลน์ ammamooty

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1056
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +64/-2
อ๊ากกก ก ยังไม่เข้ามาต่ออีกหรอค้าา า  ป่านนี้แก้วถูกทารุณกรรมแล้วเรียบร้อย(เวอร์ไป55+)

ยังไงก็รอเสมอนะค้า าาTT TT

ออฟไลน์ Aoya

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 906
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-3
เป็นห่วงแก้วแล้วนะคะ
หายไปนาน
พี่ดิวเอาแก้วไปซ่อนไว้ที่ไหน  :z10: :z10:

ออฟไลน์ →Yakuza★

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1829
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-0
ได้โปรดดดดดดดดดด หายไปนานละอะ คิดถึงแก้ววววววว ... ฝิ่นนิดๆ  :o8:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ลู่เคอOlive♥

  • แซ่บเว่อร์
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-8

ออฟไลน์ anukul

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3088
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-6

konan6688

  • บุคคลทั่วไป
เมื่อไหร่จะมาต่อคร้าบ 

ออฟไลน์ หลงไหลในม่านหมอก

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 548
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +298/-2
อ้อมกอดเด็กช่าง  ตอนที่ ๕๑


“ไปดูบ้านไอ้ดิวแล้วจะรีบตามไป  ดูพี่มึงด้วย”  ประโยคสุดท้ายก่อนที่มันจะวางสายและถึงคราวที่เขาจะได้พูดสักที

“มึงจะตามคุมกูอีกนานไหม?”  มือขวาเปิดลิ้นชักแล้วยัดแว่นตากันแดดของตัวเองที่เก็บได้ระหว่างลานจอดรถกับประตูทางเข้าด้านหลังของโรงแรมเข้าไปเก็บด้วยใจไม่สู้ดี  ไอ้คนข้างๆนี่ยิ่งชวนตอกย้ำให้เดือดเข้าไปใหญ่  เขาท้าวพวงมาลัยรถพลางหันไปมองหน้าคนที่นั่งอยู่เบาะข้างที่ทำท่าทางใจเย็นคอยตามตูดต้อยๆไม่เลิก 

ของมันแน่  มีแต่เขานี่แหละที่เป็นเดือดเป็นร้อน  แยกกันแทนที่จะตามพวกมันไปแต่กลับตามเขาแทน  เพื่อ? 

“มึงจะไปไหนก็ไป  จะทำอะไรก็ทำ  แล้วก็ทำเป็นมองไม่เห็นกู” 

“เหอะ ตลกละ  ตัวโตเท่าควายซะขนาดนี้  แล้วถ้าอยากทำคะแนนควรจะรีบตามตัวเพื่อนกูให้เจอ  ไม่ใช่มาทำตัวเป็นภาระ”

“......................”  มันยักคิ้วอย่างกับคำพูดของเขาไม่เข้าหู  แถมดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดแล้วมองหน้าเขานิ่ง
ก่อนที่จะยื่นมือมากดเปิดวิทยุฟังเพลงอย่างถือวิสาสะอีก

ส้นตีน ... แม่งไม่คิดจะช่วยอะไรแล้วยังเสือกกินแรง

“ได้เรื่องรึยัง”  พงษ์กรอกน้ำเสียงดุๆใส่คู่สนทนาที่อยู่ในสาย

“เอ่อ  ผมต้องย้อนดูรถเข้า-ออกทุกคันครับคุณพงษ์  ขอเวลาอีกนิดนะครับ”  หัวหน้า รปภ.บอกอย่างละล่ำละลักหลังจากได้รับมอบหมายงานเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว

“ก็ถ้าพวกคุณทำงานกันเป็นก็ไม่ต้องมานั่งย้อนดูกะแค่รถเข้าออกโรงแรมหรอก  ถ้าลูกชายท่านประธานเป็นอะไรไปพวกคุณจะรับผิดชอบไหวเหรอ  สะเพร่ากันจริงๆ”

“คือ รปภ.เวรเห็นว่าเป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกับคุณลูกแก้วครับและเคยมีเพื่อนท่านเล่นกันอย่างนี้เลยไม่ได้สงสัยอะไร”

“แก้ตัว!  รีบเช็ครถต้องสงสัยให้ได้เร็วๆแล้วโทรมาบอก  อ้อ  อย่าลืมรายงานท่านประธานถึงการละเลยในหน้าที่ของพวกคุณด้วย”

กดวางสายด้วยความโมโหแล้วขับรถออกจากโรงแรม  เขาไม่อยากเสียสติเพราะไม่รู้ที่มาที่ไปแต่ก็อดโมโหกับท่าทีใจเย็นของไอ้คนข้างๆที่เหมือนจะห่วงไอ้แก้วแต่ก็ไม่ทำอะไรมากกว่าการขัดขาเขามันยิ่งทำให้พาลเข้าไปอีกแถมยังต้องกดโทรศัพท์มือถือหาคนที่อยากเจอ  ...คนที่อยู่กับน้องมันเป็นคนสุดท้ายก่อนจะหายตัวไป 

“ไหนว่าสนิทกันไงแต่ทำไมเกิดเรื่องอะไรแล้วมึงไม่รู้” 

“เหี้ย...” 

“อีกหลายเรื่องสิท่า”  มันหันข้างมาพร้อมๆกับเขาหันไปหาเลยโดนมันมองเฉียบอย่างจับได้เข้าให้ก่อนที่มันจะเฉไฉหันไปมองทางข้างหน้าอย่างกับเหมือนไม่เคยพูดอะไรแทงใจดำกัน

“เสือกมากไปแล้วมึง” 

ไม่เคยสอนให้มีความลับต่อกัน  ที่เขามีบ้างก็เพราะมีเหตุผลและเขาสามารถแก้ไขมันได้  แต่ไอ้แก้ว...มันไม่ควรมีความลับต่อเขาเพราะมันไม่สามารถแยกแยะความคิดและการกระทำได้เลยว่าอย่างไหนควรแก้ไขด้วยวิธีใด 

เขากลัว...ความคิดมัน

นอกจากเรื่อง๕xที่โดนตามรังควาญแล้วยังมารู้ว่ามีเรื่องกับเด็กในสายอีก  ที่ไม่บอกให้รู้เพราะไม่อยากให้เขาเอาคืนสินะ  แต่ไม่คิดบ้างเลยว่าคนที่เดือดร้อนน่ะตัวเองทั้งนั้น

มือซ้ายวางแตะพวงมาลัยเพื่อบังคับรถพลางกดเบอร์โทรไอ้ขวัญย้ำๆ  มือขวาขยับสมอลทอล์คให้พอเหมาะกับใบหู   รอสายนานแล้วนะเว้ย  ทำบ้าอะไรอยู่ไม่รับสายวะ!

“อยู่ไหน?” 

“...............................”

“เมาเหรอวะ”

“..............................”

“เออ  ก็กำลังจะไปหา”  พงษ์หันขวับไปมองไอ้คนข้างๆแล้วรีบหันกลับมาดูทาง

“.............................”

“เฮ้อ...เอาเพื่อนมึงมาคุยเลยกูมีธุระด่วน”  หลังจากนั้นเขาก็ได้ยินแต่เสียงมัน อืม...อืม...แล้วก็อืม  ในขณะที่เขาก็มองมันและกดโทรศัพท์มือถือออกหาไอ้ขวัญเรื่อยๆแต่ไม่มีคนรับสาย

“ไปxx”  อดีตประธานสาย๕xบอกชื่อซอยหนึ่งย่านแหล่งวัยรุ่นในกรุงเทพฯขึ้นมา

“อยากไปก็ไปเองกูไม่ว่างขับรถให้ใคร”  ไม่รู้เลยรึไงว่าเขาเป็นห่วงไอ้แก้วขนาดไหน  พงษ์ตบไฟเลี้ยวรถเพื่อเข้าจอดข้างทางให้มันลงทันทีพลางเคาะพวงมาลัยรอด้วยแก้ความร้อนใจ

“ไปหาไอ้ขวัญ”  มันไม่ยอมลงแต่เอ่ยขึ้นมาเสียงเรียบ

ห๊ะ?

“ไอ้ขวัญ!  อย่าบอกนะเมื่อกี้มึงโทรหา.”

“เออ” 

เวร!    เขาตบพวงมาลัยรถอย่างหัวเสียพลางมองไม้เขม็งตั้งแต่หัวจรดเท้า  ไอ้นี่น่ะเหรอที่ไอ้ขวัญเลือกคบ
กูโทรตั้งนานไม่รับแต่ดันรับสายไอ้นี่น่ะนะ?

“แล้วทำไมมึงไม่ถามว่าไอ้แก้วอยู่ไหน”  เขาถามมันด้วยอารมณ์  คนหายทั้งคน  แทนที่จะรีบๆช่วยกันหาเบาะแส

“อยากรู้?  กูก็บอกให้มึงไปบ้านไอ้ดิว  แล้วทำไมมึงไม่ไป”  พงษ์มองไม้ตาขวางแล้วรีบเร่งเครื่องยนต์เพื่อออกรถต่อไป

“...ไม่ใช่หรอก”  ไอ้พี่ดิวไม่เกี่ยวแน่ๆ  ตั้งแต่รู้จักกันมามันเข้าข้างเขาตลอดจะว่าช่วยเหลือกันได้ทุกอย่างก็มันนั่นแหละที่มากกว่าใคร  แถมเรื่องนั้น...เขายังทำตามที่รับปากไว้เหมือนเดิม  เพราะฉะนั้นไม่มีเหตุผลที่มันจะหาเรื่องใส่ตัว  ไอ้เหี้ยเป้คงตามมาเอาคืนหลังโดนไอ้แสนเล่นงานกลับต่างหาก    แล้วไอ้เป้มันจะพาไอ้แก้วไปที่ไหนได้  ...ป่านนี้ไอ้แสนตามตัวมันเจอรึยังวะ  แล้วเขาโทรหาไอ้พี่ดิวสลับกับโทรหาไอ้ขวัญทำไมไม่มีใครรับสายเขาสักคน!

“อย่างพวกมึงนี่บอกไม่ได้เลยจริงๆ  ต้องให้เจอเองถึงจะรู้สึก”

.

รถยนต์แล่นเข้าจอดหน้าบ้านหลังใหญ่กลางใจเมืองกรุง  พงษ์ไม่แปลกใจเลยถ้าลูกขวัญจะมีเพื่อนอยู่ที่นี่ตามมาตรฐานคนระดับมัน  พวกคบแค่เปลือกนอก

พวกเขาถูกแม่บ้านเชิญให้เดินตามขึ้นไปยังชั้นบนของบ้าน  เคาะประตูเพียงไม่กี่ที  เจ้าของห้องก็มาเปิดให้อย่างทันใจ

ชายหนุ่มในชุดนักศึกษาเสื้อผ้าหลุดลุ่ยในแบบฟอร์มมหาวิทยาลัยเดียวกับไอ้ขวัญเปิดประตูห้องพร้อมพยักหน้าให้คนที่ยืนอยู่ข้างๆเขา

ทั้งสองเดินตามเข้าไปในห้องนอนขนาดโอ่อ่ากว้างขวางสมกับฐานะ  แต่ไม่มีความสนใจใดๆให้เฟอร์นิเจอร์สุดหรูเหล่านั้นสักนิดเพราะไอ้คนที่นอนหลับสบายอยู่บนเตียงดึงดูดให้พงษ์เดินเข้าไปเขย่าคอเสื้อมันอย่างฉับไว  ...ไอ้ลูกขี้อิจฉา

“ไอ้แก้วอยู่ไหน?!  มึงเห็นใช่ไหมว่าใครพามันไปถึงได้หลบหน้ากูแบบนี้!”

“กรรม”  ไอ้อดีตประธานสายพูดลอยๆมาเข้าหู  ก็นี่มันนิสัยไอ้ขวัญจะให้คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอก  ทั้งพนักงาน ทั้ง รปภ.ก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าไอ้ขวัญอยู่กับน้องมันเป็นคนสุดท้าย  อีกหนึ่งต้นทางที่จะตามก็ต้องจากมันนี่แหละที่เขานึกขึ้นได้

“หื๊อ  มึงมาหากูเหรอ”  ลูกขวัญลุกขึ้นงัวเงียมองหน้าเขาคิ้วขมวดชนกันด้วยความข้องใจ  “หึ  ไม่ใช่สินะ”  ก่อนจะมองเขาเขม็งคล้ายคนโกรธเคืองกันพร้อมน้ำเสียงแปรเปลี่ยนเป็นแข็งกระด้างแล้วหันไปสนใจไอ้คนที่ยืนอยู่ข้างๆแทน  “...เมา” 

กลายเป็นพงษ์ที่คิ้วชนกันขึ้นมาทันที  อะไร?  มองหน้าไอ้ไม้แล้วบอกว่าเมา  ทีเขาถามแล้วไม่ตอบ

ลูกขวัญปัดมือพงษ์ให้หลุดจากคอเสื้อแล้วลุกลงจากเตียงนอนเดินโซเซไปหาไอ้ไม้จนมันต้องจับไหล่ไอ้ขวัญไว้ให้ยืนตัวตรง

“เดี๋ยวเปิดอีกห้องให้นะจะได้คุยกันสะดวก”  เจ้าของบ้านบอก

“ไม่ต้อง  เดี๋ยวจะกลับห้องเลย”  เพื่อนไอ้ขวัญมองหน้าเขาสลับกับมองหน้าไอ้ไม้หลังจากโดนปฏิเสธ

“...ตามใจ  ฝากด้วยนะไม้”

“อืม”

หืม  รู้จักกันด้วย?    แต่เขาไม่สนใจความสนิทสนมของพวกมันหรอก  พงษ์จับไหล่ขวัญหวังให้มันหันมาคุยกันให้รู้เรื่อง

“ขวัญ!มึงบอกมาเลยนะ...”

“ไปคุยต่อบนรถ” 

“เฮอะ!”  เขาแค่นเสียงค้านคำสั่งไอ้ไม้พลางกำหมัดแน่นเมื่อมันเดินออกจากห้องไปอย่างไม่รอให้เขาได้คำตอบก่อนโดยมีไอ้ขวัญพยายามยกแขนพาดไหล่ไอ้๕xนั่นเพื่อเป็นหลักยึด  “นี่เหรอ  การพิสูจน์ว่าจริงใจต่อเพื่อนกู”  พงษ์พูดเสียงดังไล่หลังอย่างไม่สนว่าที่นี่มีคนอื่นที่ไม่รู้เรื่องอยู่ด้วย

ให้โอกาสคนรักกัน...  หึ  ก็แค่ข้ออ้างสวยหรูเพื่อจะเข้าถึงไอ้แก้ว 

ศัตรูก็คือศัตรู  เชื่อใจศัตรูก็เหมือนเอามีดมาจี้คอตัวเอง  ...รอแค่เวลา  ปลิดชีพตัวเองเมื่อสำนึกได้ว่าพลาดก็แค่นั้น  แต่ไม่มีวันที่เขาจะทำร้ายตัวเองจากสิ่งที่ผิดพลาด  เมื่อรู้ว่าพลาดก็เพียงแค่ตัด!  ...บ่อเกิดของความผิดพลาดทิ้งก็แค่นั้น

ไอ้ไม้จับแขนไอ้ขวัญออกจากไหล่ไปจับไว้  มันหยุดเดินแต่ไม่หันกลับมา

“เราเสียเวลามากพอแล้ว”  มันตอบกลับมาแล้วหันไปพูดกับไอ้ขวัญ  “เดินเอง”

“ฮะๆ  โดนทิ้งอีกแล้ว  แต่ไม่เป็นไร  กูมีที่ไป  ...มีที่ไป”  ลูกขวัญเสยผมโงนเงนพูดจาอ้อแอ้และยังพยายามเดินเกาะแขนไอ้อดีตประธาน๕xเพื่อพยุงตัวเองลงไปข้างล่างทิ้งให้พงษ์มองตามด้วยความขุ่นเคือง

ถ้าไม่เสียเวลาไปกับพวก๕xไอ้แก้วก็คงไม่หายไป

ถ้าลองให้๕xได้เจอกับไอ้แก้วอีกครั้ง  ลูกแก้ว...อาจมีชีวิตชีวาขึ้นบ้างคงดีกว่าการเสแสร้งแกล้งทำว่าสบายดีที่มันทำให้เขาเห็นเพื่อหลอกตัวเองและหลอกเขาว่ามันไม่เป็นไร

...ใช่  ไม่อยากให้แก้วไปยุ่งเกี่ยวกับคู่อริอีก  แต่ก็ทนดูมันเลื่อนลอยไม่ได้  ชีวิตที่แต่งแต้มสีสันให้มันเองกับมือทนไม่ได้หรอกถ้าจะเหลือแต่ความหม่นหมองที่มันพยายามซ่อนเอาไว้

ถึงได้ยอม  ถึงได้เสียเวลาไปฟังคำพูดเพ้อเจ้อที่ใครก็พูดให้ดูดีได้จากพวกมัน!

พอที!  โอกาสพวกมึงจบแค่นี้พอ!

พงษ์เดินลงบันไดอย่างไวเพื่อแซงลูกขวัญและกระแทกไหล่ไม้ด้วยความตั้งใจ

“เมีย!  อึก  แฟนมึง...แฟนมึงมาทำอะไรที่โรงแรม” 

“ห๊ะ?”  พงษ์หันกลับไปมองหน้าขวัญ  ไอ้ไม้ก็เช่นเดียวกัน

“กูไม่อยากเจอผู้หญิงคนนี้  ที่ของกู  โรงแรมพ่อกู  มึงให้มันมายุ่งทำไม” 

“มึงพูดให้รู้เรื่องหน่อยสิวะ”  เหมือนลูกขวัญกำลังโวยวายมากกว่าต้องการบอกเล่าหรือต้องการคำตอบ 

เขารำคาญเพราะมันจับใจความไม่ได้

“กูจำได้ว่ามันเป็นแฟนมึง  ไม่เห็นอยากจะเสวนาด้วยเลย  ตื้อชะมัด  คิดว่าสวยรึไงวะ ชิ”

“มิวเหรอ?”  คำถามผุดขึ้นมาในหัวกับประโยคบอกเล่าที่มีท่าทีหมั่นไส้เขาซะมากกว่าเพราะแฟนคนสุดท้ายที่คบที่นี่ก็มีแต่มิว  และไอ้ขวัญก็เคยเจอกันมาแล้วโดยบังเอิญ...ที่ม่านรูด

“ก็เออสิ!แล้วไอ้แก้วอยู่ไหน? ฮื่อ มึนหัวว่ะถามกูทำไมเนี่ย”

“ถ่วงเวลาพอรึยัง?  ถ้ายังมึงก็คุยกับมันต่อ  กูจะไปบ้านไอ้ดิว”

“ไม่ๆพากูไปด้วยๆ”  ไอ้ขวัญยังคงพยายามใช้ไอ้ไม้เป็นที่เกาะต่อไป

“กูจะตามมิว” 

“ตามมิว?  หึ  งูเห่านั่นน่ะเหรอ”

“พูดอย่างกับมึงรู้จักแฟนเก่ากู”  เขาหันไปทางไอ้ไม้ที่มีท่าทีครุ่นคิดอย่างเห็นได้ชัดจากคำพูดของไอ้ขวัญ

“พวกกูรู้ว่าทำยังไงมึงถึงจะออกมาจากที่ซ่อน”  มันมองเขาอย่างกับต้องการย้ำความผิดพลาดที่เคยเกิด  “เพราะใคร...มึงนึกออกรึเปล่า”

“ไม่มีทาง!”  เขาไม่เคยให้มิวเข้ามาเกี่ยวข้องกับการตีรันฟันแทง  ปัญหาของลูกผู้ชายเขาไม่เคยเอามิวเข้ามาร่วมเดือดร้อนด้วย จริงๆก็ไอ้แก้วด้วยที่เขาให้อยู่ข้างหลังเสมอ  ยกเว้นครั้งล่าสุดที่โดนหางเลขแบบไม่ทันตั้งตัว  แต่เป็นไปไม่ได้ที่อดีตแฟนเขาจะชี้โพรงให้ศัตรู  เขามั่นใจว่าคบกับใครแล้วเขาทำหน้าที่แฟนได้อย่างดีที่สุดทุกครั้ง  ให้ทุกอย่างที่อีกฝ่ายต้องการ  น้ำใจเขาให้คนที่เขารักทุกคนมากกว่าคำว่าเต็มที่  ไม่มีทางที่จะโดนหักหลังแน่นอน

“เสียเวลาจะมาพูดถึง  กูว่าเรารีบไปกันดีกว่า  ฝิ่นเอ้ยกูเตือนมึงแล้วว่าอย่าให้มันยุ่มย่าม  พลาดจนได้” 

“อ้อ นึกออกแล้ว!  แฟนมึงก็มาถามหาไอ้แก้วเหมือนกันทั้งที่ไอ้นั่นมันก็ยืนอยู่ข้างหลังกูแท้ๆ  ถ้าตาไม่บอดกูว่ายังไงก็เห็น  แล้วทำไมต้องถามด้วยวะ  ตาก็ไม่บอดนี่หว่า”  กำลังก้มหน้าครุ่นคิดก็ต้องเงยหน้าขึ้นมามองเมื่อไอ้ขวัญโพล่งแทรกขึ้นมาและร่ายยาวเหมือนเพิ่งนึกขึ้นได้ 

บังเอิญที่มิวไปที่นั่น  หรือเพราะ...

“แผนไงล่ะ  ไปกันเถอะ”  ไอ้๕xพูดสิ่งที่เขาคิด 

แผน?  มิว  ไอ้เหี้ยเป้  เพื่ออะไร?
ไอ้เป้น่ะพอรู้สาเหตุบ้างแล้ว  แต่มิว  ทำทำไม? โกรธอะไรเขามากมายนักเหรอถึงได้ร่วมมือกับไอ้เป้อย่างนี้ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อแล้วใช่ไหมเมื่อไอ้ขวัญมันพูดมาขนาดนี้

“แผนอะไร?  ฮือ แล้วไอ้แก้วอยู่ไหนกูง่วงนอนแล้วเนี่ย  พงษ์...ฮึ!  ไอ้ อะ...ไม้!  ไปส่งกูด้วย”

ต่อให้ลูกขวัญไม่เปลี่ยนใจ  เขาก็ไม่มีทางเสียเวลาไปส่งมันแน่  ยังดีที่เสียเวลามาหามันแล้วได้ข้อมูลเรื่องมิวบ้างเพราะข้อมูลจากไอ้ขวัญก็เป็นคำตอบได้แล้วว่ามิว...มีส่วนรู้เห็น 

มิว...มึงเจอดีแน่!

แต่เขายังคงติดต่อไอ้พี่ดิวเพื่อจะให้ช่วยตามตัวไอ้เป้ไม่ได้ตามเคย  มึงเป็นที่พึ่งของกูแล้วตอนนี้มึงหายหัวไปไหนวะดิว  ไอ้พวก๕xก็ไม่รู้จะท่าดีทีเหลวรึเปล่าแต่ที่แน่ๆเขาไม่หวังพึ่งพวกมันเลยแม้แต่น้อยพลางควักโทรศัพท์มือถือมารับสายเบอร์ไอ้แสนที่โทรเข้ามาด้วยความหวังว่าจะได้ข่าวคืบหน้าขึ้นมาบ้าง




...............................
จบเท่านี้นะคะ  ที่เหลือมิอยู่ในส่วนที่จะบอกได้  รู้นะว่าอยากให้ต่อช่วงไหน  ฮ่าๆๆๆ  (ใครว่าคนเขียนกวนเบื้องล่าง ห๊ะ? เปล่าซะหน่อย)
ตอนนี้  ซีซั่นต้องการสื่อกับคนอ่านว่า  ...นังซีซั่นยังไม่ให้เจอแก้วหรอก  แบร่ อิอิ อืม จริงๆก็มีบอกด้วยนะแต่ก็นั่นแหละอยู่ที่ว่าจะจับได้รึเปล่าคนเขียนชอบเล่นซ่อนแอบ  ...มุมของพงษ์
ปล.พี่ไม้มิใช่พระเอกนะ ฮ่าๆ 
แต่เอ...มีคนนึงที่บทเขาน้อยมากมาย  ไม่แน่ใจว่านิสัยคล้ายกับพงษ์รึเปล่า??  (ชี้โพรงอย่างไม่กลัวผลตอบรับใดๆและไม่บอกจุดประสงค์ที่ชี้ด้วยเอ้า)
พื้นที่โฆษณาไว้ตามตัวคนเขียน(ถ้ามันไม่ล่องลอยก็เจอ)นะจ๊ะ
หลงไหลในม่านหมอกเพจเจ้า   
ขอบคุณทุกคนอ่าน  ขอบคุณทุกคอมเม้นท์  ขอบคุณที่รอกันนะคะ  สัปดาห์หน้าจะไปส่งเจ้าตัวเล็กแล้ว  ใกล้ได้เจอกันเหมือนเดิมสักทีนะเรา  กอดๆ^^จุ๊บ
ปล๒.  มีจุดนะคะ  เพื่อความครอบคลุม  อย่างที่บอกว่าเขียนแนวนี้มีข้อเสียก็ตรงที่พาเดินดูเรื่องราวทั้งหมดในตอนเดียวไม่ได้ซึ่งคาดว่าตอนนี้คนอ่านอยากรู้แล้วว่าแก้วเป็นยังไง  แต่เราก็เอาออกมาทีละพาร์ทได้เท่านี้เอง โซซอรี่ๆ


Nannie

  • บุคคลทั่วไป
คือเบาะแสอย่างเดียวคือ ยัยมิว...
อืมมม...จะเจอมั้ยเนี้ยยย...กลัวน้องเป็นอะไรไป
ลูกขวัญกับพี่ไม้เนี้ย...มีซัมติงกันจริงจัง..
ไม่เรียกหาพงษ์เลยละ..เอะอะะไรก็ไม้

มันสั้น...แต่ก็ยังดีกว่าไม่มาต่อ...
เก็บเสื่อ กลับบ้านคุณพี่ซีซั่นมาต่อช้า...งอน...
แต่


ก็ยังรอพาร์ทหน้า...ฮ่าๆ

Crazily Pretty

  • บุคคลทั่วไป
สั้นง่าาา :sad4: :sad4:

สั้นไม่เปงไร แต่มาบ่อยๆนะคะ คิดถึงแก้ว :o8: :o8:

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
                        หายไปนานกลับมาขยันสั้นได้อีก กรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรม    :m16:  :m16:  :m16:

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7209
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
เมื่อไหร่จะตามแก้วเจอซะที ป่านนี้จะโดนอะไรไปบ้างก็ไม่รู้

ออฟไลน์ akiko

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 620
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-2
เรื่องราวยังกะเขาวงกต พงษ์ก็นะเชื่อใจไอ้พี่ดิวเกิน อย่างนี้ต้องเจอกับตัว

สาธุรีบไปช่วยแ้ก้วไวๆๆ

ออฟไลน์ maru

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3553
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +162/-7
พงษ์ยังคิดจะเชื่อดิวอยู่นั่น

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ LEksUp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 351
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +50/-0
พงษ์ เเกอย่าอคติ นักเลย

เหงคนเลวอยู่ข้างหน้ายังจะบอกไม่ใช่อีก

เห้อ!!! :เฮ้อ:

ออฟไลน์ สมุนไพร

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1581
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +144/-3
พงษ์ไว้วางใจคนมากเกินไป เชื่อใจมากเกินไป :z10:

ออฟไลน์ Pa'veaw

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1305
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +98/-1
ใช่ๆพงษ์ไว้ใจเชื่อใจไอ้พี่ดิวมากเกินไปจริงๆ

แก้วจะเป็นยังไงบ้างน้าาา

 :z3: :z3: :z3:

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
แล้วเมื่อไหร่จะเจอแก้วละเนี่ยนานแล้วนะ





ออฟไลน์ Pupay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-1
แงงงงงงง ยังไม่ทันรู้อะไรเลย
อยากเจอแก้วอ่ะ  :sad4:

 :pig4:นะคะ  :o12:

ออฟไลน์ p.spring

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 282
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
คิดถึงพี่แชมป์!!!! (?) คิดถึงพี่โซ่ คิดถึงพี่ภู  (แสนกับโจ้อยู่ในใจ :-[)
แต่คิดถึงพี่ซีซั่นที่สุดเลย

พงษ์จะเชื่อใจอิดิวมากไปแล้วนะเนี้ยยย

ออฟไลน์ kikumaru

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 367
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-2
สรุปว่าคนที่โง่สุดคือพงษ์
ที่ยังคงคิดว่าดิวดีมากเหลือเกิน
แต่ตัวเองต่างหากที่โดนหลอก
ห่วงแก้วมากคะไม่รู้ว่าจะเป็นไงหวังว่าคงไม่ได้รับอันตรายนะ

ออฟไลน์ ลู่เคอOlive♥

  • แซ่บเว่อร์
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 998
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +95/-8
พงษ์ แกมีเขาอยุ่บนหัวรึไง
ตอนส่องกระจกไม่เห็นเหรอ
รีบตามหาแก้วให้เจอนะ

ออฟไลน์ Karn12

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1253
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +165/-2
ใครจะช่วยแก้วได้ทันเนี่ย

ออฟไลน์ shoi_toei

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +222/-26

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด