แก้วยังคงเดินหน้าทำตามความคิดของตัวเองต่อไป
ในเมื่อแก้วเชื่อตามที่ภูบอกไปแล้วว่าเซ็กส์คือการบอกรักที่ชัดเจนกว่าคำพูด รวมถึงแก้วมันคงสัมผัสถึงอะไรบางอย่างเพิ่มขึ้นจากการมีเซ็กส์ที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกดีๆ เมื่อมีเซ็กส์กับฝิ่น หรือปฏิกิริยาตอบสนองของฝิ่นที่ไม่ได้รังเกียจที่จะมีเซ็กส์กับมัน...
หลายๆ อย่างรวมกันนี้ก็เลยทำให้แก้วมั่นใจในทางที่มันเลือก
ณ ตอนนี้ไม่ค่อยสงสัยในความคิดและการกระทำของแก้วมากเท่าไหร่
แม้การกระทำของแก้วตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอนนี้ก็เพื่อพงษ์ เพื่อไม่ให้คนอื่นเดือดร้อน และเพื่อลบล้างความผิด แต่ในระหว่างที่เรื่องราวดำเนินไป แก้วก็ค่อยๆ ผูกพันกับฝิ่นมากขึ้นเรื่อยๆ
แก้วไม่ได้รังเกียจฝิ่น แถมยังรู้สึกห่วงใยฝิ่น และชอบฝิ่นพอสมควร ไม่อย่างนั้นคงไม่ยอมที่จะมีเซ็กส์ด้วย
ซึ่งจะชอบมากถึงขั้นรักขนาดไหนนั้น คงต้องตามอ่านต่อไป
ว่าแต่แก้วจะรู้มั้ยนะว่าสิ่งที่ทำให้ไอ้ฝิ่นมันจะรู้สึกดีกับแก้วอะ มันไม่ใช่เซ็กส์
แต่เป็นการกระทำอื่นๆ ของแก้วทุกอย่างที่มันได้รับหรือเห็นจนชินตา...หุหุหุ
มาที่ไอ้คุณพระเอก.....เราว่าที่ตอนนี้ยังอึมครึมอยู่น่าจะเป็นสิ่งที่ฝิ่นคิดมากกว่า
ทั้งๆ ที่อ่านแล้วก็รับรู้นะว่าฝิ่นชอบแก้ว ไม่รังเกียจที่จะมีเซ็กส์กับแก้ว
และก็รู้นะว่าฝิ่นมันไม่เปลี่ยนใจอะไรง่ายๆ และมันมั่นคงที่จะแก้แค้นให้เพื่อนขนาดไหน
แต่ทำไมเหมือนต่อความคิดของฝิ่นไม่ติด ไม่รู้ว่ามันจะทำอะไรต่อไป ไม่รู้ว่ามันตั้งใจจะจบเกมแบบไหน
(ซึ่งก็คือประเด็นที่คนเขียนกั๊กๆ ไว้นั่นแหละ เฮ้ออออ

)
เอาเป็นว่า..คิดมากปวดหัว รอคนเขียนเฉลยดีกว่า
