หัวข้อ: PIECE OF TIME - เป้า(ของ)จุดหมายมีไว้พุ่งชน --- จบ (แจ้งข่าว p.238)

[nekko]

หวาน อบอุ่นกับความรักของพี่กันต์ น้องธาม

ขอบคุณๆๆๆๆๆๆมากๆๆๆกับเรื่องราวดีๆๆแสนน่ารัก


 

[Maymeme]

จบแล้ววววว
สนุกมากๆเลยค่าคนแต่ง
ชอบฟีลแบบนี้มากๆ ไม่ต้องมีอะไรมากมาย
หมอธามก็ยังคงเป็นหมอธาม
พี่กันต์ก็ยังคงเป็นพี่กันต์ที่เสมอต้นเสมอปลาย
อ่านแล้วอมยิ้มนิดๆ แต่ก็ยิ้มไปทั้งเรื่อง
สนุกจริงๆนะคะ

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

[gonna.be]

อ่านนิยายมาเยอะ ถ้าเป็นฟิลนี้ชอบเรื่องนี้ที่สุด พูดเลย!! 
มันเป็นอารมณ์เเบบรู้สึกจริง เเม้พระเอกจะเพอร์เฟล็กเว่อเหมือนไม่ใช่คน
เรื่องที่เกิดขึ้นก็ราบรื่นมากเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆ เเต่เราก็ยังรู้สึกว่ามันดูจริง
โคตรอิน ขอบอก อ่านเรื่องนี้จิกหมอนขาดไปหลายใบเเล้ว
เเต่ละฉากมันมีอารมณ์ที่ชอบ มันเรียบบๆเเต่เขินโคตรๆ
หลงรักพี่กันต์ ชอบธามที่เป็นคนแบบนี้ ชอบพี่หมิง
ชอบพี่นาย ชอบเจ๊เเป้ง ชอบหมอยศ ชอบยันอิกุ๊งกิ๊งอ่ะ 
ชอบคนเขียน ดีใจที่มีคนเขียนที่ชอบอารมณ์เเบบนี้เหมือนเรา ทำให้เรามีเรื่องสนุกๆอ่าน
อยากอ่านเรื่องเเบบนี้เเต่ไม่มีคนเขียนให้อ่าน
ขอบคุณที่เขียนเรื่องสนุกๆเเบบนี้มาให้อ่าน
อยากอ่านอีกเรื่อยๆไป ถ้ามีผลงานอีกก็จะติดตามเเน่นอน 
***โว๊ะเราเวิ่นอะไรเยอะเเยะ 

[KilGharRah]

จบแล้วววววววว ใจหายยังไงไม่รู้อะ ไม่อยากให้เรื่องนี้จบเลย
ต้องคิดถึงหมอธามกับพี่กันต์แน่ๆ
ตามอ่านมาตั้งแต่ต้นจนรู้สึกผูกพันกับตัวละครไปแล้วจริงๆนะ
รักหมอธาม รักพี่กันต์ รักคนแต่ง
ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ให้อ่านกัน เราชอบเรื่องนี้มากเลย 
คนแต่งแต่งได้สุดยอดจริงๆ 

รอตอนพิเศษต่อไป ><

[sevres]

อร๊าก
จบแล้ว ชอบมาก
"อิ่มมาก"
ขอบคุณสำหรับฟิคน่ารักๆเรื่องนี้นะคะ
จะรอติดตามรวมเล่ม
และผลงานเรื่องถัดๆไปของคนเขียนค่ะ

[NewYearzz]

อ่านเรื่องนี้แล้วมีความสุขมากๆจริงๆ

รักที่กันต์ รักมาก ธามเองก็รักมาก 

เรื่องนี้ตอนจบทำเอาร้องไห้ด้วยนะ 

ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องดีๆมาให้อ่านนะครับ 

[fullmoonny]

เฮ้ยชอบตอนจบอ่ะเก๋สุด

[Jaiko★]

จบแล้วววววว
จบแบบอบอุ่นหัวใจดีแท้>//////<
สนุกมากค่ะ เป็นหนึ่งในเรื่องในดวงใจเลย
ดีใจที่ได้อ่านเรื่องนี้นะคะ ให้อะไรหลายๆอย่าง
ต่อไปคงคิดถึงหมอธามพี่กันต์มากแน่ๆ
รอรวมเล่ม+ตอนพิเศษหมิงนาย+นิยายเรื่องใหม่อยู่นะคะ
สู้ๆ! เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆมาให้อ่านกันนะคะ^^
ปล.รวมเล่มเอาขอนั่งด้วยได้มั้ยครับรวมเข้าไปด้วยนะคะ*-*

[MooMiew]

ไม่อยากให้จบเลย อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ

[urmein]

จบแล้วววววววว โฮ่วววววว
บอกตรงๆว่าอ่านตั้งแต่เช้า แต่เม้นท์ไม่ออก 55555+
ใจหายค่ะ เหมือนว่าจะไม่ได้เจอหมอธามกับพี่กันต์แล้วอ่าาาาา
ตอนนี้อ่านแล้วต้อง ฮึบบบบบ กลัวน้ำตาไหลลลล
พี่กันต์คือที่สุดดดดดดด >.< ส่วนหมอธามคือที่สุดของที่สุด!!!! 5555

ขอบคุณคนเขียนสำหรับความสุขที่มอบให้ค่ะ จะติดตามผลงานต่อไปนะจ้ะ

[ichnuan]

รักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกเรื่องนี้มาก <3
น่ารักกันจนถึงตอนจบ พี่กันต์ก็ยังเป็นผชที่เราอยากได้ หมั่นขอธามในทุกๆตอนที่พี่กันต์ทำตัวน่ารัก ๕๕๕๕
ขอเหอะธาม ผชคนนี้ กิกิ 

บอกเลยนะคะว่าจองหนังสือแน่ๆ ฮี่ ๆ
ขอตอนพิเศษเยอะ ๆ คิดถึงหมิงนายด้วยนะคะ
คือไม่อยากให้จบเลยจริง ๆ พอจบก็เม้นท์ไม่ออกซะงั้น
ขอบคุณคนแต่งที่แต่งเรื่องน่ารัก ๆ ให้เราได้ติดงอมแงม
หลงรักคาแรคเตอร์ของตัวละคร รอทุกฉากทุกการกระทำ
ขอบคุณจริง ๆ จ้า รักจริงหวังแต่งพี่กันต์ กิกิ(ไม่เลิก)

[mur@s@ki]

เพิ่งเห็นว่าน้ำท่วมปีนั้นมีประโยชน์ก็คราวนี้นี่เอง
ขอบคุณที่พาคนดีๆ โปรไฟล์เริ่ดๆ มาให้รู้จักกันแบบเก๋ๆ
จะไม่ลืมเลยค่ะ เก็บไว้ในใจไม่ให้แพ้แปดปีของพี่กันต์เลย

หวังว่าจะได้ใช้ชีวิตในมุมนี้ร่วมกันอีกนะคะ 

[aj_yj]

ใจหาย...
จบซะแล้วหรอ

ในมีแค่สองคำนี้จริงๆ วนไปวนมาในใจตลอด
ไม่อยากให้จบเลยอ่ะ ใจเรายังเรียกร้องเรื่องอยู่เสมอ
ถึงจะเป็นนิยายที่ยาวมากกก แต่เราไม่เคยเบื่อเลยจริงๆ
ยังอยากรออ่านไปอีกสักร้อยตอน (เวอร์ไป) 5555555
เตรียมใจมาแล้วว่าตอนที่ 70 คือตอนจบ
แต่พอคนแต่งอัพว่าจบจริงๆแล้วก็อยากงอแงขึ้นมาจัง 5555

ตอนนี้เป็นตอนจบของเรื่องที่เรารักมากกกกกก
ไม่เคยเจอนิยายเรื่องไหนจบสีเทาแต่หวานหยดมาก่อน
ยิ่งฉากพี่กัณต์ถือเค้กหมีพลูเข้ามาแล้วร้องเพลงวันเกิดให้นี่
น้ำตาเกือบจะไหลนองเต็มตลิ่ง
(แต่ต้องกลั้นไว้ เดี๋ยวแม่จะงงว่าลูกเป็นบ้าอะไร 55555)
ยิ่งธามร้องไห้นี่ยิ่ง โอ้ยยยยยย พ่อ(เคย)เคราแพะ
ขอฉันล้อหนุ่มน้อยคนนี้หน่อยได้ไหม อยากแกล้งอ่ะ
พ่อหนุ่มกันต์ก็เหลือเกิน หล่อเกิน ทั้งหัวใจทั้งหน้าตา
เจออย่างนี้เข้าไปต่อให้รอนานแค่ไหนก็บ่ยั้นจ้า 555555
ของขวัญวันเกิดที่ให้แต่ล่ะอย่างนี้มีคุณค่าทางจิตใจล้วนๆ
โดยเฉพาะของนอก ท่าทางจะถูกใจหมอมากที่สุดแล้ว
จริงไหมคะหมอธาม ? 55555555

ก่อนจะจบเม้นมีหนึ่งอย่างที่ต้องพูดคือ
ขอบคุณคนแต่งมากๆเลยนะคะที่แต่งนิยายดีๆแบบนี้ขึ้นมา
เราอ่านแล้วเรามีความสุขมากกกกกกกกกกกก
แม้ว่าเนื้อเรื่อง(บางตอน)จะซีเรียสแต่เราอ่านเราก็ยังมีความสุขอ่ะ (เอ๊ะ ยังไง)
ถึงแม้จะใจหายอย่างแรงที่นิยายจบลงแล้ว
แต่ยังไงหมอธาม พี่กันต์ เชฟหมิง พี่นาย เจ๊แป้ง เสี่ยปาล์ม และตัวละครอื่นๆ
ก็ยังคงจะตราตรึงอยู่ในใจของเรา ถือเป็นความทรงจำที่ใช้หัวใจจดจำ
หากจะให้ลืมกันไปง่ายๆคงจะยากกกกกกกส์
ขอบคุณคนแต่งอีกรอบนึงใหญ่ๆนะคะ
ขอบคุณแต่งนิยายดีๆขึ้นมาทำให้โลกของสาววายสดใสค่ะ
รักคนแต่ง

ปล.เก็บตังรอนานแล้ว รอเวลาได้ใช้ -..-

[akichan]

รักเรื่องนี้ รอเรื่องนี้
รวมเล่มขอตอนพิเศษเยอะๆนะ ^ ^

[phoenixa]

ขอบคุณมากนะคะ ที่มาต่อเรื่องนี้จนจบ
แม้ว่าจะติดภารกิจส่วนตัวยังไง ก็ยังมาต่อให้เราได้ซาบซึ้ง

ตอนนี้แสดงออกถึงความเป็นคนธรรมดาของทั้งพี่กันต์และหมอธาม
ไม่ใช่ซุปเปอร์แมนที่จัดการได้ทุกอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
ไม่ใช่คนดี ที่รอสามชั่วโมงก็ไม่โกรธ
แต่เป็นคนรักกัน ที่อยากจะทำให้คนรักอย่างดีที่สุด
น่ารักอ่ะ คู่นี้ หลงรักจริงๆ และอิจฉาหมอธามนะ (หัวเราะ)

[Yunatsu]

โอ้ยยยยย
ไม่โรแมนติกก้บ้าแล้วพี่กันต์ๆๆๆๆ

โครตหวานนนนน

วันสำคัญ ไม่ต้องมีอะไรมาก แค่มีคนที่รัก อยู่ด้วยกันก้พอ

[bangkeaw]

ซึ้งอ่ะ 
เราเองก็ติดตามเรื่องนี้มาตั้งแต่เริ่มต้น
ผูกพันกับพี่กันต์ หมอธาม และคนอื่นๆด้วย
จากนี้คงคิดถึงน่าดู

[2pmui]

มันซึ้งนะ น้ำตาซึมตามธาม  รักเรื่องนี้ ขอบคุณคนแต่งสำหรับความสุขเล็กๆที่แบ่งปันกัน ชอบแนวนี้ ไม่เครียด ไม่ดราม่า
มีแพลนจะเริ่มเรื่องใหม่มั้ยคนแต่ง จะตามติดเป็นFC 5555

  

[u_cosmos]

จบแล้วววววว  ตอนนี้เป็นตอนที่มีหลายอารมณ์
ทั้งหงุดหงิด เศร้า ซึ้ง สุข และอิจฉา!(อารมณ์นี้มีมาเพราะของแถมเมดอินไทยแลนด์อย่างเดียวเลย><)
เสี่ยปาล์มได้ออกโรงด้วยอีกต่างหาก โผล่มาทำหน้าที่เพื่อนที่ดีที่ไม่ลืมเรื่องพนันและวันเกิดหมอ เป็นเพื่อนที่น่าปลื้มใจนะเนี่ย^^
ได้ไปเยี่ยมบ้านหมอจริงๆสักที รู้เรื่องราวสมัยก่อนของหมอเพิ่มนิดหน่อยด้วย
ของขวัญวันเกิดที่มาพร้อมคำพูดของพี่กันต์มันบ่งบอกความเป็นตัวตนของพี่กันต์ได้แบบเสมอต้นเสมอปลายตั้งแต่แปดปีที่แล้วจนถึงปีปัจจุบัน
เราประทับใจตอนจบมากที่ทำให้เรารู้สึกได้ว่าแค่ของราคาไม่กี่บาทแต่ก็ทำให้มีความสุขได้มากอย่างไม่น่าเชื่อ
ต่างคน ต่างเวลา แต่ว่าความรู้สึกมันไม่ต่างกันเลย 

เขียนมาตั้งเจ็ดสิบตอนแน่ะ ไม่รู้ว่าเหนื่อยมากขนาดไหนแต่ขอบคุณมากจริงๆ
ขอบคุณคนเขียนที่เขียนเรื่องสนุก ฮา น่ารัก แบบนี้ให้อ่านจนจบนะคะ(ตอนแรกกะว่าจะขอบคุณตอนหน้าแต่ก็ไม่ละ><)
พี่กันต์ ผู้ชายในฝันของเรา(ในฝันของจริง เพราะในปัจจุบันยังไม่เคยเจอ==) เราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วเหรอ
ฮึ้ยยย ถึงยังไงไม่อยากให้จบค่ะ ยังอยากจะรู้ความเป็นไปของพี่กันต์กับหมอต่อไปเรื่อยๆ
แต่เราจะไม่ฟูมฟายเพราะตอนหน้า(ตามที่บอก)จะเป็นหมิงนาย เชฟต่างด้าวจะคัมแบ็ค!!!
ปล.ขอให้งานเสร็จส่งแล้วเป๊ะๆนะคะ จะได้ลดกองภูเขาและไม่โทรมเท่าพี่กันต์ 

[nn~~NN]

ที่สุดของพี่แจ้แล้ว 
ขอบคุณค่ะ

[Key Mine]

ขอบคุณมากๆที่เขียนเรื่องดีๆแบบนี้มาให้อ่านนะคะ
รู้สึกอุ่นๆในใจทุกครั้งที่ได้อ่านเลยค่ะ ตอนจบมัน โอ๊ยยย บอกไม่ถูก
แต่ชอบบบชอบมากๆจริงๆ
ตอนพิมอยู่นี่ เปิดฟังเพลงที่คุณคนเขียนโพสไว้ในแฟนเพจแล้วเราฟินขึ้นเป็นกอง
ความจริงเราเตรียมสอบอยู่ช่วงนี้ แต่ยังแวบมาอ่านทุกวัน
ถ้ายังไงกลางปีเราคงว่างกว่านี้ เรารอหนังสือนะคะ เก็บเงินรอ
รู้สึกผูกพันกับเรื่องนี้ รักทุกตัวละคร รักคนเขียนมากๆด้วย
อ้างอิงจากเพลงในเพจ เรารับรู้ได้เลยว่าพี่กันต์นี่เยอะสุดๆ5555
แต่เรารักทุกบทจริงๆ เรื่องนี้มีอิทธิพลกับเรามาก เค้ารักกันมาก เราก็รักพวกเค้ามากๆเหมือนกัน
เรื่องจบแล้ว แต่ยังคงค้างในความรู้สึก เราภาวนาให้มีคนรักกันแบบนี้เยอะๆ โลกคงสดใส
งงว่ะค่ะ กร๊ากกก พิมไรไปมั่งเนี่ย555 สุดท้าย รักคุณคนเขียนมาก รอติดตามผลงานต่อๆไปนะคะ
ตอนอ่านเรื่องสั้นขอนั่งด้วยคนจบเราไม่ได้ดูชื่อคนแต่งหรอกแต่ภาษาคุณเป็นเอกลักษณ์ มันดูอุ่นๆยังไงไม่รู้(อุ่นยังไงล่ะ กร๊ากก) จากนั้นก็คลิกๆมั่วๆเข้ามาอ่านเรื่องนี้ไม่ได้หวังอะไรเลย แค่ตอนนั้นว่างๆ เมื่อก่อนเราก็มาแวบอ่านอยู่หลายครั้งตัดสินใจหยุดอ่านตั้งแต่ตอนแรก(อย่าโกรธเค้าน้าา) แต่พอได้ลองอ่านแบบจริงจังเท่านั้นแหละ นี่แหละใช่เลย ที่มันเรียลๆ อุ่นๆฮาๆ เรารักเรื่องนี้มากๆจริงๆ รู้สึกจะงงไปกันใหญ่พอดีกว่าค่ะ กร๊ากกก

[away3g]

Y :L1 :

[momoshiro]

จบแล้วววววววว คิดถึงพี่กันต์กับหมอธามชะมัดเลย พูดถึงน้ำท่วม เราก็อ่านเรื่องนี้ตอนน้ำท่วมเหมือนกันนี่หว่า
อพยพหนีน้ำก็ไปปล้นเนตบ้านน้องมาก๊อปลงเวิร์ดแล้วเอามาอ่าน เพื่อนยามเหงาตอนน้ำท่วมจริงๆ >___<

คือตั้งแต่ที่อ่านมาทุกตอนชอบตอนจบที่สุด คือมันไม่ได้หวานอย่างที่คนแต่งบอกนั่นแหละ เราก็ชอบอะไรแบบนี้นะ (เคยเห็นของจริงแบบนี้)มันเลยทำให้เราอินหรือเปล่าก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ

[~MiKi~]

ไม่อยากเห็นคำว่าบทส่งท้ายเลยจริงๆ อยากอ่านต่อไปอีกเรื่อยๆ 

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ที่เราประทับใจที่สุด ตามอ่านกันมาตั่งแต่แรกๆ ถึงจะเม้นต์ทันบ้างไม่ทันบ้าง แต่อ่านมาแล้วกว่าสามรอบครึ่งราวด์ดรอปลังกาหลัง ?!?!

เราปริ่มในความรักของทั้งสองคนจัง มันถูกคน ถูกที่ ถูกเวลา ถึงไม่หวือหวาแต่ก็ไม่เยอะแยะรุงรัง มันอบอุ่นกำลังดีมีที่ว่างให้แต่ละฝ่ายใช้ชีวิตไม่ต้องตัวติดกัน

ไม่มีใครเพอร์เฟ็ค...แม้แต่พี่กันต์สุดยอดหนุ่มในฝันของเก้งกวางบ่างชะนีทั้งสามโลก

และในความเรื่อยๆของหมอธามก็มีพลังงานความอ่อนโยนฉลาดมีเหตุผลรักจริง..พึ่งพิงได้ซ่อนอยู่...ถึงไม่ใช่ริวก็สัมผัสได้

ในเรื่องความรักของทั้งคู่...ถ้าพี่กันต์คือผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก...หมอธามก็เหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่ง ไม่รู้จะอิจฉาใคร นอกจากเจ๊แป้งที่ได้คลุกวงในใกล้ชิดแบบเอ็กคลูซีพ

สุดท้ายนี้...ขอบคุณคนเขียนนะคะ ที่เขียนเรื่องนี้และพาพี่กันต์และหมอธามมาให้เราได้รู้จัก ได้รักและผูกพันกับทั้งคู่เสมือนหนึ่งญาติมิตรสนิทกัน ขอบคุณจากใจค่ะ

[FiZZ]

ขอบคุณมากสำหรับนิยายดีๆที่ทำเอาประทับใจแบบกู่ไม่กลับอีกเรื่องค่ะ
หมอธามและผองเพื่อนทำให้เรายิ้มและหัวเราะได้ทุกครั้งที่เข้ามาอ่าน แม้จะเป็นช่วงที่เครียดแบบสุดๆในชีวิตก็ตาม 
พี่กันต์ทำให้มุมมองผู้ชายเพอร์เฟคของเรากว้างขึ้นอีกหน่อยนึง และทำให้อยากรู้ว่าคนแบบนี้มันจะมีจริงๆรึเปล่าว๊าาา 
เจ้แป้งเป็นผู้หญิงที่สะท้อนสังคมชีวิตผู้หญิงไทยหลายๆคนในปัจจุบันได้ดีเลย และเราเองก็เป็นหนึ่งในนั้น

จะรอรวมเล่มนะคะ   

[puppyluv]

เป็นตอนที่พี่กันต์กระชากใจสุดๆ
ธามก็ด้วย ฮิ้ววววว
ไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟค
แค่เราให้เวลาอยู่ด้วยกัน
โมเม้นต์ที่น้องรอในร้านกาแฟแล้วคิดนั่นนี่
ชอบอีกตอนคือมองกันต์หลับแล้วคิดได้...น่ารักมาก
ขอบคุณคนแต่ง
อ่านตอนนี้แล้วมีความสุขจริงๆ
กดบวกปล่อยเป็ด

[Karn12]

ประทับใจมากๆ ขอบคุณครับ

[anchoviiz]

จองๆๆๆๆๆ
จะกี่ตอนๆอ่านแล้วก็รู้สึกดี

[dukdikdukdik]

ชอบเรื่องนี้มาก ๆ ประทับใจสุด ๆ จนกระทั้งตอนจบนี้เลย

อ่านแล้วรู้สึกเหมือนมีอะไรค้าง ๆ ในใจแต่เป็นความรู้สึกดี ๆ นะ ชอบ ๆ

ทำให้เรารักทั้งนายเอกและพระเอกได้ทั้งคู่เลย ปกติจะอินแต่กับนายเอก 555+

ขอบคุณมาก ๆ ๆ ๆ สำหรับเรื่องนี้ค่ะ ^^

[allenlover]

กรี๊ดดดดดด
ตีพิมพ์ักับนาบูด้วยยยยย ><///
ชอบสำนักพิมพ์นี้มากกก
ดีใจด้วยนะจ้ะ
และจะรออุดหนุนนะจ้ะ