โอ๊ยช่วยด้วย ตอนนี้อยู่ในห้องเรียน แต่ต้องกลั้นยิ้มแล้วก็กลั้นน้ำตาไปพร้อมๆกัน ไม่ไหวละ เมื่อกี้เพื่อนมองแล้วหาว่าบ้า จะหัวเราะหรือจะร้องไห้เลือกเอาดีๆ 55555555555 ตะคริวจะกินหน้าละ ถ้าหน้าเบี้ยวขึ้นมานี่โทษคนเขียนนะ 5555555555
ก่อนอื่นก็เม้นตอนนี้ก่อร ไม่รู้จะพูดอะไรดี จบประทับใจมาก น้ำตาซึมเลย มันไม่หวือหวา แต่นี่ก็คือความจริง คนรักกัน แค่ได้อยู่ด้วยกันก็มีความสุขแล้ว พี่กันต์พลิดวิกฤตเป็นโอกาสสุดๆตอนนี 55555 ชอบของขวัญจากต่างประเทศของพี่กันต์มาก เขิน 55555
เรื่องนี้เข้ามาอ่านเพราะเพื่อนแนะนำค่ะ เพื่อนมาสปอยว่า 'นิยายที่พระเอกเพอร์เฟคทุกอย่าง แต่ดันเป็นคนพูดจาเสื่อม' เราก็แบบ ห๊ะ อะไรยังไง จิ้มเข้ามาอ่านตอนยี่สิบกว่า ๆ ได้มั้ง แล้วก็ติด ติดหนึบค่ะ ติดหนึบมาปีกว่าแล้วปัจจุบันก็ยังติดอยู่ 5555555 แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เม้นเพราะยังไม่ได่สมัครเล้าเป็ด เพิ่งมาปลายปีที่แล้วค่ะ 555 ช่วงปิดเทอมที่คนเขียนอัพบ่อยๆก็ดี๊ด๊ามาก ช่วงเปิดเทอม ที่คนเขียนไปเรียน นึกถึงเมื่ิอไหร่ก็แว้บเข้ามาดูตลอด พอเห็นว่าคนเขียนกลับมาอัพก็แทบจะกรี๊ดลั่นทุกทีค่ะ 55555 จะบอกว่าส่วนหนึ่งที่เราชอบคนเขียนมากๆก็เรื่องนี้แหละค่ะ เวลาคนเขียนจะหายคนเขียนก็บอกก่อนว่าเออ จะหายไปนะ แล้วก็หายจริง 55555 แต่พอกลับมาอัพได้ก็มาอัพแบบถี่ๆมากๆ มันทำให้เรารู้สึกได้ว่า เออ คนเขียนยังทุ่มเทให้นิยายเรื่องนี้อยู่นะ เราไม่ได้รอเสียเปล่าแน่นอน
ถ้าถามว่าประทับใจอะไรในนิยายเรื่องนี้ เยอะค่ะ เยอะมาก พูดตรงๆว่าขึ้นแท่นเป็นนิยายในดวงใจเราไปแล้ว (นิยายในดวงใจเรามีสามเรื่องค่ะ เลิฟซิก เรื่องนี้ แล้วก็อีกเรื่องที่โดนดองไปแล้ว กร๊ากกกกก) เราชอบภาษาคนเขียนนะคะ มันอ่านสนุก แล้วก็อ่านได้เรื่อยๆ ไม่ห้วนไป แต่ก็ไม่เยิ่นเย้อไป เราชอบคาแรคเตอร์ในเรื่องนี้ ทุกคนดูมีมิติ จนบางทีก็แอบหวังว่า จะมีคนแบบคาแรคเตอร์ในเร่่องนี้อยู่จริง5555 เรื่องนี้ใช้วิธีบรรยายแบบหลายๆคนบรรยาย แต่เรื่องก็ต่อเนื่องเราชอบนะ อ่านไม่สะดุดเลย
หมอธาม นายเอกของเรื่องนี้ โผล่มาพร้อมกับความเถื่อนสถุลที่ทำเราฮาขี้แตก 555555 ตอนหลังหมอธามซอฟลงเยอะนะ ถ้าเทียบกับตอนแรก 555555 แต่เราก็รู้สึกว่า นี่แหละคือหมอธาม หมอธามเป็นคนฮา ๆ แต่พอตอนหลัง เริ่มชอบเริ่มรักพี่กันต์ ก็เห็นมุมที่ซ่อนอยู่ของหมอธามมากขึ้น หมอธามไม่เคยโกหกตัวเอง ยอมรับในความรู้สึกตัวเองเสมอ เราชอบหมอตรงนี้แหละ แบบว่า บางทีเราก็แอบเบื่อนายเอกซึน ๆ อะนะ 55555 เราชอบเวลาหมอธามพูดถึงพี่กันต์ ชอบเวลาหมอธามอ้อนพี่กันต์ ชอบเวลาหมอธาม.... เอาเป็นว่าชอบหมอธามหมดทุกตอน 5555 ถ้าเรื่องนี้ไม่มีหมอธามเป็นนายเอกก็ไม่ใช่อะ
พี่กันต์จัง(ไร) คนนี้เราประทับใจมากกกกกกกกก พี่กันต์เป็นคาแรคเตอร์พระเอกแบบที่ไม่เคยเห็นอะ ปกติพระเอดที่รวจๆต้องเก๊ก ต้องมีมาด แต่พี่กันต์ก็ยังเป็นคนธรรมดา จะบอกว่าเราคิดเหมือนธามเลย 5555 เราชอบพีี่กันต์เวลาเป็นคนธรรมดา มีเบื่อ มีเซ็ง มีเหงา แอบเอาหมาเข้าบ้าน ออกกำลังกายกับหมา กินขนมถุงเดียวกับหมา เอิ่ม.....ทำไมมีแต่หมา 555555 คือเราชอบพี่กันต์ตรงนี้แหละ พี่กันต์ดูเป็นผู้ชายเพอร์เฟคที่มีอยู่จริงแค่เราไม่สามารถสัมผัสได้ เราชอบพี่กันต์ตรงที่พี่กันต์ตรงที่พี่กันต์ต้องพยายาม กว่าจะได้ธามมา พี่กันต์ไม่บังคับว่ามึงต้องอยู่กับกูนะ แต่พี่กันต์จะพยายาม ทำให้อีกฝ่ายประทับใต เวลาอ่านแล้วนึกถึงเพลง "มันคงเป็นความรัก" ทุกทีเลย 55555
เชฟหมิงกับคุณนาย คู่รองสุดฮา 5555555 สองคนนีี้โผล่มาทีไรฮาทุกทีค่ะ แต่ก็ไม่ได้หวือหวาอะไรมาก เราชอบคู่นี้นะ ไม่ใช่เพื่อน ไม่ใช่แฟน แต่ไม่ได้เป็นแค่คนรู้จัก ถึงพี่นายจะกัดจะด่าพี่หมิง แต่พอขาดพี่หมิงก็เหมือนมีอะไรหายไป พี่หมิงนี่อดทนมากนะ ยอมทำทุกอย่างมาตลอดสามปี แต่ก็เข้าใจเหตุผลว่าทำไมพี่นายถึงไม่ยอมนะ คนมันเรยเจ็บ มันเลยยังไม่ไว้ใจ คู่นี้ยังเดาไม่ค่อยออกว่าเวลารักกันจะเป็นยังไง เพราะพี่นายก็เพิ่งยอมเปิดใจใช่ม้า แต่ล่าสุดก็มีประเด็นถุงยางแล้วเนอะ หึหึหึ รอดูต่อค่ะ
ภูหนึ่ง ยังโผล่มาไม่เยอะ แต่เราก็หวังว่าจะได้เห็นเรื่องราวของคู่นี้นะ รออ่านนะคนเขียน ฮี่ๆ
เจ๊แป้ง....รายนี้ไม่พูดถึงไม่ได้ เจ๊แป้งกลายเป็นไอดอลในดวงใจเราไปแล้วค่ะ 5555555 ปกติในนิยายวาย ผู้หญิงที่เด่นๆจะเป็นตัวร้ายไม่ก็สาววายแบบสาววายจัดๆซะส่วนใหญ่ แต่เจ๊แป้งไม่ใช่ เจ๊แป้งเป็นมากกว่านั้น (เรามีความรู้สึกว่าเจ๊แป้งไม่ใช่สาววายนะแค่รับเกย์ได้ รึเปล่า หรือว่าเจ๊เป็น 55555) เจ๊แป้งเริ่ดเสมอบนเส้นทางคานทอง 555555 เจ๊แป้งนี่โผล่มาทีไรฮาตลอดค่ะ เราชอบสำนวนเวลาเจ๊แป้งบรรยายมากค่ะ แบบว่า ฮามาก ฮาไส้ทะลัก ไม่ฮาไม่ได้ จะดีใจหรือเสียใจแทนเจ๊แป้งดีที่รอบตัวมีผู้ชายหน้าตาดีเยอะแต่เขาดันชอบกันเอง 555555 แต่เจ๊แป้งก็ยังเริ่ดเสมอค่ะ ย้ำอีกรอบ ว่าเจ๊แป้งเป็นไอดอลเราไปแล้ว555
ยังมีตัวละครอีกหลายตัว เสี่ยปาล์ม หมอยศ หนึ่ง ตั้ม บลาๆๆ เราชอบทุกคนเลยค่ะ อยากพูดนะ แต่กลัวไม่พอ ขอตัดจบเท่านี้ 5555 เม้นนี้ยาวมากค่ะ จัดเต็ม กินแบตไปสามสิบเปอร์เซ็นต์กว่าจะพิมจบ 5555 แต่ก้ยอมอยากพิม ตอนสุดท้ายแล้วขอเม้นจัดเต็ม หวังว่าคนเขียนจะไม่รำคาญนะคะ 5555
ก็...ไม่รู้จะพูดอะไรและ เอาเป็นว่ารอซื้อรวมเล่มค่ะ แล้วก็จะติดตามผลงานคนเขียนต่อไป ชอบงานคนเขียนมากๆค่ะ อย่างเรื่องสั้นขอนั่งฯก็ชอบมากๆ อยากให้เอาใส่ไปในรวมเล่มด้วย 555 ยังไงเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ รักคนเขียนมากๆค่ะ ขอบคุณที่สร้างสรรค์ผลงานดีๆนะคะ
ปล.ชิบหาย เพิ่งมาดูตอนโพสแล้ว เม้นไม่ยาว..แต่นี่มันโคตรยาวเลย 55555 ขอโทษคนเขียนอีกรอบค่ะ orz
โพลล์
หัวข้อ: PIECE OF TIME - เป้า(ของ)จุดหมายมีไว้พุ่งชน --- จบ (แจ้งข่าว p.238) (อ่าน 2166637 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก