โอ๊ยยย (อะไรกัดรึไง) หรือนี้แบบว่าทั้งฮาทั้งนั่งอมยิ้ม
ตอนที่ฮาก็แบบจะหัวเราะให้ได้ (ติดว่า เกรงใจชาวบ้านชาวช่องเขา)
ที่นั่งอมยิ้มได้ ไม่ใช่มีฉากแบบโรแมนอะไรหรอกนะ
ผู้ชายสองคนนี้โรแมนซ์ตั้งแต่แรกไม่ได้
ค่อยๆ ไล่สเต็ป ค่อยๆ ไปทีละตอน
เหมือนคนอ่านที่ค่อยๆ เก็บความรู้สึกดีๆ ที่พี่กันต์มีต่อน้องธาม
เช่นเดิมกับน้องธามที่เอาแต่หลบหลีก รู้ว่ายังไงก็คงหนีไม่พ้น แต่ก็ยังทำ
อืม ตอนที่พี่กันต์หยอดไม่เขินเท่าตอนที่พี่เขาบอกความรู้สึกในใจกับธาม ^^
แต่คนอ่านก็ค่อยๆ ซึมซึบกันไป ค่อยๆ เผยอรอยยิ้มทีละนิ้ม
เอ๋ บางทีตอนหยอดพี่กันต์ก็ทำเอาคนอ่านอมยิ้มได้นา
เอาเถอะ ไม่ว่าจะสารภาพรักหรือหยอด คนอ่านก็อมยิ้มแล้วอมยิ้มอีก^o^
ส่วนอีกคู่ก็ลุ้นไปหลายรอบ นายตกลงปลงใจกับเชฟหมิงไปเหอะ
ปากไม่ตรงกับใจอยู่แบบนี้ หมิงสอนนายสิว่าจะทำไงให้ปากตรงกับปาก เอ๊ย ใจตรงกันสักที^^
โพลล์
หัวข้อ: PIECE OF TIME - เป้า(ของ)จุดหมายมีไว้พุ่งชน --- จบ (แจ้งข่าว p.238) (อ่าน 2013402 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก