หัวข้อ: ~ Limited Lovers ~ ( แจ้งข่าว!!! ) 4 พ.ค 59 - หน้า 339

[nemesis]

คิดมะตกแทนฟ้า

[Ja-Jah Suwanun]

เชียร์ทิกเกอร์ๆๆๆๆๆ

 

[snack]

อาฟ้าเราก็ใช่ย่อยนะมี2หนุ่มมาแย่งคืนดีด้วยเนี่ยยย..ยกมือเชียร์ทิกเกอร์ด้วยคนจ้า

[น้ำแข็งใส]

ชอบที่ฟ้าเป็นคนฉลาดมาก และเป็นคนที่เปิดโอกาสให้ตัวเองเสมอ 

[ladyzakura]

เค้าก็เชียร์ทิกเกอร์ ชื่อมันน่าร๊ากกกก

[alekung103]

รู้สึกชอบทิกเกอร์มากกว่าจักรอ่ะ

[Mura_saki]

สู้ๆ ทิกเกอร์

[zeaza]

ฟ้าใจเเข็งจังง T_T อยากรู้อดีตแล้วสิ ^^

[wan]

มาเป็นกำลังใจให้ ฟ้า จัดการปัญหาชีวิตที่ถาถมเข้ามาพร้อม ๆ กันหลาย ๆ เรื่อง
ถ้าดูจาก แฟนเก่าที่พบเจอกันตอนนี้ คงมีทิกเกอร์นี่แหละ ที่พยายามต่อสายที่ขาดให้กลับมาเป็นดังเดิม
+ 1 ให้เบบี้ เป็นกำลังใจให้นะครับ

[jannie]

คุณอาก็มีด้านที่คิดไม่ถึงเหมือนกัน

[Whatever it is]

โห เบื้องหลังอาฟ้าผู้แสนดีเปนงี้เอง

[saladbar]

ทิกเกอร์สู้ ๆ



 

[Yamame]

ยะโฮ้!!! ทิกเกอร์ สู้ ๆ ^^

เชียร์สุดใจ ....

 

[Isuru]

เชียร์ทิกเกอร์อย่างออกกนอกหน้าค่ะ
ดูมีราศีกว่าเยอะ หล่อและรวยมากกกกก

รอตอนต่อไปจ้า

[Azitten]

อย่างแรกเลยยคือ อิจฉาพี่ฟ้ามากกกกกกกกกกกกกกกกก พี่ต้องการผู้ชช่วยอีกไหม 555

เชียร์ทิกเกอร์อะ เพราะดูเหมือนพี่ฟ้าเป็นคนทิ้งทิกเกอร์มาทั้งๆๆที่ยังรัก
แต่กับคนแรกนั้น คือต้องโดนทิ้งมาแน่ๆๆ

ทิกเกอร์เยี่ยมมากเลยยยยอะ พยายามมากจิงๆๆลุ้นๆๆๆให้สมหวังไวๆๆอยากเห็นพี่ฟ้ามีความสุขกับเค้ามั่ง

[เบบี้]

~4~

หลังจากที่ผมโดนหลานสุดที่รักและเพื่อนของหลานผมว่าเหน็บแนมแกมประชด  ในตอนนั้นคนที่ผมนึกออกเพียงคนเดียวว่าผมจะรู้เรื่องเกี่ยวกับทิกเกอร์ในช่วงที่ผ่านมาได้อย่างไรนั้นคือ..ปูน  ปูนเป็นเพื่อนสนิทของผมตั้งแต่สมัยเรียนปริญญาตรีที่มหาวิทาลัยในไทยด้วยกัน  ปูนเป็นเกย์ที่ค่อนข้างออกสาวและออกไปทางแนวรับซะเยอะ  เราเข้ากันได้ดีเพราะปูนนิสัยดีและเป็นคนที่เปิดเผย  ถึงแม้บางครั้งเราจะมีเรื่องบาดหมางกันบ้างเพราะปูนขี้เหวี่ยงขี้วีนแต่เราก็ไม่เคยที่จะโกรธเคืองกันได้นาน  ในช่วงที่ผมต้องไปเรียนต่อที่ประเทศอิตาลีนั้น  ปูนเป็นหนึ่งในตัวแปรที่ทำให้ผมและทิกเกอร์ได้มาเจอกัน
ผมลังเลใจนิดหน่อยที่จะกดโทรติดต่อหาปูนในวันนั้น  เพราะปูนรู้นิสัยของผมดีและแน่นอนว่าปูนคงจะรู้ทุกย่างก้าวของทิกเกอร์ในช่วงเวลาที่ผ่านมา  เพราะปูนและทิกเกอร์เปรียบเสมือนครอบครัวเดียวกัน  เนื่องจากพี่สาวของปูนได้แต่งงานกับพี่ชายของทิกเกอร์และอยู่กินกันที่ประเทศอังกฤษ  ทิกเกอร์กับปูนค่อนข้างสนิทกันมากเพราะทั้งสองคนอยู่บ้านที่อิตาลีหลังเดียวกัน  ซึ่งบ้านหลังนั้นเป็นบ้านของทิกเกอร์  ในเวลานั้นผมไม่รู้ว่าผมจะเริ่มถามปูนจากตรงไหนก่อนดี  เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาปูนเลิกพูดถึงเรื่องของทิกเกอร์ไปนานมากแล้ว  ผมเป็นสาเหตุทำให้ปูนต้องทำอย่างนั้น  ผมไม่อยากรับรู้อะไรเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้อีก  เพราะผมรักเขามาก  ดังนั้น..เช่นเดียวกันว่า  หัวใจของผมก็เหนื่อยมากเหลือเกิน
“ฮัลโหล” เสียงคุ้นเคยที่ไม่ได้ยินมาสองสามเดือนแล้วของปูน  เราจะติดต่อกันนานนานครั้ง  ปูนไม่ค่อยได้กลับมาประเทศไทย  ทำให้เราต้องติดต่อกันทางโทรศัพท์เสียส่วนมาก
“ปูน..ฟ้าเองนะ” ผมบอก
“อ่าว ฟ้า!” ปูนอุทานเสียงดัง  น้ำเสียงของปูนฟังดูดีใจมาก
“อื้อ” ผมได้แต่อมยิ้ม
“แกเป็นไงบ้าง” ปูนถาม
“ก็เรื่อยๆ ปูนล่ะ..”
“ก็ดีอ่ะ” ปูนตอบ  เสียงกุกกักจากอีกฝ่ายทำให้ผมทราบว่าอีกฝ่ายคงกำลังยุ่งอยู่
“ปูน..” ผมทิ้งเสียงลงเพียงชั่วครู่หนึ่ง  ปูนเงียบไปเหมือนกับรู้ว่าผมจะพูดอะไร
“เล่าเรื่องทิกเกอร์ให้ฟ้าฟังหน่อยสิ” ผมพูด  ปูนเงียบลง  เสียงรอบตัวก็เงียบลงด้วยเช่นเดียวกัน
“รู้เรื่องแล้วงั้นเหรอ” ปูนถามกลับ
“อื้อ เมื่อวันสองวันก่อน” ผมตอบ  เสียงของเราทั้งคู่เหมือนปรับอารมณ์ไปอีกอารมณ์หนึ่ง
“ก็..”
“ตรงประเด็นเลยก็แล้วกันนะ..พอดีฉันยุ่งอยู่น่ะ ก็..หลังจากที่แอนนาคลอดลูกได้ขวบกว่าๆ” ปูนถอนหายใจเล็กน้อยก่อนที่จะเล่า
“..แอนนาก็ขอทิกเกอร์หย่าน่ะ” ปูนบอก  ผมนิ่งสนิท  ความรู้สึกนั้นช่างราบเรียบจนเกือบคิดว่าตนเองนั้นหยุดหายใจ
“เพราะอะไร..” ผมถาม
“ทิกเกอร์ไม่ค่อยกลับอังกฤษ ไม่ค่อยเอาใจใส่แอนนาเหมือนทุกที..มันแย่กว่านั้นเพราะทิกเกอร์เหมือนลืมไปเลยว่ามีเมียมีลูก..แอนนาคิดว่าทิกเกอร์น่าจะมีคนอื่น” ผมฟังอย่างเงียบๆ  ผมไม่ได้รู้สึกดีใจเอาเสียเลยที่รับรู้ได้ว่าทิกเกอร์เป็นแบบนั้นเพราะปกติแล้วทิกเกอร์ไม่ใช่คนขาดความรับผิดชอบ  และผมไม่ได้รู้สึกปลาบปลื้มต่อตัวเองแม้แต่น้อย  ถ้าที่ทิกเกอร์จะเป็นแบบนั้นด้วยสาเหตุเป็นเพราะผม
“พอหลังจากที่หย่า แอนนาก็ขอสิทธิ์ที่จะเลี้ยงดูลูก..แต่ก็ไม่ได้ห้ามให้ทิกเกอร์ไปเจอหรอกนะ ทั้งสองคนก็จบกันด้วยดี ไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน..พูดคุยแล้วต่างฝ่ายต่างไป แต่ทิกเกอร์ก็ขอส่งเงินค่าเลี้ยงดูให้แอนนานั่นแหละ คงเพราะรู้สึกผิด อีกอย่าง..ทิกเกอร์ก็รักลูกมากล่ะนะ”
“งั้นเหรอ” ผมบ่นพึมพำ
“แล้ว..ได้เจอกันแล้วสินะ กับทิกเกอร์น่ะ”
“อืม ประมาณนั้น..เมื่อวานนี้น่ะ” ผมตอบ
“แล้วเป็นไง คุยกันรึยัง” ปูนพูดปนหัวเราะ
“ยัง..ไม่อยากคุย” ผมตอบด้วยน้ำเสียงหยิ่งทะนง
“น่ะ ผิดที่ฉันเดาไว้ซะเมื่อไหร่ล่ะ..แกมันก็เป็นซะอย่างนี้ คุยกันมันหน่อยเหอะ..คนที่ไปทำให้มันมาหลงรักน่ะ คือแกนะ” มันว่าเหมือนกับว่าผมผิดอย่างนั้น
“ไอ้ปูน” ผมว่าปราม
“หึ..”
“แล้วคบกับใครอยู่รึเปล่า เมื่อสองเดือนก่อนที่คุยบอกว่าไม่ได้คบกับใครนิ..ตอนนี้ก็คงยัง หรือว่าแล้ว” ปูนถามด้วยน้ำเสียงทีเล่นทีจริง
“ก็..ไม่เชิง” ผมตอบปัดไปก่อน
“อะนะ”
“เฮ้อ ลองคุยกับทิกเกอร์หน่อยเหอะนะ..ถือว่าฉันขอก็แล้วกัน แกไม่รู้หรอกว่ามันต้องต่อสู้กับตัวเองขนาดไหน ถ้าแกจะเถียงฉันว่าแกเจ็บปวดแค่ไหน ฉันก็จะขอเถียงแทนทิกเกอร์ด้วยเหมือนกันว่ามันก็เจ็บปวดไม่แพ้แกหรอกนะฟ้า”
“ฉันไม่อยากคุยกับคนที่ไม่เข้าข้างฉันหรอกนะ” ผมตอบ  ผมได้ยินเสียงหัวเราะอย่างพอใจจากปลายสาย
“งั้นแค่นี้ก็แล้วกัน ไม่กวนแล้ว” ผมบอก
“อืม ดูแลตัวเองด้วย..ฝากความคิดถึงถึงคิวสุดที่รักของฉันด้วยนะ” ปูนพูดแกมหยอก  ปูนชอบหยอกคิวเสมอ  ผมว่าถ้าคิวไม่ได้เป็นหลานของผม  ป่านนี้คงจะโดนปูนเขมือบเรียบร้อยไปแล้ว
“หึ ได้..แล้วไม่คิดจะกลับมาเที่ยวไทยบ้างรึไง”
“ก็รอเคลียร์งานนี่แหละ ว่าจะไปเยี่ยมทิกเกอร์สักหน่อย คิดถึงยัยกิ๊บด้วย..ถ้าเป็นไปได้คงน่าจะกลางๆปีหน้า” ปูนตอบ
“อืม งั้น เท่านี้นะ..ขอบใจมาก” ผมพูด
“ยินดีย่ะ” ปูนตอบ
“บาย” เราสองคนพูดส่งท้ายพร้อมกันก่อนที่จะตัดสายไป

= = = = = = = =

เมื่อประมาณ 6 ปีก่อน ณ ประเทศอิตาลี..
“ปูน!”
“อ่าว ฟ้า” ผมยืนยิ้มโบกมือให้เพื่อนรักที่ดันมาเจอกันที่ซุปเปอร์มาเก็ตโดยบังเอิญ
“มาซื้อของเหรอ” ปูนเดินตรงเข้ามาหาผม 
“อื้อ มาทำไมอ่ะ” ผมถาม
“มาซื้อของเหมือนกัน..มากับผู้ชายน่ะ” ปูนขยิบตาให้ 
“Tigger, come here.” ปูนหันไปกวักมือเรียนผู้ชายคนหนึ่ง  ผมยืนชะงักเบิกตาโพรงตัวค้างไปในทันที  ผู้ชายคนที่ชื่อทิกเกอร์เดินยิ้มมาหาพวกเรา  เป็นผู้ชายที่ทั้งหน้าตาและท่าทางดูภูมิฐานทีเดียว 
“Ahem!” ผมสะดุ้ง  ปูนยิ้มด้วยท่าทางเหมือนรู้ทันว่าผมคิดอะไรอยู่  แน่ล่ะ..ปูนเป็นเกย์ระดับมืออาชีพเชียว  ประเภทที่ว่านั่งอยู่เฉยๆในผับยังมีคนเข้ามาขอนอนด้วยเลยละครับ  หน้าตาของปูนถือว่าใช้ได้  แต่ผมคิดว่าฟีโรโมนของปูนคงจะแรงไปเสียหน่อย  ผู้ชายส่วนมากจึงเลือกที่จะพุ่งไปหาปูนมากกว่าเลือกผม
“Let me introduce, Tigger, this is my friend Fah.” ปูนผายมือมาทางผม  ทิกเกอร์ยิ้มกว้างกว่าเดิม
“and this is Tigger.” ปูนบอกเท่านั้น  ผมไม่อยากละสายตาสักเสี่ยววินาทีจากใบหน้าของทิกเกอร์เพื่อถามปูนว่าผู้ชายคนนี้มีฐานะเป็นอะไรกับเขา  ทิกเกอร์ยิ้มกว้างและผายมือมาให้ผม  ผมเอื้อมมือไปจับตอบอย่างเป็นมารยาท
“Nice to meet you.”
“Nice to meet you too.” ผมยิ้มตอบอย่างเขินๆ  และยังคงไม่ปล่อยมืออีกฝ่ายออก  นานเท่าไหร่แล้วไม่ทราบ  ที่ผมไม่ได้รู้สึกหัวใจเต้นอย่างกะทันหันแบบนี้  ให้อารมณ์คล้ายกับ “Love at first sight” อย่างไรอย่างนั้น
“ห้ามยุ่งนะคนนี้น่ะ” ปูนปรามพร้อมกับปัดมือของผมออก  ทิกเกอร์หัวเราะนิดหน่อยที่ปูนมีท่าทีแบบนั้น
“แล้วใครบอกจะยุ่งล่ะ” ผมย้อนและยักคิ้วกวนตอบให้เพื่อนตัวแสบ
“แหม..แค่เห็นตาที่มองก็รู้แล้วละย่ะเพื่อนรัก” ปูนเบะปากใส่  ผมหัวเราะและหันไปจ้องหน้าคนที่ชื่อทิกเกอร์อีกครั้ง  คนตัวสูง  หน้าตาอ่อนโยนใจดี  แต่งตัวดูดีมีภูมิฐานคนนี้  อย่างกับนายแบบหลุดออกมาจากแม็กกาซีน  ไม่แปลกถ้าจะทำให้ผมเพ้อไปได้ชั่วขณะหนึ่ง  หรืออาจจะเพ้อนานมากทีเดียว 
“ไปดีกว่า” ปูนเล่นเสียงอย่างต้องการแกล้งผม  พร้อมกับควงแขนทิกเกอร์ให้ผมเห็นอีกด้วย  ตอบปัดไม่ได้ว่าผมรู้สึกเสียดายมากเลยละครับ
“หึ..เชิญตามสบายเถอะ” ผมหัวเราะตอบ
“Bye Honey” ผมยกมือบ๊ายบาย  พร้อมกับส่งจูบให้ทิกเกอร์อย่างหยอกล้อ
“เน่!” ปูนปรามเสียงหลงในทันที  ทั้งผมและทิกเกอร์ได้แต่อมยิ้ม  เราร่ำลากันหลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไป  ผมไม่ได้ติดใจใครแบบนี้มานานมากแล้ว  ผู้ชายคนนี้สะดุดตาผมจนผมยังอดแปลกใจตัวเองไม่ได้  ทั้งหน้าตา  ส่วนสูง  การแต่งตัวและบุคลิกดูดึงดูดใจผมอย่างไม่มีที่ติ  เฮ้อ..ให้ตายเถอะ  ทำไมต้องเป็นไอ้ปูนด้วยนะ  เป็นเราไม่ได้หรือยังไงกัน

= = = = = = = =

ณ  บ้านฟ้าที่ประเทศอิตาลี..
“คิว..จัดบาร์ด้านล่างรึยัง” ผมตะโกนถามหลานชายสุดที่รักของผม  เราย้ายกันมาอยู่อิตาลีหลังจากที่คุณพ่อไล่ผมออกจากบ้าน  คิวมาเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่นี่ทางด้านสาขาเศรษฐศาสตร์  เป็นการจำใจเรียนเพราะไม่อย่างนั้นพี่ตันจะไม่เซ็นอนุญาตรับรองให้คิวมากับผมด้วย  ผมมุ่งมั่นมาคว้าปริญญาโทอีกใบทางด้านสาขาแฟชั่นดีไซน์อย่างที่ใฝ่ฝัน  แน่นอนว่าผมสอบทุนได้อีกเหมือนเดิม  ผมไม่มีทางยอมเสียเงินก้อนเป็นล้านของตนเองไปโดยเปล่าประโยชน์แน่ๆ  มีนักเรียนไทยบางคนที่นี่รู้ฐานะของผมและต่อว่าต่อขานผม  ว่ารวยแล้วจะไปแย่งทุนของคนอื่นทำไม  ถ้าผมจะตอบอย่างเห็นแก่ตัวคือ “มันสิทธิ์ของผม ในเมื่อคุณมีคุณภาพไม่พอ..คุณก็ไม่เหมาะสมกับมัน” มันไม่ฉลาดเลยนะถ้าการที่ผมเรียนมาจนได้ระดับนี้แล้วผมจะปล่อยทุนไปอย่างเสียเปล่า  ผมเองก็ต้องหาเงินช่วยตัวเองด้วยเหมือนกัน  ไม่ได้งอมืองอเท้าอย่างลูกคนรวยคนอื่นเมื่อไหร่
“อืม” คิวตอบสั้นๆเท่านั้น  ผมรีบวิ่งลงมาพร้อมกับเสื้อเชิ้ตตัวใหม่ที่ผมเพิ่งไปซื้อมาเมื่อเช้านี้
“นี่คิว..ใส่เสื้อตัวนี้สิ ใส่นะ” ผมยิ้มหวานบอกคิว  คิวเหลือบหันหน้ามามองเสื้อเพียงครู่เดียวก็หันกลับไปสนใจจัดเครื่องดื่มที่เคาร์เตอร์ต่อ  วันนี้ที่บ้านของเรามีปาร์ตี้เล็กๆ  เนื่องจากว่าวันนี้เป็นวันเกิดของผม  เราจัดปาร์ตี้กันที่บ้าน  เชิญเพื่อนสนิทมาประมาณสิบกว่าคน  ตอนนี้เราจึงค่อนข้างยุ่งกับการเตรียมอาหารและเครื่องดื่มพร้อมกับสถานที่ให้เรียบร้อยก่อนที่แขกจะมา
“ไม่ล่ะ เสื้อตัวนี้ดีแล้ว” คิวตอบหมายถึงเสื้อที่ตนเองสวมใส่อยู่
“อาเพิ่งซื้อมาใหม่เลยนะ เมื้อเช้านี้เอง..อุตส่าห์ไปสั่งไว้ให้อ่ะ” ผมบอกและยังคงชูเสื้อไว้ให้อีกฝ่ายเห็น
“งั้นเดี๋ยวเซ็นใส่ให้เองอา” เซ็นพูดขึ้น  เซ็นอยู่ในทุกๆที่ๆมีคิว  สองคนเพื่อนซี้นี้อย่างกับคู่แฝด  มีคิวที่ไหนต้องมีเซ็นที่นั่น  ที่เซ็นที่ไหนก็ไม่มีคิวไม่ได้เช่นกัน
“ไม่” ผมตอบอย่างหนักแน่น  พร้อมกับยืนจ้องหน้าคิวเขม็งอย่างต้องการให้หลานหันมาสนใจ
“คิว” ผมหันไปมองปรายที่เดินเข้ามาหาคิว  เธอเป็นแฟนสาวสุดที่รักของหลานชายผม  ผู้หญิงคนนี้ผมยอมรับเธอได้อย่างเต็มหัวใจ  ทั้งรูปร่างหน้าตา  ฐานะ  การศึกษา  ควบรวมไปถึงนิสัยใจคอของเธอ  ไร้ที่ติจนผมไม่สามารถจะคัดค้านสิ่งใดได้
“ไปใส่เสื้อของอาสิ” ผมได้ยินปรายกระซิบ  คิวเมินหน้าหนีปรายแถมยังทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอีกต่างหาก
“ก็ได้..” ผมตัดบทและเดินกลับขึ้นมาบนบ้าน  อุตส่าห์ซื้อมาให้อ่ะไอ้หลานบ้า..แพงก็แพงอ่ะ T_T


แกรก~


ผมหันกลับไปมองที่ประตูห้องของผม  คิวเปิดประตูเข้ามา  มันเดินมาอย่างไม่พูดไม่จาพร้อมกับถอดเสื้อที่ใส่อยู่ออก  ก่อนที่จะเดินมาหยิบเสื้อที่อยู่ในมือผมไปสวมใส่แทน
“พอใจรึยัง” อีกฝ่ายพูด
“หึ..มากอ่ะ” ผมหัวเราะ
“อย่าปัญญาอ่อนให้มากได้ไหม เซ็งน่ะ” คิวว่าด้วยน้ำเสียงเอือมอย่างสุดขีด  ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับหยิบเสื้อตัวเก่าของตัวเองติดมือกลับไปด้วย  ผมแต่งตัวเตรียมพร้อมสำหรับงานในคืนนี้  เมื่อจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงลงมาข้างล่างเพราะแขกเริ่มมากันเยอะแล้ว 
“Hello~” ผมหันไปมองตามเสียงร่าเริงนั่น  ปูนมาถึงพร้อมกับโบกไม้โบกมือทักทายทุกคน  ทุกคนส่งเสียงเฮฮาทักทายตอบ  ดีหน่อยที่บ้านของผมนั้นเป็นบ้านหลังเดี่ยว  ถึงจะเสียงดังก็ไม่เป็นไร
“Hi” ผมโบกมือขึ้นอย่างเคอะเขินพร้อมกับยิ้มทักทิกเกอร์ที่มาด้วย  ผมชวนให้ทิกเกอร์มากับปูนด้วยถึงแม้จะรู้ว่าทั้งสองคนคงจะคบกันอยู่  แต่มันก็อดไม่ได้  ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกันที่ดึงดูดผมได้มากขนาดนี้  ผมไม่เคยรู้สึกเขินใครแบบนี้เพราะเพียงแค่รอยยิ้มของอีกฝ่ายมานานมากแล้ว  ครั้งนี้จึงทำให้หัวใจของผมรู้สึกกระชุ่มกระชวยดีแม้เพียงได้พบ
“Hi” ทิกเกอร์ก้มหัวยิ้มตอบ
“อันนี้ไม่อนุญาตให้ทักทายกันแบบฝรั่งนะจ๊ะ มาจุ๊บนี่ไม่ได้นะ..หวงจ้ะ” ปูนพูดพร้อมกับทำสีหน้าแซวผม 
“อย่าเผลอก็แล้วกัน” ผมเบะปากอย่างไม่ยอม  ปูนหน้างอในทันที
“Please make yourself at home.” ผมพูดบอกทิกเกอร์
“Please make yourself at home~” ปูนเล่นเสียงล้อเลียนผมพร้อมกับทำหน้าหยอกล้อไปมา
“ไอ้นี่” ผมว่าปูนอย่างเขินๆ  ทิกเกอร์เพียงแต่ยืนยิ้มน้อยๆ
“งั้นก็ฝากด้วยก็แล้วกันนะ ไปหาน้องคิวดีกว่า..คึคึ” ปูนปัดมือไปมาและเดินหนีไปหน้าตาเฉย  ผมยืนอึ้งเพราะไม่เข้าใจว่าทำไมปูนถึงทิ้งทิกเกอร์ไว้แบบนี้
“Umm….” ผมหันกลับไปมองหน้าทิกเกอร์  เขายิ้มและยื่นกล่องของขวัญมาให้ผม
“Happy Birthday!” อีกฝ่ายยิ้มให้  ผมรับกล่องมาและรู้ว่าตนเองนั้นเขินอีกฝ่ายมากทีเดียว
“Poon and me, we bought this present together.” ทิกเกอร์บอก
“Thank you” สายตาของผมจับจ้องไปที่กล่องของขวัญเพียงอย่างเดียว  ผมไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตาทิกเกอร์อย่างเต็มตานัก
“Umm… what kind of drink would you like? Do you drink alcohol?” ผมถามและเดินนำไปที่เคาร์เตอร์  ทิกเกอร์เดินตามมา  เรานั่งลงที่เก้าอี้ตรงหน้าเคาร์เตอร์
“ก็นิดหน่อย ถ้าไม่แรงมาก” ทิกเกอร์ตอบ 
“คุณไม่ทานเหล้างั้นเหรอ” ผมพูดปนหัวเราะ
“ก็ไม่เชิงหรอกครับ” ทิกเกอร์ยิ้มเขิน 
“คิว..ขอCosmopolitanหน่อย” ผมบอกหลานรักที่กำลังวุ่นอยู่กับการชงเครื่องดื่มเพื่อเสิร์ฟให้แก่ทุกคน  คิวเงยหน้าขึ้นมามองผมสลับกับมองหน้าทิกเกอร์
“นี่หลานของผมเอง ชื่อคิวปิด” ผมแนะนำ  คิวหันมายิ้มตอบให้ทิกเกอร์และผายมือให้อีกฝ่าย  ทิกเกอร์จับมือตอบและผงกหัวอย่างมีมารยาท  ทุกท่วงท่าที่ทิกเกอร์กระทำนั้นแสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้ดี  ไม่ลุ่มล่าม  ไม่เทอะทะ  ไม่ดูหยิ่งจนเกินแก่สมควร  ลีลาและการวางตัวนี้สามารถสะท้อนให้เห็นว่าที่บ้านคงจะสอนมาดีมาก  ซึ่งในสมัยนี้เหลือน้อยคนมากที่จะมีคนประเภทนี้อยู่
“and this is Tigger, umm..Poon’s boyfriend” ผมแนะนำอย่างตะกุกตะกัก  เพราะรู้สึกว่าตัวเองนั้นไม่อยากพูดแบบนั้นออกไปอย่างเต็มปากเต็มคำเท่าไหร่นัก
“Well, I’m not Poon’s boyfriend..” ทิกเกอร์หันมาบอกผมในทันที  เขายิ้มกว้างด้วยท่าทางเขินเล็กน้อย
“What??” ผมย้ำถามอย่างไม่เชื่อหู
“I’m not Poon’s boyfriend, we’re just relative.” ทิกเกอร์ยักไหล่  ผมอ้าปากค้าง
“But..how..so he lied to me!” ผมชี้มือชี้ไม้ทั่วเหมือนกับตกใจจนทำตัวไม่ถูก
“จากที่ฟัง เค้ายังไม่ได้พูดเลยนะครับ ว่าผมเป็นแฟนเค้าน่ะ” ทิกเกอร์ย้อนตอบด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ที่ปรากฏให้เห็น  ผมแสยะยิ้ม
“......................” ผมเงียบไปชั่วครู่และปากยังคงยิ้มกว้างอยู่เพราะรู้สึกอายมาก  ทิกเกอร์แทบจะหัวเราะ  ผมนำมือขึ้นปิดหน้าปิดตาตัวเองอย่างรู้สึกว่าหน้าของตนเองนั้นร้อนผ่าว
“คุณฟังภาษาไทยรู้เรื่องงั้นเหรอ” ผมถาม
“แน่นอน..ก็ปูนกับพี่สาวเค้าน่ะ เอิ่ม..ตอนพวกเขาอยู่ด้วยกันก็พูดภาษาไทยประจำ ผมน่ะฟังจนรู้จักหลายคำเชียวล่ะ” ทิกเกอร์พูดปนหัวเราะ
“งั้นสิ พระเจ้า..เขินจัง” ผมบ่น
“คุณเป็นอาที่ดูหนุ่มมากเลยนะ” ทิกเกอร์เปลี่ยนเรื่อง
“แล้วชอบรึเปล่าล่ะ คุณชอบคนแบบไหนเหรอ” ผมถามตรงๆ  ทิกเกอร์ยิ้มกว้างกว่าเดิมแต่กลับเงียบไม่ตอบผม
“เน่..ทำอะไรแฟนฉันยะ” ปูนเดินเข้ามากอดคอผมไป  ผมเอนตัวไปตามแรง
“นี่ไง แฟนเหรอออออ” ผมหยิกจมูกของปูนอย่างแรงด้วยความหมันไส้
“โอ้ย..ไอ้ฟ้า” ปูนร้องพร้อมกับนำมือขึ้นปิดจมูกของตน
“ฉันรู้แล้วว่าแกไม่ได้เป็นแฟนกับทิกเกอร์” ผมว่าให้
“หึ..อ่ะเหรอ” ปูนหัวเราะอย่างไม่รู้สึกผิด
“ว้า..ไม่สนุกเลย” มันทำหน้าทำตาใส่พร้อมกับปัดมือไปมา
“ทิกเกอร์เป็นน้องชายของพี่เขยฉันเอง หล่อใช่ป่ะล่ะ..เดินควงทีไร คนอื่นเหลียวหลังคอแทบหักกันทุกคน” ปูนกระซิบกระซาบตาโต  ผมได้ยินเสียงทิกเกอร์หัวเราะอยู่ในลำคอและมีท่าทีที่เขินอาย
“แล้วแกไม่คิดจะเขมือบเองรึไง” ผมถามอย่างลองเชิง  เพราะเป็นแค่น้องชายของพี่เขย  ไม่ได้หมายความว่าเป็นพี่เขยสักหน่อย  ถ้าคนอย่างปูนจะชอบใครนั้นก็คงไม่ยากเท่าไหร่นอกจากผู้ชายคนนั้นเป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์จริงๆแบบเกินความสามารถของปูนไป
“ไม่ล่ะ ไม่ใช่สเปกน่ะ..อย่างฉันมันต้องหลานแกอะไรอย่างเนี้ย หยิ่ง..เย็นชา หึ..คึคึ” ปูนทำหน้าเพ้อฝันผิดกับสีหน้าเมื่อกี้ถนัด
“งั้นก็ฝันไปอีกสิบชาติเถอะ ถึงไม่มีปราย..ฉันก็ไม่ยอมให้หลานฉันโดนแกเขมือบหรอก นังงูเหลือม”
“เขมือบ” ทิกเกอร์พยายามพูดอย่างไม่ค่อยชัดเท่าไหร่นัก  สีหน้าเหมือนกับสงสัยว่าคำว่า “เขมือบ” นั้นหมายถึงอะไร 
“ใครจะรู้ หลานแกอาจจะชอบลีลาของฉันก็ได้..ปูน ลิ้นเร็วร้องแรงดั่งเปลวไฟ” ปูนทำท่าทำทางแลบลิ้นออกมา  ผมได้แต่ยืนหน่ายกับท่าทางของมัน
“อย่างคิวนี่นะ ฮ้า..ฉันอยากจะทำให้ร้องอู้ อ้า..อู่ ฮ่า..พี่ปูนครับ โอ๊ว..สยิวอ่ะ~” ปูนทำเสียงกระเส่าทำให้ทิกเกอร์ขำออกมาเสียงดัง
“อี๋..หลานฉันยังไม่บรรลุนิติภาวะนะไอ้บ้า หยุดคิดอกุศลกับหลานฉันเดี๋ยวเน้” ผมล็อกหน้าของปูนและปิดหน้าปิดตามันให้หยุดเพ้อเสียทีเพราะผมรับไม่ได้น่ะ  ผมขอยืนยันว่าผมรับไม่ได้จริงๆถ้าคิวต้องกลายเป็นเครื่องปรนเปรออารมณ์ของไอ้เกย์บ้านี่
“คิวววว ไอ้ฟ้ามันแกล้งพี่อ่ะ” ปูนรีบวิ่งเข้าไปกอดแขนคิวไว้เมื่อเห็นว่าคิวเดินมาพอดี  ปูนจะแทนตัวเองว่าพี่กับหลานๆของผมเสมอ  ที่จริงอายุของเราถึงจะห่างกันมากแต่ที่จริงแล้วก็สามารถเรียกแทนตัวเองว่าพี่กับน้องได้  ซึ่งปูนจะไม่ชอบเอาเสียมากเวลาที่คิว  เซ็น  ปรายหรือฝันเรียกตัวเองว่า “อา”  ดังนั้นทุกคนจึงต้องละคำนี้ไปโดยปริยาย 
“อาปูนก็อย่าไปแกล้งอาก่อนสิครับ” คิวพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“คิวอ่ะ..พี่บอกว่าอย่าเรียกอาไง!” ปูนขึ้นเสียงอย่างไม่ชอบใจ  ผมกับทิกเกอร์ได้แต่ขำ  คิวยืนนิ่งเงียบอย่างเคย  ปูนซบหน้าลงที่อกของคิวอย่างออดอ้อน  ปกติคิวไม่ชอบให้ใครมาออเซาะแบบนี้แต่ดูเหมือนคิวจะต้องยอมให้ปูนไปคนหนึ่งนอกจากปรายละนะครับ
“ครับพี่ปูน ปล่อยได้รึยังครับ” คิวพูดเสียงเนือย 
“คืนนี้พี่นอนห้องคิวนะ พี่ว่าคืนนี้พี่ต้องเมาแน่ๆอ่ะ” ปูนไม่พูดเปล่าแต่กลับคล้องแขนขึ้นโอบต้นคอของคิวไว้ด้วย  ถึงแม้คิวจะอายุเพียงสิบแปดสิบเก้าแต่คิวตัวสูงใหญ่มากที่เดียว  ที่เป็นแบบนี้คงเพราะผลจากการที่คิวได้ไปเรียนต่อไฮสคูลที่ต่างประเทศก่อนที่เราจะย้ายพากันมาที่ประเทศอิตาลี  คิวได้รับการเลี้ยงดูและการกินอาหารแบบเด็กต่างชาติ  การที่คิวมีส่วนสูงเท่านี้สำหรับต่างประเทศคงเป็นเรื่องปกติ  แต่ถ้ากลับประเทศไทย  ส่วนสูงของคิวคงจะเกิดเด็กวัยรุ่นไทยไปแล้วละมังครับ 
คิวยืนเฉยมองอีกฝ่ายตอบ “ก็ได้ครับ คิวจะได้ย้ายไปนอนห้องอาฟ้า”
“ง่ะ..คิวอ่ะ ไม่ชอบขึ้นสวรรค์เหรอเด็กน้อย หื้ม..พี่ไม่อยากจะบอกเลยว่ามันขนาดไหน แต่ถ้าคิวยอม..พี่ก็ยอมถวายให้ทั้งชีวิตเลยนะที่รัก” ปูนซบหน้าลงที่อกของคิวอีกครั้งพร้อมกับทำมือวนไปวนมาอยู่ที่หน้าอกของคิวด้วย
“พอดี คิวชอบตกนรกอ่ะครับ” คิวตอบหน้าตาย
“หึ..หึหึ ฮ่าๆๆๆ” ผม  เซ็นและทิกเกอร์หัวเราะออกมาเสียงดังอย่างกับนัดกันไว้  ทำให้เพื่อนๆชาวต่างชาติคนอื่นต่างต้องหยุดชะงักด้วยความสงสัย
“แล้วอาจะปล่อยได้รึยังครับ คิวจะไปตักอาหาร” คิวพูดย้ำคำเดิม
“หยุดหัวเราะเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวปั๊ด” ปูนหันมาทำตาขวางใส่พวกผม 
“พี่จะโกรธจริงๆแล้วนะ บอกให้เรียกพี่เรียกพี่..งั้นหอมแก้มพี่ก่อน แล้วเราค่อยมาตัดสินอีกทีว่าจะปล่อยหรือไม่ปล่อย” ผมยืนมองว่าคิวจะมีปฏิกิริยาอย่างไร  ภาพตรงหน้ามันน่าลุ้นดีสำหรับผมเอามากๆเลยล่ะ 
คิวไม่พูดอะไรอีก  มันเอาแต่ยืนมองปูนเขม็ง  ปูนยืนฉีกยิ้มกว้างให้อย่างไม่กลัวสีหน้าของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย  คิวก้มหน้าลงช้าๆก่อนที่จะกดปากลงและเน้นหอมเข้าที่แก้มของปูนอย่างช้าๆ  ผมยืนอึ้งเพราะไม่อยากเชื่อต่อสายตาของตัวเอง  ปูนยืนนิ่งเพ้อไปแล้วเรียบร้อย
“น่าร๊ากกกอ้า” ปูนเล่นเสียง  คิวเพียงแสยะยิ้มที่มุมปาก  ไร้เสียงหัวเราะใดๆออกมาจากมัน
“น้องปราย..สักวัน พี่จะเอาคิวขึ้นเตียงให้ได้ นั่นคือเป้าหมายของชีวิตพี่!” ปูนพูดขึ้นเสียงดัง  ปรายที่นั่งอยู่ที่โซฟาเธอได้แต่ยิ้มขำอย่างกับเห็นว่านั่นเป็นเรื่องตลกสำหรับเธอเหลือเกิน
“หัวเราะไปเถอะจ้ะชะนี เฮ้อ..หงุดหงิด อยากได้ผู้ชายอ่ะ” ปูนสะดีดสะดิ้งเดินหนีไปที่กลุ่มเพื่อนๆของพวกเราที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง
“I really don’t know how a person like you can be friend with Poon.” ผมหันไปพูดบอกทิกเกอร์
“Even though he’s like this, he is a good person.” ทิกเกอร์พูดปนหัวเราะ
“งั้น..คุณอยากรู้ไหมว่าผมเป็นคนดีรึเปล่า” ผมยิ้มหยอก  วกไปที่เรื่องอื่นบ้างเพื่อต้องการจะพูดคุยให้มากขึ้นกว่าเดิม  ทิกเกอร์ไม่ตอบเพียงแต่ยิ้มกลับให้ผม 
“ผมว่าคุณก็เป็นคนดีนะ” ทิกเกอร์พยักหน้า
“ผมเป็นคนดีมากทีเดียวล่ะ” ผมยักคิ้ว
“หึหึ” เราทั้งคู่หัวเราะให้กัน
“เอ่อ คุณคิดว่าเราจะได้ติดต่อกันอีกไหม ผมหมายถึง..คุณอาจจะให้เบอร์โทรผม หรือผมอาจจะขอเบอร์ของคุณ” ผมพูดพร้อมกับเล่นสายตาให้อย่างเย้าหยอก 
“แต่ผมว่าคุณคงอยากได้เบอร์ของผมมากกว่า แต่ผมไม่ให้หรอก..ดังนั้น คุณควรให้เบอร์ผมคงจะดีกว่า” ผมพูด
“หึ..โอเค งั้นก็ได้ครับ” ทิกเกอร์ยิ้มพร้อมกับผายมืออย่างยอมผม  ผมหยิบกระดาษกับปากกาที่วางอยู่ตรงเคาร์เตอร์มา  ทิกเกอร์บอกเบอร์โทรศัพท์ของเขา  เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วผมจึงพับกระดาษและเก็บเข้ากระเป๋าเสื้อของตัวเอง
“.....................” ผมนั่งจ้องหน้าอีกฝ่ายอย่างเก็บรายละเอียดอีกครั้ง  ตั้งแต่หน้าผาก  จมูก  ตา  ปาก  หู  ทรงผม  ทุกส่วนบนใบหน้านั่นถูกใจผมไปเสียหมด  อีกฝ่ายที่ถูกจ้องนั่งอมยิ้มและหลบสายตาของผมไปอีกทาง
“ถ้าผมจะจีบคุณ คุณจะว่ายังไง” ผมถามขึ้น  ทำเอาทิกเกอร์ชะงักไปครู่หนึ่ง  ผมจ้องอีกฝ่ายไม่วางตา
“เอ๊ะ..หรือว่าคุณจะจีบผมล่ะ” ผมขึ้นเสียงสูง  หน้าของทิกเกอร์แดงระเรื่อกว่าเดิม 
“ไม่เอาน่า จะจีบผมงั้นเหรอ..ผมค่อนข้างเล่นตัวนะ” ผมพูดทีเล่นทีจริงอย่างหน้าไม่อาย
“หึหึ..” ทิกเกอร์หัวเราะ
“ถ้าคุณจะจีบผมคุณต้องพูดภาษาไทยให้ได้นะ” ผมพูดเล่นไปอย่างนั้นเองเพราะต้องการหาเรื่องชวนคุยให้มากขึ้นอีก
“ทำไมล่ะ” ทิกเกอร์ถามกลับ
“ผมว่ามันมีเสน่ห์ดี ฝรั่งพูดภาษาไทยนะ..เซ็กซี่เป็นบ้า” ผมขยิบตาให้
“แมลงเข้าตาเหรอ” ผมชะงักหันไปมองคิวที่เดินมาพูดด้วยสีหน้ากวนบาทาอย่างมาก  ขัดอารมณ์ที่สุด!
“ยูควรระวังผู้ชายคนนี้ไว้นะ..เค้าไม่ใช่คนที่ยูควรจะมานั่งคุยเล่นด้วยได้หรอก” คิวพูดภาษาอังกฤษอย่างคล่องปากและจ้องหน้าทิกเกอร์เขม็งเหมือนกำลังบอกในเรื่องที่เป็นทางการอย่างนั้น
“เวลายูเผลอ เค้าจะลากยูขึ้นเตียง..หลังจากนั้นเค้าก็จะกินยูเข้าไป”
“หึหึหึ” ทิกเกอร์หัวเราะเหมือนชอบใจกับคำพูดของคิว
“ขอตัว” คิวตัดบทและเดินไปอย่างหน้าตาเฉย
“นี่..หยุดน่า ผมไม่ใช่คนอย่างนั้นซะหน่อย” ผมปรามหน้างอ
“ผมชอบนะ” ทิกเกอร์บอก
“ชอบ” ผมย้ำเสียง  ทิกเกอร์พยักหน้า
“ชอบผมหรือชอบหลานผมล่ะ”
“ก็น่าจะทั้งคู่” ทิกเกอร์ตอบและยังคงอมยิ้มอยู่ไม่เลิก
“อะฮะ” ผมอมยิ้มให้กับใบหน้านั่น  เราไม่พูดอะไรต่ออีก  ผมคงหน้าแดงอย่างเก็บอาการไม่อยู่รึเปล่า..ผมไม่ทราบ  และไม่อยากรับรู้ด้วย

...................>>>><<<<...................

[เบบี้]

 

[Ja-Jah Suwanun]

 

ทำไมน่ารักอย่างนี้อ่าาาาาาาา

 

[Tiamo_jamsai]

 

[route rover]

 

[inspirer_bear]

อาฟ้าน่ารักเนอะ

สรุปคือทิกเกอร์มีลูกมีเมียแล้วแต่มาหลงรักอาฟ้าหรอ

แต่ยังไง ก็เชียร์ทิกเกอร์เนอะ แหะๆ

[nemesis]

  :pighaun:อ๊าาา ทิกเกอร์น่ารัก

[NumPing]

อาฟ้าน่ารักอ่ะ มีเสน่ห์มาก

ชั้นชอบอาฟ้า 

[ormn]

 

[love2y]

อ้าววว จบตอนแล้วเหรอ นึกว่าเบบี้จะมาต่อ 2 เม้นท์ซะอีก >_<

อาฟ้าพราวมากอ่ะ อาปุเปรี้ยวดีแท้ ^^

[Noo_Patchy]

 

[-~iK@iZ_KunG~-]

ทิกเกอร์กับพี่ฟ้า น่ารักจัง อิอิ

[Dadadidie]

ว้าวววว เลิฟแอดเฟิร์สซายยของอาฟ้าซะด้วย

ของเค้าไม่ธรรมดาจริงๆทิกเกอร์

จีบกันไวๆๆ

[gookgik]

ทิกเกอร์  เป็น Love at first sight ของอาฟ้า        อาฟ้าออกตัวแรงไปไหมค่ะ เล่นจีบหนุ่มเองเลย

อาปูนก็น่ารักยิ่งตอนที่แกล้งแหย่คิวนี่เล่นเอาหลายคนลุ้นไปตามกันว่าคิวจะจัดการยังไง

เพิ่งรู้ว่าทิกเกอร์มีเมียและลูกแล้ว แต่นี่จะเป็นเหตุผลที่อาฟ้าเลิกกับทิกเกอร์เหรอ มันน่าจะมีสาเหตุมากกว่านี้นะ  รออ่านตอนต่อไปค่ะ

กด + ให้กับ อาฟ้า อาที่น่ารักของหลานคิว 

[nn~~NN]

เลิกกันแบบอีกคนแต่งงานมีลูกอีกต่างหาก สมควรทำใจยากนะคะพี่ฟ้า
ได้เจอปรายภาคยังมีชีวิตด้วย อ่านแล้วคิดถึงเค้กเนาะ (ไม่เกี่ยวเท่าไหร่ แต่อยากบอก อิอิ  )