หัวข้อ: (แจกบวก)-->เหตุผลที่ทำให้เลือก"อ่าน"และ"ไม่อ่าน"นิยายของคุณ<--

[kyoya11]

เจอกระทู้นี้เลยมานึกดูว่าตัวเองมีเหตุผลอะไรในการอ่านและไม่อ่าน
ก็เลยได้มาแบบนี้ (ขอยกจากข้างบนมาละกัน)

อ่านเพราะ...ชื่อเรื่อง .... สะดุดตา
-อันนี้ปฏิเสธไม่ได้จริง ๆ ถ้าไม่ชอบชื่อเรื่องก็ไม่เข้า แต่อาจจะมีบ้าง ที่ลองกดไปดูเนื้อเรื่อง

 อ่านเพราะ...เห็นคนแนะนำ หรือโดนกล่าวถึงจากที่อื่น เลยลองมาอ่านดู
-อันนี้ก็เป็นเหตุผลสำคัญเหมือนกัน ไปดูตามกระทู้ต่าง ๆ ที่มีนักอ่านแนะนำเรื่องเข้ามา ก็ช่วยทำให้เราได้อ่านเรื่องดี ๆ เยอะเหมือนกัน

 อ่านเพราะ...ติดชาร์ตเป็ด!
-อันนี้มีบ้าง ไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะอยากรู้ว่าเป็นยังไง ชอบก็อ่านต่อ ไม่ชอบก็กดปิดไป

 อ่านหมดแหละ... แล้วพิจารณาจากตอนแรกว่าจะอ่านต่อไหม
-อันนี้เป็นส่วนมากในชีวิตที่ทำอยู่เลย คือกดไปดูว่าชอบมั้ย ถ้าไม่ก็ปิด

 อ่านต่อเพราะ...ภาษาลื่นไหล ไม่ใช้คำวิบัติ
-จริงๆภาษานี่ก็สำคัญนะ แต่บางเรื่องที่ไม่มาก ก็พอหยวนๆ แต่ถ้ามากคือทุกประโยคนี่ก็ไม่ไหว

 อ่านต่อเพราะ...เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง
-บางเรื่องชื่อเรื่องถูกใจ เปิดเรื่องใช่เลย แต่ดำเนินเรื่องห่วยแตกก็ไม่อ่านนะ

 อ่านต่อเพราะ...ความน่ารัก สมจริง และบทบาทของตัวละคร
-เคยมีอยู่ครั้งนึง ไปอ่านเรื่อง ๆ นึงที่ตอนนึงเป็นแบบนี้ อีกตอนกลับกลายเป็นแบบนั้น อันนี้ก็ปิดเลย

 อ่านต่อเพราะ...เหตุผลอื่นๆ แต่เป็นจุดเด่นหรือเสน่ห์ของเรื่อง
-เหตุผลอื่น ๆ น่าจะเป็นเหตุผลความชอบส่วนตัวมากกว่า
 
 ไม่อ่านเพราะ...ดูจากการอัพครั้งสุดท้ายแล้วนาน เรื่องนี้ต้องดองเก่งแน่เลย
-อันนี้จริง แต่ถึงอย่างนั้นก็ห้ามใจตัวเองไม่ไหว ต้องจิ้มอ่านทุกที แล้วก็ต้องพบกับความค้างที่เจ้าของเรื่องมอบไว้ให้

ประมาณนี้แหละเหตุผล

[Number1_90]

เลือกอ่านนิยายต่างๆเพราะ.....ชื่อเรื่องก่อนเลยค่ะ ส่วนตัวเราคิดว่า ชื่อเรื่องนี่ค่อนข้างสำคัญเลยนะ

มันจะดูน่าสนใจรึเปล่า ก็ขึ้นอยู่กับส่วนนี้ด้วย อีกอย่างชื่อยิ่งเเปลก น่าค้นหาเท่าไหร่ คนก็ยิ่งอยากจะรู้ว่า

เฮ้ย เรื่องนี้ชื่อเเปลกดีเนอะ ท่าทางดูน่าสนุกอ่ะ เป็นต้น

เลือกที่จะอ่านต่อก็เพราะ.... มีภาษาที่ลื่นไหล ไม่สะดุด ภาษาสวย ที่สำคัญมันไม่วิบัติ

บอกตรงๆเวลาเห็นนิยายที่เขียนภาษาวิบัติเเล้ว อ่านไม่ลงเลย

เเล้วนิยายเค้าก็ไม่ใช่ไม่ดี เพียงเเต่ว่าภาษาวิบัติที่เค้าใช้นั้น เป็นปัญหาสำหรับเรา

เราอ่านไม่ค่อยจะออก หรือว่าเราเเก่เกินที่จะเข้าใจ 

เเต่ส่วนใหญ่นิยายในนี้ก็จะใช้ภาษาที่ถูกต้องเป็นส่วนใหญ่นะคะ

ปัญหาภาษาวิบัติเลยไม่ค่อยมีปัญหาเท่าที่บอร์ดอื่นๆ

ส่วนอันสุดท้าย เลือกที่จะไม่อ่านเพราะ...นิยายดองเค็มเป็นกะหล่ำดองข้ามปี

บางทีคุณอาจจะไม่มีเวลา โอเค ไม่เป็นไรเราเข้าใจคุณ

เเต่....บางทีนักเขียนบางคนสัญญาว่าจะมาต่อให้ เเต่ก็ไม่มา

ไอเราก็รอไปสิ เพราะนิยายคุณสนุกน่าติดตาม พวกเรานักอ่านถึงได้รอคุณ

ดังนั้น ถ้าคุณไม่สามารถมาต่อได้จริงได้ตามที่สัญญา ก็อย่าสัญญาดีกว่าเน้อ

บางทีก็ไม่มาลงนาน จนเราจำเนื่อเรื่องไม่ได้ ก็วกกลับไปอ่านใหม่

เเล้วหน้าก็เยอะ พานหมดอารมณ์ไปดื้อๆ 

มีเท่านี้ล่ะค่ะ

[๛ナーリバス๛]

ตีบวกจ้า


วรรณกรรมอันเป็นที่เคลือบแคลง
ในอดีตเคยมีความเข้าใจกันว่า สุนทรภู่เป็นผู้แต่ง นิราศพระแท่นดงรัง[9] แต่ต่อมา ธนิต อยู่โพธิ์ ผู้เชี่ยวชาญวรรณคดีไทยและอดีตอธิบดีกรมศิลปากร ได้แสดงหลักฐานพิเคราะห์ว่าสำนวนการแต่งนิราศพระแท่นดงรัง ไม่น่าจะใช่ของสุนทรภู่ เมื่อพิจารณาประกอบกับเนื้อความ เปรียบเทียบกับเหตุการณ์ในชีวิตของสุนทรภู่ และกระบวนสำนวนกลอนแล้ว จึงสรุปได้ว่า ผู้แต่งนิราศพระแท่นดงรัง คือ นายมี หรือ เสมียนมี หมื่นพรหมสมพักสร ผู้แต่งนิราศถลาง[36]

[หมวยเล็ก]

จริงๆเราว่ามันก็เกี่ยวกับแต่ละคนด้วยนะว่าชอบแนวไหน
อ่านเพราะ...

1. ชื่อเรื่องน่าอ่าน ตรงกับแนวของตัวเอง
2. ตัวละครในนิยายน่ารัก

แต่ความจริงเราก็อ่านได้หมดค่ะ 



ไม่อ่าน เพราะ...
1. โหดร้ายเกินไป (อันนี้แล้วแต่คนนะ) แต่แนวรุนแรงจ๋า หรือว่าคนในครอบครัวอะไรอย่างนี้ เลือกที่จะไม่อ่านดีกว่า
2. นิยายที่ไม่มาอัพนานๆ เพราะถ้าไม่จบเราก็จะค้าง   


ประมาณนี้อ่ะ

[m_pop91]

เหตุผลของผมนะครับเลือกอ่านและไม่อ่านเพราะ
 - ระยะเวลาในการลงเรื่องแต่ละตอน คือถ้าทิ้งช่วงมากไปก็ไม่ไหว มันไม่ต่อเนื่องต้องมาอ่านซ้ำๆ ระลึกความทรงจำตอนที่แล้ว แบบนี้ก็ไม่อ่านครับอันนี้สำคัญมากสำหรับผม
 - เนื้อเรื่องไม่ไกลเกินจากความเป็นจริงมากนักคือถ้าเปรียบกับละครก็อย่าน้ำเน่าเกินไป
 - พระเอกและนายเอกของเรื่องต้องเป็นคนที่คิดเอาไว้หรือที่ตัวเองคิดว่าใช่ อย่างบางเรื่องวางเรื่องมาอย่างดีคิดในใจว่าต้องใช่แน่คนนี้พระเอกชัวร์ที่ไหนได้เป็นได้แค่เพื่อนที่แสนดี อันนี้ก็เลิกอ่านเลยครับ คือรู้สึกว่าเหมือนโดนหลอกให้ชอบไปแล้ว แล้วมาหักอกกัน
 - ภาษาที่ใช้ในการเขียน คือถ้าวัยรุ่นเกินก็ไม่อ่านครับ เป็นคนรักภาษาไทย มีได้บ้างตามเนื้อหาของเรื่อง แต่ต้องไม่มากเกินความจำเป็น
 - นิยายรักเด็กๆวัยมัธยมอันนี้ก็ไม่ค่อยอ่าน รู้สึกว่ามันไม่ใช่วัยเราจินตนาการตามได้ไม่เท่าไหร่ อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจ
 - เรื่องไหนที่มาม่าเยอะมาก ให้สนุกยังไงก็ไม่อ่าน มันทรมานยังไงบอกไม่ถูก อยากอยู่ในโลกความฝันมากกว่า ชอบแบบว่าอ่านแล้วยิ้มตามได้
 - การพูดคุยของนักเขียนก็มีส่วนนะครับสำหรับผม เพราะว่าเรื่องไหนก็ตามที่เข้าไปอ่านแล้วคิดว่าจะอ่านต่อ จะกดบวกและ comment ให้ทุกครั้ง เพราะฉะนั้นจะเห็นเลยว่านักเขียนคนไหนพูดคุยหรือสื่อสารกับคนอ่านอย่างไรบ้าง
  สุดท้ายไม่ว่าเรื่องไหนที่อ่านหรือไม่อ่านก็ตาม ก็ขอบคุณนักเขียนทุกท่านที่เอาเรื่องมาลงให้ผมได้อ่านกันนะครับ เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนครับ

[ENG❤LUCKY]

อ่านเพราะ...ชื่อเรื่อง .... สะดุดตา
   อันนี้เราเป็นนะ บางเรื่องชื่อเรื่องดูไร้สาระหรือหยาบคายเราก็ไม่อยากอ่าน
บางเรื่องตั้งชื่อได้ดีแต่แต่งไม่เก่งก็มีเหมือนกัน พลาดบ้างอะไรบ้าง


อ่านเพราะ...ชื่อคนเขียน “ดัง”
   ข้อนี้เฉยๆ แต่จะเลือกอ่านเพราะ เราเคยอ่านนิยายของคนเขียนคนนี้
แล้วชอบการดำเนินเรื่อง ชอบภาษาของเขารึเปล่า ถ้าชอบก็จะตามไปอ่าน
อีกเรื่องที่เขาแต่งค่ะ 


อ่านเพราะ...ดูจากจำนวนหน้าที่เพิ่มรวดเร็วในแต่ละตอน คิดว่าคนเม้นท์เยอะคงสนุก
   แอบเป็นนิดหน่อย แต่ไม่ได้กดโหวต เพราะว่า เราเคยเข้าไปบางเรื่อง
ที่มีคนเม้นต์เยอะ แต่เราอ่านแล้วมันไม่ใช่สำหรับเรา  ก็กดปิดค่ะ


อ่านเพราะ...เห็นคนแนะนำ หรือโดนกล่าวถึงจากที่อื่น เลยลองมาอ่านดู
   ถ้าเพื่อนแนะนำมาก็จะลองอ่านดูค่ะ 


อ่านเพราะ...ติดชาร์ตเป็ด!
   อันนี้ก็ไปส่องบ้างค่ะ 


อ่านเพราะ...มีคำว่า “NC” ห้อยท้าย!
   ไม่ใช่เหตุผลหลักนะ สำหรับเรา เพราะบางเรื่องไม่มี NC ห้อยท้าย
มันก็อาจจะมีเหมือนกัน    ไม่ใช่ล้ะ 555555555


อ่านหมดแหละ... แล้วพิจารณาจากตอนแรกว่าจะอ่านต่อไหม
    แต่ต้องประกอบกับเหตุผลชื่อเรื่องน่าสนก่อน ถึงจะกดไปอ่านสองสามตอนแรก
 


อ่านต่อเพราะ...ภาษาลื่นไหล ไม่ใช้คำวิบัติ
    อันนี้สำคัญค่ะ เพราะเราค่อนข้างจะไม่ชอบนิยายที่ใช้ภาษาวิบัติ/ไม่ถูกต้อง
อ่านแล้วมันขัดใจ  เช่น 'กรู' 'เมิง' ก็ไม่ชอบแล้วอะ 


อ่านต่อเพราะ...เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง
    บางเรื่องเหมือนไม่น่าอ่านแต่ดำเนินเรื่องดีก็ทำให้อยากอ่านต่อนะ   


อ่านต่อเพราะ...ความน่ารัก สมจริง และบทบาทของตัวละคร
    นิยายบางเรื่อง บุคลิกของตัวละครมันดูเพ้อฝันเกินไป เราก็ขัดใจนะ
ไม่ได้อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นอยู่ซะหน่อย (แต่ก็อ่าน )
    ยิ่งตัวละครนายเอกหรือพระเอกนิสัยงี่เง่าๆ ยิ่งไม่ชอบเลย
เราหนีชายหญิงมา เพราะไม่ชอบคนงี่เง่านี่แหละ - -


อ่านต่อเพราะ...เหตุผลอื่นๆ แต่เป็นจุดเด่นหรือเสน่ห์ของเรื่อง
    อันนี้ขึ้นอยู่กับแต่ละเรื่องเลย 


ไม่อ่านเพราะ...ชื่อเรื่องแรง หยาบคาย เกินไป
    จริงนะ บางเรื่องชื่อเรื่องแรงไป หยาบไป มองแล้วมันเสื่อม
ให้ความรู้สึกเหมือน นี่ฉันอ่านอะไรอยู่เนี่ย !


ไม่อ่านเพราะ...ไม่ถูกชะตากับคนเขียน
    ไม่นะ ยังไม่เคยไม่ถูกชะตากับใคร 


ไม่อ่านเพราะ...หน้าเยอะ เรื่องมันยาวแล้วขี้เกียจ
     แอบมีบ้าง แต่เรายังชอบเรื่องที่จบแล้วมากกว่า อ่านลื่นดี 
ถ้าเราจะไม่อ่านต่อเพราะมันยาว ก็เพราะอาจจะถึงตอนกลางของเรื่อง
ที่เนื้อเรื่องไม่น่าสนใจ ทำให้ไม่อยากอ่านอีกร้อยกว่าหน้าที่เหลือ 


ไม่อ่านเพราะ...ดูจากการอัพครั้งสุดท้ายแล้วนาน เรื่องนี้ต้องดองเก่งแน่เลย
    แต่ถ้ามีคนรอเยอะ ก็แปลว่าสนุกมากไม่ใช่หรอ? ทำไมเราจะไม่ไปลองอ่านดูละ 


ไม่อ่านเพราะ...มีคำว่า “NC” ห้อยท้าย!
   ไม่เกี่ยว !! 

[petite.walnut]

อ่านหมดแหละ... แล้วพิจารณาจากตอนแรกว่าจะอ่านต่อไหม
ตอนแรกถือว่าสำคัญ เปิดเรื่องมาแล้วน่าสนใจก็น่าติดตามต่อจริงมั้ยคะ
ถ้าทุกอย่างโอเค ไม่ถึงกับต้องดีมากก็อ่านต่อแล้ว
ชอบตัวละครที่มีเสน่ห์ของตัวเองค่ะ ยิ่งถ้ามีเอกลักษณ์ไม่แบ๊ว ดูเป็นผู้ใหญ่นี่ชอบนะ

อ่านต่อเพราะ...ภาษาลื่นไหล ไม่ใช้คำวิบัติ
อ่านภาษาวิบัติแล้วเพลียค่ะ คือมันต้องใช้พลังงานมาก
กว่าจะอ่านจบคงเหนื่อยตาย เลยไม่อ่านดีกว่า ชอบภาษาสวยๆ รู้จักเลือกใช้คำ
เคยอ่านฟิคของคนเขียนคนหนึ่งนอกเล้า โอ้โห ใช้คำได้ทำให้เราคิดว่า แม่งคิดได้ไงวะ
มันเยี่ยมมาก และเราไม่สามารถขนาดนั้น เลยติดงอมแงมค่ะ เรื่องอะไรอ่านหมดของเค้า

อ่านต่อเพราะ...เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง
เป็นคนที่อ่านเพราะเนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่องเป็นหลัก
ชอบเรื่องที่มีการผูกปมและให้แง่คิดต่างๆ ไว้ด้วย ดำเนินเรื่องตามเหตุผล อาจมีการบังเอิญบ้าง
แต่น่าจะมีเหตุผลอ่ะค่ะ ว่ามายังไง ทำำไม


ปัจจัยหลักๆ ที่ทำให้
1.ตัวละคร (เป็นคนชอบเสน่ห์ในตัวละคร)
2.เนื้อเรื่อง การดำเนินเรื่อง
3.ปมปัญหาและการแก้ปัญหาของเรื่อง
4.ภาษา การใช้คำ


ส่วนแบบที่ต้องร้องยี้เลย
1.ตัวละคร (เหมือนเดิมค่ะ ถ้าไม่ชอบพระเอกหรือนายเอกคนไหนก็เลิกอ่านเลย)
2.ภาษาวิบัติ
3.เรื่องราวไร้แก่นสารมากๆ (ตลกเบาสมองอ่านได้จ้า) และไม่สมจริง

[Jaajaa]

ตอนแรกจะดูชื่อเรื่องก่อนค่ะ ถ้าถูกใจก็จะเข้าไปอ่าน
แต่หลักๆแล้วที่ทำให้อ่านต่อคือพล็อตกับภาษาเขียนมากกว่า
แต่บางทีเราก็อ่านเพราะชื่อคนเขียนเงี้ย

ส่วนเหตุผลที่ทำให้ไม่อ่าน=_=
ภาษาไม่สวยค่ะ อ่านไม่รู้เรื่อง พล็อตไม่แน่น(อินี่เรื่องมาก )
แต่เท่าที่อ่านๆมาก็ไม่ค่อยเจอนะคะ
ส่วนมากนิยายในเล้าสนุก

[๛ナーリバス๛]

มาบวกให้แล้วจ้า ......

[EoBen]

ส่วนมากก็อ่านได้หมด

แค่จะอินแค่ไหนนั้นมันอีกเรื่องหนึง

แต่ที่ไม่อ่านจริงๆ ก็คือที่มันตะบี้ตะบันเอากันแมร่งทุกวี่ทุกวัน ทุกตอน

ไม่มีบทอื่น นำเรื่องเลยย

แต่ถ้าบทอื่นนำเรื่องเข้ามา แต่เป็นเหตุจำเป็นให้เค้าเอากัน อันนั้นอ่านคะ

แล้วก็อีกแบบนึง คือภาษาที่อ่าน อ่านแล้วรู้สึกขัดใจ ก็จะขอหยุดเพียงเท่านั้น

[zombi]

เวลาที่เข้าเล้าจะตามอ่านนิยายเรื่องเดิมๆ ถ้ามีการอัพเพิ่ม
ส่วนนิยายใหม่ๆ ก็จะดูจาก
1.เป็นนักเขียนที่ติดตามอยู่
ข้อนี้ปฏิบัติเป็นประจำ ถึงแม้บางเรื่องชื่อจะคนละแนวกับที่ชอบ แต่ถ้าคนนี้แต่งมั่นใจได้ว่าเนื้อหาภายในนั้น อ่านแล้วอิ่มใจได้ทุกครั้ง
ไม่เกี่ยงเรื่องเวลาดอง ถือคติว่า อ่านนิยายที่ดี 1 ตอน เรามีความสุข 1วัน(ถึงแม้จะมีแนวโน้มดองข้ามปีก็ตามอ่าน)
2.ชื่อเรื่อง
ปฏิเสธไม่ได้ว่าชื่อเรื่องมีส่วนสำคัญในการตัดสินใจ เพราะเราสามารถเดาภาษาและเนื้อเรื่องคร่าวๆได้
3.ภาษาที่ใช้
ไม่ต้องใช้ภาษาสวยหรู ขอแต่สะกดถูกต้องตามหลักภาษาไทย ถ้ามีผิดบางคำ ยอมรับได้ แต่พวกที่ชอบเขียน ก็->ก้อ หรือ ใจ->จัย ถ้าเจอแบบนี้ไม่ต้องคิดปิดทันที ถึงแม้เนื้อเรื่องจะโดนใจแค่ไหนก็ตาม หรือมีสัตว์มาเดินเล่นทุกบรรทัดก็ไม่ไหวเหมือนกัน
4.เนื้อเรื่อง
ความจริงให้ความสำคัญกับข้อนี้มาก แต่เรียงตามลำดับก็ต้องมาเป็นข้อหลังๆไปเพราะสิ่งสุดท้ายที่เราจะได้สัมผัสคือเนื้อเรื่องของนิยาย แนวที่ชอบ เรื่องย้อนยุค(อันนี้ชอบมาก ไม่ว่าจะย้อนอดีตหรือเป็นเรื่องสมัยอดีตจริงๆ) คู่ปรับ(เจอกันทีไรรับฝีปากกันทุกที)
หลังจากที่ได้นิยายใหม่ จะเหล่ดูชื่อนักเขียน แล้วไปขุดคุ้ยหาผลงานเก่าๆมาอ่าน

นี่คือวงจรการอ่านนิยาย

[Lemon_Tea]

เท่าที่พอจะนึกออก อืม...

เหตุผลที่ทำให้เลือก"อ่าน"
- ชื่อเรื่อง .... สะดุดตา
 เนื้อเรื่องบางทียังไม่ได้อ่านเลย เห็นชื่อเรื่อง เฮ้ย เจ๋งอ่ะ เรื่องต้องสนุกแน่เลย เข้าไปอ่านดีกว่า
- เลือกจะอ่านต่อหรือไม่
 ก็ดูจากตอนแรกๆนั่นแหละ ถ้าเริ่มเรื่องก็สนุกก็น่าติดตามต่อ
-มีคำว่า “NC” ห้อยท้าย!
 อ่านไปก็เอาเป็นตัวอย่าง เผื่อจะไปกระตุ้นฉากเกือบๆนั้นได้บ้าง แต่บางทีก็อ่านเอาสนุก ฮา^^
-มีสารบัญด้วย
 ดีๆ จะได้ไม่ต้องเปิดตั้งแต่หน้า1 ยันหน้า20อัพ เปิดมาแล้ว เหนื่อยมาก
-หรือตอนใหม่มา ช่วยบอกหน้าที่ลงด้วย (บอกวันโพสด้วยก็ดี)
  เช่น ตอน10 แตกหัก รักร้าว Page(หน้า)21
 ยิ่งหน้าเยอะๆ จะสุ่มหาทั้งวันก็คงไม่เจอ
-ตัวละคร
 รูปร่าง หน้าตา บุคลิก นิสัยใจคอ ตัวละคร ถึงมันจะคล้ายๆกันแทบทุกเรื่องก็ตาม แต่มันมีความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์จนคนอ่านชื่นชอบตัวละครนั้นๆ
-SM
 อ่านเป็นบางวัน และบางเรื่องอ่ะนะ อ่านแล้วมันสะใจดี คือ เครียดอ่ะ ระบายไม่ได้ อ่านนิยายนี้แหละ เหมือนตูเป็นคนๆนั้นแล้วได้หาทางระบาย (อย่าว่าโรคจิตน้า~~~)


และ"ไม่อ่าน"นิยาย
- ดราม่าจัด
ปวดหัวใจ Say good bye เถอะ (บางคนอาจชอบก็ไม่ได้ว่าอะไร) ปกติแค่มาม่านิดๆหน่อยๆก็รู้สึกไม่อยากอ่านแล้ว T^T จอแบบหนักๆ เครียดอ่ะ
- เดาตัวละครมาลงคู่ไม่ได้
 ผลิตตัวละครมาเยอะมาก เอะ คนนี้แน่เลย อ้าวไม่ใช่ อืม เหมือนจะใช่ เฮ้ คนนั้นมากกว่านะ.... มึนๆ ตกลงจะคู่ใคร เอาไงแน่ ToT


*** ส่วน...ชื่อคนเขียน “ดัง”
ไม่ได้จำกัด อ่านๆไปหลายเรื่อง ก็ เฮ้ย นี่คนแต่งคนเดียวกันทั้งนั้นเลยนี่นา (เพิ่งรู้แจ้ง )
ชื่อคนเขียน “ดัง”  เลยไม่ใช่เหตุผลจะเลือกอ่าน กับไม่อ่านได้

[zaferianight]

ช่ายยยยเรยยยยย ส่วนไหย่จะดูที่ชื่อเรื่อง nc เรท หน้าตา ตัวละคร บลาบลาบลา รองมาก้เนื้อเรื่อง หุหุ

[๛ナーリバス๛]

มาแล้วจ้า..... มาแจกบวกละเด้อ.....

[♠DekDoy♠]

อ่านต่อเพราะ...ภาษาลื่นไหล ไม่ใช้คำวิบัติ
อ่านต่อเพราะ...เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง
ไม่อ่านเพราะ...ดูจากการอัพครั้งสุดท้ายแล้วนาน เรื่องนี้ต้องดองเก่งแน่เลย

*********************************
เพิ่มเติมนะคะ เราว่าความสมเหตุสมผลของบทบาทตัวละครอันนี้สำคัญนะ(ถ้าไม่ใช่แนวแฟนตาซี)
ไอ่อารมณ์ประเภทนายเอกอารมณ์แปรปรวนเป็นหญิงจ๋า แปรไปแปรมา พระเอกโง่เกินเวอร์เกิน บทพายเรือเรื่องไม่คืบหน้า
อันนี้อยากรู้ว่าตอนจบมันจะจบยังไง จะเข้าไปผ่านๆหรือลืมไปเลย หรือเรื่องที่เน่าสนิทคือบางทีก็เข้าใจว่ามันคือนิยายแต่ไม่รู้สิอ่านแล้วเออมันนิย๊ายนิยายเนาะอันนี้ก็จบไป

หลายๆเรื่องมันจะผสมๆกันระหว่างความเป็นจริงกะนิยายว่าเออมันเกิดขึ้นจริงได้นะ หรือตอนเพ้อฝันแต่มันสมเหตุสมผล ไม่มี NC เรื่องไม่หวือหวาแต่ทำเราติดงอมแงม ดราม่าแบบไม่ได้ตั้งใจดาร์คสุดๆอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ
บทนายเอกอันนี้สำคัญคือถึงอย่างไรเสียมันก็คือผู้ชายนะมันย่อมมีความเข้มแข็งตามสัญชาติญาณอยู่แล้ว ถ้าประเภทอ่อนแอ
เอะอะบ่อน้ำตาแตกนี่จบไปเหมือนกัน

สรุปคือ ขอแค่เนื้อเรื่องตั้งอยู่บนพื้นฐานความเป็นจริง ไม่ต้องทั้งหมด สมเหตุสมผล เราอ่านหมดแหละ น้ำตากระจายก็อ่าน
ส่วนแนวแฟนตาซีก็อ่านบ้างเพราะบางเรื่องภาษานี่ละมุนละม่อมมากๆ ชอบค่ะ
 

[BaoBao]

ชื่อเรื่อง คนแต่งเนี่ยไม่ได้สนใจหรอก...แต่หากนักเขียนที่ชอบเราก็ตาม

มากรณีที่ไม่ใช่นักเขียนที่ตาม
เราก็กดไปเรื่อยๆ

ที่จะไม่อ่านคือ
ไอ้ที่ลง 10 เปอร์ 20 เปอร์งี้ .... ให้ตายก็ไม่อ่าน เซ็ง ไม่อยากมานั่งลุ้นรอ
ไอ้ที่จั่วหัว เอ็นซี่ นี่ก็เบื่อ...เนื้อเรื่อง การดำเนินเรื่องมันสำคัญกว่าฉากปั่มปั๊มนะคุณขา

ที่จะอ่านคือ
เปิดไปอ่านสักตอนสองตอน
เนื้อเรื่องน่าสนใจ เขียนดี อ่านแล้วลุ้น สนุก....แค่นี้ล่ะ
ภาษารึ ก็สำคัญนะ
ขอแค่เขียนให้อ่านเข้าใจได้ ก็พอ
หยาบคาย วิบัติ เราก็เฉยๆ นะ...อ่านเข้าใจ สนุก ลุ้น ตัวโก่ง...ได้เท่านี้พอแหละ
เค้าเสียเวลามาเขียนให้เราอ่านฟรี ก็ดีมากๆ แล้ว

แล้วตอนต่อๆๆๆ ไปก็สำคัญ ต้องสนุก ต้องลุ้น..เท่านี้ล่ะ
อ้อ แต่หากมีเรื่องอื่นมาแทรก (เรื่องดราม่าที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง)
ส่วนใหญ่เราจะปิดไปเลย....รอจนจบนู่นถึงกลับไปอ่านอีก

เหย... เรามาอ่านเพื่อความบันเทิงนะ
อะไรที่มันรุงรังมากมายเกิน คนอ่านเราก็รับไม่ไหวอ่ะเธอจ๋า

แต่ก็รับได้นะ หากมันเป็นปัญหาจริงๆ ความจริง ไรงี้ (เข้าใจใช่ไหม?)

*********************************************************
จบแหละ 

[ohuii]

เปิดใจว่าอ่านตามจำนวนคอมเม้นท์ค่ะ เพราะถ้าเรื่องเขาไม่ดีคนอ่านก็คงไม่เยอะ

ส่วนรายละเอียดลึกก็คือ 'อ่านต่อเพราะ...เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง'

เรื่องบางเรื่องคนอ่านเยอะคอมเม้นท์เยอะ แต่พออ่านไปเราไม่อ่านนะคะ

อารมณ์คงประมาณว่า เรื่องมันชักเฉื่อย ส่วนตัวชอบเรื่องแนวเรื่องเล่าค่ะ สนุกดี


ส่วนเรื่อง nc มันกลายเป็นเครื่องหมายการค้าของเด็กผู้หญิงสมัยนี้เอาไว้เมาท์กันมั้งคะ

ส่วนตัวเราไม่สนใจนะ อ่านแค่ให้ผ่านๆ ไม่ใช่จะมาจริงจังอะไร มันก็เป็นรสชาดของเรื่องค่ะ

ถ้าเวลาอ่าน nc ชอบชวนเพื่อนมาอ่านกันเยอะคะ แบบส่งลิงค์ไปมากันมั่ง แล้วมาวิจารย์รวมกัน

เรื่องไหนดีก็จะประกาศกันโต้งๆไม่อาย ส่วนเรื่องไหนมันแปลกๆกร่อยๆ ก็จะเริ่มวิจารย์กันนิดนึงค่ะ


 อันนี้ที่นิยายทุกเรื่องต่างมีสเน่ห์เป็นของตัวเอง เพราะคนแต่งเค้าก็คงต้องตั้งใจแต่งมากเหมือนกัน
เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนนะคะ

คุณครูหล่นดอยค่ะ

[wazabii]

ขอพูดแบบรวบยอดเลยแล้วกันนะ

สำหรับเราก็ไม่มีอะไรมาก ขอแค่ ตัวละครหลักอย่า อ่อนจนเกินไป อ่อนในที่นี้แปลได้หลายความหมายนะ แต่เราก้อเอามันทุกความหมายแหละอย่างเช่น ..อะแฮ่ม วัยละอ่อนจนเกินไป ปัญญาอ่อนจนเกินไปรึเรียกง่ายๆว่าโง่นั่นเอง

เนื้อเรื่องแหวก ดำเนินเรื่องไว มีเหตุผลให้ติดตาม เอนเตอร์เทนคนอ่านบ้างในบางตอน สาระจะมากจะน้อยก้อแล้วแต่ อ่านได้หมด ทุกแนว ทุกสไตล์ แต่.. ขออย่างเดียว  อย่างเดียวเท่านั้นพี่น้อง

อย่าเป็นนิยายอีโมเป็นใช้ได้  เคยเปิดไปเจอแล้วแบบว่า เห้ย..นี่จะให้อ่านอะไรวะ อ่านนิยายที่เขียนจากตัวหนังสือรึจะอ่านนิยายที่ได้จากภาษาใบ้ ?? 

แบบว่านี่มันศตวรรษที่ 21 ละนะ ยังเอาอักษรภาพมาใช้กันอีกเหรอ ?

[kiawza]

อ่านเพราะหนุก เข้าใจง่าย?
คือ บางเรื่อง คนพูดเยอะเกิน เลยงง ว่าใครเปนใคร
ที่จริงนิยายอาจสนุก แต่ว่างงก่อน ก้อเลิกอ่านไปเลยอ่ะ 

[Crazily Pretty]

เวลาเลือกอ่านนิยายก้อจะอ่านเรื่องที่นักเขียนที่ชอบเขียน บางทีก็ดูที่ชื่อเรื่อง

หรือไม่ก็ดูที่จำนวนเม้นนะ เรื่องไหนมีวิวเยอะคนเม้นเยอะแสดงว่ามันน่าจะสนุก

ประมาณนี้อ่ะคะ

[111223]

เราขอมาตอบด้วยคนนะ
เหตุผลหลัก...ที่ทำให้เลือก"อ่าน"และ"ไม่อ่าน"นิยายของคุณ

อ่านเพราะ...ชื่อเรื่อง .... สะดุดตา
   อันนี้เราว่ามีส่วนนะ เพราะก่อนที่เราจะรู้ว่าเนื้อเรื่องข้างในเป็นยังไง เราก็เห็นชื่อเรื่องก่อนเป็นอันดับแรก
ชื่อเรื่องนี้แหละที่เป็นตัวบ่งบอกว่าเรื่องนั้นเป็นเรื่องทำนองไหน ถ้าชื่อน่าสนใจเราก็จะกดเข้าไปอ่านทันที

อ่านต่อเพราะ...เนื้อเรื่องและการดำเนินเรื่อง
   ข้อนี้เราก็ว่ามีส่วนเต็มๆเลยสำหรับเรา เพราะถ้าเนื้อเรื่องสนุก มีจุดยืนเป็นของตัวเอง การดำเนินเรื่องไม่ติดขัด
เวลาอ่านจะยิ่งติดพัน ลุกไปไหนไม่ได้ ต้องอ่านต่อให้จบ (เราเกิดอาการแบบนี้บ่อยๆ จนบางทีโต้รุ่งกันเลยก็มี)

อ่านต่อเพราะ...ความน่ารัก สมจริง และบทบาทของตัวละคร
   ข้อนี้สำหรับเราก็มีส่วนอีกเหมือนกัน ยิ่งตัวเอกน่ารักๆ หรือมีเอกลักษณ์ประจำตัวโดดเด่นมากเท่าไร
มันจะส่งเสริมเนื้อเรื่องให้สนุกยิ่งขี้นมากเท่านั้น โดยส่วนตัวเราชอบเรื่องที่นายเอกเป็นคนสนุกๆ ร่าเริง แจ่มใส
ทำให้คนรอบข้างยิ้มได้เสมอ แต่เราก็ชอบนายเอกที่เย็นชา ไม่สนใจโลก เป็นคนเงียบๆเหมือนกัน
หรือไม่เรื่องไหนที่นายเอกรั่วได้ใจ รั่วแบบไม่แคร์สื่อ อันนี้เราก็ติดนะ มันทำให้ยิ่งอ่านยิ่งขำ อ่านแล้วไม่เครียดดี
สรุปเราอ่านได้ทุกแนว ยกเว้นพวกมาม่าจนเกินไป TT-TT เรายิ่งเป็นพวกบ่อน้ำตาตื้นอยู่ เราเคยอ่านอยู่เรื่องหนึ่ง
อ่านไปน้ำตาไหลไป (อินมาก) จนพ่อเราตกใจว่าลูกเป็นอะไร แต่เราก็อ่านต่อจนจบนะ ตาบวมเลย =[]=

ไม่อ่านเพราะ...มันคือเรื่องจริง
   เราเป็นคนที่อ่านเรื่องจริงไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันนะ แบบพอเขาขึ้นว่าเรื่องจริงเมื่อไรเราก็จะกดปิดทันที
แต่ก็มีเหมือนกันนะ ที่ชื่อเรื่องน่าสนใจมากๆ เราก็จะกดไปหน้าหลังสุดก่อนดูว่าเรื่องนั้นจบแฮปปี้หรือเปล่า ถ้าจบแฮปปี้
เนื้อเรื่องน่าสนุก เราก็จะอ่าน

นี้หล่ะเหตุผลในการอ่านหรือไม่อ่านทั้งหมดของเรา
 

[KHIM_2538]

นิยายที่จะไม่อ่านคือ มีภาษาวิบัติ ตัวละครง้องแง้งเกินไปเกินความเป็นจริง เนื้อหาไร้สาระเอ็นซีมากเกินจนไม่น่าอ่าน  ดำเนินเรื่องเร็วเกินก็ตัดอารมณ์ เอ๊ะยังไง 5555 ไม่ยึดติดกับผู้แต่ง ถ้าเนื้อเรื่องโอเคเราก็อ่าน ส่วนตัวชอบนิยายที่ปวดตับ อ่านแล้วทรมานดี 555

ส่วนตัวเห็นยอดวิวเยอะๆก็สะดุดตาไรงี้ ชื่อเรื่องก็แบบป๊าดดด น่าสนใจดีแท้  มันต้องมีบ้างคนเรา

[pp4]

-ชื่อเรื่อง
ส่วนใหญ่จะชอบอ่านพวกเด็กมัธยม-มหาลัย
แต่ถ้าชื่อเรื่องโดนยังไงก็ว่าไปอย่าง

-ชื่อนักเขียน
ก็มองชื่อนักเขียน คนโพสเป็นลำดับที่สองล่ะนะ

-เนื้อหา
ปกติเราชอบลองอ่านตอนแรกๆดูก่อน
ถ้าดำเนินเรื่องไม่ถูกใจก็ไม่อ่าน
แต่ถ้าอ่านแล้วชอบตอนแรกๆว่าเข้าใจ ก็อ่านต่อ
แต่ถ้าเกิดมีท่อนไหนไม่ถูกใจ คงเลิกอ่านไปเลย(เกรียน 555)

-เวลาการอัพ
คือถ้าื่ชื่อเรื่องถูกใจ เนื้อหาโอเค แต่มีประวัติแต่งหลายเรื่อง ดองหลายเรื่องก็ไม่อ่านเหมือนกัน

[vi2212]

้เหตุผลที่อ่านเพราะ...ชื่อเรื่องน่าสนใจไหม
แล้วก็อ่านต่อเพราะ เนื้อเรื่องน่าติดตาม
คนเขียนมาลงสม่ำเสมอ
............
ไม่อ่านเพราะ...เนื้อเรื่องยืดเหมือนละครหลังข่าว
เนื้อเรื่องที่มีแต่NC คือมีบางมันก็ดี แต่มีบ่อยๆบรรยายเยอะๆละเอียดๆ....อยากบอกว่าละเอียดแค่ไหนสาววายคนนี้ก็ไม่เก็ทT^T
และไม่อยากอ่านเรื่องเล่า...กลัวจะจบกระทันหัน
และไม่อ่านเรื่องที่มีหลัก100หน้าขึ้น....ขึ้เกียจอ่าน

[RoseBullet]

จริงๆเหตุผลอ่านกับไม่อ่านของเรามันผสมๆกันหลายๆข้อในตัวเลือกที่ให้มาอ่ะค่ะ

เหตุผลที่เลือกเข้าไปอ่านอย่างแรกของเรามาจากการแนะนำของคนอื่นค่ะ
แบบเราชอบเข้าไปดูที่กระทู้แนะนำนิยายหรือกระทู้เซ็งเป็ดอวอร์ดอ่ะ แล้วก็เลือกๆทะยอยอ่านไป
เรื่องไหนชอบก็อ่านต่อ เรื่องไหนไม่ชอบก็ตัดทิ้ง พอดีนิยายในเล้าเยอะมาก ตอนมาครั้งแรกไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนดี คนไหนเขียนสนุกก็ไม่รู้
ก็เลยเริ่มจากการไปแสวงหาเรื่องที่เค้าฮิตๆมาอ่านก่อน บางครั้งก็สังเกตเอาจากจำนวนหน้าที่รันเร็วๆหรือจำนวนโพสกับวิวด้วย
หลังจากนั้นก็หาทางคลำๆอ่านไปเรื่อยๆได้เอง

ส่วนเหตุผลที่สองที่เลือกอ่านเพราะชื่อเรื่องค่ะ ในเมื่อหัวกระทู้ก็ไม่ได้มีข้อมูลอะไรจะบ่งบอกถึงเนื้อในมากมาย
เราก็เลยเลือกๆดูเอาจากชื่อเรื่อง เรื่องไหนชื่อเรื่องน่าสนใจ น่าจะเป็นแนวที่เราอ่านได้ เราก็จะแว่บเข้าไปชิมลางดูก่อน
ใช่ไม่ใช่ ค่อยตัดสินใจว่าจะเดินหน้าหรือถอยหลัง

อีกอันที่ขอเติมเองคือจะอ่านเพราะเป็นงานของคนเขียนที่ชอบน่ะค่ะ ส่วนเรื่องการอ่านงานของคนเขียนชื่อดัง ก็เคยเป็นนะ
แต่บางเรื่องอ่านแล้วมันแบบ มันไม่ใช่อ่ะ! สงสัยรสนิยมบางอย่างของเราจะสวนทางกับคนส่วนใหญ่ ก็นะ ต่างคนก็ต่างความชอบ
หลังๆเลยไม่ได้สนใจที่ชื่อเสียงแล้ว

ต่อไปหัวข้อจะอ่านต่อ ...จะอ่านต่อก็เพราะสนุกล้วนๆค่ะ ส่วนใหญ่ก็จะเล็งไปที่ภาษาโอเค เนื้อเรื่องโอเคมีเหตุมีผลหน่อย และภาพรวมโอเค
แต่สุดท้ายจริงๆมันก็อยู่ที่ความรู้สึกเราอ่ะนะ ถ้าสนุกก็ลุยต่อโลด

ส่วนเหตุผลที่จะไม่อ่านต่อก็คือถ้าเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่ อ่านแล้วมันไม่มีความสุขหรือไม่อยากติดตามเหมือนเคย ก็จบกันค่ะ
บางครั้งเลิกอ่านเพราะเนื้อเรื่องเริ่มเลอะเทอะ หรือหมั่นไส้ตัวละครก็มี(พาลจริงๆฉัน)
อย่างเวลาที่รู้สึกไม่ชอบใจอะไรในนิยายเรื่องหนึ่งเรื่องใดขึ้นมามากๆ เราจะหยุดตัวเองโดยการเลิกอ่านเลยค่ะ
เพราะอ่านต่อก็เหมือนทรมานตัวเองเปล่าๆ แถมวันดีคืนดีอารมณ์อัดอั้นอาจจะทำตัวร้ายแบบคอมเม้นต์อะไรกากๆลงไป เลยหยุดดีกว่าเนอะ

พิมพ์เยอะ เหมือนได้ระบายเลย

[kururu]

ตอนแรกก็ดูจากชื่อเรื่องนะ แต่ว่าชื่อคนเขียนนี่เป็นปัจจัยเพิ่มที่ค่อนข้างสำคัญ
ถ้าเป็นนักเขียนที่เราเคยอ่านผลงานมาแล้วถึงชื่อเรื่องจะธรรมดาหน่อย แต่เรื่องที่เคยอ่านก่อนหน้ามันสนุก
ก็ทำให้อยากติดตามผลงานต่อไป

ส่วนตัวเราไปชอบเรื่องเศร้าอ่ะ  ในชีวิตนี่มีเรื่องเศร้าเยอะละ บางเรื่องลองอ่านดูมีแววเศร้าเราก็เลิกอ่าน
แต่ บางทีทำใจได้แล้วเนื้อเรื่องมันสนุกก็กลับมาอ่านเหมือนเดิมอยู่ดี

แล้วต้องดูตัวละครด้วยอ่ะ ชอบที่มันมีที่มาไปไปทำไมเป็นแบบนั้น
การบรรยายก็สำคัญนะ

[๛ナーリバス๛]

ไม่ได้เข้ามาดู นานมาก รวบยอดกดบวก รวดเดียวเลย

แต่ละคนก็มีเหตุผลต่างๆกันเนอะ ทำให้คิดได้จริงๆว่า การจะตามใจคนอ่านให้ได้ทั้งหมดนีมันยากจริงๆ

[wanmai]

อย่างแรกเลย อ่านเพราะชื่อเรื่องค่ะ ส่วนต่อไปคือชื่อคนเขียน ก่อนหน้านี้เคยอ่านจากมือถือมันไม่ได้ขึ้นว่าใครเขียนก็สุ่มเอาค่ะ ตามชื่อเรื่องที่ชอบ

จากนั้นจะอ่านต่อเพราะ3ตอนแรกค่ะ ถ้ารู้สึกว่ามันใช่จะอ่านต่อ แต่ถ้าเจอภาษาวิบัติอย่างตั้งใจก็ไม่อ่านค่ะ

และสุดท้าย ไม่อ่านเพราะชื่อเรื่องแรงค่ะ จะดีจะแย่มันอยู่ที่ชื่อเรื่องนี่ล่ะ

ของคุณนิก็ตามอ่านอยู่ค่ะ กิ๊งxกันย์ จบไปแล้ว แต่เรายังไม่ได้อ่านตอนพิเศษเลย เดี๋ยวอ่านจบแล้วเม้นต์รวดเดียวเลยเนาะ

ส่วนน้องฐา ยังอยู่ในช่วงคาราคาซังกับคุณพ่อค้าตับ และพี่ตุลย์กับพี่ปอนด์ เพิ่งถึงตอนฟ้าเหลือง เหอๆ  o18ยังไม่ได้เม้นต์สักเรื่องเลยเน้

[❝CHŌN❞]

อย่างแรกสำหรับเรา ก็ "ชื่อเรื่อง" ค่ะ ถ้าน่าสนใจอ่านแล้วดูสะดุดตาก็จะกดเข้าไปดู
จากนั้นจะเป็นอิมเมจของตัวละคร ถ้าอิมเมจโดนใจ ต่อให้เรื่องเศร้า ดราม่าอะไรยังไงเราก็อ่าน
อย่างที่สามก็จะเป็นเกี่ยวกับการบรรยายค่ะ ชอบที่บรรยายกระชัด ไม่ยืดยาวจนเกินไป อ่านบางเรื่องบรรยายยาวเกินขี้เกียจอ่าน (ฮา)
อย่างที่สี่ก็ชื่อผู้แต่งค่ะ ถ้าเป็นนักเขียนใจดวงใจ อ่านงานของคนนี้บ่อยๆ เราก็จะกดเข้าไปอ่าน ^^

สรุปคือ ชื่อเรื่องอันดับหนึ่งที่จะให้เรา "เลือกอ่าน"  แต่อิมเมจตัวละครเป็นอับดับหนึ่งที่จะทำให้เรา"อ่าน" หรือ "ไม่อ่าน" เรื่องนั้นค่ะ ^^

[๛ナーリバス๛]

มาบวกให้สองรีสุดท้าย


และขอบคุณทุกความเห็นนะคะที่เข้ามาแชร์กัน....