กูไม่รู้จะทำอะไรต่อดี
พอกินข้าวเสร็จ กานต์มันก็เดินเอาจานไปเก็บแล้วก็เดินมานั่งดูทีวีข้างๆกู
ไม่รู้จะชวนมันคุยอะไรดี
พวกมึงเคยเป็นมั้ย อยากจะพูดจะคุย แต่ไม่รู้จะเริ่มด้วยอะไร ทั้งๆที่ก็คุ้นเคยมาได้สักพักแล้ว
แต่มันก็ทำให้กูตื่นเต้นได้ตลอดเวลาที่อยู่กับมัน
"กานต์ ขอนอนหนุนตักหน่อยดิ"ขอนอนตักเนี้ยแหละดีสุดล่ะ
"ไม่อ่า เมื่อย"มึงตอบมา ทำเอากูเสียเส้นเลย
"ขอหน่อยดิ เนี้ยยังไม่หายโกรธเลยนะ ไม่ยอมไปเยี่ยมเลย"งอน งอน งอน
"อะไรของมึง กูไปแล้วมึงสนใจกูหรอ"มันระเบิดออกมาล่ะ แสดงว่ามัน ก็ห่วงกูเหมือนกันนะเนี้ย
"สนดิ ทำไมไม่สน"
"ก็เห็นมึงสนอยู่แต่กะส้มของมึง"กานต์มันหึงชัวร์
"หึงหรอ"
"จะหึงมึงทำไม เสียอารมณ์"มันพูดเสร็จก็เดินหนีกูไปเลย กูล่ะซะใจ แมร่งหึงกูแน่ๆเลย งานนี้ กูได้ใจมันมาแล้ว 50 เปอรเซนต์ 55
กูเห็นมันเดินออกไปหน้าบ้าน แล้วก็นั่งตรงเก้าอี้หน้าบ้าน กูปล่อยมันนั่งสงบใจมันสักพัก
เด๋ยวค่อยตามไป แหย่มันต่อ
สักพักกูก็เดินตามมันออกไป
ง้อซะหน่อย
"มานั่งอยู่นี้เอง"
"ออกมาทำไม”ดูมัน พูดกับกูสิ
"ก็มาตามหาคนขี้งอน"
"ใครงอนมึง"ก็มึงงัย
"ไม่เอาน่า ไม่งอนนะครับ"ง้อหน่อยล่ะกัน
"ใครงอน"
"ไม่งอนแล้วมานั่งหน้าเป็นตูดตรงนี้ทำไม"
"ป่าว แค่หิว"
"งั้นก็ออกไปซื้อข้าวดิ หิวเหมือนกัน "
"เออ งั้นรอแป๊ปล่ะกัน"มันว่าง่ายว่ะ
"รีบกลับมานะ จะได้กินข้าวด้วยกันอีกครั้ง"
พอกานต์มันออกไปซื้อข้าวสักพัก คนที่ทำให้กูเสียอารมณ์มากที่สุดก็มา
ส้มนั้นเอง มันมาก็ดีแล้ว กูกะจะสะสางเรื่องของมันกับกูซะตรงนี้แหละ
แต่ก่อนที่กูจะเอ่บปาก บอกพี่ส้มมันว่ากูไม่ได้คิดอะไรกับมัน กานต์มันก็กลับมาพอดี
ทำไมมึงไม่มาช้ากว่านี้หน่อยว่ะ
"กานต์กลับมาแล้วหรอจ๊ะ แหมเอาแฟนส้มมาซ้อนอยู่นี้เอง" ส้มมันทักกานต์
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะเลย อ้าวซื้อข้าวมาหรอ แต่ส้มกับเต้ยกำลังจะออกไปกินข้าวกันอยู่พอดีเลย"ใครจะไปกับมึงว่ะส้ม
"กำลังจะออกไปกินข้าวหรอ"กานต์มันถามแบบหน้าเสียๆ ทำเอากูสงสารมัน
"อืม ไปกันเถอะ"มันพูดซะน้ำเสียงน้อยใจ ทำเอากูแป้วกว่าเดิม
พูดเสร็จกานต์มันก็เดินออกไปที่ห้องครัว
พอกานต์เดินไป กูก็ได้โอกาสที่จะเครียร์กับพี่ส้มมัน
“พี่ส้ม ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ”
“ไปคุยกันที่ร้านข้าวก็ได้”พี่ส้มมันพูด
“ใครบอกว่าผมจะไปกินข้าวกับพี่”กูเริ่มเข้าประเด็น
กูเห็นสีหน้าพี่ส้มดูตกใจนิดๆ
“พี่ส้ม ผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่นะ ผมว่าพี่เลิกยุ่งกับผมได้แล้วนะ”กูพูดออกไป
ตอนนั้น พี่ส้มมันดูตกใจมาก อึ้งไปเลย
กูไม่รู้จะทำยังงัยเหมือนกัน แต่กูไม่อยากฝืนใจตัวเอง กุต้องการ
มีเวลากับกานต์มากกว่านี้
“เต้ย พี่ขอเวลาหน่อย ตอนนี้มันเร็วเกินไป พรุ่งนี้พี่มารับนะ”แล้วพี่ส้มมันก็เดินออกไป
กูก็เลยงงๆแทน อะไรว่ะ แต่ก็ดี พรุ่งนี้จะได้คุยกันให้จบเรื่อง
พอพี่ส้มออกไปกูก็ขอไปง้อเมียกูหน่อยล่ะกัน
"ทำไมยังไม่แกะข้าวอีกล่ะ หิวแล้วนะ"
"เต้ย"
"ยังไม่ออกไปอีกหรอ แล้วส้มล่ะ"เหอะๆ ก็กูจะแดกข้าวกับมึง
"พี่ส้ม กลับไปแล้ว กินข้าวได้ยังหิว"
"แล้วทำไมไม่ออกไปกินกับส้มล่ะ"
"ก็บังเอิญสัญญากับคนแถวนี้ไว้ก่อน เร็วๆรีบแกะข้าวได้แล้วหิว"
แล้วกูก็ได้กินข้าวกับเมียกุตัวจริง
พรุ่งนี้กูต้องเคลียร์เรื่องพี่ส้มให้จบ
....มาต่อแล้วนะพวกมึง อ่านแล้วรีด้วยนะ
กานต์ฝากบอกว่า คิดถึงทุกคนนะ
ว่างๆ จะเข้ามาคุย
แต่กูไม่ให้มาหรอก เมียกู กูเก็บไว้คุยคนเดียว 5555
เต้ย