หัวข้อ: ตื่นได้แล้วอีตุ๊ด - เปิดกระทู้ใหม่แล้วค่ะ ไปตามอ่านกันได้เลย (รี 1120 )

[l2ockyou_l3ody!]

ว้อยย อิพีทหน้าหนอน -*-
โชกโชนอย่างไร มึงก็โชกโชนสะบัดช่ออยู่อย่างนั้นแหละ

หมั่นไส้จริง ๆ 


เอือมมนุษย์แอบแฝงแบบพี่ตี๋มาก 


 

[anuruk97]

อีพีทอีแรด อีร่าน......หล่อนจะเข้าชิงรางวัลตุ๊กตาทองเหรอค่ะ....ไอ้คุณเจจะหลงเสน่ห์ของเดย์น้อยของเราแล้ว

[pnr17]

พี่ต้นอย่าหลงกลนังพีทเชียว อยู่เป็นแบ็คให้เดย์เหย่ก่อนอ่ะะ อยากรู้จะแบ๊วยังไงอีก ฮ่าๆๆ

[sweetyYY]

เจน่ารักขึ้นจมเลย  ว่าแล้วต้องลงอีหรอบนี้

อีพีทมันเอาอีกแล้วเรอะ!!!!!!! พี่ต้นอย่าไปหลงมันนะเฮ้ย !

ps ถึงคนเขียน >< เป็นกำลังใจให้นะฮ๊า ถึงแม้จะมานานๆแต่เก๊าะจะรอ T^T

[kyoya11]

เอาอิพีทไปเก็บด่วน

[TO.EYEz]

เอิ่ม.. พีท ยังไม่จบสินะ -_-+
เดี๋ยวคราวนี้โดนพี่ต้นปฏิเสธมาจนหน้าหงายแล้วจะรู้สึก
เวลาปฏิเสธเค้าแบบยิ้มๆ(โดยไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร) เนี่ยแหละของจริง
พี่ต้นเค้ารักเดียวใจเดียวย่ะะะ

แต่ชอบอ่ะ.. อิเจมาโหมดเป็นผู้เป็นคนขึ้น
หลังจากเป็นหมาบ้าอยู่ตั้งนาน =_=;;
แต่ที่ขำคือ.. เดย์ อวตารเรอะะ... ๕๕๕๕๕๕๕
ขำอ่ะ

[4559]

พี่ต้อนอย่าติดกับนะ

[sailordonut]

อ่านเรื่องนี้แล้วอยากมีคนที่มารักเราแบบจริงใจอย่างกะนู๋เดย์จังง่ะ

[น้ำชา เย็นๆ]

ร่านกว่าเดิมอีกนะ อีพีท  ชั้นไม่ยอมให้แกได้พี่ต้นไปจากหนูเดย์หรอก

[mutyamania]

หกจุดสาม : ตัวทาก






ณ กองถ่ายภาพยนตร์ค่ายเล็ก ๆ




ตราบชั่วฟ้าดินสลาย......




“เดี๋ยวพอนางเอกสารภาพความในใจแล้ว  พระเอกสวมกอดนางเอกแล้วก็จูบเลยนะ....ทำให้มันแนบแน่น....แสดงความรักต่อกัน  เหมือนกับว่าจะไม่มีวันพรุ่งนี้อีกแล้วน่ะ  โอเคกล้องพร้อม....ไฟพร้อม....ฉากพร้อม....”
“Scene 19 Cut  4 Take 1”


ชายหนุ่มตวัดร่างบอบบางของเธอมาแนบชิด  พร้อมกับบดขยี้ริมฝีปากที่มีกลิ่นบุหรี่จาง ๆ ลงไปอย่างดุเดือด....กลิ่นคาวแห่งเลือดและความตายอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณนั้น


“คั๊ททททททททททททท........น้องผีทำอะไรอยู่ลูก......ออกมา.....ออกมาเร๊ว.....กุ๊ก ๆ ๆ ๆ”
“พี่คะขอโทษค่ะ  พอดีเอฟเฟคมีปัญหา”




ช่างแต่งหน้าวิ่งออกมาหน้าตาตื่น.....พร้อมกับนักแสดงประกอบที่ค่อย ๆ สาวเท้าออกมาจากห้องแต่งตัวอย่างช้าเชื่อง
.
.
.
.
.
.
.
“พี่ครับ.....ที่นี่ที่ไหน....ผมหลับไปนานแค่ไหนครับ”

ริมฝีปากที่ปริแตกพยายามที่จะส่งเสียง  แต่สิ่งที่ตามมาคือความเจ็บปวด  จนชายหนุ่มที่ยืนมองอยู่ต้องโบกมือห้ามเอาไว้

“เราถูกทำร้าย....อย่าเพิ่งขยับอะไรมากนะ.....”
“พี่ครับผมกลัว”
“พี่แจ้งความไปแล้วนะ.....แฟนของน้องน่ะ....แต่เดี๋ยวคงมีคนมาประกันตัวแหละ”
“เค้าไม่ใช่แฟนผมนะพี่....อ๊ะ.....อูย......เค้ามันโรคจิต”

มือเล็กๆขยุ้มชายเสื้อของผู้มีพระคุณเอาไว้  ชายหนุ่มค่อย ๆดึงมันออกพร้อมกับวางไว้ที่ข้างลำตัวของเด็กหนุ่มร่างเล็ก  และลูบเบา ๆ เป็นเชิงปลอบ

“เดี๋ยวพี่ไปก่อนนะ.....แฟนพี่เค้ามีถ่ายหนังน่ะ”


แฟน.....ช่างพูดมาได้เต็มปากเต็มคำว่าแฟนนะนายต้นกล้า


“เดี๋ยวสิพี่....อย่าทิ้งผมไป”
“ไม่ต้องกลัว....มันไม่มาทำอะไรเราแล้วล่ะ  อย่างน้อยก็ตอนนี้  พี่ไปนะ  เดี๋ยวพี่มาเยี่ยมใหม่”

พีทดีดตัวลุกขึ้นนั่งอย่างไม่กลัวว่าร่างกายจะได้รับความกระทบกระเทือน  เทวดาองค์น้อยจิ๊ปากอย่างขัดใจที่มารยาของตนนั้นดูจะไม่เป็นผล

“แฟนเหรอ.....นี่พี่มีแฟนแล้วงั้นเหรอ.....แล้วอีเดย์ล่ะ....โธ่เว้ยยยยย”




ตั้งใจ.....พยายามอย่างยิ่งยวดที่จะเอาชนะคน ๆ นั้น  แต่จนแล้วจนรอด  พีทกลับตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นเข้าไปเต็มเปา....


ใสซื่อ....บริสุทธิ์.....สุภาพบุรุษ.....แต่ก็ดูยาก  ท้าทายให้ต่อสู้แย่งมาครอบครอง


เด็กหนุ่มพยายามสลัดภาพใบหน้าคมเข้ม....ร่างกายกำยำ....กับผิวสีแทนแต่ดูสะอาดตาของรุ่นพี่คนนี้....แต่ก็ดูเหมือนทุกอย่างจะดูสับสน...และตีรวนไปหมด




ผู้ชายน่ะมันเหี้ยแล้วก็ตอแหลเหมือนกันหมดทุกคนนั่นแหละ




แต่ทำไมนะ.....




กับคน ๆ นี้.....









หึ......แบบนี้มันรักแรกพบสินะ
.
.
.
.
.
.
.
“เหนื่อยมั้ยเรา”
“ชิวววววว”
“ไปกินข้าวกัน....”
“สภาพงี้เนี่ยนะ”
“พี่ไม่แคร์”
“น้องแคร์เฮ้ย.....เดี๋ยวได้แด๊กเอฟเฟคเข้าไปมั่งล่ะ”
“งั้นเราไปทำความสะอาดตัวเองก่อนให้เสร็จไป๊.....เป็นถึงดารานะ  แต่ไหงต้องลบเอฟเฟคเองวะ”









รุ่นพี่ร่างเล็กส่ายหัว....ก่อนจะอ้าปากหาวเสียกว้าง.....แล้วชายหนุ่มอีกคนหนึ่งก็ปรากฎตัวขึ้น
“เสร็จยังวะตี๋”
“รอมันบูรณะหนังหน้าแป๊บ....แหม....มึง.....ต้องตามมาเฝ้ากันด้วยนะ”
“เออ....แล้วมึงอ่ะมาทำเชี่ยอะไร”
“ก็ยายเค้าฝาก.....ว่าแต่มึงทำไมเพิ่งมาวะ”
“แวะเยี่ยมคนเจ็บน่ะสิ”
“อ๋อ....ไอ้น้องคนนั้นที่โดนผัวซ้อมปางตายอ่ะนะ”

เพื่อนรักทั้งสองยืนคุยกันเพื่อฆ่าเวลา  ระหว่างที่รอแม่นางเดย์เหย่จัดการกับธุระของตัวเองให้เรียบร้อย  สักครู่เธอก็ออกมาพร้อมกับใบหน้าโล่งเตียน  ผมเฝ้ารวบตึง....

“ไปร้านไหนดีวะ....อ้าวพี่ต้นสวัสดีค่ะ”
“มีร้านเปิดใหม่ที่แถวทองหล่อ  มีพวกขนมด้วยนะมึง....ตี๋มึงแพ้นมนี่....มึงกลับไปก่อนก็ได้นะ”
“แพ้พ่อมึงดิ....กูไม่เคยแพ้เหี้ยอะไรเว้ย...ไป ๆ ๆกูรออีห่านี่จนหิวแล้ว  อีนี่ก็หลายเทคจริง.....”



โป๊ก.....และ....โป๊ก





ตี๋น้อยโดนรุมทำร้าย
.
.
.
.
.
.
“ว่าแต่ว่า....มึงเล่าเรื่องน้องคนนั้นให้เดย์ฟังยัง”
“อะไรกันคะพี่....มีไรเหรอ”

อยู่ ๆ ทั้งสองคนก็โพล่งขึ้นมา  ทำเอาชายหนุ่มที่กำลังเคี้ยวอยู่นั้นแทบพ่น  มือใหญ่ยกแก้วน้ำเปล่าขึ้นจิบ  ตามด้วยลูบอกตัวเองเบา ๆ
“ไม่มีอะไร  ก็พอดีเมื่อวานนี้ตอนพี่จะกลับ  มีน้องคนหนึ่งมันวิ่งเลือดกบปากมาหาพี่.....เหมือนเราวันนั้นแหละเดย์  หน้าแมร่งมีแต่เลือด.....”
“หูยยยย  สยองเนอะ  แล้วพี่ช่วยเค้าไว้รึเปล่าคะ”
“ช่วยดิ....แฟนมันแมร่งจะเข้ามาเล่นพี่  ดีที่ไอ้พวกนั้นมันมาช่วยเอาไว้.....”  ไอ้พวกนั้น  คงหมายถึงเพื่อนร่วมวงอีกสามคน  เดย์ทำหน้าแหยง....เข้าใจความรู้สึกของการโดนทำร้ายเป็นอย่างดี  และรู้สึกเห็นใจฝ่ายนั้น  ทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคยเจอหน้ากัน
“ชั่วว่ะพี่.....ทำไมผู้ชายแมร่งเหี้ยอย่างงี้วะ”



ก็เล่นเอาสองหนุ่มสะอึกไปเลยล่ะนะ....แม่เดย์เหย่



“แดก ๆ เข้าไปตุ๊ด  อย่าดราม่า...พี่ตี๋ไม่ปลื้ม”
“เชี่ยตี๋....มึงพูดกับน้องมันดี ๆ สิวะห่านี่....อย่างน้อยน้องมันก็....”
“ไม่เป็นพี่ต้น....หนูไม่ถือพวกบ้า ๆ บอ ๆ”
“เจ็บมั้ยล่ะมึงตี๋”
“ตี๋ไม่แคร์ค่ะ....ตี๋สวย.....ตี๋รวยมาก....กร๊ากกกกก”



เพิ่งรู้ว่ากินข้าวสามคนมันก็สนุกไปอีกแบบ......คนงามนึก......อย่างน้อย ๆ ก็ไม่ต้องมานั่งเขินกัน  เหมือนตอนที่กินกับนายพี่ต้นสองต่อสองล่ะน่า....


“เออนี่รู้มั้ย....เดี๋ยวพวกเราจะได้ไปคัดตัวทำโปรเจ็คท์อัลบั้มกับค่ายอินดี้นะ.....pure life records เราน่ะไม่รู้จักหรอกเดย์  แต่ก็น่าเข้าไปลองดูนะ”
“ฟังชื่อค่ายดูแล้ว....เค้าจะเอาพวกเราไปร้องเพลงกอสเปลหรือเปล่าเหอะ”
“เหยยย  บ้าน่า.....พี่มีซีดีรวมเพลงของค่ายนี้นะ....เดี๋ยวพี่ให้เรายืมไปฟังละกัน  เหมาะกับแนวเพลงวงเรานะเฮ้ย....ร๊อค....ย้อนยุค.....ฮาร์ดคอร์....เร้กเก้....อ้อ....คอรัสเซ็กส์ซี่ด้วย  เค้าเอาพวกเราชัวร์”

แต่บางครั้ง....ก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน....หนุ่มร่างเล็กน่าทะเล้นนึก....อีกคนหนึ่งก็น้อง  ถึงจะเพิ่งรู้จักกัน  แต่ก็รักมันไม่น้อยไปกว่าใคร....ส่วนอีกคนหนึ่งก็เพื่อน  อันนี้รักมากหน่อย  เพราะคบกันมายาวนาน....ถ้าหากทั้งสองคนนี้ลงเอย  ตกล่องปล่องชิ้นกันจริง ๆ คนที่เป็นหมาหัวหน้าก็คงหนีไม่พ้น.....





ไอ้ตี๋ตัวโจ๊กคนนี้.......

“พี่ตี๋....น้องว่าเราสองคนมาโชว์เอนเทอร์เทรนด์คนดูดีกว่า  กึ่ง ๆ เซ็กส์โชว์ไรเงี้ยะ  พี่ร้อง  เดี๋ยวน้องลูบไล้ให้....เอาป่ะ”
“เฮ้ย....เจ๋ง.....แต่อย่าเอากระปู๋มาถูตูดพี่ละกัน”
“ไอ้เลววววว”
“หนองม๊ล....หนองมล......แม่ดอกจำปี”
“กรี๊ดดดดดดด  ชั่วช้ามากไอ้พี่ตี๋....ของน้องมันมีไว้เยี่ยวอย่างเดียวเฮ้ย.....พอเลย.....น้องรู้ว่าพี่น้อยเนื้อต่ำใจในความมินิ  แต่อย่ามาลงที่น้อง”


สองคนนี้เวลาอยู่ด้วยกันแล้วมีแต่ความสนุก......ชายหนุ่มตัวโตคิด.....รู้มั้ย  บางครั้งพี่ไม่ชอบเลย  เวลาที่เห็นเรากับไอ้ตี๋หยอกล้ออย่างสนิทสนมแบบนี้  มันเหมือนกับว่าเราเปิดใจเฉพาะกับมัน....แค่มัน....ไม่ใช่พี่




พี่ชอบที่เราเป็นเรา....แต่บางครั้งสิ่งที่เราเป็น  มันก็ทำให้พี่เสียใจ






ทั้งที่บอกกับเราว่าพี่ไม่ได้คาดหวังอะไร....แต่ดูเหมือนว่ามันยากเหลือเกิน....ที่ต้องรอกับสิ่งที่ไม่มีวันแน่นอน....หัวใจของเรา


อาหารมื้อนี้เต็มไปด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่หลากหลาย  ใบหน้าเปื้อนยิ้ม....ใบหน้านิ่ง ๆ เรียบเฉย  ใบหน้าเก๊ก ๆ ทั้งสามคนพูดคุยกันอย่างเมามันส์และสนุกสนาน  หากแต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกสับสนที่ดูจะสวนทางกับสิ่งที่แสดงออกมา



คนหนึ่งกลัวที่จะรัก.....



แต่อีกคนนั้นรักไปแล้ว....รักที่เพิ่มขึ้นทุกวัน.....เพิ่มขึ้นพร้อมกับความเศร้าที่มาด้วยกัน  ราวกับว่ามันถูกสร้างขึ้นมาให้คู่กับรัก






และอีกหนึ่งคนกลัวความสูญเสีย....
.
.
.
.
.
“สัดพี่ตี๋  อะไรกับของน้องนักหนาวะแมร่ง”

คนงามงอนตุ๊บป่อง....ขณะที่อีกคนนั้นยิ้มร่าอย่างชอบใจ  ความสุขเล็ก ๆ กับการได้ยั่วเย้า  แหย่แม่เดย์เหย่  เมื่อครู่นี้ก็เพิ่งจะตะปบเป้าคุณเธอขำ ๆ ใบหน้าคนทะเล้นนั้นแดงด้วยรอยฝ่ามือที่ฟาดลงมา


อย่างน้อยมันก็ตบ....มิใช่ต่อย


“ตี๋....ไอ้พวกเหี้ยนั่นเรียกพวกเราประชุมกะทันหันแบบนี้.....กูไม่ค่อยสบายใจเลยว่ะ”
“หรือมันจะออกจากวงวะแมร่ง  แต่พวกเราได้อัดเดโมแล้วนะเฟ้ย....พวกมันก็ดูโอเคอยู่นี่นา”
“เค้าหานักร้องมาแทนหนูมั้ง....ฮา”

ประตูห้องซ้อมถูกเปิดออก  พร้อมกับชายหนุ่มสามนาย  กำลังยืนล้อมเป็นวงกลม
“สัดอั๋น....สัดเอ๋ง....สัดเอี๊ยง....พวกมึงมีอะไรกันวะ”

ไม่มีใครสนใจสามชีวิตที่ยืนงง ๆ กับชีวิตอยู่  ขณะที่อีกสามคนนั้นกำลังสนใจบางสิ่งที่อยู่ในวงล้อม

“มาเป็นของพี่อั๋นมาม๊ะ”
“นาทีนี้ต่อให้เป็นเด็กผู้ชาย  พี่ก็ไม่ถือแล้วเว๊ย”
“อย่า ๆ พวกมึง  นี่ของกูนะ  กูเป็นคนเจอ”

ร่างเล็กค่อย ๆ แหวกตัวออกมาจากวงล้อมของผู้ชายตัวใหญ่ตัวโต  ก่อนจะยิ้มร่าเป็นเด็ก ๆ เมื่อเจอกับคนที่อยากเจอมากที่สุดทั้งสองคน


คนหนึ่ง....คือรักแรกพบ






อีกคนหนึ่งคือคู่แข่ง....ที่จะต้องตามราวีให้สิ้นสูญ

“อ้าวเรานั่นเองอ่ะ”
“ครับพี่.....เรื่องวันนั้นน่ะ  ขอบคุณนะครับ”
“พีท”
“อ้าวเดย์....สวัสดี”
“อ้าวเฮ้ยนี่รู้จักกันเหรอเนี่ย”

พ่อส่วนเกินถามอย่างมึน ๆ  พร้อมกับเกาหัวแกรก ๆ ขณะที่เดย์นั้นหน้านิ่ง  จ้องมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา  คนที่เคยเทิดทูน  เห็นว่าเป็นเพื่อน  แต่กลับทำร้ายความรู้สึกของเธอ....ทำเหมือนรักของเธอนั้นเป็นขยะชิ้นหนึ่ง  คนที่ทำให้เดย์กลัวที่จะรักใคร....รักแบบคนรัก


ส่วนต้นนั้น....แน่นอน  อย่างที่บอกว่าเรื่องของเดย์ทุกเรื่องนั้น  ชายหนุ่มใส่ใจและจดจำได้ทั้งหมด  แขนแกร่งกระชับเอวบางของเดย์เข้ามากอดแนบชิด  ทำเอาหนุ่มน้อยร่างเล็กต้องข่มความรู้สึกไม่พอใจเอาไว้....

“อ้อ....ชื่อพีทเหรอ  เดย์เคยเล่าให้พี่ฟังเกี่ยวกับเราน่ะ”
“ตอนไหนวะพี่ต้น”
“ตอนแกเมาไงวะเดย์”
“อุกิ๊ด”

พอเห็นน้องกับเพื่อนรักยืนโอบกัน  นายตี๋จึงขอแจมบ้าง  ด้วยการเบียดกระแซะตัวแม่นางเดย์เหย่อีกด้านหนึ่ง
“แล้วน้องมีธุระอะไรกับพวกเราครับ”
“อ้าวนี่พวกพี่เค้ายังไม่ได้บอกพี่สามคนเหรอครับว่าพีทอ่ะ....”



















“จะเข้ามาเป็นนักร้องนำอีกคนหนึ่งของวง.......”


.........................................................................
มาอีกตอน....มันมาแล้ววววววววว

[๛ナーリバス๛]

นังพีท ผีร้ายที่ตามมาหลอกหลอน แค่รักสามเส้า เราสามคน หนึ่งด สองต ก็มั่วซั่ว

จนทางไปไม่ได้แล้ว ไหนจะอีตาเจโรคจิตอีก แล้วพีท ก็ยังจะมีหน้าโผล่มาอีกเหรอ?

ม่ายยยยย มันดราม่า มากกกก มากเกินไป


  (โดดถีบ)เชลบี้ : แกอย่าโอเวอร์แอคติ้งได้ไหมนิ ชั้นเพลียย่ะ
  ใจร้ายยยยยยยย แง้ๆๆๆๆๆ วิ่งออกนอกกระทู้

................

ปล. ชอบตี๋ว่ะ ให้ตาย ชอบตอนมันแต๋วแตก
แบบว่าหันมาเป็นเพื่อนสาวแม่เดย์เหย่เลยแมะ จะได้ไม่ต้องเชียร์สามพีให้หนื่อย

จะว่าไปแล้ว เราว่า เชลบี้มุกกระจายกว่าเราเยอะ นะ อิอิ 

คริคริ

[stormphoenix]

อิพีทนี่มันน่าตบจริงๆนะ สตรอได้ถ้วย ยิ่งอ่านยิ่งเกลียดอ่ะ

[premkoe]

อีพีท อิเห็บ

ตามติดตลอดนะมึง

[MiSS-U]

หลากหลายอารมณ์สุดๆอ่ะ

รู้สึกว่าเชือกกำลังขมวดปมอีกครั้ง

รอติดตามตอนต่อไปค่ะ

บวกเป็ด

[sukie_moo]

กัดไม่ปล่อยจริงๆ

[•♀NoM!_KunG♀•]

อีนี่ไม่เลิกนะ เด่วเจอตรงนี่

เดย์ก้อเปงนางเอกจิงๆ อย่ายอมเชียวนะ

อย่าลืมมาต่ออีกน้า รอรอนะค๊าฟฟ!!

[Pa'veaw]

 

หมั่นไส้คนโว้ยยยยยยย

[vk_iupk]

เกลียดอีพีท ไม่ไหวอ่ะ
เกลียดคนตอแหล 
สงสารเดย์เหย่อ่ะ เมื่อไหร่จะสงบสุขสักที T^T

[londoneye]

ณ จุดๆนี้ขอ


  :z6:อีพีทหน่อย



ไม่ไหวจะเคลียร์กับพีทแล้วน้า


แต่ชอบบรรยากาศของสามคนจังเลย

ถ้าเป็นไปได้ขอ 3p ได้ป่ะ

[bebe]

ขอให้พี่ต้นได้กะเดย์เถอะ

[Donaldye]

ถ้าแกจะราวีไม่เลิกนะพีท 

[som]

พีท....สุดนแดเนาะคนนี้สุดๆจริงๆ  มหาประลัยจริงๆเลย

[sweetyYY]

อีพีทเอาอีกแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!

รับไม่ไหวกับอีนี่แล้ว อ๊ากกกกก

ร้ายไม่เลิก จริงๆ อ่านแล้วแค้น! มาต่อเร็วๆนะฮ้า าา ค้างมาก T^T

อยากรู้ว่าเดย์จะทำยังไง !

[kyoya11]

ตามมาหลอกมาหลอนกันจริงๆ อิพีท

[ทิวลิปสีส้ม]

กรี๊ดๆๆๆ ไม่ๆๆๆๆ เอามันออกไป เอาอิพีทออกไป๊!!!! เอามันออกไป๊ ไป๊!!!!

[fastation]

แย๊กกกกกกก !! บักพีท เธอมาทำไม ใครชวนเธอมา !!!
(มองสามคนก่อนหน้านั้น ) เออสาม อ นี่พูดอะไรแปลกๆแหะ จะปล้ำพีทกันเร๊อะ !! ???
ส่วนอีกสามคนที่มาใหม่ มันจะลงเอยกันยังไงล่ะนี่ !!!
เรามีวิธีมานำเสนอ 3p เลย *0* ~~~~

รออ่านต่อจ้า ^0^

[♥lvl♀‘O’Deal2♥]

เปลี่ยนชื่อตอนเป็นปลิงดีกว่ามั้ง * -*

[ปุยหมาม่วง]

อยากเอาน้ำกรดไปซาดใส่หน้าอิพีทจริงๆ ผู้ชายชอบมันเยอะนัก หมั่นไส้อ่ะ

เดย์เขิน? เดย์กลัวความรัก ? แสดงว่าเดย์เริ่มรู้สึกซัมติงกับพี่ต้นบ้างแล้วใช่มั้ยยย

>////<

ไม่เคยคิดสงสารนังพีทเลย และก็รู้สึกว่าตัวเองคิดถูกที่ไม่ไปสงสารมันในตอนแรก ตอนนี้ใช้คำว่ารักเป็นแล้วสิ จริงจังกับพี่ต้นชิมิ หึ!
ดี ตอนไม่สมหวังจะได้เจ็บมากๆ

เชรอะ!

[ปุยหมาม่วง]

ต่ออีกนิด

สุดท้ายก็ต้องยอมให้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของวงเพราะไม่อยากวงแตกชิมิ

ถ้าเป็นเรานะ แตกก็แตก แยกออกมาเลย อยู่กันเองสามคนก็ได้ เพื่อนอีกสามตัวคิดจะรับใครก็รับ
ไม่ปรึกษาเพื่อนร่วมวงคนอื่นเลย มันน่าคบต่อมั้ยเนี่ย ให้เลือกเอา ถ้าเอานังพีทก็ไม่ต้องเอาพี่ต้นพี่ตี๋แล้วก็เดย์

แยกวง เลิกๆๆ เดม่งเดโม่ไม่ต้องส่งมันหรอก

โมโห โมโห

[4559]

ขอตบอีพีทเหอะ