รักคนเขียนที่ซู๊ดดดดดด
ที่รอกันเยอะแยะเพราะมันสนุกเกินไป(?)นะตัวเธอ
แต่งยังไงเนี่ยทำไมฉันถึงได้ติดขนาดนี้
ไม่อยากจะบอก(แต่จะบอก)นิยายวายเรื่องแรกๆที่อ่านก็ของปอยป้อยนั่นแล
เรื่องของโมพเรียวน่ะ มันนาน มว๊าาากจนเราจำเนื้อเรื่องไม่ได้รู้แต่ว่าเรื่องนี้สนุกมาก
ตอนที่เราอ่านคู่กัดที่รักมันทำให้เรายิ้มน้อยยิ้มใหญ่มันสนุกมากจนมาถึงตอนสงครามทางน้ำ
เราก็ เอ้โมพเรียวมันคุ้นๆน้า และแล้วเราก็กระจ่างชัดคนเขียนเดียวกันนี่หว่า นั่งอ่านของเค้ามาตั้งนาน
มันรู้สึกอึ้งและประหลาดใจอย่างแปลกประหลาด
เข้าใจม่ะมันแบบว่าเหมือนเจออะไรบางอย่างที่เคยเจอกันเมื่อนานมาแล้ว แล้วได้เจอกันอีกน่ะ(เอ๊ะยังไงของมัน)
ปัจจุบันนี้เค้ารักฮอยฮักมากมายรักมากน่ารกเหลือหลาย ตอนนี้ฮาบักดาร์ลิ้งอย่างแรงเหมือนมันเจอโครตๆเพชรยังไงยังงั้น
ขอจบการเวิ่นเว้อของอิฉันแต่เพียงเท่านี้ค่ะฮิฮิ