หัวข้อ: "MyBoy"

[LoveBaBy]

น้องต้อนนนนนนนนนนนนนนนน (เสียงดังไป 8 บ้าน) ฮ่าๆๆๆๆ
ถ้าจะมีคนทำของกินให้ตลอดแบบนี้ ขอไปอยู่ด้วยได้ป่ะ
(อยากมีลาภปากแบบคุณนายกะคุณชายแว๊น ก๊ากกกกกกก)

พี่อ๋อม กล้ามาขโมยจุ๊บน้องต้อนตอนคุณนายไม่อยู่หรอ
เดี๊ยะๆๆๆ อยากให้คุณนายกลับผิดเวลา มาเอ็ดสักที อิอิ
(ทีเดียวนะ ที่เหลือปล่อยผ่าน มองไม่เห็น ก๊ากกกกกก)

เกมค่ะ รู้ว่าหวง รู้ว่ากลัว แต่พูดจากะพี่อ๋อมดีกว่านี้หน่อยมั้ย
ยังงัยก้อพี่เนอะ เนอะ เนอะ

ขอบคุณไจฟ์ที ค๊าบบบบบบบ
ปล.เมนูที่ทีบ่นอยากกินอ่ะ พี่อ๋อมทำเป็นป่ะ อิอิ

[@BUA@]

นี่ขนาดติดเรื่องเกม ยังนัวเนียน้องตลอดเลยนะพี่อ๋อม 

[dek_jun_rai]

ปล้ำเลย.... น้องไม่ว่าหรอก.. เนอะๆ 

[fanfic2010]

  เย้ย! อะไรอ่ะ ที มาโป้งอะไรพี่ พี่เตือนด้วยความหวังดีเฉย ๆ น้า
พี่เป็นพวกน้องทีเสมอแหละ ก็แค่เป็นห่วง เพราะเห็นบทแสดงความรักของอ๋อมชักจะรุกมากขึ้นเรื่อย ๆ
เหมือนจะสะท้อนความรู้สึกในใจของคนเขียนอ๋อมอ่ะ แถมต้อนก็น่ารักน่าหยิกเหมือนคนเขียนเลย อิอิ 

ส่วนเรื่องนอยด์ บอกพี่มาว่า ใครบังอาจมาทำให้ทีของพี่นอยด์ได้

[● MaYa~Boy ●]

อ่านไปก็กลัวเรื่องของเกมไป

[K3n0]

อยากกิน ฝีมือคุณชายอ๋อมบ้างอ่ะ

[hobazaki]

พี่อ๋อมยังมิกล้าบอกครอบครัวเรื่องน้องสินะ คริคริ ยังไม่แน่ใจอะไรอยู่อีกหนอ
รู้ตัวว่าคดีเยอะ ก็ตั้งใจทำคะแนนกับน้องหน่อยเน้อพี่อ๋อมมม

จะว่าไปน้องต้อนเนี่ยยยยย เจอหน้าพี่เรียกหาของกินตลอดดดดดด 555

+เป็ดให้เด็กที่อยากกินเครปครีมสด 

[natalee22]

อร๊ายยยยยยยยยยยยยย พี่อ๋อมกะต้อนหวานๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คืบหน้าไปอีกหน่อยแล้วสินะ

คู่นี้ค่อยเป็นค่อยไปน่ารักจังเลย ต้อนก็มีใจให้พี่อ๋อมเต็มๆแล้วล่ะสิ แล้วเกมก็คงจะรู้สึกอยู่เหมือนกันสินะ

พี่อ๋อมอดเปรี้ยวไว้กินหวานนะ ข่มใจๆๆๆๆๆๆๆ

[colorlab]

ก่อนจะเริ่มตอบอะไรก็แล้วแต่...ขอเริ่มจากสวัสดีทั้งคุณไจฟ๋์และน้องทีก่อนเลย
ตามอ่านมาเกือบทุกเรื่องของคุณไจฟ์แล้ว (รวมถึงตามไปอ่านทู้อื่นๆที่คุณไจฟ์รีด้วย แหะๆ > <)
ความจริงแล้วแอบอ่านมาก็นาน อยู่ในเงาไม่ได้แสดงตัว (ขอโทษจริงๆ )
แต่ด้วยช่วงหลังๆเนี่ย อ่านแล้วคงเพ้อมากไปหน่อย คนข้างบ้าน(ข้างๆตัว) ก็เลยเริ่มออกแนวรำคาญ
คืออ่านแล้วเริ่มอินแล้วก็เอาไปเพ้อให้ไอ่คนข้างบ้านมันฟัง (ตอนแรกก็เรียกว่า น้อง เหมือนที่คุณไจฟ์เรียกน้องที แต่มันไม่อยากเด็ก ก็เลยเปลี่ยนไปเรียกมันว่าคนข้างบ้านแทน เหอะๆ)
เคยอ่านจบเรื่องคุณไจฟ์กับน้องทีแล้วไปสยามตอนเย็น ตอนรอรถไฟฟ้า
ก็สะกิดแล้วถามคนข้างบ้านมันว่า น้องสองคนนั้นจะใช่คุณไจฟ์กับน้องทีมั้ย - -lll
(ดังนั้นถ้าวันไหนคุณไจฟ์กับน้องทีรอรถไฟฟ้าอยู่แล้วรู้สึกเสียวสันหลังเพราะมีคนมองที่สถานีรถไฟฟ้า ก็ไม่ต้องกลัวไป หึหึ)
พอเพ้อเข้าขั้นมากไปหน่อย มันก็เลยบอกว่าให้รู้จักหัดไปเขียนขอบคุณทั้งไจฟ์และน้องทีบ้าง
เอาเค้ามาจิ้น ยิ้มเพ้อมีความสุขอยู่ได้ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว = =
ก็นั่นแหละเลยตัดสินใจมารีในวันนี้ 

เข้าเรื่องดีกว่า...
อ่านมาสิบกว่าตอน เอาจริงๆเลยแอบสงสารน้องเกม เพราะตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการโดนหลอก
แม้ว่ามันจะเกิดจากความหวังดี เอาจริงๆแล้วมันก็คือการหลอกลวง ท้ายสุดแล้วเกมคงเจ็บปวด
แต่ถ้าเอาตามอารมณ์ก็...ทำตัวแบบนี้มันก็สมควรแล้วเหอะ หึหึ
พี่อ๋อมแลว่าจะเนียนมาแบบเหนือเมฆ ช้าๆค่อยๆซึมลึกและหยิบชิ้นปลามัน
คู่พี่อ๋อมกับน้องต้อนเป็นอะไรที่อ่านแล้วจะรู้สึกยิ้มๆข้างใน อ่านจบแล้วผ่านไป อยู่ดีๆนึกถึงก็จะแอบยิ้ม (จริงๆเป็นบ้า - -)
ส่วนเฟี้ยตทู เป็นแบบตรงกันข้าม สายฟ้าฟาด เล่นจริง จีบจริง จูบจริงและเจ็บจริง
คู่นี้อ่านแล้วจะสร้างความสนุกสนาน ให้ลุ้นๆไปเร็วๆ ดับความอ่อนโยนของพี่อ๋อมกับน้องต้อนได้ดี
เรื่องก็เลยลื่นไหล~ ชอบจริงชอบจังกะลังมังหม้อไห!!!!

ถ้าหลังจากตอนนี้แล้วไม่เห็นว่ามารี อย่าโกรธเลย เพราะเขียนไม่เก่ง (แต่ก็เขียนซะยาว)
ไม่ต้องห่วง โยนเป็ดจิ้มบวกให้เสมอมาและเสมอไป
.........
สุดท้ายล่ะ อยากบอกว่า คุณไจฟ์กับน้องทีเป็นอะไรที่น่ารักมากๆ
มันทำให้พี่สามารถยิ้มและอารมณ์ดีได้แค่อ่านเรื่อง(จริงๆ)ของคุณทั้งสอง
โชคดีและบุญรักษา 

[tamekung]

"พี่รักต้อน"  รีบทำคะแนนใหญ่เลยนะพี่อ๋อม
กลัวตามเฟี๊ยตไม่ทันใช่่ม่ะ 5555


ไม่รู้ว่าถ้าบ้านพี่อ๋อมรู้เรื่องสะใภ้แล้วจะมีมาม่ามั้ยน้ออ

ที่สำคัญ อีตาเกมมมมมมมมม  
มากไปแล้วนะแกมาขัดคอพี่อ๋อม ทำหวงก้างได้ยังไงยะ แกไม่มีสิทธินะโว้ย ยย


ปล.ขอบคุณสำหรับนิยายค่ะ
ปล.อีกครั้ง :ขอกอดน้องทีหน่อยย ยยย

[wan]

บ้านพี่อ๋อมนี่ลูกทุ่งของแท้ ถ้าจะให้เนียนนี่ ระยองเค้าต้องมีเสียง  ฮิใหญ่ด้วยนะครับ 
ส่วนเพื่อนเกม นี่จะเจออะไรกับการไปเที่ยวระยองมั่ง ต้องคอยดู
คุณนายเนียบนี่ น่าจะรู้ระแคะระคายอะไรบ้างอย่างแล้วล่ะ ถึงได้ชวนว่าที่ ลูกเขยกินข้าว
มาลุ้นกันต่อไปว่า  พี่อ๋อมขยันหยอดขนาดนี้ เมื่อไหร่น้องต้อนจะเผลอตัว 
+1 ให้เป็นกำลังใจครับ ไจฟ์กะที
ปล. ป๋า น้องทีอยากกินเครปสด รีบจัดด่วน 

[sukie_moo]

น่ารักทั้ง 2 ครอบครัวเลยอ่ะ ชอบๆ

[Gohan]

แหม พี่อ๋อมเข้าไปขโมยกินน้องต้อนถึงในบ้านเลยนะ
เกิดมีใครย่องเข้ามาแบบเงียบๆ จะทำยังไง 

[MyTeaMeJive]

ตอนที่ 18

หลายวันถัดมารถปิคอัพปิดหลังคา 2 คันก็มาจอดที่หน้าบ้านพี่อ๋อม ตั้งแต่ยังไม่เที่ยง เสียงเอะอะโวยวาย เสียงหัวเราะดังขึ้นนับจากนั้น
จนเมื่อต้อนกลับจากกวดวิชา พี่อ๋อมก็ทำเหมือนจะถลาออกมาจากบ้านมาเรียก
“พ่อกับแม่พี่มา”
ต้อนเลยยังไม่เข้าบ้านตัวเอง เดินกลับมาที่บ้านพี่อ๋อมก่อน
พ่อ กับแม่  พี่ชาย พี่สะใภ้ หลานๆ และปู่ย่าตายายเต็มบ้าน
“โอโห ต้อน ไม่เจอกันแป๊บเดียว หล่อขึ้นเยอะเลยนะ” พี่สะใภ้ปาดหน้าเข้ามากอด
“มารับปริญญาพี่อ๋อมหรือฮะ”
“ใช่อีก 2 วันรับปริญญา แต่จะมาเที่ยวกันก่อน” แม่บอกหลังรับไหว้ “แม่กลับกี่โมงต้อน”
“เกือบ 6 โมงน่ะฮะ”
“เหรอ บอกพ่อกับแม่มากินข้าวบ้านนี้นะ ไม่ต้องหุงข้าว แต่ตอนนี้ เอาของฝากไปก่อน” แม่พี่อ๋อมจัดการเสร็จสรรพ แล้วหันไปชี้บอกลูกชายที่เอาแต่ยืนยิ้ม “อ๋อม ช่วยน้องยกของฝากไปบ้าน”
ต้อนมองของฝากมากมายตั้งแต่ปลาแห้ง ไปจนถึงผลไม้แล้วต้องทำตาโต “โห เยอะจัง”
“ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ได้ซื้อสักบาท” พี่โชค พี่ชายของพี่อ๋อมบอก “นายแม่ชี้นิ้วสั่งเก็บอย่างเดียว”

ต้อนยังไม่ได้ออกมาจากบ้านพี่อ๋อม  พี่โอก็ซ้อนรถพี่เฟียตมาถึง
“พ่อแม่ พี่โชค พี่สาวคนสวยสวัสดีครับ” พี่โอคนมีมนุษยสัมพันธ์อันดีไหว้กราดอย่างกับนักมวย
“เฮ่ย มึงเรียกพี่สะใภ้มึงว่าไงนะ ไอ้โอ” พี่โชคทำกร่างใส่ แต่มองเลยไปที่เฟียตที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลัง
“สวัสดีครับผมเฟียต”
“บ้านมันบ้านใกล้ผม พอจะมาบ้านนี้เลยตามมันมาด้วย” โอบอกขณะที่เข้าไปนวดประจบพ่อ
“ไม่เข้าใจว่ะ กูเรียนมาน้อย เอาใหม่สิไอ้คนดี”
“ไม่ยากครับพ่อ ก็แค่ผมขี้เกียจมาเอง เลยใช้ให้มันขับรถมาให้ มันก็เรียกใช้ง่ายดี บอกว่าจะมามันก็มา”
“เออ เข้าใจเลือกคบคนนะมึงน่ะ” แม่ประชดเข้าให้
แต่พ่ออารมณ์เย็นกว่า หันไปชวนกินเหล้าคืนนี้ แม่กับพี่สะใภ้เลยหันมาทำหน้าตารู้กัน
ส่วนบรรดาหลานๆเข้ามาล้อมรอบเฟียต ไอ้น้องเล็ก ปอ 1 ถามก่อน “พี่ๆ เฟียตเป็นชื่อรถใช่ป่ะ”
“ครับ”
“แต่ทำไมพี่ขี่มอไซค์”
“อ่า.....” เฟียตอึ้ง เล่นเอาผู้ใหญ่ทุกคนขำก๊าก
“ตอบมันให้ได้นะเฟียต ไอ้น้องเล็กเนี่ยมันถามไล่จนมึงจนมุมแหละ” พี่โชคหันมาชี้

อ๋อมหันมาพยักหน้าเรียกต้อน ช่วยกันขนของมาเก็บที่บ้าน
“ของในสวนกับที่บ้านทำเองหมดนี่จริงหรือพี่” ต้อนมองของเรียงรายบนโต๊ะกินข้าว
“เออ ก็ปลาแห้ง กะปิ น้ำปลา แม่กับพวกคนงานเขาทำเองอยู่แล้ว คนงานเยอะซื้อเลี้ยงไม่ไหวก็ทำเอง”
ต้อนก้มลงมองน้ำปลาใสแจ๋วในขวด “ใสเนอะ ผมเคยเห็นที่เขาทำเองแถวบ้านพ่อผม แต่มันสีเข้มกว่านี้”
พี่อ๋อมยักคิ้ว เก็บเรียงของใส่ตู้
“ไม่ต้องซื้อก็อยู่ได้”
“อยู่ได้ ก็แค่มีไม่เยอะ แต่อยู่ได้”
ต้อนทำยักคิ้วยักหน้าล้อเลียน
“นี่เอง ถึงทำอะไรก็ได้” ทำเหมือนบ่นขณะที่เปิดก็อกน้ำล้างมือล้างหน้า
“ไม่หรอก มีเรื่องที่ทำไม่ได้เหมือนกัน แต่เราต้องสนุกกับการเรียนรู้ไง”
“อะไรล่ะที่ทำไม่ได้ อยู่มาผมไม่เคยเห็นพี่เรียกช่างมาซ่อมอะไรในบ้านสักที”
“ก็อยู่บ้านนอก น้ำไม่ไหล ไฟดับจะให้เรียกช่างการประปา หรือไฟฟ้าหรือไง ทำเองได้ก็ทำเองสิ”
ต้อนทำแก้มป่อง เช็ดมือให้แห้ง ส่วนพี่เห็นเรียงของอยู่ดีๆก็หันมาคว้ากอดไว้
ต้อนได้แต่ถลาเข้าไปจมอยู่ในอ้อมแขนอุ่น
พี่ก้มหอมที่ขมับ “เหนื่อยมั้ย”
“ไม่หรอก อีกนิดเดียว”
“สู้ๆ”
“พี่ก็เหมือนกัน สู้ๆ” ต้อนเงยหน้าขึ้นรับจูบพี่ รอยยิ้มระบายเต็มใบหน้า “พี่กลับไปก่อน เดี๋ยวแม่มา ผมไปพร้อมแม่”
“ครับ” ก้มลงหอมแก้มใสอีกครั้งแล้วก็เดินออกไป แต่พอพ้นประตูบ้าน หันกลับมาถามอีกที “ต้อนกินไก่บ้านได้มั้ย”
“ได้ฮะ มันต่างจากไก่ธรรมดาตรงไหน”
ไอ้แรกหลานคนโตที่อยู่ มอ 3 กำลังพาน้องๆ ออกมาเล่นนอกบ้าน เลยช่วยบอก
“ผัดของย่าจะใส่พวกตะไคร้ซอย กับใบมะกรูดกับพริกแห้งเยอะหน่อยน่ะพี่”
“อ๋อ คล้าย ไก่ผัดเม็ดมะม่วงใช่มั้ย”
“เออ คล้ายกันแบบนั้นน่ะ” พี่อ๋อมช่วยบอก
“ได้ฮะได้ ผมกินเผ็ดได้” ต้อนบอกแล้วเดินมาเกาะรั้วดูเด็กๆเล่นกัน “เตะบอลมั้ย”
“เอา” ทุกคนร้องโดยพร้อมเพียง
“งั้นมาเล่นโรงรถบ้านนี้เหอะ แม่พี่ยังไม่มา”
“ถ้าแม่พี่มาเล่นไม่ได้เหรอ”
“ได้”
“เย๊ ไปบ้านพี่ต้อนๆ”

ดังนั้นเมื่อแม่ลงจากรถมอเตอร์ไซค์ ถึงได้เห็นว่าต้อนกำลังเล่นบอลอยู่กับหลานของอ๋อม
เหงื่อชุ่ม แก้มแดง รอยยิ้มกว้าง เสียงหัวเราะดังก้องประสานกัน
แต่ยิ้มของแม่กว้างกว่า
“แม่มาๆๆ” ก็นั่นแหละแม่ต้อนน่ะแหละ แต่ทุกคนตรงเข้ามาไหว้ รวมถึง 3 หนุ่มบ้านข้าง ๆ ที่ส่งเสียงเชียร์ข้ามรั้วมา
แม่ของพี่อ๋อม กับพี่สะใภ้ยังออกจากครัวมาทักทายแล้วชวนกันให้มากินข้าวที่บ้านนี้
พี่สะใภ้เลยได้โอกาสเรียกเด็กๆไปอาบน้ำเตรียมตัวกินข้าวเย็นกัน
ตอนที่ต้อนเดินเข้าบ้านมากับแม่ ยังหันไปเห็นพี่เฟียตเข็นรถออกจากบ้านพี่อ๋อม พี่โอรีบนำเสนอข้อมูลทันที
“มันไปรับไอ้ทูที่บ้านน่ะ คนนั้นมันต้องเลิกงานก่อนถึงจะมาได้”
“เออ เพื่อนอ๋อมคนนี้ใช้ง่ายจริงๆเนอะ” พ่อบอก
“ง่ายมากพ่อ ยิ่งถ้าเป็นเรื่องไอ้ทู” โอไม่ลืมที่จะเพิ่มเติมข้อมูลอีกครั้ง

รถมอเตอร์ไซค์จอดที่หน้าสำนักงาน ไอ้คนตาคมก็ก้าวฉับๆออกมาทันที “แมร่ง กูบอกให้มา 6 โมง มาซะ 6 โมงกว่าเสียเวลากินเหล้า”
เฟียตยิ้มกว้าง ส่งหมวกกันน็อคให้ทู แล้วสวัสดีพี่วรรณที่เดินตามมาเท้าเอวมอง
“อ้อ ที่อารมณ์ไม่ดี มองนาฬิกาทุก 5 นาทีเพราะห่วงเหล้านี่เอง ไอ้เค็มเอ๊ย!”
ทูทำปากยื่นหน้าเบี้ยว “ถ้าให้มันล่วงหน้ากันไปก่อน กว่าจะตามทันมันเหนื่อย”
“แข่งกันเรื่องอื่นไม่ดีกว่าหรือไงเนี่ย” พี่สาวตั้งท่าจะบ่น แต่พอเฟียตจะออกรถก็รีบถามต่อ “กลับมานอนบ้านมั้ย”
“กลับดิ พ่อแม่ พี่ชายพี่สะใภ้แล้วก็หลานไอ้อ๋อมมาเต็มบ้าน”
“มีปู่ย่าตายายมาด้วย” เฟียตเติม
ทูแตะมือที่ไหล่เฟียต แล้วหันไปหาพี่สาว “เราควรต้องมีของฝากมั้ยพี่”
“แกเป็นลูกสะใภ้เขาหรือไง จะเอาของไปไหว้พ่อผัวแม่ผัวน่ะ”
เฟียตถึงกับหลุดหัวเราะลั่น คนงานโรงพิมพ์ที่ปิดร้านเดินออกมาพลอยหันมาส่งยิ้ม
“อ้าว ก็จะไปรู้เหรอ เขามาทีไร มีของมาฝากทุกที”
“เออใช่” พี่วรรณเพิ่งนึกออก “งั้นแกเอาตังค์ไปซื้อกระเช้าขนมให้เขาละกัน อย่าซื้อผลไม้นะ เขามีเต็มสวนเต็มไร่” พี่สาวส่งเงินให้เกินพัน
ืืทูรับเงิน ใส่หมวกกันน็อค แล้วนั่งซ้อนท้ายเฟียต
“ไปโลตัสหรือเปล่า”
“อือ โลตัสทางผ่านเนี่ยแหละ”
พอรถแล่นออกมาเกือบถึงปากซอย เฟียตก็ดึงมือทูมากอดเอว
“เฮ่ย เดี๋ยวมีคนเห็นไปบอกแม่” ทูสะบัดมือตีที่ท้องของเฟียต
“นิดๆหน่อยๆก็ไม่ได้”
“อย่างกะมึงนิดหน่อยเป็นกะเขางั้นแหละ เผลอไม่ได้เลย”
เดินโลตัสด้วยกัน ทูหยิบขนมมากมายใส่ตะกร้า แต่ไม่ลืมบวกราคาไปด้วย ยังไงก็ไม่ให้เข้าเนื้ออยู่แล้ว
“แล้วเดี๋ยวอ๋อมบวช มึงไปมั้ย”
“ไปสิ มึงล่ะ”
“กูยังไม่ได้ทำงานคงไปได้ แต่ถ้านายฝรั่งเรียกไปทำงานก็คงต้องทำงานก่อน”
“อ้าวแล้วเรื่องเรียนโทล่ะ”
“กูคงเลือกโปรแกรมที่เรียนเสาร์-อาทิตย์”
“ก็ไม่ได้เรียนด้วยกันน่ะสิ” ทูทำเสียงหงอยเป็นครั้งแรก จนเฟียตแปลกใจ
“อยากเรียนด้วยกันเหรอ”
“สัดเหอะ กูแค่พูดเปรย มึงรู้จักมั้ยพูดเปรย พูดลอยๆ ไม่มีความหมายน่ะ” บอกไปแล้วก็หน้าแดงขึ้นมาเอง
เฟียตหันไปยิ้มให้กับกล่องขนม “งั้นกูก็พูดลอยๆ เหมือนกันว่ายังไม่แน่ เพราะกูเพิ่งเอาใบเกรดไปส่งเค้าเมื่อวาน เค้ายังไม่ได้นัดวันคุย”
ทูนิ่งเงียบ ไปจนกระทั่งกลับมาขึ้นรถ “ถ้ามึงทำงาน ปีแรกนี้มึงควรทุ่มเทเต็มที่คนที่ฝากมึงเข้าทำงานเขาได้ไม่เสียเครดิต แล้วค่อยมาเรียนทีหลังก็ได้”
พูดๆไปเหมือนทูจะเพิ่งรู้ตัว “กูบอกเพราะว่าที่โรงพิมพ์น่ะ เจอมานักต่อนักแล้ว ฝากต่อๆกันมาทำงาน มาได้ไม่ถึงอาทิตย์แมร่งก็หาย ไม่คิดหรอกว่า คนฝากโดนด่าขนาดไหน งานที่มันทิ้งไว้จะทำไง”
คนยิ้มเก่ง ยังคงยิ้มไว้ก่อน แต่อีกคนที่บ่นไปเรื่อย ชักเริ่มรู้ตัวว่ายิ่งบ่นยิ่งพูดมันก็ยิ่งมีแต่จะเข้าตัวเอง

พอมาถึงบ้านอ๋อมพร้อมกับถุงขนมเต็มมือ เด็กน้อยทั้งหลายวิ่งกรูเข้ามาหา ทูส่งของให้แล้วไปสวัสดีพ่อแม่ของอ๋อม ปู่ย่าตายายที่กำลังดูโทรทัศน์ แล้วออกมาประจำวงเหล้าที่เพิ่งจะจัดที่ทางกันเสร็จที่สนามหญ้าเล็กๆ ข้างบ้าน

พอพ่อมาต้อนถึงได้เดินออกมารับ ไม่วายส่งยิ้มกว้างข้ามรั้วมาหาคนในวงเหล้า แต่หันไปแซวพ่อ
“อย่าบอกนะว่าทะเลาะกับบัญชีมาอีกแล้ว มุกเก่า”
“เปล่า วันนี้เจ้านายเขาเอาระเบียบใหม่มาแจ้งเอาตอน 5 โมงครึ่งแล้วน่ะสิ”
“ตอนจะเลิกงานแล้วเนี่ยนะ”
“เออ นั่นแหละ” พ่อบอกแล้วหันมารับไหว้คนในบ้านข้างๆ ทักทายเพื่อนบ้านแล้วให้คำมั่นว่าจะข้ามไปหาในอีกไม่เกินครึ่งชั่วโมง
“แม่ กินข้าวหรือยัง” พ่อหันมาถามแม่เมื่อเดินเข้ามาในบ้านล้างมือล้างหน้า
“รอพ่อน่ะสิ ต้อนก็ยังไม่ได้กินเหมือนกัน”
“อ้าว เลยรอพ่อกันหมดเลย”
“อย่ามาทำซึ้งเหอะ ถ้าเขาหนีไปกินกันก่อน จะมีคนมาบ่นน้อยใจแถวนี้น่ะสิ”
“ต้อน”
“ไร”
“เอาไป 10 บาท แล้วพอข้ามไปบ้านโน้นแล้ว ห้ามรู้ทันพ่ออีก”
“100 นึง”
“เฮ่ย 10 บาทพอ”
“ไม่ 100 นึง”
พ่อทำปากขมุบขมิบ “แม่ขอ 100 นึงให้ต้อนหน่อยสิ”
“ให้ยืมนะ แล้วจะหักคืนวันละ 10 บาท” 

3 คนพ่อแม่ลูกเดินมากินข้าวที่บ้านพี่อ๋อม แต่ขากลับทิ้งพ่อไว้ที่วงเหล้า มีพี่อ๋อมเป็นคนเดินออกมาส่งที่บ้านต้อน
“วันซ้อมใหญ่ไม่ต้องไปหรอกเนอะ ไปวันจริงเลยนะ” ต้อนหันมาบอก
“อืม ไปถ่ายรูปด้วยกันตอนเช้า แล้วกลับมาอ่านหนังสือดีกว่า คนเยอะ ไม่ต้องไปก็ได้” พี่อ๋อมบอกแล้วหันไปดูวงเหล้า เงยหน้าขึ้นมองหน้าต่างห้องนอนต้อนที่อยู่เหนือวงเหล้าพอดี “คืนนี้จะอ่านหนังสือได้มั้ยเนี่ย”
“ไม่เป็นไรหรอกน่า พี่น่ะเครียดกว่าผมแล้ว”
“ไม่เป็นไรหรอกอ๋อม” แม่ช่วยพูด “นานๆที พ่อต้อนเอง ก็ไม่ค่อยได้สังสรรค์อะไรแบบนี้”
“กว่าจะถึงวันรับจริง สงสัยขวดโซดาจะท่วมหัว” ต้อนแขวะข้ามรั้วบ้าน
“ไม่หรอก เพราะจะเอาไปขายทุกเช้า” พี่อ๋อมต่อทันที
ต้อนได้แต่หรี่ตาพยักหน้า “ไปเหอะ ผมเข้าบ้านละ”

พอต้อนเข้าบ้านปิดประตู โอก็หันมาหาเพื่อนตาคม
“อายุต่ำกว่า 18 ปีแยกย้าย เชิญนายทฤษฎีครับ”
“เหี้ย” ทูหันมาตะคอกใส่หน้าโอทันที
ทั้งวงส่งเสียงเฮ แม้แต่เฟียตยังช่วยประสานเสียง
“ทูมันด่าเก่งขนาดนี้ เคยโกรธกันมั้ยเนี่ย” พี่โชคหันมาไล่ถาม โอกับเฟียต
โอส่ายหน้า “คนที่โดนด่าบ่อยที่สุดคือไอ้อ๋อมรูปหล่อ ไม่ใช่ผม”
“ใครบอกมึงแหละ ด่ากันตลอดทะเลาะกันตลอด” อ๋อมชี้เพื่อน
ทูยกมือ “ไม่ต้องแย่งกัน ถึงกูจะไม่เคยนับสถิติแต่จะเริ่มนับจากตอนนี้ก็ยังไม่สาย”

เสียงพูดคุยในวงเหล้ายังคงเหมือนเดิม
เพียงแต่...
เมื่อไฟในห้องนอนทางฝั่งนี้เปิดสว่าง...
พี่อ๋อมเงยหน้าขึ้นมอง...
รอ...
และก็...นั่นไง
หนุ่มน้อยคนนั้นเดินมามอง ชู 2 นิ้ว
สู้ๆฮะพี่อ๋อม
สู้ๆครับต้อน....

========จบตอนที่ 18========
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมไม่พิมพ์ชื่อนายเอกผิดเลย เรื่องที่พิืมพ์ผิดบ่อยที่สุดคือเรื่อง juss a kiss ผิดเสียจนเจ้าของชื่อที่ถูกพิมพ์ผิดบอกว่า ป๋า เปลี่ยนชื่อไปเลยเหอะ ไม่ต้องให้ชื่อชุนแล้ว
ขอบคุณที่ให้ึความสนใจเรา 2 คน และติดตามกันมาตลอด
ขอบคุณทุกความเห็นและคำแนะนำ ทุกคะแนน พบกันวันเสาร์ครับ
ไจฟ์ครับ

[wan]

^^
^^
วันนี้วันดี ได้จิ้ม ไจฟ์กะที  หึ หึ หึ ......
ต่างคนต่างเป็นกำลังใจให้กัน 
ยัง + ไม่ได้ รอเวลาอีกนิด งั้นเอา  แน่น ๆ ไปแทนก่อน

[roseen]

 

[indy❣zaka]

พี่สาวส่งเงินให้เกินพัน เฟี๊ยตรับเงิน ใส่หมวกกันน็อค แล้วนั่งซ้อนท้าย <-- ทู ชิมิคะ
“ไม่เป็นไรหรอกน่า พี่น่ะเครียดว่าผมแล้ว”



แวะมาหาน้องต้อนก่อนออกไปทำงานนนนน 
กอดดด 

[Infinite Love]

น่ารักอ่ะ เป็นกำลังใจให้กันและกันด้วยหละ 
สู้ๆ

[Akamei]

ทูเค้าปากร้ายแต่ใจดีเนอะ
เฟี๊ยตเนอะ >///////<

555555555555

[a_tapha]

เมาเละ 

[iforgive]

เรื่องหน้าขอตัวเอกชื่อไจฟ์กับทีนะ  สอดแทรกชีวิตจริงไปด้วย 99%  รับรองแฟนคลับเพียบ ฮี่ ฮี่ ฮี่

[หลงไหลในม่านหมอก]

ขอบคุณค่ะ^^

[kakuro]

ขอบคุณไจฟ์ที
รู้สึกเฟี้ยตเริ่มวางแผนอนาคตโดยมีทูเป็นผู้กำกับใหญ่
พี่อ๋อมกับน้องต้อนค่อยเป็นค่อยไป รักเด็กก็งี้ รอ ร้อ รอ
เจอกันวันเสาร์ใช่ป่ะจ๊ะที่รัก
ปล.น้องทีไปไหน...ขอหยอดมั่ง...คิดถึง...

[BeeRY]

ขอชูสองนิ้ว พร้อมบอกสู้ๆด้วยคน

[p_phai]

  สู้ๆๆนะ

[from_mars]

ตอนนี้ ครอบครัวน่ารักดี ชอบจ๊ะ...
ชีวิตจริงแบบนี้คงน่ารักดี ถ้าใครมีครอบครัวที่น่ารักแบบนี้ รักษาไว้ให้ดีนะจ๊ะ

แอบกอดน้องบ้าง อะไรบ้าง เพื่อเป็นกำลังใจให้สู้ทนต่อไป
ฟ้าหลังฝน งดงามเสมอนะจ๊ะ รักเด็กๆ ทุกคนจ๊ะ
+1 +เป็ด ให้ได้อย่างใจ

[i1_to*pp]

สู้ๆจ้าพี่อ๋อม น้องต้อน
+1+เป็ดขอบคุณค่ะคุณไจฟ์น้องที

[KURATA]

อ่านไปยิ้มไป
อ่าาา...มีความสุขจริงๆ

 
ทู-เฟี๊ยต

[LoveBaBy]

เด๋วให้ 100 นึงเรยน้องต้อน
บอกชัดๆ เคลียร์ๆกะพี่อ๋อมไปเรย ว่าเซย์เยส ฮ่าๆๆๆๆ

น่ารักดี ครอบครัวสุขสันต์ หรรษากันตั้งแต่ยังไม่ดอกเรย ก๊ากกก

ขอบคุณ JT ค๊าบบบบ

[•ผั๑`|nกุ้va’ด•]

แอบตอดเล็กตอดน้อยประจำ พี่อ๋อม เด๋วจะโดน มิใช่น้อย~~!!!~  (เพราะรอวันตอดหนักอยู่ 5 5 5)