@@@ นำรูปปกของหนังสือ ..เพราะรัก...จึงเปลี่ยนได้...มาลงให้ดูสำหรับคนที่โอนเงินแล้ว ทางทีมงานได้ส่งเมลล์ตอบรับกลับไปหมดแล้วนะคะ
หากใครยังไม่ได้รับเมลล์ตอบรับ รบกวนเมลล์แจ้งกลับมาสอบถามด่วนนะคะ
ที่เหลือรอรับหนังสือต้นเดือนหน้าค่ะ
ปกหนังสือ
ที่คั่นหนังสือ
มนต์มาร
Part 17
ตัวประกัน.
.
.
.
.
“ศพเพิ่งเสียชีวิตไม่ถึงสองชั่วโมง” สารวัตรคมสันบอกกับปาจา เมื่อเห็นเจ้าคุ้มรูปงาม
เดินเข้ามาพร้อมพระลักษมณ์และธรรมตรัย
“ขอผมดูหน่อยครับ” ปาจาพูดสั้นๆ ก่อนจะตรงดิ่งไปยังรถฮอนด้าซีวิกสีบรอนซ์เงิน
ที่จอดริมทาง พระลักษมณ์ตามไปติดๆ โดยมีธรรมตรัยเดินหน้านิ่งตามไปด้วย
สารวัตรหน้าเข้มส่งสัญญาณให้นายตำราจสองสามคน หนึ่งในนั้นมีจ่ายอดรวมอยู่ด้วย
กำลังเก็บพิสูจน์หลักฐาน ช่วยอำนวยความสะดวกให้ปาจาพร้อมคณะเข้าดูสภาพศพครูรัสสา ภาพที่เห็นทำเอาหดหู่ไม่น้อย
หน้าสวยไร้สีเลือดดวงตาเบิกโพลง เหมือนก่อนสิ้นใจครูรัสสาเจอเรื่องน่ากลัวเข้าถึงกับซ็อก
สิ่งที่ทำให้ครูคนสวยจบชีวิตลงคือบาดแผลร่องลึกกลางอก เหมือนถูกของแหลมกระชากเนื้อ
บริเวณนั้นอย่างไร้ความปราณี แต่ไม่ใช่รอยมีดแน่นอนเพราะแผลเหวอะหวะน่าเวทนายิ่งนัก คนลงมืออำมหิตโหดเหี้ยม
เหลือเกิน สันนิษฐานจากสภาพศพแล้ววิเคราะห์พฤติกรรมเอาเอง
“ไม่ใช่ฝีมือจิตมารเพราะตาย 9 โมงเช้านี่เอง จิตมารกลายร่างไม่ได้แน่ ที่สำคัญไม่มีร่องรอย
ทารุณทางเพศ” ปาจาเปรยให้พอได้ยินกันสามคน ก่อนจะเดินกลับมายังสารวัตรคมสัน แล้วถามขึ้นว่า
“สารวัตรต้องนำศพไปพิสูจน์หลักฐานสินะ?” สารวัตรคมสันสบตาปาจาก่อนพูดขึ้นว่า
“ใช่ครับ รบกวนแจ้งครอบครัวครูรัสสาให้ผมหน่อยสิครับ ถ้าไม่สะดวกขอเบอร์ติดต่อก็ได้” ปาจาพยักหน้า ก่อนจะบอกธรรมตรัยซึ่งยืนข้างหลัง ให้ช่วยประสานงาน พร้อมกับให้ปากคำเบื้องต้นไปได้เลย
ธรรมตรัยให้ปากคำว่า ครูรัสสานัดกับสิตาจะไปเลือกผลไม้ในไร่เพื่อจัดกระเช้ามอบให้
ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งช่วงบ่าย ซึ่งสารวัตรคมสันรู้การนัดครั้งนี้เช่นกันเพราะเป็นการพูดคุยในวงสนทนามื้อค่ำที่ผ่านมาเมื่อเย็นวาน
จึงไม่ต้องท้าวความกันมาก แต่ต้องไปนั่งหาสาเหตุว่าทำไมคุณครูถึงมาก่อนเวลา และมาเจอใครถึงได้ถูกฆาตกรรมในเขต
คุ้มดงพญา ซึ่งระยะทางห่างเรือนไทยตั้ง 4 กิโลเมตร ไม่ใช่ใกล้สักนิด
ส่วนพระลักษมณ์ยังก้มๆเงยๆ ตรวจดูในรถอย่างสงสัย ปาจาขมวดคิ้วเมื่อเห็นแฟน
สุดหล่อหน้าใส ทำทีหาหลักฐานเกินตำรวจเสียอีก กลัวผิดสังเกตจนเป็นที่สงสัย จึงรีบมอบหมายงานให้ธรรมตรัย
“ธรรมตรัย คุณอยู่อำนวยความสะดวกให้สารวัตร อย่าลืมแจ้งทางครอบครัวคุณครูด้วย
ส่วนพิธีศพช่วยรับเป็นเจ้าภาพในนามคุ้มดงพญาแล้วแต่เจ้าภาพเค้าสะดวกให้เรากี่คืน” พูดจบเจ้าคุ้มรูปงามไม่รอคำตอบ
สายตาคอยแต่ชำเลืองยังร่างโปร่งที่ยืนเท้าเอว มือลูบคางมนอย่างใช้ความคิด
จำต้องเดินย้อนกลับไปหาเจ้าตัว โดยปล่อยเลขาหน้านิ่งอยู่ประสานงานกับสารวัตรหนุ่มหน้าเข้ม
ลำพังสองคน
“กลับก่อนเถอะพระลักษมณ์” พอไปถึง ปาจาชวนกลับเรือนไทยทันที ร่างโปร่งหันมามอง
ก่อนเดินตามไปขึ้นรถอย่างว่าง่าย
ต่อด้านล่าง