@@โดยLuk {มนต์มาร} ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลักษมณ์ สายลับหน้าใส
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: @@โดยLuk {มนต์มาร} ปาจา เจ้าคุ้มสุดหล่อ VS พระลักษมณ์ สายลับหน้าใส  (อ่าน 592550 ครั้ง)

ออฟไลน์ loveview

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1912
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +87/-10
มาต่อแล้วเย้ๆ!!!   ดีใจมากๆเลยค่ะ หายไปนานอยู่คิดถึงค่ะ

ออฟไลน์ tay028643904

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
โห ห ห ห หหหห ห ห!!
ทำไมตัดกันอย่างนี้ล่ะค้ะ???
ค้างคาที่สุด!!!  T^T
   

+1 ")) ขอบคุณค้ะ
รอน่ะค้ะ.......

e_new

  • บุคคลทั่วไป
อะๆๆๆ อะร๊าย ยก๊าน น-^-
ค้างทั้งสองเลย ซิกๆ
พระลักษณ์ยิ้มบาดใจทุกคน 555
ตอนหน้า NC NC แม๊นบ่ค่ะ :)
+1 +เป็ด  +ใจทั้งใจ จุ๊ฟๆ
 :L2: :L2: :L2: :L2:
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

finray

  • บุคคลทั่วไป
พระลักษมณ์น่ารักอ่ะ  ทำเอาปาจา(และทุกคน)เคลิ้มเลยนะเนี่ย

คืนนี้เสร็จแน่  ผลจากการหว่านเสน่ห์ อิอิ

รออ่านต่อนะ  :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ kaokorn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 903
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-2
บวกเป็ดให้แล้วนะฮะ
หนีไปกินเจ อิ่มบุญแล้วนี่เอง หายไปนานเลยเที่ยวนี้

ิbenejeng

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ qq_oo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +143/-4
หายไปกินเจนี่เอง
เราก็นึกว่าลืมกันไปแล้ว

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
คุณจา ทำไม ต้องทำลับๆล่อๆ ฮึ ??

ออฟไลน์ Wins_Sha

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 949
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +89/-4
โหหหหหหหหห

ผมเองเนี่ยใครเหรอค่ะ :m28:

ทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกพระลักษมณ์จะได้ไม่ต้องลงไม้ลงมือ
หรือว่าปาจาเป็นพวกชอบออกกำลังก่อนนอนหว่า

 o12  o12  o12

 

แต่ก็ไม่เเน่นี่นะในเมื่อมาหาพระลักษมณ์ซะดึกเชียว
เปลี่ยนจากไปเคาะห้องธรรมตรัยเป็นเคาะห้องพระลักษมณ์ซะแล้ว

 :kikkik:   :kikkik:   :kikkik:

ออฟไลน์ jum1201

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 576
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-5
สู้สู้คร๊าบบบบบ จะเตรียมเลือดไว้เยอะๆๆจ๊า
 :mc4: o13 :L2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






Dear-s

  • บุคคลทั่วไป
คุณจาจะทำอะไรพระลักษณ์น่ะ !  :-[ (จิ้นไปไกลสุดกู่  :m25:)

gugle

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
เตรียมเลือดไว้แล้ว
 :jul1:

ออฟไลน์ entirom

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +85/-2

ออฟไลน์ POPEA

  • Blood Type :: Y
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2010
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +248/-3
    • http://writer.dek-d.com/popae/writer/view.php?id=794488
อ่า่นรวดเดียวจบเลยค่ะ :กอด1:+1
ตามอ่านนิยายเรื่องอื่นๆ ของนักเขียนทุกเรื่อง สนุกทุกเรื่องอะ ! o13
พระลักษมณ์น่ารัก ,ปาจานี่เปลี่ยนไปมากเลยน๊ะ อิอิ
ปาจาดอดมาหาพระลักษมณ์ยามวิกาลมีธุระอะไรหรอ ? :z1:

ออฟไลน์ indy❣zaka

  • กระซิกๆ เบื่อดราม่า...
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +625/-26

เจริญพร

  • บุคคลทั่วไป
ไหนหละ มนต์รักปีศาจรูป

ghostjapan

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
@@@รบกวนอ่านก่อนให้เข้าใจนะคะ

เปิดโอนสำหรับผู้ต้องการเก็บหนังสือเรื่อง "เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้" ไว้เป็นที่ระลึก

ปิดโอนเงินถึง  10  ตุลาคม  2554  งดจองงดโอน

เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้

เรื่องราวความมหัศจรรย์ของความรักที่เปลี่ยนแปลงผู้ชายคนหนึ่งไปทั้งชีวิต
เมื่อนักเรียนทุนผู้อยู่ในกรอบตามแบบแผนของเด็กดี
ต้องมาพบเจอกับเด็กช่างกลรูปหล่อหุ่นล้ำแต่ร้ายกาจสุดขั้ว
....ความสัมพันธ์ทางกายโดยไม่เต็มใจกลับกลายเป็นความผูกพันหัวใจของทั้งคู่
 
ความรัก...เปลี่ยนจอมวายร้ายให้กลายเป็นคุณชายแสนดี
ความรัก...เปลี่ยนผู้ชายธรรมดาให้กลายเป็นสาวสวยสมบูรณ์แบบ
ความรัก...เปลี่ยนคนเดียวดายให้หายขาดเมื่ออีกคนเข้ามาเติมเต็ม
 
พบกับรูปแบบความรัก....ที่เปลี่ยนทุกสิ่งได้...มากกว่าที่คุณคิด
 
 
เนื้อหาสองเล่มขนาด B6 (เท่าหนังสือการ์ตูน)
หนาเล่มละประมาณ 330 หน้า  ชุดหนึ่งมีสองเล่ม
ขายเป็นชุดราคา 700 บาท (รวมค่าจัดส่งทางไปรษณีย์แล้ว)
 
สนใจโอนเงินตามรายละเอียดด้านล่างค่ะ
 
 
รายละเอียดการโอนเงิน:
ธนาคาร.........กรุงเทพจำกัด............สาขา  สามแยกไฟฉาย...................
เลขที่บัญชี......159-0775-696...............................
บัญชีออมทรัพย์ชื่อบัญชี....นางสาวกฤติชฌานันท์  ก้อนแก้ว  (Kritchayanan)........
หลังจากโอนเงินแล้ว ส่งอีเมล์มาที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com พร้อมข้อมูลต่อไปนี้:
Subject: แจ้งโอน เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้
ชื่อ+นามสกุล : (ส่งแบบลงทะเบียนรบกวนขอชื่อ-นามสกุลเต็มนะคะ)
จำนวนที่สั่ง : (เช่น 1 ชุด, 2 ชุด etc.)
ที่อยู่สำหรับจัดส่ง : ____________________________
วัน/เวลาที่โอน : ______________________
จำนวนเงินที่โอน : (ถ้าเป็นไปได้ขอให้โอนแบบมีจุดทศนิยม จะได้เช็คง่ายค่ะ เช่น 700.10 หรือ 700.20 บาท)
หมายเลขอ้างอิงการโอน: ____________________
**หรือจะสแกน/ถ่ายรูปสลิปแล้วแนบไฟล์มาก็ได้ค่ะ

ปลล.หนังสือทุกเล่มจะได้รับลายเซ็นต์ของพี่วี  พร้อมกับหลวงพี่กลมอบให้ทุกท่านด้วยค่ะ

เพราะหนังสือเสร็จหลวงพี่สึกออกมาแล้ว  ฮ่าๆๆๆดีใจมากมาย

ขอบคุณมากค่ะ

Luk.  :กอด1:



มนต์มาร
Part 16
มนต์รักปีศาจรูปงาม
.
.
.
.
.
                    “ชู่ววว!!  ผมเอง”  กลิ่นกายแสนคุ้นเคย  น้ำเสียงทุ้มนุ่มกระซิบข้างหู ทำให้พระลักษมณ์หยุดความคิด

ที่จะโต้กลับลงทันที   ก่อนจะแหวใส่อย่างหงุดหงิด


                    “คุณจา..เล่นอะไรของคุณ  สนุกมากสิท่าหาเรื่องเจ็บตัวเนี่ย?” ปาจาปล่อยแขนพระลักษมณ์ลง 

ก่อนจะจับไหล่ร่างโปร่งหมุนให้มาเผชิญหน้ากันตรงๆ   พระลักษมณ์นึกอยากเอาสนับมือตะบันหน้าหล่อ

ซึ่งอมยิ้มกลั้นขำให้หน้าแหกซะจริง


                    “ผมหงุดหงิดรู้ไหม? ยังมีหน้ามายิ้มอีก”    ยิ่งพระลักษมณ์หน้าดำหน้าแดงออกอาการโมโห   

กลับทำให้ปีศาจรูปงามมีความสุขพิลึกจนเกือบหลุดหัวเราะออกมาเพราะท่าทางไม่สบอารมณ์ของคนตรงหน้า 

ก่อนที่คนถูกยั่วโทสะจะระเบิดอารมณ์เข้าใส่   เจ้าคุ้มรูปหล่อก็ชิงพูดขึ้นมาเสียก่อน


                    “ผมคิดถึงคุณจนทนไม่ไหว”  เสียงทุ้มนุ่มที่ออกจากปากหนาได้รูปของร่างสูงใหญ่

อย่างไม่ปิดบังความรู้สึก  ทำเอาไปไม่เป็นเพราะคำพูดตรงๆ กระแทกหัวใจอย่างจัง   

จำต้องเบือนสายตาหลบมองไหล่หนาแทนก่อนจะสวนกลับไปว่า


                    “บ้าว่ะ? อยู่ด้วยกันทั้งวันยังจะพูดแปลกๆอีก  แล้วไอ้วิธีเคาะห้องชาวบ้านโดยไม่เปิดเผยตัวนะ

ใครเค้าทำกัน”   ประโยคหลังหาเรื่องตำหนิคนไม่รู้จักโตที่ดันเล่นพิเรนท์จนเกือบได้เลือดล้างหัวไปซะแล้ว


                   “ผมอยากทดสอบปฏิกิริยาป้องกันตัวว่าคุณระวังตัวมากแค่ไหน   ผมจะได้สบายใจเวลาที่ไม่ได้อยู่ดูแล 

อยากแน่ใจว่าคุณเอาตัวรอดได้อย่างสบาย”  แต่คำตอบที่ออกจากปากปีศาจรูปงาม  กลับทำให้หน้าหล่อใสของพระลักษมณ์

แดงก่ำขึ้นมาทันที  จนต้องหาทางกลบเกลื่อน เพราะเสียงหัวใจกำลังเต้นระบำกระเด็นกระดอนด้วยคำพูดของเจ้าคุ้มนักรัก 

ก่อนที่เจ้าตัวจะจับได้ว่าตนเกิดอาการเช่นไร


                   “แล้วไง  ผมระวังตัวดีไหมล่ะ?” คำพูดที่แสดงความมั่นใจเต็มเปี่ยม  ทำเอาปาจาอดยิ้มกว้างไม่ได้

ฉวยโอกาสจูงมือพาร่างโปร่งลงนั่งห้อยขาบนเตียงนอน  ก่อนจะตามลงมาข้างๆ แล้วพูดขึ้นว่า


                  “ก็ใช้ได้ไม่เลว  แต่ยังมีช่องโหว่อยู่  ไม่งั้นผมคงประชิดตัวคุณไม่ได้หรอกจริงไหม?”  ขึ้นต้นชมซะดิบดี 

อิตอนลงท้ายกลับตำหนิซะงั้น  พระลักษมณ์ผู้มั่นใจฝีมือตนมาตลอด  ถึงกับส่งเสียงจิ๊ปากอย่างไม่เห็นด้วย 

แม้จะรู้ว่าคนพูดกล่าวความจริงก็เถอะ  ใครจะไปคิดเล่าว่าปีศาจรูปงามจะฝีมีเชี่ยวซะขนาดนั้น


                  “เหอะ!  เพราะผมรู้ว่าเป็นคุณหรอกถึงได้ยั้งมือไว้ทัน  ไม่งั้นรับรองได้เลือดโทรมหน้าเป็นแน่” 

พระลักษมณ์ยังยืดอกปลายตามองใบหน้าหล่อเข้มของปาจาอย่างท้าทาย   เถียงกลับว่าที่ตนพลาดนั้น

เพราะออมมือให้อีกต่างหาก


                  “หึหึหึ!  ผมรู้คุณมีฝีมือ แต่จะยังไงก็ตามต่อให้เป็นผมคุณก็ไม่ควรให้เข้าถึงตัวได้ง่ายๆ เกิดมีอะไร

ไม่ชอบมาพากลขึ้นมาละ  ผมอยากให้คุณระวังตัวให้มากกว่านี้  รับปากผมสิ”  น้ำเสียงที่พูดจริงจังมาก  มาพร้อมสายตาคมเข้ม

ซึ่งจ้องเอาคำตอบ  ทำให้รู้สึกอุ่นวาบในอกอย่างไม่ทราบสาเหตุ   นึกหงุดหงิดตัวเองชะมัดนับวันดันเกิดความรู้สึก

เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ


                    “อึม   ผมรับปากเลิกจ้องได้ยัง”  พระลักษมณ์จำยอมรับปาก  พร้อมหาวิธีแก้เขินกับสายตาของ

ปีศาจรูปงามที่สื่อความรู้สึก  จนต้องออกคำสั่งให้หยุดจ้องซะงั้น   แต่ช่างไม่รู้เลยมั้ง ยิ่งห้ามก็เท่ากับยอมรับโดยปริยาย

ว่ารู้สึกต่อสายตาคนมองเข้าให้   ปาจาอดยิ้มกว้างไม่ได้  มือไวช้อนคางร่างโปร่งขึ้นรับจูบอย่างไม่ให้ตั้งตัว


                   “อื้อ...อือ..”    ความชำนาญในการจูบของปีศาจรูปหล่อ  พาเอาพระลักษมณ์ที่ยกมือยันไหล่หนาออก 

ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมือข้างที่เหลือของปาจากุมทับไว้นิ่งๆพร้อมกับลูบหลังมือปลอบเบาๆ   เหมือนเป็นการขอร้องไปในตัว

ทำเอาพระลักษมณ์พลอยโอนอ่อนให้ซะงั้น

                   จูบหวานซึ่งเจ้าคุ้มรูปหล่อรุกล้ำอย่างอ่อนโยน   พระลักษมณ์ถึงกับเคลิ้มตามอย่างง่ายดาย   

ต้องยอมรับว่าปาจามีศิลปะในการจูบที่พลิ้วไหวดึงดูดเร่งเร้าให้วาบหวามไปกับลีลาพลอยให้ความร่วมมืออย่างไม่รู้ตัว   

ลิ้นชื้นคอยต้อนเกี่ยวกระหวัดดุนม้วนลิ้นนุ่มอย่างเป็นธรรมชาติ  ปล่อยความรู้สึกตามความต้องการทั้งสิ้นอ่อนโยน

และรุกไล่สลับสับเปลี่ยนคละเคล้าพาให้ลืมหายใจกันไปข้าง

                  ทั้งคู่แลกจูบอย่างดูดดื่ม   ก่อนจะแยกจากกันใช้เวลาไปพอสมควร  ร่างโปร่งหน้าแดงก่ำลามไล่

ไปทั่วทั้งหูและลำคอขาว  ส่วนเจ้าคุ้มรูปหล่อตาคมฉ่ำหวานเอาแต่จ้องหน้าใสไร้ตำหนิไม่ยอมละสายตาจาก 

สายตาที่ใช้มองถ่ายทอดความความรู้สึกออกมาหมดไม่ปิดบังเลยสักนิด   ในขณะที่มือหนาคอยเกลี่ยแก้มใสอย่างแผ่วเบา   

ตากลมโตของพระลักษมณ์ถูกดึงดูดให้จ้องสบตาคมเข้มจนไม่สามารถเบือนหลบได้   

                  สุดท้ายตัดสินใจรวบรวมสติ ฝืนเบือนหน้าหนีก่อนจะโดนบดจูบซ้ำอีกรอบ พร้อมกับร้องท้วงขึ้นว่า


                  “พอก่อน  คุณกำลังล่อลวงผมอยู่นะเจ้าคุ้ม”   แม้จะมีสติแต่กลับหา   ข้ออ้างโดยแถโยนความผิด

ให้ปาจาเฉยเลย   พลอยนึกกร่นด่าตนเองในใจ  ทำไมถึงคิดหาคำพูดที่ดูดีกว่านี้ไม่ได้ขึ้นมาดื้อๆ ซะงั้น


                 “จริงสิ  พูดจริงใช่ไหมที่คิดว่าผมล่อลวงคุณ”  แววตาล้อเลียนของปีศาจรูปงามมาพร้อมคำพูดตอกย้ำ

ความซึนของตนอีกรอบ   นึกอยากถีบปาจาตกเตียงซะจริง  หมั่นไส้ไอ้ท่าทางเหนือกว่าของร่างใหญ่พิลึก 

รู้สึกตนแพ้ทางไงไม่รู้


                 “พอเหอะผมมีสิทธิ์คิดนิ  เมื่อก่อนผมเห็นคุณหายเข้าในห้องคุณธรรมตรัยตอนดึกประจำ   

กลับออกมางี้เหงื่อท่วมยังกะคนไปทำอะไรกันมา  ทีตอนนี้ดันเปลี่ยนมาเคาะห้องผม   คงไม่ได้หวังจะใช้โปรโมชั่น

ที่ผมตกปากรับคำเป็นแฟนหรอกนะคุณจา  ขอบอกไว้ก่อนผมไม่ใช่ที่ปลดปล่อยของคุณเหอะ”   หลุดพูดถึงสิ่ง

ที่คาใจออกไปทันที   ทำเอาปาจาคิ้วขมวดก่อนจะยิ้มแฉ่งพร้อมกับหัวเราะหน้าตาเฉย   พระลักษมณ์ถึงกับงง

ปรับความคิดตามไม่ทันกับท่าทางไม่มีปี่มีขลุ่ยนี่ซะจริง  เกิดเสือกขำบ้าไรขึ้นมาทั้งที่ไม่ใช่เรื่องน่าขำสักหน่อย


                    “ฮ่าๆๆๆฮา  คุณหึงผมเหรอ   ที่แท้แอบคิดไม่ซื่อกับผมมาก่อนแล้วสินะ   ไม่รู้มาก่อนจริงๆ 

ว่าคุณสะกดรอยตามผม”  พระลักษมณ์ขมึงตาเขียวปั้ดเข้าใส่ปาจาทันที   คิดได้ยังไงถึงตีความไปแบบนั้น


                    “เฮ้ย!  หยุดหัวเราะเลยนะใครคิดแบบนั้นเล่า   ผมก็ตามดูพฤติกรรมไม่ชอบมาพากล

ของแต่ละคนนั่นแหละ   ไม่ได้นึกพิศวาสไรสักหน่อย   แต่ก็เพราะผมตามดูไงถึงได้รู้ว่าคุณกับเลขามีซัมติงกันอยู่   

ความจริงคุณเป็นพวกโฮโมฯ ถึงได้ชอบแบบนี้  ที่คิดกับผมคงเพราะรสนิยมส่วนตัวล้วนๆ  เห็นทีผมกับคุณ

จะต้องคุยกันอย่างจริงจังแล้วมั้ง  ผมว่า....”  ก่อนที่ร่างโปร่งจะร่ายยาวไม่หยุด  ปาจาใช้นิ้วแตะปิดปากพระลักษมณ์

พร้อมส่ายหน้าให้หยุดพูดเสียก่อน


                     “ชู่วววว!  คุณกำลังคิดไปใหญ่แล้ว  หยุดฟังผมอธิบายก่อนได้ไหม  ข้อแรกผมกับธรรมตรัย

ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณเข้าใจ   แต่ก่อนผมอาจเถียงหัวชนฝาถ้าคุณกล่าวหาว่าผมเป็นโฮโมฯ  แต่ตอนนี้คงปฏิเสธไม่ได้

เพราะผมดันรู้สึกกับผู้ชายจริงๆแล้วด้วยสิ  คนนั้นคือคุณไม่ใช่ใครหรอกครับ

                    ที่เห็นผมเข้าห้องธรรมตรัยยามวิกาล   เพราะผมต้องไปทำพิธีสะกดหัวใจมารต้นแบบ   มีผมเท่านั้น

ที่สามารถท่องคาถาสะกดมันได้   ยามใดที่หัวใจมารเรืองแสงและมีเลือดซึมออก  แสดงว่าจิตมารกำลังร่ายมนต์เรียกเอา

หัวใจมารไปหามัน   หากผมไม่รีบสะกดเอาไว้รับรองเรื่องใหญ่แน่

                   ถ้าหากจิตมารได้กินหัวใจมารเข้าไป  คราวนี้แทบไม่มีอาวุธใดปราบมันได้แล้ว  นอกจากพลังของมัน

จะแข็งกล้าแล้วยังสามารถคืนร่างได้ตามต้องการอีก  โดยไม่ต้องรอคืนพระจันทร์ดับ   นี่คือสาเหตุที่ผมต้องไปห้องธรรมตรัย

เพราะห้องนั้นเป็นที่เก็บหัวใจมารต้นแบบซึ่งธรรมตรัยดูแลรักษาเอาไว้   ยังมีประตูลับลงไปยังห้องใต้ดินอีกด้วยนึกดูให้ดีสิว่า

มันเป็นห้องที่อยู่ชั้นล่างประตูห้องใต้ดินจึงอยู่ที่ห้องนั้น   เดิมที่เป็นห้องของคุณปู่ผม  ก่อนคืนพระจันทร์ดับท่านต้องลงไปยัง

ห้องใต้ดินเพื่อขังตัวเองไม่ให้ออกอาละวาดไง

                  ประตูลับในห้องนั้นที่ผมพาคุณลงไป  ทีนี้เข้าใจหรือยังว่าทำไมผมต้องไปห้องธรรมตรัย อ๋อยังมีอีกเรื่อง 

ที่เหงื่อผมออกเยอะเพราะต้องใช้พลังจิตต่อสู้กับจิตมารตะหาก  ไม่ได้ทำอย่างที่คุณว่าสักหน่อยเลิกระแวงได้แล้ว   

ตั้งแต่เกิดมาผมเพิ่งเคยสัมผัสผู้ชายครั้งแรกคือคุณเท่านั้น พอได้สัมผัสแล้วก็ถอนตัวไม่ขึ้น ไม่สิถอนทั้งตัวทั้งใจเลยตะหาก”   

พระลักษมณ์ไปไม่เป็นแล้วทีนี้  เล่นมาทั้งแววตาและคำพูด   ไม่เคยคิดมาก่อนบทจะป้อพ่อก็เล่นเอาซะไม่รู้จะโต้กลับ

ยังไงเหมือนกัน


                      “ทำไมถึงเงียบไปล่ะ   จะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ”  แหนะยังมีหน้ามาถามอีก พระลักษมณ์เหลือบตา

มองปาจาแล้วต้องรีบเบือนหลบให้ไว  ไม่ไหวๆ  ตาคมเข้มวิบวับวิ้งๆมันยากต้านทานจริงๆ  จนต้องบังคับเสียงไม่ให้สั่น

ตอบกลับไปว่า


                      “หมดธุระแล้ว  คุณกลับไปสิผมจะได้พักผ่อน”   ยอมเสียมารยาทออกปากไล่ดื้อๆ ซะงั้น


                      “ไม่ละ  คืนนี้ผมจะนอนที่นี่”    คราวนี้พระลักษมณ์หันควับมองปาจาหน้าเหวอไปแล้ว 

ไม่คิดว่าจะกล้าพูดได้หน้านิ่งยังกับการนอนห้องตนเป็นเรื่องธรรมด๊าธรรมดาซะงั้น


                     “เฮ้ย! คุณจะมานอนทำไม  ห้องคุณก็มีไม่ไปนอนเล่า” นึกคำพูดได้แค่นั้น  ไม่รู้จะหาคำไหน

มาขับไล่ปีศาจหน้าตายที่นั่งปั้นหน้านิ่งจ้องเอาๆอยู่ข้างๆ  ให้เข้าใจอะไรง่ายขึ้นบ้าง


                    “หึ! อยากรู้หรือว่าผมมานอนทำไม  งั้นรอแป๊ป”  ไม่รอพระลักษมณ์ถาม

ลุกไปตรวจล็อกประตูห้องเสร็จสรรพ  ยื่นมือไปปิดไฟดับลงทันที


                   “พรึ่บ!  เฮ้ย!  อย่าสิวะไอ้คุณจา”  เสียงสุดท้ายของพระลักษมณ์ที่หลุดรอดออกจากปากสวยได้รูป 

ก่อนจะกลืนหายไปในคอของอีกคน  ที่รวบกอดผลักร่างโปร่งนอนราบไปบนเตียงตามประกบปิดปากช่างเจรจาด้วยจูบเร่าร้อน

เรียกร้องให้คล้อยตามอีกครั้ง





ต่อด้านล่าง

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-10-2011 19:52:12 โดย luxilove »

ออฟไลน์ Guill

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 678
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-4

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






mister

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ luxilove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1042
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2415/-118
-  2  -

                 พระลักษมณ์พยายามขัดขืนแต่เหมือนปาจาจะรู้ว่าต้องยึดร่างคนข้างใต้ยังไงให้หยุดดิ้น 

พร้อมกับบดจูบดูดลิ้นลิ้มรสความหวานอย่างหลงไหล  ทำเอาค่อยๆสงบลงช้าๆ  เคลิ้มไปกับจูบดูดดื่ม

ที่ปีศาจล่าสวาทปลุกเร้าให้เกิดความรู้สึกร่วมจนได้

                ก่อนจะรับรู้ถึงนิ้วแกร่งลูบไล้สะกิดหัวนมให้ลุกตั้งชูชัน  ในขณะที่ปากหนาได้รูปก็ทำหน้าที่

ป้อนจูบหวานต่อเนื่อง  เล่นเอาร่างโปร่งต้องแอ่นอกหยัดสู้นิ้วโดยไม่รู้ตัว


               “อ่า~”   เสียงครางแผ่วสร้างความพึงพอใจให้กับปาจาเป็นอย่างมาก  ก่อนจะค่อยๆ  ดึงรั้งเสื้อนอน

ของพระลักษมณ์ให้หลุดออก  ในขณะที่ปากหนาก็ทำหน้าที่ฉกจูบดูดหัวนมแทนนิ้วที่สะกิดอยู่ตอนแรก 

เล่นเอาเสียวสะท้านไปทั่วสรรพางค์กาย   ถึงกับเผลอขยุ้มศีรษะสวยของปาจาอย่างไม่รู้ตัว


              “อือออ~” เสียงที่หลุดครางออกมากับปฏิกิริยาลดการต่อต้านของพระลักษมณ์ทำให้ปาจาได้ใจ 

ละเลงลิ้นชื้นกระหวัดกลืนหัวนมสีสดสลับต่อเนื่องซ้ายขวา  ในขณะที่มือหนาก็เคลื่อนลงต่ำลูบไล้แผ่วเบา  ก่อนจะค่อยสอด

เข้าไปในกางเกงนอนอย่างไม่เร่งร้อน  แล้วลูบไล้ยังแก่นกายที่โป่งพองจนคับแน่น  ทำเอาพระลักษมณ์ถึงกับสะดุ้งเฮือก 

เสียววูบตั้งแต่ท้องน้อยยันปลายเท้า


               “ซี๊ดดด~อ่า~”  อารมณ์นี้ไม่สามารถปฏิเสธได้เลยว่ารู้สึกดีมากแค่ไหน  ยามเมื่อมือใหญ่รวบจับ

อย่างนุ่มนวลแล้วขยับรูดรั้งช้าๆ  สลับวนนิ้วโป้งยังส่วนปลายที่ปริ่มน้ำเพิ่มความรู้สึกให้ร่างข้างใต้ไต่อารมณ์สูงขึ้นเรื่อยๆ   

ถึงกับบิดตัวส่ายเอวร่อนเกินควบคุมความต้องการที่ปีศาจรูปงามปรนเปรอให้

               สุดท้ายถึงกับเผลอหลุดครางกระเส่าเมื่อสัมผัสถึงความอุ่นชื้นที่ครอบครองยังแก่นกายแกร่ง   

จนต้องแขม่วท้องเกร็งกล้ามเป็นลอนสวยยังกะลูกระนาดดูเซ็กซี่ยิ่งขึ้นไปอีก  ส่วนริมฝีปากหนายังคงทำหน้าที่ดูดกลืน

และรูดรั้งแทนมืออย่างต่อเนื่อง


               “โอวววว~ซี๊ดดดด~”  เสียงครางพร้อมกับเด้งเอวสวนรับจังหวะรูดริมฝีปากสร้างความต้องการให้ปาจา

อยากครอบครองร่างโปร่งไร้ที่ติของพระลักษมณ์จนทนต่อไปไม่ไหว  ค่อยปลดพันธนาการออกจากร่างตนไปพร้อมกับ

ทำหน้าที่ปรนเปรอโอษฐ์กามอย่างต่อเนื่อง

               พระลักษมณ์พริ้มตารับสัมผัสที่ได้รับอย่างยากปฏิเสธถึงความรู้สึกสุขสมที่ได้รับ  แทบไม่ได้รู้ตัวสักนิด

ว่าขณะนี้ร่างตนไร้ซึ่งอาภรณ์ห่อหุ้มกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อนขาวโพลนในความมืด  ในขณะที่ร่างสูงใหญ่ของปีศาจรูปงาม

ก็ไม่ต่างกัน  กล้ามเนื้อสมส่วนของชายชาตรีแข็งแกร่งอุดมด้วยซิกแพ็คสวยยังกะรูปปั้นลูซิเฟอร์   ใบหน้าคมเข้มงามสมชาย

ที่สามารถกระตุกหัวใจใครต่อใครให้หวั่นไหวทุกครั้งยามเผลอมองเข้าให้

                และแล้วสัมผัสเย็นลื่นทางช่องประตูหลัง  ทำให้พระลักษมณ์ตัวแข็งชะงักไปชั่วขณะก่อนจะหดเกร็ง

เมื่อนิ้วยาวสอดแทรกเข้ามา  ถึงกับส่ายหน้าร่อนสะโพกหนี  แต่เพราะแรงดูดรูดรั้งจากริมฝีปากด้านหน้าทำเอาอารมณ์เตลิดลิ่ว 

เผลอแอ่นสะโพกยัดตามริมฝีปากของปีศาจรูปงาม   เปิดโอกาสให้นิ้วแกร่งสอดแทรกเข้าไปจนสุดก่อนหมุนคว้านหาจุดพิเศษ

จนเจอในที่สุดเมื่อร่างโปร่งกระตุกเฮือก หลุดเสียงซี๊ดปากอย่างแรง  เป็นสัญญาณให้รู้ว่าตรงนี้คือส่วนไวต่อสัมผัส

ต้องเน้นย้ำทันที


                    “ซู๊ดดด!!!  อื้อออๆๆๆ!!”   การส่งนิ้วกดเน้นบริเวณดังกล่าว  ทำให้บิดตัวเกลียวด้วยความเสียว

ทั้งข้างหน้าข้างหลัง   ในขณะที่ปาจาเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปอีก  เมื่อช่องทางผ่อนคลายลื่นไหลสะดวกกว่าเดิม   

ดวงตาคมเข้มเหลือบมองหน้าหล่อใสที่พริ้มหลับ  เชิดคางสูงอ้าปากหอบกระเส่าตามอารมณ์   แต่ก่อนที่จะเดินทางสู่ฝั่งฝัน

ปาจาผละออกยกขาขาวแข็งแกร่งขึ้นพาดบ่าแล้วโน้มตัวดันสูงไปข้างหน้า ทำให้ก้นขาวกลมลอยเด่นขึ้นล่อตาอย่างชัดเจน   

                     ช่องทางสีพีชกระชับแน่นจนทำให้คนมองใจเต้นรัวกระหน่ำ  ก่อนจะจับแก่นกายใหญ่โตสมกับ

รูปร่างเจ้าของจ่อชิดแล้วกดส่วนหัวชำแรกแทรกเข้าไปช้าๆ พระลักษมณ์เผลอจับไหล่หนาบีบอย่างแรงเพราะความเจ็บที่ได้รับ 

แต่ก็ยังรู้สึกน้อยกว่าคืนที่ผ่านมา   คงเนื่องจากเจลเย็นที่นำร่องและความลื่นไหลไม่ฝืดมากนัก  ถึงแม้ความคับแน่น

อุ่นร้อนที่กำลังเบียดแทรกจะทำให้เจ็บจุกอึดอัดไปหมด   แต่ก็ให้รู้สึกตื่นเต้นอยากเอาชนะต่อความรู้สึกนี้เช่นกัน 

                       พระลักษมณ์เม้มปากแน่น  ก่อนจะหายใจลึกยาวผ่อนการเกร็งของกล้ามเนื้อ กลับต้องสะดุ้งเฮือก

เมื่อปาจาดันพรวดทีเดียวมิดยันโคน


                      “โอ้ย!..อืมม!!!”  แม้จะเจ็บไม่น้อย แต่ความอดทนสูงทำให้ไม่ยอมร้องออกมา   

คงมีแต่หางตาที่ชุ่มน้ำแสดงให้เห็นว่าร่างโปร่งทรมานไม่น้อย   

                    ปาจาเห็นความอดทนที่มี  และความพยายามในการผ่อนเกร็งร่างกายทำให้รู้สึกสงสารเห็นใจ

แต่ความรู้สึกสุดท้ายทั้งรักและหลงไหลมากมายท่วมท้นจนล้นทะลักแล้ว   ตัดสินใจยกขาขาวแข็งแรงของพระลักษมณ์

ลงแนบสะโพกแล้วโน้มศีรษะลงบดจูบเพื่อให้คลายการเม้มริมฝีปาก  ก่อนสอดแทรกลิ้นชื้นเข้าไปกวาดต้อน

กระตุ้นความรู้สึกซ่านเสียวขึ้นมาอีกครั้ง

                    มือใหญ่ยังคงทำหน้าที่รวบจับแก่นกายแกร่งที่พาดหน้าท้องขาวของร่างโปร่งสาวรูด

เดินเครื่องให้อีกครั้ง  เรียกความรู้สึกเสียววูบจนต้องเหนี่ยวคอหนาลงมาบดจูบอย่างเร่าร้อน

                    ร่างงดงามสมชายของทั้งคู่สีผิวตัดกันยังกะภาพเขียนหายาก  ผิวสีแทนตัดได้ลงตัวกับผิวขาว

ซึ่งกำลังบดคลึงสะโพกโยกเบียดไปมา  ในขณะที่ริมฝีปากนัวจูบอย่างเร่าร้อน  ก่อนสะโพกแกร่งของปีศาจรูปงาม

จะยกสูงและอัดกระแทกกลับเข้าไปเน้นๆ หนั่นเนื้อบดกระทบกันสร้างความรู้สึกเสียววาบไปทั่วทั้งตัว


                    “โอววว...ซี๊ดดดด!!!..”  สองเสียงครางประสาน   ก่อนจะถอยสะโพกสุดความยาวแล้วอัดกระแทก

กลับเข้าไปอย่างต่อเนื่อง   ระยะห่างการถอยและกดกระแทกเข้าใส่ยังกะลูกสูบเครื่องยนต์ที่ออกตัวก่อนจะรัวเร็วกระชั้นขึ้น 

จนร่างข้างใต้ซึ่งรองรับการกระแทกกระทั้นสั่นคลอนไปตามจังหวะปะทะสนั่นหวั่นไหว


                   “พั่บบๆๆ..ปั๊ปปปปๆๆๆ!!!  อ่า~ซี๊ดดดๆๆๆ”  ไม่ต้องสนอีกแล้ว  เมื่อสัญญาณความพึงพอใจที่เร่งเร้ามา 

มีผลกระตุ้นให้ความฮึกเหิมของปีศาจรูปงามเดินเครื่องเต็มลูกสูบ   พาเอาทั้งคู่ครางระงมกับความเสียวกระสันที่ได้รับประหนึ่ง

มีประจุไฟฟ้านับแสนนับล้านวิ่งกระจายไปทั่วทั้งร่าง   

                   การเร่งเครื่องกระชันถี่มากขึ้นเรื่อยๆ  ในขณะที่มือหน้าคอยรูดรั้งชักสาวให้ร่างโปร่งไปด้วย  ซึ่งตอนนี้

แหงนหน้าเชิดคาง อ้าปากปล่อยเสียงครางกระเส่าอย่างลืมตัวไปแล้ว 


                  “ซี๊ดดดๆๆๆอ่าๆๆๆ..อืมมมๆๆ”    และแล้วในที่สุดอกขาวเนียนแกร่งก็ดันสูงกล้ามทองสวยเกร็ง

เป็นลูกระนาดก่อนจะกระตุกพ่นน้ำรักขาวขุ่นส่งแรงถึงปลายคาง  พาลเผื่อแผ่เลอะทั่วหน้าท้องปีศาจรูปงามที่แหงนหน้า

กัดกรามแน่นจนเส้นเลือดเอ็นคอปูน  เสยส่งแรงกระแทกแก่นกายใหญ่รัวกระหน่ำต่อเนื่อง  ก่อนจะรวบบีบสะโพกกลมขาว

ของพระลักษมณ์แน่นกระตุกปล่อยธารร้อนระอุเข้าไปยังผนังนุ่มด้านในที่ตอดรัดถี่ยิบ  สัมผัสรู้ถึงชีพจรจากแก่นกาย

กระตุกตึกๆๆๆ   ก่อนร่างเกร็งแน่นจะค่อยๆ ผ่อนทรุดโอบร่างโปร่งซึ่งนอนหายใจโยน  ไม่ลืมระดมจูบซับตามลำคอขาว 

แก้มเนียนใส  ขมับชื้นเหงื่ออย่างรักใคร่หลงไหล 


                    กลิ่นเหงื่อกลิ่นกายกลิ่นน้ำรักคาวคลุ้งผสมผสานตลบอบอวลห้อมล้อมทั้งสองคนให้เคลิบเคลิ้ม

ยังกะทั้งคู่หยุดโลกไว้ในวินาที  ไม่สนใจสรรพสิ่งรอบข้างนอกจากเสียงกระซิบทุ้มส่งผ่านข้างหูของพระลักษมณ์แว่วหวาน


                   “ผมรักคุณ   ผมรักคุณพระลักษมณ์”   ริมฝีปากหนาพรมจูบสลับเสียงกระซิบที่กระแทกหัวใจให้รัว

กระหน่ำรู้สึกพองโตขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ    ก่อนร่างใหญ่แข็งแกร่งจะค่อยถอดถอนแก่นกายออกช้าๆ  แล้วรวบอุ้ม

เอาร่างโปร่งของพระลักษมณ์เดินโทงๆ  เข้าไปชำระล้างในห้องน้ำทันที   เราต่างไม่รู้ว่าบทเพลงพิศวาสอันเร่าร้อน

สิ้นสุดลงแล้วหรือยัง  หรืออาจมีต่อในห้องน้ำอีกก็อาจเป็นได้  ตราบใดที่ปีศาจรูปงามสามารถร่ายมนต์สะกดให้

หัวใจของมานูเอลรูปหล่อลุ่มหลงมนต์พิศวาสจนยากไถ่ถอนหัวใจตนได้เช่นกัน....



                      เช้าลืมตาตื่นในอ้อมกอดของอกหนา  รู้สึกอุ่นใจเกินบรรยาย   แอบจ้องหน้าหล่อปานรูปสลัก

ของปาจาแล้วให้ร้อนวาบไปหมด  เมื่อนึกถึงคืนที่ผ่านมาว่าตนเร่าร้อนไปกับบทรักของปีศาจตนนี้แค่ไหน   

ค่อยขยับตัวเตรียมเลื้อยออกมาอย่างเนียนๆ   แม้จะรู้สึกขัดยอกบั้นท้ายไม่น้อย  แต่ก็ไม่กระไรมากสำหรับมนุษย์

ที่ผ่านการฝึกฝนร่างกายมาอย่างหนัก


                       “อืม   จะไปไหนครับ”   คำถามแสนสุภาพของคนที่ตายังพริ้มหลับ  แต่สัมผัสรู้ว่าร่างในอ้อมกอด

กำลังขยับออกจากอก


                      “จะเจ็ดโมงแล้ว  ต้องรีบลุกคุณก็เหมือนกัน  ไม่รีบแต่งตัวพากันหายหัวไม่ทันอาหารเช้า

คนได้สงสัยทั้งบ้านแน่”  พระลักษมณ์บอกกลับไป


                     “หึ..ใครจะสงสัย  ในเมื่อกายันต์  ธรรมตรัย  และนมอ่อนเค้ารู้กันแล้วนี่ว่าคุณเป็นของผม”   ตายห่า! 

ฟังพี่ท่านพูด   อยากถีบคนขี้เซาที่เอาแต่พูดไม่ลืมตาให้ตกเตียงชะมัด


                     “ช่างเหอะ!  อย่างน้อยคุณสิตากับหนูผาก็ไม่รู้นิ   แค่นี้ผมก็วางหน้าไม่ถูกแล้ว   

รักษาหน้าผมหน่อยดิครับด๊อกเตอร์”  เป็นครั้งแรกที่พระลักษมณ์เรียกตำแหน่งทางวิชาการของปาจา


                    “หึหึ!  เรียกซะเต็มยศเลยนะคุณ  ไม่สิจะให้ครบจริงๆ คุณต้องมีพันตำรวจเอกต่อท้ายให้ผมด้วย

นะครับ  ผู้กองพิษณุทรงพล”   ปาจาก็เล่นกลับเช่นกัน  ไม่ไหวเหลือจะทนกับมาดเล่นหัวของปาจา   

ดันร่างหนาออกให้พ้นแล้วเบี่ยงตัวลุกแต่กลับถูกรวบกอดดึงลงไปหอมแก้มอย่างไม่ทันตั้งตัว


                  “ฟอดดดด!!”  เล่นเอาหน้าเหวอไปทันที


                  “เฮ้ย! อย่ามาหื่นแต่เช้าขอร้อง  เมื่อคืนคุณก็ล่อผมจนขาสั่นแล้วหยุดเลย  ปีศาจบ้ากาม”   

เปลี่ยนสรรพนามให้เรียบร้อย   ปาจาจ้องหน้าแดงก่ำของพระลักษมณ์อย่างนึกรัก  ก่อนจะพูดขึ้นว่า


                 “ผมกลายเป็นปีศาจบ้ากามเพราะใครยั่วผมหละ”    คำพูดที่โยนคำถามกลับแบบไม่ต้องหาคำตอบ 

ทำให้พระลักษมณ์เอ๋อแดกไปอีกรอบ   เหมือนสมองสั่งการช้าเสียแล้วในการโต้กลับปีศาจรูปงามที่นอนเปลือยท่อนบน

ให้เสียวสันหลังตรงหน้า


                “คุณนี่มัน..ชิ..ผมจะอาบน้ำปล่อยได้แล้ว”    พอเห็นว่ายั่วพระลักษมณ์หน้าแดงจนหาทางเถียงไม่ออก

รู้สึกพอใจแล้ว  ปาจาก็ยอมปล่อยให้ไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวตามความต้องการ  ส่วนตนนอนเอาแขนหนุนหัว

มองตามร่างโปร่งผิวขาวที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อสมส่วนอย่างไร้ที่ติจนเพลินตา  และต้องยอมรับว่า

พระลักษมณ์เป็นชายคนแรกที่ปลุกความรู้สึกของหัวใจตนซึ่งหลับไหลให้ตื่นขึ้นมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง   รอยยิ้มอย่างมีเสน่ห์

จึงผุดขึ้นบนริมฝีปากหนาได้รูปโดยที่อีกคนไม่มีโอกาสได้เห็น   หากแม้จะเอะใจหันมามองคงได้ตะลึงกับยิ้มพิฆาต

ปล่อยฟีโรโมนจนอ่อร่ากระจายรอบตัวปีศาจรูปงามที่โชว์แผงอกแกร่งหนั่นแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อแข็งแรง

ปานรูปสลักลูซิเฟอร์



                     จังหวะปาจาเปิดประตูห้องออกมาพร้อมกับร่างโปร่งต่างต้องชะงัก  เมื่อเจอสิตา

กำลังเปิดประตูห้องตรงข้ามออกมาเช่นกัน

                     ใบหน้าสวยเรียบเย็นขมวดคิ้วแปลกใจไม่น้อย  ที่เห็นปาจากับพระลักษมณ์

ออกมาพร้อมกันในห้องของหนุ่มหล่อหน้าใส   แต่โดยมารยาทสิตาก็ไม่ได้ถามแค่ทักทายปกติ


                     “สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณจา  คุณพระลักษมณ์”   ปาจายิ้มให้ ไม่แสดงอาการใดๆ ในขณะที่อีกคน

แทบเก็บอาการไม่อยู่  ต้องเนียนแกล้งทักกลับไปว่า


                    “คุณสิกำลังจะไปทานมื้อเช้าใช่เปล่าครับ”  คำถามของพระลักษมณ์  ทำให้สิตาต้องยิ้มตอบ

พร้อมกับพยักหน้าตอบรับ


                    “ดีเลยงั้นไปพร้อมกันสิครับ  ผมกับคุณจากำลังจะไปพอดี”   พระลักษมณ์พูดจบ  ปาจาผายมือ

ให้เกียรติสิตาเดินนำในขณะที่ทั้งสองตีคู่ตามหลังร่างสวยเอวบางได้สัดส่วนของสิตา   ปาจาหันมาสบตาร่างโปร่ง

แถมอมยิ้มล้อเลียนให้อีก  ในขณะที่พระลักษมณ์ถลึงตาใส่ประมาณเกือบไปแล้วไหมละ แต่ปาจาหาได้สน

มียักไหล่แบบไม่แคร์อีกต่างหาก   อย่างถีบก้นปาจาให้กระเด็นติดข้างฝาจริงๆ ท่าทางน่าหมั่นไส้ชะมัดให้ตายเหอะ

                       มื้อเช้าเป็นปกติ   สิตาก็ไม่ได้มีคำพูดอะไรเกี่ยวกับที่พบทั้งสองออกจากห้องด้วยกัน   

ทำให้บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเป็นไปแบบทุกวัน   หลังจากนั้นต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปทำหน้าที่ตนเอง   ส่วนพระลักษมณ์

โดนปาจาลากให้มาช่วยงานเอกสารในห้องทำงาน

                     ปาจาให้ช่วยตรวจเอกสารต่างๆ  ซึ่งเป็นธุรกิจของคุ้มดงพญามีอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว   

แต่พระลักษมณ์ก็ทำความเข้าใจไม่ยากและช่วยงานปาจาโดยไม่บ่น   ความจริงหน้าที่นี้เป็นของธรรมตรัย วันนี้เป็นวันสำคัญ

ซึ่งธรรมตรัยต้องไปจัดเตรียมพิธีชำระล้างจิตมารให้กายันต์  ดังนั้นทั้งคู่จึงขลุกกันอยู่ในห้องใต้ดิน 

พระลักษมณ์เลยต้องอยู่ช่วยงานปาจาแทน


                       “คืนนี้ผมไปดูพิธีชำระล้างจิตมารให้คุณยันต์ได้หรือไม่” คำถามของพระลักษมณ์ 

ทำให้ปาจาชะงักมือที่กำลังจรดปากกาไล่เซ็นเอกสาร ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาตอบว่า


                      “ได้สิ  คุณไปพร้อมผมแหละ  แต่หลังจากนั้นต้องปล่อยให้ธรรมตรัยกับกายันต์

เค้าอยู่ตามลำพังกันสองคน  เราดูจนจบพิธีไม่ได้”   ปาจาตอบกลับมาพาให้สงสัยเข้าไปใหญ่


                      “อ้าวทำไมละ?  พิธีชุบกระสุนเงินกับหัวใจมารก็ดูไม่ได้เหรอ”  อดไม่ได้ต้องถามกลับไปทันที


                      “นั่นมันเริ่มทำก่อนได้ดูอยู่แล้ว  แต่ตอนชำระล้างจิตมารคุณอาจได้เห็นกายันต์คืนร่างกับตา 

ปกติจะคืนร่างเฉพาะคืนพระจันทร์ดับ  แต่ผมบอกแล้วไง  หากนำหัวใจมารต้นแบบแช่ในอ่างพิธีแล้วกายันต์ลงน้ำเมื่อไหร่

เค้าจะคืนร่างมารทันที   แต่พอชำระล้างคืนสู่ร่างมนุษย์แล้วเราต้องกลับออกมา  ทีเหลือเป็นหน้าที่ของธรรมตรัยที่จะต้อง

ถวายพรหมจรรย์ดึงหัวใจมนุษย์คืนให้กายันต์อย่างถาวร”  คำตอบของปาจาทำเอาพระลักษมณ์อึ้งไปเลย 

ก่อนจะถามตามที่สงสัย


                   “อย่าบอกพวกเค้าต้องร่วมรักเหมือนที่เราทำ”   คำถามซื่อๆทำให้ปาจาต้องชะงัก

อดยิ้มไม่ได้  เพราะพระลักษมณ์พูดคำว่าเราไม่ขัดเขินสักนิดหรือไม่รู้ตัวละมั้ง


                  “ใช่  แตกต่างตรงที่ทั้งคู่ไม่มีร่างแฝงเหมือนเรา   ธรรมตรัยครองเพศพรหมจรรย์มาเพื่อพิธีนี้โดยเฉพาะ 

เค้าไม่เคยยุ่งเกี่ยวทั้งหญิงทั้งชายมากว่า28  ปี  เค้ายอมสละพรหมจรรย์เพื่อรับใช้ตระกูลผมตั้งแต่ต้น   หากกายันต์ไม่ได้ร่วมรัก

กับธรรมตรัย  พิธีชำระล้างจิตมารดึงหัวใจและวิญญาณความเป็นมนุษย์ก็ไม่สมบูรณ์  วันใดที่จิตมารอีกตัวใช้คาถาสะกด

กายันต์ได้ก็สามารถบังคับไปเป็นบริวารมันได้เช่นกัน  เพราะงั้นพวกเค้าจึงต้องอาศัยศีลพรหมจรรย์ของธรรมตรัย

ที่รักษามากว่า  28  ปีเป็นการตัดสายสัมพันธ์มารออกจากร่างและวิญญาณกายันต์ให้สิ้นซาก”  คำตอบของปาจา

ทำให้พระลักษมณ์ถึงกับหน้านิ่ว  อดตั้งคำถามต่อไม่ได้


                       “ไม่อยากเชื่อว่ามีคนเสียสละตนเองเพื่อเรื่องนี้ไม่น้อย  ผมแอบสงสัยทำไมไม่ใช่พรมจรรย์ผู้หญิง

ใยถึงใช้ของผู้ชายหืม”  พระลักษมณ์ถามตามข้อสงสัยไม่จบไม่สิ้น  แต่ปาจาก็ไม่นึกรำคาญที่ไขข้อกังขาให้ฟัง


                      “ไม่ได้โดยเด็ดขาด เพราะผู้หญิงใช้กับพิธีนี้ไม่ได้  เนื่องจากผู้หญิงเป็นพรหมจรรย์ที่มีมลทินทางเลือด

และฤดูขาว  ไม่บริสุทธิ์และไม่ขลังเท่ากับศีลพรหมจรรย์ของบุรุษ  นอกจากจะถือครองพรหมจรรย์แล้ว  ยังต้องรักษาศีลห้า

ให้ครบด้วยตรงนี้แหละคือหัวใจหลักเลยเชียวหละ  ผมเองยังทำไม่ได้เต็มร้อยเลยสำหรับศีลห้า”  คำตอบของปาจา

ทำให้พระลักษมณ์ถึงกับพยักหน้าเข้าใจ  แต่ก็อดเปรยออกมาอีกจนได้ตามนิสัยช่างคิดของตน


                      “มิน่าคุณเลขาถึงทำชีวิตไม่มีสีสันปั้นหน้าเย็นชาได้ตลอด 24  ชั่วโมง  เป็นเพราะแบบนี้นี่เอง   

คุณกายันต์กับคุณนี่ได้ทั้งขึ้นทั้งล่องเลยเนอะ”  ไปๆมาๆ ลงท้ายแขวะปาจาซะงั้น


                      “ใครบอกคุณ  เสร็จพิธีผมเชื่อว่ากายันต์จะรับผิดชอบธรรมตรัยเหมือนที่ผมรับผิดชอบคุณแน่นอน   

เพราะหัวใจมนุษย์ของกายันต์จะไม่สามารถรักใครได้อีกแน่ยามที่ได้เสพสังวาสรับเอาพรหมจรรย์ของธรรมตรัยไปแล้ว 

เพราะนั่นคือลิขิตเดียวที่ไม่มีใครหลีกพ้นเหมือนผมที่หลงรักคุณเข้าให้เช่นกัน”   แต่สุดท้ายคำพูดที่ตั้งใจหยอดพระลักษมณ์ 

ก็ทำให้ร่างโปร่งรีบก้มหน้าสนใจเอกสารต่อทันที  แบบไม่สามารถหาคำมาโต้แย้งได้อีก  แพ้ทั้งคำพูดทั้งสายตาคมเข้ม

ที่ส่งมาให้จนแก้มใสร้อนซะแทบระเบิด  ให้ตายไม่น่าหาเรื่องใส่ตัวเลยจริงๆ  สุดท้ายวนเข้าตัวจนได้


                           “ก๊อกๆ  ก๊อกๆ”   เสียงเคาะประตู  เบรคอาการเขินจนอยากมุดกองเอกสาร

ของพระลักษมณ์ไว้ได้ทัน   ทำให้ปาจาต้องเอ่ยอนุญาตให้เข้ามาได้


                            “เชิญ”   และแล้วเป็นร่างของเลขาเย็นชาที่เปิดประตูเข้ามา  มีเหลือบมองพระลักษมณ์

และยักหน้าให้เป็นการทักทาย  ก่อนจะหันไปหาปาจาแล้วพูดขึ้นว่า


                            “สิงห์คำหัวหน้าคนงานแจ้งว่า  พบศพครูรัสสากับรถยนต์ของเธอเลยทางเข้าคุ้ม

ประมาณกิโลกว่าอยู่ข้างทาง ตอนนี้แจ้งสารวัตรคมสันแล้วครับ”   คำรายงานไม่แสดงความตื่นเต้นกับสิ่งที่บอกสักนิด 

แต่คนฟังอย่างพระลักษมณ์ถึงกับอึ้งแดกไปแล้ว  เป็นไปได้ยังไงครูรัสสาแสนสวยรวยเสน่ห์เห็นกันอยู่หลัดๆ

จะมาตายกระทันซะงั้น   ปาจานิ่งไปเป็นครู่ก่อนจะตอบกลับไปว่า


                            “ไปดูกัน”  พูดจบเจ้าคุ้มรูปงามลุกพรวดจากเก้าอี้  ก่อนจะก้าวเดินออกประตู

พระลักษมณ์รีบร้องตามทันที


                            “ผมไปด้วย”  ???????????????




มาต่อให้แล้วนะคะ  หวังว่าคงถูกใจทุกท่าน

ขอบคุณกับทุกเป็ดทุกกำลังใจที่กดให้อย่างต่อเนื่อง

เพราะกำลังใจดีเช่นนี้  ข้าพเจ้าจึงไม่อยากให้พวกท่านรอนาน

ขอให้มีความสุขกับตอนนี้  สัญญากำลังใจมีให้รับรองไม่ทิ้งนานแน่นอน

Luk. :pig4:




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-10-2011 20:03:46 โดย luxilove »

ออฟไลน์ bennnyyy

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 791
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +57/-0
อยากจะกรี๊ดดดดดดดดดดดด ลายเซ็นต์ :impress3: ดีใจมากค่ะ

+100000000 ตรง ปล.

+1 :กอด1:คนเขียน เพราะเค้าให้ได้คนละแค่นั้น จริงๆอยากให้มากกว่านี้ค่ะ

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-10-2011 20:59:30 โดย bennnyyy »

ออฟไลน์ praseat

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 165
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-4
เหอๆ...เสร็จโรงเรียนปาจาอีก...มีครั้งที่หนึ่งย่อมมีครังที่สองเสมอ....อิอิ :-[ :-[ :-[

bow55

  • บุคคลทั่วไป
 :กอด1: :L2: :-[หลงปีศาจเข้าแล้วล่ะ คุคุ

ออฟไลน์ reborn23

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 369
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
เริ่มด้วยความหวาน  ตามด้วยความเร่าร้อน  ตบท้ายด้วยความอิ่มเอม :jul1:
อยากอ่านคู่กายันต์  กับ  คุณเลขามั้งจัง 
 :pig4:

Crossley

  • บุคคลทั่วไป
รัสสาตายแล้ว!!  :laugh:
 :เฮ้อ: ตายได้ยังง้ายย

ออฟไลน์ Heisei

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 405
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
เรื่องนี้ต่อให้ลงเร็วขนาดไหนก็ไม่พออ่านอยู่ดี  :z3:
เสพติดขั้นรุนแรง  (ขนาดพรุ่งนี้มีสอบยังมานั่งกดรีเฟรชรอ)

ว่าแต่ว่าเกิดเรื่องขึ้นแล้วล่ะสิ !!
เป็นนิยายที่เดาทางยากจริงๆค่ะ
(ถึงได้ติดขนาดดดดดดด)

ออฟไลน์ April❤

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 456
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-2
ยิ่งอ่านยิ่งหลงคู่นี้> <
พระลักษมณ์น้อยเสร็จปาจาอีกแว้ววว
รออ่านคู่คุณเลขา
ขอบคุณคุณลักค่ะ ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-10-2011 21:25:02 โดย Mig »

ออฟไลน์ poypoy

  • ไม่ว่าจะเป็นอะไร จงเป็นสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 444
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +996/-4
    • PoyPoy
เร้าร้อนกันน่าดู อย่างที่ลักพูดนั้นแหละ  :-[

สองพี่น้องนี่ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง เป็นกำลังใจให้คนแต่ง~ สู้!

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด