@@@รบกวนอ่านก่อนให้เข้าใจนะคะเปิดโอนสำหรับผู้ต้องการเก็บหนังสือเรื่อง "เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้" ไว้เป็นที่ระลึก
ปิดโอนเงินถึง 10 ตุลาคม 2554 งดจองงดโอน เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้เรื่องราวความมหัศจรรย์ของความรักที่เปลี่ยนแปลงผู้ชายคนหนึ่งไปทั้งชีวิต
เมื่อนักเรียนทุนผู้อยู่ในกรอบตามแบบแผนของเด็กดี
ต้องมาพบเจอกับเด็กช่างกลรูปหล่อหุ่นล้ำแต่ร้ายกาจสุดขั้ว
....ความสัมพันธ์ทางกายโดยไม่เต็มใจกลับกลายเป็นความผูกพันหัวใจของทั้งคู่
ความรัก...เปลี่ยนจอมวายร้ายให้กลายเป็นคุณชายแสนดี
ความรัก...เปลี่ยนผู้ชายธรรมดาให้กลายเป็นสาวสวยสมบูรณ์แบบ
ความรัก...เปลี่ยนคนเดียวดายให้หายขาดเมื่ออีกคนเข้ามาเติมเต็ม
พบกับรูปแบบความรัก....ที่เปลี่ยนทุกสิ่งได้...มากกว่าที่คุณคิด
เนื้อหาสองเล่มขนาด B6 (เท่าหนังสือการ์ตูน)
หนาเล่มละประมาณ 330 หน้า ชุดหนึ่งมีสองเล่ม
ขายเป็นชุดราคา 700 บาท (รวมค่าจัดส่งทางไปรษณีย์แล้ว)
สนใจโอนเงินตามรายละเอียดด้านล่างค่ะ
รายละเอียดการโอนเงิน:
ธนาคาร.........กรุงเทพจำกัด............สาขา สามแยกไฟฉาย...................
เลขที่บัญชี......159-0775-696...............................
บัญชีออมทรัพย์ชื่อบัญชี....นางสาวกฤติชฌานันท์ ก้อนแก้ว (Kritchayanan)........
หลังจากโอนเงินแล้ว ส่งอีเมล์มาที่ luxilove_19690 แอท hotmail ดอท com พร้อมข้อมูลต่อไปนี้:
Subject: แจ้งโอน เพราะรัก....จึงเปลี่ยนได้
ชื่อ+นามสกุล : (ส่งแบบลงทะเบียนรบกวนขอชื่อ-นามสกุลเต็มนะคะ)
จำนวนที่สั่ง : (เช่น 1 ชุด, 2 ชุด etc.)
ที่อยู่สำหรับจัดส่ง : ____________________________
วัน/เวลาที่โอน : ______________________
จำนวนเงินที่โอน : (ถ้าเป็นไปได้ขอให้โอนแบบมีจุดทศนิยม จะได้เช็คง่ายค่ะ เช่น 700.10 หรือ 700.20 บาท)
หมายเลขอ้างอิงการโอน: ____________________
**หรือจะสแกน/ถ่ายรูปสลิปแล้วแนบไฟล์มาก็ได้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
Luk.

มนต์มาร
Part 15
ยิ้มสะกดของจริง
.
.
.
.
.
พระลักษมณ์ยังอึนๆมึนๆ หลังปาจารวบรัดเป็นแฟนเรียบร้อยโรงเรียนปาจาไปแล้ว ก่อนจะพาแฟนซิงๆ
ไปดูงานในไร่พบปะพูดคุยคนงานกว่าสองพันคน การพาพระลักษมณ์ตะลอนดูกิจการของคุ้มดงพญาครั้งนี้ ถือเป็นการ
เทคแคร์ส่วนตัวครั้งแรกสำหรับเจ้าคุ้มรูปหล่อเลยก็ว่าได้
แลดูใส่ใจเป็นพิเศษสำหรับปาจาที่คอยอธิบายกิจการต่างๆ ให้พระลักษมณ์ฟัง จนคนงาน
พลอยแปลกใจไปตามๆกัน ที่เจ้าคุ้มรูปงามซึ่งปกติออกจะวางตัวจนเคยชินกับบุคลิกหน้านิ่งเป็นกิจวัตร ช่างแตกต่าง
วันนี้สิ้นเชิงเพราะเจ้าคุ้มเล่นยิ้มไม่หุบซะงั้น
ความสุขฉายชัดบนใบหน้าเปื้อนยิ้ม ทำเอาคนงานสาวๆ แทบละลายตามกันเป็นแถว นับเป็นสิ่ง
มหัศจรรย์ในรอบยี่สิบกว่าปีเลยก็ว่าได้ คนงานเก่าแก่ถึงกับอึ้งพากันชำเลืองมองเจ้านายตนเอง พลอยมุ่งความสนใจไปยัง
หนุ่มร่างโปร่งจนคอแทบเคล็ดไปโดยปริยาย
ทั้งคู่ตกเป็นเป้าสายตาและกลายเป็นจุดสนใจบรรดาคนงานทันที ทุกก้าวย่างที่ตีคู่เดินกันอยู่นั้น
ร่างสูงใหญ่ของปาจาทำตัวสบายแถมอารมณ์ดีอีกต่างหาก หนุ่มหล่อหน้าใสก็คอยซักถามข้อสงสัยด้วยเช่นกัน ยิ่งทำให้
บรรยากาศรอบตัวของทั้งสองเปล่งออร่าปล่อยฟีโรโมนจนยากละสายตาจากได้
ดูผิดวิสัยเข้าไปใหญ่เมื่อเจ้าคุ้มรูปงามไม่ออกอาการเบื่อหน่ายเลยซักนิด กลับยินดีตอบคำถาม
ที่ปากได้รูปสีสดของร่างโปร่งเอ่ยถามทุกประโยคอีกต่างหาก สาวน้อยสาวใหญ่อายม้วนกันเป็นแถว ยามที่ทั้งคู่หยุดแวะ
ซักถามเกี่ยวกับงานที่พวกเค้ากำลังลงมือทำกันอยู่
ร้อยวันพันปีเจ้าคุ้มรูปงามต้นเหตุที่ทำให้สาวๆ มากมายถวิลหากระทั่งเก็บเอาไปฝัน ไม่เคยลงมา
ใกล้ชิดกับพวกเธอถึงขนาดนี้ แถมครั้งนี้ได้กำไรเล่นพ่วงหนุ่มหล่อหน้าใส ซึ่งยืนตีคู่หน้าแดงแปร๊ดเพราะแดดกำลังร้อน
มาด้วยอีกต่างหาก ยิ่งเพิ่มดีกรีให้สาวๆเคลิ้มตามกันไปจนหมดแล้ว
หลังพาพระลักษมณ์เดินสำรวจกิจการแวะทักทายคนงานสมควรแก่เวลาแล้ว ปาจาก็ได้ฤกษ์พาแฟน
สดซิงกลับยังเรือนไทย เพราะใกล้เวลามื้อเย็นเต็มแก่แล้วด้วย ทั้งสองกลับมาถึงเวลาอาหารขึ้นโต๊ะพอดีเป๊ะ ต่างปลีกตัว
ไปล้างหน้าล้างมือทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำก่อนตีคู่เดินมายังห้องอาหาร
วันนี้ธรรมตรัยแจ้งล่วงหน้าให้ปาจาทราบก่อนแล้วว่า จะมีแขกพิเศษร่วมโต๊ะด้วย คนแรกคือครูรัสสา
สุดสวยของหนูผา หลังจากวันที่เสียอารมณ์ในห้องสมุดจนต้องผลุนผลันออกไปกระทันหัน เพิ่งมาวันนี้แหละที่พระลักษมณ์
จะได้เจอเธออีก
ส่วนอีกคนสารวัตรคมสัน ไม่รู้ขานี้โผล่มายังไงจนต้องเชิญร่วมโต๊ะตามมารยาทแถมครั้งนี้ฉายเดี่ยว
อีกต่างหาก สมาชิกทุกคนนั่งกันพร้อมหน้า ต่างหันมามองปาจากับพระลักษมณ์ที่กำลังเดินเข้ามายังโต๊ะอาหาร ทุกคน
พร้อมใจส่งยิ้มทักทายไปให้ ยกเว้นครูรัสสากับสิตาหน้าเจื่อนไปแล้วทั้งคู่ ปาจาอาศัยมารยาทเจ้าบ้านทักทาย
สารวัตรคมสันขึ้นมาก่อน
“สวัสดีครับสารวัตร ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้อยู่ต้อนรับ บังเอิญผมติดดูงานในไร่ด้วย” พูดจบ
ไม่รอให้ใครแทรกถามให้เสียเวลา ถือโอกาสแนะนำคนข้างตัวกับชื่อที่ไม่คุ้นหู เรียกคำถามขึ้นบนใบหน้าแต่ละคน
แตกต่างกันไป ยกเว้น กายันต์ ธรรมตรัย และนมอ่อน ยังคงวางหน้าเป็นปกติ หนูผาตัวน้อยตาโตอ้าปากค้าง
เมื่อรับรู้ข่าวใหม่ฮ็อทนิวส์
กายันต์ส่งยิ้มให้พระลักษมณ์แม้จะดูฝืดเฝือนไปบ้าง แถมออกแววผิดหวังนิดๆ แต่ก็ยังโอเคอยู่
ในขณะที่สิตา ครูรัสสา และสารวัตรคมสันต่างแสดงคำถามบนใบหน้าอย่างชัดเจน ปาจาจึงหันมาพยักหน้าให้พระลักษมณ์
แยกย้ายลงนั่งประจำที่ให้เรียบร้อย ก่อนตนจะนั่งประจำตำแหน่งหัวโต๊ะ แล้วเริ่มต้นเล่ารายละเอียดตามสคริปต์ที่เตี๊ยมไว้
ก่อนหน้าแนะนำอย่างเป็นทางการขึ้นอีกครั้งว่า
“ความจริงแล้วรพินทร์กับพระลักษมณ์เค้าเป็นคู่แฝด แต่ทางผมไม่รู้มาก่อน ที่สำคัญรพินทร์
ได้เสียชีวิตไปแล้ว พระลักษมณ์จึงเป็นตัวแทนคุณอาไพรภพมารับสิทธิ์ตามพินัยกรรม ที่เจ้าตัวเค้าไม่ยอมเปิดเผยก่อนหน้านั้น
เพราะต้องการทำความคุ้นเคยให้แน่ใจก่อนมั้งครับ เราต่างไม่เคยเจอหน้ากันเสียด้วย พระลักษมณ์เลยแสดงตัวเป็นรพินทร์
เพื่อความแน่ใจส่วนตัว
แต่ตอนนี้ทุกอย่างลงตัวไม่มีอะไรต้องกังวล ผมชี้แจงแบบนี้คงไม่มีใครตั้งคำถามอีกนะ ถ้างั้นเชิญ
ทานอาหารกันเลยดีกว่า” พูดจบ เจ้าคุ้มรูปงามก็ส่งสัญญาณให้คนรับใช้บริการตักข้าวเป็นการตัดบทไปในตัว
ทุกคนจำต้องรูดซิปปากโดยปริยาย เป็นอันรู้กันดีไม่ควรขยับปากพูดในเวลาทานนอกจากเคี้ยวอาหารอย่างเดียว
คงต้องรอช่วงผลไม้ปิดท้ายนั่นแหละ ถึงจะสามารถคุยกันได้
ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาที่สารวัตรคมสันรอคอยใจจดใจจ่อ เมื่อคนรับใช้เคลียร์ทุกอย่างออกจากโต๊ะ
วางผลไม้สองจานใหญ่ลงมาแทน สารวัตรไม่ยอมปล่อยเวลาผ่านไปแม้เสี้ยวนาที ความจริงแล้วที่อุตส่าห์มาเป็นการส่วนตัว
ในครั้งนี้ นอกจากสืบเบาะแสเกี่ยวกับคดีแล้ว หนุ่มหล่อหน้าใสเพิ่งเซอร์ไพรส์ข้อมูลใหม่ต่างหากคือคนที่ทำให้ต้อง
วางแผนขอร่วมโต๊ะมื้อค่ำ สารวัตรจึงรีบเอ่ยปากทันที
“คุณพระลักษมณ์ทำผมอึ้งเลย ตอนที่เข้าใจว่าคุณเป็นสาวหล่อผมแอบหลงเสน่ห์ไปแล้ว
พอรู้ว่าแท้จริงแล้วคุณเป็นหนุ่มหล่อต่างหาก ผมถอนตัวไม่ขึ้นเลยทีนี้ พอจะบอกได้ไหมครับมีคนในดวงใจหรือยัง?”
คำถามที่พาเอาทั้งโต๊ะต่างหยุดการกระทำทุกอย่างลงฉับพลัน พร้อมใจหันมองคนถามแบบไม่ต้องนัดล่วงหน้า
ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าสารวัตรหน้าเข้มรูปหล่อจะเปิดประเด็นนี้ขึ้น พระลักษมณ์ถึงกับตาโตชะงักไปแล้ว
ยังไม่ทันอ้าปากตอบ เจ้าคุ้มรูปงามชิงพูดเสียก่อน
“หึหึ! สารวัตรตั้งคำถามเชิงลึกแบบนี้ สนใจอะไรเป็นพิเศษหรือครับ?” หน้าตาซึ่งเปื้อนยิ้ม
กลับมานิ่งขรึมเย็นชาดังเดิม เล่นเอาสารวัตรคมสันต้องเลิกคิ้วนึกแปลกใจไม่น้อย สายตาผู้ชายพอมองออก
ยังกับปาจากำลังหวงพระลักษมณ์เข้าให้ แต่เพื่อพิสูจน์ให้แน่ใจแม้ตนจะสนใจหนุ่มหน้าใสก็เถอะ สารวัตรอดหยอดต่อไม่ได้
“ครับ! ผมสนใจคุณพระลักษมณ์เป็นพิเศษจริงๆ ต้องการทำความรู้จักเป็นการส่วนตัว
ต้องขอโทษคุณพระลักษมณ์ด้วย ผมไม่มีเจตนาเป็นอื่นหากให้โอกาสถือเป็นเรื่องดีสำหรับผมเชียวหละ” สารวัตรพูดจบ
พระลักษมณ์ปั้นหน้าไม่ถูกอยากมุดโต๊ะดำดินหนีชะมัด ไม่อยากเชื่อเลยไปๆมาๆ ทำไมถึงได้เป็นที่ต้องการ
ของเพศเดียวกันซะงั้น ขณะที่ปีศาจรูปงามกำลังจะกลายร่างเป็นลูซิเฟอร์แล้วตอนนี้ พระลักษมณ์เหมือนจะรับรู้รังสีอำมหิต
ที่เริ่มก่อตัวปะทุจากหัวโต๊ะ เกรงจะได้เห็นร่างแฝงมีปีกมีเขางอกขึ้นมาอีกครั้ง จึงรีบชิงตอบกลับไปเสียก่อนว่า
“ให้เป็นเพื่อนยังพอไหวครับสารวัตร แต่ถ้าให้พิจารณาเกินกว่านั้น ต้องขอปฏิเสธและบอกตามตรงว่า
สารวัตรอย่าพยายามเลยครับ ไม่ใช่ผมนึกรังเกียจอะไรหรอก ผมอยากให้สารวัตรมองคนอื่นดีกว่า อย่ามาเสียเวลากับผมเลย”
พระลักษมณ์ปฏิเสธชัดเจน จะว่าไม่ใช่ทางของตนก็พูดได้ไม่เต็มปาก ปัจจุบันเพิ่งกลายเป็นแฟนปีศาจรูปงามไปหมาดๆ
ซึ่งคนที่คิดอยู่ในใจเจ้าตัวกำลังปั้นหน้านิ่งแอบยิ้มอยู่หัวโต๊ะหลังได้ยินคำตอบออกจากปากพระลักษมณ์
“ขอบคุณครับที่รับผมเป็นเพื่อน เอาเป็นว่าที่เหลือขอผมได้แสดงความจริงใจเป็นการพิสูจน์ดีกว่า
เผื่อคุณพระลักษมณ์เปลี่ยนใจ โบราณว่าน้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน นับประสาอะไรหัวใจอ่อนๆ จะไม่ไหวตาม
เชียวหรือครับ ฮ่าๆๆๆ!” ประโยคท้ายติดหยอดปนขำ ทำเอาทุกคนต้องอมยิ้มตามคำพูดแกมหยอกของสารวัตร
แม่แต่หนูผาเด็กหญิงตัวน้อยยังอายม้วนเลย
ส่วนพระลักษมณ์ได้แต่อึ้งอ้าปากค้างมองหน้าสารวัตรหน้าเข้มแบบจนปัญญา ยกเว้นเจ้าคุ้มรูปงาม
บัดนี้สวมวิญญาณปีศาจเชิญองค์ลงไปแล้ว นอกจากจะหน้านิ่งแล้วยังปล่อยรังสีกดดันทำให้บรรยากาศผ่อนคลายอึมครึมขึ้น
โดยไม่ต้องเอ่ยปากสักนิด ครูรัสสาซึ่งมองท่าทางปาจาออก เพราะลอบสังเกตอยู่ตลอดเวลา จำต้องแก้ไขสถานการณ์
เปลี่ยนเรื่องคุยขึ้นมาทันที
ต่อด้านล่าง