- 2 - “จอมครับ...จะรีบเดินไปไหน” ผมเรียกไว้ก่อนจะก้าวไปไกล
“หมดอารมณ์ซ้อมแล้ว พอเหอะ..ไปหาไรทานในแคนทีนดีกว่า” พูดจบก็เดินลิ่วไปแล้ว...
ผมเลยก้าวตามเมียไปทันที...
มาถึงแคนทีนของสโมสร เราต่างสั่งเครื่องดื่มพร้อมของว่างมาทาน..ก่อนที่ผมจะต่อสาย
โทรหาพี่สอนไปด้วย
“ครับคุณบอมย์” พี่สอนรับสายปุ๊ป..ผมสั่งงานปั๊ป
“พี่ไปรับน้องปิกมาที่สโมสรยิงปืนxxx..ตอนนี้เลยนะผมรออยู่” “ได้ครับ...ไม่เกินยี่สิบนาทีผมจะพาคุณปิกไปถึงครับ..” “ดีครับ...ผมฝากด้วย” พูดจบผมวางสาย....เมียผมทำเมินอ่านนิตยสารพร้อมจิบกาแฟไปด้วย...
หึ...เก็กชะมัด..ทั้งที่หูผึ่งแล้วเหอะ
“จะไม่ถามสักคำหรือครับ ให้พี่สอนไปรับน้องปิกมาทำไม” ผมถามลองเชิง จอมเงยหน้ามอง
ก่อนจะเลิกคิ้วสูง...ไม่พูดไม่จา...ใครสอนให้ทำท่าทางแบบนี้เนี่ยะ...มันน่าจับกดชะมัด
“หึ..อยากบอกก็บอกสิ..จะรอให้ถามทำไม” น้าน!...ให้มันได้อย่างงี้..
“
ก็ได้ครับ...พี่รับปากปิกว่าจะช่วยเคลียร์เรื่องพ่อของเด็กในท้องให้เค้า ก็ไอ้ขจรที่พี่เล่าให้ฟังไง...
โอกาสดีมันมาที่นี่..พี่จะให้ปิกมาเคลียร์ให้จบทีเดียวเลย” ผมอธิบายให้ฟัง
“อืม...” จอมตอบหน้านิ่งก่อนจะก้มอ่านนิตยสารต่อ...พนักงานสาวๆขายเครื่องดื่มในแคนทีน
สองสามคน มองมาที่โต๊ะผมตลอด...พอหันไปพวกเธอก็เขินหน้าแดง..หึแอบมองเมียผมแน่เลย...ไอ้เทพบุตรแม่งไม่สนฟ้า..
ยังนิ่งได้อีก...
ผมขอตัวลุกมาเข้าห้องน้ำปวดฉี่...ระหว่างกำลังกลับออกมา แอบได้ยินพนักงาน
ทำความสะอาดหญิงสองคนคุยกันว่า
“
พวกอีตาล..อีนกมันไม่ยอมขนผ้าปูโต๊ะมาให้สักที...เดี๋ยวน้ารำคาญให้มันมาซักเองเลยนิ...
เอ็งไปตามมันอีกทีสินังจิ๋ว”
“แล้วมันทำไมไม่ยอมเอามาให้หละน้าไฝ..” “
ไม่รู้มัน...ถามมันดันบอกรอเทพบุตรสุดหล่อโต๊ะริมหน้าต่างเช็คบิลก่อน...เห็นมันว่าผู้ชายหน้าตาหล่อมาก
สองคนนั่งกินกาแฟอยู่...ยังกะดาราหนัง....คนหนึ่งผู้ใหญ่หน่อยหุ่นสูงสมาร์ทมาก..อีกคนยังวัยรุ่นโคดหล่อ..
เอาซะพวกมันเคลิ้มเลยว่างั้น..ไม่รู้อีพวกห่านี่จะบ้าผู้ชายไปถึงไหน...หน้าตาดีหน่อยเสนอหน้างานการไม่สนใจกันเลย”
พอฟังแบบนั้นผมอดยิ้มไม่ได้...นี่ฟีโรโมนเมียผมทำเอาพนักงานสาวๆ ไม่มีใจทำงานกันเลยว่างั้น...
ถึงว่าเห็นยืนจับกลุ่มมองซะขนาดนั้น
“
อาจเป็นเพราะเรา...คู่กันมาแต่ชาติไหน...จะรัก..รักเธอตลอดไป..เป็นลมหายใจ
ของกันและกันzzzz..” ริงโทนโทรศัพท์ผมดัง..ก่อนจะหยิบมาดูเบอร์พี่สอนโทรมา..
“ว่าไงครับ” ผมกดสายรับ
“ผมกับคุณปิกมาถึงแล้วครับคุณบอมย์...จะให้ไปเจอที่ไหนครับ” พี่สอนถาม
“พามาที่แคนทีนสโมสรด้านหน้าเลยนะพี่” ผมบอกแกไป
“ครับ” วางสายเสร็จ ผมกลับเข้าไปที่โต๊ะ...เทพบุตรป่วนหัวใจพนักงานยังหน้านิ่ง...
ปล่อยฟีโรโมนกระจายไม่รู้ไม่ชี้อ่านนิตยสารอย่างจดจ่อ
ผมเดินผ่านสาวๆ คุณเธอพากันส่งยิ้มหวานมาให้ ก็เลยต้องยิ้มตอบตามมารยาท..
พาเอาอายม้วนกันเลยนั่น...พอมานั่งที่โต๊ะ...เมียผมเงยหน้าเหลือบตาขึ้นมองผมนิดหนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นว่า
“หึ...อ่อยไปทั่ว” อ้าว!..เวรแล้วไง...มาอารมณ์ไหนเนี่ยะ..งงสิครับ
“อ่อยที่ไหนไปห้องน้ำมา” ผมปฏิเสธให้ไว
“เห็นแล้วรำคาญลูกตา...คงชอบมากสินะ” น้าน!...รู้แล้วว่าประชดผมเรื่องอะไร...คงเข้าใจว่า
พนักงานสาวๆ พวกนั้นมองผมละสิ...ไม่ได้รู้ตัวเลย...ตัวเองเป็นตัวเรียกเรทติ้งตะหาก...ผมเลยแกล้งแหย่ซะเลย
“หึงหรือครับ...” มีความสุขชะมัด...นี่แสดงว่าสนใจรอบข้างเหมือนกันนิ เห็นตั้งหน้าตั้งตา
อ่านหนังสือ...นึกว่าไม่สนเสียอีก
“จิ๊!...ใครหึง...” มีจิปากใส่ผมอีก...เดี๋ยวลากกลับห้องเลยดีไหมเนี่ยะ...
“ก็ใครไม่พอใจพี่อยู่เนี่ยะ....ไม่หึงแล้วเรียกว่าอะไรครับ” ผมยังแกล้งไม่เลิก....ชอบจัง
แหย่คนปากแข็ง...หน้าเริ่มแดงแล้วนั่น
“
ฟังให้ดีนะไอ้ลุง...ที่พูดนะให้มันลดๆ ลงหน่อยเหอะ...ถ้าเลิกนิสัยแบบนี้ไม่ได้...งั้นเอาแหวนมึงคืนไป”
อ้าว!..แรงเหว้ย...จู่ๆ จะถอดแหวนออกมาหน้าตาเฉย...ผมเลยรีบคว้ามือหยุดไว้เลยงานนี้...
“
ไม่เอานะครับ...จะถอดออกทำไม..พี่สวมให้กับมือโบราณเค้าถือนะ...อะไรครับแสดงว่า
ไม่รักไม่หวงพี่เลยงั้นสิ...นิดหน่อยก็จะถอดแหวนออก...พี่เสียใจนะครับ..แหวนที่จอมให้...พี่ไม่มีวันถอดเด็ดขาด...
ความรู้สึกพี่ได้บอกไปหมดแล้วนี่ครับ...แล้วสาวๆ พวกนั้นไม่ได้อะไรสักหน่อย...เค้ายิ้มให้พี่ก็แค่ยิ้มตอบตามมารยาท”
ผมพูดพร้อมทำหน้าตาน่าสงสาร จ้องตอบจอมนักเลงไปด้วย...
“
หึ...ปล่อยได้แล้วจะจับอีกนานไหม..พวกแม่งมองตาค้างกันแล้วหัดดูบ้างสิ...ไม่ถอดแล้วนิสัย”
ผมอมยิ้ม ก็เมียผมแม่งหูแดงหน้าแดงแปร๊ดแล้วอ่า...สนที่ไหนหละ...ดีเสียอีกจะได้รู้กันไปเลย...
สุดหล่อนี่ของผมคร๊าบบบ...ฮ่าๆๆๆ...
จังหวะเหลือบเห็นพี่สอนเดินนำน้องปิกเข้ามาที่โต๊ะพอดี...ผมจึงรีบปล่อยมือเมียก่อนจะยิ้มให้น้องปิก...
จอมมองนิ่งๆ...พี่สอนกับปิกเดินมาถึงโต๊ะ..
“นั่งก่อนสิปิก...สั่งอะไรสักหน่อยไหม?.” ผมถามในขณะที่พี่สอนเลื่อนเก้าอี้ให้น้องเค้านั่ง
ก่อนจะนั่งลงข้างน้องเค้าไปด้วย
“ปิกขอโกโก้เย็นค่ะ” น้องปิกบอก ก่อนจะหันไปมองจอมพร้อมยิ้มให้ เมียผมก็ยิ้มตอบ
ผมเลยถือโอกาสแนะนำทันที
“ปิกครับ...นี่จอมแฟนพี่” พูดจบ..ไอ้รูปหล่ออ้าปากค้างไปแล้วเหอะ...ส่วนปิกอึ้งแดก...
เหอ..เหอ..เหอ...พี่สอนอมยิ้มบิดหน้าหนีแกล้งหันไปกวักมือเรียกพนักงานเข้ามาสั่งเครื่องดื่ม...ส่วนผมยิ้มปากฉีก...
ได้แกล้งเมียแม่งสนุกพิลึก
“เออ..เออ...สวัสดีค่ะ..ปิกค่ะยินดีที่รู้จักนะคะ” ปิกกล่าวทักทาย..เมียผมหน้าแดงเถือก...
ก่อนจะพูดตอบปิกไปว่า
“ครับ..เช่นกันครับ” เมียผมแม่งทำหน้าไปไม่เป็นเลยวุ้ย!..ถลึงตาเขียวปั๊ดใส่ผมอีก...
ผมทำแกล้งไม่มองซะเลย...จังหวะพนักงานมารับออร์เดอร์..พี่สอนสั่งโกโก้เย็นให้ปิกส่วนของแกสั่งมอคค่าปั่น...
พอพนักงานออกไปแล้ว ปิกก็พูดขึ้นว่า
“ตกลงพี่บอมย์เลือกแล้วใช่ไหมค่ะ...ไม่คิดว่าพี่บอมย์จะ..เออ.” น้องเค้าอ้ำอึ้ง..ผมเลยต่อให้ซะเลย
“จะชอบผู้ชายใช่ไหมหละ...” จอมตีมึนยกกาแฟขึ้นจิบทั้งที่หน้าแดงหูแดงเถือก...ไม่กล้าเหวี่ยงผม
ต่อหน้าคนอื่นอะดิ...หึหึหึ...ที่ผมทำเพราะมีจุดประสงค์หรอก...เผื่ออะไรๆ มันจะได้ไม่เข้าตัว..แนะนำแบบนี้
ตัดปัญหาทุกเรื่องเลยทีเดียว...
“คือปิกแค่แปลกใจหนะ...ไม่คิดว่าพี่บอมย์จะ...แต่ช่างเหอะ..ยินดีด้วยค่ะ
ที่วันนี้พี่บอมย์มีตัวจริงเสียที...” น้องปิกเปลี่ยนเรื่องทันที...หน้าก็แดงไปด้วยคงเขินที่จะพูดมั้ง
“ครับ...คนนี้ตัวจริงเสียงจริงเลยครับ...ขอบใจมากที่ยินดีกับพี่...” น้องปิกยิ้มให้ผมกับจอม...
เมียผมก็ยิ้มเจื่อนๆ ทำหน้าไม่ถูก...พี่สอนอมยิ้มกลั้นขำของแกต่อไป..คงไม่คิดมั้งว่าผมจะกล้าแนะนำจอมแบบนี้....
จังหวะพนักงานนำของที่สั่งมาเสริฟพอดี..เลยเบรคไปโดยปริยาย...เสร็จเรียบร้อย..ผมพูดเข้าประเด็นทันที
“
พี่ให้พี่สอนไปรับปิกมา...กะว่าจะให้เคลียร์กับขจรเลย...ตอนนี้ซ้อมยิงปืนอยู่ข้างใน...
เดี๋ยวพี่ให้พี่สอนไปตามออกมาคุยกัน....พี่ไม่แน่ใจว่าจะได้ผลนะ...แต่คงไม่มีวิธีไหนดีกว่าเรียกมาคุยตรงๆ...ปิกคิดว่าไง”
ผมถามความเห็นน้องไป...แววตาปิกวูบไหวขึ้นมานิดหนึ่งก่อนจะยกโกโก้ขึ้นจิบ...แล้วพูดตอบผมว่า
“
ก็ดีค่ะ....พี่บอมย์ออกโรงแล้วหากเค้าไม่รับผิดชอบ...ปิกคิดว่าจะไปเอาเด็กออก...
ไม่อยากให้เค้าเกิดมาแล้วต้องมีปมด้อย...อีกอย่างปิกไม่พร้อมที่จะมีลูกโดยที่เค้าไม่มีพ่อ...ปิกเพิ่งอยู่ปีสองเอง...
ถ้าต้องมีภาระเรื่องลูกปิกทำไม่ได้หรอกค่ะ..” น้องเค้าพูดมา..เมียผมจ้องหน้าปิกนิ่ง..ผมยังไม่ทันได้อ้าปากพูดอะไร
จอมชิงพูดขึ้นก่อนทันทีว่า
“ผมขอได้ไหม?..” กลายเป็นว่า ทุกคนหันไปมองหน้าเมียผมกันหมด..งงครับ..ขออะไร..
ห้ามไม่ให้เอาเด็กออกนะหรือ..ผมกำลังจะพูดคัดค้านเหมือนกัน...
“
ก็อย่างที่ปิกบอก...ใช่ว่าปิกอยากฆ่าลูกตัวเองหรอกนะคะ...แต่เมื่อปิกไม่พร้อมจะกลายเป็นทำให้เค้า
เกิดมาแล้วลำบากเปล่าๆ...เข้าใจปิกนะ..ปิกยังอยากเรียนให้จบ...ไม่อยากมีห่วงกลัวจะไม่ได้ดีสักอย่าง” เหตุผลของน้องเค้า
ผมก็เข้าใจอะนะ..แต่ผมคิดว่าไม่เห็นด้วยอยู่ดีที่จะทำร้ายเด็กที่ไม่รู้เรื่อง....แต่เมื่อแม่ไม่ยอมอุ้มท้องเราจะทำไงหละทีนี้...
“
ถ้าเค้าไม่รับเป็นพ่อ....ก็ไม่ต้องไปสนใจคนเลวๆ พรรณนั้น.....ผมรับเป็นพ่อให้เองยกเด็กให้
เป็นลูกผมได้ไหม?...ปล่อยให้เค้าเกิดมา...คนอายุ 19 อย่างผมพอจะเป็นพ่อคนได้เปล่า...ผมไม่อยากให้คุณเอาเด็กออก”
เมียผมแม่งพูดได้หน้าตาจริงจังมาก ถึงกับจ้องปิกไม่วางตา...ผมอึ้งแดกไปแล้วครับ...ไม่คิดว่าเมียผมแม่งจะแมนขนาดนี้....
“
เดี๋ยวจอม...แน่ใจแล้วหรือที่พูดหนะครับ...เลี้ยงเด็กนะครับไม่ใช่หมาแมว” ผมถามให้แน่ใจอีกครั้ง...
มีตวัดหางตามองผมทีหนึ่ง..ก่อนจะตอบมาว่า
“
ผมรู้ครับ...ก็เพราะไม่ใช่หมาแมวนะสิ...ผมถึงอยากให้เค้าเกิดมา...ผมมีกำลังทรัพย์พอที่จะส่งเสีย
เลี้ยงดูเค้าไปจนตาย...เพราะฉะนั้นถ้าคุณคิดจะไม่เอาเค้าไว้..ยกให้ผมได้ไหม....คงต้องรบกวนให้คุณอุ้มท้องจนกว่า
เค้าจะคลอด...ผมไม่ให้คุณอุ้มท้องฟรีหรอกผมจะให้เงินคุณก้อนหนึ่ง...ส่วนเรื่องเรียนช่วงนี้คุณก็เรียนตามปกติ...
พอใกล้คลอดท้องโตขึ้นมาก คงรบกวนให้ดร๊อฟไปก่อนเทอมหนึ่ง หลังคลอดเรียบร้อยแล้วคุณก็กลับมาเรียนใหม่..
ไม่เป็นไรมั้งครับดีกว่าคุณทำบาป...ส่วนค่าใช้จ่ายผมจะจัดการให้เอง” อ้าหะ!...ไม่อยากเชื่อว่าเมียผมจะคิดการณ์ไกลเช่นนี้...
โชว์พาวน์ขนาดนี้ ผมคงต้องขัดหน่อยแล้วหละ...ไม่ใช่ว่าผมไม่เห็นด้วยหรือคัดค้านอะไรหรอกนะ...
แต่เรื่องนี้ไว้ให้กลับไปคิดให้ดีทั้งสองฝ่ายก่อนดีกว่า...อีกอย่างยังไม่ได้เคลียร์กับไอ้ขจรเลย...จะด่วนสรุปคงไม่ได้..
ไว้รอเคลียร์กับมันให้ชัดเจนแล้วค่อยคุยกันก็ยังไม่สายนี่หน่า...
“
พี่ว่าเรื่องนี้...ให้เวลาปิกเค้ากลับไปคิดดูก่อนดีไหมครับจอม.....อีกอย่างเรายังไม่ได้เรียกพ่อเด็ก
มาเคลียร์เลย...ไว้สรุปว่าไงเราค่อยมาคุยกันทีหลังเอาดีกว่าไหม..ตอนนี้ทางที่ดีที่สุด...ให้พี่สอนไปตามไอ้ขจรมาคุยเลยดีกว่า...
เชิญเลยครับพี่สอน” พี่สอนก็ยิ้มรับคำสั่งผม ก่อนจะลุกออกไป...ทุกคนไม่มีใครค้านความเห็นผม...ที่เหลือ
คงต้องรอฟังไอ้ขจรแล้วหละ...ในเมื่อปิกยืนยันหนักแน่นว่ามันคือพ่อของลูกในท้อง..หากมันไม่รับผิดชอบ...ก็ระยำเกินแล้วนั่น...
เมียผมไม่ได้ทำลูกใส่ท้องใคร..แต่ยังอยากเอาเด็กไว้เป็นลูกเสียเอง...
เฮ้อ!...แม่ง..ใจนักเลงจริงเมียกู....
สุดยอด...นายแน่มาก...จอมใจนักเลงตัวจริงเสียงจริง..
แมนโคด...แมนจนผมอาย............
ขอบคุณทุกคะแนนเป็ด...และคะแนนบวก
น้องจอมขึ้นแท่นเป็ดอันดับหนึ่ง และเป็นคะแนนที่สูงที่สุดเลยก็ว่าได้
สำหรับตอนที่ผ่านมา...เพราะตอนเดียวกดบวกให้กันล้นหลาม ทั้งหน้าแรก
และหน้าสอง...รวมถึงห้าสิบกว่าตัว.....กำลังใจมากมายขนาดนี้
สัญญาจะไม่ทิ้งห่าง....ขาดหายไปนานแน่นอน...และระหว่างนี้ก็กำลัง
ปั่นพี่รันกับพี่พรต...ไว้ต่อเนื่องน้องจอมเลย..ตามคำเรียกร้องและรอคอย
ใน..
เหยี่ยวหัวใจ...ได้เจอกันเดือนหน้าแน่นอนค่ะ
สุดท้ายขอฝาก
รพินทร์ กับปาจา..ในเรื่อง มนต์มาร ไว้ไปติดตามกันด้วยนะค่ะ
อยากได้กำลังใจเหมือนกับผลงานที่ผ่านๆ มาด้วยเช่นกัน....
คนเขียนจะได้มีแรงฮึด...ผลิตงานเขียนออกมาให้คนอ่านมีความสุขกันถ้วนทั่ว
รักคนอ่านทุกคน..ขอบคุณอีกครั้งกับทุกกำลังใจ และทุกเม้นท์ฯที่มีให้
Luk.
หัวข้อ: @@โดยLuk{จอมใจนักเลง} พี่บอมย์จอมกะล่อน VS จอมภาคย์เทพบุตรหยิ่งยโส (อ่าน 805794 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก