หัวข้อ: กูพี่มึงนะเว้ย...

[huckleberry]

  เศร้าจัง

[ifwedo]

ฮือออออ ใจร้าย เศร้าจาง

[kook_kai]

  เศร้าอีกแล้วกั้บ

น้ำตามานไหลเล่ว 

[Tris]

เศร้าโลดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดค่ะ  

[SaHa]

 

ไม่เอาแบบนี้ ไม่เอาๆๆ

ทั้งที่ต่างคนต่างก็รักกันแท้ๆ

รอวันที่จะได้เจอกันนะคะ

[Jr_boy]

รอตอนต่อไปอยู่นะ
เตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้ซับน้ำตาแล้วนะเนี่ย
มาไววไนครับ

[กลั่นกรอง]

   กลับมาต่อให้จบเลยน้า

ไม่เอาเศร้าๆ  แล้วยังค้าวอีก  อย่างงี้

จะเศ้ราก็เศ้ราให้มันจบๆ ดิ  หรือจะแฮปปี้ก็ได้   กลับมาน้า

 

[assawa3nx]

เหตุผลส่วนตัวของเต้ยมะแฟร์อีกแย้ว ทำไมไม่รับโทรสับอ่ะ
ไม่รับยิ่งทำให้อีกฝ่ายเจ็บปวดมากกว่านะเนี่ย

พี่ซับก็มั่นคงในการตามตื้อจริงๆด้วย ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก อิอิ

[CMYK]

สังหรณ์ว่าคุณพี่ ซับบี้ น่าจะได้คุยหรือบอกอะไรกับเต้ย  แน่ๆเลย 

[krappom]

เต้ยจะเปลี่ยนใจง่ายๆ อย่างนี้จริงๆ เหรอ

 

[wombat]

บทสรุปของกูพี่มึงนะเว้ย...

ตอนนี้ร้านของแม่ผมคืนทุนได้แล้ว
แล้วทุกอย่างก็เริ่มอยุ่ตัวแล้วด้วย
วันนี้แหละผมจะเข้าไปคุยกับแม่เรื่องกลับกรุงเทพ
ผมนั่งรอร้านปิดแล้วก็เข้าไปคุยกับแม่
แต่ด้วยเวรกรรมอะไรของผมไม่รู้
มือผัดที่ร้านลาออกวันนั้น ทุกอย่างที่ทำท่าจะไปได้ดี
ก็มีอันต้องหยุดชะงัก
ผมก็ต้องรีบหามือผัดคนใหม่
ฝันที่ผมจะได้กลับกรุงเทพก็มีอันพังทลายอีกครั้ง
ผมไม่เป็นอันทำอะไรเลยครับ
นั่งซึงอยู่คนเดียวในออฟฟิต
ทำไมต้องวันนี้
ทำไมต้องเป้นวันนี้ด้วย
"พี่กานต์"ไอ้กวีเรียกผม
"ยังไม่กลับบ้านอีกหรอ"สงสัยครับ นี้ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว
"ยังอ่ะ"มันตอบ
"พี่กานต์ มีคนมาสมัคครงาน"กวีพูดต่อ
"มือผัดหรอ พี่ได้คนแล้ว"ผมบอกมันไป
"ป่าว เสริฟ"กวีพูดต่อ
"อืม คนไทยใช่มั้ย"ร้านผมจ้างเฉพาะคนไทยครับ เพราะว่าช่วยเด็กนักเรียนที่นี้
"ใช่"กวีตอบ
"อืม เค้าวีซ่าอะไรล่ะ แล้ว tax no. มียัง"ผมก็ถามๆไปเรื่องเอกสารที่ต้องใช้
"ยังไม่มีหรอก เค้าเพิ่งมา"ยังไม่มีแล้วจะมาทำงานได้งัย
"ไปบอกเค้า ไว้มีแล้วค่อยมาคุยกันใหม่"ผมบอกกวีไป แล้วกวีมันก็เดินออกไป
มันคงออกไปบอกคนมาสมัครนั้นแหละครับ
ผมก็เคลียร์บัญชีต่อ เหนื่อยว่ะ ใครจะเปิดร้านอาหาร อย่าทำเลยครับ เหนื่อยมาก
สักพักกวีมันก็เข้ามา
"พี่กานต์กวีกลับบ้านก่อนนะ"กวีพูด
"กลับกับยังงัย"
"อ้อ เด๋ยวนั่ง Bus กลับกับเพื่อน"
"อืม อย่าไปแวะไหนล่ะ"ผมบอกมัน
"อ้อ เด๋ยวกวี"ผมโยนผ้าพันคอให้กวีมัน ตอนนี้มันเข้า หน้าหนาวแล้ว
"อ้าว แล้วเฮียล่ะ"มันถาม แต่แอ๊ะ
"ใครสอนให้พูดคำว่าเฮีย"สงสัยครับ
"อ้อ ก็พอดี พนักงานในร้านพูดกัน ก้เลยเอามาพูดมั้ง"เออ
"ไป กลับได้แล้ว เด๋ยวดึก"ผมบอกมันไป แล้วมันก็กลับบ้านไป
ผมก็เคลียร์บัญชีจนเสร็จ
เฮ้ย อีกนานแค่ไหนนะ
จะได้กลับกรุงเทพ

ผมขับรถกกลับบ้านมาเรื่อยๆสมองก็เอาแต่คิดเรื่องเดิมๆซ้ำๆ
ถึงบ้านผมก็ยังไม่อยากจะเข้าบ้านเลยให้ตายสิ
ผมเลยนั่งลงอยู่เก้าอี้ที่สวนหน้าบ้าน
แล้วก็คิดถึงใครคนนั้น
เต้ย จะยังรักผมอยู่มั้ยน้า
นี้กี้เดือนแล้วนะเราไม่ได้คุยกัน
เต้ยคงจะลืมผมไปแล้วล่ะมั้ง
ผมนั่งมองแหวนที่เต้ยให้มา
ผมควรจะถอดมันออกมั้ยนะ

สักพักก็มีคนเอาผ้าพันคอมาให้ยื่นผม
มันเป็นผื่นเดียวกับที่ผมให้กวีไปนั้นแหละ
"ขอบใจกวี"กวีเอาผ้าพันคอมาคืนผม
"ทำไมยังไม่เข้าบ้าน"กวีพูด
"ขอนั่งเล่นอยู่นี้แป้ปนึง"ผมบอกกวีไป
"คิดถึงเจ้าของแหวนหรอ"อยู่ๆกวีมันก็ถามขึ้นมา
"อ้อ ป่าว ไปนอนเถอะดึกแล้ว"ผมบอกมันไป
กวีมันก็ว่าง่ายครับ
เดินกลับเข้าบ้านไป

คิดถึงเจ้าของแหวนหรอ เฮ้อ ผมก็ได้แต่ถอนหายใจอยุ่อย่างนั้น
ใช่ผมคิดถึงเจ้าของแหวนเนี้ยแหละ
แต่ตอนนี้มันอยู่ไหนก็ไม่รู้นี้สิ
"คิดถึงเจ้าของแหวนอยู่หรอครับ"ถามอีกล่ะไอ้กวีนิ กูหงุดหงิดแล้วนะเว้ย
"เออ"ตอบส่งๆไปครับ ชักเริ่มหงุดหงิด
"แหม พูดไม่เพราะเลยนะเด๋ยวเนี้ย"เฮ้ย เด๋ยวก่อน เสียงนี้
เสียงคุ้นๆ ไม่ใช่เสียงกวี
"เต้ย"เต้ยจริงๆด้วย
"ใช่เต้ยเอง"ผมลุกพราดเข้าไปกอดมันเลยครับ
คนที่ผมคิดถึงมาตลอด คนที่ผมรอมานานแสนนาน
คนที่ผมรักมากที่สุด
"เต้ยจริงๆหรอ"ผมถามย้ำอีกครับ
"จริงสิ นี้ถึงขนาดจำกันไม่ได้เลยหรอ"มันพูดออกมา
"ทำไมไม่รับโทรศัพท์กูล่ะ ทำไม รู้มั้ยกูคิดถึงมึงแค่ไหน ทำไมทำกับกูแบบนี้ล่ะ"ผมพร่ำไปพร้อมร้องไห้ไป
"ตอนนี้ก็อยู่นี้แล้วงัย"มันลูบหัวผมเบาๆ ความอบอุ่นจากมือมันยังคงเหมือนเดิม
"มาได้งัย"สงสัยครับ
"เครื่องบิน"เด๋ยวโดนถีบ
"กวนตีน"
"ก็พอดีคนรักกูเค้าอยู่นี้ก็เลยมาหาหน่อย"มันพูด
"ใครหรอ"แกล้งโง้กู
"ก้คนร้องไห้ขี้มูกโป่งอยู่นี้งัย"
"ขอโทษนะ พอดีกานต์มีแฟนใหม่แล้ว"กูเอาคืน ทำกูคิดถึงตั้งนาน แถมไม่รับโทรศัพท์กูอีก
"ว่างัยนะ"มันทำหน้าเข้มทันที
"โทษที ก็เต้ยบอกว่าถ้ามีใครเข้ามาก็ขอให้กานต์เปิดใจ ก็บังเอิญตอนที่เต้ยหายไปก็มีคนเข้ามา
กานต์เลย..."ก่อนจะพูดอะไรต่อ ไอ้เต้ยเอามือมาปิดปากผม
"อย่ามาตอแหล"ใช้คำแรงนะมึง
"ตอแหลอะไร"
"ก็เรื่องมีคนอื่น"
"ก็มีจริงๆ"
"กวีไม่เห็นบอกว่ามีเลย"
"เกี่ยวไรกับกวี"
"อ้าวก็มันเป็นสายกู"เวรกรรม เกลือเป็นหนอน เฮ้ยเด๋ยวก่อนแสดงว่า
"กวีรู้เรื่องระหว่างเรา"
"ใช่ ไม่ต้องกังวลหรอกนา กวีมันเข้าใจ"ไอ้เต้ยพูดพร้อมดึงผมเข้าไปกอดมันอีกที
"แล้วหายไปทำไม ไม่รับโทรศัพท์เลย"ผมถามมันครับ สงสัย
"ถ้าบอกแล้วอย่าโกรธนะ"
"อืม"บอกมาเร้วอยากรู้
"ก็เต้ยอ่ะ ยังงัยล่ะ เวลาคุยกับกานต์เค้าก้มีความสุข แต่พอกานต์วางสายไปอ่ะ รู้มั้ยว่าเค้ารู้สึกยังงัย
เค้าโคตรเสียใจเลย ก็เลยตัดใจไม่คุยโทรศัพท์ดีกว่า เค้าก็เลยรีบทำหน้าที่เค้าให้เสร็จ รีบเรียนให้จบ รัปริญญา
แล้วก็บวชให้พ่อให้แม่ เสร็จแล้วก้มาเลยเนี้ย"เออว่ะ มิน่าหัวมึงโล้นๆ กูก็นึกว่ามึงตัดสกินเฮด
แต่แอ๊ะ
"รับปริญญาไม่บอกเลยนะ"งอนเว้ย
"เอาน่า ก็เค้าอยากรีบมาอยุ่กับตัวเอง"
"มาอยู่ หมายความว่างัย"
"ก็เต้ย มาอยู่กับกานต์ที่นี้งัย"ยิ่งพูดยิ่งงง
"ก็เต้ยมาเรียนภาษาที่นี้แล้วก็กะจะหางานทำที่นี้เลยงัย มาอยู่กับกานต์ด้วยงัย
แต่เชื่อม่ะเมื่อกี้ไปสมัครงานที่ร้านอาหาร แมร่งเจ้าของร้านโคตรโหดเลย
ไม่ยอมรับ บอกให้ไปขอเอกสารอะไรก็ไม่รู้เยอะแยะ"อ้าว สรุปคนเมื่อที่มาสมัครงานนั้นมึงหรอ
"อ้าวเมื่อกี้เต้ยหรอที่มาสมัครงานอ่ะ"เพื่อความแน่ใจ
"อืม"มันพูดยิ้มๆ.
"เข้าบ้านป่ะ"ผมบอกมัน
แล้วเราสองคนก็ขึ้น แล้วเดินเข้าบ้านไปด้วยกัน....
(สงสัยคืนนี้คงเหนื่อยแน่..ไม่ได้เจอกันนาน.ก็คงหลายยก อิอิ ................)

นี้แหละครับบทสรุปความรักของผมกับเต้ย
ตอนนี้เต้ยมันมาอยู่กับผมที่นี้
และตอนนี้มันก็ยังอยู่กับผม
ความรักของผมกับเต้ยก็ยังคงดำเนินต่อไป
ผมไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ หรือวันต่อไประหว่างผมกับเต้ยจะเกิดอะไรขึ้น
แต่มีอย่างนึงที่ผมมันใจ
ต่อจากนี้ก็คงมีแต่ความตายแหละครับ
ที่จะพรากผมไปจากเต้ยได้...

.....รักเต้ยนะครับ...

[ExecutioneR]

จบแล้วววววววววววว T_T

ห้านาทีเป๊ะเลยคับพี่ชาย สุดยอดดด

ปล. ช่วยโปรโมทคับ ดันกันเยอะๆๆๆให้ไอ้เต้ยมาเล่าเรื่องมั่ง เร้วๆๆๆๆ ช่วยกันเชียร์ๆๆๆๆ

[FOAM]

ขอบคุณมากมายครับ

ได้อ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่แรก

รักกันตลอดไปครับ

แล้วเข้ามาเล่าความคืบหน้าบ้างนะครับ   มีคนเค้ารอฟังอยู่

ขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องราวดีๆ ครับ 

ปล มีตอนพิเศษป่าว  จะยินดีอย่างยิ่งถ้าน้องเต้ยจามาเล่าเรื่งบ้างครับอยากรู้ว่าตกหลุมรักกานต์ได้ไง

+1ปิดท้ายครับ

[abcd]

อ่ะ ฮิ้วววววววววววววววววววววว สุดดยอด  เต้ยน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกก 


อยากได้ตอนพิเศษอ่ะ นะๆๆๆๆ


ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆด้วยนะจ๊ะกานต์+เต้ย จุ๊ฟๆๆๆ

[THIP]

ขอบคุณมากค่ะ  คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องแฮปปี้แน่ ๆ      
มีความสุขจริง ๆ ที่ได้อ่านเรื่องนี้ วันไหนเน็ตเน่าแทบจะนั่งไม่ติดที่เลยทีเดียว
ขอบคุณเต้ย ขอบคุณกานต์ สำหรับเรื่องราวดี ๆ

ปล. เชียร์ให้เต้ยมาเล่าเรื่องด้วยคน      

[pongsj]

เอาด้วย................ช่วยเชียร์อีกแรง ให้เต้ยมาเล่าบ้าง อิอิ

ขอให้ รักกันนานๆน่ะค้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ...เป็นปลื้มจบแบบแฮปปี้...อิ...อิ

[cargo]

จบแล้วววววววววววว T_T

ห้านาทีเป๊ะเลยคับพี่ชาย สุดยอดดด

ปล. ช่วยโปรโมทคับ ดันกันเยอะๆๆๆให้ไอ้เต้ยมาเล่าเรื่องมั่ง เร้วๆๆๆๆ ช่วยกันเชียร์ๆๆๆๆ

 
              เอาด้วยคน เย้ ๆ

[cargo]

           ขอมันมั่นคงไว้ตลอดไป....          

[Ex'ecuzě]

ปล. ช่วยโปรโมทคับ ดันกันเยอะๆๆๆให้ไอ้เต้ยมาเล่าเรื่องมั่ง เร้วๆๆๆๆ ช่วยกันเชียร์ๆๆๆๆ

ขอด้วยๆๆๆๆๆ
พี่เต้ยๆๆๆๆ ผมรักพี่เต้ยยยยยย 

[assawa3nx]

รับสมัครพ่อครัวมั้ยคับ อิอิ

อย่าหวานใส่กันเยอะนะคร้าบ เด่วอาหารที่เสิร์ฟลูกค้าจะหวาน หุหุ


ว่าแต่กุ๊กกิ๊กอะไรก็มาเล่าๆนะคร้าบบบบ

ขอบคุณนะคับ ที่มาเล่าให้ได้อ่านให้ได้ยิ้มบ่อยๆคับ

[Junrai_Hyper™]

แปะไว้ก่อนหนา

เด่วมาเมนท์

 

[•♀NoM!_KunG♀•]

ง่า........เผลอแป็ปเดียวจบซะแย้วง่า

ทามัม้ยต้องจบด้วยนะฮะพี่กานต์เอาแบบมีตลอดไปเยยได้มั้ยฮะ

แต่ตอนที่อ่านตอนแรก่อนจบง่าใจหายมากมายเยยง่าฮะ

แต่ยังไงก้อจบด้วยดีนะฮะ

จบแล้วววววววววววว T_T

ห้านาทีเป๊ะเลยคับพี่ชาย สุดยอดดด

ปล. ช่วยโปรโมทคับ ดันกันเยอะๆๆๆให้ไอ้เต้ยมาเล่าเรื่องมั่ง เร้วๆๆๆๆ ช่วยกันเชียร์ๆๆๆๆ

ขอร่วมด้วยช่วยกานนะฮะ

ยังไงก้อจะมาดันทุกๆวันนะฮะ

ถึงจะมีตอนใหม่หรือไม่มีก้อจะเข้ามาดันนะฮะ

รักพี่กานต์และพี่เต้ยมากมายนะฮะ

ยังไงก้อสุ้ต่อไปนะฮะพี่เต้ยพี่กานต์

เปงกำลังใจให้นะฮะ สุ้ๆนะ  

[astral]

  ไชโย๊~~~~~~~~~~~ ขอบคุณกานต์สำหรับเรื่องราวดีๆนะ ดีใจจัง  ที่เต้ยพยายามจนได้ไปอยู่ด้วยกัน เรื่องจบแล้ว กานต์แวะเวียนมาพูดคุยบ้างเน้อ อย่าหายไปเลยน้า 

ชวนเต้ยมาเล่นด้วยกันบ้างสิ คิดว่ามีคนอยากรู้จักเยอะแน่เลย

สุดท้ายนี้อ่านแล้วอยากตะโกนดังๆว่า

"ขอให้รักจงเจริญ"

[น้ำค้าง]

ในที่สุดก็จบอย่างมีความสุข 

ขอบอกว่าสนุกมากเลย อ่านแล้วโลกเป็นสีชมพู หวานซ่า

[ExecutioneR]

เอิ๊กกก ยุทธวิธีโปรโมทไอ้ต้นได้ผล 

[~•SAkurAIro•~]

อ๊ากกกก      อุตส่านั่งพิมพ์มากดโพสไม่ติดเผลอไปกดรีเฟรชหายหมดเลย 

ไม่ได้เข้ามาวันเดียวเองง่ะ พี่กานต์ลงจบซะแล้น 

เลยนั่งอ่าน 4 ตอนรวดดด  ชอบตอนเต้ยปลอบพี่กานต์มั่กมายย น่ารัดมักๆ 
อ่านช่วงแรกๆ ก้นึกว่าจะไม่ได้อยุ่ด้วยกันซะแล้นน   แต่พออ่านจนจบก้ยิ้มได้แล้วฮับ ปลื้มๆ

ชอบเรื่องของพี่กานต์กะพี่เต้ยมั่กมายย น่ารัดดีอ่า ปลื้มเหมือนเดิมฮับ

จบแล้วววววววววววว T_T

ห้านาทีเป๊ะเลยคับพี่ชาย สุดยอดดด

ปล. ช่วยโปรโมทคับ ดันกันเยอะๆๆๆให้ไอ้เต้ยมาเล่าเรื่องมั่ง เร้วๆๆๆๆ ช่วยกันเชียร์ๆๆๆๆ

มาร่วมด้วยช่วยเชียร์อีกคนนน    อยากอ่านแบบในมุมมองของเต้ยด้วยย 


ปล. กวีน่ารัดอ่า    มีแอบเปนสายให้เต้ยด้วย

[satan666]

ว้าว~ จบแบบมีความสุข ชอบจังๆ

ขอบคุณพี่กานต์มากเลยนะคะ ที่นำเรื่องราวดีๆมาเล่าสู่กันฟัง

แบ่งปันความสุขของพี่กานต์ให้กับทุกๆคน ขอบคุณมากๆค่ะ

และขอเป็นกำลังใจ ให้ความรักของพี่กานต์ยั่งยืนตลอดไปนะคะ

ปล. เชียร์ให้พี่เต้ยมาเล่าด้วยคนนน

ปลล. พี่กานต์อย่าห่างหายไปจากเล้านะคะ เอาตอนพิเศษมาเล่าเป็นระยะๆก็ได้ค่ะ

[Rocky]

และแล้วบัวลอยก็บินลัดฟ้าตามเจ้าของไป เยี่ยมๆ

ไม่โปรโมทร้านบ้างหรอครับ อิอิ ถ่ายหน้าร้านมาบ้างก็ยังดี อยากเห็น

เผื่อวาสนาจะมีถูกรางวัลที่ 1  จะได้ยกทริปไปอุดหนุน

[tamkub]

 
 

[izezakii]

  บัวลอยโกอินเตอร์ซะแร้ววว


แนะนำเมนูร้านพี่กานต์ ต้องมี "บัวลอย"


เป็นของหวานหลักของร้านแหงๆๆๆๆ


ไม่น่าเชื่อว่าจะจบแล้ววๆๆๆๆๆ


อ่านเรื่องพีกานต์แล้วได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่าง


น่าจะตีพิมพ์เป็นหนังสือขายยย


ตามกระทู้ข้างบน


อยากอ่านมุมมองของพี่เต้ยเหมือนกันนะ


อิอิ ว่างๆ มาเล่าทีนะพี่เต้ยยย



---------------------------------------------

กูพี่มึงนะเว้ย.... จงเจริญ