อ่านให้สนุกนะคะ
================================
“ขอบใจนายนะ ตื่นมาโคตรหิวเลย”
“อร่อยไหมล่ะ ของโปรดแกทั้งนั้นนี่”
ผมตื่นจากภวังค์ความคิด หันมองพวกเขาทั้งสองคน ไอ้เรโอยักคิ้วให้ผมข้างหนึ่งตอนที่คุณกายเดินไปหาน้ำกินในครัว แถมยังเอามาเผื่อไอ้หมอนี่อีก มันมีมือมีเท้าไปหยิบกินเองไม่ได้เหรอวะ ทำไมต้องให้คุณกายมาบริการด้วย!
“นิค นายทานอาหารไทยได้รึเปล่า?” คนถามไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก ไอ้อิตาเลี่ยนนั่นแหละ ไม่รู้ทำไมเกิดพิศวาสผมขึ้นมา
“เป็นสิ! เขาทำอาหารไทยเป็นด้วยนะ อร่อยด้วย” คุณกายตอบแทนผม เห็นหน้าหงิกๆของไอ้บ้านั่นแล้วนึกสมน้ำหน้ามัน ผมเลยยักคิ้วคืนมันบ้าง
“แล้วมาเมืองไทยทำไมครับ มาเที่ยวเหรอ?” คราวนี้ผมคงต้องตอบเองซะแล้วเพราะคุณกายนั่งนิ่งเลย
“พอดีมาจัดการธุระสำคัญที่นี่น่ะ” ผมบอกยิ้มๆพลางมองหน้าคุณกาย
“นายพูดไทยเก่งชะมัด หายากนะเนี่ยแบบนี้” ผมรู้ว่ามันไม่ได้เต็มใจจะชมผมแบบนี้หรอก เห็นๆอยู่ว่ามันกำลังเสแสร้งแกล้งทำ
“ขอบคุณที่ชมครับ” ผมยิ้มรับ
การพูดคุยระหว่างพวกเราดูเหมือนจะเป็นปกติ แต่หารู้ไม่ว่าระหว่างผมกับนายเรโอกำลังทำสงครามเย็นกันอยู่ เชือดเฉือนกันอย่างเงียบๆโดยที่คุณกายไม่รู้ตัว...
“มาอยู่ที่ไทยนานแล้วเหรอ” มันถาม
“ก็สักพักแล้ว”
“ทิ้งงานมาแบบนี้ ทางต้นสังกัดไม่ว่าอะไรเหรอ? ได้ข่าวว่านายกำลังมาแรงนี่” มันหาว่าผมทิ้งงานเหรอ? กล่าวหากันชัดๆ คอยดูเถอะ!
“ผมลาพักร้อนมาน่ะ เลยเป็นโอกาสดีที่ได้มาหาคุณกาย” ผมบอกแล้วยิ้มหวานให้สุดที่รัก คุณกายหน้าขึ้นสีเรื่อมองผมตาดุ แต่นายเรโอมองผมกับคุณกายด้วยสายตาเคลือบแคลง เหมือนกับกำลังคิดอ่านอะไรอยู่ในใจ
ถึงแม้ผมจะไม่อยากเสวนาอะไรกับหมอนี่ให้เปลืองน้ำลายเท่าไหร่นัก แต่ผมก็ไม่อยากปล่อยให้คุณกายอยู่กับไอ้ตัวมารนี่สองต่อสองหรอก ผมกลัวว่ามันจะหาโอกาสมาทำให้คุณกายของผมไขว้เขวน่ะสิ ยังไงก็ไม่ยอมเด็ดขาด!
สักพักโทรศัพท์มือถือของคุณกายก็ดังขึ้น เขาเลยลุกออกไปคุยธุระข้างนอก ทิ้งผมกับนายเรโอไว้ตามลำพัง ทำให้บรรยากาศที่ผมกับมันกั๊กเอาไว้แตกปะทุขึ้นอย่างโจ่งแจ้งเมื่อลับหลังคุณกายแล้ว
“ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายกับไอ้กายเริ่มกันมายังไง แต่ฉันพอจะคาดเดาได้ว่ามันคงเริ่มต้นไม่สวยนักหรอก ฉันรู้จักกายเป็นอย่างดี เรื่องอะไรที่มันไม่ชอบฉันย่อมรู้ดีที่สุด!”
ผมนิ่งอึ้งกับคำพูดของมัน สายตาที่จริงจังสะกดให้ผมได้นึกคิด ผมยอมรับว่าผมเอาแต่ใจกับคุณกายไว้มาก ดื้อรั้นดึงดันกับเขา ทำให้เขาอึดอัดใจ จนเขาเกือบจะเกลียดผมจริงๆ นี่ถ้าเกิดว่าคุณกายของผมไม่ใช่คนที่แข็งนอกอ่อนในล่ะก็ ป่านนี้...ที่ๆผมกำลังยืนอยู่คงไม่ใช่ตรงนี้แล้ว
แต่ผมคงไม่สามารถกับไปแก้ไขเรื่องที่ผ่านมาได้อีก... มีแต่ต้องชดเชยส่วนที่พลาดพลั้งไว้กับปัจจุบันเท่านั้น ในเมื่อได้ก้าวเดินมาถึงจุดๆนี้แล้ว ผลที่ได้ก็ไม่ได้เลวร้าย ไม่ได้ทำให้คุณกายเสียใจ... มีแต่ต้องเชื่อมั่นในความรักของผมต่อไปเท่านั้น นี่คือสิ่งที่ผมควรทำ...
“คนเรามันเปลี่ยนแปลงกันได้ แล้วมันผิดตรงไหนที่คุณกายเกิดชอบผู้ชายอย่างฉันขึ้นมา หรือนายยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้?!”
ปึง! มันลุกขึ้นตบโต๊ะเสียงดัง จ้องหน้าผมเขม็งเหมือนกับว่าคำพูดของผมแทงใจดำหมอนี่เข้าอย่างจัง
“นายมันก็แค่พวกชุบมือเปิบนั่นแหละ! คงจะใช้ไอ้วิธีสกปรกสารพัดเพื่อให้ได้มาล่ะซี่…”
ผลั๊ก! หน้าไอ้อิตาเลี่ยนหันไปตามแรงต่อยของผม ก่อนจะเซถลาออกไปสองก้าว
กรอดดด... ผมทนต่อไปไม่ไหวแล้ว!! หมดสิ้นกันทีสำหรับทุกอย่างที่ผมพยายามอดกลั้นเอาไว้!
“หนอย...! แก!”
ผลัวะ!! มันกระโจนเข้ามาซัดผมกลับโดยที่ผมไม่ทันได้หลบทัน จากนั้นผมกับมันก็เข้าตลุมบอลกันด้วยความโมโหที่ครอบงำจิตใจ ระเบิดอารมณ์ใส่กันอย่างไม่มีใครยอมใคร!
“เฮ้ย! อะไรกันน่ะ!!”
เสียงคุณกายดังขึ้น แต่ดูเหมือนว่าผมกับไอ้บ้านี่ไม่ว่าใครก็ไม่ยอมเป็นฝ่ายถอยก่อน! ตอนนี้ผมกำลังขึ้นคร่อมบนตัวไอ้เรโออยู่ ต่อยหมัดใส่มันไม่ยั้ง!!
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!! ตีกันทำไม! หยุดนะ!”
คุณกายวิ่งเข้ามาดึงแขนผม เลยทำให้ผมชะงักไป เปิดโอกาสให้ไอ้หมอนั่นพลิกตัวกลับมาคร่อมผมไว้แทน ตะบันหมดใส่ผมอย่างหนักหน่วง!
“ฉันบอกให้หยุดได้ยินไหม!! ไอ้เรโอแกหยุดเดี๋ยวนี้!” คุณกายตรงเข้ามายื้อคอเสื้อของมันไว้
“กาย! แกอย่ามายุ่ง ออกไป! ฉันจะสั่งสอนมัน!”
จังหวะที่มันหันไปตวาดใส่คุณกายนั้น ผมก็ได้โอกาสผลักมันออกจากตัว ก่อนจะลุกขึ้นเหวี่ยงหมัดใส่ซีกแก้มข้างซ้ายของไอ้หมอนั่นสุดแรง!
ไอ้อิตาเลี่ยนเซถลาไปทางขวาตามแรงหมัด ชนเข้ากับคุณกายที่ยื้อคอเสื้อมันไว้อยู่ ทำให้ร่างของคุณกายถูกกระแทกล้มไปตามแรงและน้ำหนักตัวของไอ้หมอนั่น
ผลัก!! โครม!!!
ผมยืนช็อกกับภาพที่เห็น มันเกิดขึ้นรวดเร็วมากโดยที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัวเลย ศีรษะของสุดที่รักผมกระแทกเข้ากับมุมโต๊ะกินข้าวอย่างจัง!!
เห็นไอ้เรโอที่ล้มใส่คุณกายรีบกระวีกระวาดลุกขึ้นมาจากตัวชายหนุ่ม เบิ่งตาค้างมองสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตระหนกไม่แพ้กันกับผม!
“กาย!!”
“คุณกาย!!”
ร่างที่ฟุบอยู่กับพื้นค่อยๆลุกขึ้นมา คิ้วเรียวขมวดกันแน่น ฟันขบริมฝีปากล่างไว้จนฮ้อเลือด มือขวาที่กุมไว้ตรงขมับข้างเดียวกันมีเลือดสีแดงสดไหลซึมออกมาตามร่องนิ้ว!
---------------------จบตอน---------------------
:pig4:ขอบคุณในการติดตามค่ะ
หัวข้อ: †ღ♥ Łove Âccident!! วุ่นรัก พิทักษ์ใจ ♥ღ†(นายนิค&คุณกาย) ตอนพิเศษ Happy Valentine's Day (อ่าน 522774 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก