ไหนว่าเกลียดกัน 4
ตอนที่ 4 มึงจะทำกูเจ็บไปถึงไหน
คืนนั้นทั้งคืนที่บาสไม่ได้กลับบ้าน เดี่ยวก็นั่งรอบาสจนเค้าโมโหแล้วเข้านอน กะว่าพรุ่งนี้จัดการซะให้เข็ด จนตอนเช้าบาสก็ยังไม่กลับหอ เดี่ยวจึงออกไปเรียนก่อน
ที่มหาลัย เช้าวันนี้บาสมาเรียนพร้อมกับเพื่อนของเค้าที่เรียนคณะเดียวกัน เมื่อคืนบาสก็ไปนอนค้างที่หอเพื่อนคนนี้ เช้านี้เลยมาเรียนพร้อมกัน เค้าชื่อ เคน
“นายมานอนกับเราแบบนี้ เมทของนายไม่ว่าหรือว่ะ” เคนถามขณะมองไปรอบๆทาง
“แล้วมันมีสิทธ์ไรมาว่าเราว่ะ ต่างคนต่างอยู่ว่ะ” บาสตอบอย่างหัวเสีย
“เอ๊ะ ! เอ้ย! นั่นมันไอ้เดี่ยวนี่หว่า เอ้ยไอ้เดี่ยว กูอยู่ทางนี้ มาคุยกันหน่อยสิวะ ” เคนตะโกนไปทางเดี่ยว
ตอนนี้บาสงงไปหมดแล้ว เคนรู้จักกับไอเดี่ยวได้ยังไง “แล้วทำไมกูต้องมาเจอมันตอนนี้ด้วยว่ะ”บาสบ่นอย่างหัวเสีย และกำลังจะเดินออกไปจากตรงนั้น แต่โดนเคนรั้งตัวไว้ก่อน
“เอ้ย นายจะไปไหนว่ะ มารู้จักเพื่อนรักเรา สมัยเรียน ม. ปลายด้วยกันหน่อยสิวะ มันนิสัยดีนะ”
“เราหิวอ่ะ เราไปกินข้าวก่อนนะ แล้วเจอกันที่ห้องเรียน” บาสเดินไป แต่ต้องหยุดเพราะโดนใครบางคนจับไว้ คนนั้นคือ เดี่ยวนั่นเอง
“เมื่อคืนทำไมไม่กลับหอ แล้วหนีหน้ากูทำไม แล้วเมื่อกี้มึงยืนอยู่กับใคร” เดี่ยวถามไปอย่างอารมณ์เสีย เพราะนั่งรอบาสนานมากทั้งคืน เค้ายังไม่เห็นบาส จึงถามไปอย่างนั้น
“เรื่องของกู กูจะอยู่ไหน กูจะอยู่กับใคร กูไม่จำเป็นต้องบอกมึง ” บาสตอบไปอย่างไม่ใยดี
“มึงจะตอบกูดีดี หรือจะให้กูทำแบบเมื่อคืนอีก กูทำได้นะ” เดี่ยวไม่พูดเปล่า กระชากตัวของ บาส เข้ามาในอ้อมแขนของตัวเอง และโน้นหน้าเข้าหาบาสเรื่อยๆ
บาสตกใจมาก อายก็อาย “มึงจะทำบ้าไรอ่ะ เมื่อคืนมึงยังแกล้งกูไม่สะใจอีกหรือ”
“ก็กูถามมึงดีดี แต่มึงกวนกูเอง ก็คิดว่ามึงอยากลองแบบเมื่อคืนอีก” เดี่ยวพูดอย่างได้ใจ
“มึงปล่อยกูก่อน กูเจ็บ” บาสพูดด้วยดีๆ เดี่ยวก็ยอมปล่อยแต่โดยดี
“อ้าว พวกมึงรู้จักกันด้วยหรือ ดีจังเลย ไม่ต้องแนะนำกันอีก แล้วพวกนายกำลังทำไรกันอ่ะ” เคนเข้ามาได้จังหวะพอดี
“กูกำลังสั่งสอนคนอวดดีอยู่ว่ะ แล้วมึงเรียนคณะเดียวกันกับบาสหรือวะ” เดี่ยวพูดไปยิ้มไป
“พวกมึงพูดไรกันวะ กูงง อืม กูเรียนคณะเดี่ยวกับบาส แล้วพวกมึงรู้จักันไงอ่ะ”
บาสเงียบตลอด ไม่พูดไรเลย
“พอดีกูกับบาสอยู่หอเดียวกันและอยู่ห้องเดียวกันด้วย” เดี่ยวพูดไปตาก็เหล่มองบาสตลอด
บาสหมั่นไส้ขึ้นมา จึงบ่นแต่เสียงดังไปหน่อย “ดีกับผีนะสิ ซวยสุดๆล่ะไม่ว่า”
“มึงว่าไงนะไอ้บาส ” เดี่วตะคอกถาม
“…….” บาสเงียบ
“มึงไม่ตอบใช่ไหม งั้นมึงมานี่กับกู เคนมึงไปเรียนกอ่น เด๋วกูกับบาสมีเรื่องต้องคุยกันหน่อย” เดี่ยวบีบมือของบาสแน่น
“อืม บาสงั้นเราขึ้นเรียนนะ แล้วเจอกันในห้อง” แล้วเคนก็เดินออกไป
“อืม เดี๋ยวเจอกัน” บาสยิ้มให้เคนอย่างบาดตาบาดใจใครบางคน แล้วเคนก็เดินออกไป
“ทีกับคนอื่นพูดไปยิ้มไปนะมึง ทีกับกูแม่ง ด่าตลอด” เดี่ยวพูด ขณะที่ลากบาสไปอีกที่หนึ่ง
“ก็คนอื่นเค้าดีกับกู กูก็ต้องดีกับเค้าสิวะ” บาสตอบไป ขณะขืนตัวห่างจากเดี่ยว
บาสกับเดี่ยวมาถึงที่ที่ไม่มีคนพลุกพล่านเท่าไร
“แล้วกูไม่ดีกับมึงยังไง” เดี่ยวถามออกไป
“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ แล้วซักอย่างไหมที่กูทำดีกับมึง” บาสก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน
“ก็เมื่อคืนไง มึงคิดว่ายังไมดีอีกหรือ รึจะลองอีกครั้ง” เดี่ยวไม่พูดเปล่า เค้าโน้นหน้ากาบาสในทันที
“หยุดเลยนะมึง กูบอกว่าหยุดไง” บาสโมโหมาก
“อย่าสะดีดสะดิ้งหน่อยเลย ทำอย่างกับว่าไม่เคย เมื่อคืนกับไอ้เคนถึงไหนกันล่ะ” เดี่ยวถามออกไปแต่ยังระรานตัวบาสต่อไปบาสผลักเดี่ยวออกไปเมื่อได้ยินดังนั้น
“สมองมึงมันคิดแต่เรื่องอย่างนั้น คนเดียวต่ำไม่พอ ยังเอาคนอื่นไปต่ำเหมือนมึงด้วย มึงนี่มันน่ารังเกียจ ขยะแขยงที่สุดเลยว่ะ” บาสพูดเสร็จก็เดินออกไป
แต่มีหรือที่คนอย่างเดี่ยวจะยอมให้คนอื่นมาด่าแล้วจากไปเฉยๆ เดี่ยวกระชากแขนของบาสไว้
“มึงด่ากูอีกแล้ว ปากดีนักใช่ไหม งั้นกูอยากลองหน่อยว่าจะดีเท่าเมื่อคืนรึป่าว” เดี่ยวดันตัวของบาสไปจนติดกำแพงและใช้แขนยันกำแพง ทีนี้บาสก็อยู่ในอุ้งมือเค้า
“มึงจะทำไรอีกเดี่ยว กูบอกว่า.......อุ๊บส์ ” บาสพูดยังไม่ทันจบ เดี่ยวกูจูบปากเค้าเหมือนเมื่อคืน มือของเค้าก็สันผัสไปทั่วตัวของบาส คราวนี้บาสไม่ยอม พยายามขัดขืน แต่เดี่ยวแรงเยอะกว่า ยิ่งบาสขัดขืนเท่าไร ก็ยิ่งเท่ากับไปเพิ่มอารมณ์ของเดี่ยวให้มากขึ้นไปอีก ตอนนี้เดี่ยวไซ้ซอกคอ ติ่งหู หน้าอกของบาส จนน้ำลายเลอะตัว บาสก็รู้สึกเสียวไปทั้งตัว แต่ก็ยังพยายามขัดขืนอยู่
เดี่ยวแค่คิดว่า เค้าอยากจะลงโทษคนปากดีอย่างบาสเท่านั้น ไม่ได้คิดจะทำขนาดนี้ แต่ร่างกายของบาสช่างงดงาม ชวนลิ้มลอง ยิ่งนัก น่าสัมผัสไปทุกส่วน เดี่ยวสัมผัสตรงไหน บาสก็จะร้องครวญคครางออกมา เดี่ยวยิ่งได้ใจ จนตอนนี้เค้าควบคุมตัวเองไมได้เลย ทุกอย่างดำเนินไปตามอารมณ์
ก่อนที่มันจะล่วงเลยไปมากกว่านี้ บาสก็ได้สติกลับมา
“เดี่ยวพอเหอะ กูบอกให้หยุดไง” บาสพูดด้วยเสียงกระเส่า แล้วผลักเดี่ยวออกไป
“มึงทำแบบนี้กับกูทำไม มึงบอกกูสิ มึงถามว่ากูเป็นเกย์ใช่ไหม ใช่กูเป็นเกย์ มึงต้องการรู้แค่นี้ใช่ไหม ทีนี้มึงรู้แล้ว มึงก็เลิกยุงกับกูสักที กูเจ็บ กูปวด กูมีหัวใจนะเว้ย” บาสพูดไป น้ำตานองหน้า
“บาส กู เออ...........” เดี่ยวพูดไรไม่ออก เมื่อได้ยินจากปากบาสเองว่าเค้าเป็นเกย์ ทั้งๆที่คิดไว้แล้ว
“กูเจ็บมากนะโว้ย ที่มึงทำแบบนี้กับ มึงเกลียดกูแต่มึงกลับทำแบบนี้กับกู” บาสยังพูดต่อไป
“บาส เออ ...กูไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นอย่างนี้วะ” เดี่ยวพูดออกไป ด้วยสำนึกผิด
“ฮะๆๆๆ มึงพูดแค่ว่าไม่ตั้งใจ แล้วตรงนี้ของกูล่ะ มึงรู้ไหมว่ากูเจ็บแค่ไหน ”
“ความไม่ตั้งใจของมึงอ่ะ ทำคนเจ็บมากี่คนแล้วล่ะ”
“เอ้ย กูไม่เคยทำอย่างนี้กับผู้ชายคนไหนมาก่อนนะโว้ย กับมึงนี่แหละคนแรก และคนสุดท้ายด้วย” เดี่ยวพูดไรออกไป เค้าปิดปากตัวเองทันทีอย่างกับเด็กที่เผลอบอกความผิดของตัวเองกับผู้ใหญ่ หน้าเค้าแดงอย่างกับมะเขือเทศ เค้าตกใจมาก กับสิ่งที่เค้าพูดออกไป
บาสก็ตกใจมากเช่นกันที่ได้ยินดังนั้น บาสคงจะยิ้มออกมากับท่าทางของเดี่ยวถ้าไม่ได้อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ แต่ก็สามารถทำให้บาสใจเต้นได้เหมือนกัน
“มึงหมายความว่าไง ที่พูดแบบนั้น” บาสถามออกไปอย่างไม่รู้ตัว
“กูหมายความว่า เอ่อ...... กูหมายความว่ายังงั้นแหละ ถามมากจริง” เดี่ยวตอบไม่ถูกจึงพาลใส่บาส
“งั้นเหรอ” บาสเผลอยิ้มออกมาขณะที่พูด
“มึงยิ้มไรของงมึง กูบอกว่าหยุดยิ้ม” เดี่ยวตะโกน
“กูจะยิ้มมันก็เรื่องของกูมึงไม่เกี่ยว ” บาสตอบแบบกวนประสาทสุดๆ
เดี่ยวทำไรไม่ถูก หรือเพราะเค้าเขินหรืออายจนทำไรไม่ถูก จึงพูดอกไป
“มึงอย่าคิดเข้าข้างตัวเองนะเว้ยว่ากูพิศวาสมึงกูเคยบอกมึงแล้วนิว่า กูไม่ชอบแบบพวกมึงหรอก กูแค่อยากลองสิ่งแปลกใหม่เฉยๆ อย่าคิดไรให้มันมากนักเลย กูขอเตือนไว้ก่อน” เดี่ยวพูดไป ก็นึกด่าตัวเองในใจ ‘กูพูดแบบนั้นไปได้ไงว่ะ กูไม่ได้ตั้งใจนะไอ้บาส กูขอโทษ’
บาสตกใจกับคำตอบที่ได้รับ และพูดออกไป
“กูรู้ตัวดีว่ากูมันแปลกสำหรับมึง แต่มึงก็อย่ามาติดใจสิ่งแปลกใหม่อย่างกูในภายหลังล่ะ ” บาสโมโหมาก จึงสวนกลับไปแบบนั้น แล้วจะเดินออกไป แต่โดนเดี่ยวกระชากไว้ก่อน
“มึงพูดว่าไงนะไอ้บาส กูถามว่ามึงพูดว่าไง” เดี่ยวถาม แต่บาสยังเงียบ
“กูมีพลอยทั้งคน กูแค่เอามึงเป็นที่ระบายอารมณ์เท่านั้น ถ้าน้องพลอยไม่ว่างสำหรับกู คนอย่างกูหาคนอื่นก็ได้เว้ย สบายมาก แต่มึงจำไว้ มึงคือสิ่งแปลกใหม่สำหรับกู และกูจะเบื่อเมื่อไรก็ได้จำไว้” เดี่ยวตะคอกบาส เพราะโกรธที่บาสพูดแบบนั้น
บาสทำไรไม่ถูกเพราะตกใจกับคำพูดของเดี่ยว บาสร้องไห้ออกมา
ตอนนั้นเดี่ยวตกใจมาก ที่เห็นบาสร้องไห้หนักขนาดนี้ เค้าทำไรไม่ถูก จึงเข้าไปจับแขนบาสเบาๆเพื่อจะบอกว่าขอโทษ แต่โดนบาสสะบัดออกไป
“หลีกทาง กูจะไปเรียน ”บาสพูดด้วยเสียงเหนื่อยอ่อน ไม่มีเค้าโครงของความโกรธ โมโห น้ำตาก็หยุดไหลไปดื้อๆ หรือร้องไห้จนน้ำตาหมดแล้วก็ไม่รู้
เดี่ยวเห็นอย่างนั้นยิ่งตกใจมากขึ้น เค้ายอมให้บาสด่าเค้า ต่อยเค้า ว่าเค้าแรงๆๆดีกว่าแบบนี้ แบบที่บาสเย็นชาใส่เขา ไม่ยอมมองหน้าเค้าแบบนี้
“บาส เอ่อ กู........” เดี่ยวพูดไรไม่ออก
บาสเงยหน้ามองเดี่ยว ตาของบาสทั้งบวมทั้งแดง”กูเกลียดมึง” แล้วบาสก็เดินออกไป
“บาสกูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ กูอยู่กับมึงทีไร กูคุมอารมณ์ไม่ได้ทุกที กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดไรขึ้นกับกู กูอยากขอโทษมึงด้วยปากกูเอง แต่กูมันขี้ขลาด จึงไม่กล้าบอกมึง” เดี่ยวพึมพำอยู่คนเดียว ส่วนบาสเดินมาได้นิดหน่อยก็นั่งลงหลังต้นไม้ไม่มีแรงที่จะเดินต่อไปแล้ว
”มึงทำแบบนี้กับกูทำไม อือๆๆๆ มึงเกลียดกูแล้วมึงทำแบบนี้ทำไม มึงจะให้กูเจ็บไปจนถึงเมื่อไร” บาสร้องไห้ไปพูดไปอยู่คนเดียว
ทางด้านเดี่ยว ขณะที่เค้าจะเดินกลับไปที่ตึกเรียน เค้าก็เจอกับพลอยแฟนสาวของเค้า แล้วพวกเค้าก็เดินคุยไปด้วยกัน เค้าเดินไปทางเดียวกับบาส บาสจึงเห็นและได้ยินการสนทนาทั้งหมดของทั้งคู่
“เดี่ยวมาทำไรแถวนี้อ่ะ” พลอยถาม
“ป่าวหรอก มาเดินดูหมาตัวที่พิการอยู่อ่ะ เมื่อวานเราเห็นมันไม่มีไรกิน เราเลยเอาไรมาให้มันกิน ” เดี่ยวตอบออกไปโดยไม่คิดไร และไม่คิดว่า บาสจะได้ยิน
บาสที่นั่งอยู่หลังต้นไม้ ได้ยินคำตอบนั้น ยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีก
“เรามีค่าแค่หมาพิการตัวหนึงเท่านั้นหรือสำหรับนาย เดี่ยว เรามีค่าแค่นั้นจริงๆหรือ” บาสพูดเบาๆอยู่คนเดียว
“นายนี่คนดีจังนะ ”พลอยบอก
“งั้นเหรอ เออะๆๆๆ” เดี่ยวตอบออกไปอย่างนั้น แต่ใจเค้ากลับคิดไปถึงคนที่เค้าเพิ่งทำให้ร้องไห้เมื่อกี้ เค้าเป็นห่วงบาสมาก
“รีบไปเรียนกันเถอะ” พลอยชวน
“อืม ” แล้วเค้าทั้งคู่ ก็เดินเล่นกันไปอย่างน่ารักเค้าทั้งคู่เหมาะสมกันมาก บาสคิดอย่างนั้น
ในตอนนี้บาสก็ยังสับสนอยู่ว่าเค้าคิดยังไงกับเดี่ยวกันแน่ ทั้งๆที่เดี่ยวทำให้เค้าเจ็บสารพัด แค่เดี่ยวพูดดีทำดีกับเค้าแค่นิดเดียว บาสก็หายโกรธแล้ว แต่บาสก็ยังทำใจยอมรับเดี่ยวทั้งหมดไม่ได้เพราะเค้าทำกับตัวเองไว้มากเกินไป
แต่บาสก็คิดว่า ไม่รู้เพราะอะไร ทำไมเวลาที่เดี่ยวกับพลอยอยู่ด้วยกันพวกเค้าดูดีมาก ลูกไฟเล็กๆที่ไม่พึงปรารถนาตรงมึมหนึ่งในหัวใจของบาสเริ่มแผดเผาร่างของเค้า
“เรารู้สึกยังไงกับเดี่ยวกันแน่” บาสพูดคนเดียวและเดินไปเรียน