ไหนว่าเกลียดกัน 13
ตอนที่ 13 เดี่ยวนายเป็นไรไป
*********************
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น ชีวิตของบาสและเดี่ยวก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ทะเลาะกันบ้าง หยอกล้อกันบ้าง แต่ทั้งคู่ต่างก็เอาใจใส่ต่อกันมากขึ้น ดูแลกันมากขึ้น แต่เรื่องห้องน้ำยังทะเละกันเหมือนเดิมทุกวัน
*แต่แล้วอยู่ดีๆวันนึงเดี่ยวก็เปลี่ยนไป มากหลังจากวันนั้น วันที่เค้าได้ยินบางอย่างจากปากของบาสเอง โดยที่ทั้งคู่ต่างไม่ตั้งใจ เค้าเริ่มทำตัวเหินห่างกับบาส ไม่ยอมพูดคุยกับบาส วันทั้งวันก็อยู่แต่กับน้องพลอยแฟนสาวของเค้า พอตกเย็นก็ออกไปดื่มด้วยกันอีก เรียนก็ไม่ยอมเรียน ตอนแรกๆบาสก็คอยเตือนเพราะเค้าเป็นห่วงเดี่ยวมาก แต่ต่อมาเดี่ยวก็ชอบว่าชอบด่าบาสแรงๆอาจจะแรงกว่าเมื่อก่อนด้วยซ้ำ บาสเลยทำเฉยๆซะ โดยที่ใจจริงแล้วเค้าทั้งรักและเป็นห่วงเดี่ยวมาก บาสไม่รู้หรอกว่าเดี่ยวทำแบบนั้นทำไม ทำไปเพื่ออะไร ทั้งที่พวกเค้าทั้งสองคนกำลังจะเข้าใจกันอยู่แล้ว
เดี่ยวทำตัวเสเพล โมโหร้าย อาละวาดมากกว่าเก่ามาก บางวันก็เอาน้องพลอยมานอนที่ห้องพักโดยไปบอกบาสก่อน เมื่อพลอยด่าหรือว่าบาสต่างๆนาๆเดี่ยวก็ไม่สน มิหนำซ้ำยังซ้ำเติมบาสเข้าไปอีก เดี่ยวกลับมาจากข้างนอก ก็มีบาดแผลเต็มตัวไปหมด บาสเองก็ทำเป็นเมินเฉยไม่สนใจเดี่ยว แต่ลึกๆแล้ว บาสกลับเป็นห่วงเดี่ยวมาก ตอนแรกๆบาสก็ทนได้ แต่พอหนักเข้า บาสเองก็เกือบจะทนไม่ได้เหมือนกัน บาสเสียใจกับการกระทำของเดี่ยวมาก แต่ก็ทำไรไม่ได้ ทำได้แค่ทนและทน แต่เหตุผลจริงๆแล้ว ไม่มีใครรู้หรอกว่า เดี่ยวทำแบบนั้นไปทำไม นอกจากตัวเดี่ยวคนเดียวเท่านั้น
อย่างเช่นในคืนนี้ ที่บาสต้องทนกับเดี่ยว
"ไอ้บาส ไอ้เลว มึงมาอยู่ห้องกูแล้วมึงยังมาเสือกปิดไฟห้องกูทำไมว่ะ ดูซิวะ กูเดินชนโน่นชนนี่เจ็บเข่าหมดแล้ว เอิ้ก! ออกมาเด๋วนี้เลยนะมึง " เดี่ยวโวยวายหลังจากเมากลับมาจากข้างนอก
บาสเดินออกมาจากห้องนอนของตัวเอง
""..........." บาสเงียบไม่ตอบไร
"ปากมึงอมไรไว้อ่ะ ทำไมมึงไม่พูด หรือว่ามึงอม...." เดี่ยวพูดไม่จบบาสก็แทกขึ้นมา
"มึงหุบปากมึงไปเลย เมาอย่างกับหมา ก็ไปนอนซะ มาเที่ยวกัดชาวบ้านเค้าอยู่ได้ " บาสด่าไป
"มึงว่ากูเป็นหมาหรือไอ้บาส ปากดีนะมึง ไม่ได้โดนกูสั่งสอนมานาน เด๋วนี้เลยกำเริบใหญ่เลยนะมึง ลองกันหน่อยเป็นไร" ว่าแล้วเดี่ยวก็เข้าไปจับตัวบาสให้ไปชิดฝาผนัง บาสตกใจมาก
"มึงจะทำไรของมึงอ่ะ เมาแล้วก็ไปนอนซะ" บาสพยายามพูดดีด้วย
"ก็จะสั่งสอนคนปากเก่งไง" ว่าแล้วเดี่ยวก็เข้าประกบปากบาสทันที อย่างหนักหน่วงและยาวนาน จนเกือบไม่มีอากาศหายใจ
บาสพยายามดิ้นจนหลุดและต่อยเดี่ยวจนปากแตก
เดี่ยวเงยหน้าขึ้นมา ก็มีเลือดไหลที่มุมปาก บาสเห็นอย่างนั้นตกใจมาก และเป็นห่วงเดี่ยวแต่ก็ต้องใจแข็งไว้
"ทำไมมึงลืมรสรักของกูแล้วเหรอ หรือว่ามึงไปได้จากคนอื่นจนลืมของกูไปหมดแล้ว" เดี่ยวพูดไปรอยยิ้มหยัน แต่ทำไมบาสคิดว่าตาของเดี่ยวในตอนี้ช่างเศร้าเหมือนกำลังจะร้องไห้ราวกับว่าเค้าเพิ่งจะเจ็บปวดใจมาอย่างหนักหนากับเรื่องใดมา
"มึงเมาแล้วก็ไปนอนเถอะ พรุ่งนี้ต้องไปเรียนอีก" บาสพยายามพูดดี
"เออ กูไปนอนก็ได้ว่ะ กูก็ไม่อยากยุ่งของแปลกนักหรอก แค่อยากลองสนุกนะ ฮ่าๆๆๆ" แล้วเดี่ยวก็เดินเข้าห้องนอนไป
บาสรู้สึกเจ็บปวดมากที่ได้ยินคำเหล่านั้นจากปากของเดี่ยวเอง เค้าทนกับคำเหล่านี้ได้จากปากของทุกคน แต่เค้าทนไม่ได้หากมันมาจากปากของคนที่เค้ารักเดี่ยว ตอนนี้บาสรู้แล้วว่า ตัวเองเป็นได้แค่ของแปลกใหม่น่าลองสำหรับเดี่ยวจริงๆ
ตอนเช้าเดี่ยวตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอบาสแล้ว สงสัยคงไปเรียนแล้ว บาสเดินออกมาจากห้องนอน แล้วก็เจอข้าวต้มวางอยู่พร้อมกับน้ำผลไม้หนึ่งแก้ว แล้วเดี่ยวก็นึกไปถึงคนนั้นทันที คนที่เค้าเพิ่งทำร้ายไปเมื่อคืน
"ทำไมมึงต้องหลอกกูด้วยบาส ทำไมมึงต้องทำให้กูเจ็บ กูจะทนไม่ไหวแล้วนะ " เดี่ยวว่าแล้วก็ทรุดลงนั่งกับพื้น แล้วเดี่ยวก็รีบไปมหาลัย
ตอนเที่ยง เดี่ยวเดินมากับเพื่อนของเค้า และเดินสวนกับบาส
"เอ้ย พวกมึงเคยเห็นของแปลกป่าวว่ะ" เดี่ยวแกล้งพูดขึ้นให้เสียงดังขณะเดินสวนทางกับบาสพอดี
"ของแปลกไรของมึงว่ะ" เพื่อนของเดี่ยวถามขึ้น
"แปลกไงดีล่ะ ....อืม... แปลกแบบว่าพวกวิปริตผิดเพศไงล่ะ ฮ่าๆๆๆๆ " เดี่ยวตะโกนออกไปเพื่อให้บาสที่เดินห่างออกไปแล้วได้ยิน
แล้วบาสก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเดี่ยว บาสหมดแรง ทันที เค้าอ่อนแออีกแล้วนะที่เจอเดี่ยว
ตอนที่บาสกำลังจะขึ้นตึกเรียนก็เดินสวนทางกับพลอย และพลอยก็เรียกบาสไปคุยด้วย
"บาสเราขอคุยด้วยหน่อยสิ"
" มีไรล่ะ ว่ามาเลย"
"เราขอเตือนว่าให้นายเลิกคิดกับเดี่ยวแบบนั้นได้แล้ว" พลอยบอกออกไป
ตอนนี้บาสหน้าซีดขึ้นมาทันที "ไอ้เดี่ยวมันบอกไรพลอยล่ะ" บาสใจแข็งถามออกไป
"ป่าวหรอก เดี่ยวไม่ได้บอกไรพลอยทั้งนั้น พอดีพลอยรู้จักกับบอลอ่ะ เลยพอรูเรื่องมาบ้าง"พลอยพูดอย่างเป็นต่อ
"พลอยรู้จักกับบอลได้ไง แล้วพลอยบอกไรเดี่ยวไปบ้าง" บาสหน้าซีดจนเกือบจะเป็นลมอยู่แล้ว
"พลอยก็เรื่องบางเรื่องที่เดี่ยวสมควรจะรู้แค่นั้นล่ะ งันเราไปเรียนก่อนะ ไปล่ะ" แล้วพลอยก็เดินออกไป
"เดี่ยวนายรู้ไรมาบ้าง ทำไมมีไรนายไม่มาถามเราล่ะ ทำไมนายต้องไปฟังจากคนอื่นทำไม" บาส ยืนอึ้งแดกอยู่ตรงนั้น
ตอนเย็นวันนั้นบาสกำลังเดินกลับหอพัก
"เอ้ยนั่นไง คนที่ทำกูเจ็บปางตายในวันแข่งบาส" ใช่แล้ว 2 คนนั้นนั่นเองที่แกล้งบาสในวันแข่งมันมาพร้อมกับเพื่อนมันอีก 2 คน
พวกมันทั้ง4 กำลังหน้าตั้งอย่างหาเรื่องมาทางบาส
"เอ้ย พวกมึงจะมาหาเรื่องไรกูอีก วันี้กูไม่มีอารมณ์เล่นกับพวกมึง" บาสตอบไปอย่างไม่สะทกสะท้าน เพราะเค้ามัวแต่คิดถึงแต่เรื่องของเดี่ยว
"มึงมาคนเดียวแล้วยังจะปากดีอีกนะ เด๋วมึงก็ได้ตายคาตีนพวกกูหรอก " ว่าแล้วพวกมันเข้ามารุมบาสทันที
"ได้พวกมึงอยากเล่นสนุกแบบหมาหมู่กับกูใช่ป่าว งั้นกูจัดให้" บาสสบถออกมา แต่บาสไม่รู้หรอกว่าตอนนนี้กำลังมีคนคอยดูเค้าอยู่ห่างๆ
พวกเค้าเตะต่อยกันได้พักใหญ่ พวก 4 คนก็ลงไปนอนกองกับพื้นกันหมด บาดแผลเต็มตัวไปหมด เลือดไหลโชก แต่บาสกลับมีบาดแผลแค่นิดหน่อยเอง ตอนที่บาสกำลังจะเดินออกไป เค้าก็นึกไรขึ้นมาได้
"พวกมึงถ้าไม่อยากเจ็บมากกว่านี้ บอกกูมา" บาสถามเสียงเข้ม
พวกนั้นยกมือไหว้บาส พลางพูดออกมา"ถามไรล่ะ ถามมาดิ"
"พวกแกมารังควานกูเองหรือมีใครส่งพวกมึงมา"
"ก็ผู้หญิงคนนั้นไง คนที่เดินควงกับคนที่มาช่วยมึงวันนั้นไง เป็นคนส่งพวกกูมาทำร้ายมึง กูบอกมึงแล้ว อย่ามาทำไรกูอีกนะ"
"งั้นเหรอ ฮึ งั้นฝากไปบอกเค้าล่ะกันว่า อย่าทำแบบนี้อีก เพราะครั้งต่อไปกูจะไม่ยอมจบแค่นี้แน่"
"'งั้นพวกกูไปแล้วนะ" แล้วพวกมันก็วิ่งไปเลย
"กูอ่อนแอเฉพาะตอนอยู่หน้ามึงตอนอยู่กับมึงเท่านั้นแหละไอ้เดี่ยว และคนที่จะยอมได้ทุกเรื่อง ก๊คือมึงคนเดียวเหมมือนนะเดี่ยว "
บาสพูดขณะเดินผ่านที่ตรงนั้นพอดี โดยที่เค้าไม่รู้หรอกว่ามีคนที่เค้าสามารถยอมได้ทุกอย่างกำลังนั่งอึ้งอยู่ ใช่แล้วคนๆนั้นคือเดี่ยวนั่นเอง ตอนนั้นเค้ากำลังเดินไปที่รถที่พลอยแฟนสาวของเค้ารอยู่ พอดีหันไปเห็นบาสกำลังเดินอยู่ แล้วก็หันไปเห็นคนกลุ่มหนึ่งยืนอยู่หน้ามหาลัย เดี่ยวจำได้ว่า 2 คนนั้นเป็นคนที่เคยแกล้งบาสตอนที่แข่งบาส และเมื่อบาสเดินเดินไป พวกมันก็เดินตามบาสไปทันที เดี่ยวเกิดเป็นห่วงบาสขึ้นมา ก็เลยรีบตามไปดู และทิ้งพลอยไว้อย่างนั้น พอเดี่ยวมาถึง ก็เห็นพวกเค้ากำลังต่อสู้กันอยู่ เดี่ยวเป็นห่วงบาสมาก ถ้าบาสสู้ไม่ไหวเค้าก็พร้อมจะเข้าไปช่วยทันที เดี่ยวกลัวมาก กลัวว่าบาสจะบาดเจ็บ กลัวว่าบาสจะร้องไห้ หลัวไปสารพัด เพราะเดี่ยวคิดว่าบาสอ่อนแอสู้ใครไม่ได้เพราะทุกครั้ง ที่บาสทะเลาะกับเค้า บาสจะเป็นฝ่ายแพ้และร้องไห้ตลอด แต่ตอนนี้เดี่ยวรู้แล้วว่าตัวเองคิดผิด บาสทั้งแข็งแรงและแข็งแกร่งมาก แล้วทำไม
"มึงแข็งแกร่งขนาดนี้ มึงเข้มแข็งขนาดนี้ แล้วทำไมมึงถึงยอมกูทุกครั้งทุกเรื่องล่ะบาส ทั้งๆที่มึงก็สามารถเอาคืนกูได้แต่ทำไมมึงไม่ทำ" เดี่ยวนั่งคิดอยู่ตรงนั้นแป๊บนึง หรือเพราะว่า "มึงตั้งใจจะยอมแพ้กูเหมือนที่มึงพูดเมื่อกี้จริงๆเหรอ แล้วทำไมมึงต้องมีคนอื่นด้วยล่ะ ถ้ามึงรักกูจริง" ตอนนี้เดี่ยวสับสนไปหมดแล้ว อยู่เค้าก็นึกขึ้นมาได้บางอย่าง
"คนที่นั่งกับกูอยู่กับกูวันนั้นวันที่กูไปช่วยบาส เอ้ย งั้นพวกมันก็หมายถึง ...พลอยน่ะสิ แล้วพลอยจะส่งคนมาทำร้ายบาสทำไมล่ะ ....เอาไว้วันหลังค่อยไปคุยกับพลอย รีบไปดูบาสก่อนดีกว่า" แล้วเดี่ยวก็รีบวิ่งกลับไปหอพักทันที
เดี่ยวนั่งแท็กซี่กลับมาเลยถึงหอพักก่อนบาส แล้วเดี่ยวก็เอายาที่ซื้อเตรียมไว้ให้บาสใส่บาดแผลไปวางไว้บนโต๊ะ เพราะเดี่ยวไม่กล้าเอาไปให้บาสด้วยตัวเอง
แต่เมื่อบาสกลับมาถึง เดี่ยวก็ปากหมาใส่ทันที
"เอ้ย มึงไปฟัดกับหมาที่ไหนมาว่ะ "
"เรื่องของกูมึงอย่าเสือก" บาสด่ากลับทันที
"เอ้ยกูอุตส่าห์พูดดีๆกับมึงนะโว้ย แล้วมึงเสือกปากหมาได้ไงว่ะ" เดี่ยวเริ่มโมโหเมื่อบาสตอบแบบนั้น
"นั่นเหรอวะเพราะของมึง ถ้ามึงอุตส่าห์พูดมึงไม่ต้องพูดก็ได้ กูฟังหมาหน้าหอพักเห่าเอาก็ได้ว่ะ" ว่าแล้วบาสก็เดินไปที่ห้องนอนของตัวเอง
"เอ้ย มึงเอายาไปใส่แผลหน่อยสิวะ อย่าเข้าใจผิดว่ากูเป็นห่วงมึงนะโว้ย กูแค่ไม่อยากได้กลิ่นเหม็นเน่าจากแผลของมึงเท่านั้นแหละ" เดี่ยวพูดไปแบบนั้นเพราะเป็นห่วงบาสอยากให้บาสใส่ยาที่บาดแผล กลัวว่าบาสจะเจ็บมากไปกว่านี้ แต่ไม่ยอมพูดด้วยดีๆ เลยพูดแบกวนๆแบบนั้นออกไป
"เรื่องของกู มึงไม่ต้องมายุ่ง เอาตัวเองให้รอดเหอะ" แล้วบาสก็เข้าห้องไป
"โหมึง กูอุตส่าห์เป็นห่วง ยังมาด่ากูอีก นี่มึงรู้ป่าวว่ายานี้มันแพงขนาดไหน นี่ตังค์นี้กูสามารถเอาไปเลี้ยงน้องพลอยได้เลยนะโว้ย ไม่อยากใช้ก็ไม่ต้องใช้ " เดี่ยวยืนบ่นอยู่คนเดียวหลังจากที่บาสเข้าห้องไปแล้ว
ตอนเช้าเดี่ยวรีบไปหาพลอยทันที
"เดี่ยวคิดถึงพลอยมากหรือค่ะ หรือว่าจะมาขอโทษที่พลอยให้พลอยรอเก้อเมื่อวาน" พลอยยิ้มหน้าบานเมื่อเดี่ยววิ่งมาหา
"พลอยส่งคนพวกนั้นไปทำร้ายบาสใช่ป่าว" เดี่ยวถามเสียงเข้ม
"เรื่องไรค่ะ พลอยไม่รู้เรื่องนะค่ะ บาสมาใส่ร้ายนะค่ะ เดี่ยวอย่าไปเชื่อนะค่ะ" ตอนนี้พลอยหน้าซีดแล้ว
"พลอยทำแบบนั้นทำไม" เดี่ยวยังถามต่อ
"พลอยบอกว่าพลอยไม่รู้เรื่อง " พลอยเริ่มกระสับกระส่าย
"พลอยอย่าทำแบบนั้นอีกนะ ไม่งั้นเราเอาเรื่องพลอยแน่" แล้วเดี่ยวก็กำลังจะเดินออกไป พลอยเลยตะโกนขึ้นมา
"ทำไมค่ะ ใช่ค่ะพลอยเป็นคนส่งพวกนั้นไปทำร้ายบาสเอง แล้วไงค่ะ"
"อย่า ทำ แบบ นั้น อีก" เดี่ยวพูดย้ำทีล่ะคำ
"เป็นห่วงมันมากรึไง เจ็บแทนมันรึไง เป็นไงมันใกล้ตายรึยัง"
เดี่ยวหันกลับมาและเข้าไปผลักพลอยจนพลอยเซไปอีกทางหนึ่ง
"อย่าพูดแบบนั้นอีก บาสไม่ได้เป็นไรทั้งนั้น"
"เดี่ยวทำแบบนี้กับพลอยได้ไง เดี่ยวลืมไปแล้วเหรอว่าบาสเค้าทำไรกับเดี่ยวไวบ้างเค้าหลอกเดี่ยวนะค่ะ แล้วเดี่ยวจะยังไปปกป้องเค้าทำไมค่ะ"
"อันนั้นมันเรื่องของผม ผมจะจัดการเรื่องของผมเอง พลอยไม่ต้องยุ่ง หวังว่าเราจะยังเป็นเพื่อนที่ดีกันต่อไปนะ เดี่ยวไม่อยากเสียเพิ่อนดีดีอย่างพลอยไป"
"เดี่ยวบอกเลิกพลอยที่เป็นผู้หญิงเพื่อจะไปคบกับบาสซึ่งเป็นผู้ชายหมือนเดี่ยวหรือค่ะ เดี่ยวคิดดีแล้วหรือค่ะ" พลอยยิ้มเยาะ
"อันนั้นผมไม่รู้ แต่ที่ผมรู้ผมไม่สามารถมาคบกับผู้หญิงที่ใจร้ายอย่างพลอยได้หรอก"
"งั้นบอกพลอยมสิค่ะ ว่าเดี่ยวรักพลอยหรือรักมันกันแน่ บอกมาสิค่ะ" พลอยตะโกน
"เรื่องของผม พลอยไม่ต้องรู้" แล้วเดี่ยวเดินออกไป
แล้วความสัมพันธ์ระหว่างเดี่ยวและบาสก็เป็นแบบนี้เรื่อยมาตลอด 2 เดือน เดี่ยวคอยกลั่นแกล้งบาสตลอด บาสเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน ด่าตอบกลับไปบ้าง พวกเค้าแทบจะไม่ได้คุยด้วยกันดีดีเลย หน้าก็แทบไม่มองกันด้วยซ้ำ พูดกันทีไร ก็อย่างกับระเบิดลง
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
