“โอเค..” ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าใต้ราวคอ “ดูดให้”
ดวงตาสีอ่อนเบิกกว้างเมื่อริมฝีปากร้อนผ่าวโน้มลงทาบปิด คนตัวใหญ่ด้านบนสวมกอดจนแน่น อุ้งปากประกบจูบแล้วดูดดุนปลายลิ้นนุ่ม
“อื้อ..” พฤษภาดิ้นพราด ทุบแผ่นหลังกว้างยกใหญ่
เฟรดยันตัวขึ้น คว้าข้อมืออีกคนมาจับแน่น นัยน์ตาสีฟ้าสว่างทอแววคมปลาบ “ได้รสแคสเลอร์ด้วย..หืม หวานจริงนะ”
“อึด..อัด” กุ๊กตัวเล็กบ่นอุบ
“จะเอาทั้งอึดแล้วก็ทั้งอัดเหรอ” พ่อหนุ่มฝรั่งหัวเราะในลำคอ ละมือข้างหนึ่งปลดกระดุมเสื้อจนสุด เขาโยนเชิ้ตตกปุลงพื้น
“ถอดเขมขาดซี มานทับพุง” พฤษภาว่าเสียงอ้อแอ้ พลิกตัวหนีแล้วล้วงแขนลงไปขยับยุกยิกตรงเป้ากางเกงอีกฝ่าย
“อึก..เมย์ ผิดตำแหน่ง” เฟรดนิ่วหน้า นิ้วเรียวที่พยายามปลดเข็มขัดอย่างปากบอกดันล้วงไปรูดซิปแล้วชักเข้าชักออกผ่านชั้นในซะงั้น
“อุ๊..อะไรตุงๆ” คุณพ่อตัวน้อยหรี่ตามอง ก้มหน้างุด พยายามเพ่งส่วนกลางที่ดุนดันต้นขา จับไปจับมา โว้ว! ไส้กรอกมันแช่ฟรีซวุ้ย
เฟรดขบกรามแน่น สติยั้งคิดที่ติดลบสิบยิ่งติดลบร้อย ร่างสูงยันตัวขึ้น ถอดกางเกงสแล็คแล้วเขวี้ยงกลับลงพื้นชนิดไม่ไยดีจิออร์ดาโนตัวหลายพัน
“เมย์..จูบหน่อย” เสียงทุ้มต่ำกระซิบข้างหู “ขอชิมปากพ่อครัวได้มั้ย”
พฤษภาอือออส่งเดช ถามมาก็ตอบรับ อ้าแขนออกกว้างแล้วกอดหมับเข้าเต็มตัว บอกจะชิมปาก พ่อเลยอ้าปากกว้างเสียเห็นฟันสามสิบสองซี่
“แค่ลิ้นก็พอแล้ว” คนบอกเกือบอารมณ์หดเข้ากระดองเพราะลูกบ้า
“ลิ้นวัว อุคึๆ”
เฟรดอมยิ้ม ยกมือขึ้นเกลี่ยบนเรียวปากสีอ่อน ลิ้นเล็กแลบเลียออกมาด้านนอก เขาเลยช่วยสนองด้วยการประกบปากแล้วดูดคลึงให้ถึงใจ
“อ..อืม” กุ๊กพฤษภ์นิ่วหน้า หลับตานิ่งโดยอัตโนมัติ
จมูกโด่งซุกไซ้อยู่แนบราวคอ เผลอสูดดมกลิ่นแป้งเด็กที่ฝังตัวอยู่ลึกๆนั้นเข้าเต็มปอด ฝ่ามือร้อนผ่าวเลื่อนจากด้านล่าง สอดใต้ผ้ากันเปื้อนสีขาวขึ้นเกลี่ยเนินอกนุ่ม สะกิดปลายยอดเบาๆเรียกแรงสะดุ้งเฮือก
“อื้อ..จั๊กจี้” พฤษภางัวเงีย ดันบ่าแกร่งสุดแรง
“นิดเดียวเมย์” เขาปลอบ รวบตัวเล็กบางเข้ามากอดเต็มอ้อมแขน ดึงมือเรียวให้จับลงส่วนแข็งกร้าวที่กำลังขยายใหญ่อย่างน่าหวั่น “ทำให้หน่อย”
“ทามอาราย”
“ล้างไส้กรอก” เฟรดกระซิบ
“โอ้..” วิญญาณกุ๊กเต็มเปี่ยมแม้จะสติดิ่งเหว กุ๊กพฤษภ์ผู้เชี่ยวชาญงานครัวเริ่มลอกพลาสติกจากไส้กรอกด้วยการรูดมือขึ้นๆลงๆ “ยี่ห้อนี้ ม่ายเคยเหน แบบนี้ต้องชิม” ว่าไปก็ลุกพรวด ก้มหน้าวูบเสียอีกฝ่ายตกตะลึง
“เมย์!” เฟรดตัวแข็งทื่อ ใบหน้าแดงเรื่อของฝ่ายตรงข้ามโน้มลงต่ำ มือทั้งสองกอบกุมส่วนกลางของเขาแล้วอ้าปากครอบมันแบบเต็มรัก “ฮ..อาา”
พฤษภามุ่นคิ้ว ลิ้นที่ใช้เลียรอบความยาวชักเก้กัง ยี่ห้ออะไรไม่รู้ หมูแดดเดียวหรือโบโลน่าหมาสามตัว ยิ่งอมยิ่งใหญ่ ยิ่งเลียยิ่งขยาย พองจนคับปากไปหมด แล้วดูเถอะ..มันกระดกสู้เสียด้วย!
..แบบนี้ต้องกัด..
“อย่ากัดนะ!” เฟรดรู้ทัน รีบบีบปากให้อ้าออก เขาชักตัวเองออกมาก่อนอีกคนจะงับเข้าเต็มแรงแบบหวุดหวิด “ซนไปแล้วกุ๊ก”
“อิอิ” พฤษภายิ้มเผล่ ถูกดันลงไปนอนอีกหน
เฟรดมองร่างขาวนวลตรงหน้าอย่างพอใจ ร่างสูงขยับตัวลงนอนด้านข้าง เลิกชายผ้ากันเปื้อนขึ้นกองบนเอวเล็ก รูดชั้นในสีขาวลงไปที่ต้นขาเปลือย “ตอนนี้กุ๊กเป็นวัวนะ ผมจะรีดนมวัวให้”
“เห..” คนพาซื่อเลิกคิ้ว ยังไม่ทันได้อ้าปากถาม มือที่เพิ่งจะดึงปราการชิ้นสุดท้ายออกก็คว้าหมับแล้วบีบเข้าส่วนปลายทันที “อ๊าาา!”
เฟรดยิ้มกริ่ม จับมือกุ๊กให้รูดรั้งของเขา ส่วนมือตัวเองช่วย ‘รีดนมวัว’ ด้วยการบีบ ดึง รูด เขย่า ลาก และชักเป็นจังหวะ
“อ..อา..อาา”
ร่างใหญ่ร้อนวูบ เขาอาจจะบ้าไปแล้ว ไม่ก็เมาจนสติหลุด แต่เสียงกุ๊กมันเพราะจริงๆ หวานจับใจเสียอยากฟังดังๆกว่านี้
ชายหนุ่มกัดฟันกรอด ดวงตาทั้งสองหลับแน่น นึกภาพกุ๊กเมย์นอนยั่วเย้าอยู่ใต้ร่างคู่ขาเจ้าของร้านอาหาร
..จะทำหน้าแบบไหน..
..จะครวญครางว่าอะไรกัน..
“ไม่ไหวแล้วเมย์..” เขาคราง กระชากมือนุ่มนิ่มออก ช่วยเร่งจังหวะให้คนที่กำลังบิดตัวเร่าๆอยู่ข้างล่าง “ปล่อยออกมาที่รัก..come on!”
พฤษภาครางเสียงหวาน มือทั้งสองผวาขึ้นกอดรัดคนด้านบนแน่น ทั้งตัวกระตุกวาบ ไอร้อนผ่าวพุ่งพรวดออกจากตัว เปรอะเปื้อนหน้าท้องแข็งแรง
เฟรดสูดหายใจเข้าเต็มปอด เขาจ้องหน้าคนที่นอนหลับตาพริ้ม
“คุณเป็นอะไรกับโชค”
“หือ..” กุ๊กเลิกคิ้ว ตัวเองสบายแล้วแต่อีกคนร้อนรนเหมือนถูกสุมไฟ
“ผมถามว่าคุณเป็นแฟนของโชคชัยงั้นเหรอ!” เฟรดเร่งเอาคำตอบจนเสียงเกือบเปลี่ยนเป็นตะคอก
“เปล๊า” พฤษภาส่ายหัวหวือ “พี่โชคน่าร๊าก พี่เมียเมย์เอง”
เฟรดรู้สึกใจกระตุกวาบ..ยินดีอย่างนั้นหรือ
..ไร้สาระน่า..
“แปลว่ายังโสด” เขาทวน “บอกตรงๆนะ ไม่อยากปีนต้นงิ้ว”
“กั้กๆๆ” พฤษภาหัวเราะตัวโยน “โผมชื่อพรึด! อายุสามสิบ มีลูกหนึ่งโคน มีคุณนายตื่นสายสองแปลง เมียมีชู้ววแต่พี่เมียโผมน่าร๊าก”
เฟรดส่ายหัวด้วยความเอ็นดู “เมียไม่สน ขอแค่กุ๊กไม่มีผัว..ใช่มั้ย”
“ฮึ้ย! ไม่มี๊”
ร่างสูงหัวเราะ ก้มลงหอมแก้มฟอด ออกปากขอจูบอีกครั้งกุ๊กพฤษภ์ก็ยอมให้ง่ายๆ เขาเอียงหน้าลง ประกบปากผิวเผินแล้วเริ่มสอดปลายลิ้นเข้ากวาดต้อน เล็มเลียตามแนวไรฟันขาว ลิ้นอุ่นคล้ายพยายามผลัก แต่ยิ่งดันกลับ เขาก็ยิ่งตวัดรัดโต้ตอบ
พฤษภาหอบหายใจ นัยน์ตาปรือปรอยเมื่อสัมผัสได้ถึงแรงยกเอวจนตัวลอยหวือ แขนแข็งแรงสอดเข้าใต้ข้อพับแล้วดึงชั้นในตัวจิ๋วออกพรวด
“หมดเวลาเล่นแล้วเมย์ จากนี้น่ะของจริง”
“อาวก็อาว” กุ๊กพฤษภ์ซะอย่าง ไม่หวั่นแม้วันมามาก
“เล็กๆไม่..ใหญ่ๆเอาใช่มั้ย” เฟรดครางในลำคอ มองตรงหัวเตียงหวังจะหาตัวช่วย “ไม่มีเจล ไม่มีถุงยาง ฝืดหน่อย คับไปนิด อย่าบ่นนะ”
“อาวจารบีม้าย” ยังมีหน้ามาหยอดมุข
คนตัวใหญ่รูดรั้งความร้อนผ่าวของตัวเองอีกรอบ เขาขยับลงกึ่งกลาง ยกขาเรียวแยกออก ความต้องการพลุ่งพล่านจนร้อนระอุไปทั้งตัว
..ตั้งแต่รับตำแหน่งงานมายังไม่ทันได้นอนกับใครอย่างถึงใจเลย..
นิ้วยาวเกลี่ยไล้ลงด้านหลัง แตะลงเนินเนื้อแล้วลองสอดนิ้วเข้า
“จ๊ากกก!”
เฟรดสะดุ้ง รีบเอามือตะครุบปากไอ้กุ๊กตัวแสบแน่น “จะบ้าเหรอ!”
“เจ็บ..ฮึก..ฮึก” พฤษภายกมือปาดน้ำตาทิ้ง “ทิ่มทำมาย แข็งนะเออ”
“ก็กุ๊กชอบของแข็งไม่ใช่เรอะ” เฟรดกลั้นหัวเราะ
“ม่ายอาวแล้ว เล่นอะรายเจ็บๆ”
“ใจเย็นสิ นิดเดียวเอง เดี๋ยวก็ดีเองนะ” เขากอดปลอบ ช้อนแผ่นหลังเล็กขึ้นแนบอกแล้วพรมจูบข้างแก้ม คลอเคลียที่ปากไปมา “ไม่ร้องนะดาร์ลิ้ง”
“ดาร์ลิ้ง..” กุ๊กพฤษภ์ทวนความ นอนหลับตาพริ้มเมื่อถูกลูบหลัง
เฟรดดันขาขาวขึ้นพาดบนเอว เขาเหลือบมองคนที่นอนหายใจสม่ำเสมอ ค่อยๆวางคนเมาลงกับเตียงแล้วเลื่อนมือลงกอบกุมส่วนหน้า ขยับรูดรั้งมันขึ้นลงหันเหความสนใจเมื่อปลายนิ้วอีกด้านเริ่มผลุบเข้าออก
“อึก..อื้ออ”
แด๊ดดี้ที่กึ่มๆไวน์ขบกรามกรอด สอดนิ้วเพิ่มจากหนึ่งเป็นสอง สะโพกเล็กเริ่มขยับโต้ เอวคอดยุกยิกไปมาคล้ายจะยกตัวรับ เขาสบถเบาๆ ดึงมือออกแล้วลุกพรวด กระชากขาเพรียวออกกว้าง
“โทษนะเมย์ ไส้กรอกผมอยากถูกคุณลวกแล้วล่ะ”
เฟรดดันตัวเองเข้าไปด้านใน อาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอหมกมุ่นกับมือที่ลูบไล้ส่วนกลาง กระแทกเต็มแรง แต่ทว่า.. “โอ๊ย..เมย์! อย่ารัดแบบนั้น!”
อารามตกใจ ดูเหมือนกุ๊กพฤษภ์จะตัดช่องน้อยแต่พอตัว ทุกส่วนในร่างหดเกร็ง ความตื่นเร้าของร่างกายปิดประตูตาย
แด๊ดลูกหนึ่งร้องคราง รู้สึกเหมือนเอานิ้วแหย่บานพับแล้วกระแทกประตูปิดโครมไม่มีผิด “เจ็บ..เมย์..อย่ารัด ค่อยๆ..อา..พระเจ้า หายใจช้าๆ”
พฤษภาร้องไห้โฮ ดิ้นพล่านประหนึ่งปลาไหลถูกรูดเมือก คล้ายปลาช่อนถูกทุบหัว และก้ำกึ่งกับหนอนถูกโรยขี้เถ้า “แง้! เอาออกป๊ายย”
“ไม่ไหว..อาา” เฟรดนิ่วหน้า ค่อยๆขยับตัวออก แต่ให้ตายเถอะ! เข้าก็ไม่ได้ จะออกก็ถูกรัดจนแน่น นี่คิดจะกินกันให้ขาดครึ่งท่อนเลยใช่มั้ย!
กุ๊กเมย์ดิ้นตุบตับ ยิ่งขยับยิ่งรัดหนัก ยิ่งดิ้นยิ่งไปบิดส่วนกลางอีกคน เฟรดหน้าเหวอ เกิดของเขาเบี้ยวไปใครจะรับผิดชอบ!
“เมย์..ใจเย็นฮันนี่” เขากระซิบข้างหู เป็นซีอีโอบริหารพนักงานนับร้อย กะอีแค่ควบคุมพ่อครัวดื้อด้านให้อยู่ใต้อาณัติแค่นี้ทำไมจะทำไม่ได้ “หายใจช้าๆ ทำตามผมสิ หายใจเข้า เห็นดาวมั้ย..นั่นดาว” เขาชี้มือขึ้นเพดาน
พฤษภาปรือตามอง นัยน์ตาหยาดเยิ้มไปด้วยฤทธิ์มึนเมา “โอ๊..ดาว!”
“มีกี่ดวง นับดูซิ” เฟรดลูบหลังเปลือยเบาๆ เอื้อมผ่านผ้ากันเปื้อนนวดคลึงอกบางอย่างเอาใจ เขาก้มลง ดูดยอดอกผ่านเนื้อผ้า เหลือบมองคนที่เครือครางในลำคอแล้วแหงนหน้ามองนิ่ง รู้สึกว่ากุ๊กเริ่มผ่อนคลายลงแล้ว
“หนึ่ง..สอง..”
“สองดวงเหรอ” เขากัดหนองโพยี่ห้อพฤษภาเบาๆ กุ๊กตัวน้อยร้องคราง คิ้วเรียวขมวดมุ่น จังหวะนี้อาศัยความไวดึงตัวเองออกมาช่วงหนึ่ง
..รอสเต็ปต่อไปค่อยจัดการ..
“หนึ่งดาว มยุรี สองดาวใจ ไพจิตร” กุ๊กเริ่มเบะปาก ทั้งร่างกลับมาตึงเครียดอีกรอบ “ไม่มีดาวแล้ว!”
“ใจเย็น..มีอีกสิ” เขาสอดใส่เชื่องช้า ข้างในร้อนผ่าว คับแน่นไปหมด
“เจอแล้ว!” กุ๊กพฤษภ์ชี้มือ “นั่นไง..อาภาพร นครสวรรค์”
..มันดาวตรงไหนวะ!..
“เก่งมาก..สามดาว” เฟรดยิ้มกริ่ม “งั้นจะให้ห้าดาวแล้วนะ”
ร่างเล็กอ้าปากค้าง คนด้านบนกระแทกลงมาจนสุด จุกจนร้องไม่ออก บอกไม่ถูก สามดาวที่จะนับอีกฝ่ายบอกให้ห้า รู้สึกตอนนี้จะเกินมาเป็นร้อย
“อ๊าาา!”
เฟรดรั้งขาขาวติดกับตัว คนข้างใต้พยายามชักหลบแต่เขาตรึงไว้แน่น ทั้งร่างโจนจ้วงเข้าใส่ ประกบปากที่ร้องสุดเสียงนั้นได้ทัน ปากต่อปากโรมรัน ลิ้นต่อลิ้นเกี่ยวกระหวัด ไม่นานมันก็เริ่มตวัดพันกันเอง
“ฮ..อะ..อ๊าาา”
พฤษภากอดแผ่นหลังกว้างแน่น ขาทั้งสองโอบรัดเอวสอบ สะโพกหนาเริ่มเคลื่อนไหวถี่รัว กระแทกกระทั้นเข้าใส่อย่างไม่ยั้งแรง
“อ๊ะ..อ๊ะ”
“อึก..แน่น” เสียงทุ้มต่ำคราง หลับตานิ่งทั้งร่างที่ขยับไม่หยุด
พ่อครัวตัววุ่นรู้สึกหัวใจเต้นแรงจนจะหลุดออกมาด้านนอก ทั้งร่างไหวคลอนเหมือนถูกจับเหวี่ยง ส่วนล่างเสียดสีเข้าออก เนื้อกับเนื้อกระทบกระทั่งดังก้องทั้งห้อง อยากร้องให้ดังกว่านี้แต่ติดที่ปากร้อนระอุกำลังกลืนกินกันไม่หยุด
“เยี่ยม..เมย์ เยี่ยมมาก” เฟรดคราง รั้งปลายเท้าขึ้นพาดบ่า ดึงร่างเล็กให้ส่วนล่างประกบติดกันแน่นกว่าเดิม สะโพกเคลื่อนไหวถี่กระชั้น “สุดยอด..”
“อ..ย่า..อาา..อา..อ๊าาา” พฤษภาร้องเต็มเสียง ดูเหมือนว่าตอนนี้คนตรงหน้าจะยอมปล่อยให้ครางชนิดขาดใจกันไปข้าง “ฮ..อาาา”
“น่ารักมาก..เมย์” เขาออกปากชม คนตัวขาวจัดตอนนี้แดงเหมือนกุ้งลวก ทั้งร่างยังร้อนผ่าวเหมือนเพิ่งยกออกจากเตาอบ “เซ็กซี่..”
เฟรดเลิกผ้ากันเปื้อนขึ้นไปกองเหนืออก ละมืออีกข้างบีบขยำเนินเนื้อพร้อมกับบดปลายนิ้วลงยอดสีแดงเรื่อ กุ๊กดิ้นเร่า ส่ายปัดๆแล้วยังขยับรัดเขาเหมือนต่อต้าน คล้ายคนพยายามจะล้วงคอคายของแสลงประมาณนั้น
..โทษที..ยิ่งล้วงยิ่งถึงใจ..
“อาา..เมย์” เขากระแทกเน้นๆ เนื้อเปลือยเปล่าแนบชิดกันแน่น ส่วนใหญ่โตผลุบเข้าออก เสียดสีจนทั้งร่างยิ่งทวีความร้อนแรงเหมือนจุดไฟเผา
“อ๊าาา!” คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก ไอ้ที่เจ็บแสบ ปวดหน่วงทั้งท้องน้อยร้าวจากสะโพกแล่นไปถึงสันหลังกลายเป็นการดันไอร้อนผ่าวในร่างให้พุ่งพรวดออกมาจากด้านใน เขาเสร็จสมไปอีกครั้งเมื่อส่วนหน้าบดเบียดกับหน้าท้องแข็ง
“อย่าเพิ่ง..” เฟรดกระชับต้นขาเปลือยไม่ปล่อย เขาโน้มตัวลงกอดรัด ขบเม้มรอยจูบตรงซอกคอ สูดดมกลิ่นแป้งอย่างสบายอารมณ์ ส่วนล่างขยับเข้าออกจนผิวกายกระทบกระแทกเป็นเสียงน่าอาย “อ..ดีสุดๆ”
กุ๊กพฤษภ์สลบเหมือดตั้งแต่เห็นอาภาพร นคร‘สวรรค์’แบบชัดๆ แต่ไอ้พ่ออีกคนมันยังตั้งหน้าตั้งตาใส่เอาๆไม่ยั้งจนเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าด
“เมย์..ตื่นสิ อย่าเพิ่งหลับ!” ฝ่ามือใหญ่ตีแก้มอีกคนแปะๆ เขาอาจจะบ้าก็ได้ แต่ยอมรับว่าชอบสู้กับคนพยศจนหมดแรงข้าวต้มมากกว่า
พฤษภาหลับตาพริ้ม ไม่อือออ ไม่โต้ตอบ
“ได้..บอยคอตเหรอ คิดจะก่อม็อบใช่มั้ย” ปากว่าอย่าง ตัวกลับทำอีกอย่าง คิดให้ดีไม่น่าจะก่อม็อบ น่าจะเป็นก่อหวอดรอผสมน้ำเชื้อมากกว่า
พ่อฝรั่งตัวโตยัดเยียดตัวเองลงสุดอีกครั้ง ขยับตัวเน้นๆ ลงลึกชนิดสุดใจขาดดิ้นจนร่างคนที่นอนนิ่งโยกไปมาคล้ายถูกจับหมุน
“เมย์..อาา..” เสียงทุ้มครางยาว ทั้งร่างกระตุกวาบ เขาเกร็งตัวแน่น ไอร้อนผ่าวท่วมทลายเข้าไปด้านใน ความตั้งใจที่ว่าจะเอาออกกลายเป็นแช่ตัวนิ่งงันอยู่ในความคับแคบ สองแขนกอดรัดอีกฝ่ายแนบอก จูบไปทั่วทุกตารางนิ้วในจังหวะที่หลั่งรินความสุขสมเข้าไปภายใน
เฟรดหอบหายใจ ขยับซ้ำอีกสองสามหนก่อนจะฟุบลงนอนทับคนที่นอนหงาย กุ๊กคงหลับสบายฝันดีไปแล้ว
เขาค่อยๆดึงตัวเองออกมา บางส่วนที่ยังแข็งกร้าวอยู่แดงจัดจนไม่กล้ามอง “กุ๊ก..คุณอบผมซะสุกไปหมด”
“อือ..” พฤษภาขยับหนีเสียงจุ๊กจิ๊กข้างหูอย่างรำคาญใจ
เฟรดอมยิ้มในทันทีที่คนตรงหน้าพลิกลงนอนคว่ำ เขาขยับร่างขึ้นทาบทับด้านหลัง บีบคลึงสะโพกนุ่มอย่างมันมือ
..เห็นใส่ผ้ากันเปื้อนตัวเดียวแล้วเซ็กซี่กว่าที่คิด..
..น่ารักได้ใจ..
“ลวกก็แล้ว อบก็แล้ว..ยังเหลือ นึ่ง ทอด ปิ้ง กับย่าง” เขาพึมพำ ขออนุญาตปรุงเมนูต่อไปกลายๆ “ขอผมเป็นพ่อครัวเองนะ”
จบตอนแล้วว เจอกันตอนหน้าคร้าบ
หัวข้อ: We have 2 daddies : Last Chapter pg. 91 [1/8/56] จบแล้วจ้าา (อ่าน 910595 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก