หัวข้อ: INDY in love เกรียนนัก..แต่ก็รักละวะ! 2/4/59 ::Special Idylle:: Final P.289

[INDY-POET]

..พอมาอ่านเองอีกที เออ ก็ค้างจริงๆว่ะ อะ อัพๆ วันนี้จะไม่ดราม่า(เหรอ)
พยายามต่อไปฉากฮาให้ติดอยู่ อ๊ากกก นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าเกรียนเขียนนิยายตอนกำลังของขึ้น   
อัพทีละนิดนะ ใจเย็นๆนะ เพราะอัพพร้อมทำการบ้าน (และสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอ คือ เสร็จแต่นิยาย การบ้านกรุไม่เคยเสร็จเลย ฮ่าๆ) [color]

Air – Non : The Lord Of The Room
Part VI


“ฝากรักเอาไว้ ฝากไปในแสงดวงดาว ที่สองประกายวับวาว..วาว อยู่บนฟากฟ้า ให้แสงสุกใส ได้เป็นเสมือนดวงตา คอยส่องมองเธอด้วยแววตา..แห่งความภักดี”

..
….
…….
“น่นน๊น! อย่าร้องเพลงที่ทำให้ฉันคิดถึงแม่ได้ไหมจ๊ะ เฮ้อ!”

“เก็บฟ้ามาสาน ถักทอด้วยรักละมุน คอยห่มให้เธอได้อุ่น..อุ่น ก่อนนอนคืนนี้”
.
.

“อ๊ากกก นน!”
แล้วนิคก็โวยวาย เดินตรงมาหาผมที่ระเบียง

“ก็ผมชอบเพลงนี้นี่ครับ”
ผมว่า แล้วเงยมองฟ้าดำมืดเบื้องบน สายลมยามค่ำคืนพัดมาแผ่วๆ

“อื้ม จ้า”
นิคบอกอย่างยอมแพ้ “ที่มายืนเพ้ออยู่เนี่ย เพราะคนเมื่อกี้รึเปล่า?”

ผมก็เคยเปรยๆกับนิคอยู่หรอกครับ ว่าผมมีคนที่ชอบแล้ว เป็นรูมเมท นิคเองก็คงเดาได้

“เปล่าซะหน่อย”
ผมเลี่ยง

“แหม อย่ามาปากแข็งใจอ่อน ชั้นเห็นนะ ตัวเธอยอมเค้าซะขนาดนั้น”
นิคว่าพลางเอานิ้วมาจิ้มแขนผม
เฮ้อ

“ชื่ออะไรนะ แอร์ ใช่มะ?”
นิคยังถามต่อ

“อื้อ”
ก็จะให้บอกปัดยังไงล่ะครับ นิคเองก็ได้ยินที่ผมกับแอร์เถียงกันเต็มสองหู

“มันน่าโดนกะเทยจับโบก”
นิคเท้าเอว ทำหน้าขุ่นแค้น “ปากหมาซะเหลือเกิน”

ผมหน้ามุ่ยมองนิค แยกเขี้ยวเหมือนเนททิรี่ปกป้องเจคในอวตาร “นิคอย่ามาว่าแอร์นะครับ!”

“โอ๊ย ย่ะ น่นน๊น! ปกป้องเข้าไปนะ อย่าได้แคร์ว่าเมื่อกี้เค้ามาด่าฉอดๆถึงหน้าห้อง!”
นิคประชดผมรึเปล่า -*-

ผมถอนหายใจ “ก็แอร์เค้าเข้าใจผิดนี่ครับ”

“โอ๊ย เข้าใจผิด หรือไม่อยากเข้าใจให้ถูกกันแน่ คนอะไรอะ ใจแคบ”
นิคว่าตรงๆตามแบบฉบับกะเทยทั่วไป

“ห้ามว่าแอร์น๊า!”
ผมหน้าบูดใส่นิค “แอร์เค้ามีเหตุผลของเค้า จริงๆแล้วแอร์เป็นคนดีมากเลย เพราะผมรุกจีบแอร์ก่อนเองตะหาก”

“เออๆ เอาเถอะจ๊ะ ตามใจเธอละกัน โทษตัวเองดีที่สุดตามแบบฉบับนางเอกสมัยโบราณ โอ๊ย เชยจริงๆ!”
นิคโบกไม้โบกมือ แล้วสูดอากาศเต็มปอด “เราอย่าพูดถึงเค้าให้บรรยากาศเสียดีกว่า อากาศออกจะดีคืนนี้”

ผมสูดอากาศมั่ง..
“อากาศอะดีแน่ แต่อานนคงไม่ดีเลย”

-*-
“โอ๊ย จะว่าตัวเองทำไมเนี่ย ทีหลังถ้าคุณอากาศนั่นมาว๊ากใส่อีก ก็ด่ากลับไปบ้าง”
นิคตบไหล่ “กะเทยไม่สนับสนุนนะจ๊ะคนเนี้ย”

“แอร์เป็คนดีนะครับ”
ผมบอกนิค

“ชั้นก็ไม่เคยเห็นใครว่าคนที่ตัวเองรักเลวเลยซักคนล่ะนะ ความรักแม่งทำให้คนตาบอดจริงๆ”
นิคบ่น

“ผมไม่ได้ตาบอดซักหน่อย”
ผมแย้ง แล้วนิคก็ยอมแพ้ไปทำการบ้าน

แอร์กลับไปได้ซักพักแล้ว แต่ผมยังเศร้าอยู่กับคำพูดที่แอร์ทิ้งไว้
ทำไมนะ..ทำไมผมต้องแคร์คำพูดพวกนั้นด้วย แม้จะรู้ว่ามันไม่จริง..แต่ก็ยังแคร์..ทำไม

. . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . .

“ฮัลโหล เกรย์อยู่ที่ห้องปะครับ”
ผมโทรหาอดีตรูมเมท และเมื่อบอกว่าอยู่

“แล้วแอร์อยู่ปะครับ ยังไม่กลับใช่ไหม”

แอร์ยังไม่กลับจริงๆด้วย ผมจึงวางโทรศัพท์ และค่อยๆกระดึ๊บไปเคาะห้อง
ไม่นานเกรย์ก็ออกมาเปิดประตู
“ว่าไงนน”

“นี่ครับ”
ผมส่งถุงสองสามถุงให้เกรย์
“ฝากให้แอร์ด้วย”

 << หน้าเกรย์

“มึงรู้มั๊ย แอร์ด่ามึงว่าไง”
เกรย์เพ่งมองผม

“เอาไปเถอะครับ เดี๋ยวแอร์ไม่ได้กินข้าว”

“แอร์มันมีปัญญาหาอะไรแดกได้แหละ ถ้าไม่ได้ก็ปล่อยมันอดไปเหอะ”

“เกรย์อะ.. ฝากให้แอร์หน่อยนะครับ แต่ไม่ต้องบอกว่าผมซื้อมานะ เดี๋ยวแอร์ดุ”

“เฮ้อ”
เกรย์พ่นลมหายใจ
“ใส่สลอดไว้ยัง กูหาใส่ให้มั๊ย”

“โธ่เกรย์ ไม่เอาสิครับ ผมรู้ว่าเกรย์ไม่ใช่คนแบบนั้น”

“ใช่ กูไม่ใช่คนที่จะใส่สลอดในอาหาร แต่กูจะต่อยมันตรงๆเนี่ยแหละ ถ้ากูเป็นมึงนะนน”
เกรย์หัวเสีย “ได้ข่าวบอกกูว่าจะไปเคลียร์ กลับมาเสือกบอกกูว่าไปวีนมึงมา กูเกือบโบกมันให้แล้ว”

ผมก้มหน้า..
ไม่เป็นไรฮะ ผมไม่ใช่สี แต่ผมทนได้
ก็ผมชอบแอร์นี่.. << 


“ฝากให้แอร์ อย่าบอกว่าผมมานะครับ เดี๋ยวเป็นเรื่องอีก”
ผมรีบยัดถุงใส่มือเกรย์
แล้วหันหน้ามาเพื่อที่จะพบกับ..

“แอร์..”
มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
โอย ผมจะโดนแอร์ฆ่ามั๊ยเนี่ย

“มานี่”
แอร์ฉุดมือผมออกไปจากหน้าห้อง และไปที่ม้านั่งตรงทางเดิน

“มึงช่วยโกรธหรือช่วยอะไรซักนิดนึง กูด่ามึงนะเมื่อวาน ต้องให้เตือนความจำมั๊ย”
แอร์ปล่อยมือผมและเอามือกอดอก

“ผมก็โกรธนะครับ”
ผมเถียง “โกรธนิดนึงอะ”

ครับ ไม่ได้โกรธมากมายอะไรหรอก เสียใจมากกว่า
แต่ที่มันมากกว่าเสียใจก็คือความรู้สึกของผมที่มีให้แอร์
มันยังคงเดิม..

.
.
“เคยจีบใครมาก่อนมั๊ยนน”
แอร์ถาม

“เคยครับ”


“แล้วทำให้เค้าอย่างที่ทำให้กูรึเปล่า”


“ทำครับ" ผมตอบตรงๆ
"ผมเป็นคนแบบนี้”
.
.
แอร์เอาสองมือมาจับไหล่ผมไว้
“แล้วลงเอยยังไง?”


ผมเม้มปาก แอร์จะถามทำไมนะ..
“เค้าไม่ชอบผม แต่..” ผมเค้นความทรงจำ “เค้าบอกเพื่อนว่าผมเป็นเมียเค้าอะครับ”

ผมก้มหน้า..
คนที่ผมจีบคนแรกนี่ผมไม่เคยมีอะไรกับเขา แต่เพื่อนเขาทุกคนกลับรู้กันในฐานะที่ผมคือเมียเขา
และมันก็น่าเชื่อเพราะผมเป็นห่วงเขาไปเสียทุกอย่าง กว่าผมจะรู้ตัวเมื่อเพื่อนเขาบอก มันก็เสียหายไปจนกู้ชื่อคืนไม่ได้แล้ว

“ก็เพราะมึงเป็นคนแบบนี้ไง..”
แอร์ยกมือข้างหนึ่งแตะไหล่ผมเบาๆ
“อย่ายอมคนให้มากรู้มั๊ยนน ต่อให้คนนั้นมึงจะรักมันแค่ไหน ก็อย่ายอม เพราะถ้ามึงยอมซักครั้ง มึงก็ต้องยอมไปตลอด”

ผมเงยมองแอร์อย่างงงๆ
“แล้วถ้าผมไม่ยอม ให้ผมทำยังไงล่ะครับ?”


แอร์มองผมอย่างอ่อนใจ
“ก็ถ้าใครด่ามึง ด่ามันกลับ ถ้าใครเกลียดมึง ก็เกลียดกลับ”

ผมยังคงไม่เชื่อแอร์อยู่ดี
“เวลาแอร์มีความเกลียด แอร์มีความสุขหรือความทุกข์ครับ?”

แอร์ชะงักไป
“เอ่อ..”

“ผมไม่รู้นะ แต่เวลาผมต้องเกลียดใคร ผมไม่มีความสุขหรอกครับ เพราะงั้นผมคงเกลียดกลับไม่ได้”
ผมบอกแอร์
“แล้วถ้าต้องด่ากลับ ด่ากันไปด่ากันมา เค้าก็ไม่ยอม ผมก็ไม่ยอม ชาตินี้ก็คงไม่จบกันหรอกครับ แต่ถ้าผมยอม เรื่องมันก็อาจจะจบ”

แอร์มองผม
“มึงคิดอย่างงั้นเหรอ”

“อื้อ”
ผมพยักหน้า “ความคิดผมอาจจะผิดก็ได้ แต่ผมก็เชื่ออย่างนี้แหละ เกรย์ยังบอกผมเลย ให้เชื่อมั่นในตัวเอง”

“มึงรู้มั๊ย บางทีการเป็นคนดีเกินไป มันก็กลับมาทำร้ายตัวเองนะ อย่างที่มึงบอกกูว่ามึงเจอมาแล้วไง”

“งั้นเพื่อป้องกันตัวเอง ต้องเลวเพื่อทำร้ายคนอื่นรึไงเล่าครับ”

“ไม่ใช่แบบนั้น แต่ก็แค่.. ให้มีความพอดีน่ะ”

“โอเคครับ ผมจะไม่ซื้อข้าวมาให้แอร์อีก ถ้าแอร์โกรธเรื่องนั้น”


แอร์ทำหน้าเครียด
“ไม่ใช่ แต่กูแค่.. กูเป็นคนเหียกๆ พูดอะไรก็พูดแรง แล้วมึง..”
มืออีกข้างของแอร์แตะไหล่ผม “เป็นคนแบบนี้.. ซักวัน..จะเจ็บจนทนไม่ไหวเอา”

ผมมองแอร์งงๆ
“แอร์สงสารผม?”

….
……..
………..

“เปล่า แต่กูเป็นห่วง”


“เป็นห่วงทำไมครับ..”
ผมมองดวงหน้าเข้มๆ

“อย่าถามมากได้ไหม ทีหลังอย่ายอมก็แล้วกัน”

“แอร์อย่าดุผมไม่ง่ายกว่าเหรอ”

“เดี๋ยวกูก็พลั้งปากอีก..”

“งั้นผมจะยอมจนกว่าแอร์จะหายพลั้งนะ”

.
.

“ก่อนฟ้าจะสาง ก่อนจันทร์จะร้างแรมไกล ยังอยู่กับเธอข้างเคียงกาย อยู่ในความฝัน.. ฝากเสียงกระซิบ ฝากไปในสายลมผ่าน ข้ามขอบราตรีที่ยาวนาน ..ให้เธอฝันดี”


..เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา

“แหม น่นน๊น ร้องเพลงรุ่นคุณแม่ยังสาวอีกแล้วนะ”

ผมหันไปยิ้มให้นิค

“อย่ามายิ้มหวาน ชั้นไม่ใช่หนุ่มแอร์คนนั้นนะจ๊ะ”
นิคล้อ


ก๊อก..ก๊อก..
เสียงเคาะประตู นิคจึงหันกลับไปเปิด แล้วก็ระเบิดออกมา


“จะมาว่าอะไรเพื่อนชั้นอีกยะ!?”

เย้ย!
แอร์มา

ก็หลังจากคุยกันเมื่อกี้ เมื่อแอร์เงียบไป ไม่พูดอะไรอีก ผมจึงแยกกลับห้องมา


“เอ่อ..”
แอร์พยายามมองเข้ามาในห้องเพื่อหาผม แต่นิคเอาตัวกั้นไว้

“อย่าแม้แต่จะแตะต้องเพื่อนชั้นไม่ว่าการกระทำหรือคำพูดนะ เดี๊ยะ เดี๊ยะ เดี๋ยวกะเทยโบก”
นิคแว๊ดลั่นห้อง
กำ..


“นิคครับ อย่า-”


“เงียบน่า น่นน๊น”
.
.
-*-

แหงะ นิคเบรกงี้ ผมก็หงอยสิครับ แต่ก็ยังแอบฉีกยิ้มให้แอร์

“ว่าไงยะ จะมาทำอะไรอีก ฮึ”
นิคเท้าเอว

“เอ่อ มาหานน”
.
.
โอ๊ว เย๊สส นั่นไง แอร์มาหาผม

“เฮ้ แอร์”
ผมโบกไม้โบกมือให้
แอร์ฝ่าด่านมาให้ได้นะครับ
คุณๆโยนพู่มาให้ผมหน่อย ผมจะเต้นเป็นเชียร์ลีดเดอร์รอแอร์

แอร์สู้สู้ แอร์สู้ตาย แอร์ก้นลาย เฮ้ย แอร์ไว้ลาย สู้ตาย สู้สู้~~ !    

 << หน้าคนเขียน //นี่กรูเขียนได้อุบาวท์ขนาดนี้เลย??

.

.

“มาหาน่นน๊นทำไม น่นน๊นไม่อยากเจอเธอ”


==!
เย้ย นิคพูดงั้นได้ไงอะ

“นิคครับ อย่า-”

“บอกให้เงียบไง น่นน๊น”
นิคแว๊ดมาอีก

โอย กำ กำ ผมทำไงดีเนี่ย

นิคยืนกั้นขวางผมกับแอร์ไว้ แอร์เกาหัวอย่างงงๆ ว่านิคเป็นแม่ผมหรือเป็นเพื่อนผมกันแน่
เออ ณ จุดนี้ ผมก็งงเช่นกันครับ แต่ก็พอเข้าใจ เพราะเราเป็นเพื่อนกัน นิคจึงเป็นเดือดเป็นร้อนแทน

“เอ่อ”
แอร์มองผมที่โบกไม้โบกมือที มองนิคที่ยืนตาเขียวทีอย่างนึกว่าจะเอายังไง


“นิค ขอโทษนะ แต่..”
แอร์มอง
“ผัว-เมียเค้าจะคุยกัน”

!
เฮ๊ย!!

ยัง ยังเว้ยครับแอร์
อย่ามาตู่ -*-

แอร์นี่ เดี๋ยวเกย์โบกซะเลย - -


นิคจ้องมองแอร์อย่างอึ้งๆ และหันกลับมามองผม
.
.
“กรี๊ดด น่นน๊นไม่ซิงแล้ว”
.
.
-*-
เชื่อเข้าไปได้นะนิค

นิคจึงหลีกให้แอร์เดินเข้ามา


“แอร์มาตามผมกลับห้องใช่มั๊ยครับ”
ผมหูตั้ง ลิ้นห้อย หางกระดิกดิ๊กดิ๊ก


“ใช่”
แอร์ตอบ


เย้ !!!!
ดีใจจัง แอร์จ๋า
 

“งั้นผมเก็บของแป๊ปนึงนะครับ”
ผมดี๊ด๊าดีใจ แต่แอร์เลิกคิ้ว

“เก็บทำไม?”

“อ้าว ก็แอร์มาตามผมกลับไปอยู่ห้องเดิมไม่ใช่เหรอ”

“เปล่า แค่จะมาตามกลับไปแป๊ปนึง ไอ้เกรย์เป็นเหี้ย’ไรไม่รู้ ร้องไห้ร้องห่มใหญ่ กูปลอบไม่เป็น”

ฮึก!!


“ปะ..แป๊ปนึง เหรอครับ”
ผมทวนคำ

“ใช่ แป๊ปนึง แค่ไปดูเกรย์หน่อย”

แง แง~
 


แต่ผมก็ไปละครับ เกรย์เป็นอะไรไปนะ ผมจะไปร้องเพลงโหยหวน(?)ขับกล่อมเกรย์ซะหน่อย
.
.
“วานนนนเวลาที่แสนเศร้าคงจางไปปปป ม่ายยยนานความสดใสที่เธอหวังคงคืนมา”

(?) << สีหน้าของแอร์

“เอ่อ เบาๆหน่อยก็ดีนะนน เดี๋ยวแทนที่เกรย์มันจะนั่งร้องไห้ต่อ มันจะหยุดร้องมากระทืบเราแทน”



“โอ้พรอันใดศักดิ์สิทธิ์เพียงไหนจงบันดาล สู่แดนดินแด่ตัวเธอผู้ช้ำตรมในดวงใจ”

แอร์เกาหัว และเหล่มองเพดานขณะผมแหกปาก

“ให้หายความจาบัลย์”
ผมนั่งลงข้างเกรย์แล้วเอามือตบไหล่


“เฮ้ย อะไรวะ”
เกรย์เงยขึ้นมาเห็นผม ดวงหน้าขาวมองงงๆ เลิกคิ้ว แล้วหันไปมองแอร์
“มึงไปตามมันมาเหรอ ไอ้เชี้ย กูบอกแล้วไง แม่ง ผู้ชายร้องไห้ ไม่น่าดู”


“ไม่เป็นไรหรอกครับเกรย์ เราผู้ชายเหมือนกัน”

“มึงเป็นเกย์”
แอร์กระซิบเตือน

แหม หยั่งกะผมจะจำไม่ได้นะ!

“แบร่~”
ผมหันไปแอบแลบลิ้นใส่แอร์


“เกรย์..ครับ”
ผมเรียก แต่เกรย์ไม่สนใจ
เกรย์กอดเข่าร้องไห้
ผมไม่นึกเลยว่าจะเห็นผู้ชายคนไหนขี้แยได้ขนาดนี้ -*-

เกรย์ร้อง..ร้อง..ร้องจนหมดใจ


“แอร์ ไปหยิบทิชชู่มาสิ”
ผมสั่ง
แอร์จึงหันรีหันขวางหาทิชชู่มา มาทั้งม้วนเลย -*-


“อะ”
แอร์เอามือตัวเองใส่แกนทิชชูไว้ แล้วให้เกรย์ค่อยๆดึงไปซับน้ำตา


เอ่อ..ถ้าเป็นสถานการณ์อื่นผมคงขำแตก และมันคงฮามาก
ผู้ชายสามคนนั่งยัดกันที่กรอบประตูระเบียง เกรย์ด้านหนึ่ง ผมตรงกลาง มีทิชชูพาดผ่าน และแอร์ที่หมุนควงทิชชู่หนึ่งม้วนอยู่ ==

“เกรย์ มีอะไรก็พูดออกมาได้ หรือถ้าไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไร ผมจะร้องเพลงให้ฟัง”
ผมพยายามปลอบ และก่อนที่จะได้แหกปาก มือของแอร์ก็มาปิดปากไว้ซะก่อน
“เงียบน่า”

“อื้อ แอร์อะ!”
ผมเอามือแอร์ออก และโวยวาย


“ชู่ว์”
แอร์เหล่ตาไปที่เกรย์ ที่ตอนนี้เงยหน้ามองฟ้า
แววตาที่คลั่งแค้นทำให้ผมรู้สึกไม่ดี

“เกรย์แน่ใจนะว่าจะไม่พูดอะไร”
ผมถามเหยๆ

เกรย์โยนทิชชูที่เปียกน้ำตาจำนวนมหาศาลลงถังขยะ เปลี่ยนสีหน้าเป็นคนละคน
“มีสิ”

“ว่ามาเลยครับ พวกผมยินดีรับฟัง”
ผมยิ้มแป้น
แต่เกรย์หันมามองราวกับผมเคยไปทำร้ายเกรย์ไว้แต่ชาติปางก่อน
ผมขยับไปติดกับแอร์ ไม่ได้กลัวนะ เกรย์ออกจะน่ารัก แหะๆ//ผมกัดฟันพูด

“กูขอให้วันนึงกูมีกำลังความสามารถทำร้ายคนที่ทำให้กูเจ็บปวดได้ เหมือนที่มันทำให้กูกำลังรู้สึก และให้มันรู้ก่อนมันจะตายว่ามันเจ็บเพราะกู”

….
“เกรย์ อันว่าความเคืองโกรธนั้น…”


 
“มึงอยู่ชมรมอะไรรึเปล่าวะนน พวกเทิดคุณธรรมหรืออะไรแบบนี้น่ะ”
แอร์กระซิบประชด

“เปล่าครับ”
ผมหันไปหน้ามุ่ยใส่แอร์ “ผมอยู่พุทธศิลป์ต่างหาก”

“นั่นไง กูว่าละ”

. . . . . . . . . . . .

เกรย์หลับไปแล้วครับ แต่ผมกับแอร์ไม่กังวล
เพราะรู้ว่าเดี๋ยวเช้าตื่นมา เกรย์ก็จะหัวเราะเอิ๊กอ๊ากเหมือนเดิม และลืมความโกรธเคืองในคืนนี้ไปหมดสิ้น
ใครทำอะไรให้เกรย์เสียใจนิดหน่อย ก็จะโวยวายขี้แยเป็นวรรคเป็นเวร แต่แป๊ปเดียวอะครับ ลืมละ -*-
นั่นแหละข้อดีของการเป็นเกรย์
.
.
“ฝันดีครับ..เกรียนน้อย”
ผมบอกกับเกรย์ที่จมดิ่งลงสู่ภวังค์ไปแล้ว

“เฮ้อ เหมือนเลี้ยงลูกเลย”
ผมบ่นกับแอร์
“มีผมเป็นแม่ มีแอร์เป็นพ่อ เกรย์เป็นลูก อิอิ โอ๊ย!”
แล้วผมก็ต้องเอามือกุมหัว ก็แอร์อ่ะดิครับ มะเหงกมาได้ เจ็บนะ -*-

“ลามละๆ”
แอร์ว่าห้วนๆ

ผมหน้ามุ่ย
“ทีเมื่อกี้ บอกนิคว่าไง มาทำเป็นลืม ชิชะ”

“เพื่อให้ได้พามึงออกมาจากห้องนิคเฉยๆเว้ย อย่าได้คิดนะ”
แอร์ชี้นิ้วคาดโทษ ผมจึงงับเข้าให้

“แบร่ๆ~”
ผมแลบลิ้นใส่ก่อนวิ่งหนีออกจากห้อง

“ไอ้นน เดี๋ยวเหอะ!”
แอร์ตะโกนตามหลังมา

“เดี๋ยวอะไรครับ เดี๋ยวจะขอให้ผมกลับมาห้องใช่ม๊า??~~”

“กวนตีน”
แอร์ถลึงตาใส่

“คิดถึงแอร์นะครับ”
ผมบอก และแอร์ก็ทำท่าเหมือนอยากจะฆ่าผม
แต่ผมยิ้ม “ฝันดีนะครับแอร์ เดี๋ยวจะหอบข้าวของกลับมานอนด้วย”

“กูไม่ได้ตามกลับเว้ย!”

“อ๋อ ผมหน้าด้านครับ จะกลับมาอยู่เอง”

.
.
แล้วแอร์พ่นลมหายใจพรืด ปิดประตูโครม
แต่ไม่ล็อค ก๊าก!

. . . . . . . . . . .





เพิ่งทำการบ้านเสร็จอะครับ ขอโทษที่อัพช้านะ อีกเรื่องนึงนะ ผมแน่ใจว่า..ผมกับคนอ่านทุกคนในนี้ไม่เคยพบกันที่ไหนมาก่อน ใช่ไหม? แล้วผมก็เห็นว่ามีคนสมัครใหม่หลายคนเลยที่เข้ามาอ่านและเม้นให้ เรา-ไม่-รู้-จัก-กัน ใช่ไหมครับ ถึงผมจะเคยเขียนนิยายที่อื่นมาก่อน แต่ไม่ใช่ด้วยชื่อนี้ และไม่มีอะไรเลยที่จะบ่งบอกได้ว่าเป็นคนเดียวกัน ขออะไรอย่างได้ไหม..
ช่วย ปล. ไว้ให้ผมแน่ใจทีว่า เราไม่รู้จักกัน เราเป็นแค่เกรียนคนเขียนกับเกรียนคนอ่าน
..ขอบคุณนะครับ ที่ติดตาม // ฉีกยิ้ม

[kwangun]

 

อากาศซึนขนาดนี้  อานนก็สะบัดบ๊อบใส่ซะเลย หมั่นไส้ ชิชะ

[a_om]

 

[sureerat25476]

  มันก็ยังค้างอยุ่ดี ฮืออออออ
นินิ ก.คนแเขียน อีกเรื่องนึงอ่ะ ทิ้งช่วงนานไปป๊าววววววว

[Forget_Me_Not]

  จับแอร์โบกสักที

[Pa'veaw]

 

[goosongta]

เมื่อไหร่จะถึงตอนแอร์รู้สึกตัวสักที โกรธแอร์แล้วนะ
ไม่รักก็ไม่ว่า ทำไมต้องพูดจาดูถูก

[Alone Alone]

อยากให้นนเชิดใส่อย่างเดียวจริงๆ

 

[๛ナーリバス๛]

แสนดีเป็นนางเอกหนังไทยสมัยก่อนเลยนะนน

เดี่ยวแต่งนิยายเป็นเพื่อนเกรียนนะ


 ดูซิว่าใครจะเสร็จก่อนกัน
(แต่เค้าแต่งนิยายอย่างเดียวนะ ไม่มีการบ้าน หึหึ )

[NaOYaII]

อีกเรื่อง แต่งเพิ่มอีกหน่อยไหม


เรื่องสั้นก็ยังดีนะ  น๊า 

[Piaanie]

สงสารน่นน๊นอ่ะ ไม่ศรีก็ไม่ต้องทนซิ ไปทนทำม๊ายยยยยยยยยยย 

[-Otto-]

ก็ยังค้างอยู่ดี 

[nongrak]

นนน่าจะเชื่อเพื่อนเนอะ โบกแอร์สักทีสองทีเผื่อมันจะฉลาดมั่ง อิอิ

[golove2]

 

แอร์ ทำนนเสียใจตลอด

[boworange]

       มาทวงทุกวันคะ,,,.......โจกะหนุ่มของป้า.......

   ปล.รักคนเขียน---

     

[mascot]

น่นน๊น อืมชื่อนี้น่ารักจัง
เฮ้อออ ค้างอ่ะน้องเกรียน
ส่วนTrust อย่าลบเลย แบบรีบน เป็นเรื่องสั้นก็ยังดีเนอะ

[Rhythm]

 

[namngern]

โอ๊ยยย น้องนนจะยอมไอ้คุณแอร์มันทำม๊ายย
หมั่นไส้จริงๆเลย เฮอะ! ถ้าน้องมาชอบชั้นนะ
ชั้นจะไม่เหลือให้แกหรอกแอร์

ชิส์ เห็นด้วยกับตัวเธอนะนิค
ผู้ชายอะไรปากร้ายจริงๆ

รออ่านต่อจ้าาาาา
บอกเป็ดให้นะ 5555

[squalo]

อินโดเพิ่งไปมาเมื่อสามสี่เดือนที่แล้ว
อื้มม มีเรื่องที่เราคิดว่าแปลกอยู่เรื่อง
เวลาขับรถเข้าไปในซอยลึกๆ จะมีคนยืน
คอยเคาะกระจกรถ ตะโดนบอกทาง
แล้วเค้าจะมีไม้ยาวๆคล้ายๆไม้ที่ไว้ตัก
เศษใบไม้ในสระว่ายน้ำอ่ะ ยื่นออกมา
ให้เราย่อนเงินให้เค้า
.. เออะ แต่ก็น่ารักดีน่ะ 555

แถมโรงเรียนเค้าส่วนมาก
จะเป็นตึกใหญ่ๆตึกหนึ่ง คล้ายๆตึกทำงาน
หลายๆชั้น , รอบตัวเมืองเค้า
มักจะมีห้างคล้ายๆพารากอน ขึ้นออกมาเป็นดอกเห็ด
อยู่เต็มไปหมด หรูหราดีแท้ เข้าไปมีแต่เบรนเนม

ขอโทษนะครับที่เวิ่นยาว หาสาระไม่ค่อยเจอ 

[sathita1992]

สรุปแอร์สำนึกแล้วใช่มะ ที่ว่าน่นน๊นไป...สมกับเป็นน้องรหัสพี่ทัศน์จริงๆ

[namngern]

เอาเลยนิคโบกแอร์เลย เชียร์! 

[Heisei]

กระผ้มชอบทรัสนะค้าบ  จะไม่ต่อจริงเหรอครับ

รอได้นะค้าบ  ยังไง ก.คนแต่ง ก็ขยันอัพอยู่แล้ว

ยังคงรักเกรย์...
//โดนทัศน์ถีบ

[daboo]

ฮะฮิ



สะดุดคับ



แผ่นกระตุก

[Cacao]

น่นน๊นน่ารัก ใสๆ จริงใจ ไม่มีพิษมีภัย แต่ทำไมหลังๆกลายเป็นบ่นแอร์ทุกตอนไปได้นะ ฮ่าๆๆๆ
ต้องให้กระเทยโบกสักทีถึงจะเลิกเหียกนะอากาศ ไม่งั้นก็เป็นอากาศเน่าลอยอยู่เนี๊ย เพลียจริง - -
เกรย์ยังร่วมด้วยช่วยกันให้น่นน๊นใส่สลอด ฮ่าาาา เอาเลย เอาเลย เชียร์

กรี๊ดด เพิ่งจะบ่นกับตัวเองเมื่อคืนว่าอยากอ่าน trust ต่อ.... จะลบจริงๆหรอค่ะ เกรียนคนเขียน TT  (กระซิกๆ)

เป็ดตามตูดไปอีกตัวแบบร้องโหยหวย อยากอ่านน้อง trust ต่อ TT

[drasil]

คนเขียน ต่อเร็วดี เราชอบบบบบบ(แม้ว่าจะค้างก็ตาม)

[zazoi]

คนอื่นอยากโบกแอร์ แต่ทำไมเราอยากโบกนนท์ฟะ 

ปล. เราอยากให้นนท์คิดเหมือนแอร์บ้างนะ เรื่องยอมคนเนี่ย ขอเป็รเคสบายเคสได้ป่ะ เหอๆๆ 

[uaeb]

  ค้างงงงงงงงงงงงงงงงง
นนต้องอย่ายอมแอร์มากนักนะ

[Tuszank]

ค้า ง ง ง ง ง งิ๊ง ๆ

[malula]

ชายแอร์มาตามน้องนนกลับห้องล่ะสิ

อีกเรื่องก็ไม่ต้องลบหรอกค่า เพราะรออ่านอยู่

[vi2212]

น่นน๊น..ช่างเป็นคนดีจริงๆ
ทำให้นึกถึงนิทานปลาบู่ทอง..(เกี่ยวตรงไหน - -)

แอร์จ้า...