ตอนที่อ่านตอนแรก ไม่เคลียร์กับตะวัน เหมือนไม่มีเหตุผลในส่วนของตะวันเลย รู้สึกมันค้างคากับตอนจบอย่างมาก ถึงแม้ว่าตอนจบนั้นจะ Happy ก็ตาม
แล้วก็งง ๆ อยู่ว่า ตะวัน ไปเจอไนท์ได้ยังไง ในเมื่อไนท์ย้ายออกจากคอนโดของตะวันแล้ว อยู่ ๆ ก็ไปเจอไนท์นอนอยู่เฉยเลย
แต่นะ...จบอย่างมีความสุข ให้อภัยกันได้
แต่เมื่อมาอ่านตอนพิเศษตอนนี้ เข้าใจความรู้สึกของตะวันมากขึ้น แม้จะงง ๆ อยู่บ้างก็ตาม อ่าน ๆ ไปมันบีบคั้นอารมณ์เหลือเกิน มีไม่กี่เรื่องที่เราอ่านไปแล้วร้องไห้ไป ยอมรับว่าเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เกือบทำเราร้องไห้
ถูกใจกับคำนิยามที่คุณคนเขียนให้ไว้ว่า “ความรักเป็นเรื่องของคนสองคน” ไม่สำคัญว่าเขาไปรักกันตอนไหน ใครรักใครก่อน แต่รู้แค่ว่า “เรารักกันก็พอ” มาก ๆ ค่ะ
เพราะ "ความรักเป็นสิ่งสวยงาม"
"ความรักเป็นสิ่งสวยงาม ถ้าเราเกิดมาเพื่อที่จะรักใครซักคน คนๆ นั้นจะรักเราตอบ แต่ถ้าเราเกิดมาเพื่อที่จะรักใครหลายๆ คน เชื่อเถอะว่าจะไม่มีใครรักเราจริงเลย แม้แต่คนเดียว ความรักมักเล่นตลกกับเราเสมอ แต่เราอย่ากลัวที่จะรัก เพราะความรักเป็นสิ่งสวยงามเสมอ" เครดิตจากคุณ "หัวจัยไร้นาม"
http://www.hi5thai.com/viewthread.php?tid=5482