พิเศษ(สั้น ๆ) อย่า..ให้เป็นแค่ฝัน [2]นิ่งมองเปลือกตาที่ปิดสนิทตรงหน้า แพนตาที่ซ่อนนัยน์ตาสวยร้อนแรงเมื่อคืนไว้จนมิด แก้มใสเลือดฝาดน่าหอมซักฟอด จมูกโด่งส่งลมร้อนออกมาเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ริมฝีปากบางน่า..จูบ ยิ้มบางแล้วเก็บภาพหน้าหวานที่นอนอยู่ข้างๆ จนพอใจ ลุกมาช้า ๆ แล้วเดินเข้าห้องน้ำ เดินออกมาก็ยิ้มน้อย ๆ เมื่อเห็นว่าคนที่นอน..ตื่นแล้ว
พีนอนคว่ำเกยคางที่มือ เล็บที่ถูกทาสีดำดูซอฟท์ลงเมื่อมีหน้าหวานอยู่ข้าง ๆ ดวงตาสวยมองลูกแมวสีดำที่ผมเพิ่งเก็บมาจากข้างทางมาให้เจ้าตัวดูแลแก้เหงาตอนผมไปทำงานคลอเคลียอยู่ตรงปลายนิ้ว มองปลายนิ้วเกลี่ยที่แผงคอแมวตัวน้อย เจ้าเหมียวหลับตาพริ้มนั่งนิ่งให้พีเกาคอเกาคาง เจ้าเหมียวเอียงคอแล้วเอนตัวลงนอนกับผ้านวมช้า ๆ เรียกรอยยิ้มน้อย ๆ ประดับใบหน้าสวย จนอดเข้าไปกดปลายจมูกที่แก้มใสไม่ได้
“นท..ตื่นแล้วไม่ปลุกผมล่ะ?” ยิ้มบางให้คนหน้าหวานที่เอ่ยปากทักผม จับผมมาทัดหูให้ พียิ้มน้อย ๆ แล้วอุ้มลูกแมวมากอดไว้กับอก เอนหลังมาพิงอกผม มือเรียวจับลูกแมวข้ามไหล่มาจ่ออยู่ตรงหน้าผม เบี่ยงหน้ามองเสี้ยวหน้าสวยแล้วอมยิ้มเมื่อพีจับลูกแมวมาหอมแก้มผมเบา ๆ
“เราเป็นพวกเดียวกันแล้วนะนท..อย่าคิดจะพาผมไปปล่อยที่อื่นถ้าผมไม่ช่วยหาหนูนะ เมี้ยวๆๆๆๆๆ” ยิ้มน้อย ๆ แล้วรวบแขนกอดพีเอาไว้ทั้งตัว มือเรียวจับลูกแมวมาโยกไปมาเบา ๆ ก่อนจะดึงเข้ามาฟัดขนนิ่มอย่างมันเขี้ยว ฟัดจนพอใจก้ปล่อยลูกแมวลงช้า ๆ ก่อนจะหันหน้ามาหาผม ริมฝีปากบางยื่นเข้ามาหาแล้วจูบเบา ๆ มือเรียวโอบรอบคอโน้มหน้าผมให้เคลื่อนเข้ามารับปลายลิ้นร้อน มือประคองหลังเอนนอน เอียงหน้าส่งปลายลิ้นเข้าตวัดรัดตอบโต้ปลายลิ้นเล็ก ริมฝีปากบางยิ้มน้อย ๆ แล้วดึงเสื้อผมขึ้น ยิ้มกว้างแล้วจับชายเสื้อตัวเองขืนแรงดึงไว้เต็มที่
นักร้องนำ น้องชายมิยาบิ ผละจากริมฝีปากผมแล้วยกยิ้มมุมปาก ยิ้มตอบแล้วคว้าเจ้าเหมียวที่กำลังปีนขึ้นตักผม จับขนปุยสีดำแล้วยกตัวขึ้นมาอยู่ในระดับสายตา พีขมวดคิ้วมองหน้าเจ้าเหมียวแล้วทำปากบู่ เบือนมามองผมแล้วยิ้มแยกเขี้ยวก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มยั่ว
มองมือเรียวปลดกระดุมเสื้อนอนทีละเม็ด ตาสวยมองตาผมแล้วยกยิ้มบาง กระดุมเม็ดสุดท้ายปลดออกพร้อมกับผมที่วางเจ้าเหมียวไว้ข้างตัว กลั้นหายใจเมื่อพีคลานเข้ามาหาช้า ๆ ลิ้นสีแดงแลบเลียริมฝีปาก ดวงตาคู่สวยจับจ้องเป้ากางเกงผมไม่วางตา นิ้วสวยแตะตรงหัวเข่าลากช้า ๆ ผ่านต้นขา จับชายเสื้อผมแล้วดึงออกจากตัว ประคองหน้าสวยที่กำลังลงลิ้นเลียหน้าท้องผมขึ้นมาบดจูบ..
จับเสื้อตัวเองที่ถูกพีถอดออกมาคลุมเจ้าเหมียวไว้ไม่ให้มันเห็นว่าผมกำลังจะกินเจ้านายมัน..
แน่นนอนว่าการกินครั้งนี้ คนอื่นก็จะไม่ได้เห็นด้วยเหมือนกับที่เจ้าเหมียวไม่ได้รับอนุญาต ถ้าอยากจะรับรู้กันมากกว่านี้ ผมคงให้ฟังได้แค่เสียงเท่านั้นครับ..
“อือออ ซืดดดด จะเสร็จแล้วนท อ๊ะห์..”
END.
…………………………….
กอดรวบ!
รูปน่ารัก ๆ ใส ๆ เราก็แต่งออกมาให้ดูใส ๆ ค่ะ จะมามีเสียเลือดเสียเนื้อมันก็ไม่เหมาะเนอะคะคุณจิกิ >/////< วันหยุดเค้าไม่มีคอมไว้แต่งเรื่องอ่ะค่ะ มันพังแล้วยังไม่ได้ซ่อมเลย เค้าเห็นรูปแล้วเค้าก็นั่งแต่งออกมาอ่ะค่ะ มันใส ๆ มากกว่าจะใส่อะไรที่มันหื่นแตกตามธีมของเรื่องสั้นสนองนีดของจิได้อ่ะ เลยมาสั้น ๆ แต่น่ารักใส ๆ ได้อีกแบบนี้ล่ะค่ะ ถ้าไม่จุใจก็จิ้นต่อได้เลยนะคะ จิเชื่อว่าทุกคนมีจินตนาการที่กว้างไกลค่ะ -/////-
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ
ปล.นั่งดูรูปแล้วแต่งได้แค่ 2 หน้า A4 เองค่ะ นั่งจิ้นตั้งแต่บ่ายจนถึง บ่าย 3 ครึ่งอ่ะเตง มันน่ารักเกินกว่าจะใส่ความแรงลงไปได้อ่ะ เค้าขอโทษที่มันสั้นกุ๊ดนะคะ