ขอโทษด้วยค้่า พอดีโพสต์ไม่ติดเลยต้องลองใหม่
เหงา....[2]
ธนัทอุดอู้อยู่แต่ในห้องมาครึ่งค่อนวัน กว่าจะทำใจให้ยอมรับได้ว่ากลุ้มไปก็เปล่าประโยชน์ เขาออกมาข้างนอกซื้อแซนวิชคู่หนึ่งกับน้ำดื่มขวดใหญ่ที่ปากซอยกลับมาห้องของตัวเองอย่างคนซังกะตาย ก่อนจะแปลกใจที่เห็นใครบางคนยืนรออยู่หน้าห้อง
“กาย??” อดีตเพื่อนร่วมแชร์ค่าห้องที่ตอนนี้ย้ายไปเช่าชั้นบนอยู่คนเดียว ธนัทเคยชอบนิสัยที่กินง่ายอยู่ง่ายของเขา แต่ตอนหลังกลับทนนิสัยฟุ่มเฟือยแล้วเรื่องมากไม่ได้ เลยขอให้ย้ายออกไป หลังจากนั้นพวกเขาแทบไม่ค่อยได้พูดคุยกันอีกเลย
“เห็นเปิดไฟทิ้งน่ะเลยสงสัยว่าไม่สบายหรือเปล่าถึงไม่ไปทำงาน”
“ปวดหัวนิดหน่อย นายล่ะ”
“ค่ำๆถึงจะไป”
“มีอะไรหรือเปล่า” ธนัทมองสีหน้าเพื่อนเคยสนิทแล้วก็รู้ว่าเขามีเรื่องจะพูด
“เข้าไปคุยข้างในได้ไหม”
“คุยตรงนี้ก็ได้” ชายหนุ่มแขวนถุงหิ้วกับลูกปิดประตู เขาไม่อยากให้คุยข้างใน เดี๋ยวจะคุยยาวเลิกไม่ได้ กายมองไปรอบๆไม่มีใครผ่านมาเลยตัดสินใจพูดตรงๆ เขาทำงานอะไรอีกฝ่ายก็รู้ดี
“สบายดีหรือเปล่า ทางบ้านของนายเป็นไงบ้าง”
“ก็สบายดี เรื่อยๆกันทุกคนแหละ”
“ก็ดีแล้ว พอดีทางร้านที่ทำน่ะค่อนข้างเงียบน่ะ เฮียเขากำลังเร่งหาเด็กใหม่อยู่ แล้ว.....อาทิตย์ก่อน พี่ที่มาส่งฉันเขาจำนายได้เลยเอ่ยให้เฮียได้ยินน่ะ ก็เลย....”
“เขาให้นายมาชวนเหรอ”
“ใช่....ฉันรู้น่ะว่านายไม่สนใจ แต่คราวนี้เฮียยอมทุ่มเงินจริงๆ ยิ่งคนมีการศึกษา หน้าอ่อนเหมือนเด็กอย่างนายยอมทำล่ะก็ มีคนยอมจ่ายจริงๆนะ ต่ำสุดก็แสนหนึ่ง นี่ยังไม่นับที่จะได้พิเศษอีก ฉันอยากให้นายคิดดูดีๆ วันเดียวทำเงินได้เป็นแสนๆมีที่ไหน”
“แต่ก็ได้แค่ครั้งเดียวไม่ใช่เหรอ” ธนัทว่าดักคอ เด็กใหม่ก็ใหม่ได้ไม่นานสำหรับอาชีพผู้ชายขายตัว ชายหนุ่มไม่ได้นึกรังเกียจคนทำอาชีพนี้ เพราะคนเราต่างจิตต่างใจกัน และมันก็ไม่ใช่งานทุจริตปล้นฆ่ากัน เพียงแต่....
“ขอบใจนะที่ชวน”
“แต่ก็ไม่อยากทำใช่ไหมล่ะ” กายว่าอย่างรู้ทัน อีกฝ่ายก็พนักหน้า“เฮ่อ.....รู้ไหมว่าทุกครั้งที่พบนาย ก็เห็นทำหน้าอมทุกข์อยู่อย่างนั้นแหละ ถ้าอยู่กรุงเทพอึดอัดนักก็กลับไปเริ่มต้นใหม่ที่บ้านไม่ดีกว่าเหรอ ธนัท”
“ฮะ...” ชายหนุ่มหัวเราะประชด อย่างกายน่ะเหรอจะมารู้อะไรดีเกี่ยวกับเขา
“ เรารู้จักกันไม่นานก็จริงนะ แต่ก็มากพอรู้ว่านายไม่เคยยิ้มเลยตั้งแต่เราอยู่ห้องเดียวกันกระทั่งย้ายอยู่คนล่ะห้อง ปีก่อนเห็นนายยังไง วันนี้ก็ยังเหมือนเดิม รู้ไหมว่ามีคำพูดที่ได้ยินบ่อยๆน่ะว่า คนที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ก็คือคนที่ตายแล้วเท่านั้น นายทำอะไรเพื่อตัวเองซะมั่งเถอะนะ เปลี่ยนงาน เปลี่ยนที่อยู่ก็ได้ ไม่ก็หาหมาแมวมาเลี้ยงก็ยังดี จะได้รู้ว่าตัวเองมีค่าหรือเปล่า......ฉันไปล่ะ ถ้าเปลี่ยนใจก็บอกได้ทุกเวลานะ”
อีกฝ่ายเดินจากไปทิ้งคำพูดที่ก่อกวนจิตใจอย่างบอกไม่ถูก คนที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง คือคนที่ตายแล้ว เขาอยู่ตัวคนเดียวมานาน ผู้หญิงก็ไม่กล้าจีบ ได้แต่ใช้ชีวิตไปวันๆหนึ่งเท่านั้น ธนัทยืนซึมอยู่นานกว่าจะหยิบกุญแจไขประตูห้องเข้าไป พลางคิดว่าเขาควรจะทำอะไรสักอย่างหรือเปล่า
“เมื่อกี้เขาพูดถูกนะ” เสียงกระซิบดังอยู่ข้างหู ธนัทสะดุ้งโหยงหันมามองขวับ แต่โดนดันเข้าในห้อง หนุ่มแปลกหน้าโผล่มาจากไหนไม่รู้ปิดประตูลงกลอนซะเรียบร้อยเลย
“อะไรกัน??”
“อืม....ห้องเล็กจังเลยนะ” อีกฝ่ายมองไปรอบๆห้องที่มีเฟอร์นิเจอร์ไม่กี่ชิ้น เตียงก็มีแค่ฟูกปูพื้นห่างจากทีวีเล็กๆอันเดียว ช่างจืดชืดจริงๆ
“ออกไปนะ....ออกไป” ชายหนุ่มหน้าซีดเมื่อเจอคนตัวโตกว่า ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าไม่ได้มาดีแน่ เขาลนลานเหลียวหาสิ่งป้องกันตัวเอง กว่าจะเจอมีดปอกผลไม้อันหนึ่ง
“อ๊ะๆๆ อย่าดีกว่า” อีกฝ่ายตะครุบมือเขาไว้ได้ทัน ก่อนดึงออกอย่างรวดเร็ว “อย่าเล่นของมีคมสิ”
“โอ้ยย...” ธนัทร้องลั่นตอนโดนหักข้อมือเบาๆ “ต้องการอะไร....ที่นี่ไม่เงิน ไม่มียาหรอกนะ”
“ใครเขาอยากได้ของพรรค์นั้นกัน”
เสียงทุ้มต่ำเย็นๆทำให้สะดุดใจถึงความไม่รีบเร่งอย่างโจร ชายหนุ่มถึงหันมามองหน้าชัดๆ ผิวพรรณ สีหน้า เสื้อผ้าดูก็ไม่เหมือนขี้ยาเลย แล้วต้องการอะไรกัน?? เขาถูกดึงให้ลงมานั่งบนฟูก ก่อนผู้บุกรุกนั่งลงกับพื้นตรงหน้า
“คุณชื่อธนัทใช่ไหม มีชื่อเล่นหรือเปล่า” เขาถามน้ำเสียงระรื่น ขณะที่ธนัทขมวดคิ้วเกือบจะตวาดออกไปแล้ว หากไม่เห็นมีดปอกผลไม้ของตัวเองถูกใช้เป็นที่แคะขี้เล็บเล่น นี่ถ้าพูดไม่ดีออกไปจะโดนปาดคอหรือเปล่านะ
“นัทเฉยๆ”
“โอเค นัท....ผมชื่อ ชลบดี ชื่อเล่นน้ำ ปีนี้อายุ 19 แล้ว”
“ต้องการอะไร” เขาตัดสินใจถามตรงๆ
“อืม....ถามจริงเหรอ” อีกฝ่ายถามกลับสีหน้าเริงร่าเหมือนปลากระดี่ได้น้ำเลย ยิ่งทำให้สับสนตกลงหมอนี่คิดจะทำอะไรกันแน่
“ก็จริงนะสิ คนปกติคงไม่มีใครบุกรุกห้องคนแปลกหน้ากันหรอกนะ ถ้าไม่คิดจะทำอะไรน่ะ”
“ใช่....ผมคิด อันที่จริง” เขายิ้มกรุ่มกริ่มปนเขินนิดหน่อย “ผมมาสมัครเป็นแฟนคุณ”
“ห๊า??” เขาฟังผิดไปใช่ไหม
“หรือจะพูดให้ถูกคือ ผมอยากเป็นสามีคุณ วันนี้ก็เลยมาเสนอตัวและ....”
“นี่ไม่ตลกนะ อย่ามาล้อกันเล่นด้วยมุกตลกฝืดหน่อยเลย”
“ไม่ได้มุก แล้วไม่ได้อำกันเล่นด้วย”
“แล้วทำไมนาย....ถึงพูดอะไรเพี้ยนๆอย่างนี้ ไม่มีคนปกติ ไม่สิ ไม่มีใครพูดกับคนแปลกหน้าที่เพิ่งพบหน้ากันครั้งแรกว่าอยากเป็นสามีหรอกนะ ออกไปก่อนที่ฉันจะโทรเรียกตำรวจ”
“ใจร้ายจังนะ....ทั้งที่เราพบกันมาตั้งหลายครั้งแล้ว” ธนัทกระพริบตาปริบๆ ตอนไหนหว่า?? “ ที่ประตูใหญ่ของบริษัทเมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อน จำไม่ได้หรือ คุณทักหวัดดีผมทุกวันเลย”
จำไม่ได้เลย เพราะเขายิ้มให้ก็จริงแต่ไม่เคยมองใครหน้าเกิน 10 วินาที “นายเป็นยามเหรอ”
“ใช่....และเมื่อวานพอเห็นคุณทาลิปสติกแท่งนั้นแล้ว ก็ทนรอเฉยไม่ได้อีก ต้องมาหาคุณถึงที่ก่อนที่คุณจะคิดมากรีบลาออกก่อนที่เราจะได้รู้จักกันจริงๆ”
ชายหนุ่มนั่งตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ ลิปสติกแท่งนั้นมันตามมาหลอกหลอนจริงๆ เขาขยับปากพะเงิบพะงาบพูดอะไรไม่ออกเลย ชลบดีกลับเป็นฝ่ายยกนิ้วใส่เชิงว่า ไม่ต้องพูด แค่ฟังก็พอ
“ ผมรู้ ฟังดูอาจจะเพี้ยนไปหน่อย แต่ผมเป็นคนชอบคนพูดน้อยๆ ออกแนวซึนๆหน่อย แต่ผมไม่แน่ใจว่าคุณจะคิดยังไงกับผม เลยได้แต่มองว่าคุณเป็นคนยังไง พอดีเห็นคุณทาปากอย่างนั้น ก็รู้เลยว่าคุณแน่ๆ คุณน่ารักมากเลยนะครับ”
“เดี๋ยวๆๆ” ธนัทยกมือห้ามเป็นการใหญ่ “พูดเรื่องอะไรกันเนี่ย ผมฟังไม่รู้เรื่องเลย”
“อย่าปฏิเสธว่าตัวเองไม่ใช่เกย์ คุณมีความต้องการที่ชัดเจนอยู่แล้ว เราต้องการในสิ่งเดียวกันนะครับ”
“เกย์เหรอ พูดบ้าอะไรกันเนี่ย?? ผมงงไปหมดแล้ว” ชายหนุ่มทำหน้าอยากจะร้องไห้ซะแล้ว ชลบดีกลับหัวเราะ ตาโตๆเวลาไม่ได้ใส่แว่นเวลาน้ำตาคลอแบบนี้ชวนให้จิตนาการบรรเจิด ทนไม่ไหวแล้ว.....
“งั้น....พูดอย่างเดี๋ยวคงไม่เข้าใจ ผมสาธิตให้ดูเลยดีกว่า”
“หย๊า!!!” ธนัทร้องลั่นตกใจที่โดนจับกดหน้าตาเฉยซะอย่างนั้น สองนิ้วเกี่ยวคางเขาขึ้นมาสบตากันแวบหนึ่ง ให้ได้ทันเห็นแววตาตื่นเต้นดีใจ ก่อนจะโน้มหน้าลงมาแนบจูบอย่างรวดเร็ว ขณะที่คนถูกจูบแบบไม่ให้ตั้งตัวนั้น ได้แต่ตัวแข็งทื่อเหมือนจะช๊อคอยู่ไม่น้อย เป็นโอกาสให้ชลบดีได้บดเคล้าริมฝีปากจูบดื่มด่ำได้ตามอำเภอใจ
ลิ้นอุ่นทำให้สติที่เข้วไปมาถึงกับกระเจิดกระเจิงยิ่งขึ้น จูบ....เป็นแบบนี้เองหรือ รสสัมผัสนั้นเกินกว่าที่ธนัทจินตนาการไว้ปานฟ้ากับเหวเลยทีเดียว และนั้นทำให้เผลอไผลตอบสนองอย่างรวดเร็วด้วยการเผยอริมฝีปากรับจูบโดยไม่ทันคิดไคร่ครวญใดๆ
ชลบดีดีใจอย่างที่สุด ในที่สุดก็ทำให้อีกฝ่ายห้ามความต้องการในจิตใจไม่ได้ บางอย่างพูดก่อนย่อมดีกว่าทำ แต่บางเรื่องทำก่อนย่อมดีกว่าพูด เขาจะแสดงให้ดูเองสิ่งที่ซ่อนไว้ข้างในนั้น น่าปรารถนามากแค่ไหน เขากอดรัดร่างเล็กกว่าแน่นๆก่อนสอดมือเข้าซอกซอนใต้ร่มผ้าฟอนเฟ้นไปตามร่างพร้อมๆกับปลดเสื้อผ้าที่กีดขวางทางออกอย่างรีบร้อน โดยที่ไม่ละจูบที่เรียกร้องดุดันซะจนธนัทมึนเมารสจูบหวานๆของชายหนุ่ม เขารู้สึกเหมือนจะชอบแต่ที่ชอบยิ่งกว่าคือความรู้สึกเวลาถูกกอดแนบแน่นเอาไว้กับอกกว้าง
คนเราย่อมอยากเป็นที่รักของใครสักคนเสมอ
และตอนนี้เขาก็มีอ้อมแขนแข็งแรงกอดรัดอยู่ มันทำให้เขามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ควรผลั่กไสออกไป แต่กลับทำเพียงแต่เกาะกุมไหล่แข็งแรงไว้เฉยๆ กระทั่งฝ่ายนั้นถอดเสื้อเขาออก ก่อนร่างที่กดทับเขาจะยกร่างขึ้นเล็กน้อย ตอนนั้นเองที่ได้มองเห็นใบหน้ากันชัดๆ แววตาเป็นประกายฉายให้เห็นถึงความพึงพอใจอย่างที่สุด
แววตาแสดงความต้องการอย่างเหลือล้น ปลุกความสั่นไหวในหัวใจราวกับแผ่นดินไหวขึ้นในตัวพร้อมๆกับความวาบหวิวที่ต้นขา ธนัทอ้าปากรับปลายลิ้นที่สอดเข้าพัวพันอย่างหวานฉ่ำ ขณะที่ร่างกายแอ่นโค้งต้อนรับฝ่ามือใหญ่เคล้นคลึงหน้าอกทั้งสองข้าง ราวกับเขาเป็นผู้หญิง
ต้นขารู้สึกได้ถึงแรงบดเบียดเสียดสีไปมาของที่ร้อนผ่าวแข็งขืนผ่านกางเกงหนาๆ พวกเขาถูไถกันแสดงการเสพสังวาสกันไม่ต่างอะไรกับสัตว์ป่า หากแต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข ชายหนุ่มใจเต้นตึกตักหอบหายใจแรง ตอนชลบดีแกะตะขอกางเกงเขาออก กางเกงยีนต์ถูกรูดออกพ้นจากปลายเท้าอย่างง่ายดาย
ร่างที่สูงใหญ่กว่าแทรกเข้าตรงกลางก่อนที่หุบขาได้ทัน ทำให้สองขาตกอยู่ในอุ้งมือใหญ่ มันไม่รอช้ารีบจับแยกออกจากกันเปิดทางไปสู่จุดหมายปลายทาง
“อย่า...”
คำพูดเพียงคำเดียวหลุดออกมา แต่ก็ช้ากว่ามือและปากที่ไปถึงก่อน มันเป็นจูบที่เร้าอารมณ์อย่างที่สุด ธนัทหลับตาพริ้มอ้าปากค้างไปกับการโลมเล้าอ่อนหวานซาบซ่าน ชลบดีคลานเข่าขึ้นมาบนฟูกนอน ดันเรียวขาขึ้นแทบจรดอก ก่อนฝังหน้าลงกับหว่างเขา เขาใช้ปลายลิ้นอย่างแคล่วคล่องว่องไวทำให้ใต้ร่างร้องครางไม่เป็นจังหวะ สองมือขยุ้มทึ้งผ้าปูเตียงแทบขาดเป็นริ้วๆ ก่อนหันมาขยุ้มเรือนผมนุ่มที่ซุกหน้าอยู่ตลอดเวลา ปลายลิ้นและริมฝีปากปรนเปรอความสุข จนร่างเล็กสั่นสะท้านไปทั้งตัว
“อ๊า...” ธนัทยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง เขากลัวข้างห้องหรือใครผ่านมาจะได้ยินเข้า แต่ชลบดีกลับดึงมือเขาออก
“อยากร้องก็ร้องออกมาสิ เสียงนัทน่าฟังออก”
“จะ....จะบ้าเหรอ เดี๋ยวก็มีคนได้ยินหรอก” เขาเบือนหน้ามองไปทางอื่นไม่กล้าสบตาที่เยิ้มฉ่ำ ริมฝีปากคู่นั้นเปียกชุ่มดูทะลึ่งลามก แต่ก็หล่อแล้วเซ็กซี่ด้วย ชลบดีกอดเสื้อตัวเองออก โชว์เรือนร่างที่แข็งแกร่งทำให้คนมองได้แต่ใจเต้นตึกๆ เขาล้วงของบางอย่างจากกระเป๋ากางเกง ก่อนถลกกางเกงลงแค่ต้นขาอวดความเป็นชายที่พองโต ของในมือเขาถูกแกะมาสวมใส่อย่างเบามือ
“นี่เตรียมมาพร้อมเลยหรือ”
“ใช่....ผมตั้งใจไว้แล้ว ไม่ว่านัทจะเต็มใจหรือไม่ ผมก็จะเป็นผัวนัทให้ได้เลยในวันนี้”
ฟังพูดเข้า น่าโมโหจริงๆ ชายหนุ่มหัวเราะที่เห็นเขาทำหน้าไม่พอใจ เลยจูบเอาใจแล้วเล้าโลมให้ไฟในกายลุกโชนอีกครั้ง วงแขนที่กอดรัดกันแน่น มือและปากที่ขบกัดเนื้อตัวแรงๆจนพวกเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ
เท้าของเขาถูกรั้งขึ้นมาแนบสีข้างของชายหนุ่มคุกเข่าเตรียมพร้อมแล้ว ส่วนนั้นกำลังจ่อชิดกับช่องทาง ธนัทได้แต่มองอย่างใจระทึก ก่อนเงยหน้าขึ้นมองชลบดี ที่มองด้วยแววตาให้เห็นถึงความอดทนและอ้อนวอนน้อยๆ และแล้วมันก็ได้สัมผัสกันแผ่วเบา เขาหลับตาลงรู้สึกได้ถึงการเสียดสีเบาๆ ก็ทำให้รู้สึกถึงความแข็งแกร่งและร้อนผ่าวได้อย่างชัดเจน
“อย่าเกร็งนะ ผมจะเบาๆ” เสียงกระซิบเบาๆข้างหูยิ่งทำให้เกร็งอัตโนมัติ ส่วนหัวแทรกเข้ามาช้าๆ ธนัทรับรู้ถึงการขยายตัวของช่องทางตัวเอง มันมากขึ้นๆจนเขาทนไม่ไหวแล้ว
“โอ้ยยย.......เจ็บ”
ส่วนแข็งขึงหยุดการสอดใส่ทันที ชลบดีจูบเขาอย่างนุ่มนวลลมหายใจของพวกเขาประสานหอบฮักเป็นจังหวะเดียวกัน รสจูบหวานกำลังดีทำให้ลืมความตึงแน่นไปชั่วคราว ก่อนจะรู้สึกถึงการไหลลื่นเข้าสู่ภายในลึก มันช่างหวานซาบซ่านเหลือเกิน ปลายนิ้วจิกเล็บลงบนแผ่นหลังแกร่งตามอารมณ์ที่พุ่งพล่าน รสชาติของการเป็นหนึ่งเดียวกันมันเป็นอย่างนี้หรอกหรือ
“ดีขึ้นไหม” ชายหนุ่มขบเม้มใบหูนุ่มๆชวนให้สยิวซ่าน
“อ่า.....” ธนัทไม่รู้ว่าส่งเสียงแบบไหนออกไป เขารู้อย่างเดียวว่าข้างในเขามันถูกเสียดสีช้าๆด้วยจังหวะที่มั่นคง มันเสียวเหลือเกิน ยิ่งเหนือร่างเขาขยับเร็วขึ้น มันก็ยิ่งสุขสม จังหวะกระทั้นกายเริ่มหนักหน่วง ทำให้เพริดไปกับความสุขที่แทบสำลัก ร่างผอมบางกระเพื่อมไหวตามแรงที่โถมเข้ามา
ชลบดีช้อนสะโพกขึ้นด้วยฝ่ามือทั้งสอง ทำให้ต้องแยกขากว้างอีก หน้าท้องตึงแน่นแนบชิดบดขยี้กันไปมาระหว่างโจนจ้วงยัดเหยียดความต้องการเข้าใส่อย่างรุนแรง ไม่มีการถนอมอีกแล้ว ราวกับอัดอั้นมานานพอได้ปลดปล่อยออกมาแล้ว อะไรก็ยั้งไม่อยู่ พละกำลังมีเท่าไรก็ใส่แบบไม่บันยะบันยัง
“อ๊าๆๆๆๆ เบา....เบาหน่อย โอ้ยยย....อ๊า!!!!”
“ทนหน่อย...อูยยยยย อีก.....อีกนิด”
ชลบดีกดทับเขาไว้บนเตียงขณะสอดใส่อย่างบ้าคลั่งด้วยจังหวะร้อนแรง จนธนัทยังตกใจกับพละกำลังของชายหนุ่ม ท่อนแกร่งร้อนผ่าวจมดิ่งในตัวสุดลึกสร้างความซาบซ่านรัญจวนใจเหลือเกิน แรงเสียดทานภายในรุนแรงจนเขาต้องกรีดร้องระบายออกมา
“โอ้วววว.....พอ...พอแล้วๆๆ อ้า”
ชลบดียัดเยียดตัวเองเข้ามาไม่หยุดเหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาชะลอตัวก่อนจับร่างเล็กกว่าพลิกตัวคว่ำหน้ากับฟูกโดยไม่ถอนตัวออกไปเลย เขาถูกจับให้อยู่ในท่าที่สอดใส่ได้ลึกกว่าเดิม สองมือประคองสะโพกโก้งโค้งในระดับที่พอใจ แล้วสอดกายเชื่อมประสานกันท่ามกลางจังหวะอันบ้าคลั่งอีกครั้ง
“โอ้วๆๆๆๆๆๆ” ธนัทส่งเสียงครางกระเส่าไม่อยู่ ตามจังหวะกระแทกกระทั้นอย่างเมามัน ชลบดียิ้มสะใจที่ได้รับการตอบสนองในช่องชุ่มฉ่ำฟิสแน่นนี้ เขาพรมจูบไปทั่วแผ่นหลังชื้นเหงื่อ แล้วขบกัดผิวอ่อนๆที่ซอกคอหอมๆ ขณะที่ร่อนสะโพกกระแทกใส่ร่างเล็กกว่าอย่างดุดัน
“อืม....อา....เยี่ยม..ข้างใน.....อา....ข้างในคุณเยี่ยมมาก”
“อย่า.....อย่าพูดงั้นนะ” ธนัทตวาดเสียงหลง เขาร้องลั่นสองมือจิกผ้าปูเตียงด้วยความหฤหรรษ์สุขสมสุดๆ “อ๊า!!!!!!”
ร่างเล็กกว่าร้องลั่นตอนถึงขีดสุด เขาทะลักทะลายออกมารดที่นอนตัวเองเปียกชุ่มไปหมด ก่อนพังพาบอย่างหมดเรี่ยวแรง แต่อีกฝ่ายยังไม่ถึงจุดหมาย เขาพลิกร่างอ่อนปวกเปียกขึ้นมาจับขึ้นไปนั่งคร่อมเอวแกร่ง
“อ๊ะ...” ธนัทอุทานคำเดียวตอนถูกอุ้มขึ้น และเพียงการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว ทุกอย่างก็กลับมาอยู่ในท่าเดิมอีกครั้ง ความร้อนผ่าวแช่อยู่ในทางแคบๆอุ่นจัดของเขา แล้วไม่พูดพล่ามทำเพลง แรงมหาศาลจับเขาโยกขย่มตามอำเภอใจสุดๆ ชายหนุ่มได้แต่กอดคอไว้แน่นไม่ให้ตัวเองตก ร่างแกร่งลุกขึ้นยืนโดยที่มีเขาเกาะติดอยู่ที่เอว
”บ้า.....จะทำอะไร” ธนัทเหนื่อยจนไม่มีแรงพูด ไม่มีแรงขยับสักนิด ต้องเกาะร่างสูงใหญ่ไว้อย่างอ่อนแรง เขาถูกดันหลังติดผนังห้องแล้วถูกร่วมรักในท่านั้น
“ไม่....ไม่เอา” แม้จะพูดอย่างนั้น แต่เขาก็ปล่อยให้อีกฝ่ายยั่วเย้าให้ยินยอมอีกจนได้ ลีลาและเรี่ยวแรงของของชลบดีนั้นยอดเยี่ยมมากท่อนแขนล่ำสามารถรับน้ำหนักเขาได้สบายๆการสอดใส่ก็เน้นจังหวะความหนักหน่วงกับความเร็วที่สม่ำเสมอ พอรู้ว่าย้ำถูกจุดกระสันก็เร่งย้ำแรงๆทำให้เขาส่งเสียงคราง กระเส่าอย่างหยุดไม่อยู่
“อ๊า........ตรงนั้นๆๆๆ โอ้......แรงๆครับที่รัก”
“ผมชอบ....อืม......เรียกอีกสิ” พวกเขาจูบแลกลิ้นกันอย่างมีความสุข ก่อนพากันออกห่างจากกำแพง โดยที่จังหวะรักยังดำเนินต่อไปไม่มีสะดุด ร่างแกร่งพาเขากลับมายังฟูกนอน แต่จับเขานั่งกับตักอย่างนั้น
“ขยับหน่อยสิครับ ผมหมดแรงแล้ว”
“บ้าเรอะ....” เขาเดือดดาลใส่ได้คำเดียวก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อสะโพกแกร่งเด้งขึ้นเสียดสีช่องทางเขาไปมา ผนังข้างในนั้นไวต่อสัมผัสมากแค่บิดตัวนิดเดียวก็นำมาซึ่งความหฤหรรษ์หวานซาบซ่าน มันมากพอจะทำให้เขายอมเป็นฝ่ายเสียดสีเสียเอง ธนัทวางมือบนไหล่กว้างลองขยับในท่าที่เหมือนขี่ม้า จังหวะช้าๆเนิบๆทำให้ได้เห็นสีหน้าเหยเกสุขสมของอีกฝ่าย ดูเหมือนเขาจะฝ่ายควบคุมบ้างแล้ว อารมณ์นี้ทำให้กระสันอย่างบอกไม่ถูก ร่างเล็กเริ่มแรงและแรง.....ชลบดีชักสีหน้าขี้เล่นไม่ออกแล้ว เขากัดฟันกรอดและคอยเด้งตอบจังหวะที่เริ่มกระหน่ำแรง
“อะ......อ๊าว ดีครับ.......วิเศษ ซี้ดดดดด อ่า เยี่ยม อุ๊บ....อย่าตอดแรงสิ ผมเกือบ......อ๊า.....เกือบ อูยยยย โอ้อออออ!!!!!” ร่างแกร่งเกร็งเครียดจนเล้นเลือดที่ลำคอปูดโปน สองมือจับเอวบางแน่นก่อนส่งตัวขึ้นฝังลึกในตัวธนัท ต่างฝ่ายต่างรู้สึกถึงแรงฉีดพ่นภายใน ชายหนุ่มรู้สึกเสียวลึกๆข้างใน บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงรู้สึกซาบซ่านกับความสุขสมที่ละลักล้นในตัว
ชลบดีดึงตัวเขามากอดแน่น ฝังใบหน้าลงกับซอกคอชื้นเหงื่อ แล้วซุกไซ้เหมือนเจ้าข้าวเจ้าของ ทั้งที่ รู้จักกันไม่ถึงวันแท้ๆ ลูกเต้าเหล่าใครก็ไม่รู้ อายุก็น้อยกว่า แถมเป็นยามอีก รับเป็นแฟนแล้วจะได้เรื่องไหมเนี่ย ธนัทคิดไปร้อยแปด แต่อย่างหนึ่งที่เขายอมรับคือความอิ่มเอมทั้งทางร่างกายและจิตใจ เขาขาดความอบอุ่นเหมือนต้นไม้ที่แล้งน้ำ แล้วชลบดีก็เป็นน้ำที่เติมเต็มได้พอดีทำให้ได้รู้ว่า เขานั้นต้องการอะไรกันแน่
ร่างเปลือยสองร่างนอนกอดก่ายกันอย่างมีความสุข เหงื่อและความร้อนแรงค่อยๆคลายตัวลง กลิ่นคาวรักคลุ้งไปทั่วห้อง แต่บนเตียงนั้นกลับมีบรรยากาศสดใสได้อย่างน่าแปลกใจ สองคนนอนมองตากันไปมา ธนัทกำลังคิดว่าจะเริ่มต้นอย่างไรดี แต่ชลบดีเป็นฝ่ายขยับตัวก่อน เขาหันไปแกะขวดน้ำที่เจ้าของห้องซื้อมาดื่มอย่างหิวกระหาย ถึงหันมาถาม
“น้ำไหมครับ” อีกฝ่ายพยักหน้าเอาด้วย เขาก็ยกขึ้นดื่มอึกใหญ่แล้วป้อนให้ดื่มด้วยปากตัวเอง หน้าไม่อายบ้างเลยแต่ก็อดยิ้มไม่ได้ ก่อนจะรู้สึกว่า บางอย่างที่แข็งขึงอุ่นๆกำลังถูไถกับบางอย่างที่ยังปวกเปียกของเขาอยู่
“หยุดได้แล้วนะ” เขาพลิกตัวหนี แต่มือแข็งๆดึงแขนเขาให้ลุกขึ้น “อะไร??”
“ไปอาบน้ำกัน เหนียวตัวจะแย่แล้ว”
“ไปอาบคนเดียวสิ ฉันไม่....” หางเสียงขาดหายไปกะทันหันหลังถูกดันไปติดผนังกระเบื้องขาวสะอาด ร่างกำยำย่อตัวลงคุกเข่าตรงหน้าและสัมผัสเขาอย่างรุนแรง ปากเปียกชื้นครอบงำแก่นกายของเขาเอาไว้ แล้วดูดดุนเหมือนกำลังดูดดื่มน้ำหวานของแท่งไอติมเล่น ลิ้นลงน้ำหนักบนปลายแก่นไปมา จนร่างผอมบางสั่นสะท้านเข่าอ่อนแทบทรงตัวไม่อยู่
“นะ....น้ำ พอ....อะ”
เขาเกือบถึงจุดถ้าอีกฝ่ายไม่หยุดเสียก่อน ร่างเล็กถูกจับให้หันหน้าเข้าผนัง สองมือยันเอาไว้ขณะถูกบังคับให้แยกขาออกแล้วยกสะโพกขึ้นไว้รอท่า จู่ๆก็เปลี่ยนท่าทีจากอ่อนหวานนุ่มนวลเมื่อครู่ ตอนนี้กลับบังคับให้ทำตามความต้องการ ทั้งที่ไม่ชอบ แต่ท่าทีป่าเถื่อนกลับทำให้เขาตื่นตัวมากกว่าปกติ
นิ้วเปียกๆเลื้อยไปตามร่องสะโพกที่เปียกชุ่มคราบลื่นๆ นิ้วหัวแม่มือถ่างกลีบเนื้อนุ่มออก เผยให้เห็นรอยย่นสีชมพู มีคราบน้ำสีขาวขุ่นหลงเหลืออยู่ ธนัทขนลุกเกรียวไปทั้งตัวเมื่อรู้ว่าอะไรกำลังจะมา
“อ่า.....”
สิ่งแปลกปลอมอันแข็งแกร่งรุกล้ำผ่านปากทางเล็กแคบมันเสือกตัวเข้าลึกสร้างความตะลึงเพริดกับพละกำลังและลีลาป่าเถื่อน ความรู้สึกที่ถูกร่วมรักในท่านี้ทำให้พูดไม่ออกเลย เขาหายใจไม่ทัน ข้างหลังก็บดขยี้แรงๆด้วยการเคลื่อนไหวที่หนักแน่น ทำเอาร่างเล็กถึงกับผวาเฮือก
ในท้องน้อยร้อนวูบวาบปั่นป่วนไปหมด ไม่รู้ว่าเจ็บหรือเสียวกันแน่ ชลบดีเปิดฝักบัวน้ำเย็นๆพร่างพรมลงบนแผ่นหลังพวกเขาเปียกบอนด้วยกัน ปลายเท้าสอดเข้ามาตรงกลางดันให้เขากางขามากกว่านี้ แล้วสอดใส่อย่างดุดัน
ธนัทร้องเสียงหลง เขาไม่เคยรองรับอารมณ์ที่เกรี้ยวกราดอย่างนี้มาก่อน ชลบดีจับเอวเขาไว้แน่น ขณะรัวกายใส่อย่างไม่นับจนเขาแทบหายใจไม่ทัน ได้แต่ร้องครางเท่าที่มีกำลังสติกระเจิดกระเจิงไปกับแรงย้ำที่ใส่เข้ามาตลอดเวลา มันบ้าคลั่งแต่ก็ซาบซ่านรัญจวนใจ เพราะจุดที่ถูกกระทุ้ง ถูกเสียดสีนั้นสร้างความหรรษาสุขสมเขาถูกจับเปลี่ยนท่าหลายต่อหลายครั้ง ตามความต้องการของอีกฝ่าย ใต้สายน้ำที่พร่างพรมลงมา ธนัทสุขสมไม่รู้กี่รอบ เขาหมดแรงแทบจะหลับคาอกกว้างทั้งอย่างนั้น ในที่สุดชลบดีก็ยอมพอ พาเขาออกมานอนที่ฟูก ทั้งๆที่ตัวเปียกปอน
เขาหลับสนิทที่สุดเท่าที่เคยจำได้เลย ไม่มีฝันไม่มีหูแว่ว เขาหลับสบายกระทั่งรู้สึกเสียววาบข้างในตัว บางอย่างกำลังเคลื่อนไหวสร้างความหรรษาจนอดทนหลับตาไม่ลง พอลืมตามาก็เห็นแสงแดดยามบ่ายกระทบเหงื่อที่ไรผม มันกระเด็นหยดลงมาบนตัวเขาเม็ดแล้วเม็ดเล่าตามแรงกระแทกกระทั้นส่งให้เขาสะท้านไหวเฮือกๆ
“นะ....น้ำ....น้ำ....พอก่อนเถอะ.....พอ”
เขาได้เพียงแต่ประท้วงเสียงแหบแห้ง ก่อนพบว่าตัวเองถูกจับนอนตะแคง ขาข้างหนึ่งถูกรั้งขึ้นพาดไหล่ ชลบดีดันแก่นกายเข้ามาในตัวเขาอย่างไม่รู้จักอิ่ม ธนัทไม่มีแรงดิ้นรนเลย ชายหนุ่มสนุกกับเรือนร่างเขาอย่างตามอำเภอใจกระทั่งแสงอาทิตย์สุดท้ายหายไปจากขอบฟ้า
******************
วันรุ่งขึ้น
ฮาโหลลลลลลล......โหลๆๆๆ รับสายหน่อยค่า
เสียงน่ารักน่าเอ็นดูแทรกเข้ามาในโลกส่วนตัวของคนสองคน นาทีแรกไม่มีคนสนใจ จนนาทีที่สองจำต้องรับจนได้
“ฮัลโหล...”
“คุณธนัท ไหนว่าจะมาทำงานวันนี้ไง เอกสารที่ค้างอยู่มันสำคัญมากนะ คุณไม่รู้หรือไง”
“คุณสราวุธ” เสียงเรียกแปลกไปกว่าเดิม ทำให้นึกเอะใจ
“เอ่อ....คุณธนัท”
“ผม.....ชลบดีครับ” ปลายสายมีเสียงหายใจแรงปนเข้ามา
“อ้าว?? คุณ......ไหง....”
“ผมกำลัง........อืม......ผมกำลังศึกษางานกับคุณธนัทอยู่....เอ่อ....ต้องการเวลาส่วนตัวอีกนิด คุณหาใครทำแทนสักพักได้หรือเปล่า”
“ทำแทน??.....เอ่อ.....ได้.....แล้ว??”
“มีบางอย่างที่พวกเราต้อง.....ศึกษากันนานหน่อย....สัก.....มะรืนล่ะกัน จะกลับไปทำงาน คุณช่วยหน่อยครับ”
“ครับๆได้ครับ” วางหูแล้ว สราวุทนิ่งเงียบไปครู่ ศึกษางานอะไรกันหว่า??
“พอได้แล้วนะเว้ย ไอ้บ้า” ใต้ร่างเค้นเสียงก่นด่า ขณะร่างที่อยู่เหนือกว่าหัวเราะชอบใจ ในมือเขาจับข้อเท้าเล็กแน่นบังคับให้แยกกว้างสุดเหยียด ขณะเสือกไสท่อนแกร่งเข้าในช่องชุ่มฉ่ำไม่นับ
“จะทำไปถึงไหน.....อ้า”
“จนกว่านัทจะยอมรับ.......ว่าผมเป็นผัวน่ะสิ อูยยย.....ไม่ยอมก็ได้นะ อา.....ผมจะทำไปเรื่อยๆอย่างนี้ อูวววว”
“จะบ้าเรอะ.....อืมมม...ก็ได้ๆ รีบๆทำให้ถึงเร็วเข้า ฉันอยากนอนแล้ว”
“อย่าพิ่งสิครับ” ชลบดีปล่อยข้อเท้าเขาแล้วหันมาประคองใบหน้าเขาไว้ในอุ้งมือทั้งสอง “มาตกลงกันก่อน”
“ตกลงอะไร.....นายเล่นฉันซะพรุนขนาดนี้แล้วจะเอาอะไรอีก”
“ข้อตกลงในการเป็นสามีภรรยา” ธนัทสีหน้าดีขึ้น คำนี้น่าฟังกว่าผัวเยอะเลย “อย่างแรก ย้ายไปอยู่กับผมนะ นะๆๆๆ”
“ย้ายเหรอ....”
“นะ บ้านผมอยู่ไม่ไกลจากบริษัท สะดวก แล้วมีที่จอดรถด้วย เราอยู่ด้วยกัน คุณจะได้ไม่เหงาอีกไง”
“เอ่อๆ แต่ฉันไม่ออกค่าเช่านะ ถ้าอยากให้ไปอยู่ด้วยก็ออกเงินเอง”
“ไชโย!!!” ชายหนุ่มกอดรางเล็กแน่นแอ๊ก “อย่างที่สอง ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วคุณต้องทำหน้าที่ภรรยา ต้องตามใจผมนะครับ” เขาย้ำด้วยการกระทุ้งเบาๆ ให้รู้สึกวาบหวิวข้างใน
“ถ้าไม่ทำให้ฉันเสียงานอย่างวันนี้นะ.....อืมมม...”
“อย่างสุดท้าย.....เวลาอยู่ด้วยกัน ต้องเรียกผมว่าที่รักนะครับ”
“อืมมมม.....น้ำ ตรงนั้น แรงอีกนิดสิ”
“อื้อออ” ร่างแกร่งกระแทกเน้นจุดที่เสียวที่สุด สองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยงตะบี้ตะบันหาความสุขกันสุดเหวี่ยง ธนัทเหนื่อยอ่อนหมดแรงกับเด็กเปรตนี้สุดๆ แต่ยามได้นอนซุกในอกกว้างแล้ว เขารู้สึกได้เลยว่า จากนี้ไปเขาไม่เหงาอีกแล้ว
The end
ขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นต์นะคะ
ติดตามตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: เรื่องสั้นตอนที่ 39 บทสรุปของผู้ชายอยากได้สามี [p140] (อ่าน 1351266 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก