หัวข้อ: คุณรู้สึกอย่างไร?สำหรับนักเขียนที่ลงนิยายในเล้าและลบเรื่องออกเมื่อเปิดขายรวมเล่ม

[ไฉไล]

ขอความคิดเห็นเพื่อนๆในเล้าเป็ดนะคะ

เราเป็นคนอ่านคนหนึ่ง ที่อ่านบ้างรีพลายบ้างไม่รีพลายบ้าง บางทีเราเองนึกไม่ออกว่าจะรีพลายว่าอะไรอะคะ
แต่เราจะสั่งซื้อรวมเล่มเวลานักเขียนเปิดขายเสมอ แต่บางทีเวลาเราเข้าเล้ามาเพื่อรออ่านนิยายที่เราติดอยู่่
ช่วงที่ไม่มีอะไรทำ เราชอบไปเปิดอ่านนิยายเก่าๆอะค่ะ แต่พอจะอ่านเรื่องที่เราชอบ ปรากฎว่าเรื่องเหล่านั้นโดนลบไปแล้ว
และเป็นเรื่องที่เปิดขายรวมเล่ม เราเองบอกตรงๆว่าเสียความรู้สึกมากเหมือนกันค่ะ ถึงเราจะสั่งหนังสือมาแต่เราเป็นพวกชอบสะสม เราจะซื้อมาเก็บเป็นส่วนใหญ่จะเอาออกมาอ่านแต่ละทีก็กลัวเก่า กลัวขาด กลัวพัง เลยเข้ามาอ่านในเล้าเวลาที่นึกอยากจะอ่าน

โดยส่วนตัวแล้วต่อให้อ่านเรื่องเหล่านั้นจนจบในบอร์ดแล้วนักเขียนเปิดขาย เราก็ซื้อนะคะ เราซื้อเพราะเราอยากเก็บ เราไม่รู้หรอกค่ะว่าในอนาคตเรื่องพวกนี้จะยังมีในบอร์ดมั้ย แต่เราอุ่นใจถ้ามีหนังสือ อยากอ่านเมื่อไหร่ก็หยิบมาอ่านค่ะ บางทีทิ้งไว้นานๆก็คิดถึงอยากเอามาอ่านอยู่หลายรอบ

เราเลยไม่เข้าใจว่านักเขียนที่ลบเรื่องออกหรือลบบางตอนออกเวลาเปิดรวมเล่มเพราะอะไรนะคะ เพราะส่วนใหญ่นักเขียนเวลาแต่งนิยายก็จะบอกว่าเพราะรักกันทั้งนั้นแต่สุดท้ายเวลาคุณเปิดขายคุณกลับลบเรื่องออก หรือลบตอนสำคัญออก เราคิดเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลยนอกจากเพื่อกระตุ้นยอดขาย เราไม่รู้ว่านักอ่านที่ทำแบบนั้นจะสนใจความเห็นเรามั้ยนะคะ แต่เราเป็นคนหนึ่งที่สั่งซื้อทุกเรื่องถ้าเป็นเรื่องที่เราชอบ ต่อให้ลงบอร์ดจนจบเราก็ซื้อค่ะ

มีใครเสียความรู้สึกกับเรื่องนี้เหมือนเรามั้ยค่ะ เราคิดว่ามีคนอ่านหลายคนที่อยู่ในวัยเรียน น้องๆเค้าอาจจะมีเงินไม่มากพอเหมือนคนที่ทำงานแล้ว แต่น้องๆก็คงจะชอบและอยากอ่านนิยายที่ตัวเองชอบ แต่ยังอ่านไม่ทันจะจบเรื่องกลับถูกลบเสียก่อน เราเคยเจอแบบนี้มาเราเสียความรู้สึกมากเลยค่ะ ต่อให้ชอบพาลไม่อยากอุดหนุนกันเลยทีเดียว

[Poes]

เข้าใจ จขกท นะ แต่ว่า การลบเรื่องมันเป็นสิทธิของคนเขียน เล้าเองให้แค่ที่โพส เราไม่มีสิทธิบังคับเค้าว่าห้ามลบเรื่องออกจากที่นี้นะ
ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับจิตสำนึกของคนเขียนเองว่ามีความจริงใจกับคนอ่านแค่ไหน  ส่วนคนอ่านก็ความเป็นนักอ่านที่ดี เม้นท์ให้กำลังใจ
คนเขียนบ้าง เค้าจะได้มีกำลังใจเขียนนิยายให้เราอ่านเรื่อยๆ ถึงจะมีผิดพลาดกันบ้างบางคนแต่ก็ยังมีนักเขียนอีกเยอะที่ไม่ได้ทำแบบนี้
เอาเป็นว่าทำใจนะ แค่เค้าเขียนให้เราอ่านก็ถือว่าเป็นบุญแล้ว ก็เรามันไม่มีปัญหาเขียนอ่านเอง ทำงัยได้

ทำใจใสๆจ้า แล้วก็ซื้อเล่มเก็บต่อไป ตอนนี้พี่เองก็ทำแบบนั้นอยู่ ไม่ค่อยได้ลงอ่านในทู้มาก รอเก็บรวมเล่ม อ่านแบบไม่ค้างด้วย 

[pita]

เห็นด้วยกับพี่หนึ่งคะ เพราะมันเป็นสิทธิ์ของนักเขียนเอง
ว่าจะลบหรือไม่ลบ เราก้ต้องทำใจนะคะ
อ่านเรื่องที่เขาไม่ลบดีกั่วเนาะ 

[chaiiyawit]

บางทีผมก็ตามอ่านเรื่องที่จบแล้ว เพราะบางทีก็ไม่ได้มีเวลาตามอ่านเรื่องที่ต้องรออัพเดต แต่ก็นะใครใคร่ลบก็ลบเถิด แต่ก็อยากให้ทราบๆกันนะครับถ้าเราชอบเรื่องนั้นจริงๆเนี่ยะ ก็จะซื้อครับอ่านเพลินดี อยากอ่านก็หยิบมาอ่าน ไม่ต้องไล่อ่านจากเว็บให้วุ่นอ่ะครับ 

[Junrai_Hyper™]

อย่างที่พี่หนึ่งบอกละครับ จขกท เล้าไม่มีสิทธิจะไปบังคับให้เขาทำอะไร เพราะที่นี้เราเป็นแค่ที่รับฝากเรื่อง

ถ้าจะพูดง่ายๆ คือ เป็นที่อาศัยสำหรับลงนิยายสนองนีดตัวเอง พอดังแล้วจะถีบหัวส่งเล้ายังงัยก็ได้

เมื่อถึงเวลา เล้าก็มีหน้าที่ลบนิยายขยะพวกนี้ออกไปจากเล้า

จะว่าไปก็เป็นการตลาดอย่างหนึ่งนะครับ ลบเรื่องออก อยากจะอ่านต่อก็ไปซื้อหนังสือเอา

ตอนนี้เลยคิดว่าเล่นๆ ว่าถ้ามีการลบเนื้อเรื่องออกบางส่วน เล้าจะกรุณาช่วยประชาสัมพันธ์ให้

โดยการลบเรื่องนั้นทิ้ง แล้วแจ้งว่าเรื่องนี้ได้รับการตีพิมพ์แล้ว เล้าขอลบเรื่องดังกล่าว เพราะอาจจะผิดพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์

ด้วยความเคารพ

[krappom]

รู้สึกเหมือนบ้านกำลังโดน "เหยียบหลังคา" และคนในบ้านกำลังโดน "เหยียบหน้า" ค่ะ
อาจจะัดูรุนแรงแต่เราคิดแบบนั้นจริงๆ
โดยเฉพาะการที่ลบเรื่องออกเพราะว่าจะรวมเล่มเนี่ยเป็นอะไรที่รู้สึกว่าแย่มาก
เคยคิดมั้ยคะว่าก่อนจะมาลงเรื่องเนี่ยก็เป็นแค่นักเขียนโนเนมไม่ได้เป็นที่รู้จักอะไร
และสุดท้ายก็ "บ้าน" หลังนี้ไม่ใช่เหรอที่ทำให้เขาเหล่านั้นกลายเป็นนักเขียนที่มีชื่อขึ้นมา

แล้วผลสุดท้ายที่ได้รับก็คือขอลบเรื่องออกเพียงเพราะว่าจะรวมเล่ม หรืออาจจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามก็สุดแล้วแต่ที่จะอ้าง
เพียงเพราะว่ากลัวจะขายได้น้อย ทั้งที่ก็เป็นนักเขียนที่ค่อนข้างจะมีชื่อขายหนังสือทีได้กำไรเป็นแสนๆ
คงลืมไปแล้วมั้็งว่าตัวเองเป็นที่รู้จักได้ขึ้นมาเพราะที่นี่
คนที่ซื้อหนังสือของตัวเองส่วนใหญ่ก็คนที่นี่
แต่เห็นว่าตัวเองดังแล้ว มีชื่อเสียงแล้ว ดังนั้นตอนนี้ก็เลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องแคร์ที่นี่อีกต่อไปแล้ว
ก็สุดแล้วแต่บุญแต่กรรมและิจิตสำนึกของแต่ละคนเถิด

แต่ความรู้สึกของเราเป็นเหมือนประโยคแรกที่บอกมาจริงๆ
 

[ไอ้หัวแห้ว]

คิดเหมือนเจ้าของกระทู้ครับ

สำหรับผมการจะซื้อนิยายที่เรารัก เราชอบรึเปล่า
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่า เขาลบตอนจบ, ตอนสำคัญ, ลบทั้งหมด รึเปล่า

แต่อยู่ที่ว่าเรา "ชอบ" เรื่องนั้นมากแค่ไหน
ถ้าชอบแล้วละก็ ต่อให้อ่านจบแล้วทุกหน้าก็ซื้อครับ

เพราะเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้ คือ ถ้าชอบก็จะชอบ "เก็บ" ไม่ค่อยได้นำออกมาอ่านหรอกครับ
เนื่องจากตัวเองเป็นคนไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือซ้ำ ดูหนังซ้ำ ภาพยนตร์ซ้ำ (แต่ชอบฟังเพลงซ้ำๆ ฮ่าๆ)


ส่วนการที่เจ้าของกระทู้ให้ความเห็นว่า รู้สึกเสียความรู้สึก ที่คนเขียนบางคนทำแบบนี้
ผมเข้าใจครับ แอบรู้สึกบ้างเหมือนกันว่า ถ้าเราไม่มีตังค์ซื้อละ เรายังเป็นนักเรียนละ เราจะเอาตังค์จากไหนไปซื้อ

แต่ก็เป็นสิทธิของเขาที่จะทำแบบนั้น
ถ้าเขาคิดว่าทำแบบนั้นแล้วกระตุ้นยอดขายก็ปล่อยให้เขาทำไปครับ

จริงๆ น่าจะทำเหมือนพี่พูห์ว่า...

ถ้าลบบางส่วนจริงก็ลบไปทั้งหมดดีกว่านะ
เพราะเดี๋ยวจะผิดลิขสิทธิ์เสียเปล่าๆ
เนอะ...

[krappom]

จริงๆ น่าจะทำเหมือนพี่พูห์ว่า...

ถ้าลบบางส่วนจริงก็ลบไปทั้งหมดดีกว่านะ
เพราะเดี๋ยวจะผิดลิขสิทธิ์เสียเปล่าๆ
เนอะ...

ต่อให้ด้วยว่า...

จะเหลือซากไว้ทำไมให้เจ็บใจเล่น
 

[ไอ้หัวแห้ว]

จริงๆ น่าจะทำเหมือนพี่พูห์ว่า...

ถ้าลบบางส่วนจริงก็ลบไปทั้งหมดดีกว่านะ
เพราะเดี๋ยวจะผิดลิขสิทธิ์เสียเปล่าๆ
เนอะ...

ต่อให้ด้วยว่า...

จะเหลือซากไว้ทำไมให้เจ็บใจเล่น
 

ซากอ้อย คริคริ...

[ไฉไล]

ขอบคุณที่มาตอบกันนะคะ

เรารู้ค่ะว่าเป็นสิทธิของคนเขียน

แต่ที่เราเสียความรู้สึกก็คือว่า เราให้ใจคนเขียนอย่างที่คิดว่าคนเขียนให้ใจเรามาแล้ว

แต่เจอแบบนี้อดคิดไม่ได้ว่า

นั่นมันเหตุผลบังหน้าเพื่อธุรกิจชัดๆเลย

เอาความรู้สึกของเรามาหาผลประโยชน์แบบนี้มันน่าน้อยใจอ่ะคะ

เราก็จะยังสะสมนิยายต่อไปค่ะ นิยายทำมือ อนาคตจะเป็นยังไงก็ไม่รู้

แต่เราจะไม่สนับสนุนนักเขียนที่หาแต่ผลประโยชน์ทางธุรกิจเหมือนกันค่ะ

[oaw_eang]

มันขึ้นอยู่กับความนึกคิดของแต่ละคน

ไม่ใช่แค่หนูที่เสียใจ  เจ้ทั้งเสียใจ น้อยใจ และเจ็บใจ

แต่เราไปห้ามใครไม่ได้ 

อีกอย่างผลประโยชน์มันไม่เข้าใครออกใคร

เราก็ต้องคิดกันต่อไปว่าจะทำอย่างไรดี

[krappom]

บางทีมันอดคิดไม่ได้อะค่ะเจ้ว่าเหมือนเขาแค่เข้ามาหาผลประโยชน์
ได้ดีแล้วก็ถีบหัวส่ง
กีสสสสสสสสสสส
หรือนู๋คิดมากไป
 

[pigrabbit]

เรื่องนี้มันพูดยากเนอะ แต่บางทีเวลาเค้ารวมเล่มกันเราชอบไม่มีตังทุกที
(กว่าครึ่งของชีวิต เพราะชอบรอเยอะๆหรือคนแนะนำ ค่อยอ่าน) ก็อดไป 

บา่งเรื่องรู้จักเพราะกูเกิ้ลนำพา บอกว่าสนุกมากๆ
แต่เค้าดันลบตอนจบออกเพราะรวมเล่ม เจ็บนิดๆ
แต่เจ็บสุดๆของเราคือ จะได้กันแล้วอ่ะ(ไม่ใช่ได้อย่างว่าเน้อ~)
ล่ะตัดฉับ O{}O แล้วยังไง อารมณ์ค้าง จำต้องสั่งหรือไม่ก็ตัดใจ เก็บไปจิ้นตอนจบเอง
(บอกได้เลยว่าเราไม่ซื้อทุกเรื่องเอาที่ประทับใจจริงๆ)
บางทีไม่มีเก็บไว้ขาย ถ้าโชคดีก็เจอมือสอง


แต่ยังไงก็เป็นสิทธิ์ของเค้าแหละเน๊าะ  (ล่ะบ่นเพื่ออะไร - - )

จริงๆ น่าจะทำเหมือนพี่พูห์ว่า...

ถ้าลบบางส่วนจริงก็ลบไปทั้งหมดดีกว่านะ
เพราะเดี๋ยวจะผิดลิขสิทธิ์เสียเปล่าๆ
เนอะ...

ต่อให้ด้วยว่า...

จะเหลือซากไว้ทำไมให้เจ็บใจเล่น
 

กดไลค์อันนี้ค่ะ ๕๕ มันเจ็บจริงๆ 

[krappom]

ต่อให้ด้วยว่า...

จะเหลือซากไว้ทำไมให้เจ็บใจเล่น
 

กดไลค์อันนี้ค่ะ ๕๕ มันเจ็บจริงๆ 

ก็มันจริงมั้ยล่ะคะ
ถ้าจะลบก็ลบไปให้หมดมันทั้งกระทู้นั่นแหละค่ะ จะเก็บไว้ทำให้เจ็บใจเล่น
เก็บไว้ตอกย้ำว่า "บ้าน" หลังนี้โดนใช้เป็นบันไดก้าวขึ้นสู่ชื่อเสียงและผลประโยชน์อันมากมายแต่สุดท้ายก็ถีบหัวส่งให้พวกเราเจ็บปวดทำไม
เห็นแล้วมันเจ็บค่ะ สู้ลบๆไปซะให้หมดเลยจะดีกว่า

[oaw_eang]

คนเรามันคิดไม่เหมือนกันแป๋ม

มันอยู่ที่ พื้นฐานของจิตใจ

ซึ่งมันจะไม่เท่ากันในแต่ละคน อิอิ

[THIP]

หุหุ ขอบอกว่า คนที่ลบนิยายบางส่วนออกเพื่อให้หนังสือขายดีขึ้น 80% คิดผิดมากๆค่ะ
เท่าที่เห็นเรื่องที่ตีพิมพ์รอบแล้วรอบเล่า 100% เขาลงจนจบทั้งนั้น (ส่วนใหญ่จะลงเป็นตอนพิเศษในหนังสือแถมให้)

ขอยกตัวอย่างเรื่อง ระเบียงรักนักศึกษานะคะ 500 กว่าหน้า ถามหน่อยใครคิดจะอ่านบ้าง (หน้าเพจในเล้านะคะ) แต่เท่าที่ไปสอดส่อง มีค่ะ มีคนที่อุตส่าห์เข้าไปอ่านเรื่อยๆ แถม 80% อ่านจบอยากได้หนังสืออีกต่างหาก น้องจีแทบจะเรียกได้ว่ารีปริ้นกันเป็นว่าเล่นทีเดียว

เพราะฉะนั้นสำนักพิมพ์ที่คิดว่าลบเรื่องออกบางส่วนแล้วจะช่วยกระตุ้นยอดขายนั้น ขอบอกว่าคิดผิด คนซื้อนิยายจากเน็ตส่วนใหญ่ เขาอ่านจนจบแล้วทั้งนั้น หรือไม่ก็เป็นนักเขียนที่เค้าเชื่อมือแล้วว่าเจ๋งจริง คนซื้อหน้าใหม่ๆ เค้าไม่ลงทุนซื้อเพราะอ่านได้เพียงบางส่วนหรอก เค้าซื้อเพราะเค้ารักในตัวนิยายเหล่านั้นต่างหาก  คนที่จะไม่ซื้อ ลงจบหรือไม่จบเค้าก็ไม่ซื้อ

ปล.ถ้านิยายคุณเจ๋งจริง ต่อให้ลงจนจบและแถมตอนพิเศษให้ด้วย ร้อยทั้งร้อยก็ต้องอยากได้หนังสือคุณ แต่ถ้านิยายคุณไม่ดีพอ ต่อให้เค้าซื้อมาเพราะอยากอ่านตอนที่เหลือ เค้าก็ต้องจำไว้ว่าต่อไปอย่าไปหลงซื้อหนังสือของคุณอีก 

จากใจ คนที่สะสมนิยายคนหนึ่ง

[ไอ้หัวแห้ว]

คนเรามันคิดไม่เหมือนกันแป๋ม

มันอยู่ที่ พื้นฐานของจิตใจ

ซึ่งมันจะไม่เท่ากันในแต่ละคน อิอิ

พื้นฐานของจิตใจที่เรียกว่า

"จิตสำนึก" รึเปล่าเจ้สอง

[krappom]

ปล.ถ้านิยายคุณเจ๋งจริง ต่อให้ลงจนจบและแถมตอนพิเศษให้ด้วย ร้อยทั้งร้อยก็ต้องอยากได้หนังสือคุณ แต่ถ้านิยายคุณไม่ดีพอ ต่อให้เค้าซื้อมาเพราะอยากอ่านตอนที่เหลือ เค้าก็ต้องจำไว้ว่าต่อไปอย่าไปหลงซื้อหนังสือของคุณอีก 

แถมด้วยว่านอกจากไม่หลงซื้ออีกแล้วยังจะเอาไอ้ที่ซื้อมาแล้วปล่อยมือสองด้วยค่ะ
ได้ตังค์คืนมาบ้างสักเล็กน้อยยังดีกว่าเสียไปเลยฟรีๆ
 

คนเรามันคิดไม่เหมือนกันแป๋ม

มันอยู่ที่ พื้นฐานของจิตใจ

ซึ่งมันจะไม่เท่ากันในแต่ละคน อิอิ

พื้นฐานของจิตใจที่เรียกว่า

"จิตสำนึก" รึเปล่าเจ้สอง

นั่นสิคะเจ้
นู๋ก็ว่างั้นแหละค่ะ

[aorpp]

รู้สึกเหมือนบ้านกำลังโดน "เหยียบหลังคา" และคนในบ้านกำลังโดน "เหยียบหน้า" ค่ะ
อาจจะัดูรุนแรงแต่เราคิดแบบนั้นจริงๆ
โดยเฉพาะการที่ลบเรื่องออกเพราะว่าจะรวมเล่มเนี่ยเป็นอะไรที่รู้สึกว่าแย่มาก
เคยคิดมั้ยคะว่าก่อนจะมาลงเรื่องเนี่ยก็เป็นแค่นักเขียนโนเนมไม่ได้เป็นที่รู้จักอะไร
และสุดท้ายก็ "บ้าน" หลังนี้ไม่ใช่เหรอที่ทำให้เขาเหล่านั้นกลายเป็นนักเขียนที่มีชื่อขึ้นมา

แล้วผลสุดท้ายที่ได้รับก็คือขอลบเรื่องออกเพียงเพราะว่าจะรวมเล่ม หรืออาจจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามก็สุดแล้วแต่ที่จะอ้าง
เพียงเพราะว่ากลัวจะขายได้น้อย ทั้งที่ก็เป็นนักเขียนที่ค่อนข้างจะมีชื่อขายหนังสือทีได้กำไรเป็นแสนๆ
คงลืมไปแล้วมั้็งว่าตัวเองเป็นที่รู้จักได้ขึ้นมาเพราะที่นี่
คนที่ซื้อหนังสือของตัวเองส่วนใหญ่ก็คนที่นี่
แต่เห็นว่าตัวเองดังแล้ว มีชื่อเสียงแล้ว ดังนั้นตอนนี้ก็เลยคิดว่าไม่จำเป็นต้องแคร์ที่นี่อีกต่อไปแล้ว
ก็สุดแล้วแต่บุญแต่กรรมและิจิตสำนึกของแต่ละคนเถิด

แต่ความรู้สึกของเราเป็นเหมือนประโยคแรกที่บอกมาจริงๆ
 

อยากกด like สักพันครั้ง กับคอมเมนต์นี้

และอยากขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาค่ะ รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ

[กว่าจะไร้เดียงสา]

เข้ามากด + ให้ทุกความคิดเห็นที่โดนใจค่ะ

คิดเหมือนพี่ THIP ทุกประการค่ะ

เพราะห้องนิยายเป็นเหมือนห้องที่ให้ความสุขกับทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนที่เหนื่อยจากการทำงาน หรือน้องๆนักเรียนนักศึกษาที่เคร่งเครียดกับการเรียนให้ได้มาผ่อนคลาย เล้าเป็ดถึงได้พยายามทำทุกทางเพื่อให้เล้าเป็นที่พักสมองของทุกคนต่อไป

เล้าไม่เคยเรียกร้องอะไรจากนักเขียนที่เปิดขายเล่มเลย เป็นเพียงสื่อกลางระหว่างนักเขียนกับคนอ่านเท่านั้น

แต่กลับมีนักเขียนบางท่าน ที่ใช้เล้าเป็นทางผ่าน พอถึงฝั่งแล้วก็ถีบหัวส่งอย่างที่ krappom บอก มันอดที่จะน้อยใจไม่ได้จริงๆค่ะ

เหมือนเห็นเล้าเป็นห้องน้ำตามปั๊มน้ำมัน ที่คุณแค่ผ่านมาเพื่อปลดทุกข์ พอสบายก้นแล้วก็ราดน้ำหรือไม่ก็กดชักโครกทิ้งไป

ขอบคุณค่ะ

[Poes]

อีกสักนิดแล้วกัน ว่าจะไม่พูด แต่เมื่อทุกคนลงมาซะขนาดนี้ อัดอั้นกันใช่มั้ย  

มีช่วงนึงที่มีนิยายโดนลบตอนจบหรือตอนสำคัญๆออก หรือไม่ลงให้จบ จะขายหนังสือหรือไม่ขายอันนี้ไม่แน่ใจ
แต่มีนักอ่านหลายท่าน PM มาต่อว่า บอกได้เลยว่า มาต่อว่าจริงๆ ว่า ทำไมทางเล้าถึงปล่อยให้เป็นแบบนี้
นิยายในห้องจบแล้ว แต่ไม่มีตอนจบ พวกคุณทำงานกันยังงัย แม่เจ้า!!  
บอกตามตรงนิยายในเล้าเยอะมาก การดูแลของโมฯ บอร์ดนิยายแค่สามคน อาจจะไม่ทั่วถึง ส่วนมากจะมีน้องๆ
พี่ๆ เพื่อนๆจะมาแจ้งให้ทราบ ว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ เค้าลบตอนจบออก หรือตอนสำคัญของเรื่องออก

ดังนั้นขอความกรุณา
คนอ่าน ถ้าเจอ ก็แจ้งโมฯทราบด้วย ขอแบบดีๆนะ ไม่เอาด่า หรือต่อว่า พอดีเป็นคนอ่อนไหว
คนเขียน ถ้าจำเป็นต้องลบเนื้อหาออก ช่วยแจ้งโมฯ ด้วยนะคะ

หนึ่ง โมฯบอร์ดนิยาย

[Tabokung]

ผมก็คิดว่ามันเป็นสิทธิของคนเขียนเหมือนกันอ่ะครับ ก็พยายามจะเข้าใจยังงั้น

เรื่องบางเรื่องอ่านแล้วประใจมาก ๆ ก็เก็บไว้ใน Bookmarks ของตัวเอง บางเวลา ก็อยากอ่านอีกรอบ เพราะอยากได้ฟีลเก่า ๆ
พอรู้อีกทีว่าถูกลบไปแล้ว แล้วนำไปพิมพ์ก็รู้สึกเสียดาย เพราะผมเป็นคนที่ชอบอ่านในเว็บมากกว่าในหนังสือ
เวลาอ่านในเว็บจะรู้สึกว่ามีคนมาร่วมอ่านกับเรามากมาย มีคอมเมนต์ของเพื่อน ๆ ที่ช่วยกันลุ้น ช่วยกันเชียร์ ช่วยกันให้กำลังใจ

แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้ ก็ได้แต่คิดว่า คนแต่งเขาเอามาให้อ่านก็ดีแล้ว ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของคนแต่ง

[krappom]

อีกสักนิดแล้วกัน ว่าจะไม่พูด แต่เมื่อทุกคนลงมาซะขนาดนี้ อัดอั้นกันใช่มั้ย 

มีช่วงนึงที่มีนิยายโดนลบตอนจบหรือตอนสำคัญๆออก หรือไม่ลงให้จบ จะขายหนังสือหรือไม่ขายอันนี้ไม่แน่ใจ
แต่มีนักอ่านหลายท่าน PM มาต่อว่า บอกได้เลยว่า มาต่อว่าจริงๆ ว่า ทำไมทางเล้าถึงปล่อยให้เป็นแบบนี้
นิยายในห้องจบแล้ว แต่ไม่มีตอนจบ พวกคุณทำงานกันยังงัย แม่เจ้า!! 
บอกตามตรงนิยายในเล้าเยอะมาก การดูแลของโมฯ บอร์ดนิยายแค่สามคน อาจจะไม่ทั่วถึง ส่วนมากจะมีน้องๆ
พี่ๆ เพื่อนๆจะมาแจ้งให้ทราบ ว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ เค้าลบตอนจบออก หรือตอนสำคัญของเรื่องออก

ดังนั้นขอความกรุณา
คนอ่าน ถ้าเจอ ก็แจ้งโมฯทราบด้วย ขอแบบดีๆนะ ไม่เอาด่า หรือต่อว่า พอดีเป็นคนอ่อนไหว
คนเขียน ถ้าจำเป็นต้องลบเนื้อหาออก ช่วยแจ้งโมฯ ด้วยนะคะ

หนึ่ง โมฯบอร์ดนิยาย

ต่อว่าโมฯที่ดูแลไม่ทั่วถึง...โอเค ยอมรับก็ได้ว่าโมฯเองก็ผิดที่ดูแลไม่ทั่วถึง (ต้องยอมนะพี่นะ อิอิ) แต่ก็อย่างที่ว่านิยายในเล้าล้านแปดใครจะไปว่างงานดูแลได้ขนาดนั้น

แต่ถามหน่อยเถอะค่ะที่ต่อว่าโมฯน่ะ ทำไมไม่คิดจะต่อว่านักเขียนในดวงใจของคุณบ้างล่ะคะว่าจะลบทำไม หรือถ้าลบก็ทำไมไม่ลบทิ้งซะให้เหี้ยนเตียนไปเลย จะเหลือไว้ทำซากอ้อยอะไร

krappom ไม่ได้เป็นโมฯ อะไรทั้งนั้น แต่เห็นการกระทำแบบนี้แล้วมันจี๊ดใจ

[ไอ้หัวแห้ว]

เห็นด้วยกับ HR บอร์ดทุกประการ

คริๆ

[i-tatae]

เหมือนว่าเวลาอ่านในเล้า เราได้แชร์ความคิดเห็นกับคนอื่นๆที่อ่านแล้วก็มาเม้น คนนั้นตรงกันกับเราอะไรแบบนี้ หรือไม่ตรงก็ว่ากันไป
มันดูทำให้เหมือนเม้ากันเวลาดูละครจบ ทำให้อินเข้าไปอีกอะ
เหมือนเวลาไปโรงเรียนแล้วตอนเข้าแถวก็เม้าท์กันว่าละครเรื่องเมื่อคืนพระเอกทำไมทำแบบนั้น อะไรประมาณนี้

[yayee2]

จริงๆ น่าจะทำเหมือนพี่พูห์ว่า...

ถ้าลบบางส่วนจริงก็ลบไปทั้งหมดดีกว่านะ
เพราะเดี๋ยวจะผิดลิขสิทธิ์เสียเปล่าๆ
เนอะ...

ต่อให้ด้วยว่า...

จะเหลือซากไว้ทำไมให้เจ็บใจเล่น
 

อ่านมาถึงความเห็นนี้ นอกจากจะชอบเพราะตรงใจแล้ว เผลอปล่อยกิ๊กกกกค่ะ

[lovely1714]

มันเป็นสิทธิ์ของเขา
เราทำอะไรไม่ได้

แต่ถ้าลบก็ลบให้หมด
คนอ่านจะได้ไม่เสียความรู้สึก

[Winer]

อีกสักนิดแล้วกัน ว่าจะไม่พูด แต่เมื่อทุกคนลงมาซะขนาดนี้ อัดอั้นกันใช่มั้ย  

มีช่วงนึงที่มีนิยายโดนลบตอนจบหรือตอนสำคัญๆออก หรือไม่ลงให้จบ จะขายหนังสือหรือไม่ขายอันนี้ไม่แน่ใจ
แต่มีนักอ่านหลายท่าน PM มาต่อว่า บอกได้เลยว่า มาต่อว่าจริงๆ ว่า ทำไมทางเล้าถึงปล่อยให้เป็นแบบนี้
นิยายในห้องจบแล้ว แต่ไม่มีตอนจบ พวกคุณทำงานกันยังงัย แม่เจ้า!!  
บอกตามตรงนิยายในเล้าเยอะมาก การดูแลของโมฯ บอร์ดนิยายแค่สามคน อาจจะไม่ทั่วถึง ส่วนมากจะมีน้องๆ
พี่ๆ เพื่อนๆจะมาแจ้งให้ทราบ ว่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ เค้าลบตอนจบออก หรือตอนสำคัญของเรื่องออก

ดังนั้นขอความกรุณา
คนอ่าน ถ้าเจอ ก็แจ้งโมฯทราบด้วย ขอแบบดีๆนะ ไม่เอาด่า หรือต่อว่า พอดีเป็นคนอ่อนไหว
คนเขียน ถ้าจำเป็นต้องลบเนื้อหาออก ช่วยแจ้งโมฯ ด้วยนะคะ

หนึ่ง โมฯบอร์ดนิยาย

  :z2:เรียกว่าเห็นกระทู้นี้สะดุ้งงงงงงงสะเทือนนนน เรือนน้อยๆของข้าพเจ้าแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ
มาสารภาพบาปกับการลบนิยายเรื่องตัวเองออก  แต่ไม่ได้เกิดจากการกระตุ้นยอดขายแต่อย่างใดครับ
แบบว่า  เรื่องของเรื่องมีน้องที่ซื้อหนังสือไป  สอบถามมาว่ามี  เอานิยายไปลงที่อื่นหรือเปล่า  เพราะเนื้อเรื่องอะไร
เดะๆมาก  เพียงแต่รายละเอียดอาจจะไม่ครบถ้วนเท่าที่ลงในบอร์ด

ตอนนั้นก็เอะ  ไม่เคยเจอแบบนี้  ถ้าเขามาขอเราก็ให้ลงอยู่แล้ว  พอได้ไปอ่านที่เขาลง  นามปากกาเขาอีกต่างหาก
ไม่มีการอ้างอิงว่าเอามาจากที่ไหน  คิดไม่ออกว่าจะทำยังไง ก็เลย PM แจ้งพี่หนึ่ง จะขอลบบางส่วนไป
 เพราะไม่รู้ว่าเขาก๊อป ไปถึงไหนแล้ว  จึงเอาช่วงท้ายๆออก  ตอนหลังน้องๆที่ไปอ่านก็โวยวายอะไรยังงี้  
ผมก็รู้สึกผิดมากๆ   ผมก็เข้าใจ   ก็เลยคิดว่าช่างมันเถอะถ้าเขาจะเอาลงที่ไหนก็เรื่องของเขา
 (เราก็ค่อยๆไปโวยวายอีกที+555 )
**สรุปผมก็นำเรื่องกลับมาโพสน์ต่อใหม่ตามที่เคยโพสน์ไว้จนจบครับ
***********************************
ส่วนเรื่องนิยายที่บอร์ดตรงนั้นก็เข้าไปแจ้งทางผู้ดูแลบอร์ดไปแล้ว  เขาก็ลบออกให้

ส่วนคนที่ลงเขาก็มาแจ้งว่า  เขาเสียใจที่เอาเรื่องไปลงไม่ได้ขอ
เพราะไม่รู้ว่าจะขอยังไงสมัครสมาชิกในเล้าไม่เป็น อะไรทำนองนี้แหละครับ
แต่ผมก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรไป  แต่ว่าก็ขอบคุณที่เขาทำให้เรารู้จักบอร์ดนิยายอีกบอร์ด+555

**********************

ส่วนการลบนะครับ  ผมเห็นด้วยครับ  ว่าไม่ได้ช่วยกระตุ้นยอดขายของหนังสือแน่นอนครับ(ในความคิดตัวเอง)

สุดท้ายก็ไม่เคยลืมบุญคุณของบอร์ดเลยซักนิด  ที่ทำให้ตัวเองได้ทำสิ่งที่คิดฝันมาตั้งแต่เด็ก
หากไม่เจอเล้านี่คงไม่ได้ทำหนังสือแน่นอนครับ  แถมที่นี่อยู่แล้วอบอุ่นเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน
ผมรู้สึกได้ตอนที่ทำหนังสือ ขอคำแนะนำกับผู้รู้  เหมือนเราเป็นเพื่อนกันจริงๆ
เหมือนเรามีเพื่อนใหม่ๆ

ยาวจังเดี๋ยวต้องไปทำงาน+555  วันหลังมาดูใหม่  อิอิ

ขอบคุณเล้าเป็ดครับ

************

[PEENAT1972]

เห็นแล้วเหนื่อย อ่านแล้วเพลี้ยเพลีย นานาทรรศนะ ล้วนแล้วแต่ตามใจท่านกันทั้งนั้น
หวังไว้ว่าคงไม่ถึงกับต้องเปิดห้องใหม่

เป็นห้องนิยายที่รวมเล่มแล้วและเจ้าของลบบางส่วนออกหรอกนะคะ

แค่ช่วยกันแจ้งแบบดี ๆ ตามที่คุณนายหนึ่งต้องการก็พอ
เพราะโมฯ บอร์ดนิยายเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว(ง่าย) จริงเหรอ 

[oaw_eang]

ไม่นะ

เขาแค่เจ้าน้ำตา เท่านั้นเอง

อ๊างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงค์