Tsundere Boy เมื่อหนุ่มซึนมาหลงรัก ตอนที่ 2
“ไอ้ซีด เสร็จมั้ยวะ” เขื่อนถามน้ำทันทีที่เห็นหน้าในวันรุ่งขึ้น
“นี่ครับ” น้ำยื่นเล่มรายงานให้เขื่อนที่รีบรับไปเปิดดูเนื้อหาภายใน
“เออ ใช้ได้”
“ขอบใจ” น้ำแปลกใจที่คนทุเรศแบบนี้ชมคนอื่นเป็นด้วย
“งั้นเย็นนี้ไปทำรายงานวิชาสังคมให้กูที่บ้านกูด้วย”
“!?!” กว่าจะแย้งก็สายไปแล้ว เพราะเขื่อนเดินออกไปจากห้องเรียนทันทีที่พูดจบ
“แล้วซ้อมเปียโนของเราล่ะ...” น้ำอยากจะทรุดลงไปเป็นลมกับพื้นเพราะความเหนื่อยใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะจะเอาแรงที่ไหนไปสู้ไอ้ยักษ์อย่างเขื่อนได้
พักเที่ยง
“อย่างงั้นเหรอน้ำตาล” อาจารย์ปฐพีพยักหน้าอย่างเข้าใจเมื่อน้ำมาเล่าเรื่องเขื่อนให้ฟัง
“ช่วงนี้มันเทอมสองไงครับ รายงานเลยเยอะ ผ่านช่วงนี้ไปคงมีเวลาซ้อมมากขึ้น” น้ำบอกเสียงระโหยโรยแรง
“ให้อาจารย์ช่วยมั้ย ปล่อยให้นายเขื่อนขันธ์เขาทำเองบ้างเถอะ” น้ำยิ้มด้วยความซาบซึ้งในน้ำใจของอาจารย์ปฐพี
“ผมจะยิ่งโดนหนักกว่าเดิมสิครับ”
“แย่จังที่อาจารย์ช่วยอะไรน้ำตาลไม่ได้เลย” อาจารย์ปฐพีทำหน้าหนักใจ
“ไม่หรอกครับ อาจารย์ก็ทำให้ผมผ่อนคลายใจได้เสมอนี่นา ด้วยเปียโนนี่ไง” น้ำผายมือไปที่เปียโนด้วยท่าทีเชิญชวนให้อาจารย์มาเล่นเพลงคู่กัน
“เอาเพลงอะไรดีละ” อาจารย์ถามเมื่อมานั่งข้างน้ำแล้ว
“เอาพวกเพลงป๊อปดีมั้ยครับ”
“อืมได้สิ งั้นก็เล่น First love ของ Utada Hikaru ละกัน” ไม่มีการสนทนาใดๆต่ออีก อาจารย์หนุ่มพรมนิ้วลงบนคีย์ด้วยความชำนาญ ทำให้น้ำรู้สึกทึ่งในฝีมืออาจารย์มากขึ้น
ภาพคนสองคนที่เล่นเปียโนคู่กันภายใต้สายลมพัดพริ้ว ท่วงทำนองเพลง First love ที่แสนอ่อนหวานทำให้คนที่ได้ยินก็ต้องหยุดฟัง ช่างเป็นบรรยากาศที่แสนดี แต่ทันใดนั้น....
“ไอ้ซีด !!! ไปเรียนได้แล้ว” เสียงยักษ์ตวาดโครมเข้ามาท่ามกลางเสียงเปียโนที่แสนไพเราะทำให้น้ำสะดุ้งจนเผลอใส่แรงนิ้วมากไปจนเปียโนส่งเสียงดังแหลมขึ้นมา
“พวกเธอ รักษามารยาทหน่อย นี่มันห้องของผม” อาจารย์ปฐพีหันไปพูดจะเอาเรื่องพวกของเขื่อนที่มายืนอยู่หน้าห้องดนตรี แต่น้ำรีบห้ามไว้ก่อน
“อาจารย์ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ” น้ำไม่อยากให้อาจารย์ต้องเป็นกังวลจึงรีบเดินออกไปจากห้อง
“ไปให้ถึงห้องเรียนนะมึง!” เขื่อนตะโกนไล่หลังน้ำไป แล้วหันมามองอาจารย์หนุ่มด้วยแววตากราดเกรี้ยว
“อาจารย์ครับ คิดจะผิดจรรยาบรรณมายุ่งกับเด็กนักเรียนงั้นเหรอ” คู่แฝดถามประสานเสียงขึ้นมาพร้อมกันอย่างยียวนทันทีที่น้ำเดินออกไปพ้นรัศมี
“…” อาจารย์ไม่ได้พูดอะไรแต่มองหน้าเขื่อนนิ่ง
“เดี๋ยวผมให้ป๊าไล่ออกเลยนะครับ” โมนที่เป็นลูกชายผอ.พูดต่อ
“คุณจะยิ้มทำไม!” เขื่อนถลันเข้าไปกระชากคอเสื้ออาจารย์ปฐพีที่ผุดยิ้มเยาะเย้ยขึ้นมา
“มุขรักแล้วแกล้งน่ะ น้ำตาลเขาไม่ชอบหรอก”
“ใครกันครับ น้ำตาลเนี่ย ผมรู้จักแต่ไอ้ซีด” เขื่อนสะบัดมือที่กระชากคอเสื้ออาจารย์ปฐพี ทำให้อาจารย์เซไปเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมคนอื่นๆ
“อย่ายุ่งกับน้ำดีกว่านะครับอาจารย์” โมนหันมาบอกอาจารย์ด้วยรอยยิ้มเทพบุตรก่อนจะเดินออกไป
ตอนเย็น
“ไม่เป็นไร ผมไปเองได้ ผมไปถูก”
“บอกให้ขึ้นมาก็ขึ้นมาดิวะ”
“ไม่เป็นไร นายไปเถอะ เดี๋ยวผมไปเอง” น้ำตัดบทเขื่อนที่พยายามบังคับให้ขึ้นรถไปบ้านเขื่อนพร้อมกัน
“ไมได้ ไปพร้อมกันนี่ละ”
“ผมขอไปทำธุระก่อน!” น้ำเริ่มโมโห อันที่จริงโมโหมาตั้งแต่ตอนเที่ยงที่เขื่อนไปทำเสียมารยาทกับอาจารย์ปฐพีแล้ว
“ทำไม มึงจะไปหาไอ้อาจารย์หน้าอ่อนนั่นเรอะ!!!” เขื่อนตวาดเสียงดังจนเพื่อนในห้องหันมามอง ส่วนพวกโมนและคู่แฝดก็เอาแต่นั่งยิ้มกริ่มดูน่ารำคาญ
“เออ อย่ายุ่งได้มั้ย” น้ำฉุนขาดเต็มที่ วันนี้ไอ้เขื่อนมันเป็นบ้าอะไรของมันกันนะ
โครม! น้ำกระแทกประตูห้องเรียนเสียงดัง พอเขื่อนเห็นดังนั้นจึงหันมาให้สัญญาณเพื่อนตัวเองกลับไปโดยไม่ต้องรอ ก่อนจะคว้ากระเป๋าตัวเองมาแล้วรีบตามน้ำไป
“ไอ้ซีด!” น้ำหันมามองข้างหลังแล้วก็ผงะเมื่อเห็นว่าเป็นเขื่อนเดินตามมาอย่างไว
“ผมบอกว่าขอไปทำธุระก่อน นายจะอะไรกับผมนักหนาเนี่ย” วันนี้น้ำโมโหเขื่อนจนไม่รู้ว่าความกลัวหายไปไหนถึงได้กล้าเถียงฉอดๆ
“ไม่ มึงต้องกลับพร้อมกับกู” เขื่อนกระชากเสื้อน้ำให้มาใกล้ตัว
“ต้องกลับพร้อมกู” ไม่รู้ทำไม แต่น้ำรู้สึกว่าวันนี้เขื่อนแปลกไปจริงๆ
“จะกลับพร้อมกูมั้ย” เขื่อนถามเสียงเหี้ยมเกรียม ทำให้ความกลัวที่หายไปเริ่มกลับมาหาน้ำอีกครั้ง
“กะ...ก็ได้” น้ำตอบเสียงสั่น เพราะเขื่อนไม่ได้โหดแบบนี้มานานแล้ว
“Oh my god!” ผู้หญิงต่างชาติหน้าตาสะสวยคนหนึ่งอุทานเมื่อเห็นน้ำที่เดินตามเขื่อนเข้ามาในบ้าน
“Mom,he’s my friend.” เขื่อนแนะนำห้วนๆก่อนจะทิ้งให้น้ำยืนอึ้งส่วนตัวเองเดินขึ้นชั้นสองไป
“Hi little boy~” สาวต่างชาติทักน้ำเสียงหวาน
“H.. Hi” น้ำเดาในใจว่านี่ต้องเป็นแม่ของเขื่อนแน่นอน
“Come here and sit down..” ดูท่าน้ำจะพอเดาได้ว่าแม่ของเขื่อนเรียกให้เขาไปนั่งที่โซฟา น้ำจึงเดินไปนั่งข้างๆแม่ของเขื่อน
“ชั้นพอพูดไทยได้นิดหน่อยนะจ๊ะ”
“อ้อ..ครับ” น้ำยิ้มให้ด้วยความโล่งอก
“เธอชื่ออะไรจ๊ะหนุ่มน้อย”
“ผมชื่อน้ำตาลครับ” เวลาแนะนำตัวกับผู้ใหญ่ น้ำจะแนะนำด้วยชื่อเล่นเต็มๆเสมอ
“Oh sweet boy” น้ำได้แต่ยิ้มงงๆ แม่ของเขื่อนหมายความว่าตัวเขาหวานงั้นเหรอ?
“Sugar boy เธอหน้าตาเหมือนเด็กผู้หญิงจังเลยนะ”
“ชู..ชูอะไรนะครับ”
“ชื่อเธอไงจ๊ะ Sugar boy ฮิฮิ เดี๋ยวชั้นไปเอาเครื่องดื่มมาให้นะ” แม่ของเขื่อนที่จัดการตั้งชื่อใหม่ให้น้ำเสร็จสรรพเดินเข้าไปในห้องครัว โดยทิ้งน้ำไว้ในบ้านหลังใหญ่ที่เต็มไปด้วยกระจกหลังนี้
‘บ้านนี้สว่างดีแฮะ คงเพราะมีแต่หน้าต่างกระจกรอบเลยละมั้ง’ น้ำเดินไปที่หน้าต่างกระจกบานโต และมองไปรอบบ้านของเขื่อนอย่างแปลกตา เพราะบ้านของน้ำจะเป็นบ้านไม้ออกแนวคันทรี่เต็มไปด้วยข้าวของ แต่บ้านของเขื่อนจะดูโล่งๆและสว่างมาก แถมต้นไม้ก็เยอะเหมือนอยู่ในป่าขนาดย่อมๆ
“เครื่องดื่มมาแล้วจ้ะหนุ่มน้อย ว้าย”
“อ๊ะ!” น้ำที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงจากข้างหลัง และพอหันกลับไป น้ำหวานสีแดงในแก้วใบสวยหกใส่เสื้อนักเรียนของน้ำจนเหมือนย้อมด้วยสี
“ให้ตายเถอะ ชั้นขอโทษนะจ๊ะ Sugar boy ชั้นไม่ระวังเอง เลยทำให้เธอตกใจ”
“ไม่ครับ ผมผิดเอง ที่มัวแต่เหม่อ” น้ำรู้สึกผิดเมื่อเห็นแก้วที่แม่ของเขื่อนเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเขา น้ำจึงทำท่าจะก้มลงไปเช็ด
“NO! ไม่ต้องจ้ะ เดี๋ยวชั้นให้คนมาทำความสะอาดเองนะ เธอมาเปลี่ยนชุดเถอะ” แม่ของเขื่อนพาน้ำขึ้นไปชั้นสอง และเลยไปจนถึงชั้นสาม ก่อนจะเปิดประตูไม้หนาสีเข้มเข้าไป
“เลือกเสื้อในตู้ได้ตามสบายเลยนะจ๊ะ” แม่ของเขื่อนพูดทิ้งท้ายก่อนจะปิดประตูและเดินลงไปข้างล่าง ทิ้งน้ำให้ยืนตระหง่านอยู่ในห้องนอนขนาดใหญ่ทีมีอุปกรณ์คลายเครียดครบครัน
“ห้องใครหว่า...”
“โห เสื้อผ้า เราว่าเสื้อเราเยอะแล้วนะ” น้ำตะลึงเมื่อเห็นเสื้อผ้าในตู้ขนาดใหญ่สามตู้เรียงกัน
“โอย ถอดเสื้อก่อนดีกว่า เหนียวไปหมดเลย” น้ำถอดเสื้อนักเรียนที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานสีแดงออกจากตัว
พลั่ก!
จู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นในห้อง น้ำจึงหันไปมองและพบว่าเป็นเสียงเขื่อนที่เดินเตะตู้เสื้อผ้านั่นเอง
“มึง...มาทำอะไรในห้องกู” น้ำจับความสั่นเทาในน้ำเสียงของเขื่อนได้
“ก็ คุณแม่ของนาย ให้ผมมาเปลี่ยนเสื้อ..” น้ำชี้ไปที่เสื้อนักเรียนสีแดงฉ่ำบนพื้น
“ห้องนายเหรอ ผมไม่รู้นี่นา งั้นผมออกไปก็ได้” น้ำหยิบเสื้อที่พื้นขึ้นมาและจะเดินออกจากห้องของเขื่อน
“มึงจะออกไปโป๊ๆแบบนี้น่ะเหรอ” เขื่อนดึงแขนของน้ำไว้เมื่อน้ำกำลังเดินสวนออกไป
“เอ่อ ผมเป็นผู้ชายนะ มันจะโป๊ตรงไหน” น้ำทำสีหน้างงๆ เพราะผู้ชายที่ไหนเขาโป๊กันเพราะแค่ถอดเสื้อ
“เออ โป๊ก็โป๊สิวะ มึงไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวเสื้อกูเหนียวไปด้วย” เขื่อนยัดยียดผ้าขนหนูให้น้ำ แล้วทีนี้จะเถียงอะไรได้นอกจากเดินไปอาบน้ำแต่โดยดี
ทว่าคนที่เดินเข้าห้องน้ำไปก็ไม่ได้ใส่ใจ ว่าเหตุใดประตูห้องน้ำนี้จึงเป็นประตูกระจกที่ไม่สามารถล็อกได้...แต่จะเป็นไรไป ผู้ชายด้วยกันจะอายทำไม เนอะ..
“ไม่ระวังตัวเลย” เขื่อนพึมพำขณะมองคนตัวเล็กปลดเข็มขัดกางเกงผ่านช่องประตูเล็กๆ
“Shit!” เขื่อนสบถเมื่อเห็นน้ำถอดเกงเกงชั้นในออกและเผยให้เห็นก้นขาวเนียนซึ่งไม่เคยผ่านมือสาวใดมาก่อน!!
>>>>> TBC[/right]
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
