หัวข้อ: น้องเห็ดเมียกู !!

[j4c9y]

โพสงงๆอ่ะ

แต่ก็หนุกดี

[peachlc]

ไผ่เป็นใครค่ะ !! ไผ่มันเป็นใครรรรรร!!! 
ฮือออออออออออออออออ พี่ฟาวส์ TT TT
เชียร์พี่ฟาวส์  เลวแต่ชอบ !!!
น้องเห็ดห้ามไปชอบใครนะ !!!!!!!!!!!!
ต้องชอบพี่เซอร์คนเดียวนะ !

ติดตามค่ะ

[Maimai]

ไร้เต้อสู้ๆค้ะ 

[4559]

มีคู่แข่งละ

ฟาวส์กะเซอร์หงอยเลย

[kny]

สวัสดีปีใหม่
เซอร์กับเห็ดหวานกันจนมดขึ้นเนอะ

[golove2]

ไผ่คือใคร

ถ้าเป็นคนดี ก็คู่กับพี่ชายน้องเห็ดไปเลย


ไม่ชอบพระเอกเลว


 

[nanju]

น้องเห็ดน่ารักอ่ะค่ะ

เซอร์ขี้หึงโครต

 

[porpeppe]

ไผ่ เป็น ครายยยย....
รอ เฮซ - ฟาวส์ นะ ค๊าบบบ
จัด เต็มๆๆ เลย ค๊าบบบ
5555555+
น้อง เห็ด น่า ร๊ากกกกก

 :L2:ให้ ไรท์ จร้า...
HNY*

[SenSei]

ทันแล้วๆ

แค่จะบอกว่ามาเชียร์ฟาว&เฮซ

รักน้องเห็ดสุดใจ

[monoo]

ไผ่คือคนที่ชนะตอน แข่งรถเมื่ออดีต รึเปล่าหน๋ออออออออ
 

[dea]

ไผ่ ?

ชื่อนี้คุ้นนะ คนที่ชนะตอนแข่งรถ ชื่อเดียวกันเลยยยย

อยากรู้เรื่องหลังจากเเข่งรถอ่ะ   

รอตอนต่อไปจ๊า

[indy❣zaka]

ก๊ากกกกกกกก
สมน้ำหน้าอิตาฟาวส์ 5555555555555+

[shirakao]

อ่านตามจนทันแล้ว เย้  น้องเห็ดน่ารักจัง หลงรักแล้ว ฮ่าๆๆๆ จะโดรพี่เซอร์ฆ่ามั้ยเนี่ย เอาน่าพี่ แค่ปลื้มๆนะ
พี่เซอร์ก็ได้ใจจริงๆ ว่าแต่คุณพี่ชายเฮซ น่าๆฟาวส์ไม่ได้ตั้งใจเรื่องตอนแข่งรถหรอก ส่วนไผ่นะ  =w= คงเป็นแนวพี่ชายที่แสนดีคอยให้กำลังใจสินะ
น่ารักกกก >w< หวังว่า เฮซคงยังไม่ได้เสร็จไผ่ไปแน่ๆ แต่ว่าๆๆ อยากรีเควสตอนที่เฮซโดนไผ่ลากออกจากห้องพยาบาลจังเลย +0+
ไม่ได้หื่นนะ แต่ว่า อยากรุ้ง่ะ โฮ๊ะๆๆๆๆ มิวกับพี่คิวเนี่ย น่ารักไปไหน!! รีเควสคู่นี้ฉากเรทค่ะ ส่วนมิวกับพี่ชาร์ป มีแววนะเนี่ย คู่นี้ ฮุๆๆๆ
ความจริงก็รีเควสทุกคู่อ่าน๊า คิริคิริคิริ
**แบมแบมเองก็เป็น VIP. หรอ MV ตัวล่าสุดของ GD&TOP เท่มากๆเลยเนอะ >w< รักมากๆ
***สู้ๆนะ  ละก็ สวัสดีปีใหม่คร้าบบ รอตอนต่อไปอยู่นะ 

[bolinkz]

จะสมน้ำหน้าหรือสงสารฟาว์ดีเนี่ย
ปล.น้องเห็ดพี่เซอร์น่ารักอ่ะ^^

[~MeiMeiZ@~]

ไผ่มาๆ
น่าจะเป็นคนเดียวกะที่ชนะแข่งรถชิมิ

  รอตอนต่อไป

สวัสดีปีใหม่ไรท์เตอร์นะคะ

[tawan]

ปีใหม่แล้วรีบมาต่อนะ

มีคนรออยู่นะ

 

[Pumpkin]

ตลกตรงมดแดงอ่ะ ฮ่าๆๆ

เจ้าของร้านชื่อซีเหรอ?    อ๊าย ชื่อก็น่ารัก เสียงก็ดี แถมยังน่าสนใจสุดๆ

[ferly]

ฮารังมดแดง

[bambooiihallo]

ตอนนี้ มีการใช้ภาษาที่รุนแรง เนื้อหาบางส่วนค่อนข้างไม่เหมาะสม กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่าน เป็นเพียงเรื่องแต่งเท่านั้นนะจ๊ะ

ตอนทื่ 9 : เพราะอะไร

Ps. พิมพ์ผิดพิมพ์พลาด อย่าโกรธเคืองกันนะคะ

“กลับบ้านกันเหอะว่ะ” พี่ชายพูดออกมาตอนกินอาหารเช้ากัน
“มาได้คืนเดียวเองเนี่ยนะ” พี่ซูมทำเสียงประหลาดใจ ผมก็งงๆ อะไรวะ ยังเล่นน้ำไม่เต็มอิ่มเลย แง่งง
“ไม่พอใจไรก็พูดตรงๆดิ” ไอ้ฟาวส์เริ่มขึ้นเสียง เอาแล้ว มวยคู่เอก เริ่มแล้วไง แล้วเห็ดแบบกูควรทำเช่นไร นอกจากเขยิบ ขยับ ออกไปไกลๆรัศมี
“ไม่มีไร แค่ไม่อยากอยู่ต่อ กูจะกลับ พวกมึงจะอยู่ก็ได้ เดี๋ยวกูกลับเอง” พี่ชายลุกขึ้น จะเดินกลับเต็นท์
“อยากไปหามันก็บอกตรงๆก็ได้ อย่ามาอ้างเหอะ”
“สัส มึงจะเอาไงกะกูอีกวะ” พี่ชายผมเดินเข้ามากระชากคือเสื้อไอ้ฟาวส์
“ทำไม ไม่พอใจรึไง หรือว่าแทงใจดำ”
“มึงทำลายชีวิตกูแค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ หึ หรือต้องให้กูตายต่อหน้ามึง มึงถึงจะพอใจ” พี่ชายผมผลักไอ้ฟาวส์แรงๆ สายตาฟาวส์มีแต่คำว่าเสียใจ ซึ่งไม่ต่างอะไร … กับสายตาพี่ชายเช่นกัน

Ver. Haze
“มึงทำลายชีวิตกูแค่นี้ยังไม่พอใจอีกหรอ หึ หรือต้องให้กูตายต่อหน้ามึง มึงถึงจะพอใจ” คำพูดที่ผมอยากบอกมันมานาน
“เฮซ….”
“ทำไม มีอะไร ตอนนี้มึงจะพูดเหิ้ยไรอีก มึงจำไม่ได้รึไง ทำเองกับมือแท้ๆ ทำเหมือนกูเป็นสิ่งของ หึ ยกให้คนอื่นเค้าเอง เสือกอยากจะได้คืนเอาตัวสั่นตอนนี้รึไง”
“มึงเคยฟังกูพูดสักอย่างมั้ยล่ะ กูตามไปจะเคลียกับมึง มึงก็ไม่คุยกับกู  แล้วไหนจะ….”
“มึงทำไว้งามหน้าขนาดนั้น คิดว่ากูจะยอมคุยกับมึงมั้ย ขนาดควายมันยังรู้เลยเรื่องแค่นี้  ไม่สิ ตอนนั้นกูโง่กว่าควายอีก”
“ไปใหญ่ละ ถ้ามึงฟังกู มึงถามกูสิ เรื่องมันก็จบไปนานแล้วไง”
“กูผิดงั้นหรอเรื่องนี้ ? กูผิดใช่มั้ย ที่ไม่ฟังมึง ที่ไม่ยอมคุยกับมึง เรื่องนี้กูผิดสินะ”
“ไม่ใช่ แต่….”
“มึงเคยโทษตัวเองมั่งมั้ย ว่าที่กูเป็นอย่างนี้เพราะใคร แล้วตอนมึงทำทำไมไม่ถามกูบ้าง ว่ากูต้องการมั้ยล่ะ ไปนอนในทะเลให้ปลาการ์ตูนมันตอดมึงจนพรุนเหอะ กูไม่อยากเห็นหน้ามึงว่ะ” ผมเดินหนีมันออกมา แต่มันกระชากแขนผม แล้วลากลงทะเล ผ่านไอ้พวกเพื่อนๆน้องๆที่ไปยืนหลบมุมๆ ไม่กล้าเข้ามายุ่ง
“สัส ปล่อยกูมึงจะทำเหิ้ยไรอีก ไอ้เหิ้ยยยยย” มันลากผมลุยน้ำลงไปเรื่อยๆ แล้วเหวี่ยงแขนผม แน่นอนว่ามันแรงควายจนผมล้มกระแทกลงไปเปียกทั้งตัว
“ลงน้ำซะ มึงจะได้เย็นลง”
“เรื่องนี้คือกูใจร้อนใช่มั้ย ? ทั้งๆที่กูเสียหาย ทั้งๆที่กูโดนมึงเอาไปใช้เป็นของเดิมพัน”
“กูไม่ได้อยากให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมึงเข้าใจมั้ย” มันตะโกนใส่ผมดังลั่น
“แต่มันเกิดไปแล้วไง เพราะมึงไง มึงทำของมึงเอง” เอาสิ ผมก็ตะโกนกลับ ให้มันตายไปข้างแหละวันนี้
“กูไปรอมึงหน้าบ้านอยู่เป็นเดือนๆ เพื่อจะคุยกับมึง มึงก็ไม่ยอมคุยกับกู เห็นกูก็วิ่งหนี แล้วมึงจะเข้าใจในสิ่งที่กูจะทำมั้ยล่ะ”
“ไม่เข้าใจ ไม่อยากเข้าใจ กูรู้แต่ว่ามึงเหยียบย่ำความรู้สึกของกู และกูทนไม่ได้ มึงได้ยินชัดยัง” ผมลุกขึ้นยืน สู้หน้ามัน
“ทำไม .. ทำไมไม่ฟังกูบ้าง  .. ทำไมไม่เชื่อใจกูบ้าง ทั้งๆที่กูรักมึงขนาดนี้” คำพูดในโทนเสียงที่อ่อนลง เสียงที่เจือด้วยความเจ็บช้ำ … หวั่นไหว .. อีกแล้ว ..
“มึงรักแต่ตัวเองเท่านั้นแหละ ปล่อยกูไปเหอะ มันจบมาสองปีแล้ว อย่ามาทำให้มันเริ่มใหม่เลย กูไม่อยากเจออะไรแบบนี้อีก” ทั้งๆที่อยากบอก … ว่ารัก  ยังรัก  และ ยังจะรัก  ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้กัน … เหตุผลที่ยังไม่อยากรู้ … มันเจ็บเกินไป มันเป็นแค่ข้ออ้าง หรือ เรื่องจริง  มันหมดศรัทธาไปแล้ว ..
“เฮซ แต่กูขาดมึงไม่ได้” มันรวบตัวผมเข้าไปกอดแน่น กดหัวผมลงกับไหล่ แปลก…ที่ผมยอมยืนเฉยๆ น้ำตา … ที่ยังคงไหลให้กับเรื่องเดิมๆ ยังคงเอ่อล้นเหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนไป และเขา … ก็ร้องไห้เช่นกัน …

คนสองคนที่รักกัน ยืนร้องไห้ให้กับเรื่องเดียวกัน …


หนึ่งคน .. เป็นฝ่ายทำร้าย


แต่…  รักคงมั่น


หนึ่งคน … ถูกทำร้าย


แต่ … รักมั่นคง



คำว่าเหตุผล …

ที่คนหนึ่งอยากอธิบาย

แต่อีกคน ….

กลัวการจะรับฟัง …


หนึ่งคน …  เฝ้ารอ



หนึ่งคน … หลีกหนี


เพียงเพราะ …



เรื่องในอดีต …



ที่จบลงพร้อมน้ำตา


ตัวแปร …

คือสิ่งใดกัน …


อดีต : เฮซ – ฟาวส์ (ต่อ)

ผู้ชายสองคนนั่งซ้อนมอไซ ออกมาจากสนามแข่ง คนข้างหลังไม่มืทางรู้ว่าคนที่อยู่ข้างหน้าเป็นใคร …
ผมไม่รู้ ..
รู้แต่ว่าหัวใจมันชา .. ชาเพราะเจ็บไม่ไหวแล้ว .. ที่ตัวเองเป็นได้เพียงของเดิมพัน … ของเดิมพัน .. สิ่งของ
ที่รักเจ้าของ .. แล้วเขาทิ้งขว้าง  ไม่ใส่ใจ …
รถขับมาจอดนิ่งที่คอนโดหรูแห่งหนึ่ง
“เอ้าลงได้ละ” ผู้ชายคนข้างหน้าถอดหมวกกันน็อคออก ลงจากมอไซ เขาเป็นคนสูง เครื่องหน้าระกับทรงผม ดูดี … เขี้ยวสองข้างทำให้ดูมีเสน่  … รอยบุ๋มที่สองแก้ม … เป็นคนที่หล่อและน่ารัก แต่ดวงตาคมๆ ทำให้มันหล่อมากกว่า
“ไปเหอะ คืนนี้ต้องอยู่ด้วยกันอยู่ดี อย่ามัวแต่คิดมากเลย” เขาจับมือผมเบาๆแล้วลากเดินเข้าไป ผมไม่มีอารมณ์จะทำอะไรแล้ว ได้แต่เดินตามไปเรื่อยๆ
“จะทำอะไรผมมั้ย” คำถามง่ายๆ ที่หลุดจากปากผม ทำให้คนตรงหน้าชะงักเล็กน้อย เขาไม่ตอบอะไร พาผมเดินมาหยุดที่ห้องๆหนึ่ง รูดคีย์การ์ดแล้วพาเข้าไป …
“กังวลหรอเรา” เขาหันมาถามผมเมื่อเราเข้าห้องมาแล้ว   ผมพยักหน้าง่ายๆ
“อยากให้ทำปะล่ะ”
“…” ผมไม่ตอบอะไร แต่ส่ายหน้าให้แทน
“งั้นก็ไม่ทำ” เขายิ้มออกมา แล้วเดินไปรินเหล้าที่เคาน์เตอร์
“เอ๋ ..” ผมทำหน้า งงๆ อะไรจะง่ายดายปานนั้นวะ
“ก็ไม่ชอบขัดใจคนอื่นอ่ะ ไม่ดีรึไง” มันยิ้มจนโชว์เขี้ยวสวยๆนั่น จนผมหมั่นไส้ ตกลงกูคิดมากใช่มั้ยเนี่ย
“ขอบใจแล้วกัน”
“ไม่ไร เสียใจกับเรื่องนี้มาพอแล้วนี่” มันกระดกเหล้าชิวๆ  นั่นสินะ … มันเจ็บมาพอแล้ว .. ถ้ามันเจ็บกว่านี้อีก ผมคงทนไม่ไหว
“แต่ต้องอยู่นี่คืนนี้แหละนะ มันดึกแล้ว แล้วก็ขี้เกียจไปส่งด้วย หาที่นอนเอาเองแล้วกัน” แล้วมันก็เดินเข้าห้องไป ผมเลือกโซฟาห้องรับแขกเป็นที่นอน เบียดตัวเข้ากับพนักพิง  … น้ำตามันเริ่มไหล ออกมา … ออกมา …
“ร้องไห้ทำไม อย่าไปเสียน้ำตาให้กับเรื่องแค่นี้” ผู้ชายคนเดิม เดินมานั่งโซฟาที่ผมนอนอยู่ เขาลูบหัวผมเบาๆ … ทำไมอีกคนไม่เข้าใจผมแบบนี้บ้าง ไม่คิดมาปลอบกันบ้าง หรือมัวแต่เสียดายที่ตัวเองแพ้
“ไม่ไปรับแฟนรึไง” ผมถาม นึกได้ว่ามีผู้หญิงอีกคน
“ก็ไม่ได้จริงจังอะไร ป่านนี้คงไปบ้านกิ๊กแล้วล่ะ เดี๋ยวก็เลิก”
“…”
“จริงๆก็ไม่อยากพูดอะไรมาก แต่คนที่มาแข่งมีแต่ไอ้ฟาวส์นี่แหละไม่เคยพาแฟนมันมาสักครั้ง”
“แต่ก็พามาเป็นของเดิมพันแล้วนี่”
“จะว่างั้นก็ไม่ค่อยถูก เพราะจริงๆมันไม่ได้เดิมพันอะไร” ผมลุกขึ้นนั่งมองหน้าอีกคน
“แต่ .. แฟนนายบอกว่า …”
“มันแค่ให้เอาแฟนมายืนถือผ้าแค่นั้นแหละ เหมือนมีหวานใจมารอรับตอนได้ชัยชนะไง”
“แล้วลากกูมาทำไม” เริ่มเคือง เคืองว่ะ เคือง … แสดงว่าไอ้ฟาวส์มันก็ไม่ได้ผิดอะไร .. แล้วทำไมไม่ตามมา …
“หมั่นไส้ไอ้ฟาวส์ก็แค่นั้น เลยลากมา”
“มึงนี่น่ากระทืบว่ะสัส กูไปละ” ผมเดินออกมาใส่รองเท้าที่ประตู ไอ้ห่า กูแค่คิดมากไปเองเพราะคำพูดของยัยผู้หญิงนั่นแท้ๆเลยว่ะ
“เดี๋ยว … มึงชื่ออะไร”
“เฮซ”
“ยินดีที่ได้รู้จัก  จำกูไว้ให้ดี กูชื่อ ไผ่”

ผมโบกแท็กซี่กลับไปที่บ้านไอ้ฟาวส์ เพื่อจะได้คุยกันให้รู้เรื่อง ว่าคราวหลังอย่าทำอีก ผมไม่ได้ติดใจอะไร …


แต่


ภาพที่ผมเห็น ..

ณ ตรงนี้ หน้าบ้านมันตอนนี้



คือภาพที่มัน กำลังจูบแบบดูดดื่ม …. กับผู้หญิงคนหนึ่ง ร่างสองร่างที่นัวเนียกันไม่อายว่าใครจะผ่านมาเห็น และมันก็เป็นฝ่ายกระชากเสื้อผู้หญิงคนนั้นออก …
“หึ นึกว่าทำอะไรกัน” ผมแค่นเสียงออกมา
“เฮ้ย เฮซ …” มันรีบผละออกมาจากเธอคนั้น  ผมเดินถอยหลังออกมาเรื่อยๆ ทั้งน้ำตา …
“จะไปไหน กลับมาก่อน” มันพยายามจะตามมาแต่เธอคนนั้นไม่ยอมปล่อยให้มันมาหาผม    ผมหันหลังแล้ววิ่ง วิ่งเท่าที่แรงทั้งหมดจะมี วิ่งออกมาสุดแรงจากที่ตรงนั้น …

ตอนนี้ เขาบนหัว มันจะยาวขนาดไหนกัน …

-----------------
รุนแรง TT เขียนเอง อ่านเอง แซดเอง ทำไมๆ ทำไมมันรุนแรงจัง แง้ TOT

ตอนนี่รู้กันแล้วนะ ว่าไผ่เป็นใคร ^^

[golove2]

 

สงสารเฮซ


ฟาวส์ไปจูบกับผู้หญิงคนนั้นได้ไง
ไม่ห่วงแฟนลยหรือไง
    ฟาวส์ 

[SoN]

^^

[lunar]

สมน้ำหน้าฟาวส์ ในเมื่อไม่ได้ตั้งใจให้เฮซเป็นเดิมพัน แล้วทำไมไม่ไปตามกลับมา
ทำไมปล่อยตัวไปแบบนั้น ถ้าไผ่ไม่เป็นสุภาพบุรุษพอ อะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตของเฮซ

ไม่ไปตามกลับมาไม่ว่า ยังไปจูบกับผญอื่นอีก สมแล้วที่โดนเมินใส่มาสองปีเต็ม
เฮซอย่าไปยอมคืนดีง่ายๆ นะ ต้องเมินซะให้เข็ดไปเลยคนแบบนี้ ชิ

สำหรับฟาวส์


ขอบคุณไรท์เตอร์ค่ะ

[nine-poo]

ปวดตับแทนเฮซอย่างแรง
อย่าไปยอมมันอีกเฮซทำถูกต้องแล้ว ให้มันฟาวสมชื่อมันนั่นแหล่ะ 

[TanyaPuech]

 

ไอฟาวส์ทุเรส เลว ชั่ว ต่ำช้า
เอาความรักของคนเรามาทำแบบนี้หรอ

ดีน่ะที่ไผ่ไม่ทำอะไรเฮซ
แล้วยิ่งมาเห็นไอฟาวส์ยืนดูดปากกะชะนีอีกล่ะก็

ไอAnimalเอ๊ย! อย่ามาพูดว่าขาดเฮซไม่ได้เพราะมันทำให้ทุกอย่าง ขาดเอง

   อินจัด 5555

อย่าคืนดีน่ะเฮซ  คู่กะไผ่ซ่ะเลย 555

[fuku]

สมควรตายล้านครั้งนะ ฟาวส์

 

[primmi]

แล้วหายไปไหนตั้ง 2 ปีกว่าจะมาง้ออีกครั้ง
อันนี้สงสัยมากๆ

ปล.พอเป็นเรื่องมีคนอื่นเราว่ายังดีกว่าเอาไปเดิมพันอ่ะนะ แต่ก็เลวอยู่ดี

[indy❣zaka]

ไม่อยากได้พระเอกเลวค่ะ

 
 

[YELLOWSTAR]

ไอ้เชี่ยฟาวล์  ทำไมทำอย่างงี้

จิงๆแล้วอีผู้หญิงคนนั้นมันเริ่มก่อนใช่มั๊ยยยยยยย

[aimaim]

สรุปว่า เฮซไม่ได้โกรธฟาวล์เรื่องเอาไปเป็นของเดิมพัน แต่มาเง็กเพราะเห็นแฟนตัวเองจูบกะชะนีอื่นอยู่ เหอๆ

[moonoi_sert]

 :m16:สมควรแล้วที่เฮซจะโกรธขนาดนี้ เป็นใครลองเห็นแฟนตัวเองจูบกับคนอื่น ก็รับไม่ได้ทั้งนั้นแหละ แต่ตอนนั้นเฮซไม่น่าวิ่งหนีเลย น่าจะจัดการมันทั้งคู่เลย